Lesson 6: การเป็นผู้นำบนพื้นฐานของอุปนิสัย

ความเชื่อมั่นคือความแน่ใจเกี่ยวกับความจริง ความเชื่อมั่นเป็นระบบความเชื่อที่มั่นคงเกี่ยวกับความเป็นจริง ความเชื่อมั่นนำหน้าการตัดสินใจของเรา เนื่องจากคน ๆ หนึ่งจะทำสิ่งใดย่อมทำเพื่อตอบสนองต่อสิ่งที่เขาเชื่อว่าเป็นความจริง

ความเชื่อมั่นไม่ได้อยู่ในบริบทของความจริงทางศาสนาเท่านั้น ถ้าหากพนักงานขายคนหนึ่งเชื่อจริง ๆ ว่าผลิตภัณฑ์ของเขาดีที่สุดและทุกคนจำเป็นจะต้องมี เขามีความเชื่อมั่นแล้ว และความเชื่อมั่นนั้นจะทำให้เขามีอิทธิพลต่อคนอื่น

คนกลุ่มหนึ่งที่หลงทางในทะเลทราย พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับสถานการณ์นั้นและเสนอทางเลือกต่าง ๆ มีคนหนึ่งที่เชื่อมั่นมากที่สุดในการอธิบายถึงสถานการณ์ที่ทุกคนเผชิญอยู่ เขาโน้มน้าวว่าเขารู้ว่าทุกคนควรทำอะไร เขากลายมาเป็นผู้นำ

ความเชื่อมั่นอาจผิดได้ คน ๆ หนึ่งอาจเชื่อในสิ่งที่ไม่เป็นความจริง แต่แม้เป็นความเชื่อมั่นแบบผิด ๆ ก็ยังมีพลังต่อการเป็นผู้นำในช่วงระยะเวลาหนึ่ง ยกตัวอย่างเช่น ถ้าหากคนหนึ่งเชื่อแบบผิด ๆ ว่าเขารู้ทิศทางเพื่อไปยังสถานที่หนึ่ง ผู้คนอาจตามเขาเพราะเขามีความเชื่อมั่น ในที่สุดผู้คนจะผิดหวัง และอิทธิพลของเขาจะลดลงอย่างมาก มีโอกาสน้อยมากที่ผู้คนจะติดตามเขาอีกครั้ง

การเป็นผู้นำนั้นมีพื้นฐานบนความเชื่อมั่น เนื่องจากผู้นำนำคนอื่นโดยการแสดงให้เห็นความจริงและการตอบสนองต่อความจริงนั้นอย่างเหมาะสม เขากำลังพูดว่า “ความจริงคือแบบนี้ และนี่คือสิ่งที่เราควรทำ”

ถ้าหากมีคนหนึ่งในท่ามกลางคนมากมายซึ่งอยู่ในอาคารที่ตระหนักว่าไฟกำลังไหม้อาคารนั้น เขารู้ว่าทุกคนจำเป็นต้องได้ยินความจริงนั้นและตอบสนอง เขามีความเชื่อมั่นในการสื่อสาร ข้อมูลกระตุ้นให้เกิดการกระทำจากทุกคนที่เชื่อข้อมูลนั้น ในเวลาไม่กี่วินาที คนนั้นกลายเป็นผู้นำเพราะเขามีอิทธิพลต่อคนอื่น ๆ โดยการสื่อสารความเชื่อมั่นของเขาออกมา เขาจะไม่เป็นผู้นำต่อไปถ้าหากเขาไม่เชื่อว่าเขารู้ว่าทุกคนควรทำอะไร ความเป็นผู้นำของเขาสิ้นสุดลงตรงจุดสิ้นสุดของความเชื่อมั่น

สำหรับคริสเตียนแล้ว ความจริงจากพระวจนะของพระเจ้าและพระประสงค์ของพระองค์สำหรับเราควรเป็นรากฐานของทุกสถาบัน ไม่ใช่เฉพาะขององค์กรพันธกิจเท่านั้น คริสเตียนไม่ควรดำเนินธุรกิจที่ขัดแย้งกันกับพระวจนะของพระเจ้า

ความเชื่อมั่นอย่างแรงกล้าเป็นสิ่งจำเป็นต่อการเป็นผู้นำที่เข้มแข็ง ขอให้คิดถึงผู้นำที่ยิ่งใหญ่สักคน ทั้งจากพระคัมภีร์หรือจากประวัติศาสตร์ในเวลาต่อมา พยายามนึกถึงคนนั้นในสภาวะที่ขาดความเชื่อมั่นอย่างแรงกล้า แม้จะมีความสามารถมากมาย แม้คนนั้นจะมีการบริหารจัดการที่ดีและการสื่อสารที่ดี เขาก็ไม่สามารถนำได้ในระยะยาวโดยปราศจากความเชื่อมั่น

ขอให้บางคนในกลุ่มบอกเกี่ยวกับผู้นำเหล่านี้แต่ละคนในประวัติศาสตร์ จากนั้นขอให้ทุกคนในกลุ่มลองนึกภาพผู้นำนี้หากปราศจากความเชื่อมั่นอย่างแรงกล้า:โมเสส, โยชูวา, เปาโล, มาร์ติน ลูเธอร์, อับราฮัม ลินคอน, มหาตะมะคานธี, วินส์ตัน เชอร์ชิล, และบิลลี่ เกรแฮม (ผู้นำเหล่านี้แต่ละคนมีอิทธิพลอย่างยิ่งใหญ่ แต่พวกเขาไม่ได้เป็นผู้นำคริสเตียนทุกคน)

ความเชื่อมั่นไม่ใช่ความสำเร็จที่ควรเป็นแรงขับเคลื่อนสูงสุดสำหรับผู้นำ เขาถูกผลักดันให้ประสบความสำเร็จเพราะความเชื่อมั่น ด้วยเหตุนี้ เพื่อความสำเร็จนั้นเขาจึงไม่ประนีประนอมต่อความเชื่อมั่นเลย

ความเชื่อมั่นต้องไม่ใช่บางเวลาหรือเป็นความเสแสร้ง ถ้าหากคนหนึ่งยอมเปลี่ยนความเชื่อมั่นของตัวเองเพียงเพราะเขาถูกจ้างให้เป็นตัวแทนของความเชื่ออีกแบบหนึ่ง เขาก็ไม่สามารถเป็นผู้นำที่เข้มแข็งได้

ผู้นำควรมีชื่อเสียงเกี่ยวกับความร้อนรนของเขาเพื่อความจริง เนื่องจากความเชื่อมั่นเป็นแรงขับเคลื่อนเขา เขาจึงต้องการรู้ความจริงเสมอ เขาจะเป็นคนที่แก้ไขให้ถูกต้องแทนที่จะทนเชื่อสิ่งที่ผิดต่อไปเรื่อย ๆ

ความเชื่อมั่นทำให้คน ๆ หนึ่งเข้มแข็งได้มากเกินกว่าที่บุคลิกของเขาจะเป็นได้ แม้คนที่เกลียดการเผชิญหน้า การโต้แย้ง และวิพากษ์วิจารณ์ก็อาจกลายมาเป็นผู้นำเพราะเขามีความเชื่อมั่นอันแรงกล้า

ความเชื่อมั่นทำให้คน ๆ หนึ่งทำงานในระดับสติปัญญาสูงกว่าที่เขาจะทำได้ ด้วย “สติปัญญาที่เกิดจากความเชื่อมั่น”[1] นี้ทำให้มีการตัดสินใจมากมายเกิดขึ้นเป็นการสะท้อนกลับโดยไม่ต้องพิจารณาถึงความคิดเห็นบางอย่าง นี่ทำให้บุคคลหนึ่งสามารถมองเห็นสิ่งที่ถูกต้องได้รวดเร็วขึ้น เช่นเดียวกับความรู้หรือสติปัญญา คนที่ไม่มีความเชื่อมั่นก็เป็นคนโง่

► ใครคือผู้นำยิ่งใหญ่ที่คุณรู้จักเป็นการส่วนตัว? ความเชื่อมั่นทำให้การนำของเขาเข้มแข็งขึ้นอย่างไรบ้าง?

ดาเนียลและชาวยิวอีกสองสามคนได้รับการฝึกอบรมให้เป็นผู้นำในอาณาจักรของคนต่างชาติ การทำงานได้ดีและทำให้ผู้ควบคุมการฝึกอบรมพอใจเป็นสิ่งสำคัญต่อเขายิ่งนัก แต่ความเชื่อมั่นของเขาได้รับการทดสอบเมื่อเขาตระหนักว่าอาหารนั้นเป็นสิ่งผิดต่อคนยิวในการรับประทาน คนมากมายที่อยู่ในสถานการณ์เดียวกันที่ยอมประนีประนอมต่อความเชื่อมั่นของตัวเองก็ยอมลดสถานะของตัวพวกเขาเอง

ผู้ควบคุมการฝึกอบรมสังเกตเห็นว่าดาเนียลมีวิญญาณแห่งความเป็นเลิศ ดาเนียลเข้าหาเขาด้วยความสุภาพ ยื่นคำร้องด้วยความถ่อมตน และเสนอทางเลือกที่แตกต่างออกไปซึ่งจะไม่ทำให้ผู้ควบคุมต้องเกิดความเสี่ยง พระเจ้าให้เกียรติต่อความสัตย์ซื่อของดาเนียลและมอบความสำเร็จยิ่งใหญ่ให้แก่เขา (ดาเนียล 1:8-15)

ความเชื่อมั่นที่นำมาใช้อย่างต่อเนื่องกับการกระทำและท่าทีนั้นคือการยึดมั่นในคุณธรรม การยึดมั่นในคุณธรรมส่วนบุคคลคือการเสมอต้นเสมอปลายกับตัวเอง ปฏิบัติตามความเชื่อและค่านิยมที่คุณยอมรับ

[1]โดยปราศจากการยึดมั่นในคุณธรรม คุณก็สร้างความคาดหวังที่คุณไม่สามารถทำให้สมหวังได้ โดยปราศจากการยึดมั่นในคุณธรรม คุณอาจได้รับการตอบสนองทันทีจากผู้คนที่คิดว่าคุณยึดมั่นในคุณธรรม ผู้นำเผชิญกับการลองใจให้สร้างภาพพจน์จอมปลอม ยอมให้เกิดความคลาดเคลื่อนระหว่างสิ่งที่เขาเป็นจริง ๆ กับสิ่งที่คนคิดว่าเขาเป็น แต่คุณต้องยึดมั่นในคุณธรรมถ้าหากคุณต้องการให้ผู้คนติดตามคุณในระยะยาว

การขาดการยึดมั่นในคุณธรรมปรากฏชัดในการขาดความเสมอต้นเสมอปลาย ถ้าหากการกระทำหรือท่าทีของผู้นำไม่ตรงกันกับค่านิยมที่เขายอมรับ ย่อมแสดงว่าการยึดมั่นในคุณธรรมของเขาอยู่ระดับต่ำ ผู้นำยึดมั่นในคุณธรรมระดับต่ำเมื่อเขาไม่ซื่อสัตย์ ให้ตัวเองสำคัญก่อนสิ่งอื่น มีมิตรภาพกับคนที่มีผลประโยชน์ต่อเขาเท่านั้น ทำตามความปรารถนาที่ไม่บริสุทธิ์ หรือมีความบาปที่ซ่อนเร้น

อาคานคิดว่าความบาปของเขาเป็นความลับส่วนตัว เขาไม่คิดว่ามันจะส่งผลกระทบต่อใคร อย่างไรก็ตาม ความบาปของเขาส่งผลทำให้ผู้ชาย 36 คนตายในอิสราเอล จากนั้นก็เป็นคนในครอบครัวของเขาทั้งหมดที่ต้องตาย (โยชูวา 7:24-26)

สำหรับผู้นำแล้วไม่มีความบาปใดที่เล็กน้อย ความบาปใด ๆ ที่ผู้นำทำย่อมส่งผลกระทบต่อคนอื่นเสมอ ทำไมหรือ? เมื่อผู้นำทำบาป...

• เขาสูญเสียความบริสุทธิ์และฤทธิ์อำนาจฝ่ายวิญญาณที่จำเป็นสำหรับเขา

• เขาได้รับการอวยพรจากพระเจ้าน้อยลงในการเป็นผู้นำ

• การวินิจฉัยของเขาถูกบิดเบือน

• ลำดับความสำคัญของเขาผิด

ปัจจัยต่าง ๆ เหล่านี้จำกัดการเป็นผู้นำและส่งผลกระทบต่อผู้คนที่เขานำ

[1]ธรรมชาติแท้จริงที่อยู่ภายในคน ๆ หนึ่งนั้นคือคุณลักษณะชีวิตของเขา จอห์น แม็กซ์เวลล์ อธิบายถึงความสำคัญของคุณลักษณะชีวิตโดยการกล่าวว่า คน ๆ หนึ่งจำเป็นต้อง “ยิ่งใหญ่จากภายในไม่ใช่แค่ภายนอก” คุณลักษณะของคน ๆ หนึ่งควรยิ่งใหญ่กว่าชื่อเสียงของเขา[2]

มาร์ติน ลูเธอร์ คิง เจอาร์ กล่าวว่า “ผู้คนมักถูกนำไปสู่จุดหมายและอุทิศตัวต่อแนวคิดดี ๆ ผ่านทางบุคคลต่าง ๆ ที่อุปมาขึ้นเป็นตัวแทนของแนวคิดนั้น พวกเขาจำต้องค้นพบสิ่งที่เป็นรูปเป็นร่างของแนวคิดนั้นในเนื้อหนังและเลือดเพื่อจะอุทิศตัวต่อสิ่งนั้นได้” คำกล่าวนี้ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของคุณลักษณะชีวิต ผู้นำต้องเชื่อในจุดหมายของเขามากจนธรรมชาติของเขาทั้งหมดตรงกันกับจุดหมายนั้น นี่คือลักษณะของผู้นำที่จูงใจผู้อื่นให้อุทิศตัวอย่างเต็มที่

บางครั้งผู้นำที่อ่อนแอในคุณลักษณะชีวิตอยากให้ผู้คนตามการนำของเขาโดยไม่ต้องสนใจพฤติกรรมส่วนตัวของเขา เขาคิดว่าเขาสามารถทำผิดศีลธรรมได้โดยยังคงทำหน้าที่ผู้นำที่ดีได้ แต่ทว่าผู้คนได้รับอิทธิพลจากแบบอย่างของผู้นำมากกว่าคำพูดของเขา ถ้าหากคำพูดของผู้นำขัดแย้งกับแบบอย่างชีวิต ผู้ฟังก็สับสน

คุณลักษณะชีวิตของผู้นำเป็นปัจจัยพื้นฐานที่เป็นสาเหตุให้คนอื่นอุทิศตัวต่อวิสัยทัศน์ของเขา ผู้คนอาจไม่เข้าใจเหตุผลของเขาทั้งหมด แต่ถ้าหากผู้คนไว้ใจคุณลักษณะชีวิตของเขา ผู้คนก็จะตามเขา

► ความน่าเชื่อถือหมายถึงบุคคลที่เชื่อได้ อะไรที่ทำให้บุคคลหนึ่งเป็นคนที่เชื่อถือได้?

บางครั้งผู้นำพูดเกี่ยวกับความเชื่อถือและค่านิยมที่เขาอยากให้ผู้คนทำตาม แต่เขาไม่ได้ทำให้ค่านิยมเหล่านั้นเป็นสิ่งที่จับต้องมองเห็นได้ ถ้าหากผู้คนอุทิศต่อค่านิยมใดอย่างหนึ่งย่อมเป็นประโยชน์ต่อเขา เช่นการรับใช้และความซื่อสัตย์ อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถสอนค่านิยมนั้นได้อย่างมีประสิทธิภาพหากเขาไม่ได้แสดงออกมาให้เห็น ถ้าผู้นำคนหนึ่งแสดงให้เห็นถึงค่านิยมที่ดี เขาจะดึงดูดผู้คนให้ร่วมทำตามค่านิยมนั้น

คุณลักษณะชีวิตที่อยู่บนพื้นฐานของความเชื่อมั่นมีความสำคัญอย่างมาก เพราะสามารถสร้างผู้นำที่เข้มแข็งได้แม้จากคนที่ขาดความสามารถตามธรรมชาติก็ตาม ยกตัวอย่างเช่น โมเสสดูเหมือนไม่ได้มีความกล้าหาญหรือความสามารถในการนำตามธรรมชาติ แต่เขามีความสัมพันธ์กับพระเจ้าและเขารักผู้คน สิ่งเหล่านี้เป็นจุดแข็งที่สร้างการเปลี่ยนแปลงให้เกิดขึ้น คุณลักษณะชีวิตของเขาอยู่บนพื้นฐานของค่านิยมเหล่านั้น

อาโรน

อาโรนเป็นมหาปุโรหิตคนแรกของอิสราเอล ในช่วงขณะที่โมเสสน้องชายของเขาเป็นผู้นำ เมื่อโมเสสกำลังอยู่บนภูเขาซีนายเพื่อรับกฎบัญญัติจากพระเจ้า ประชาชนมาหาอาโรนเพื่อขอคำแนะนำเกี่ยวกับทางศาสนา

อาโรนรู้ว่าพวกเขาอยากได้รูปเคารพที่มองเห็น ดังนั้นเขาจึงยอมทำตามความประสงค์ของประชาชนและสร้างรูปวัวทองคำ (อพยพ 32:4) เพราะความอ่อนแอของอาโรน ประชาชนจึงนมัสการรูปเคารพ ยกย่องรูปเคารพนั้นว่าช่วยกู้พวกเขาออกมาจากอียิปต์ ประชาชนหลายพันคนถูกฆ่าตายเพราะการพิพากษาของพระเจ้า

อาโรนไม่เหมาะที่จะเป็นผู้นำเพราะความเชื่อมั่นของเขาไม่แรงกล้า เขาทำตามความคิดเห็นของประชาชนเพื่อรักษาอิทธิพลของตนเอง ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าผิด

อาดัม

เมื่อเอวายอมพ่ายแพ้ต่อการทดลองจากงู เธอกินผลไม้นั้นและส่งให้สามีของเธอที่อยู่กับเธอกินด้วย (ปฐมกาล 3:6) ปฐมกาลบันทึกบทสนทนาระหว่างเอวากับงู ทำไมอาดัมไม่พูดอะไรเลย?

พระคัมภีร์บอกเราว่าเขาเลือกทำบาปถึงแม้รู้ว่าผิด เขาไม่ได้ถูกหลอกลวงเหมือนเอวา (1 ทิโมธี 2:14) อาดัมฟังเสียงการทดลอง แต่ทิ้งการตัดสินใจไว้กับเอวา แม้ว่าเขามีความรับผิดชอบในการนำ แต่เขาเลือกที่จะไม่นำ เขายอมปล่อยให้บางสิ่งที่ผิดเกิดขึ้น

ผู้นำที่ขาดคุณลักษณะชีวิตจะปล่อยให้คนอื่นตัดสินใจเพราะเขาไม่ต้องการยืนกรานในสิ่งที่เขารู้ว่าถูกต้อง เขาเต็มใจให้สิ่งผิดเกิดขึ้น แต่ไม่ต้องการรับผิด

ส่วนของภูเขาน้ำแข็งที่ซ่อนอยู่ใต้น้ำนั้นมีขนาดใหญ่กว่าส่วนที่โผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ ซึ่งส่วนที่โผล่เหนือน้ำนี้เปรียบได้กับลักษณะภายนอกของผู้นำ ส่วนที่อยู่ใต้น้ำเปรียบได้กับคุณลักษณะชีวิตของเขา คุณลักษณะชีวิตเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดและใหญ่ที่สุดในชีวิตของคน ๆ หนึ่ง น่าแปลกที่คนมากมายพยายามปรับปรุงลักษณะภายนอกของพวกเขาให้ดูดีโดยไม่ใส่ใจที่จะพัฒนาคุณลักษณะชีวิต พวกเขาถึงขนาดยอมประนีประนอมต่อคุณลักษณะชีวิตเพื่อทำให้ลักษณะภายนอกดูดียิ่งขึ้น

ผู้นำส่วนใหญ่มีความไม่ชัดเจนในช่วงระยะเริ่มต้น ผู้นำคนหนึ่งอาจคิดว่าช่วงปีเหล่านั้นไม่สำคัญเพราะความสำเร็จของเขาดูเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม ปีเหล่านั้นกลับเป็นตัวหล่อหลอมอนาคต เพราะสิ่งที่ผู้นำเป็นเวลานี้ก็เป็นรูปแบบที่เขาจะเป็นในอนาคต ผู้นำวัยหนุ่มสาวควรใช้ช่วงเวลาที่ยากลำบากและท้อแท้เพื่อพัฒนาคุณลักษณะชีวิตของเขา

บางครั้งคนที่มีตำแหน่งสูงก็มีปัญหาคุณลักษณะชีวิตแต่ทำเป็นไม่สนใจ ผู้คนที่ทำงานให้เขาอาจแสร้างทำเป็นมองไม่เห็นปัญหาด้านคุณลักษณะชีวิตของเขา

ความบกพร่องด้านคุณลักษณะชีวิตส่งผลกระทบในสองทาง ทางแรก ถ้าหากบุคคลหนึ่งมีคุณลักษณะชีวิตที่ไม่ถูกต้องแต่มีความสามารถสูง เขาก็จะนำและผู้คนก็จะตามเขา แต่เขาจะนำไปสู่จุดหมายที่ผิด ผู้นำที่เข้มแข็งแต่ไร้ความปราณี อย่างเช่น โยเซฟ สตาลิน แสดงให้เห็นถึงหลักการนี้

ทางที่สองที่คุณลักษณะชีวิตที่ไม่ดีจะส่งผลกระทบต่อการนำคือ ทำให้ความสามารถในการเป็นผู้นำไม่พัฒนาต่อไป ถ้าหากบุคคลหนึ่งไม่มีวินัย ไม่รักษาการอุทิศตัว ไม่สม่ำเสมอ ทำตามอารมณ์ โมโหร้าย หรืออื่น ๆ ทำนองนี้ เขาก็ไม่สามารถรักษาคนให้ติดตามเขาอย่างยาวนานและไม่สามารถจูงใจใครให้ทำอย่างดีสุดได้

โรเบิร์ต กรีนลีฟ เขียนเอาไว้ว่า...

คานธีสอนไว้ว่า มีเจ็ดสิ่งที่จะทำลายเรา เมื่อเราศึกษาอย่างละเอียดแล้ว เราจะเห็นว่าแต่ละสิ่งมีพลังมากเพียงใดในการนำเราไปสู่จุดจบได้หากเราใช้วิธีการที่ไม่มีหลักและไม่สมควร[3]

เจ็ดสิ่งเหล่านี้ได้แก่...

• ความมั่งคั่งที่ปราศจากการทำงาน

• ความพึงพอใจที่ปราศจากจิตสำนึก

• ความรู้ที่ปราศจากคุณลักษณะชีวิต

• การค้าที่ปราศจากหลักคุณธรรม

• วิทยาศาสตร์ที่ปราศจากมนุษยธรรม

• นมัสการที่ปราศจากการเสียสละ

• การเมืองที่ปราศจากหลักการ

► อภิปรายร่วมกันถึงผลลัพธ์ของความล้มเหลวแต่ละอย่างเหล่านี้

ผู้นำที่ขาดคุณลักษณะชีวิตอาจกลายเป็นคนหน้าซื่อใจคดในการเข้าสังคมของเขา (มิตรภาพและความห่วงใยจอมปลอม) ไม่ซื่อในการเป็นผู้นำฝ่ายวิญญาณของเขา (ความร้อนรนฝ่ายวิญญาณและแสดงอารมณ์อย่างเสแสร้ง) มีความเป็นมืออาชีพด้วยวิธีการทางโลก (แสวงหาฐานะทางโลก) ควบคุมบงการ (ชักจูงให้คนทำสิ่งต่าง ๆ ที่พวกเขาจะไม่ทำหากรู้ความจริง) และเกียจคร้านในการทำหน้าที่ของตัวเองในงานพันธกิจ (ล้มเหลวในการพัฒนาทักษะต่าง ๆ)

► คุณใส่ใจเกี่ยวกับชื่อเสียงของคุณไหม? เพราะเหตุใด?

ชื่อเสียงของบุคคลหนึ่งคือความคิดเห็นของผู้คนเกี่ยวกับสิ่งที่เขาเป็น คุณลักษณะชีวิตของบุคคลหนึ่งคือสิ่งที่เขาเป็นจริง ๆ บางครั้งชื่อเสียงของบุคคลหนึ่งดีกว่าหรือแย่กว่าคุณลักษณะชีวิตที่แท้จริงของเขา

มีบางคนบอกว่าชื่อเสียงไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือคุณลักษณะชีวิตเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ชื่อคือความคิดเห็นของผู้คนเกี่ยวกับคุณลักษณะชีวิตของผู้นำ ถ้าหากผู้คนคิดว่าคุณลักษณะชีวิตของเขาไม่ดี เขาก็ไม่สามารถนำได้ แม้ว่าคนเหล่านั้นจะมีความคิดเห็นที่ผิดก็ตาม

ผู้นำต้องเอาใจใส่เรื่องชื่อเสียง เขาไม่ควรมีเหตุที่ทำให้ผู้คนสงสัยเกี่ยวกับคุณลักษณะชีวิตของเขา เขาอาจคิดว่าเพราะทุกคนไว้ใจเขา ดังนั้นจะไม่มีใครคิดร้ายกับเขาแน่ แต่นั่นไม่เป็นความจริง มีคนมากมายที่รวดเร็วในการเชื่อคำกล่าวหาเพราะพวกเขาได้ยินเกี่ยวกับผู้นำจำนวนมากที่เคยทำผิดมาก่อน

สองด้านที่ผู้นำต้องเอาใจใส่คือ (1) การจัดการด้านการเงินที่ไม่ใช่ของเขาเอง และ (2) ความสัมพันธ์กับเพศตรงกันข้าม คำกล่าวหาเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้แพร่กระจายรวดเร็วมาก และคนจะด่วนเชื่อเร็วมาก และทำลายความเคารพนับถือต่อผู้นำ

เมื่ออัครทูตเปาโลกำลังวางแผนเพื่อนำเงินบริจาคจากคริสตจักรหนึ่งไปมอบให้ไปให้กับอีกคริสตจักรหนึ่ง เปาโลขอให้มีคนที่เป็นตัวแทนจากคริสตจักรที่บริจาคไปพร้อมกับเขาด้วย เหตุผลคือเพื่อแสดงถึงความซื่อสัตย์ การที่เรารู้เองว่าเราซื่อสัตย์ต่อพระเจ้านั้นยังไม่พอ เราจำเป็นต้องมีนโยบายที่แสดงให้ทุกคนเห็นว่าเราซื่อสัตย์

► มีอะไรที่คุณสามารถทำได้ในทางปฏิบัติเพื่อเป็นการเอาใจใส่ต่อชื่อเสียงของคุณ?

อนุญาตให้นักศึกษาแบ่งปันว่าพวกเขาคาดหวังที่จะเปลี่ยนแปลงเป้าหมายหรือการกระทำหลังจากได้เรียนบทเรียนนี้อย่างไรบ้าง

1. ความเชื่อมั่นคือความมั่นใจเกี่ยวกับความจริง

2. ความเชื่อมั่นอย่างแรงกล้าเป็นสิ่งจำเป็นต่อการเป็นผู้นำที่เข้มแข็ง

3. การยึดมั่นในคุณธรรมคือความเชื่อมั่นที่นำมาใช้อย่างต่อเนื่องกับการกระทำและท่าที

4. ผู้นำควรทำให้ระบบความเชื่อและค่านิยมต่าง ๆ ที่เขาต้องการให้ผู้คนทำตามเป็นสิ่งที่มองเห็นจับต้องได้

5. ชื่อเสียงคือสิ่งที่ผู้คนคิดเกี่ยวกับคุณลักษณะชีวิตของคุณ

1. เขียนสรุปหนึ่งย่อหน้าเกี่ยวกับแนวคิดเรื่องชีวิตที่เปลี่ยนแปลงจากบทเรียนนี้ อธิบายเหตุผลว่าทำไมเรื่องนี้จึงสำคัญ สิ่งนี้ให้ประโยชน์อะไรบ้าง? จะมีผลเสียอะไรเกิดขึ้นหากไม่รู้เรื่องนี้?

2. อธิบายวิธีที่คุณจะนำหลักการต่าง ๆ จากบทเรียนนี้ไปประยุกต์ใช้ในชีวิตของคุณเอง บทเรียนนี้เปลี่ยนเป้าหมายของคุณอย่างไรบ้าง? คุณมีแผนที่จะเปลี่ยนการกระทำของคุณอย่างไรบ้าง?

3. ท่องประโยคสรุปทั้งห้าประโยคจากบทที่ 6 นี้ เตรียมตัวเขียนทั้งห้าประโยคที่ท่องจำตอนเริ่มต้นชั่วโมงเรียนถัดไป