Lesson 12: การนำการเปลี่ยนแปลง

การก่อสร้างพระวิหารเริ่มต้นแล้ว มีเพียงรากฐานเท่านั้นที่ถูกสร้างขึ้น แต่นั่นเป็นความสำเร็จที่สำคัญยิ่งนัก ฝูงชนมารวมตัวกันเพื่อเฉลิมฉลอง หลายคนโห่ร้องด้วยความตื่นเต้นและสรรเสริญพระเจ้า แต่เมื่อผู้อาวุโสเห็นรากฐาน พวกเขาตระหนักว่าวิหารหลังใหม่จะงดงามน้อยกว่าหลังเดิมมาก พวกเขาร้องไห้ด้วยความโศกเศร้าที่พระวิหารหลังใหญ่ที่พวกเขาเคยจำได้จะต้องสูญหายไปตลอดกาล ความโศกเศร้าและความสุขปะปนกันท่ามกลางเสียงอึกทึกของฝูงชน เป็นช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ และความรู้สึกของผู้คนมีหลากหลายเกี่ยวกับการด้านต่าง ๆ ที่มีการเปลี่ยนแปลง (เอสรา 3:10-13)

โลกกำลังเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เทคโนโลยีกำลังล้ำหน้าอย่างรวดเร็ว ผลิตภัณฑ์ใหม่ ๆ ถูกนำเสนอ คนมากมายกำลังเปลี่ยนความเชื่อเกี่ยวกับชีวิต โลก และศาสนา

การเปลี่ยนแปลงกระทบองค์กร องค์กรต้องเปลี่ยนแปลงเพื่อตอบสนองต่อความต้องการที่เปลี่ยนไปตามสภาพแวดล้อม พวกเขาไม่ควรเปลี่ยนค่านิยมหรือวัตถุประสงค์ แต่เปลี่ยนเป้าหมาย กลยุทธ์ และการปฏิบัติ

ผู้นำต้องนำการเปลี่ยนแปลงในองค์กรของเขา ถ้าหากเขาไม่เตรียมพร้อมสำหรับการเปลี่ยนแปลง เขาจะตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงภายนอกเสมอ ผู้นำไม่ควรแค่หวังให้โลกเปลี่ยนไปในแนวที่จะช่วยให้องค์กรของเขาดีขึ้น เขาไม่ควรทำใจยอมรับความเสื่อมถอยขององค์กรเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงที่อยู่นอกการควบคุมของเขา แทนที่จะบ่นเรื่องโลกที่เปลี่ยนแปลง เขาควรเปลี่ยนองค์กรของเขาให้ตอบสนองต่อโลกที่เปลี่ยนแปลงนั้น

[1]“มีคำกล่าวไว้ว่าการมองเห็นอนาคตเป็นความรับผิดชอบอย่างหนึ่งของผู้นำที่ไม่สามารถมอบหมายให้คนอื่นทำได้ สามารถแบ่งปันให้คนอื่น แต่งานของผู้นำคือให้ความมั่นใจในวันนี้ว่าจะยังมีวันพรุ่งนี้”[2] ผู้นำต้องแน่ใจว่ามีอนาคตสำหรับองค์กรโดยการเตรียมองค์กรให้พร้อมสำหรับอนาคต ถ้าหากผู้นำไม่ทำสิ่งนี้ ก็จะไม่มีใครทำ ถ้าหากผู้นำทำเพียงแค่จัดการกับสถานการณ์ปัจจุบัน งานที่แท้จริงของผู้นำก็ไม่เกิดขึ้น

► ทำไมผู้นำจึงจำเป็นต้องคิดถึงอนาคต?

การเปลี่ยนแปลงจำเป็นไม่ใช่เพียงเพราะมีการเปลี่ยนแปลงภายนอก แต่เพราะความก้าวหน้าขององค์กรด้วย เห็นได้ชัดว่าองค์กรที่ล้มเหลวควรเปลี่ยนแปลง แต่แม้แต่องค์กรที่ประสบความสำเร็จก็ต้องเปลี่ยนเพื่อประสบความสำเร็จในระดับที่สูงขึ้น ไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงทั้งหมดคือการพัฒนา แต่ถ้าไม่มีการเปลี่ยนแปลงก็ไม่มีการพัฒนา

บางคนพยายามหลีกเลี่ยงปัญหาโดยหลีกเลี่ยงการเปลี่ยนแปลง สำหรับพวกเขา ทุกความคิดเป็นปัญหาเพราะเป็นข้อเสนอแนะสำหรับการเปลี่ยนแปลง ผู้นำที่ดีมองว่าปัญหาเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ตลอดเส้นทางแห่งการพัฒนา

► เป็นไปได้อย่างไรที่จะมองปัญหาให้เป็นโอกาส?

ผู้เผยพระวจนะบอกกษัตริย์เฮเซคียาห์ว่าการพิพากษาจะมาถึง แต่ไม่ใช่ในช่วงชีวิตของเขา เฮเซคียาห์กังวลน้อยลงเมื่อได้ยินว่าผลของการกระทำของเขาจะส่งผลต่อคนรุ่นต่อไปแทนที่จะปรากฏขึ้นทันที (2 พงศ์กษัตริย์ 20:16-19)

ผู้นำที่สัตย์ซื่อคิดถึงว่าการกระทำของเขาจะส่งผลกระทบต่อคนรุ่นต่อไปในอนาคตอย่างไรบ้าง ผลของการตัดสินใจบางอย่างอาจไม่ปรากฏในช่วงหลายปี แต่ผู้นำควรระลึกไว้เสมอว่าเขากำลังหล่อหลอมอนาคตจากการตัดสินใจของเขา

การเปลี่ยนแปลงดีไหม? ไม่ดีเสมอไป การเสื่อมถอย การทำลาย และการสูญสลาย ล้วนเป็นการเปลี่ยนแปลงที่ไม่ดี

อย่าเปลี่ยนอะไรเพียงเพราะต้องเปลี่ยน การเปลี่ยนแปลงต้องกระทำด้วยความระมัดระวังเพื่อจะบรรลุเป้าหมาย

เมื่อผู้นำเริ่มต้น คนส่วนใหญ่ในองค์กรจะรู้ว่าพวกเขาจำเป็นต้องมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง โดยการเปลี่ยนแปลงสิ่งที่จำเป็นต้องเปลี่ยน ผู้นำก็สร้างความมั่นใจให้พวกเขามากขึ้น เมื่อเขาค่อย ๆ ทำการเปลี่ยนแปลงที่ยากขึ้น ความมั่นใจของพวกเขาก็จะเพิ่มขึ้นถ้าหากการเปลี่ยนแปลงนั้นให้ผลลัพธ์ที่ดี

การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นเมื่อองค์กรชี้แจงค่านิยมและวัตถุประสงค์ จากนั้นจึงทำการเปลี่ยนแปลงเป้าหมายและกลยุทธ์ครั้งใหญ่ นี่เป็นกระบวนการ ถ้าทำเร็วไปหลายคนจะไม่ให้ความร่วมมือ ผู้นำคนเดียวไม่สามารถทำได้เพราะค่านิยมและวัตถุประสงค์ต้องร่วมกันทำให้สำเร็จโดยคนส่วนใหญ่ในองค์กร

องค์กรส่วนใหญ่ต้องการการเปลี่ยนแปลงงบประมาณของตน เพื่อที่จะใช้จ่ายเงินสำหรับสิ่งที่สำคัญกว่าและได้ผลลัพธ์ที่ดีขึ้น บ่อยครั้งการใช้จ่ายไม่สอดคล้องกับลำดับความสำคัญขององค์กร การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของงบประมาณจะเกิดขึ้นหากองค์กรเปลี่ยนแปลง เนื่องจากงบประมาณเป็นตัวแสดงลำดับความสำคัญ

► ทำไมการใช้จ่ายเงินจึงแสดงให้เห็นลำดับความสำคัญที่แท้จริง?

[1]เป็นงานของผู้นำที่จะอธิบายถึงความเป็นจริงอย่างถูกต้องให้กับตัวเองและทีมงาน เมื่อมีปัญหาให้แก้ไข สภาพการณ์มักจะเลวร้ายกว่าที่คิด กระบวนการแก้ไขใช้เวลานานกว่าที่วางแผนไว้ และราคาก็สูงกว่าที่เราคาดการณ์ ผู้นำถูกทดลองให้ย่อขนาดของปัญหาให้ดูเล็กลงเพื่อจะทำให้ผู้ตามมั่นใจ แต่นั่นจะส่งผลเสียมากที่สุดต่อความน่าเชื่อถือของเขา

ผู้นำอาจไม่พอใจคนที่มีปฏิกิริยาเชิงลบต่อความคิดของเขา แต่เขาควรตั้งใจฟังข้อสงสัยและคำเตือนของคนเหล่านั้น เขาต้องจริงจังกับข้อเท็จจริง ถ้าเขาคิดว่าความคิดของเขาดีและได้ผลแน่แม้ว่าเขาไม่ได้พิจารณาสถานการณ์ทั้งหมด เขาก็จะทำให้ตัวเองและคนที่เชื่อถือเขาผิดหวัง “คุณไม่สามารถตัดสินใจดี ๆ ได้ทุกเรื่องโดยไม่ได้เผชิญหน้ากับข้อเท็จจริงที่โหดร้ายก่อน”[2]

เมื่อพัฒนากลยุทธ์ ขอให้พิจารณาว่า “เราล้าสมัยในความคิด วิธีการ การฝึกอบรม และทักษะอย่างไรบ้าง?”

สำหรับการพัฒนาวิสัยทัศน์ ให้ถามคำถามนี้ว่า “ถ้าคุณมีความช่วยเหลือทุกอย่างและมีเงินตามที่ต้องการ คุณต้องการจะทำอะไรให้สำเร็จ?” ถ้าคุณไม่มีคำตอบก็แสดงว่าคุณไม่มีวิสัยทัศน์

► อภิปรายร่วมกันเกี่ยวกับข้อความในย่อหน้าข้างบนนี้ ทำไมคำถามนั้นจึงแสดงให้เห็นว่าบุคคลหนึ่งมีวิสัยทัศน์หรือไม่? ทำไมจึงสำคัญที่จะต้องตอบคำถามนั้น?

ผู้คนจะพูดแบบไหนเมื่อพวกเขาต่อต้านการเปลี่ยนแปลง?

ผู้คนที่ต่อต้านการเปลี่ยนแปลงในพันธกิจจะพูดในทำนองนี้ว่า...

• “นี่เป็นวิธีการที่พระเจ้าอวยพรในอดีตมาแล้ว เราไม่ควรเปลี่ยนไปใช้วิธีการอื่น”

• “ผู้นำฝ่ายวิญญาณคนก่อนสอนเราให้ทำแบบนี้ คุณจะมาบอกว่าผิดไม่ได้”

• “เราไม่จำเป็นต้องมีวิธีที่ดีกว่า เราต้องการอธิษฐานมากขึ้น”

• “พระเจ้าไม่ได้ประสงค์ความสำเร็จจากเรา พระองค์ประสงค์ให้เราสัตย์ซื่อ ดังนั้นเราจึงควรทำสิ่งที่เรากำลังทำต่อไป”

ผู้คนที่ไม่อุทิศตัวอย่างเต็มที่ต่อการพัฒนาอาจพูดในทำนองนี้ว่า...

• “วิธีที่เราเคยทำมาก็ดีอยู่แล้ว ทำไมจะต้องเปลี่ยนอีก?”

• “ฉันไม่มีเวลาทำงานนอกเหนือจากที่ทำอยู่”

มีเหตุผลที่แตกต่างกันในการต่อต้านการเปลี่ยนแปลง และไม่ควรเหมารวมว่าทุกคนมีเหตุผลอย่างเดียวกัน

ผู้คนต่อต้านการเปลี่ยนแปลงเมื่อพวกเขา...

• ไม่เข้าใจวัตถุประสงค์

• ไม่เห็นด้วยกับวิธีการ

• ให้คุณค่าบางสิ่งที่กำลังจะเลิกใช้

• กลัวปัญหาใหม่ ๆ ที่อาจเกิดขึ้น

• ติดอยู่กับสิ่งที่คุ้นเคยและสะดวกสบาย

• อยากอยู่ในเวทีที่ใช้ความสามารถ

• ต่อต้านการที่จะต้องอุทิศตัวหรือเสียสละเพิ่ม

• มีความผูกพันทางอารมณ์หรือทางศาสนากับการปฏิบัติแบบเดิม

ผู้นำที่ดีนำผู้คนผ่านการเปลี่ยนแปลงที่ให้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดและมีความเสียหายน้อยที่สุด เหมือนกับว่าคุณกำลังนำกลุ่มท่องเที่ยว ทำการวิจัยเพื่อคุณจะสามารถอธิบายความคาดหวังให้กับพวกเขา จงเตรียมตัวให้ดี

ทีมงานหลักขององค์กรจำเป็นต้องได้รับการนำให้ผ่านขั้นตอนต่าง ๆ เพื่อค้นพบค่านิยมและวัตถุประสงค์ ข้อสรุปควรเขียนเป็นลายลักษณ์อักษร

การเป็นเจ้าของวัตถุประสงค์ร่วมกันนั้นจำเป็นมาก ไม่เช่นนั้นจะกลายเป็นบุคคลที่ต้องการความช่วยเหลือตามเป้าหมายของเขาเอง การมีเป้าหมายร่วมกันทำให้เกิดการรวมทีม

ขอให้ระลึกถึงการรักษาการเชื่อมต่อกับประวัติศาสตร์ขององค์กร อย่าทำเหมือนกับว่าทุกสิ่งที่เคยทำมานั้นไร้ประโยชน์ แสดงให้เห็นว่าการพัฒนาในอนาคตนั้นเป็นการต่อยอดจากสิ่งที่เคยทำสำเร็จไว้แล้ว

► ทำไมการเชื่อมต่อกับประวัติศาสตร์ขององค์กรจึงสำคัญ?

ผู้นำรุ่นเยาว์ต้องแสดงให้เห็นว่าเขาเห็นคุณค่าความสำเร็จในอดีต เขาต้องเห็นคุณค่ามิตรภาพที่องค์กรมีร่วมกัน เขาต้องไม่ให้ความสำคัญกับความก้าวหน้าและประสิทธิภาพเท่านั้น

[1]กำหนดวิธีการ “เก็บคะแนน” เช่นเดียวกับเกมกีฬา ทีมจำเป็นต้องรู้ว่า "การทำคะแนน" หมายความว่าอย่างไร และคำว่า "ฟาวล์" หมายความว่าอย่างไร ตารางคะแนนมีความสำคัญต่อการประเมิน การตัดสินใจ การปรับเปลี่ยน และชัยชนะ

จำไว้ว่าความน่าเชื่อถือส่วนบุคคลของผู้นำเป็นปัจจัยหลักในการยอมรับของผู้คนต่อวิสัยทัศน์ ผู้คนจะไม่เชื่อมั่นในแผนจนกว่าพวกเขาจะเชื่อใจผู้นำ รักษาความไว้วางใจโดยดำเนินการด้วยความซื่อสัตย์สุจริตเสมอ อย่าหลอกลวงพวกเขา และอย่าปกปิดข้อมูลที่อาจส่งผลต่อการตัดสินใจของพวกเขา

ผู้นำต้องการความไว้วางใจสองประเภทจากคนของเขาคือ วางใจในอุปนิสัยของเขา และวางใจในความสามารถของเขา ผู้คนต้องต้องเชื่อว่าไม่เพียงแต่เขามีอุปนิสัยที่ดีเท่านั้น แต่ว่าเขาสามารถเป็นผู้นำได้ดี มีคนดี ๆ ที่ไม่สามารถเป็นผู้นำได้ และมีคนที่มีความสามารถแข็งแกร่งซึ่งอุปนิสัยเชื่อถือไม่ได้

ผู้คนจำเป็นต้องรู้ว่าผู้นำใส่ใจในสิ่งที่พวกเขาใส่ใจ หากผู้คนคิดว่าเขาไม่ใส่ใจ พวกเขาจะพยายามปกป้องตนเองด้วยการต่อต้านการเปลี่ยนแปลง และปิดบังความคิดเห็นกับการกระทำของตน

การเปลี่ยนแปลงแบบถาวรส่วนใหญ่ไม่ได้เกิดขึ้นเพื่อตอบสนองเหตุฉุกเฉิน ในสถานการณ์ฉุกเฉิน ขอให้ใช้เวลาในการประเมินสถานการณ์อย่างถูกต้อง อะไรคือภัยคุกคามที่แท้จริง? ขอให้พิจารณาว่าอะไรคืออันตรายที่แท้จริงหรืออะไรที่ไม่ใช่ พิจารณาว่าการตอบสนองอย่างทันควันใดที่สามารถหลีกเลี่ยงอันตรายได้โดยไม่ต้องเขียนเป็นนโยบายถาวร มีความช่วยเหลืออะไรบ้าง? รักษาความสงบขององค์กร

เข้าใจผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงต่อผู้คน[2]

หน้าที่ของผู้นำคือการกำหนดและระบุค่านิยมให้ชัดเจน จากนั้นจึงทำงานเพื่อแน่ใจว่าค่านิยมเหล่านั้นขับเคลื่อนทั่วทั้งองค์กร ผู้นำไม่สามารถทำเช่นนี้ได้โดยไม่เอาตัวเองเข้าไปเกี่ยวข้องกับกลไกขององค์กร[1]

งานของผู้นำไม่ใช่การจัดการกับทุกรายละเอียดในองค์กร ถ้าหากเขาทอย่างนั้น เขาจะ (1) ขัดขวางการพัฒนาผู้นำที่สามารถช่วยเขาได้ และ (2) จำกัดงานขององค์กรให้อยู่แค่ปริมาณที่เขาสามารถควบคุมดูแลได้

อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถเปลี่ยนองค์กรได้โดยปราศจาก (1) การรู้วิธีที่จะทำให้ทุกสิ่งสำเร็จ และ (2) การอธิบายวิธีนำค่านิยมมาสู่การปฏิบัติในทุกขั้นตอน

นั่นหมายความว่าเขาจะต้องคุ้นเคยกับงานของแต่ละแผนก ช่วยทำการเปลี่ยนแปลงเฉพาะที่จำเป็น ฝึกอบรมและส่งเสริมผู้นำที่จะดำเนินการตามค่านิยมในแผนกของตน

...ผู้นำบริหารจัดการเพื่อให้ความเชื่อมั่นต่อองค์กรได้รับการยกย่อง สืบสาน สื่อสาร และนำไปปฏิบัติร่วมกัน[2]

ไม่เพียงพอสำหรับผู้นำระดับสูงที่จะสอนค่านิยมอย่างต่อเนื่อง แม้แต่การแสดงให้เห็นด้วยการกระทำของเขาเองก็ยังไม่เพียงพอ เขาต้องแน่ใจว่าค่านิยมเหล่านั้นถูกนำไปปฏิบัติทั่วทั้งองค์กร เขาต้องหาคนในองค์กรที่เชื่อมั่นในค่านิยมอย่างแท้จริงและมีความสามารถในการช่วยให้นำไปปฏิบัติได้

การใช้จ่ายขององค์กรแสดงถึงลำดับความสำคัญ วัตถุประสงค์ที่ชี้แจงจะไม่ใช่วัตถุประสงค์ที่แท้จริงจนกว่างบประมาณจะถูกใช้ให้สอดคล้องกับวัตถุประสงค์นั้น นั่นหมายความว่าการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญขององค์กรจะหมายถึงการเปลี่ยนแปลงงบประมาณเสมอ “ผู้นำที่มีประสิทธิภาพย่อมให้ความสำคัญกับงบประมาณ เพราะนั่นคือสิ่งที่ความเชื่อมั่นแท้จริงขององค์กรปรากฏให้เห็น”[3]

► คุณจะสรุปสิ่งที่บทเรียนในตอนนี้สอนเกี่ยวกับหน้าที่ของผู้นำอย่างไร?

องค์กรจะมีเป้าหมายระยะสั้นเล็กๆ แต่หลังจากวัตถุประสงค์และวิสัยทัศน์ชัดเจนแล้ว ผู้นำควรกำหนดเป้าหมายใหญ่ที่สร้างแรงบันดาลใจและกระตุ้นองค์กร

ควรตั้งเป้าหมายใหญ่หลังจากที่องค์กรได้ผ่านกระบวนการค้นหาคุณค่าและวัตถุประสงค์ที่อธิบายไว้ในบทที่ 11 “พันธกิจที่มีวัตถุประสงค์”

เป้าหมายใหญ่อาจเป็นสิ่งที่ต้องใช้เวลาหลายปีกว่าจะสำเร็จ เป้าหมายนี้ควรใหญ่และท้าทายมากจนต้องใช้การทำงานเป็นทีม ใช้พลังงาน และกลยุทธ์ในระดับสูง

เป้าหมายใหญ่ควรเป็นเรื่องง่ายที่ทุกคนเข้าใจได้ ควรเขียนและเน้นย้ำ มันไม่ใช่แค่ความฝัน แต่เป็นความคาดหวังที่แท้จริง

เป้าหมายใหญ่ควรรวมองค์กรเป็นหนึ่งเดียว ไม่ควรเป็นการบังคับอย่างกะทันหันจากผู้นำ แต่ควรเกิดขึ้นหลังจากอภิปรายร่วมกันมามากแล้ว เพื่อให้คนที่อุทิศตัวเห็นว่านั่นเป็นเป้าหมายที่เหมาะสม

เมื่อบรรลุเป้าหมาย เป้าหมายนั้นก็ไม่ได้รับใช้วัตถุประสงค์ของมันอีกต่อไป จึงต้องตั้งเป้าหมายใหม่ ผู้นำควรเตรียมพร้อมที่จะเป็นผู้นำในการกำหนดเป้าหมายใหม่

แรงผลักดันเป็นการเคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างต่อเนื่องจากการผลักดันก่อนหน้า เมื่อเราพูดถึงแรงผลักดันขององค์กร หมายความว่าผู้คนพร้อมที่จะรักษาการเปลี่ยนแปลงและก้าวหน้าต่อไปเนื่องจากความสำเร็จล่าสุด

ในฐานะผู้นำ ให้พิจารณาถึงแรงผลักดันที่องค์กรได้รับจากความสำเร็จที่เกิดขึ้นก่อนที่คุณจะมา คุณจะใช้มันและเพิ่มมันได้อย่างไร?

พิจารณาวิธีเปลี่ยนความสำเร็จในปัจจุบันให้เป็นแรงผลักดัน คุณจะใช้ความสำเร็จล่าสุดเพื่อส่งเสริมผู้คนให้พยายามต่อไปได้อย่างไร?

อย่าทึกทักเอาเองว่าแรงผลักดันรักษาตัวเองไว้ได้ แต่จงชี้นำและจัดหาความสำเร็จใหม่ๆ ให้กับมัน ตั้งใจวางแผนและกำหนดเวลาเพื่อเป็นชี้นำ ส่งเสริม และใช้แรงผลักดัน เฉลิมฉลองและพูดถึงความสำเร็จ ชื่นชมความสำเร็จของผู้คนมาก ๆ

อะไรคือปัจจัยที่จูงใจคนของคุณ? อะไรที่ทำให้พวกเขารู้สึกถึงแรงผลักดัน?

ขจัดปัจจัยที่ทำให้ท้อถอย อะไรที่จำกัดความคาดหวังของผู้คนและยับยั้งความกระตือรือร้น? อะไรทำให้คนรู้สึกว่าไม่สามารถประสบความสำเร็จ?

อนุญาตให้นักศึกษาแบ่งปันว่าพวกเขาคาดหวังที่จะเปลี่ยนแปลงเป้าหมายหรือการกระทำหลังจากได้เรียนบทเรียนนี้อย่างไรบ้าง

1. องค์กรต้องเปลี่ยนเป้าหมายของตัวเอง และลงมือปฏิบัติเพื่อตอบสนองต่อโลกที่เปลี่ยนแปลง

2. ผู้นำต้องแน่ใจว่ามีอนาคตสำหรับองค์กรโดยการเตรียมองค์กรให้พร้อมสำหรับอนาค

3. ผู้คนจะไม่เชื่อมั่นในแผนจนกว่าพวกเขาจะเชื่อใจผู้นำ

4. ผู้นำที่ดีนำผู้คนผ่านการเปลี่ยนแปลงที่ให้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดและมีความเสียหายน้อยที่สุด

5. เป้าหมายใหญ่ที่ถูกต้องให้แรงบันดาลใจและทำให้องค์กรเป็นหนึ่งเดียว

1. เขียนสรุปหนึ่งย่อหน้าเกี่ยวกับแนวคิดเรื่องชีวิตที่เปลี่ยนแปลงจากบทเรียนนี้ อธิบายเหตุผลว่าทำไมเรื่องนี้จึงสำคัญ สิ่งนี้ให้ประโยชน์อะไรบ้าง? จะมีผลเสียอะไรเกิดขึ้นหากไม่รู้เรื่องนี้?

2. อธิบายวิธีที่คุณจะนำหลักการต่าง ๆ จากบทเรียนนี้ไปประยุกต์ใช้ในชีวิตของคุณเอง บทเรียนนี้เปลี่ยนเป้าหมายของคุณอย่างไรบ้าง? คุณมีแผนที่จะเปลี่ยนการกระทำของคุณอย่างไรบ้าง?

3. ท่องประโยคสรุปทั้งห้าประโยคจากบทที่ 12 นี้ เตรียมตัวเขียนทั้งห้าประโยคที่ท่องจำตอนเริ่มต้นชั่วโมงเรียนถัดไป