Lesson 15: ეკლესიის ჩანაფიქრი (მიზანი)

ერიკს უყვარს საუბარი მისი ეკლესიის ადრეულ წლებზე. „ჩვენ დავიწყეთ შეხვედრა პარკში, მოვიწვიეთ ყველა, ვისაც შევხვდით. როდესაც აცივდა, ძველ ავტობუსში შევიკრიბეთ. ჩვენ იქ საპირფარეშოებიც კი არ გვქონდა. მოგვიანებით, ცოტა ხნით გიმნაზიაში ვიკრიბებოდით, შემდეგ კი ძველი ეკლესიის შენობაში ვიქირავეთ ფართი.”

ერიკის ეკლესია იზრდებოდა ამ წლების განმავლობაში. ამ ეკლესიის მიმდევრებს, შენობა არ იზიდავდა. ისინი მოზიდულნი იქნენ ხალხის ჯგუფის მიერ.

ამ გაკვეთილში, როდესაც ვსაუბრობთ ეკლესიის ჩამოყალიბებაზე, ჩვენ არ ვსაუბრობთ შენობის შესახებ. ბევრ დიდ ეკლესიას აქვს ისტორიები იმის შესახებ, თუ როგორ დაიწყეს მათ რთულ პირობებში.

ზოგიერთი ეკლესია ამბობს, რომ მათ არ შეუძლიათ ხალხის მოზიდვა, რადგან მათი შენობა საკმარისად კარგი არ არის. სიმართლე იმაშია, რომ მათ სხვა რაღაც აკლიათ, ის რაც უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე შენობა.

ქრისტიანები, მთელს მსოფლიოში, იწვევენ ხალხს თავიანთ ეკლესიებში. ისინი იმედოვნებენ, რომ მოწვეულებს მოეწონებათ ეკლესია და ისურვებენ დარჩენას. ისინი იმედოვნებენ, რომ მოწვეულები მიიღებენ სახარების გზავნილს.

► როდესაც ვინმეს იწვევ ეკლესიაში, რა მიზანს ემსახურება ეს მოწვევა? რას მთავაზობ ამით?

ჩვენ არ ვთხოვთ მათ მონაწილეობას რელიგიურ რიტუალებში, თითქოს ეს დააკმაყოფილებს საჭიროებას ან შეასრულებს მოვალეობას. ჩვენ არ ვთვლით, რომ რელიგიური რიტუალების შესრულება ეფექტურია ურწმუნო ადამიანისთვის.

ჩვენ არ გვაქვს მოლოდინი, რომ მათ ესმით ღვთის თაყვანისცემა, სანამ არ მოექცევიან.

ვიმედოვნებთ, რომ მათ მოეწონებათ ხალხის კეთილგანწყობა და ისურვებენ კვლავ მათთან ერთად ყოფნას.

ჩვენ ვიმედოვნებთ, რომ ისინი მიიღებენ სახარების გზავნილს.

ზოგიერთი ეკლესია ცდილობს თავისი პროგრამა მიმზიდველი გახადოს ადამიანებისთვის, რომლებიც არ არიან დაინტერესებულნი სულიერებით. ისინი იმედოვნებენ, რომ თუ ხალხს მოეწონება პროგრამა, ისინი განაგრძობენ მასზე დასწრებას. პრობლემა იმაშია, რომ თუ გართობა წარმატებულია, ის იზიდავს ადამიანთა ჯგუფს, რომელთაც სწორი ინტერესები არ ამოძრავებთ. მრევლი იქცევა შერეულ ჯგუფად, რომელშიც შედის მრავალი ადამიანი, რომლებიც არ არიან დაინტერესებულნი თაყვანისცემით, მაგრამ სიამოვნებას იღებენ გართობით. თაყვანისცემის ლიდერები და მუსიკოსები შემსრულებლები ხდებიან. საბოლოოდ, ყალიბდებიან თაყვანისცემის ლიდერები, რომლებიც არ არიან დაინტერესებულნი თაყვანისცემით. თაყვანისცემა დამახინჯებული ხდება.

► კიდევ ერთხელ განიხილეთ ეს კითხვა. როდესაც ვინმეს ეპატიჟები ეკლესიაში, რას სთავაზობ? რას უნდა სთავაზობდეთ?

დაფიქრდით იმ დიდ ცვლილებაზე, რომელიც ხდება, როდესაც ადამიანი მოექცევა. ის ტოვებს თავის ყოფილ რელიგიას, რამაც შეიძლება ის ასევე ოჯახსა და მეგობრებს დააშოროს. ის ინანიებს ცოდვას, რაც შეიძლება ნიშნავდეს მიტოვებას იმ უმრავლესობა რამეების რაც, მისი აზრით, მას სიამოვნებას მიანიჭებდა. ის თავის ცხოვრებას ღმერთს უქვემდებარებს.

იმ დიდი ცვლილების გამო, რომელიც ხდება მოქცევის დროს, ადამიანი ჩვეულებრივ არ იღებს მოქცევას ისე, რომ არ დაფიქრდეს საზოგადოებაზე, რომელსაც ტოვებს და საზოგადოებაზე, რომელშიც შედის. თუ ადამიანს მიიზიდავს ცალკეული ქრისტიანის მოწმობა, მას სურს დაინახოს რწმენის საზოგადოება, რომელსაც ეს ქრისტიანი წარმოადგენს. მას სურს დაინახოს, სინამდვილეში როგორ ცოცხლდება რწმენა. ის ვარაუდობს, რომ გზავნილმა, რომელსაც ისმენს, უკვე შექმნა რწმენის საზოგადოება, რომელშიც ის შევა, თუ მოექცევა. თითქოს ის სვამს კითხვას: „სად არის ადამიანთა ჯგუფი, ვისაც სწამს ეს გზავნილი და ცხოვრობს მისით? როგორი იქნებოდა ჩემთვის იმ ჯგუფში ყოფნა?”

იესო ქადაგებდა „სამეფოს სახარებას“ და ხშირად საუბრობდა ცათა სამეფოზე. მან თქვა, რომ მოგიახლოვდათ ღმერთის სამეფო (ლუკას 10:9). ღვთის სამეფოში შესულმა ხალხმა მიიღო ღვთის მმართველობა, ცხოვრობდა მისი კანონებით და ერთად იზიარებდა ცხოვრებას. ღვთისადმი ერთგულებამ ისინი რწმენის საზოგადოებად აქცია.

იმის გამო, რომ ადამიანებს სჭირდებათ დაინახონ სახარების მიერ შექმნილი რწმენის საზოგადოება, მახარებლობა არ შეიძლება ჩატარდეს მხოლოდ ცალკეული პირების მიერ, რომლებიც არწმუნებენ ცალკეულ პირებს. ეს ნიშნავს, რომ ადგილობრივი ეკლესია აუცილებელია. ადგილობრივი ეკლესია უნდა იყოს მიმზიდველი, როგორც რწმენის საზოგადოება.

► რისი ნახვა სურს ადამიანს რწმენის საზოგადოებასთან შეერთებამდე?

[1]ეკლესიას აქვს ღმერთის მიერ შექმნილი ბუნება და ღვთის მიერ მიცემული მისია. ყოველი ადგილობრივი ეკლესია უნდა იყოს რაც შეიძლება საუკეთესო, ღვთის სტანდარტით. ჩვენ ეკლესია არ უნდა ვაქციოთ რაღაც განსხვავებულ რამედ, რათა ხალხი მოვიზიდოთ. არ უნდა ვეცადოთ ეკლესია წარმოვაჩინოთ, როგორც რაღაც განსხვავებული იმისგან, რაც სინამდვილეში არის.

თუ ეკლესია აღასრულებს ღმერთის მიერ დანიშნულ მიზანს, ის მოიზიდავს სწორ ადამიანებს და შექმნის ერთგულ ჯგუფს.

(1) წევრები აჩვენებენ, რომ მათი ურთიერთობა ღმერთთან არის რეალური და დამაკმაყოფილებელი. დაუხსნელ ადამიანს არ აქვს ღმერთთან ურთიერთობა. როდესაც ის დაინახავს, როგორია ღმერთთან ცხოვრება, ამის საჭიროებას იგრძნობს. ეკლესიის წევრები აჩვენებენ ამას იმ სიხარულის შესახებ დამოწმებით, რომელიც მომდინარეობს ღმერთის შეცნობითა და ერთგული ცხოვრებით. თუ წევრი კვლავ ცხოვრობს ცოდვაში, როდესაც ის არ არის ეკლესიაში, ის აჩვენებს, რომ არ არის კმაყოფილი ღმერთით.

(2) ეკლესია წარმოაჩენს მოძღვრებებს როგორც ჭეშმარიტებას, ასევე ღმერთთან ურთიერთობის პირობებს. ჩვენ ვასწავლით დოქტრინას, რადგან ის ჭეშმარიტია, მაგრამ არა მხოლოდ ამიტომ. დოქტრინა არის ის, რაც უნდა ვიცოდეთ, რადგან გვსურს ღმერთთან ერთად ცხოვრება. ისევე, როგორც ქორწინება არის დაპირებებით ურთიერთობა, ღმერთთან ჩვენს ურთიერთობასაც აქვს ვალდებულებები. დოქტრინა განმარტავს, თუ როგორ ვიცხოვროთ ურთიერთობაში.

(3) ეკლესია გამოხატავს ღვთის თაყვანისცემის სიხარულს. თაყვანისცემის სიხარული არ არის იგივე, რაც გართობით სიამოვნება. ადამიანები, რომლებიც არ სცემენ თაყვანს ჭეშმარიტ ღმერთს, ვერ გრძნობენ სიხარულს, რომელიც მომდინარეობს მისი თაყვანისცემით. ჩვენ შექმნილნი ვართ თაყვანისცემისთვის; ამიტომ, დაუხსნელი ადამიანი, რომელიც ხედავს თაყვანისცემის სიხარულს, იგრძნობს მის მოთხოვნილებას.

(4) ეკლესიის წევრები წარმოაჩენენ ცხოვრების მიზანს მარადიულობის გადმოსახედიდან. ქრისტიანებს არ უნდა აინტერესებდეთ მნიშვნელოვანია თუ არა მათი ცხოვრება. ქრისტიანებს აქვთ ნუგეში და გამბედაობა ცხოვრების რთულ პერიოდში. დაუხსნელი ადამიანები მთელს ძალისხმევას დებენ იმაში, რომ ცხოვრების დამაკმაყოფილებელი მიზანი იპოვონ და არ იციან როგორ შეხვდნენ სიკვდილს და მარადისობას.

(5) ეკლესია გვიჩვენებს ურთიერთობების პრიორიტეტს ეგოისტური მიზნების ნაცვლად. ეკლესია არ ახარებს და არ ზრუნავს თავის წევრებზე იმ მიზნით, რომ შექმნას თავისი ორგანიზაცია. ხალხი ქვეყნიერებაზე უგულებელყოფს ურთიერთობებს ან იყენებს ურთიერთობებს ეგოისტური მიზნებისთვის.

(6) ეკლესიის გზავნილი ღრმა სულიერ მოთხოვნილებებს აკმაყოფილებს. დაუხსნელ ადამიანს აქვს სულიერი შიმშილი, რომელსაც ქვეყნიერება ვერაფრით აკმაყოფილებს. ეკლესიის ქადაგება, სწავლება და რჩევა უნდა შეესაბამებოდეს ხალხის რეალურ საჭიროებებს.

(7) ეკლესია რწმენის ოჯახია, რომელსაც უყვარს და ზრუნავს თავის წევრებზე. სხვა სახის ჯგუფები შეიძლება დაეხმარონ თავიანთი წევრების გარკვეულ საჭიროებებს, მაგრამ მხოლოდ ქრისტიანებს შეუძლიათ ჰქონდეთ ჭეშმარიტი ქრისტიანული თანაზიარება.

► რა კონკრეტული გზებით შეუძლია ეკლესიას აჩვენოს ეს მახასიათებლები? რისი კეთება უნდა დაიწყოს ეკლესიამ, რათა უკეთ აჩვენოს სწორი პრიორიტეტები?

ეკლესია უნდა დარწმუნდეს, რომ მისი პროგრამები და სტრუქტურა დაეხმარება აღასრულოს მახარებლობისა და მოწაფეობის თავისი მისია. ყველაფერი, რასაც ეკლესია აკეთებს, უნდა შეესაბამებოდეს ამ პრიორიტეტს.

სტუმრების მიღება

ეკლესია მზად უნდა იყოს სტუმრების მისაღებად და დაეხმაროს მათ თავი კომფორტულად იგრძნონ. ზოგიერთი ადამიანი არ იცნობს ეკლესიურ წეს-ჩვეულებებს. როდესაც ისინი ეკლესიაში მიდიან, მათ არ იციან რას უნდა ელოდონ. მათ არ იციან რას მოელიან მათგან. ეკლესიაში მისვლიდან პირველივე წუთებში ისინი ან მოხარულნი იქნებიან, რომ მივიდნენ ან პირიქით,ჯობდა, რომ არ მისულიყვნენ. ეკლესიამ უნდა მოამზადოს ხალხი სტუმრების მისაღებად.

ეკლესიამ არასოდეს არ უნდა გარიყოს ხალხი სიღარიბის გამო. ეკლესიაში ხალხის ჩაცმულობა არ უნდა გამორიცხავდეს ღარიბებს.

ეკლესია მზად უნდა იყოს მოემსახუროს იმ ბავშვებს, რომლებიც მშობლების გარეშე მოდიან. გარკვეული პიროვნებები უნდა დაინიშნონ და მომზადდნენ, ეკლესიაში მოსულ ბავშვებთან სამუშაოდ.

სტუმარი უნდა იყოს მიწვეული მცირე ჯგუფის შეხვედრაზე ან საოჯახო ჯგუფებში, სადაც მას შეეძლება ისწავლოს და დასვას კითხვები.

გარეშეებამდე მიღწევა

ეკლესიის უპირველესი პასუხისმგებლობა მრევლის ერთგულ წევრებზე ზრუნვაა. თუმცა, ეკლესიამ ყოველთვის უნდა გაუწოდოს დახმარების ხელი სამეზობლიოში მყოფ ხალხს. ეკლესიას უნდა ჰქონდეს ისეთი საქმიანობა, რომელიც უზრუნველყოფს, რომ ეკლესიის გარეთ მყოფი ხალხი დაინახავს ეკლესიის მუშაობას და მოისმენს სახარებას. ზოგიერთი ეს ქმედება შეიძლება მოხდეს სპონტანურად. ლიდერებს ასევე დასჭირდებათ სხვების ორგანიზებაც. ამ საქმიანობისთვის უნდა იქნას მოწვეული და გადამზადებული შესაძლებლობების მქონე წევრები.

ეკლესიამ უნდა მოძებნოს გზები სამეზობლოში არსებულ საჭიროებებზე რეაგირებისთვის. პრიორიტეტი ყოველთვის უნდა იყოს ღვთის სიყვარულის გამოვლენა და ბიბლიური პრინციპების დემონსტრირება.

მცირე ჯგუფების მსახურება

როდესაც ადამიანი იღებს გადარჩენას, ის მხოლოდ ღვთისმსახურებაზე არ უნდა იყოს მიწვეული. ის უნდა იყოს მიწვეული უშუალო მოწაფეობის სისტემაში. ეს შეიძლება დაიწყოს პასტორთან პირადი ვიზიტებით. ის შეიძლება იყოს მიწვეული მცირე ჯგუფში, რომელიც იკრიბება ყოველკვირეულად.

ჯანსაღ ეკლესიას, როგორც წესი, ჰყავს მცირე ჯგუფები, სადაც სულიერი ცხოვრება მყარდება. ეს ჯგუფები შეიძლება იყოს საოჯახო ეკლესიები, საკვირაო სკოლის კლასები ან სხვა სახის ჯგუფები. სულიერი პასუხისმგებლობა და ცხოვრების ცვლილება ჩვეულებრივ ხდება მცირე ჯგუფებში. ეკლესიის ლიდერები უნდა დარწმუნდნენ, რომ არსებობს მცირე ჯგუფები, რომლებიც ამ მიზნებს ასრულებენ. თუ ეკლესიაში არსებული სტრუქტურები სულიერი ცხოვრების განვითარების საშუალებას არ იძლევა, საჭიროა ცვლილებები.

ხილული წევრობა

ადამიანებმა, რომლებსაც სურთ ეკლესიისადმი თავის მიძღვნა, ზუსტად უნდა იცოდნენ, რას ნიშნავს ეს მიძღვნა. ზოგიერთი ეკლესია აცხადებს, რომ არ აქვს წევრობის სტრუქტურა, მაგრამ ყველა ეკლესიას აქვს გარკვეული გზა, რათა იცოდეს ვინ არიან მათი წევრები. ყველამ უნდა იცოდეს, ვინ არის ის ხალხი, ვინც ეკლესიას ქმნის.

ყველამ უნდა იცოდეს, რა ვალდებულებებია საჭირო წევრობისთვის. წევრად გახდომის პროცესის მოთხოვნები და აღწერა უნდა იყოს ამობეჭდილი.

ახალმოქცეულს, რომელიც მზად არის მიუძღვნას თავი ეკლესიას, დაუყოვნებლივ უნდა მიეცეს ეკლესიის დახმარების შესაძლებლობა. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მას უნდა მიეცეს თანამდებობა ან ლიდერობის პასუხისმგებლობა. მისთვის მნიშვნელოვანია იცოდეს, რომ ის ეკლესიის ნაწილია.

სწრაფი რეაგირება ახალმოქცეულებზე

მოწაფეობა მოქცევით იწყება. ახალ მოქცეულს რამდენიმე გადაუდებელი საჭიროება აქვს. ღმერთთან ურთიერთობის გასაგრძელებლად, რომელიც ახლახანს დაიწყო, მისთვის საჭიროა იცოდეს როგორ ილოცოს და წაიკითხოს ბიბლია. მას ასევე სჭირდება ახალი მეგობრების საზოგადოება, რადგან ის დაკარგავს თავის ბევრ ძველ მეგობარს. მას სჭირდება ხელმძღვანელობა ცხოვრების სტილის ბევრ საკითხში.

ეკლესიამ დაუყოვნებლივ უნდა დაიწყოს ახალმოქცეულის დამოწაფება. დაუყოვნებლივ არ ნიშნავს მომდევნო კვირა დღეს. ეს ნიშნავს, გადარჩენისთვის ლოცვის შემდეგ, თავის აწევისთანავე. ვიღაცამ უნდა აიღოს პასუხისმგებლობა ახალმოქცეულთან ყოველდღიურ კონტაქტზე მინიმუმ პირველი კვირის განმავლობაში. ის ადგილობრივ ეკლესიაში კიდევ რამდენიმე ქრისტიანს უნდა შეხვდეს. მას უნდა ჰქონდეს შესაძლებლობა განიხილოს ის ცვლილებები, რაც მის ცხოვრებაში ხდება და დასვას კითხვები.

ახალმოქცეული უნდა იქნას მიწვეული შეუერთდეს მცირე ჯგუფს, სადაც მას შეეძლება კითხვების დასმა და გამხნევება. თუ ეს შესაძლებელია, ის უნდა გააცნო ჯგუფის რამდენიმე სხვა წევრს, ამ ჯგუფის პირველ შეკრებამდე რამდენიმე დღით ადრე. რამდენიმე წევრს შეიძლებოდა წინასწარ დაერეკა მისთვის, რომ გაეცნო და მისალმებოდა ჯგუფში. ეს იწყებს ერთობაში ყოფნის გრძნობის ჩამოყალიბებას.

ახალმოქცეული უნდა შეუერთდეს ჯგუფს მის შემდეგ შეკრებაზე. გაკვეთილები უნდა ჩატარდეს რიგრიგობით, რათა წევრი ნებისმიერ დროს დაემატოს. ამ გზით ახალმოქცეული დაუყოვნებლივ იძენს მხარდამჭერ გუნდს. წევრები კურსს ინდივიდუალურად ამთავრებენ, როდესაც ყველა გაკვეთილს დაასრულებენ.

საჭიროებებზე ზრუნვა

ეკლესია უნდა ზრუნავდეს მრევლის ფინანსურ საჭიროებებზე. საჭიროებების უმეტესობა უნდა დააკმაყოფილოს იმ ადამიანებმა, რომლებიც ერთმანეთს ეხმარებიან ეკლესიის ლიდერების ჩარევის გარეშე. თუ ეკლესიის წევრების უმეტესობა ვერ გრძნობს პასუხისმგებლობას სხვების დახმარების საკითხში, მათ ჯერ კიდევ არ აქვთ ჩამოყალიბებული ეკლესია.

ეკლესიას უნდა ჰყავდეს დიაკვნები, რომლებიც უზრუნველყოფენ, რომ საჭიროებები იქნას დანახული. ეკლესიამ საქმეების წიგნში ამ მიზნით დანიშნა პირველი დიაკვნები.

საჭიროებებზე ზრუნვა აუცილებელია მახარებლობის მისიისთვის. ხალხმა უნდა დაინახოს, რომ ეკლესია არის რწმენის ოჯახი, სადაც წევრები ზრუნავენ ერთმანეთზე.

წარმოიდგინეთ ეკლესია, რომელიც აკეთებს ყველაფერს, რაც აღწერილია ამ გაკვეთილში. დაწერეთ წარმოსახვითი ადამიანის შესახებ, რომელიც ეწვევა ეკლესიას, მოექცევა და ხდება ეკლესიის ერთგული წევრი. აღწერეთ როგორ ხდება ეს ყველაფერი.