Lesson 6: სულიერი ფორმირება თვითშემეცნების მეშვეობით: (ნაწილი 2)

დაასახელეთ ექვსი სასიცოცხლო მნიშვნელობის ჭეშმარიტება განვლილი კვირის გაკვეთილიდან. ჰკითხეთ სტუდენტებს, ვის სურს გაზიაროს პირადი ლოცვები 5 გაკვეთილზე დაყრდნობით. ასევე, გადახედეთ სულიერი აღმშენებლობისთვის საჭირო „სამშენებლო ბლოკებს.”

ამ გაკვეთილის ბოლოს, სტუდენტმა უნდა:

(1) ესმოდეს სასიცოცხლო ჭეშმარიტებები საკუტარი ტავის შესაცნობად.

(2) ესმოდეს როგორი მადლით აღსავსე შედეგი მოაქვს ბიბლიურ სულმოდრეკილობას.

(3) შეეძლოს საუბარი იმაზე, თუ როგორ შეუძლია იესოს სიცოცხლეს გამოვლინდეს გულდამსხვრეულსა და სულმოდრეკილ ადამიანში

(4) იცოდეს, როგორ განავითაროს თავისში ქრისტეს მსგავსება, მისი ბუნება.

ჩემს სიმამრს მშვენიერი ბრედფორდის ჯიშის მსხლის ხე აქვს თავის ეზოში. მშვენიერი ხეა… ოდნავ დახრილი შტამბით/მერქნით. მახსოვს, რომ მისი დარგვის შემდეგ მალევე, 15 წლის წინ, მე და ჩემი ოჯახი მათ სტუმრად ვეწვიეთ. პირველი რაც შევამჩნიე ის იყო, რომ ვინც ის დარგო, ყურადღებიანი არ იყო, რადგან ხე ოდნავ გვერძე იყო გადახრილი. გავიფიქრე, სწორი იქნებოდა, თუ ფესვების გარშემო შემოვუბარავდით და ხეს გავასწორებდით, მაგრამ არანაირი ძალისხმევისთვის არ მიმიმართავს. მიუხედავად იმისა, რომ ხე ნერგიდან გადაიზარდა საკმაოდ დიდ ხეში, ის კვლავ ისევეა გადახრილი, როგორც დარგეს. დროს არ გამოუსწორებია. წლების მანძილზე, მზეს, ქარს და წვიაის არ გამოუწვევია ის, რომ ის სწორად გაზრდილიყო. როდესაც ხე იზრდება და ტოტები უფართოვდება, წონის დისბალანსმა შეიძლება საბოლოოდ გამოიწვიოს ლამაზი ბრედფორდის ხის ვარდნა. შეიძლება არც გამოიწვიოს. შესაძლოა, ის მუდმივად დარჩეს ხედ, რომელიც ოდნავ გადახრილია.

ადამიანები, ხეების მსგავსად, ხშირად იზრდებიან ისე, როგორც ისინი დარგეს. ჩვენი არასწორი ადგილები შეიძლება გასწორდეს და ჩვენი უხეში არეალები შერბილდეს. სწორედ ამას აკეთებს მადლი! ჩვენს ქრისტიანულ ცხოვრებაში არაფერია უფრო მნიშვნელოვანი, ვიდრე შინაგანი სიფაქიზის, მოწაფეობრივი სულის და ღვთის სიტყვისადმი მოკრძალებული/თავმდაბლური მორჩილების განვითარება/კულტივაცია. უარყოფითისკენ მიდრეკილი ადამიანების, ისევე, როგორც გადახრილი ხეების გამოსწორება უფრო რთულია, რადგან მათ საშუალება მისცეს ცხოვრებას, რომ სხვა და სხვა სიტუაციებს მათი გულის ნიადაგი გაეუხეშებინა და გაემაგრებინა.

ბოლო გაკვეთილში, ჩვენ დავიწყეთ სწავლება იმის შესახებ, რომ სულიწმიდით სავსე პიროვნებები რომ გავხდეთ, როგორადაც ღმერთმა მოგვიწოდა, საჭიროა დარწმუნებულები ვიყოთ რვა სასიცოცხლო ჭეშმარიტებაში. ამ გაკვეთილში ჩვენ სწორედ ამ ჭეშმარიტებებს დავეყრდნობით.

თვითშემეცნება - ცოდნა საკუთარი თავის შესახებ - უმნიშვნელოვანესია სულიერი ფორმირებისთვის ქრისტეს მსგავსად. საკუთარი თავის ჭეშმარიტად შეცნობა ნიშნავს იმის ცოდნას, რომ განუწმენდელი "მე“ არის ყველაზე დიდი მტერი.

ეს საკუთარი ინტერესებისთვის სიკვდილი, რომელსაც მივყავართ ქრისტეს მსგავსებაში ფორმირებისკენ, მხოლოდ მადლითაა შესაძლებელი რწმენის საშუალებით.

ჩვენ კარგად უნდა გვესმოდეს, სიკვდილი საკუთარი თავისთვის მადლის საქმეა. ხშირად ქრისტიანები ცდილობენ გამართლდნენ თავიანთი ცოდვილი ბუნების მოკვდინებით. მაგრამ არ შეგვიძლია ცოდვილი ბუნების გავანადგურება საკუთარი ძალებით. არც წმიდა, აღდგინებული ცხოვრებით შეგვიძლია ცხოვრება საკუთარი ნებით. მხოლოდ ღმერთს შეუძლია ამის განხორციელება ჩვენში. ჩვენი დისციპლინა და ნებისყოფა საკმარისთან ახლოსაც არ არის, რომ ჩვენში სიამაყე დაამარცხოს, მთელი თავისი ეგოცენტრული გამოვლინებებით (კოლ. 2:23). ცოდვილი მეობა, როგორც გიგანტური ხის ფესვები შემოევლება გარშემო, ყველა გადაწყვეტილებას, ყველა კარგ საქმეს, ყველა მოქმედებას, ყველა მსხვერპლს და ჩვენს ცხოვრებაში ყველა ურთიერთობას, მხოლოდ მადლს შეუძლია მისი მარწუხების დამსხვრევა. სად შეიძლება ამ მადლის პოვნა?

მადლი გვხვდება ჯვრის და აღდგომის ძალაში, რწმენით მიღებული.

მხოლოდ ჯვარს შეუძლია დაამსხვრიოს საკუთარ ინტერესებზე კონცენტრირება, ანუ ეგოცენტრულობა. ეს არის ახალი აღთქმის თანმიმდევრული გზავნილი. კვლავ გადახედეთ გალატელთა 5:24. აქ პავლე საუბრობს ჯვარზე და მის მნიშვნელოვან ნაწილზე გამარჯვებული, სულით სავსე ცხოვრებაზე, როდესაც ამბობს: „ხოლო მათ, ვინც ქრისტესნი არიან, ჯვარს აცვეს თავიანთი ხორცი ვნებებთან და გულისთქმებთან ერთად.” სიტყვები "ჯვარს აცვეს" მიუთითებს ჯვარზე.

მანამდე გალატელთა მიმართ მიწერილ წერილში პავლე მოწმობდა, რომ ჯვარზე გათვალისწინებულ იქნა ეგოისტურ ბუნებაზე გამარჯვება და რომ ამჟამად ის ამ რეალობაში ცხოვრობდა:

„ქრისტესთან ერთად ვარ ჯვარცმული! მე უკვე აღარ ვცოცხლობ, არამედ ქრისტე ცოცხლობს ჩემში. ახლა რომ სხეულში ვცხოვრობ, რწმენით ვცოცხლობ, ღვთის ძეში, რომელმაც შემიყვარა და თავი მისცა ჩემთვის” (გალ. 2:20-21).

როგორც ჩანს, აქ წინააღმდეგობაა. როგორ შეიძლება ადამიანი იყოს ერთდროულად მკვდარი და ცოცხალი?

► იმსჯელეთ: რა გაგებით შეიძლება იყოს ადამიანი სულიერად მკვდარი და ამავე დროს სულიერად ცოცხალი? რამდენად მნიშვნელოვანია რწმენა ამ მუხლის მიხედვით?

როდესაც პავლემ თქვა: „მე ჯვარცმული ვარ,” ის უბრალოდ ამბობდა, რომ ძველი სულიერად მკვდარი - ძველი ამაყი, ეგოცენტრული პავლე - გაეკრა ჯვარზე, მასთან გაიგივებით. „მე,” რომელიც სიცოცხლეში აღდგა და ახლა ცხოვრობს, არის აღდგინებული, გამარჯვებული „მე,” რომელშიც იესოს სიცოცხლე და მეფობა უზენაესია. ეს არის სულიწმიდის კონტროლის ქვეშ მყოფი ცხოვრება. ეს ის ცხოვრებაა, რომელშიც საკუთარი ინტერესები უგულვებელყოფილია და პირველ ადგილზე ქრისტეს ინტერესებია. პავლეს მოწმობა ცხადყოფს, რომ იესოს სიკვდილთან და აღდგომასთან რწმენით გაიგივება არის არა მხოლოდ ცოდვების მიტევების, არამედ საკუთარი ცოდვილი „მე“-ს სიკვდილის გასაღები (გალ. 6:14-15).

მრავალი ქრისტიანი ცხოვრობს დამარცხებული ცხოვრებით, რადგან ისინი საკუთარ თავში ცდილობენ მტერი დაამარცხონ, რომელიც მხოლოდ ჯვარზე მარცხდება. ისინი ყოველთვის ეძებენ თავის შიგნით, მაგრამ იშვიათად უყურებენ იესოს. ნამდვილი ამბავი მოგვითხრობს იაპონელ ჯარისკაცზე ჰირუ ონოდაზე, რომელიც დარჩა ფილიპინების კუნძულ ლუბანგში 1974 წლამდე, მეორე მსოფლიო ომის დასრულებიდან ოცდაცხრა წლის შემდეგ,

რადგან არ გაუგია ახალი ამბები იმის შესახებ, რომ იაპონია დანებდა.[1] ამ მრავალი წლის განმავლობაში ბატონი ონოდა მონაწილეობდა შეტაკებებში ფილიპინების ადგილობრივ მოსახლეობასთან, რომლებმაც ოცდაათი ადამიანი იმსხვერპლა! ხალხი ცდილობდა ის დაერწმუნებინა, რომ ომი დასრულდა, მაგრამ ის ვერავინ დაარწმუნა, სანამ მისი ყოფილი მეთაური მის სანახავად არ მოვიდა და არ წარუდგინა ოფიციალური ბრძანება.

ზუსტად ჰირუ ონოდას მსგავსად, ბევრი მორწმუნე აწარმოებს წაგებულ ბრძოლებს ხორცთან, რადგან მათ გულებამდე არ მისულა უწყება იმის შესახებ, რომ ძველი სიამაყით სავსე, ეგოცენტრული „მე“ დამარცხდა ჯვარზე.

მადლის პოვნა შეიძლება იქ, სადაც იესო მკვიდრობს, მის თანდასწრებაში.

გალატ. 2:20-21, პავლე განმარტავს, რომ ქრისტესთან ერთად ჯვარცმა, ღმერთისმიერ ჩვენი ცოდვის და სიკვდილის ტყვეობიდან გამოხსნის მხოლოდ ნაწილია. ქრისტესთან ერთად ჯვარცმა გვამზადებს ქრისტეს სისრულისთვის, იმ ერთადერთის, ვინც სრულყოფილად თავმდაბალი და თავდაუზოგავი სიყვარულია: „ქრისტე ცოცხლობს ჩემში... რომელმაც შემიყვარა და თავი მისცა ჩემთვის.“ პავლე აღწერს საკუთარ ცხოვრებას: ახლა „ქრისტე ცოცხლობს ჩემში.” ეს არის წმიდა ცხოვრების საიდუმლო! დენის კინლოუ ამბობს: „ქრისტეს მსგავსებაში გადასვლა მადლის საქმეა. ეს მხოლოდ მაშინ ხდება, როცა ქრისტე ჩვენში ცხოვრობს და არა მაშინ, როდესაც ჩვენ ვცდილობთ და ვიბრძვით, რომ მას დავემსგავსოთ.“[2]

სამწუხაროს დრეს ბევრნი ვერ განიცდიან იესოს სიცოცხლეს ტავისში, რადგან ისინი არ ცხოვრობენ იმის შემეცნებით, რომ ის მუდმივად მკვიდრობს ჩვენში. ბევრნიც არ ანვითარებენ სათანადიო დონეზე მასთან ურთიერთობას ან მის ძალაში ცხოვრებას.

► იოანეს 15 თავში, რაც იესომ თქვა, არის ნაყოფიერი ცხოვრების „საიდუმლო“? იმსჯელეთ, თუ რას ნიშნავს ქრისტეში დარჩენა.

მადლი არის სულიწმიდის მუდმივ თანდასწრებაში

ცოდვილი მეობისგან დაცლა ადგილს უქმნის სულიწმიდის სრულ დამკვიდრებას და კონტროლს. ეს იგულისხმება ეფესელთა 5:18 -ში: “ნუ დათვრებით (კონტროლის ქვეშ) ღვინით... არამედ აღივსენით სულით." იესო სულიწმიდის მეშვეობით ცხოვრობს ჩვენში, მაგრამ სრულფასოვანი მოქმედება ჩვენში მხოლოდ მაშინ შეუძლია, როცა ჩვენ ვკვდებით საკუთარი თავისთვის’’ (ინ. 14:16). გალატელთა 5 თავის და ახალი აღთქმის მრავალი სხვა მუხლის თანახმად, უფლის მუდმივი თანდასწრება არის გამარჯვებული, ქრისტეს მსგავსებაში ცხოვრების გასაღები. ყურადღება მიაქციეთ, როგორ ამბობს პავლე: “მაგრამ სულის ნაყოფი არის სიყვარული, სიხარული, მშვიდობა, მოთმინება” (გალ. 5:22). აქ საქმე იმაშია, რომ სულიერი ნაყოფი არის მისი (სულის) ნაყოფი და არა ჩემი! მე და თქვენ ის თესლი ვართ, რომელიც მიწაში ჩავარდნილი კვდება; (ინ. 12:24). მაგრამ, როგორც კი ჩვენ ვკვდებით ჩვენი თავისთვის და ვაგრძელებთ კვდომას, ის არის ის, ვინც სიცოცხლეს გვაძლევს, ვინც ჩვენს ზრდას და ნაყოფიერებას უზრუნველყოფს. ზოგჯერ ეს გვავიწყდება და ვიღლებით მცდელობით, რომ კარგები ვიყოთ! მაგრამ მხოლოდ ღმერთს შეუძლია ჩამოგვაყალიბოს ისეთად, რომ მისთვის მისაღებნი გავხდეთ.

ჩვენი უკეთესობისკენ ცვლილებებისთვის, ღვთის მიერ გამოყენებული მეთოდები, ხშირად მტკივნეულია. ისევე როგორც მინარევები ოქროში - სიამაყე და მისი ყველა გამოვლინება, გამყარებულია ჩემს ბუნებაში; მხოლოდ სულიწმიდას შეუძლია მისი განწმენდა. როგორ აკეთებს ის ამას? იოანე ნათლისმცემელმა გამოაცხადა, რომ იესო "თქვენ სულიწმიდით და ცეცხლით მოგნათლავთ” (მათ. 3:11). მორწმუნის გული, ოქროს მსგავსად, ვერ განიწმინდება გარედან, რადგან ჭუჭყი მის შიგნით არის, შერეულია ღვთის სიმართლესთან. ის უნდა დადნეს და განიწმინდოს სულიწმინდის ცეცხლით.

პეტრეს მოწმობის თანახმად, ეს არის განწმენდა, რომელიც მოწაფეებმა განიცადეს სულთმოფენობის დღეს:

„გულთამხილველმა ღმერთმა მათაც დაუმოწმა სულიწმიდის მიცემით, როგორც ჩვენ. განსხვავება არ არის ჩვენსა და მათ შორის, რადგან რწმენით განწმიდა მათი გულები” (საქ. 15:8-9).

მოდით, ვიხაროთ იმით, რომ სულიწმინდა მუდმივად ჩვენში მკვიდრობს და რომელიც განუწყვეტლივ წმენდს ჩვენს გულებს.

ჩვენში უფალ იესოს ცხოვრება საკუთარი თავისთვის კვდომის ნაყოფია.

საკუთარი თავისთვის სიკვდილი დასასრული კი არა, ქრისტეზე მინდობის ცხოვრების დასაწყისი. თესლის მიწაში ჩავარდნის მიზეზი ის კი არ არის, რომ ის უბრალოდ უნდა მოკვდეს, არამედ რომ ისეთი ცხოვრებით იცხოვროს, რომელზეც ვერც კი იოცნებებდა!

ქრისტიანული ცხოვრება ის ცხოვრებაა, რომელშიც იესოს ხასიათი სულ უფრო და უფრო კაშკაშა ხდება. აი რას ნიშნავს წმინდა. სიწმინდის ნებისმიერი აღიარება ან სიწმინდეზე სწავლება, რომელიც არ შეესაბამება მის ცხოვრებას და სწავლებას, არ არის ჭეშმარიტი სიწმინდე. ”ერთადერთი გზა, რომლითაც სამყარო გაიცნობს ქრისტეს, მხოლოდ ჩვენი მეშვეობით. ამიტომ ჩვენს ცხოვრებასა და მას შორის, ვისი წარმომადგენლენიც ჩვენ ვართ, უნდა იყოს შესაბამისობა” (კინლოუ, 9).

• სიწმინდე არ არის ძალა.

• სიწმინდე არ არის განცალკევება სამყაროსგან.

• სიწმინდე არ აკეთებს სწორ საქმეს.

• სიწმინდე არ არის სულიერი ნიჭი.

ეს ყოველივე სიწმინდის ნაყოფებია, მაგრამ ჭეშმარიტი სიმართლე არის იესოს ცხოვრება. საკუთარი თავისთვის სიკვდილის შედეგი ყოველთვის იქნება იესოს ცხოვრება, რომელიც გამოჩნდება ჩვენში და ჩვენგან. აქ მხოლოდ იესოს ცხოვრების რამდენიმე მახასიათებელია, რომელი ვითარდება ჩვენს შიგნით:

• იესოს სიცოცხლე, რომელიც ვლინდება გულით სუფთაში, იქნება მზარდი დიდსულოვნების, თავგანწირვის, მსხვერპლიანი სიყვარულის ცხოვრება (იაკ. 1:27; 1 ინ. 3:16).

• იესოს სიცოცხლე, რომელიც ვლინდება გულით სუფთაში, სულ უფრო მეტად აღივსება (გაკონტროლდება) და განმტკიცდება/გაძლიერდება სულიწმიდის მიერ (ეფეს. 5:18; საქ. 2:4; საქ. 4:31).

• იესოს სიცოცხლე, რომელიც ვლინდება გულით სუფთაში, უფრო განიწმინდება:გახდება კეთილმოსურნე, ფაქიზი, სათნო, მოწყალე, მიუკერძოებელი და უთვალთმაქცო (იაკ. 3:16-17).

• იესოს სიცოცხლე, რომელიც ვლინდება გულით სუფთაში, იქნება გაღრმავებული სულიერი აღქმის ცხოვრება (მათ. 5:8).

• იესოს სიცოცხლე, რომელიც ვლინდება გულით სუფთაში, იქნება სულ უფრო და უფრო მშვიდი, წყნარი და თავისუფალი შიშისგან და შფოთვისგან (ფს. 36:37; ეს. 26:3; მათ 11:28-30).

• იესოს სიცოცხლე, რომელიც ვლინდება გულით სუფთაში, მოზიარეობის სიცოცხლე იქნება (1 ინ. 1:6-7).

• იესოს სიცოცხლე, რომელიც ვლინდება გულით სუფთაში, იქნება მზარდი გამარჯვებების ცხოვრება, რომელიც სულ უფრო და უფრო ავიწროვებს ცოდვას (ებრ. 12:1).

• იესოს სიცოცხლე, რომელიც ვლინდება გულით სუფთაში, მზარდი მორჩილებითა და თავმდაბლობით აღინიშნება (ფლპ. 2).

რომ შექმნილიყო სიტუაცია, რომელშიც აუცილებლად ბიბლიის ერთი გვერდი უნდა შემერჩია, წმიდა ცხოვრების შესასწავლად, ვფიქრობ, რომ ჩემი არჩევანი ფილიპელთა მიმართ მე-2 ეპისტოლე იქნებოდა. ეს მართლაც ბიბლიის ერთ – ერთი გამოცხადებებით ყველაზე მდიდარი თავია იმ აზროვნების შესახებ, რომელიც უნდა გვქონდეს და რომლითაც უნდა ვიცხოვროთ.

► ფილიპელთა მე-2 ეპისტოლედან, შეადგინეთ იესოს თავგანწირული სიწმინდის თვისებების ჩამონათვალი. გაუზიარეთ ეს ჩამონათვალი თქვენს ჯგუფს.

ის, ვინც საკუთარი თავის ინტერესით არის დაკავებული, გარეგნობისა და რეპუტაციის მონაა და ვერ შეძლებს ემსახუროს თავის მოყვასს თავმდაბლობით.

დოქტორი დენის კინლოუ მოგვითხრობს ამბავს სამუელ ბრენგელის შესახებ, რომელიც გახდა ძლიერი მახარებელი და ხსნის არმიის ერთ-ერთი ყველაზე გავლენიანი ლიდერი:

სამუელ ბრენგელის ბოსტონის უნივერსიტეტში, დამამთავრებელ კურსზე სწავლის პერიოდში, შესთავაზეს მდიდარი მრევლის პასტორობა ქალაქ საუთ-ბენდში, ინდიანას შტატში. მას საშუალება ჰქონდა დაეწყო თავისი მსახურება სოციალური ნუსხის ზედა საფეხურიდან. მაგრამ, მან იგრძნო, რომ ღმერთი მოუწოდებდა მას ხსნის ჯარში გაწევრიანებისკენ, ამიტომ მან გადალახა ატლანტიკის ოკეანე და თავი წარუდგინა გენერალ უილიამ ბუთს (მსახურების დამფუძნებელი).

”ჩვენ არ გვინდა თქვენ რომ აქ იმუშაოთ. თქვენ საშიში ხართ, ”- თქვა ბუთმა. ”საშიში? რას გულისხმობთ?" იკითხა ბრენგელმა. ”თქვენ ძალიან განათლებული ხართ. თქვენ არ მოისურვებთ აქ მომსახურე ოფიცრების მორჩილებას, სადაც ყოფილი ლოთები და მეძავები არიან შტაბის ხელმძღვანელები.” ”გთხოვთ, მომეცით შანსი,” - თქვა ბრენგლმა. ასე რომ, ბრენგლმა ლონდონის ცენტრალური ხსნის არმიის კორპუსში ფეხსაცმლის გამპრიალებლად დაიწყო მუშაობა. ბრენგლმა, ნახევრად წყალში ჩაძირულ ჭუჭყიან დაუმთავრებელ სარდაფში, დაიწყო ტალახის ჩამოწმენდა ახალმოქცეული ქუჩის მაწანწალების ჩექმებისგან, რომლებიც ახლა არმიაში ჯარისკაცები გახდნენ.

ერთ დღეს მას ჩაესმა შინაგანი ხმა, რომელიც ამბობდა: “სულელი ხარ!” "რას გულისხმობ?" იკითხა ბრენგლმა. "გახსოვს კაცი, რომელმაც თავისი ტალანტი მიწაში ჩამარხა?" თქვა შინაგანმა ხმამ. ”გაიხსენე ყველა ის ტრენინგი, რაც გაიარე, ეს ყველაფერი უბრალოდ გადაყრილი აღმოჩნდა.” ბრენგლი დეპრესიაში ჩავარდა და ლოცვა დაიწყო: „უფალო, იმედი გაგიცრუე? იქნებ ვერ შევიცანი შენი ნება და წინამძღოლობა?” უფალმა უპასუხა: “დაიმახსოვრე, სემ, მე მათი ფეხები დავბანე!" ეს ტალახიანი სარდაფი სამოთხის წინაკარად იქცა. ბრენგლმა იგრძნო უფლის იმედისმომცემი თანდასწრება. იმ დღიდან მოყოლებული, მან იცოდა, რომ მოწოდებული იყო საკუთარი ცხოვრება სხვებისთვის სამსახურში გაეტარებინა. მხოლოდ სულიწმიდას შეუძლია ამგვარი თავგანწირული აზროვნების განვითარება” (კინლოუ, 9).

ფრთხილად იყავით სიწმინდის ნებისმიერი იდეასთან, რომელიც არ შეესაბამება უფალი იესოს თავმდაბალ ცხოვრებას.

ქრისტეს მსგავსების თანმიმდევრული, ნაყოფიერი ცხოვრება, სადაც ცოდვილი მეობა მკვდარია და ქრისტე აკონტროლებს, მოითხოვს განვითარებისა და განსწავლის პროცესს, მთელი ცხოვრების მანძილზე.

გულის განწმენდა არ არის ჩვენი გზის დასასრული. ჩვენ იმ მფრინავებივით ვართ, რომლებიც ასაფრენ ბილიკზე ასწორებენ თვითმფრინავს, მაგრამ უთვალავი რაღაცის შესწორება მოგვიწევს თვითმფრინავის დაფრენამდე.

ქრისტიანის სულიერი სიკვდილი საკუთარი თავისთვის, ცოცხალი სიკვდილია - მუდმივი კვდომაა (ლუკ. 9:23). ჩვენი მსხვერპლი არის ცოცხალი მსხვერპლი - მუდმივი მსხვერპლშეწირვა. სიტყვათა შეთანხმება, როგორიცაა „სიკვდილი საკუთარი თავისთვის,” მხოლოდ იმისთვისაა განკუთვნილი, რომ შევიმეცნოთ სულიერი რეალობა, მაგრამ ფრთხილად უნდა ვიყოთ, რომ არ გავუხვიოთ ღვთის სიტყვას. სუფთა გული არ არის ჩვენი სიწმინდის საბოლოო ეტაპი. სუფთა გული და ღმერთისთვის გადაცემული ნება, უკეთესად მოგვამზადებს მოგზაურობისთვის, ჩვენ ხომ წინ მთელი ცხოვრება გვაქვს მთის მწვერვალების მისაღწევად!

სულიწმიდით სავსე სიცოცხლე არის ზრდის და პროგრესირებადი განწმენდის სიცოცხლე. ღვთის სულის მიერ ჩვენ გარდავიქმნებით ‘’დიდებიდან დიდებაში” (2 კორ. 3:18). ქვემოთ მოცემულია პრაქტიკული რჩევები მათთვის, ვისაც სიწმინდის გაღრმავება სურს (1 კორ. 6:11).

შემდეგ სტატიაში ჩემი მეგობარი, დოქტორი ფილ ბრაუნი გთავაზობთ რამდენიმე ძალიან სასარგებლო ბიბლიურ რჩევებს სიწმინდის შესახებ:

ებრ. 12:14 მოგვიწოდებს: „ეცადეთ... სიწმიდე იქონიოთ!“[1] სიწმინდე, რომელსაც უნდა გამუდმებით მივყვეთ, არის ღვთის სიწმინდე, რომელიც შესანიშნავად ჩანს იესოში, რომელიც განრიდებული იყო ყოველგვარ ცოდვას, უცოდველი, სუფთა და მართალი (ებრ. 1:9; ებრ. 4:15; ებრ. 7:26).

(1) პირველ რიგში, ჩვენ სიწმინდისკენ მივილტვით - ყოველგვარი ტვირთის ჩამოშორებით (ებრ. 12:1).

მარათონის მორბენალები ყოველ გრამს იშორებენ, რომელიც მათ სვლას ანელებს. თუ არსებობს რამე, რაც ხელს უშლის თქვენს სწრაფვას სიწმინდისაკენ, ის უნდა ჩამოიშოროთ! სოციალური მედია, ფული, მუსიკა, სიამაყე, ურთიერთობები - არ აქვს მნიშვნელობა რა არის ეს. თუ ის აფერხებს თქვენს წინსვლას სიწმინდეში, მისი მოშორების დროა. ჩამოიშორეთ ყოველგვარი ტვირთი თქვენს სვლაში სიწმინდისკენ?

(2) ჩვენ სიწმინდისკენ მივილტვით, როდესაც ჩამოვიშორებთ დამაბრკოლებელ/შემბოჭველ ცოდვას (ებრ. 12:1).

ტვირთი არ არის ერთადერთი, რაც უნდა ჩამოვიშოროთ. ადვილად შემბოჭველი ცოდვაც უნდა მოშორდეს. რა არის ეს ცოდვა? ეს ის ცოდვაა, რომელიც ყველაზე ადვილად გიპყრობთ/რომლის მსხვერპლიც ყველაზე ადვილად ხდებით. ყველა მორწმუნე ადვილად ებმება ეგოცენტრულობის ცოდვის ხაფანგში, რაც ჩვენი დამღუპველი ბუნების უპირველესი გამოვლინება. ჩვენ ვიშორებთ ამ ცოდვის პრინციპს ქრისტესთან მისვლით, რათა განვიწმინდოთ მისი სულიწმიდის მიერ. მიუხედავად იმისა, რომ თქვენი გული რწმენით გაწმენდილია, იარსებებს ცოდვები, რომლებსაც ადვილად შეუძლია თქვენი შებოჭვა/დაპყრობა. ჩვენ ამ ცოდვებს ვიშორებთ, თუ ყველაფერს ვაკეთებთ წმინდა წერილის თანახმად, ცოდვისგან თავის დასაცავად:გამოიყენეთ მადლი; (ფს. 118:11; მათ 26:41; ეფს. 6:13-18). არ შეუწყოთ ხელი ხორცს თავისი გულისთქმების შესრულებაში; (რომ. 13:14). გაექეცით ცდუნებას და მათთან იქონიეთ მოზიარეობა, ვინც მიჰყვება სიმართლეს, რწმენას, სიყვარულს, მშვიდობას და ვინც ღმერთს მოუხმობს სუფთა გულით; (2 ტმთ. 2:22). და იარეთ სულით (გალ. 5:16). გქონიათ ბრძოლები ისეთ ცოდვებთან, რომლებიც ადვილად გიპყრობენ, გბოჭავენ?

(3) მესამე, ჩვენ სიწმინდისკენ მივილტვით, თუ ვუმზერთ იესოს (ებრ. 12:2).

თითოეულმა მორბენალმა იცის, რომ ფინიშის ხაზზე ურყევი ფოკუსირება გამარჯვების საწინდარია. თავგზააბნეული მორბენალი წაგებულია. სიტყვა „ვუმზიროთ/შევხედოთ“ ნიშნავს ყურადღების მიპყრობას, ყოველგვარი დაბნეულობის და შეცბუნების გარეშე, მზერის დაფიქსირებას და მინდობას ვინმეზე. ჩვენ უნდა გონებამოკრებით და ნდობით მივაპყროთ ჩვენში სულების მზერა იესოს. რატომ? რადგან ის არის სიწმინდის ნიმუში. თუ ჩვენი თავის სხვებთან შედარებას ვიწყებთ, მაშინ ჩვენ სიწმინდის გზას არ ვადგევართ. იმისთვის, რომ წმინდა ვიყოთ, როგორც იესო იყო წმინდა, მასზე მზერა დაფიქსირებულმა გავნაგრძოთ რბოლა. თქვენი მზერა იესოზე გაქვთ მოპყრობილი?

[2](4) მეოთხე, ჩვენ სიწმინდეს ვავითარებთ ცოდვის წინააღმდეგ შეუპოვარი ბრძოლით (ებრ. 12:3-4).

ამ მუხლებმა უნდა გაგვიფანტოს ყოველგვარი ფიქრები და წარმოდგენები, თითქოს სიწმინდის გამარჯვებამდე ადვილია მისვლა. დიახ, ყველა ტვირთი და დამაბრკოლებელი ცოდვა შეგვიძლია ჩამოვიშოროთ, მაგრამ ჩვენ ბრძოლაში ვართ! ჩვენ ვიბრძვით, მივილტვით რა სიწმინდისკენ. მტერი დაუპირისპირდება ჩვენს ყოველგვარ წინსვლას ქრისტეს მსგავსებისკენ. არ არსებობს ასაკი, სიმწიფე და მადლის მდგომარეობა, რომელიც ამ შეტაკებისგან განგვათავისუფლებს. საშიშროება მოვიქანცოთ და დავსუსტდეთ ყველას გვემუქრება. ჩვენ სიმტკიცეს ქრისტეს გამძლეობის მაგალითი გვაძლევს. ჩვენმა კაპიტანმა ეშმაკზე გაიმარჯვა და გაარღვია მისი წინააღმდეგობა. მისი წყალობით, ჩვენც შევძლებთ ამას! ხართ სეუპოვრები ცოდვის წინააღმდეგ ბრძოლაში?

(5) მეხუთე, ჩვენ სიწმინდისკენ მივილტვით, თუ ვემორჩილებით უფლისმიერ კორექტირებას, დისციპლინირებას და განწმენდას და მადლიერებით ვიღებთ ამ ყოველივეს (ებრ. 12:5-11).

თუ ჩვენ სიწმინდისკენ მივისწრაფით, არ უნდა გამოვცადოთ ღმერთის დამსჯელი ხელი, არა? არასწორია! ეს ის გზა არ არის, რომლითაც უფალი მოქმედებს. სინამდვილეში, ღმერთი უზენაესი ნებით უშვებს და განსაზღვარავს სირთულეებს, საჭიროებისამებრ, რომ დაგვეხმაროს ქრისტესმიერი სიწმინდის განვითარებაში. ძველი ანდაზაა: „არანაირი ტკივილი, არანაირი სარგებელი“ ნამდვილად მიესადაგება ჩვენს მდგომარეობას. ჩვენ სიწმინდისკენ მივილტვით, როცა თავმდაბლობით და მადლიერებით ვიღებთ უზენაესის მხილებებს, რადგან ისინი მოწმობენ მისი სიყვარულის შესახებ ჩვენს მიმართ, რათა თანაზიარნი გაგვხადოს თავის სიწმინდესთან. მადლობას უხდით მამას, რომელსაც სასჯელის მეშვეობით მივყავართ სიწმინდისკენ?

(6) მეექვსე, ჩვენ სიწმინდისკენ მივდივართ ერთმანეთის განმტკიცებით (ებრ. 12:12-13).

მსოფლიოს დევიზია "ყველა მხოლოდ საკუთარი თავისთვისაა.“ სიწმინდისკენ სწრაფვაში ასე არ არის. სიწმინდე უნდა თემის ერთობაში იყოს მიღწეული. ჩვენ ქრისტესმიერ სიწმინდეში საუკეთესოდ ვიზრდებით, როდესაც ვცხოვრობთ ურთიერთპასუხისმგებლობის და კორექტირების სტრუქტურაში. ჩვენ სიწმინდისკენ რბოლას საუკეთესოდ ვახერხებთ, როდესაც ხელჩაკიდებულნი ვართ თანამებრძოლ-მორბენლებთან. თუ ერთი დაბრკოლდება, მისი პარტნიორები ხელს მიაშველებენ, დაეხმარებიან სტაბილური ტემპის შენარჩუნებაში. თქვენ უკვე ჩაკიდეთ ხელი სიწმინდისკენ სწრაფულ მეგობრებს?

დასკვნა

გულის და სიცოცხლის სიწმინდე არის პროცესი, მოგზაურობა და ეს ექვსი ბიბლიური პრინციპი დაიცავს ჩვენს სულებს განსაცდელების და ცდუნებების ტურბულენტულ ქარიშხლებში და შეგვანარჩუნებინებს სწორ გეზს ზეციური სახლისკენ.

მამაო,

მე დავინახე, რომ ყველაზე დიდი დაბრკოლება ჩემს სულიერ გზაზე არის სიამაყე, რომელიც ვლინდება ეგოიზმის ცოდვაში. მე თავისმართლებას შევეშვი. არც სხვებს აღარ ვადანაშაულებ. მე ჩემს თავს მთლიანად გიძღვნი ცოცხალ მსხვერპლად. მე მეფსალმუნესთან ერთად ვლოცულობ: „სუფთა გული შექმენი ჩემში, ღმერთო.” პავლესთან ერთად ჯვარს ვუყურებ და მჯერა, რომ: „ქრისტესთან ერთად ვარ ჯვარცმული! მე უკვე აღარ ვცოცხლობ, არამედ ქრისტე ცოცხლობს ჩემში. ახლა რომ სხეულში ვცხოვრობ, რწმენით ვცოცხლობ, ღვთის ძეში, რომელმაც შემიყვარა და თავი მისცა ჩემთვის.” ახლა მე მწამს სულიწმინდის განწმენდისა და ძალის მონიჭების, რომელიც იესომ აღგვითქვა, როდესაც თქვა: „თუ ვინმეს სწყურია, მოვიდეს ჩემთან და დალიოს; ვისაც ჩემი სწამს, როგორც წერილი ამბობს, ცოცხალი წყლის მდინარეები იდინებენ მისი მუცლიდან.“

ამინ.

(1) ამ კვირის მანძილზე დაუთმეთ მინიმუმ ოცდაათი წუთი ამ გაკვეთილის გადახევას, ბიბლიური მუხლების ჩათვლით, სთხოვეთ სულიწმიდას განმარტება.

(2) თქვენს დღიურში ჩაწერეთ კონკრეტული ცვლილებები, რომელიც უნდა განხორციელდეს თქვენს ცხოვრებაში, რადგან უფალმა მიგითითათ მათზე.

(3) ჩაუიფიქრდით მინიმუმ ერთ ფსალმუნს თქვენი ყოველდღიურად საგანგებოდ გამოყოფლ დროში და თქვენს დღიურში ჩაწერეთ, თუ რას ამბობს მეფსალმუნე ღმერთის ბუნებასა და ხასიათზე.

(4) თქვენს დღიურში ჩაწერეთ პირადი ლოცვა სულიერი ტრანსფორმაციისთვის და ზრდისთვის, ამ გაკვეთილის საფუძველზე.

(5) ივარჯიშეთ დოქტორ ბრაუნის ყოველდღიური ლოცვების სახელმძღვანელოს გამოყენებაში თქვენი ყოველდღიური პირადი ლოცვის დროს. PDF აქ წვდომა

(1) რა არის სამი სასიცოცხლო მნიშვნელობის ჭეშმარიტება, რომელიც ამ გაკვეთილში განვიხილეთ?

(2) შეუძლიათ ქრისტიანებს მოაკვდინონ ცოდვილი ბუნება?

(3) დაასრულეთ წინადადება: “მხოლოდ _______-ს შეუძლია დაამსხვრიოს ეგოცენტრიზმი.”

(4) დაასრულეთ წინადადება: “ცოდვილი მეობისგან დაცლა უქმნის _____ ________ იმისთვის რომ ___________ __________.”

(5) რა არის საკუთარი თავისთვის სიკვდილის ნაყოფი?

(6) დაასახელეთ ჩვენში იესოს სიცოცხლის სამი დამახასიათებელი თვისება.

(7) დაასახელეთ ექვსი ნაბიჯი სიწმინდის განსავიტარებლად და მისაღწევად, რომლებსაც დოქტორი ბრაუნი ასწავლიდა?