Lesson 7: Teolohiya ng Kasaganahan

Pinanonood ni William si Benny Hinn sa telebisyon. Ikinuwento ni Hinn ang tungkol sa kanya at sa isa pang mangangaral na nagkaroon ng gawain ng pagpapagaling. Sinabi niya na napakaraming tao ang gumaling at iniwan ang kanilang wheelchairs kung kaya’t ang mga wheelchairs na walang laman ay naiiwan lamang sa daan. Nag-iisip si William kung ang mga ganoong himala ay tunay na nangyayari at kung ang mga ito ay tanda ng tunay na Kristiyanismo.

Sama-samang basahin ng malakas ang 2 Corinto 11. Pasulatin ang bawat mag-aaral ng isang parapo na nagbubuod sa talata na ito ng Kasulatan. Ano ang mga pagkakaiba ang nakikita natin sa talata na ito sa pagitan ng Kristiyanong pananampalataya at huwad na pananampalataya? Bilang grupo, talakayin ang inyong isinulat.

Pasimula

Ang mga naniniwala sa teolohiya ng kasaganahan ay hindi nagkakaisa sa iisang organisasyon. Ang relihiyon ay tinatawag rin na “Kilusang ng Pananampalataya” o “Kilusan ng Salita ng Pananampalataya.”

Ang mga ministeryo na batay sa teolohiya ng kasaganahan ay karaniwang sinimulan ng mga indibidwal na nakakuha ng atensiyon dahil sa hindi karaniwang doktrina at talentadong pangangaral. Ang bawat ministeryo ay itinatag sa isang taong nagiging relihiyosong celebrity. Halimbawa dito sina Benny Hinn, Kenneth Copeland, Morris Cerullo, Myles Munroe,at Kenneth Hagin.[1]

Maraming tao ang naniniwala na ang mga tagapagturong ito ay nagpapanibago sa mga iglesya sa level ng kapangyarihang espirituwal na bihira pang nararanasan simula sa unang henerasyon ng iglesya. Sila ay mga charismatics, subali’t nagtuturo sila ng mga bagong doktrina na hindi kumakatawan sa lahat ng charismatic at Pentecostal na mga Kristiyano.

Ang mga tagapagturo ng prosperity ay umaakit ng mga tao mula sa ibang mga iglesya. Sinasabi nila na ang bawat mananampalataya ay magiging mayaman at malusog kung matututuhan nila kung paano gagamitin ang pananampalataya.

Inaangkin nila na maraming himala ang nagaganap sa kanilang ministeryo, ngunit karamihan sa mga himala ay hindi nagtataglay ng mabuting ebidensiya. Ang mga taong nagiging mayaman ay iyong nakakukuha ng mga donasyon mula sa kanilang mga tagasunod.

► Sino ang mga halimbawa ng mangangaral ng teolohiya ng kasaganahan ang alam ninyo?

Mga Doktrina ng Teolohiya ng Kasaganahan

Binibigyang-diin ng mga tagapagturo ng teolohiya ng kasaganahan ang bagong rebelasyon, at marami sa kanilang mga doktrina ay wala sa Biblia.

Sila ay pinakakilala sa kanilang mga itinuturo tungkol sa pananampalataya, binibigyang-diin na ang bawat tao ay maaaring magkaroon ng kalusugan at kayamanan. Ipinapangako nila na ang bawat tao ay maaaring gumaling. Sinasabi nila na plano ng Dios na ang bawat Kristiyano ay maging mayaman.[2]

Naniniwala sila na ang pananampalataya ay isang puwersang unibersal na maaaring gamitin ng tao, kung paanong ginagamit ito ng Dios.[3] Iniisip nila na magagamit iyon ng tao nang hindi dumidepende sa Dios at hindi kailangang sikapin na alamin ang kalooban ng Dios. Sinabi ni Hinn, “Huwag ninyong ipanalangin kailanman na masunod ang kalooban mo.”[4] Sinabi ni Hagin, “Nananalangin ako sa paghingi sa aking mga karapatan.”

Ang kanilang mga doktrina ay batay sa mga doktrina ng Dios na naiiba sa pangkasaysayang Kristiyanismo. Ang kanilang mga doktrina ay hindi lumilikha ng hindi nagbabagong sistema. Halimbawa, sinasabi nilang naniniwala sila sa Trinidad, ngunit nagpapahayag sila ng mga pangungusap na sumasalungat sa kanilang inaangkin.

Naniniwala sila na ang Dios Ama ay isang pisikal na tao na ginawa si Adan bilang kopya ng kanyang sarili. Naniniwala sila na ang pananampalataya ay ang hindi personang kapangyarihan at isang sangkap ng sanlibutan. Naniniwala sila na ginagamit ng Dios ang kapangyarihan ng pananampalataya upang lumikha at gumawa ng mga himala, at magagamit din natin iyon sa parehong paraan. Naniniwala sila na kung paanong nagsalita ang Dios upang umiral ang mundo, ang mga mananampalataya ay makapagsasalita rin upang ang mga bagay ay umiral.

[5]Sinabi ni Kenneth Hagin na ang bawat mananampalatya ay halos isang muling pagkakatawang-tao katulad ni Kristo Hesus. Sinabi ni Kenneth Copeland na si Adan ay hindi halos katulad ng Dios, kundi isang eksaktong kopya nito. Binibigyang-diin nila na dahil ang mga tao ay mga kopya ng Dios, dapat nilang magawa kung ano ang ginagawa ng Dios. Sinabi ni Hagin na ang sinumang mananampalataya na may kaalaman sa Salita ay magagawang gapiin si Satanas sa impiyerno katulad ng ginawa ni Hesus. Sinabi ni Hagin na ang tao bago ang Pagkahulog sa kasalanan ay nagagawang tumayo sa harap ng presensiya ng Dios nang walang panganganino, at namuhay sa mga panuntunang kapantay sa Dios. Sinabi ni Copeland na ang tao ay hindi nilikha upang maging alipin ng Dios kundi bilang isang katuwang ng Dios.

Sinabi ni Benny Hinn na ang mananampalataya ay hindi kailangang dumipende kay Hesus dahil ang mananampalataya ay ang lahat ng bagay na si Hesus ngayon, sa nakalipas at sa darating pang panahon.

Naniniwala sila na ibinigay ng Dios ang awtoridad sa tao para pamunuan ang mundo, at ibinigay iyon ng tao kay Satanas. Naniniwala sila na walang magagawang anuman ang Dios sa mundo malibang bigyan siya ng pahintulot ng mga tao.[6] Naniniwala sila na hindi pag-aari ng Dios ang mundo o naghahari siya dito.[7]

► Ano ang pagkakamali sa pananaw sa Dios ng mga tagapagturo ng teolohiya ng kasaganahan? Ano ang mali sa kanilang pananaw sa pananampalataya?

Pandaigdigang Pagkopya sa Relihiyon

Maraming bagong iglesya na may ebanghelyo ng kasaganahan ang nagsimula na sa iba’t-ibang bansa. Marami sa kanila ang gumagaya sa mga bagay na kanilang nakita sa mga tagapagturong Amerikano sa telebisyon. Ang ilan ay gumagamit ng mga aklat at video mula sa mga mangangaral na nagtuturo ng teolohiya ng kasaganahan sa Amerika.

Kung minsan may mga bagong tagapanguna na nagsisimula ng kanilang sariling bagong denominasyon at sinisikap na magtayo ng kahariang pangrelihiyon sa kanilang sariling pagkatao. Ang kanilang grupo ay maaaring maging isang kulto sa pag-aangkin na mayroon silang bagong rebelasyon, kung kaya’t maaari silang mag-alok ng mga bagay na hindi nagawa ng alinmang ibang iglesya.

Inaangkin ng mga tagapagturo ng teolohiya ng kasaganahan na kinakatawan nila ang tunay na Kristiyanismo. Nguni’t kung nauunawaan at pinaniniwalaan ng isang tao ang lahat ng doktrina ng teolohiya ng kasaganahan, magiging magkasalungat para sa kanya na paniwalaan rin ang ebanghelyo ayon sa kasulatan.

Ngayon sama-samang balikan at basahin ang mga footnotes para sa buong seksiyon sa teolohiya ng kasaganahan. Dapat hanapin ng lahat ng mag-aaral ang mga reperensiyang talata sa Kasulatan at mag-salit-salit sa pagbasa niyon sa grupo.

Pagtugon sa Teolohiya ng Kasaganahan.

Sumulat si Pablo sa mga mananampalataya sa Corinto upang itama ang maling pagkaunawa na mayroon sila tungkol sa buhay ng Kristiyano. Tingnan ang 1 Corinthians 4:8-13. Marami sa kanila ay masyadong mahirap bago naging mga Kristiyano. Inisip nila na dahil naging mga anak na sila ng Dios, sa pamamagitan ng pananampalataya at mga espirituwal na mga kaloob, maaari na silang magsimulang magkaroon ng kayamanan at mataas na kalagayan sa mundo. Sinabi ni Pablo, “Kayo ay busog, kayo ay mayaman, namuno na kayo tulad ng mga hari.” Alam natin na siya ay nagsasalita tungkol sa kanilang inaangkin at hindi sa katotohanan o reyalidad, dahil pagkatapos ay sinabi niya, “Ninais ko na sana nga ay naghari kayo, kung kaya’t maaari kaming maghari kasama ninyo.” Nagpatuloy pa siya sa pagsasabi na maging ang mga apostol bilang mga tagapanguna sa iglesya ay nagdanas ng kahirapan at nagkaroon ng mababang kalagayan sa mundo. Bagaman nagkaroon sila ng dakilang pananampalataya at espirituwal na mga kaloob, kung minsan sila ay naguguton, walang matirhan, at nagtrabaho upang suportahan ang kanilang mga sarili. Ang pananampalataya ay hindi garantiya ng kayamanan.

Sa ibang talata, ipinaliwanag ni Pablo na lahat ng nilikha ay patuloy na nagdurusa bilang resulta ng sumpa sa kasalanan. Tingnan ang Roma 8:22-23. Ang lahat ng nilikhang nabubuhay ay nagdurusa at nagsisikap upang mabuhay. Sinabi niya na maging ang mga Kristiyano ay patuloy na pisikal na nagdurusa at naghihintay sa panahon na ang kanilang mga katawan ay tutubusin. Bagaman tayo ay ligtas, gayunman hindi lahat ng resulta ng kaligtasan ay natapos na. Patuloy pa rin tayong magkakasakit, tatanda, at mamamatay hanggang sa makarating tayo sa langit. Kung minsan ang Dios ay nagpapagaling, nguni’t hindi tayo binibigyan ng garantiya na maaari tayong mamuhay nang libre sa lahat ng pisikal na mga suliranin.

Itinala ng Hebreo 12 ang buhay ng maraming bayani ng pananampalataya. Natupad nila ang mga dakilang bagay dahil pinaniwalaan nila ang mga pangako ng Dios at sinunod nila ang Dios. Isa sa mga patunay ng kanilang pananampalataya ay ang kanilang kakayahang pagtiisan ang mahihirap na panahon dahil sa kanilang katapatan sa Dios. Hindi lamang napagtiisan nila ang pag-uusig mula sa mundo, napagtiisan nila ang pangangailangan. Marami sa kanila ang walang tirahan at nagkulang sa pagkain at pananamit (Hebreo 11:37-38). Hindi nila pinagtiisan ang mga ito dahil wala silang pananampalataya, kundi dahil mayroon silang pananampalataya. Maluwag sa kanilang loob na mawala sa kanila ang lahat sa mundo para sa kanilang relasyon sa Dios.

► Ano ang ilan sa mga ebidensiya ayon sa Biblia na ang pananampalataya ay hindi naggagarantiya ng kayamanan?

Nagbigay-babala ang Biblia laban sa pag-ibig sa pera. Tingnan ang 1 Timoteo 6:6-10. Ang taong nagsisikap na yumaman ay mahuhulog sa mga espirituwal na patibong at magwawakas sa maraming kapighatian. Ang pag-ibig sa pera ang nagbubunga ng lahat ng uri ng kasamaan. Dapat tayong masiyahan sa mga kinakailangan.

[8][9]Inaakit ng teolohiya ng kasaganahan ang mga makasalanan sa pamamagitan ng mga layuning makasanlibutan sa halip na tawagin sila na magsisi.

Ang teolohiya ng kasagahanan ay hindi nagbigigay ng makatotohanang pananaw na Kristiyano patungkol sa pagdurusa ng tao.

Lumilikha ang teolohiya ng kasaganahan ng mapagmataas na saloobin na walang respeto sa ibang mga iglesya, matatandang Kristiyano, at maging sa Dios.

Nagbibigay ang teolohiya ng kasaganahan ng mga pangakong hindi naman ginawa ng Dios, na nagdudulot ng pagkabigo at pagkawala ng pananampalataya.

Ang ebanghelyo ayon sa Biblia ay isang mensahe ng pag-asa sa taong nakakaalam na siya ay nagkasala at nagnanais ng kapatawaran at kapayapaan sa Dios. Ang relasyon sa Dios ay nagsisimula sa pagsisisi at pagpapasakop ng ating kalooban. Ang Kristiyano ay namumuhay sa araw-araw na pagsunod sa Dios, pagpapakumbaba, at pagsuko sa kalooban ng Dios. Inaanyayahan tayo ng Dios na dalhin ang lahat ng pangangailangan sa kanya sa panalangin, ngunit kailangan natin tanggapin ang kanyang kalooban sa bawat sitwasyon. Ipinapangako ng Dios na ang lahat ng bagay ay nasa ilalim ng kanyang kontrol at gagawin niya ang lahat ng bagay para sa ating kabutihan, subali’t hindi niya ipinapangako na aalisin niya agad ang lahat ng paghihirap.

Ang Panalangin ng Panginoon ay isang halimbawa ng saloobing Kristiyano. Sumasalungat ito sa saloobin ng mga tagapagturo nang teolohiya ng kasaganahan na nag-aangkin para sa kanilang sarili ng kapangyarihan at karangalan. Tingnan ang Panalangin ng Panginoon sa Mateo 6:9-13. Makikita natin na sa panalanging ito ang prayoridad ay ang kaharian at kaluwalhatian ng Dios, at ang lahat ay dapat ipailalim sa kanyang kalooban.

► Paano dapat maiba ang saloobin ng isang Kristiyano patungkol sa paggaling at pera sa ipinapakitang saloobin ng mga tagapagturo nang teolohiya ng kasaganahan?

Inaangkin ng mga tagapagturo ng teolohiya ng kasaganahan na naniniwala sila sa isang Dios at sila ay sumasamba kay Hesus bilang ang Anak ng Dios na tumupad sa ating kaligtasan. Gayunman, ang kanilang mga tagapanguna ay nagsasabi na ang tao ay isang kumpletong kopya ng Dios at magagawa kung ano ang ginagawa ng Dios. Upang bigyang diin ang pagiging katangi-tangi ng Dios at ni Hesus, gamitin ang seksiyon mula sa Handbook ng Doktrina:

(2) Mayroon lamang iisang Dios.

(9) Ang kaligtasan ay tanging sa pamamagitan ng pagtubos ni Kristo.

Ang kanilang mga doktrina ng pananampalataya ay batay sa kanilang pananaw sa Dios bilang isang tao na gumagamit ng pananampalataya. Ito ang nagbibigay sa kanila ng dahilan upang isipin na magagawa rin iyon ng tao. Tingnan ang Handbook ng Doktrina para sa

(3) Ang Dios Ama ay hindi isang tao.

Si Anne ay isang bulag nang siya’y magsimulang dumalo sa isang sambahan na naniniwala sa mga katuruan ng “kilusan ng pananampalataya.” Sinabi nila sa kanya na angkinin ang perpektong paningin sa pamamagitan ng pananampalataya. Hindi siya gumaling. Sinabi nila sa kanya na hindi sapat ang kanyang pananampalataya. Sinabi nila sa kanya na mayroong bagay na mali sa kanyang buhay at nakapipigil upang maganap ang kalooban ng Dios sa kanyang buhay. Pinanghinaan siya ng loob, nawala ang kanyang kasiyahan, at tumigil siya maging sa pananalangin. Sa paglipas ng panahon, napagtanto niya na sinisikap lamang ng mga tao sa iglesya na ipagtanggol ang kanilang teolohiya. Nais nila siyang gumaling, hindi para sa kaniyang kapakanan, kundi dahil hindi siya umaayon sa kanilang teolohiya. Napagtanto niya na hindi siya iniwan ng Dios, at ipinasiya niya na mananatili siyang nananangan sa kaligayahan niya sa kanyang relasyon sa Dios.

Ngayon basahing muli ang 2 Corinto 11. Sumulat ng isang parapo na nagpapaliwanag ng mensahe ng talata na ito para sa tagasunod nang teolohiya ng kasaganahan. Hayaan ang ilan sa mga mag-aaral na ibahagi kung ano ang kanilang isinulat.

Tandaan na humanap ng pagkakataon upang ipahayag ang ebanghelyo sa isang nagmula sa pangrelihiyong grupong ito. Ang mga iglesyang nangangaral ng teolohiya ng kasaganahan ay mayroong iba’t-ibang pangalan, ngunit sila ay mga tagasunod ng mga manunulat na katulad ng mga nabanggit sa leksiyong ito. Maghanda na ibahagi sa inyong mga kamag-aral ang tungkol sa pakikipag-usap ninyo. Isulat ang iyong 2-pahinang ulat at ipasa iyon sa tagapanguna ng inyong klase.