Lesson 12: Ang Rapture

Ang terminong rapture ay tumutukoy sa pangyayari kapag bumalik si Kristo upang kunin ang mga mananampalataya mula sa mundo.

Hindi ginagamit ng Kasulatan ang salitang rapture, subali’t inilalarawan nito ang pangyayari.

Sisimulan natin ang leksiyong ito sa pagtingin sa dalawang sipi na naglalarawan sa rapture.

► Sama-samang tingnan ang 1 Tesalonica 4:13-18. Hilingan ang ilang mag-aaral na ilarawan kung ano ang nangyayari sa sipi.

Sinasabi ng 1 Tesalonica 4:13-17 na ang Panginoon ay babalik sa tunog ng trumpeta, at sa sandaling iyon ang mga mananampalatayang namayapa na ay muling bububuhayin. Ang lahat ng mananampalataya ay sama-samang aakyat sa alapaap upang salubungin ang Panginoon.

► Ano ang ipinapakita ng talatang 13 na ipinag-aalala ng mga taga-Tesalonica?

Tila pinananabikan ng mga mananampalataya sa Tesalonica ang pagbalik ni Kristo, subali’t nag-aalala sila tungkol sa mga mananampalataya na namatay na. Marahil iniisip nila na ang isang tao na namatay bago ang pagbabalik ni Kristo ay hindi na maisasama sa kaharian ni Kristo. Ang apostol ay nagbigay sa kanila ng katiyakan na ang mga mananampalataya na namatay na ay muling bubuhayin at ibibilang. Samakatuwid, ang ang Kristiyano ay hindi nagdadalamhati nang walang pag-asa para sa mga mananampalatayang namatay na.

► Sama-samang tingnan ang 1 Corinto 15:50-53. Hilingan ang ilan sa mga mag-aaral na ilarawan kung ano ang pangyayari sa siping ito.

Sinasabi ng 1 Corinto 15:50-53 na ang Panginoon ay darating nang biglaan, sa tunog ng huling trumpeta. Sa sandaling iyon ang mga namatay ay muling bubuhayin sa niluwalhating katawan, at ang mga nabubuhay na mananampalataya ay babaguhin rin.

► Ayon sa talata 50 ano ang dahilan na ang mga mananampalataya ay dapat mabago sa imortal na anyo?

[1]Ang siping ito ay matatagpuan sa kabanata tungkol sa muling pagkabuhay. Hindi nauunawaan ng ilan sa mga Kristiyano sa Corinto na ang doktrina ng muling pagkabuhay ay kinakailangan sa pananampalatayang Kristiyano. Sa kabuuan ng kabanata, nagbigay si Pablo ng maraming dahilan kung bakit mahalaga ang doktrinang ito. Sa mga talata na ito sinabi niya na ang isang tao sa kanyang natural na anyo ay hindi makapapasok sa walang hanggang kalagayan ng kaharian ng Diyos. Buhay man o patay ang isang mananampalataya sa pagbalik ni Kristo, siya ay babaguhin sa isang imortal na anyo.

► Ano ang ilan sa mga dahilan na ang mga Kristiyano ay magagalak sa pagbalik ni Hesus?

Tayo ay magagalak sa pagtatapos ng ating pag-uusig at iba pang paghihirap (2 Tesalonica 1:7).

Magagalak tayo para sa mga nakatagpo ng kaligtasan sa pamamagitan ng ating ministeryo (1 Tesalonica 2:19).

► Sama-samang tingnan ang 1 Juan 3:1-3.

Sinasabi sa 1 Juan 3:1-3 na dahil tayo ay mga anak na ng Diyos, tayo ay naiiba mula sa mundo. Gayunman, wala pa ang mga mananampalataya sa pisikal na anyo na tataglayin nila sa habang-panahon. Sa pagbabalik ni Kristo, makikita natin siya sa kanyang niluwalhating anyo, at tayo rin ay babaguhin nang katulad niya.

Ang isang taong namumuhay nang may pananabik sa pangyayaring ito ay mamumuhay nang may kadalisayan sa moral at espirituwal dahil nais niyang maging katulad ni Hesus. Hindi magiging angkop kung sinasabi ng isang tao na nais niyang maging katulad ni Hesus sa langit ngunit ayaw naman niyang maging katulad niya kung paano siya naging dalisay dito sa lupa.

Isa pang sipi na nagbibigay ng koneksiyon sa pagitan ng banal na pamumuhay at ng ating inaasahang pagbabago sa pagbabalik ng Panginoon ay ang Filipos 3:20-21.

Ipinanalangin ni Pablo na ang mga mananampalataya sa Tesalonica ay matatag sa pag-ibig upang sila ay maging walang kapintasan sa espiritu, kaluluwa at katawan sa pagbabalik ni Kristo. Ang kanyang panalangin ay hindi ang maging banal sila sa pagbalik ni Kristo, kundi maging banal sila sa pamumuhay Kristiyano at matagpuang banal sa pagbabalik ni Kristo (1 Tesalonica 5:23).

► Iba’t-ibang mag-aaral ang dapat bumasa sa Mateo 24:30-31, Marcos 13:26-27, at Lucas 21:27-28 para sa grupo.

Ang pagdating ng Panginoon at pagtitipon sa kanyang bayan ay inilarawan sa mga talatang ito sa mga ebanghelyo. Hindi lahat ng teologo ay naniniwala na ang mga talata na ito ay naglalarawan sa rapture, sa dalawang kadahilanan: (1) naniniwala sila na ang rapture ay magaganap bago ang kapighatian, subali’t ang mga talata sa mga ebanghelyo ay naglalagay ng pagbabalik ni Kristo sa hulihang bahagi, at (2) naniniwala sila na ang rapture ay masasaksihan ng mga mananampalataya lamang, subali’t ang mga talata na ito ay nagsasabi na masasaksihan ng lahat ng tao sa mundo ang pagbabalik ni Kristo.

Sa leksiyong ito, pag-aaralan natin ang kontrobersiya kung si Kristo ay babalik bago, sa panahon, o pagkatapos ng tribulation. Mahalagang tandaan na ang pananaw ng isang tao patungkol sa kontrobersiyang ito ay hindi nagsasabi kung siya ba ay isang tunay na Kristiyano o hindi. Ang pagbabalik ni Kristo ay isang kinakailangang doktrinang Kristiyano, subali’t hindi ang panahon ng kanyang pagbalik. Maaaring may matibay na opinyon ang isang Kristiyano batay sa kanyang pagkaunawa sa mga pangungusap sa Biblia, subali’t hindi niya dapat putulin ang kanyang pakikipag-ugnayan sa isang mananampalataya na may naiibang palagay.

Ang Didache[1]

Ang sulat na ito ay nagbigay ng babala sa mga mananampalataya upang hindi lumayo mula sa kanilang pananampalataya sa panahon ng paghahari ng Antichrist.

Mayroong “lilitaw na manlilinlang sa mundo bilang Anak ng Diyos, at siya ay gagawa ng mga tanda at mga kamangha-manghang bagay, at ang mundo ay ibibigay sa kanyang mga kamay…at marami ang masasaktan at maliligaw, subali’t sila na nagtiis sa kanilang pananampalataya ay maliligtas… pagkatapos makikita ng mundo ang Panginoon na dumarating sakay ng ulap mula sa kalangitan.”

The Shepherd of Hermas[2]

Binigyang babala ng sumulat ang mga mananampalataya sa isang dakilang pag-uusig sa hinaharap. Sinabi niya na kung ang iglesya ay binigyang babala upang panatilihin ang kanyang pananampalataya, mawawalan ng kahulugan ang pagsubok.

Justin Martyr

[3]Si Justin Martyr ay isang tagapagtanggol ng pananampalataya na sa wakas ay namatay para sa kanyang patotoo. Ito ang isinulat niya tungkol sa pagbabalik ni Kristo, “Darating siya mula sa langit nang may kaluwalhatian kapag ang lalaking lubusang tumalikod sa relihiyon, na nagsasalita ng mga banyagang bagay laban sa Kataas-taasan, ay magsisikap na magsagawa ng pinagbabawal na mga bagay sa mundo laban sa atin na mga Kristiyano” (Dialogue with Trypho, 110).

Irenaeus

Si Irenaeus ay isang obispo ng ika-2 siglo. Nagsalita siya tungkol sa sampung kaharian na kinakatawan ng sampung sungay sa Daniel, na “ibibigay ang kanilang kaharian sa halimaw at ilalagay ang iglesya sa pagtakas. Pagkatapos noon sila ay wawasakin sa pagdating ng ating Panginoon” (Against Heresies, 5-26-1). “At para sa dahilang ito, kinakailangan ang Kapighatian para sa mga naligtas… upang sila ay maging angkop para sa maharlikang piging” (27-4). Tinutukoy niya ang mga mananampalataya na nakaligtas sa Kapighatian bilang “ang mga matatagpuan ng Panginoon sa kanilang katawan, naghihintay sa kanya mula sa langit, at nagtiis ng Kapighatian, maging iyong mga nakatakas sa kamay ng Masama” (35-1).

Tertullian

Inilarawan ni Tertullian ang araw ng Panginoon, tinukoy ang mga tanda at kahanga-hangang mga bagay, ang pagkawasak ng mundo at digmaan ng mga bansa. Pagkatapos, binanggit niya ang talata na nagsasabi sa mga mananampalataya na “Magbantay nga kayo at laging manalangin upang kayo ay ariing katanggap-tanggap upang matakasan ang lahat ng mga bagay na ito at tumayo sa harap ng Anak ng Tao”, at pagkatapos sinabi niya na ang kaligtasang ito ay mangyayari pagkatapos maganap ang lahat ng mga bagay na ito.

Lactantius

Si Lactantius ay isang tagapanguna sa iglesyang Latino noong ika-3 siglo. Sa paglalarawan sa paghahari ng Antichrist, inihula niya na 2/3 ng mga mananampalataya ang mamamatay bilang martir sa panahong iyon. Isusugo ng Diyos ang “Dakilang Hari” upang iligtas sila at wasakin ang mga masama (Divine Institutes, 7).

Si Hippolytus

Si Hippolytus ay isang obispo ng Roma noong ika-3 siglo. Sa paglalarawan sa paghahari ng Antichrist, sinabi niya na, “Kailangan nating magkaroon ng takot na manatiling matapat patungkol sa mga sinabi sa atin ng mga pinagpalang propeta, upang kapag naganap ang mga bagay na ito, tayo ay magiging handa para sa mga ito, at hindi malinlang.” Sinabi niya na pagkatapos ng kasuklamsuklam na gagawin sa templo at paglisan nito, “ang natitira na lamang ay ang pagdating ng ating Panginoon at Tagapagligtas na si Kristo Hesus mula sa langit, na ating tinitingnan at inaasahan… Dahil sinabi ng Panginoon, ‘At kapag ang mga bagay na ito ay nagsimulang maganap, tumingin kayo sa itaas, tumingala kayo dahil dumarating na ang inyong katubusan.’ “Naniniwala siya na ang pagdating ni Hesus sa wakas ng Kapighatian ay ang pagdating na hinihintay ng mga mananampalataya.”

Ang doktrina ng pre-tribulation rapture ay unang itinuro noong 1827 ni John Darby, isang pastor sa isang grupong tinatawag na Plymouth Brethren sa Ireland.

Ayon sa doktrina ng pre-tribulation rapture, ang rapture ay mangyayari bago ang tribulation, at ang mga mananampalataya ay wala na sa mundo kapag ito ay nangyari. Ang rapture ay magiging biglaan at lihim, na makikita lamang ng mga Kristiyano. Malalaman lamang ito ng mundo dahil biglang naglaho ang mga Kristiyano.

[1]Babalik si Hesus sa wakas ng Kapighatian bilang isang mananakop na hari, na nagdadala ng paghuhukom sa mundo. Ang pagdating na ito ay nakikita ng buong mundo. Ang pagdating na ito ay tinawag na “araw ng Panginoon.”

Sa panahon ng Kapighatian, parurusahan ng Diyos ang mundo at haharapin ang Israel upang magsisi ang bansang iyon. Ang ilang naniwala sa doktrinang ito ay naniwala na ang Banal na Espiritu ay hindi magiging aktibo sa mundo sa panahong ito, at magiging imposible para sa isang makasalanan upang magsisi at magbalik-loob.

Sa ibaba, pag-aaralan natin ang mga dahilan na ang mga tao ay naniniwala sa doktrina ng pre-tribulation rapture. Hindi lahat ng mga taong naniniwala sa doktrinang ito ay gagamit sa mga dahilang ito. Pagkatapos ng bawat dahilan, pag-aaralan natin kung paano tutugon ang mga tao na hindi naniniwala na totoo ang dahilan.

(1) Laging inaalis ng Diyos ang kanyang bayan bago parusahan ang mga masasama. Halimbawa, inalis si Noa bago bumaha, at inalis si Lot bago wasakin ang Sodoma.

Tugon sa Dahilan 1: Hindi inalis sina Noa at Lot sa isang panahon ng paghihirap, kundi mula sa panahon na ang lahat ay wawasakin. Hindi inalis sa mundo si Noa, subali’t siya’y iningatan sa mundo.

(2) Hindi nais ng Diyos na magdusa sa kanyang poot ang mga mananampalataya (1 Tesalonica 5:9).

Tugon sa Dahilan 2: Marami sa mga kalagayan sa panahon ng Kapighatian ay gawa ng tao at hindi direktang poot ng Diyos. Sa lahat ng panahon, ang mga Kristiyano ay nagdusa ng iba’t-ibang kundisyon sa mundo. Ang mga pangyayari malapit sa katapusan ng Kapighatian ay tiyakang dahil sa poot ng Diyos (Pahayag 15:1, 7). Maaaring protektahan ng Diyos ang kanyang bayan sa mundo o alisin sila malapit sa katapusan ng panahon bago ibuhos ang kanyang poot sa mundo.

(3) Sa Pahayag 4:1, isang pinto ang nabuksan at dinala si Juan sa langit. Ito ay sumisimbolo sa rapture na magaganap bago ang Kapighatian.

Tugon sa Dahilan 3: Ginagamit nito ang sumulat bilang isang simbolo sa kanyang sariling isinusulat. Ilang beses na binanggit ni Juan ang kaniyang sarili sa kabuuan ng aklat at hindi maaaring gamiting simbolo ang iglesya sa bawat pagkakataon.

(4) Ang salitang iglesya ay hindi makikita sa pangkalahatan sa kabuuan ng aklat ng Pahayag. Nangangahulugan ito na ang iglesya ay wala doon sa panahon ng mga pangyayaring iyon.

Tugon sa Dahilan 4: Ang salitang iglesya ay hindi makikita sa mga sipi o talata tungkol sa rapture (1 Tesalonica 4:15-17, 1 Corinto 15:51-52), subali’t nalalaman natin na nandoon ang iglesya. Ilang beses na binanggit ang mga mananampalataya sa aklat ng Pahayag (Pahayag 13:14).

(5) Sa Pahayag 4:4, dalawampu’t-apat na matatanda ang nasa harapan ng trono. Sila ang kumakatawan sa iglesya, na nagpapakita na ang iglesya ay nasa langit bago ang Kapighatian.

Tugon sa Dahilan 5: Kahit na sila ang sumisimbolo o kumakatawan sa iglesya, hindi kinakailangang naroon ang iglesya. Nakita ni Juan ang iglesya bilang isang malaking bilang ng mga tao sa Pahayag 7:9-14.

(6) Sa 2 Tesalonica 2:6-8, mababasa natin na ang Banal na Espiritu ay kailangang alisin bago ihayag ang Antichrist. Kapag ang Banal na Espiritu ay wala sa mundo, dapat wala rin ang iglesya.

Tugon sa Dahilan 6: Hindi makatwiran na isipin na dapat iwan ng Banal na Espiritu ang mundo upang pahintulutang mangyari ang isang bagay. Madalas na pinipili ng Diyos na pahintulutang mangyari ang isang bagay. Nasa lahat ng dako ang Diyos sa lahat ng oras. Kung wala ang Banal na Espiritu sa panahon ng Kapighatian, hindi maaaring magbalik-loob ang Israel.

(7) Ipinangako ni Hesus sa mga mananampalataya sa Philadelphia na sila ay poproteksiyunan mula sa oras ng pagtukso na darating sa buong mundo. Samakatuwid, ang mga matapat na mananampalataya ay hindi na daraan sa pitong taong panahon ng Kapighatian.

Tugon sa Dahilan 7: Ang matatapat ng iglesya ay nagdusa na sa maraming panahon sa kasaysayan. Ang Griegong salita na isinalin sa iingatan ay natatagpuan rin sa iba pang bahagi ng Banal na Kasulatan. Sa Juan 17:15 idinalangin ni Hesus na ang mga mananampalataya ay maingatan mula sa kasamaan habang tayo ay nasa mundo. Sinasabi ng Galacia 1:3 na tayo ay prinoprotektahan mula sa masamang panahong ito, bagaman nabubuhay pa tayo dito. Malinaw, hindi kinakailangang alisin ang sinuman mula sa mundo upang kamtin ang pag-iingat na mula ng Diyos.

► Paano makikita ang parehong dahilan at tugon sa Lucas 21:36?

Matapos mailista ang mga kaganapan sa kapighatian sa Lucas 21, sinabi ni Hesus sa mga mananampalataya na ito ang mga palatandaan na makikita nila (v.28,31). Maliwanag na ang mga mananampalataya ay nasa lupa upang makita ang mga bagay na ito.

(8) Ipinapangako ng Mateo 24:22 na ang oras ay paiikliin alang-alang sa mga hinirang. Nangangahulugan iyon na ang bayan ng Diyos ay iaalis nang maaga.

Tugon sa Dahilan 8: Sinasabi ng sipi na dahil sa mga kundisyon sa mundo, walang makakaligtas kung hindi ito tinapos ng Diyos. Tatapusin niya ito alang-alang sa kanyang mga pinili, na hindi kinakailangan kung wala na sila sa lupa.

(9) Sinabi ni Hesus na hindi natin malalaman ang oras ng kanyang pagbabalik. Hindi iyon totoo kung malalaman natin na darating siya pitong taon pagkatapos magsimula ang kapighatian.

Tugon sa Dahilan 9: Hindi pa rin natin alam kung kailan magsisimula ang kapighatian. Kahit na sa panahon ng kapighatian, maaaring hindi natin alam eksakto kung kailan ito nagsimula. Samakatuwid, hindi natin mahulaan nang eksakto kung kailan babalik si Hesus. Gayunpaman, sinabi ni Hesus na malalaman natin kung malapit na ang kanyang pagbabalik dahil sa mga pangyayari sa mundo (Lucas 21:31).

(10) Naniniwala ang Dispensationalism na ang Israel at ang simbahan ay ganap na magkahiwalay sa plano ng Diyos, na may iba't ibang plano ng kaligtasan. Samakatuwid, ang iglesya ay dapat na alisin sa mundo habang ang Diyos ay nakikipag-ugnayan sa Israel.

Tugon sa Dahilan 10: Mayroon lamang isang paraan upang maligtas, sa pamamagitan ng biyaya sa pamamagitan ng pananampalataya, para sa Judio o Gentil (Roma 3:22, 29-30). Hindi kinakailangang mawala ang iglesya sa mundo habang ang Diyos ay nakikipag-usap sa Israel.

(11) Sinabi ni Hesus na magbantay tayo at maging handa para sa kanyang pagbalik anumang oras. Ang doktrina ng pagiging malapit ay nangangahulugan na walang pangyayari na dapat maganap bago natin asahan ang pagbabalik ni Kristo.

Tugon sa Dahilan 11: Sinabi ni Hesus sa mga alagad na ang Jerusalem ay mawawasak (Lucas 13:35), si Pedro ay tatanda at mamamatay (Juan 21: 18-23), at ang ebanghelyo ay ipangangaral sa buong mundo (Mateo 24:14). Samakatuwid, hindi nila inaasahan na siya ay babalik bago nangyari ang mga bagay na iyon.

Ang layunin ng talata sa mga Ebanghelyo (Mateo 24, Lucas 21, at Marcos 13) ay upang malaman ng iglesya ang mga huling araw.

Sinabi ni Pablo sa iglesya ng Tesalonica na maraming mga kaganapan ang dapat mangyari bago ang pagbabalik ng Panginoon (2 Tesalonica 2: 1-4).

Ang mga payo ng Bagong Tipan na magbantay ay palaging gumagamit ng mga salitang Griyego na nangangahulugang katahimikan, pagiging alerto, at pagbabantay, sa halip na salitang Griyego na nangangahulugang ituon ang pansin sa isang bagay na tiyak. Hindi tayo inuutusan na magbantay sa pagparito ni Kristo ngunit maging alerto sa espiritu kung kailan tila naantala ang kanyang pagdating.

Narito ang ilang mga halimbawa sa Banal na Kasulatan ng mga oras kung kailan dapat magbantay ang mga tao.

• Ang opisyal na pagbabantay ay nabanggit sa Mateo 14:25, 27:65, 28:11, Marcos 6:48, at Lucas 12:38.

• Sa Mateo 26:38 ang mga alagad ay hindi sinabihan na magbantay para sa isang particular na bagay, ngunit upang manatiling gising at alerto.

• Sa Lucas 2:8, ang mga pastol ay nagbabantay sa kanilang kawan.

• Sa Gawa 20:31, Binalaan ni Pablo ang iglesya na maging mapagbantay dahil ang mga manlilinlang ay darating pagkatapos ng kanyang pag-alis.

• Sinasabi sa Hebreo 13:17 na binabantayan ng mga pastor ang mga kaluluwang nasa pangangalaga nila.

• Sa Pahayag 3:2-3, ang kanilang kabiguang magbantay ay nagpapahintulot na mamatay ang mga espirituwal na bagay.

• Sa maraming bahagi ng Banal na Kasulatan, ang mga mananampalataya ay pinagsabihan na magbantay ngunit hindi pinagsabihan na magbantay para sa isang particular na bagay (1 Corinto 16:13, 1 Pedro 4:7, at Colosas 4:2). Sa lahat ng mga halimbawang ito, hindi sila dapat magbantay para sa isang hinaharap na kaganapan ngunit upang magbantay laban sa isang kasalukuyang panganib.

Kaya't bakit tayo dapat maging mapagbantay dahil inaasahan natin ang pagdating ng Panginoon? Ang kanyang pagdating ay magiging hindi inaasahang kaganapan para sa mga magiging abala sa mundong ito sa panahon ng pagkaantala (Mateo 24: 42-51 at Lucas 21:36). Kung ang isang tao ay natutulog sa espiritu sa halip na nagbabantay, darating ang araw ng Panginoon nang hindi inaasahan (1 Tesalonica 5:6). Ang mga tagapaglingkod ay hindi handa sa pagbabalik ng panginoon dahil nabigo silang bantayan ang kanilang mga responsibilidad (Mateo 25:13 at Marcos 13: 33-37).

Ano ang dapat nating bantayan? Hindi tayo nakatingin sa langit na naghihintay sa kanyang pagdating. Binabantayan natin ang ating sarili sa espiritwal na aspeto upang maging handa tayong harapin siya sa kanyang pagbabalik.

Sa 2 Pedro 3: 10-14, sinasabi ng apostol sa mga mananampalataya na dapat silang maging alerto sa espiritual na aspeto dahil sa araw ng pagdating ng Panginoon, kahit na inilalarawan niya ang mga detalye na dapat nasa pagtatapos ng kapighatian. Alam ng mga mananampalataya na ang araw ng Panginoon ay hindi darating kaagad, ngunit dapat silang mamuhay ngayon nang may kabanalan dahil alam nilang darating ito.

Ang Rapture ay isang kaganapan kung kailan si Kristo ay babalik para sa Kanyang Iglesya,[1] at ang mga tunay na mananampalataya ay titipunin sa ulap upang salubungin ang Panginoon sa himpapawid (1 Tesalonica 4: 16-17). Tulad ng salitang trinity, ang terminong rapture ay hindi nabanggit sa Biblia. Ang terminong ito ay isang pagbibigaykahulugan ng salitang Latin na matatagpuan sa 1 Tesalonica 4:17 at isinalin sa Ingles bilang "kinuha."

Ang Rapture ay mangyayari ng biglaan sa isang “kisap ng mata” (1 Corinto 15: 51-52). Hindi itinuturo sa atin ng Biblia na tukuyin ang petsa ng pagbabalik ni Kristo. Sa halip ay itinuturo nito sa atin na "magbantay dahil hindi natin alam kung kailan Siya babalik" (Mateo 24:42).

Ang oras ng pagbabalik ni Kristo ay pinagtatalunan mula pa nang magsimula ang Kristiyanismo. Maraming paniniwala o teorya ang itinuro sa pamamagitan ng kasaysayan ng iglesya. Mapapansin natin ang apat na pangunahing ideya na laganap pa rin hanggang ngayon.

Pre-Tribulation View

Ang pre-tribulation view, ang pamantayang pananaw sa dispensational view, ay nagtuturo na ang rapture ay magaganap sa simula ng pitong taong Kapighatian. Batay ito sa aral na ang mga Kristiyano ay hindi nakalaan na magdusa ng poot ng Diyos na ibubuhos sa panahon ng Dakilang Kapighatian (1 Tesalonica 5: 9).

Mid-Tribulation View

The mid-tribulation view ang nagsasabing ang Rapture ay magaganap sa kalagitnaan ng panahon ng tribulation, na kung saan ay ihahayag ang antichrist (Daniel 12: 7; 2 Tesalonica 2: 1-12), at ang Banal na Espiritu ay aalisin mula sa mundo.

Post-Tribulation View

Ang post-tribulation view ay nagsasabing ang rapture ay mangyayari sa pagtatapos ng panahon ng pagdurusa. Ang pananaw na ito ay ipapaliwanag sa ibang pagkakataon sa kabanatang ito.

Covert o Lihim na Pananaw

Ang tago o lihim na pananaw ay nagsasabi na posible na ang lahat ng mga pananaw na ito ay maaaring mali, at ang Diyos sa Kanyang soberanya ay may iba pang mga plano para sa hinaharap.

Walang alinman sa magkakaibang teoryang ito ng eschatology ang dapat isaalang-alang na erehe dahil hindi nila binibigyang kahulugan ang kaligtasan o sumasalungat sa mahahalagang doktrina. Gayunpaman, ang ating pananaw sa mga kaganapan sa hinaharap ay nakakaimpluwensya sa ating mga desisyon tungkol sa oras, pera, at pamumuhay. Tayong lahat ay nabubuhay na may ilang pananaw sa mga hinaharap na kaganapan. Anuman ang ating mga paniniwala sa eschatology, ang susi sa buhay na walang hanggan at kaligtasan ay nakasentro lamang sa ating paniniwala at pananampalataya kay Kristo Hesus lamang. Ang ating kaugnayan kay Kristo ay ang ganap na prayoridad.

Ang mga katanungang dapat nating pag-aralan ay ang sumusunod:

(1) Ano ang mga kalakasan at kahinaan ng magkakaibang pananaw ng Rapture?

(2) Ang Rapture ba at ang Ikalawang Pagparito ni Kristo ay parehong kaganapan o magkaibang pangyayari?

Ayon sa doktrina ng isang mid-tribulation rapture, babalik si Hesus para sa mga mananampalataya, kasama na ang mga sumasampalatayang Israelita, sa kalagitnaan ng pitong taong panahon ng pagdurusa.

Sinasabi ng Banal na Kasulatan na ang mga mananampalataya ay hindi na makakaranas ng poot ng Diyos (1 Tessalonica 5:9). Ang poot ng Diyos ay bababa sa mundo sa panahon ng ikalawang bahagi ng panahon ng pagdurusa (Pahayag 15: 1, 7, 16: 1). Ang mga sumasampalataya ay aalisin sa mundo bago dumating ang poot ng Diyos. Inilalarawan ng Pahayag 14: 14-19 ang pag-aani ng mga mananampalataya pagkatapos ang pag-aani ng mga makasalanan. Ipinapakita sa Pahayag 15:2 ang mga Kristiyano mula sa langit sa panhon kapighatian bago ibuhos sa lupa ang poot ng Diyos. Ang mga mananampalataya ay nasa mundo bago ang oras ng poot ng Diyos, ngunit hindi sa panahon ng poot. Ang mga makasalanan ay hindi nagsisisi sa panahon ng poot (Pahayag 16: 9, 11, 21).

Ayon sa doktrina ng mid-tribulation, ang dalawang saksi sa Pahayag 11: 3-12 ay kumakatawan sa iglesya. Naging saksi sila sa unang kalahati ng kapighatian, pagkatapos ay dinala sa langit.

Itinuturo ng doktrina ng mid-tribulation na ang babae sa Pahayag 12 ay kumakatawan sa naniniwalang Israel na kukunin kasabay ng iglesya.

Ipinaliwanag ni apostol Pablo na makikita ng mga mananampalataya ang Antichrist na hinihingi ang pagsamba. Mangyayari iyon sa humigit-kumulang sa kalagitnaan ng kapighatian. Ayon sa doktrina ng mid-tribulation doktrine, ang mga Kristiyano ay kukunin kaagad pagkatapos na maipahayag ang Antichrist.

Ang katuruan ng mid-tribulation ay walang mga tagasuporta sa maagang kasaysayan ng iglesya. Sa modernong panahon lamang nabuo ng mga tao ang mga ideyang ito. Ang mga taong tumanggi sa mga ideya ng mid-tribulation ay nagsasabi na kung sila ay totoo ay dapat may mga tao sa iglesya na naniwala na sa kanila noong una pa.

Ang mga sipi ng ebanghelyo (Mateo 24, Lucas 21, at Marcos 13) ay nagpapakita ng isang mahabang serye ng mga kaganapan na walang pagbanggit sa pagdating ng Panginoon sa gitna. Ang tanging pagbabalik ni Kristo na nabanggit ay malapit na sa wakas, at sinabihan ang mga Kristiyano na asahan ito noon.

Ayon sa doktrina ng post-tribulation rapture, darating si Hesus para sa mga mananampalataya sa pagtatapos ng kapighatian. Hanggang sa pagdating ni Hesus, ang mga mananampalataya sa mundo ay magdurusa ng pag-uusig ngunit mapoprotektahan mula sa poot ng Diyos.

Nasa ibaba ang mga kadahilanan ng paniniwala sa isang rapture pagkatapos ng kapighatian.

(1) Ang Biblia ay tila naglalarawan sa isa lamang na pagbabalik ni Kristo.

Yaong mga naniniwala sa isang pre-tribulation o mid-tribulation rapture ay naniniwala na si Hesus ay babalik ng dalawang beses. Sinusubukan nilang hatiin ang mga paglalarawan sa Biblia tungkol sa kanyang pagdating sa dalawang kaganapan. Ang mga naniniwala sa isang post-tribulation rapture ay naniniwala na ang lahat ng mga paglalarawan sa pagbabalik ni Kristo ay tila naglalarawan ng parehong kaganapan.

Ang sipi ng mga Ebanghelyo (Mateo 24, Lucas 21, at Marcos 13) ay nagbibigay ng pinakamasusing serye ng mga kaganapan sa tribulation. Isa lamang ang pagparito ng Panginoon na nabanggit. Nasa katapusan na ito, at sinasabihan ang mga mananampalataya na asahan ito sa panahong iyon.

Tatlong salitang Griyego ang ginamit sa Bagong Tipan upang tukuyin ang pagdating ni Kristo. Ang ibig sabihin ng Parousia ay pagdating. Ang Apocalypsis ay nangangahulugang paghahayag. Ang ibig sabihin ng Epiphany ay pagpapakita.

Nasa ibaba ang isang listahan ng mga sipi ng Banal na Kasulatan kung saan inilalarawan ng mga terminong ito ang pagdating ng Panginoon.

Parousia

• 1 Tesalonica 3:13: Babalik Siya kasama ng mga pinabanal.

• 1 Tesalonica 4:15-17: Babalik siya para sa mga mananampalataya, mga nabubuhay at mga namatay na.

• 2 Tesalonica 2:8: Wawasakin Niya ang Antichrist sa kanyang pagbabalik. Ang terminong epiphany ay nabanggit rin sa talatang ito. Nag-aalala ang mga taga-Tesalonica na napalampas nila ang pagdating ng Panginoon. Tiniyak ni Pablo sa kanila na ang pagparito ay hindi pa nangyayari at hindi mangyayari hanggang sa matapos ang paghahayag sa Antichrist.

• Mateo 24:27: Sa pagtatapos ng panahon ng Kapighatian, babalik siya bigla na tulad ng kidlat upang tipunin ang kanyang mga pinili mula sa buong mundo. Siya ay makikita ng buong mundo.

Apocalypsis

• 1 Corinto 1:7: Hinihintay ito ng mga mananampalataya.

• 2 Tesalonica 1:6-7: Ang mga mananampalataya ay tatanggap ng kapahingahan at ang masasama ay mawawasak sa pagdating ni Kristo.

• 1 Pedro 1:13: Nagtitiis ang mga mananampalataya hanggang sa maganap ito.

• 1 Pedro 4:13: Ang ating pagtitiis ay magtatapos dito.

Epiphany

• 1 Timoteo 6:14: Dapat tuparin ng mga mananampalataya ang kanyang mga utos hanggang sa siya ay magpakita.

• 2 Timoteo 4:8: Ibibigay ang mga korona sa mga matuwid, na umiibig sa pagpapakita ni Kristo.

• 2 Tesalonica 2:8: Ang Antichrist ay mawawasak sa panahong iyon.

• Tito 2:13-14: Ang pinagpalang pag-asa ng mananampalataya ay ang pagdating ni Kristo.

Kung ang lahat ng mga paglalarawan na ito ay pagsama-samahin, mukhang naglalarawan ang mga ito ng iisang kaganapan. Naghihintay ang mga Kristiyano para sa kaganapang ito. Malinaw na hindi dapat asahan ng mga Kristiyano ang rapture na magaganap nang maraming taon bago dumating ang Diyos upang humatol at wasakin ang Antichrist.

(2) Ang lahat ng sipi na nagbibigay ng isang pagkakasunud-sunod ng mga kaganapan ay naglalagay sa pagdating sa katapusan.

Ang ilang mga paglalarawan sa rapture ay hindi nagbibigay ng anumang pagkakasunud-sunod ng mga kaganapan. Halimbawa, ang 1 Tesalonica 4: 15-17 ay walang sinasabi tungkol sa kung ano ang mangyayari bago o pagkatapos ng pagbabalik ni Kristo at muling pagkabuhay ng mga mananampalataya. Samakatuwid, ang talatang ito ay hindi nagbibigay ng pahayag tungkol sa oras ng rapture.

Ang isa pang talata na naglalarawan sa rapture nang hindi nagbibigay ng isang kronolohiya ay ang 1 Corinto 15:52. Ang implikasyon lamang ng kronolohiya sa talatang iyon ay ang pagbabalik ni Kristo ay sa "huling trumpeta."

Sa Pahayag 1:7, sumulat ang apostol upang magbigay pag-asa sa mga nagdurusang mananampalataya, at binanggit lamang ang pagdating ng Panginoon na nakikita ng mundo at nagdadala ng paghuhukom, na parang iyon ang pangyayaring dapat nilang asahan.

Ang mga talata sa Ebanghelyo (Mateo 24, Lucas 21, at Marcos 13) ay nagbibigay ng isang mahabang serye ng mga kaganapan at naglalarawan sa pagdating sa wakas.

Sinabi ni Hesus na bubuhayin niya muli ang mga mananampalataya sa "huling araw" (Juan 6:39, 40, 44, 54).

Sa 2 Tesalonica 2, ang Antichrist ay mawawasak sa pagdating ng Panginoon, na kinakailangang nasa pagtatapos ng kapighatian.

Ang bawat talata sa Banal na Kasulatan na nagbibigay ng isang pagkakasunud-sunod ng mga kaganapan sa kapighatian ay naglalagay sa pagbabalik ng Panginoon sa katapusan at hindi binabanggit ang anumang iba pang darating.

(3) Ang mga paglalarawan sa Biblia tungkol sa kapighatian o tribulation ay nagpapahiwatig na ang mga mananampalataya ay naroroon.

Ang mga talata sa Ebanghelyo ay nagsasalita sa mga mananampalataya na para bang naroroon sila sa panahong iyon (Mateo 24: 4, 6, 9, 15, 33). Sinabi ni Hesus na ang magtitiis hanggang sa wakas ay maliligtas (24:13). Ang ebanghelyo ay ipangangaral sa bawat bansa (24:14).

Sinabi ni Pablo na ang mga mananampalataya ay makatitiyak na ang araw ng Panginoon ay hindi darating hangga't hindi nila nakita na ipinahayag ang Antichrist. Makikilala nila siya sa pamamagitan ng kanyang pagtupad sa mga hula.

Habang inilalarawan ang panahon ng kapighatian, sinabi ni Pedro, "Sinumang tumatawag sa pangalan ng Panginoon ay maliligtas" (Mga Gawa 2: 19-21).

Ang Pahayag 6: 9-11 ay tumutukoy sa mga taong namatay para sa kanilang pananampalataya at hinuhulaan na magkakaroon pa ng higit pang mga martir. Inilalarawan ng Pahayag 7: 9 at 14 ang isang pulutong na hindi mabibilang, nailigtas mula sa lahat ng mga bansa, na napunta sa langit mula sa matinding kapighatian. Sa Pahayag 12:17 inuusig ng dragon ang mga mananampalataya matapos na hindi tuluyang masira ang Israel. Sa Pahayag 13:7-8 nakikipaglaban ang dragon sa mga banal at sinasamba siya ng lahat maliban sa mga nakasulat sa Aklat ng Buhay. Sinasabi sa Pahayag 14:13 na marami pa ang mga mamamatay dahil sa kanilang pananampalataya pagkatapos na ang Antichrist ay malagay sa kapangyarihan.

Ang mga naniniwala sa mid-tribulation o pre-tribulation rapture ay may ilang mahihirap na katanungan na dapat sagutin. Ang mga anak ba ng mga mananampalataya ay makukuha kasama ng kanilang mga magulang o maiiwan sa pagdurusa? Ang mga anak ba ng mga hindi mananampalataya ay makukuha o maiiwan? Kumusta naman ang mga bata na ipinanganak sa panahon ng tribulation?

(4) Ang doktrina ng pre-tribulation ay hindi ang paniniwala ng sinaunang iglesya.

Ang doktrina ng pre-tribulation ay unang itinuro noong 1827. Ang doktrina ng mid-tribulation ay dumating kalaunan. Tila hindi karaniwan na hindi ibunyag ng Diyos ang mahalagang katotohanan sa kanyang mga tao sa loob ng maraming siglo.

Kung ang mga mananampalataya sa mga nakaraang siglo ay umasa na mangyayari ang rapture upang mapigilan ang kanilang pagdurusa ng pag-uusig, lahat sila ay mali, sapagkat hindi ito nangyari. Ang pag-asang Kristiyano ay mapanatili ang pananampalataya sa pamamagitan ng buhay ng pagdurusa hanggang sa mailigtas sa pagdating ng Panginoon.

Ang mga naniniwala sa pre-tribulation rapture ay naniniwala na ang Biblia ay nagtuturo sa mga Kristiyano na asahan ang pagdating ni Kristo sa anumang sandali. Gayunpaman, sa paglalarawan ng mga kaganapan sa mga huling araw, inilalarawan ng Biblia ang Israel bilang isang bansa na may teritoryo na nasakop ng Antichrist. Ngunit sa maraming siglo ang Israel ay hindi umiiral bilang isang bansa hanggang sa maibalik ito noong 1948. Sa panahong iyon, hindi dapat asahan ng mga Kristiyano na si Hesus ay babalik anumang oras.

Naunawaan ng mga manunulat ng unang iglesya na ang panahon ng kapighatian ay magiging isang pagpapalakas ng mga kondisyong tinitiis na nila. "Ang bawat ama ng iglesya na humaharap sa paksang ito ay may kaalaman na ang iglesya ay magdurusa sa mga kamay ng Antichrist."[1] Itinuro nila sa mga mananampalataya na maging maingat at matiyaga sa espirituwal na buhay, katulad nang sinasabi ng mga manunulat ng Biblia. Binigyang diin nila na ang sinumang tao ay hindi magiging handa para sa pagbalik ng Panginoon kung siya ay matatakot sa pag-uusig o mabaling ang atensiyon sa mga bagay sa mundo.

Takdang-aralin na isusulat: Tinalakay ng leksiyong ito ang isang napakakontrobersiyal na paksa. Sumulat tungkol sa panahon ng pagbalik ni Kristo ayon sa kaugnayan nito sa ibang pangyayari sa mga huling araw. Magbigay ng mga dahilan para sa iyong pinaniniwalaan at tumugon sa mga katuwiran na ibinigay para sa ibang mga paniniwala.