Lesson 3: ბიბლიური დარწმუნებულობის მაფორმირებელი ძალა

რა არის თითოეული ქრისტიანის მიზანი? რა არის სულიერი ფორმირების სამშენებლო ბლოკი? სტუდენტებმა სხვებს გაუზიარონ თავიანთი ლოცვა მე -2 გაკვეთილიდან.

ამ გაკვეთილის მასალის შესწავლის შემდეგ სტუდენტებმა უნდა შეძლონ მიაღწიონ შემდეგ მიზნებს:

(1) უნდა გაიგო, რატომ არის მნიშვნელოვანი გადარჩენაში დარწმუნება.

(2) იცოდეს გადარჩენაში დარწმუნების სამშენებლო ბლოკი.

(3) უნდა შეეძლოს სახარების ზუსტად მიტანა - გადარჩენაში დარწმუნების საფუძველი.

(4) უნდა შეეძლოს პასუხის გაცემა:რა არის ცოცხალი რწმენა?

(5) უნდა ესმოდეს სულიწმინდის შინაგანი მოწმობა.

(6) გაანალიზეთ საკუთარი თავი გადარჩენაში დარწმუნების ათ სატესტო საკითში.

დაკარგულხართ ოდესმე? მე დიახ. არასდროს დამავიწყდება ფილიპინების დრო, როდესაც ჩვენს ჯგუფს, რომელიც შედგებოდა მისიონერებისა და ნაციონალუროი პასტორებისაგან აერია გზა. ჩვენ დავამთავრეთ ბიბლიური კონფერენცია კორდილერას იმ ნაწილში, სადაც გზები არ იყო და გადავწყვიტეთ უკან დაბრუნება ფეხით საღამოს სიგრილეში. მგზავრობას უნდა დასჭირებოდა ოთხი ან ხუთი საათი, მაგრამ არასწორი გზის არჩევის გამო, ჩვენ მთელი ღამის განმავლობაში დავეხეტებოდით ტყეში ჯუნგლებში, თერთმეტი მომქანცველი საათის განმავლობაში. დაახლოებით შუაღამისას ჩვენი გუნდის სულ მცირე ერთი ზრდასრული წევრი ჩამოჯდა და ატირდა! ჩვენ დანარჩენებსაც, რა თქმა უნდა, გვინდოდა იგივეს გაკეთება. როდესაც დაიკარგე, ფიზიკური და ემოციური მუხტი არ ექვემდებარება არწერას.

იყო დაკარგული, ან თუნდაც გრძნობდე თავს დაკარგულად, წარმოშობს შიშს, დაუცველობას, დაღლილობას და დამარცხებას. მეორეს მხრივ, გადარჩენასთან მიმართებაში ეჭვის არ ქონა წარმოშობს საკუთარი თავში დარწმუნებას, მშვიდობას და ძალას. ეს არის ცოდნის გავლენა! ქრისტიანულ ცხოვრებაში სულიერი დარწმუნება იწვევს მტკიცე რწმენას, სულიერ ურყეობას და სამეფოში გამარჯვებულ ცხოვრებას. მაშასადამე, სულიერი ფორმირების გზა იწყება გადარჩენაში დარწმუნებით.

ღვთის ხატება ჩვენში შეიძლება იყოს აღდგენილი, მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ იესოს ცოცხალი თანდასწრება იქნება ჩვენში.

მრავალი წლის განმავლობაში მსახურების შემდეგ აღმოვაჩინე, რომ მრავალი მორწმუნე შეშფოთებულია გადარჩენაში დარწმუნების გამო. როდესაც მტერი იტაცებს ჩვენს დარწმუნებას გადარჩენაში, ის ასევე მოიპარავს ჩვენს თავდაჯერებულობას და არღვევს რწმენას. აქ პრობლემა სულაც არ ნიშნავს, რომ ადამიანი გადარჩენილი არაა, მაგრამ ეს ნიშნავს, რომ ასეთი ადამიანი უფრო დაუცველია, გახსნილია სატანის თავდასხმებისათვის და სინდისის ქეჯნისთვის. არასაკმარისი დარწმუნება მიგვიყვანს მერყეობამდე და შიშამდე და არა ძალამდე, სიყვარულამდე და თვითდისციპლინამდე.

„ვინაიდან ღმერთმა ჩვენ მოგვცა არა სიმხდალის სული, არამედ ძალის, სიყვარულისა და თავშეკავების სული.“ (2ტიმოთე 1:7)

მაშ ასე, თუკი ჩვენ ვაცხადებთ, რომ ღვთის შვილები ვართ, მაშინ რა არის ამ განცხადების საფუძველი? რატომ ვართ დარწმუნებული, რომ ჩვენ ვართ ის, რასაც ჩვენს თავს ვუწოდებთ? ეს არის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი კითხვა, რომელზეც პასუხი უნდა იცოდეთ; რადგან სულების მტერი ყველაფერს გააკეთებს, რომ დაგადანაშაულოთ, (გამოცხადება 12:10). გადაგყლაპოთ, (1 პეტრე 5:8). და თქვენი რწმენა დაანგრიოს. პავლეს გვირჩევს, რომ საკუთარი თავი გამოვცადოთ ვართ თუ არა რწმენაში (2 კორინთელთა 13:5).

სულიერი ფორმირება მხოლოდ მათთვისაა განკუთვნილი, ვინც სულიწმიდამ გააცოცხლა.

”როგორც კი უეცარი, ჭეშმარიტი რწმენა დასახლდება მორწმუნის გულში, იწყება ჩვენი გარდასახვა ქრისტეს ხატად. ჩვენ ვიწყებთ სიწმინდის ჩვენს გზას. თუ ჩვენ არ ვხდებით წმინდა, მაშინ ქრისტე არ არის ჩვენში და ჩვენი რწმენის აღსარება ცარიელია.”[1]

ამასთან, ქრისტეს ხატად ჩამოყალიბება მხოლოდ მათთვისაა, ვინც უკვე იყო გაცოცხლებული სულიწმიდით იესო ქრისტეში. ზრდა არ შეიძლება მოხდეს სიცოცხლის გარეშე - იესოს სიცოცხლის გარეშე! სულიერი ფორმირებას არ შეუძლია შეგვძინოს ახალი არსი. ის შესაძლებელია მხოლოდ იმიტომ, რომ ჩვენ უკვე გვაქვს ახალი ბუნება.

წმინდა წერილი მოგვწოდებს „ ისევე მოვიქცეთ, როგორც ის იქცეოდა,“ (1 იოანე 2:6). „მივბაძოთ ღმერთს,” (ეფესელთა 5:1). ან “მის კვალს გავყვეთ,” (1 პეტრე 2:21). ეს მიმართვები არაა მიმართული სულიერად მკვდარი ადამიანებისადმი, არამედ ღვთის შვილებისადმი, რომლებიც გამოსყიდულები არიან და გაცოცხლდნენ ქრისტეში და რომლებშიც ამჟამად სულიწმიდა ცხოვრობს.

ზუსტად ისე, როგორც ჩვენ არ წავიდოდით სასაფლაოზე და მკვდარ გვამებს არ დაუწყებდით შეგონებას, რომ ქრისტეს მსგავსი გახდნენ, ასევე არ უნდა ვიფიქროთ, რომ ზეციდან შობის გარეშე შეიძლება ქრისტეს მსგავსი გავხდეთ.

ზეციდან შობის მაგალითი ეფესელთა 4:25-დან

სულიერი ხელახლად დაბადება ხსნის გზას, იესო ქრისტეს ხატად სულიერი ფორმირებისათვის. როდესაც პავლეს ეუბნება ეფესოელ ქრისტიანებს, რომ „შეიმოსონ ახალ კაცად,” იგი განაგრძობს:„რომელიც შექმნილია ღმერთისაებრ სიმართლით და ჭეშმარიტების სიწმიდით.“ სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, რადგან ღმერთმა გარდაგქმნათ თქვენ ახალ კაცებად და ახალ ქალებად, რომლებიც მართალნი და წმიდანი არიან, ეხლა საჭიროა მოიქცეთ შესაბამისად. პავლე შემდეგ აგრძელებს:„ამიტომ განიშორეთ სიცრუე, ელაპარაკეთ თითოეულმა თავის მოყვასს ჭეშმარიტება, ვინაიდან ერთიმეორის ასოები ვართ.“ ჭეშმარიტება, რომელიც ჩვენ უნდა ვილაპარაკოთ, არის ის, რომ ჩვენ, ცოდვების გამო ყოფილი მკვდრები, ღმერთის მიერ ვიყავით სულიერად აღდგენილი. ჩვენ შინაგანში უკვე არის ღმერთის სიცოცხლე.

ზეციდან შობის კიდევ ერთი მაგალითი 2 პეტრეს 1:4-დან

პეტრე შეგვახსენებს, რომ ჩვენი იესო ქრისტესთან პირადი ურთიერთობის საშუალებით, „მოგვენიჭა ყოველივე, რაც სიცოცხლისა და ღვთისმოსაობისათვის გვჭირდება.“ და „გავხდეთ ღვთიური ბუნების ზიარნი,“ (1 პეტრე 1:3) და „განვერიდოთ ქვეყნიერების გულისთქმით გახრწნილებას.“ (მუხლი4.) სწორედ ეს ღვთიური ბუნება არის ჩვენს სულებში ჩანერგილი, რაც შესაძლებელს ხდის შემდეგს:

„და ამიტომ ყოველი ღონე იხმარეთ, რომ შესძინოთ თქვენს რწმენას სათნოება, სათნოებას - შემეცნება, შემეცნებას - თავშეკავება, თავშეკავებას - მოთმინება, მოთმინებას - ღვთისმოსაობა, ღვთისმოსაობას - ძმათმოყვარეობა, ძმათმოყვარეობას კი - სიყვარული.“ 1პეტრე 1:5-7.)

სათნოება, შემეცნება, თავშეკავება, მოთმინება და ღვთისმოსაობა არის უფალ იესოს ყველა მახასიათებელი, რომელსაც შესაძლებელია ჩვენ ვფლობდეთ, რადგან ჩვენ უკვე მივიღეთ ღვთიური ბუნების თესლი.

კითხვა მდგომარეობს შემდეგში, "არის თუ არა ღმერთის თესლი თქვენს სულში?" იშვით ხელახლად?

ილუსტრაცია სპორტიდან

მე მომწონს გოლფის თამაში, თუმცა არც ისე გამოცდილი მოთამაშე ვარ. რა მოხდებოდა, თუკი მსოფლიოში ცნობილი პროფესიონალი მოთამაშე, რომ შემოსულიყო ჩემს სხეულში? თუკი მე ჩემი ნებით დავთმობდი კონტროლს ჩემს გონებასა და სხეულზე? იმოქმედებდა კი ეს ჩემი თამაშის ხარისხზე? რათქმაუნდა კი.

სახარების რწმენით, უფალმა იესო ქრისტემ შეგვიძინა ჩვენ, სულიწმიდის მეშვეობით. (იოანე 14:16-18), არა მარტო როგორც პიროვნებები, არამედ როგორც ქრისტეს სხეული (1 კორინთელთა 3:16; 6:15). ეს თანდასწრება ნიშნავს, რომ იგივე ძალა მოქმედებს ჩვენში, რაც ქრისტეში (ეფესელთა 1:19; 3:20). ეს ყველა მორწმუნისთვის შესაძლებელს ხდის ქრისტეს ხატთან შესაბამისობას.

სულიერი ფორმირება გულისხმობს ღვთიური ბუნების კულტივაციას ჩვენში, მაგრამ არ შეუძლია წარმოქმნას ეს ბუნება.

ჩვენ არ ვქმნით ღმერთის ბუნებას ჩვენს საკუთარ გულებში, მაგრამ პასუხისმგებლები ვართ შევქმნათ პირობები, რომლითა მეშვეობიაც მისი ბუნება გაიზრდება ჩვენში ზრდასრულობამდე.

ჩვენ არ შეგვიძლია ღმერთის ბუნების წარმოქმნა ჩვენში, რადგან იგი მადლით იქნა ჩანერგილი ჩვენში, სულიწმიდის მეშვეობით. მაგრამ, ჩვენ უნდა შევქმნათ პირობები და დავთესოთ თესლი, რომლითაც ღვთის ბუნება - იესოს სიცოცხლე - ჩვენს ხასიათში მომწიფდება ზრდასრილობამდე.

ჩვენ არ შეგვიძლია მოვიტანოთ სულის ნაყოფები ჩვენს ცხოვრებაში:„სიყვარული, სიხარული, მშვიდობა, სულგრძელობა, სახიერება, სიკეთე, ერთგულება, სიმშვიდე, თავშეკავება.” (გალატელები 5:22-23). პავლემ თქვა, რომ ეს ნაყოფი „სულის ნაყოფია“ და არა ჩვენი. მაგრამ, ჩვენ უნდა ვიცხოვროთ ისე, რომ სულიწმიდამ შეძლოს მისი წარმოქმნა. „მოიქეცით სულიერად,” - მოგვიწოდებს პავლე (გალატელთა 5:16). მოიქეცით, ნიშნავს შეგნებულ არჩევანს, რომ ვიყოთ ყურადღებით მიმართულებაზე, რომლითაც სულიწმიდას მივყავართ და ასევე ყოველი ღონე ვიხმაროთ, რომ ვიმოძრაოთ ამ მიმართულებით.

[2]ფერმერს არ შეუძლია, რომ წარმოქმნას თუნდაც ერთი მარცვალი სიმინდი, მაგრამ ყველამ იცის, რომ ფერმერი ძალიან დაკავებული ადამიანია. ის ანაყოფიერებს და ამუშავებს ნიადაგს. ის თესავს თესლს. ის ამოთხრის სარეველებს, რომლებიც საფრთხეს უქმნიან ახალგაზრდა ნერგს. მოკლედ, ფერმერი ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ უხვი მოსავლისთვის შექმნას პირობები. ყოველი ქრისტიანი საკუთარი სულის ფერმერია. თუ სიყვარულის, მოთმინების, სიკეთის და თავშეკავების სულიერი სათნოებები ჩვენს ხასიათში არ იზრდება, ეს ხარვეზი მდგომარეობს არა ღმერთის ბუნებაში, არამედ ფერმერის ყურადღებიანობაში. რამდენად ყურადღებით იყავით თქვენს შიგნით ღმერთის „თესლის“ აღმოცენებაში?

არსებობს ორი სასიკვდილო უკიდურესობა:სამარადისო დაუცველობა და არაკვალიფიციური მარადიული უსაფრთხოება.

მე მინდა ვაღიარო დღეს არსებული ორი მომაკვდინებელი უკიდურესობა - მარადიული დაუცველობა ("ქრისტიანი" ვერასოდეს იქნება უსაფრთხოდ) და არაკვალიფიციური, უპირობო მარადიული უსაფრთხოება ("ქრისტიანი" დაცულად გრძნობს თავს მაშინაც კი, როდესაც მის სიცოცხლეს ნაყოფები არ მოაქვს). ორივე უკიდურესობა დამანგრეველია სახარებისა და სულიერი ჩამოყალიბებისათვის.

ვთვლი, რომ დენომინაციაში, რომელშიც გავიზარდე არსებობდნენ მარადიული დაუცველობის ელემენტები. ბიბლიურმა აქცენტმა ჭეშმარიტი მონანიების, მორჩილების, გულის სიწმინდისა და ღვთიური საქციელისკენ, როდესაც იგი გულდასმით არ იყო დაბალანსებული მადლის ბიბლიურ სწავლებასთან, განაპირობა არაჯანსაღი თვითანალიზი და სასოწარკვეთა. ჩვენ ზოგჯერ გვიწევდა იმის დაჯერება, რომ გადარჩენის შემდეგ ნებისმიერმა ცოდვამ შეიძლება გამოიწვიოს გადარჩენის დაკარგვა.

მახსოვს სკოლაში, ერთი კონკრეტული გამოღვიძების შემდეგ, სადაც მე და ჩემი მეგობრების უმეტესი ნაწილი ისევ "გადავარჩით,” ჩვენ გადავწყვიტეთ, ყველაფერს გავაკეთებდით, რომ ამჯერზე მაინც გადარჩენილებად დავრჩენილიყავით.” ჩვენ მივიღეთ გადაწყვეტილება, რომ მეზობლის ტელევიზორით არ ვუყურებდით ცუდ ფილმებს, არ ვიჩხუბებდით ჩვენს და-ძმებთან, სკოლის წესებს დავიცავდით, დავემორჩილებოდით დედას და მამას, არ დავუშვებდით ჩვენში ცუდ აზრებს! ჩვენ ყველაფერს გავაკეთებდით, რომ ცოდვა არ ჩაგვედინა! ჩვენ ძალიან ფრთხილად ვიყავით, რადგან რამდენადაც ვიცოდით, ხსნა ძალიან მყიფე რამ იყო, რომლის დაკარგვაც ადვილად შეიძლებოდა. მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენ დიდი ძალისხმევა გამოვიყენეთ, რომ ვყოფილიყავით ჭეშმარიტი ქრისტიანები, დაახლოებით ორი კვირის შემდეგ საბოლოოდ გადავწყვიტეთ, რომ ეს ძალიან რთული იყო და თავი გავანებეთ! ამის შედეგად ჩვენ თავისუფლებასაც კი ვგრძნობდით ცუდი საქმეების ჩასადენად და ვიცოდით, რომ სხვა გამოღვიძებაც იქნებოდა, სადაც ისევ შეგვეძლო ”გადარჩენა.” ვფიქრობდით, რომ ერთ დღეს ჩვენ ვიქნებოდით იმდენად კარგები, რომ შევძლებდით გადარჩენის შენარჩუნებას, მაგრამ სადღაც სულის სიღრმეში მაინც გვეეჭვებოდა.

როდესაც რწმენა და დარწმუნება საკუთარ თავშია და არა ქრისტეს ჯვარზე მიღწევებსა და დამსახურებებში, შედეგი იქნება უსაფრთხოების არარსებობა. როდესაც ადამიანს სწამს საკუთარის კეთილი საქმეების და არა მასში მოქმედი ქრისტეს სიმართლის, ის იწყებს მერყეობას. როდესაც კეთილი საქმეები და არა მადლი, ხდებიან გადარჩენის საშუალება და არა გადარჩენის ნაყოფები, კარგი ახალი ამბები ცუდი ამბავი გახდება. გამუდმებულ თვითშეფასებას, ქრისტეზე ორიენტირებული რწმენის მიღმა, დამარცხებამდე, იმედგაცრუებამდე და სულიერ დაცემამდე მივყავართ. მუდმივი დაუცველობა ისეთივე მაცდუნებელი და დამანგრეველია რწმენისთვის, როგორც არაკვალიფიციური, უპირობო მარადიული უსაფრთხოება.

[3]საპირისპირო მხარეს არის არაკვალიფიციური მარადიული უსაფრთხოება - „გადარჩენა“ ან „პატიება“ განახლების გარეშე. ბიბლია უპირობოდ გვასწავლის, რომ მორწმუნეები დაცულები არიან და მათი უსაფრთხოება ეყრდნობა არა საკუთარ თავს, არამედ ქრისტეს დასრულებულ სამუშაოს. მაგრამ დღეს უამრავი ხალხია, რომლებსაც ასწავლეს, რომ თითქოს შესაძლებელია ადამიანი გამართლდეს აღდგინების ან განახლების გარეშე. მათ ეს ასწავლეს, მიუხედავად იმისა, რომ წმინდა წერილებში აშკარად ჩანს, რომ ქრისტესადმი რწმენას „ახალი სიცოცხლე“ მოაქვს მათვის, ვინც მკვდარი იყო (1 იოანეს 5:12; ეფესელთა 2:5; 2 კორინთელთა 5:17). ამ არასწორი სწავლების გამო, ბევრი უდიერად ეპყრობა გამართლებას, უგრძნობნი არიან დარწმუნებების მიმართ და ბრმები საკუთარი ნამდვილი სულიერი მდგომარეობის მიმართ.

რადიოში ერთი საუბარი, ბიბლიის პოპულარულ მასწავლებელსა და მსმენელს შორის ამ სამწუხარო რეალობას ასახავს. დარეკა რა, მან ასეთი რამ თქვა: “სერ, მე მივიღე ქრისტე, როდესაც ბავშვი ვიყავი, მაგრამ შემდეგ ეკლესიას დავშორდი და მრავალი წლის განმავლობაში ვცხოვრობ ამორალური ცხოვრებით. ვიღებდი ნარკოტიკებს,

ბევრჯერ ვიმრუშე და ციხეშიც ვიჯექი. როგორ ფიქრობთ, მე ისევ გადარჩენილი ვარ?” ამაზე ბიბლიის მასწავლებელმა უპასუხა:„მაშ ასე, თუ თქვენ მართლა მიიღეთ ქრისტე, როდესაც ბავშვი იყავით, მაშინ რაც არ უნდა ბოროტი გამხდარიყავით, თქვენ ზეცის გზაზე დგახართ და ამ გზიდან ვერასდროს გადაუხვევთ. ეს იყო და ეს. არანაირი გაფრთხილება, არც სიყვარულით ნათქვამი საყვედური, უბრალოდ წახალისება.

ამ საუბრის მოსმენის შემდეგ, სერიოზული შეკითხვა გამიჩნდა:

• როგორ შეიძლება ვინმემ ბიბლიურად გაამართლოს მიზანმიმართულ ცოდვაში მყოფი ადამიანის მიმართ გადარჩენაში დარწმუნების შეთავაზება?

• ბიბლიური ავტორები ოდესმე სთავაზობდნენ ხსნის გარანტიას მათ, ვინც ამჟამად დაუმორჩილებლობაში ცხოვრობს?

• ცდილობდნენ ოდესმე ახალი აღთქმის ავტორები გადარჩენაში დაერწმუნებინათ ვინმე ცოდვის ჩამდენი?

არასდროს! სინამდვილეში იესო გვაფრთხილებს. „ვინც მე მეუბნება:„უფალო, უფალო,“ ყველა როდი შევა ცათა სასუფეველში, არამედ ის, რომელიც შეასრულებს ჩემი ზეციერი მამის ნება-სურვილს.” (მათე 7:21).

პავლე მოუწოდებს ადამიანებს, ვინც საკუთარ თავს ქრისტიანებს ეძახიან: ’’ საკუთარი თავი შეამოწმეთ, ხართ თუ არა რწმენაში. საკუთარი თავი გამოსცადეთ. ნუთუ არ იცნობთ საკუთარ თავს, რომ თქვენშია იესო ქრისტე? თუ არა, გამოუცდელნი ხართ.(2კორინთელთა 13:5)

მრავალ მათგანს,რომელიც თავის თავს მორწმუნეს უწოდებს, ბოლომდე არ ესმის სახარება. მათ სწამთ, რომ იესოს ჯვარცმის მეშვეობით ღმერთმა მათ აპატია, მაგრამ ვერ ახსნიან, თუ როგორ ხდება ეს. ადამიანი შეიძლება იყოს გადარჩენილი სახარების სრული გაგების გარეშე; გადარჩენაში დარწმუნება გაძლიერდება შემეცნების საშუალებით. შემეცნების უკმარისობის გამო, მრავალი ქრისტიანი აღმოჩნდება უუნარო, წინააღმდეგობა გაუწიოს მტრის ბრალდებებს. მათ ზოგჯერ ეუფლებათ ეჭვები და იმედგაცრუება, მაგრამ ღმერთს არ სურს, რომ ჩვენ ასე ვცხოვრობდეთ.

► გაიარეთ ტესტი ქვემოთ და შეაფასეთ რამდენად კარგად იგებთ სახარებას. შეგიძლიათ გამოიყენოთ თქვენი ბიბლია.

რამდენად კარგად იგებთ სახარებას?[1]

PDF აქ წვდომა

(1) რომელი ფრაზა ხსნის გადარჩენას ყველაზე კარგად? (შემოხაზეთ ერთი ფრაზა და დაურთეთ ბიბლიური მტკიცებულებები)

• გადარჩენილი ვარ მადლით რწმენის მეშვეობით. გადარჩენას ვინარჩუნებ საქმეებით.

• გადარჩენილი ვარ საქმეებით. გადარჩენას ვინარჩუნებ საქმეებით.

• გადარჩენილი ვარ მადლით რწმენის მეშვეობით. გადარჩენას ვინარჩუნებ მადლით რწმენის მეშვეობი.

► რატომ აირჩიეთ ეს პასუხი? აუხსენით თქვენს ჯგუფს.

ბიბლია ნათლად ამტკიცებს, რომ ყველა ადამიანი უნდა იყოს გადარჩენილი მხოლოდ იესოს სახელით (საქმეები. 4:12). შემდეგი კითხვები დაგვეხმარება იმის გაგებაში, თუ რატომ გვესაჭიროება გადარჩენა/ხსნა?

(2) ჩვენ უნდა გადავერჩინეთ, იმიტომ რომ ჩვენ _______________________ (რომაელთა 3:10, 23; ესაია 53:6).

(3) რა არის ცოდვის სამი შედეგი ცოდვილისთვის?

• ________________ _________________________ჩვენ ღვთისაგან (ესაია 59:1-2)

• დაგვაყენოს ჩვენ ღმერთის __________________ქვეშ (ეფესელთა 5:5-6)

• შედეგად დგება _________________ (რომაელთა 6:23; ეფესელთა 2:1)

(4) როგორ ცვლის იესოს სიკვდილისა და აღდგომის რწმენა ცოდვის ამ შედეგებს?

• ღმერთმა გამოგზავნა იესო, რომ ის _________ ჩვენთვის (1 კორინთელთა 5:21; 1 პეტრე 2:24).

• ჩვენს ნაცვლად, იესო იყო _______________________ღმერთისაგან, ცოდვის გამო (მათე 27:46).

• ღმერთმა იესოსოს დააკისრა _______________ ჩვენს ნაცვლად (ესაია 53:6-7).

• მისი აღდგომის რწმენით, იესო სულიერად და მარადიულად გვქმნის ჩვენ ______________ (ეფესოელები 2:6; 1 პეტრე 1:3).

(5) რა არის რამდენიმე აშკარა ნიშანი იმისა, რომ იესო ქრისტეს აღდგომის რწმენით ახალი სიცოცხლე მივიღეთ?

• ჩვენ გვაქვს __________ ___________ მოწმობა, რომ ღვთის შვილები ვართ (რომაელთა 8:16).

• სურვილი გვაქვს შევიცნოთ და _____________ ღვთის სიტყვა (იოანე 8:31; 1 პეტრე 2:2-3; 1 იოანე 2:3-4).

• ჩვენში მკვიდრობს ___________ იესოსადმი და სხვებისადმი (იოანე 8:42; 13:35; 1 იოანე 3:14).

• მიუხედავად იმისა, რომ ჯერჯერობით დაცვეთა გვჭირდება, ჩვენ ვატარებთ სულიერ_____________ (იოანე 15:8; გალატელთა 5:22-23) მიუხედავად იმისა, რომ ზოგიერთები ჯერ კიდევ შეიძლება ებრძოდნენ ცოდვის თავდასხმებს (1 იოანე 2:1; ებრაელები 12:1), ჩვენ ვიმარჯვებთ ჩვენი ნებით და თავისუფლად. (1 იოანე 2:29) ჯონ უესლიმ ეს ასე ჩამოაყალიბა:„ცოდვა რჩება, მაგრამ ის ვერ მეფობს.“

(6) რატომ უნდა დაეღვარა იესოს თავისი სისხლი? (ებრაელთა 9:22; 1პეტრე 1:18-19)

• რადგან ღვთის კანონის თანახმად ცოდვა არ შეიძლება იყოს _______________ უცოდველი _______________ დაღვრის გარეშე.

(7) რა მნიშვნელობა აქვს იმას, რომ იესო გახდა ადამიანი? (1 ტიმოთე 2:5)

• როგორც ადამიანი და ღმერთი, იესო გახდა _________________ ღმერთსა და ადამიანს შორის. იგი წარმოადგენდა როგორც წმინდა ღმერთს, ასევე ცოდვილ ადამიანებსბს. იგი გახდა მეორე ადამი, რომელიც ცოდვით არ დაეცა და ამიტომ , ითვლება ჩვენს სრულყოფილ მსხვერპლად.

(8) რა როლს ასრულებს საქმეები ჩვენს გადარჩენაში? (იაკობი 2:17; ტიტე 3:8; ეფესელთა 2:10)

კეთილი საქმეები _____________________ ზეციდან შობის.

(9) რა უნდა გააკეთოთ, რომ გადარჩეთ? (გადარჩენის „ანაბანა“)

• __________________ რომ ხარ ცოდვილი და _______________ (რომაელთა 6:23; საქმეები 3:19)

• __________________ სახარებას (საქმეები 16:31; ეფესელთა 2:8)

• __________________ იესო, როგორც უფალი (რომაელთა 10:9)

(10) ჩვენ არა მხოლოდ რწმენით, ქრისტეს დასრულებულ საქმის მეშვეობით გადავრჩებით, არამედ ასევე შევინარჩუნებ ჩვენს გადარჩენას ______________ (1 პეტრე 1:5).

დარწმუნების ტესტის პასუხები

გვსურს განვიხილოთ რწმენაში დარწმუნებულობის/გულდაჯერებულობის/რწმენის სიმტკიცის სამი სამშენებლო ბლოკი:

1. ქრისტეს აღსრულებული საქმეების რწმენა, რომელიც მტკიცდება,

2. სულიწმიდის სარწმუნო მოწმობით

3. ქრისტიანის ნაყოფიერი ცხოვრებით. შემდეგ გვერდებზე, ჩვენ უფრო დეტალურად განვიხილავთ მათ.

ჩვენ რწმენაში გულდაჯერებულობას მოვიპოვებთ მხოლოდ იესო ქრისტეს აღსრულებული საქმეების რწმენით.

გადამრჩენი რწმენის მყარი საფუძველი არ არის დაფუძნებული ჩვენი ემოციების ცვალებადობაზე, შეცდომებისადმი მიდრეკილების გამოცდილებაზე ან სულიერი თვისებების შეუსაბამობაზე, არამედ ღვთის მუდმივ და მარადიულ გამოსყიდვაზე.

გრძნობები და გამოცდილება მშვენიერია ქრისტიანულ ცხოვრებაში, მაგრამ ისინი ასევე არათანმიმდევრული, სხვადასხვაგვარი და არასაიმედოა. ცრუ რელიგიებსაც კი შეუძლიათ სულიერი გამოცდილების მიღება, რადგან „სინათლის ანგელოზი“ არის გაწაფული მატყუარა (2 კორ. 11:14).

[1]გამართლება ხსნის შედეგია, მაგრამ უდიდესი წმინდანებიც კი განიცდიან წარუმატებლობის მომენტებს. ჩვენი ხსნა ემყარება რაღაც გაცილებით უფრო საიმედოს, ვიდრე ჩვენ თვითონ, ჩვენი ემოციები და ჩვენი გამოცდილებაა:სახარების ჭეშმარიტებას.

ჩვენ გვეუბნებიან, რომ როდესაც მფრინავი ღრუბლებში დაფრინავს, იგი უნდა ენდობოდეს არა საკუთარ გრძნობებს, არამედ ელექრონულ მოწყობილობებს/ხელსაწყოებს. ანალოგიურად, როდესაც მორწმუნე სულიერ ქარიშხლებში გადის, არ უნდა ენდობოდეს საკუთარ თავს, არამედ ღვთის სიტყვას.

მამაჩემი მომიყვა მონადირეზე, რომელიც ტყეში დაიკარგა და თუმცა კომპასი ჰქონდა, არ ენდობოდა მას. სამწუხაროდ, რამდენიმე დღის ძებნის შემდეგ, ძალოვნებმა ის გარდაცვლილი იპოვა. ღვთის სიტყვა არის ხსნის კომპასი, რომელსაც უნდა ვენდოთ.

რა არის ქრისტეს მიერ აღსრულებული საქმე?

რას ვგულისხმობთ, როდესაც ვსაუბრობთ იესო ქრისტეს მიერ აღსრულებულ საქმეზე? ეს ნიშნავს, რომ მე გადარჩენა მხოლოდ იესოს სახელით შემიძლია მივიღო, (საქმეები 4:12). რომ იესო ჩემს ნაცვლად მოკვდა, რადგან გადაიხადა ჩემი ცოდვის საზრაური, რომელიც არის სიკვდილი (2კორინთელთა 5:21).

• იესო გახდა ჩემი მონაცვლე კაცი. რადგან კაცმა შესცოდა, კაცს უნდა გადაეხადა საზრაურიც. იესო გახდა კაცი (ღმერთ-კაცი) რათა დაეკავებინა ადამიანის ადგილი სამსჯავროზე და შეერიგებინა ადამიანი ღმერთთან (2 კორინთელთა 5:21; რომაელთა 5:19).

• იესომ დაღვარა თავისი უცოდველი სისხლი სოდვათა გამოსასყიდად (ებრაელთა 9:22).

• იესომ იტვირთა ჩვენი ცოდვები საკუთარ სხეულში და გახდა სრულყოფილი მსხვერპლი ცოდვათა გამოსასყიდად (1 პეტრე 2:24; ესაია 53:5-6).

• იესო განშორდა მამას, მიიღო რა რისხვა, რომელიც ჩვენმა ცოდვებმა გამოიწვია/დაიმსახურა, რათა ჩვენ არ ვყოფილიყავით სამუდამოთ დაშორებულები ღვთისგან (გალატელთ 3:13; მათე 27:46).

• რადგან ვირწმუნეთ, რომ იესო ცოდვის გამო მოკვდა, ჩვენი ძველი ცოდვილი ცხოვრებაც მასთან ერთად მოკვდა ჯვარზე (რომაელთა 6:6).

• იესოს მკვდრეთით აღდგომით ჩვენც აღდგენილნი ვართ სიცოცხლის განახლებაში (რომაელთა 6:4).

• თავისი აღდგომით იესომ დაამარცხა ცოდვა, სიკვდილი და ყველა ბოროტი ძალა; და რწმენით, იგივე მკვდრეთით აღდგომის ძალა მოქმედებს ჩვენში (ეფესელთა 1:19-21).

• აღდგომით, სულიწმინდა ახალ ცხოვრებას აძლევს მათ, ვინც დაიღუპა დანაშაულისა და ცოდვების გამო (ეფესელთა 2:5; 2კორინთელთა 5:17).

• ქრისტე ჩვენში არის „დიდების იმედი” (კოლასელთა 1:27).

• ხსნა ნიშნავს, რომ ჩვენ გავხდით ღვთიური ბუნების თანაზიარნი (2 პეტრე 1:4). და რომ ჩვენი სიცოცხლე ახლა დაფარულია ქრისტესთან ღმერთში (კოლასელთა 3:3).

ვინც სახარება ირწმუნა, გადარჩენილები არიან მხოლოდ ამ კეთილი უწყების რწმენით, და არა მათი ძალისხმევით (ეფეს. 2:8-9). - აამონ ღმერთს. რწმენა, რომელიც ხსნას გვაძლევს, იგივე რწმენაა, რომელიც ბოლომდე გვანარჩუნებინებს გადარჩენას (1 პეტრ. 1:5).

ჩვენს ქრისტიანულ ცხოვრებაში, ჩვენ უნდა მივიდეთ იმ წერტილამდე, სადაც სამარადისოდ მთელი ჩვენი ნდობა დაემყარება მხოლოდ იესო ქრისტეს მიერ აღსრულებულ საქმეებს. კეთილი საქმეები არის ხსნის ნაყოფი, მაგრამ არასოდეს არის მისი წყარო, ისევე როგორც ქმრის სიკეთის გამოვლინება მეუღლის მიმართ, არასოდეს არის მათი ქორწინების აღთქმის საფუძველი, არამედ მისი ნაყოფია. ჩვენს ქრისტიანულ ცხოვრებაში, ისევე როგორც ჩვენს ადამიანურ ურთიერთობებში, ჩვენი სიყვარული არასრულყოფილია, ჩვენ ხშირად უშეცდომოდ ვერ ვმოქმედებთ და ჩვენი გამოცდილება ზოგჯერ იმედგაცრუებას იწვევს.

არასოდეს დამავიწყდება ამბავი, რომელიც ერთ-ერთმა პროფესორმა გვიამბო ბიბლიურ კოლეჯში მისი ორი სტუდენტის შესახებ. ამ საყვარელ წყვილს ერთმანეთი შეუყვარდა, დაინიშნენ და ქორწილისთვის თარიღიც დათქვეს. ქორწილის დღე დადგა, ცერემონია მშვენიერი იყო და მათ თავიანთი აღთქმა გულწრფელად და ემოციურად წარმოთქვეს. რამდენიმე საათის შემდეგ, ეს ახლად დაქორწინებული წყვილი საშინლად ცუდად გახდა საკვების მოწამვლის შედეგად (როგორც მახსოვს ამბავი) და მათ თაფლობის თვე საავადმყოფოში გაატარეს!

”იყო თუ არა წყვილი ნაკლებად დაქორწინებული იმის გამო, თუ როგორ გრძნობდნენ თავს ქორწილის შემდგომ დღეებში?” ჰკითხა ჩემმა პროფესორმა ჩვენს კლასს. რა თქმა უნდა, ჩვენ ვიცოდით პასუხი. ქორწინება, როგორც ხსნა, ემყარება ურყევ/უცვლელ აღთქმას და არა საეჭვო/არასაიმედო ემოციებსა და განცდებს.

რწმენის ბუნება/არსი

თუ ხსნა რწმენის მეშვეობითაა, სასიცოცხლო მნიშვნელობა აქვს გვესმოდეს ამ რწმენის ბუნება/არსი. ღვთის სიტყვა ნათლად გვასწავლის, რომ გადარჩენის მომნიჭებელი - ცოცხალი რწმენაა. რწმენა არის ენდო ქრისტეს ახლა! ცოცხალი რწმენა ენდობა ქრისტეს გამომსყიდველ მოქმედებას დღეს. რწმენა საშუალებას აძლევდა ღმერთს ყველასათვის მიეცა გადარჩენა წარსულში და განეგრძო ჩვენი გადარჩენა აწმყოში. ცოცხალი რწმენას მტკიცებულებები ახლავს. „მკვდარი რწმენა“ არის რწმენა საქმეების გარეშე - რწმენა, რომელიც დემონებსაც კი აქვთ (იაკ. 2:14-20). ჩვენ ვხედავთ ცოცხალ რწმენას შემდეგ მუხლებში:

მივუახლოვდეთ მას გულმართლად და სრული რწმენით, ბოროტი სინდისისაგან პკურებით გულგაწმედილნი და სუფთა წყლით სხეულგანბანილნი (ებრ. 10:22).

ღვთის ძალით დაცულნო - რწმენის მეშვეობით - ხსნისთვის, რომელიც მზადაა უკანასკნელ ჟამს გამოსაცხადებლად. (1პეტრ. 1:5, მითითებულია ავტორის მიერ).

ამ ამონარიდებიდან ისევე, როგორც სხვა მუხლებიდან ჩვენ ვისწავლით ცოცხალი რწმენის შესახებ შემდეგ რაღაცეებს:

(1) ცოცხალი რწმენა გულწრფელია - ეს „მართალი გულიდან“ გამოდის.

გულწრფელი მორწმუნე ტკბება წმინდა სინდისით. ის არ არის უცოდველი, მაგრამ ის არის, ვინც "ბოროტი სინდისისგან იყო ნაპკურები და განბანილი” (აგრეთვე იხილეთ საქმ. 23:1; 24:16; 2 კორ. 4:2; 1 ტიმთ. 1:5, 19).

გულწრფელი მორწმუნე არის თავმდაბალი. იგი აღარ მალავს და ფარავს ცოდვას. თუ ღვთის სიტყვა ამხელს მას სულიერად ”ცუდი ნიშნის მიღებაში,” ის აღიარებს ამას და უარს ამბობს ფარისევლობაზე (მათ. 6:12). გულწრფელი მორწმუნე იღებს ღვთის მტკივნეულ წვრთნას, როგორც მოსიყვარულე მამისგან (ებრ. 12:5-11). ეს ტკივილი ასევე არის ჭეშმარიტი სიცოცხლის ნიშანი.

გულწრფელი მორწმუნე იჩენს მორჩილებას (ინ. 8:31; 15:10). ვისაც თავი მორწმუნედ მოაქვს და როგორც წესი არ ემორჩილება ღმერთს, მატყუარა ეწოდება (1 ინ. 2:3-4).

(2) ცოცხალი რწმენა იძლევა გარანტიას - ”რწმენის სრულ გარანტიას.”

დარწმუნებულობა იწყება სახარების ცოდნით, (1 კორ. 15:3-4; კოლ. 2:2). რაც გარანტიის საფუძველია. შემეცნება და დარწმუნებულობა ძლიერი დაცვაა ეჭვის, შიშის, ცდუნებისა და ეშმაკის სიცრუისა და მსჯავრდადებისგან (ეფეს. 6:17).

(3) ცოცხალი რწმენა არის რწმენა, რომელიც ღვთის ძალით არის დაცული - „ღვთის ძალით დაცული რწმენით.”

ეს სიტყვა დაცული ნიშნავს დაცვას, როგორც ციხესიმაგრეში. ღმერთის ღვთიური ძალა რწმენის მეშვეობით გვიცავს, გვინახავს და საბოლოოდ ზეცამდე მიგვიყვანს. ცოცხალი რწმენის მქონე მორწმუნეები უყურებენ იესოს, როგორც ამ რწმენის „დამწყებს და გამასრულებელს” (ებრ. 12:4). ის არის, ვინც მათში ცხონების/ხსნის კეთილი საქმე დაიწყო და დაასრულებს კიდეც (ფილპ. 1:6).

მოდით ვიყოთ ძალიან, ძალიან მკაფიონი:ამ სულიერი მოგზაურობისთვის საჭირო მადლი ღვთისგან მოდის. მას „ძალუძს დაგიცვათ დაცემისგან და უბიწონი წარგადგინოთ თავისი დიდების წინაშე სიხარულით” (იუდა 24). ღმერთს მხოლოდ ჭეშმარიტი რწმენის არხი ჭირდება, რათა თავისი მადლი გადმოღვაროს და ადინოს მასში. რწმენის შედეგად მიღებული ღვთის ძალის მეშვეობით ვიღებთ მადლს, რომელიც ჩვენს სულებს იცავს/გვინარჩუნებს საუკუნო ცხოვრებამდე.

(4) ცოცხალი რწმენა არის რწმენა, რომელიც რჩება. თუ ჩვენი ქრისტიანობა რწმენაზეა დამოკიდებული, მაშინ რწმენა ყოველთვის აწმყო დროშია.

იესო და ახალი აღთქმის ყველა ავტორი აშკარად ასწავლიდნენ, რომ ჭეშმარიტი არის რწმენა, რომელიც რჩება:

ოღონდ, თუ დარჩებით მტკიცე და შეურყეველი რწმენაში და არ გადაუხვევთ სახარების იმედს. (კოლ. 1:23, მითითებულია ავტორის მიერ).

მართალი იცოცხლებს რწმენით, ხოლო თუ იმერყევებს, ჩემი სული არ მოიწონებს მას. (ებრ. 10:38, მითითებულია ავტორის მიერ).

‘’ გქონდეს რწმენა და კეთილი სინდისი, რომელიც უარყვეს ზოგიერთებმა და მათი რწმენის გემი დაიმსხვრა. (1 ტიმ. 1:19, მითითებულია ავტორის მიერ).

[2]ბიბლიური რწმენა არის - ზმნა „რწმენა“ აწმყო დროში, რომელიც ემყარება ქრისტეს, როგორც ხსნის ერთადერთ იმედს. განსაკუთრებით იმ მომენტებში, როდესაც ვაშავებთ, რაღაც არ გამოგვდის, ჩვენ უნდა მივმართოთ ჯვარს, მაშინაც კი თუ ვინანიებთ. თუ სახარების რწმენიდან გადახვევა, უკან მიქცევა ან მერყეობა არ წარმოადგენს საშიშროებას, მაშ რაღატომ გაგვაფრთხილებდნენ ახალი აღთქმის წიგნების ავტორები ასე დაჟინებით? ჩვენ უნდა გადავამოწმოთ ჩვენი რწმენა.

გადამრჩენი რწმენის შედეგი

იესო ქრისტეს მიერ აღსრულებული საქმეებისადმი ცოცხალ რწმენას ჩვენ შევყავავართ მასთან ერთობაში. როდესაც ვართ გადარჩენილნი, სულიერ კავშირში ვართ ქრისტესთან და ვხდებით მისი სხეულის, ანუ ეკლესიის ნაწილი. გადარჩენის მიღების მომენტში რამდენიმე მშვენიერი რამ ხდება:

► წააკითხეთ სტუდენტებს/მოსწავლეებს ამ საკითხთან დაკავშირებული მუხლები. ამ ჭეშმარიტებებიდან რომელია თქვენთვის ყველაზე ძვირფასი სწორედ ახლა?

1. ჩვენ გავმართლდით. იესოს გამომსყიდველი საქმისადმი რწმენის მეშვეობით, მამა ღმერთი ახლა თავისუფლად გვაღიარებს ჩვენ მართლებად - ისე, თითქოს არასოდეს შეგივცოდავს (რომ. 3:24; 5:9). ბიბლია ასევე გვასწავლის, რომ რწმენით გადარჩენის მომენტში ღმერთი „გვრაცხავს სიმართლეს საქმეთაგან დამოუკიდებლად” (რომ. 4:6).

2. ჩვენ გავცოცხლდით. ქრისტეს სიკვდილისა და აღდგომის შედეგად, ჩვენ სულიერად გავცოცხლდით, ანუ ხელახლა დავიბადებით/ვიშვით (ეფეს. 2:5; ინ. 3:3). ქრისტეს სისხლით გაწმენდისა (1ინ. 1:9). და სულიწმიდის განახლების გზით, (ინ. 3:1-8; ტიტ. 3:5-6). ჩვენი ბრალი და ცოდვის ლაქები ჩამორეცხილ იქნა.

3. ჩვენ განვიწმიდეთ. ახლა ღმერთი წმინდანებს გვიწოდებს! სხვაგვარად რომ ვთქვათ, მან თავისში დაგვაფუძნა. ახლა ჩვენ მხოლოდ მას ვეკუთვნით (1 კორ. 6:9-11).

4. ღმერთთან შერიგებული ვართ. საკუთარი თავის მსხვერპლად მოტანით, იესომ წმიდა ღმერთი და ცოდვილი ადამიანი კვლავ შეაკავშირა. ახლა ჩვენ აღარ ვართ ღვთის მტრები, არამედ მეგობრები (კოლ. 1:21-22; რომ. 5:10).

5. ღვთის მიერ ნაშვილები და მის ოჯახში ვართ მიღებულნი. ღმერთმა საკუთარი შვილებად გვაქცია, ამ მამაშვილური ურთიერთობის ყველა უფლებითა და პრივილეგიით (ინ. 1:12-13.). ქრისტეს აღსრულებული საქმისადმი რწმენით, ჩვენ ვხდებით ღვთის მემკვიდრენი და ქრისტეს თანამემკვიდრენი.

6. ჩვენ დაგვპირდნენ მემკვიდრეობას. ეს მემკვიდრეობა არ გაქრება და ჩვენთვისაა შენახული/დაცული ზეცაში (1 პეტ. 1:4; 5:4).

ჩვენ არ ვიცით მთელი ამ მადლის შესახებ, როდესაც ჩვენ ვიღებთ ხსნას; როდესაც ვზრდებით და აღქმის უნარი გვივითარდება, ეს ჭეშმარიტება უფრო ძვირფასი ხდება ჩვენთვის და ჩვენ უფრო და უფრო ერთგულნი ვხდებით ამ ახალი სულიერი ქმნილების მიმართ, როდესაც მასზე ვამახვილებთ ყურადღებას.

მაშინ ცოცხალი რწმენა იძლევა გარანტიას.

ვიღაც წერდა ჯონ ვესლის, რომ მის მტკიცებსა, იმის თაობაზე, რომ რწმენის მიუხედავად გადარჩენის დაკარგვა შესაძლეელია, მორწმუნეები შეეძლო სასოწარკვეთილებამდე მიეყვანა. ეს კაცი წერდა უესლის: “თუ ასეა, მაშინ მშვიდობით ჩემო ნუგეშო და სიმშვიდევ”! ამაზე უესლის მგზნებარე გულმა უპასუხა:

ჩემი ნუგეში და სიმშვიდე არ ემყარება რამე შეხედულებას, შესაძლებელია თუ არა, რომ მორწმუნე დაეცეს, გზიდან გადაუხვიოს, ან იმაზე, თუ რა მოხდა გუშინ ჩემში, არამედ იმას, რაც დღეს არის, ჩემს ახლანდელ ცოდნას ღმერთის შესახებ ქრისტეში, რომელმაც მასთან შემარიგა; რადგან ახლა ვხედავ ღვთის დიდების სინათლეს ქრისტე იესოში; მის სინათლეზე სიარულს, როგორც ის არის სინათლეში და ჩემს მოზიარეობას მამასთან და ძესთან. ჩემი კომფორტია ის, რომ მადლის საშუალებით შემიძლია მწამდეს უფალი იესო ქრისტესი და მისი სული მოწმობს ჩემს სულში, რომ მე ღვთის შვილი ვარ. მე ნუგეშს მხოლოდ და მხოლოდ ამაში ვპოულობ, რომ ვხედავ იესოს ღვთის მარჯვნივ, რომ პირადად ჩემში და არა სხვისგან მოსმენი გამო მაქვს უკვდავების სრული იმედი, რომ ვგრძნობ ღმერთის სიყვარულს, რომელსაც ის ღვრის ჩემს გულში უსაძღვროდ, ხოლო ცოდვა ჯვარცმულია ჩემთვის. ჩემი სიხარული ეს არის, ჩემი სინდისის მოწმობა, რომ უბრალოებასა და გულწრფელობაში, არა ხორციელი სიბრძნით, არამედ ღვთის წყალობით მე [ჩემი ცხოვრებით ვცხოვრობ] ამ ქვეყანაზე. სცადეთ თუ შეძლებთ იპოვოთ სიხარულის ამაზე უფრო მყარ საფუძველს, უფრო ნეტარების მომგვრელ ნუგეშს სამოთხის ააქთ მხარეს. თუ ამის გარდა რაიმე სხვა ნუგეშს მიმართავთ, თქვენ ლერწმის კვერთხს ეყრდნობით, რომელიც უბრალოდ თქვენს წონას ვერ გაუძლებს და ხელში გაგერჭობათ ან სულაც განგგმირავთ.

ვესლი ამით ამბობს, რომ ჭეშმარიტი გადარჩენის მომცემი რწმენა არ არის წარსული, არამედ აწმყოა. ის ცოცხალია. ბიბლიური რწმენა არის ყოველდღიურად უყურო იესოს და განიცადო მისი მადლი ყოველდღიურად.

ჩვენ გულდაჯერებას/მტკიცე რწმენას ვპოვებთ სულიწმიდის სარწმუნო მოწმობით.

ბიბლიური რწმენაში დარწმუნებულობის/ გულდაჯერებულობის მეორე სამშენებლო ბლოკს წარმოადგენს სულიწმიდის მოწმობა.

„ვინაიდან არ მიგიღიათ მონობის სული, რათა კვლავ შიშში იყოთ, არამედ მიღებული გაქვთ შვილობის სული, რომლითაც ვღაღადებთ:აბბა, მამაო!“ (რომ. 8:15-16; 1 ინ. 4:13).

ბიბლიური რწმენის სიმტკიცე მოდის სულიწმიდის მოწმობით, რომ ჩვენ ღვთის შვილები, ძეები და ასულები ვართ. ეს შინაგანი მოწმობა, დარწმუნებულობა და სულიერი ცნობიერებაა, რომ ჩვენ გვეპატია და ვიშვით ღმერთისგან.

გამოსყიდვისა და შობის/შვილობის ბიბლიური კონცეფცია მშვენიერი ჭეშმარიტებაა. მონობა ახალი აღთქმის ხანებში სამწუხარო რეალობა იყო. მაგრამ ვიცითე, რომ განსაზღვრული ფასის გადახდის გზით, შესაძლებელი იყო მონებს გამოსყიდვა, რომ ისინი თავისუფლები გამხდარიყვნენ. მონის თავისუფლების გამოსყიდვის შემდეგ, გამომსყიდველს შეეძლო მიეღო ის საკუთარ შვილად და თავისი საკუთრების მემკვიდრედ. შვილად აყვანა ასრულებდა გამოსყიდვის პროცესს.

ბიბლია ამბობს, რომ ვიდრე მოვექცეოდით, ჩვენ მონები ვიყავით. ჩვენზე ცოდვა ბატონობდა. საკუთარი სისხლის დაღვრით ქრისტემ გადაიხადა ცოდვისგან ჩვენი გამოსყიდვის საფასური და დაამსხვრია მისი ძალაუფლება, რომლითაც ცოდვა გვიმონებდა, აგრეთვე გვიშვილა და საკუთარ ძეებად და ასულებად მიგვიღო. რწმენით ჩვენ ახლა „ღმერთის მემკვიდრენი და ქრისტეს ტანამემკვიდრეები ვართ” (რომ. 8:17). ამ სულიერი ტრანზაქციის დადასტურება არის, რასაც ბიბლია სულიწმიდის მოწმობას, ანუ დამოწმებას უწოდებს. ეს შინაგანი ცოდნა/დარწმუნებულობაა, რომ ახლა ჩვენ ღმერთის საყვარელი შვილები ვართ (1 ინ 4:13). ღმერთი აღარც მტერია და აღარც უცხო, არამედ ის, ვისაც უფრო და უფრო ვეცნობით, როგორც „აბბა, მამაო!“(მამიკოს) - ის, ვისთანაც ყველაზე უფრო ახლო ურთიერთობა გვაქვს (გალ. 4:6).

ღმერთთან ძალიან ახლო ურთიერთობა, სულიერი მშენებლობის ერთ ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი სამშენებლო ბლოკია. განიჭებს სულიწმიდის ეს მოწმობა სიამოვნებას? ოდესმე გაგიაზრებია, რა ძლიერ სურს ღმერთს, რომ მასთან ახლოს იყო? გათვითცნობიერებული გაქვს ის საფასური, რისი გადახდაც ინება ღმერთმა იმისთვის, რომ მე და შენ შეგვძლებოდა მასთან მიახლოება? იცი რაოდენ სურს ღმერთს შენი კურთხევა და თავისი უსაზღვრო მადლის შენზე გადმოღვრა?

ჩვენ გულდაჯერებას/მტკიცე რწმენას ვპოვებთ ნაყოფიერ ქრისტიანულ სიარულში / ცხოვრებაში.

ბიბლიურ დარწმუნებულობის მესამე კომპონენტს ღმერთთან ერთად ნაყოფიერი სიარული წარმოადგენს. თუმცა ჩვენ მადლით ვართ გადარჩენილნი, მხოლოდ რწმენის მეშვეობით და იგივე მადლი, რწმენის მეშვეობით გვიფარავს და გვინახავს ჩვენ, გადამრჩენი რწმენა მაინც მარტო არასოდესაა. ყოველი ჭეშმარიტი მორწმუნე შეძლებს განასხვავოს ამის აშკარა მოწმობა საკუთარ ხასიათსა და ცხოვრებაში. ჭეშმარიტი მორწმუნეები საკუთარ რწმენას საქმეებში გამოხატავენ:

ქრისტე იესოში შექმნილნი კეთილი საქმეებისათვის, რომლებიც წინასწარ გაგვიმზადა ღმერთმა, რათა ამ საქმეებით ვიაროთ. (ეფეს. 2:10, მითითებულია ავტორის მიერ)

შენ კი, ფუჭო ადამიანო, გსურს გაიგო, რომ რწმენა საქმეთა გარეშე მკვდარია? (იაკ.2:20, მითით. ავტორის მიერ)

იესო ასწავლიდა, რომ ნაყოფიერი ქრისტიანული ცხოვრება ჭეშმარიტი მოწაფეობის მოწმობაა. (ინ. 15:8) თუ ვინმეს ცხოვრებას არ ახასიათებს ნაყოფიერება, ეს სულიერი სიკვდილის ნიშანია.

[1]ქვემოთ მოცემულია ათი ტესტი, რომლითაც ჩვენ შეგვიძლია საკუთარი თავის გამოკვლევა და იმის გარკვევა, ნამდვილად არის თუ არა ჩვენი რწმენა ცოცხალი და ნაყოფიერი (2 კორ. 13:5). მიუხედავად იმისა, რომ ქრისტეს აღსრულებული საქმე ხსნის საფუძველს, მის ფესვს წარმოადგენს, ეს ათი კითხვა დაგვეხმარება გამოვიკვლიოთ რა არის ხსნის ნაყოფი/შედეგი:

(1) რას ვაკეთებ დაფარულში?

გადარჩენილი ხალხი რადიკალურად შეცვლილი ცხოვრებით ცხოვრობენ დაფარულში. ხსნა ცვლის იმას, თუ რას უყურებთ ინტერნეტში და რას აკეთებთ, როდესაც არავინ გიყურებთ. თუ თქვენი ფარული ცხოვრება რადიკალურად არ შეცვლილა, შეუძლებელია შეცვლილი ადამიანი იყოთ. გადარჩენილ მამაკაცსა თუ ქალში იზრდება სწრაფვა გულის სიწმიდისკენ (ფს 138:23-24).

(2) არის თუ არა მონანიება ჭეშმარიტი?

ხსნა წარმოშობს თავმდაბალ/მოდრეკილ, მომნანიებელ გულს - არა მხოლოდ ღმერთისკენ მობრუნების/მოქცევის მომენტში, არამედ ყოველ ჯერზე, როდესაც ღმერთი გამხელს და სულიერად არც თუ ისე კარგ ნიშანს გიწერს. პეტრე, იმ დროისთვის უკვე სამ წელზე მეტი ხნის მოწაფეობის შემდეგ, გლოვობდა და ტიროდა, რადგან უფალი უარყო (ლუკ. 22:62). როდესაც პავლემ დაგმო კორინთელთა არასწორი საქმეები, ღვთისგან მოვლენილი დანაღვლიანება წაუძღვა მათ მონანიებისკენ, ანუ - ცოდვისთვის ზურგის შექცევისა და ღვთისკენ გულმოდგინედ სწრაფვისკენ (1 კორ. 7:9-11).

(3) გამაჩნია ქრისტესადმი სიყვარული?

ხსნა წარმოშობს იესოსადმი ძლიერ სიყვარულს, მასზე დამოკიდებიულებას. იესომ თქვა, რომ თუ ღმერთი შენი მამაა, ის გეყვარება (ინ. 8:42). არავინ ორჭოფობს და არკვევს თავისში, უყვარს თუ არა მას ვიღაც, განსაკუთრებით კი თუ ეს ღმერთს ეხება. სიყვარული სულისამარელვებელი რამაა. ეს ისაა, რაზეც ვფიქრობთ გაღვიძებისას დილით და ღამით ძილის წინ. სიყვარულია, რაც გვამოძრავებს. ის აღძრავს ჩვენში მსხვერპლის გაღების სურვილს. სიყვარულია, რისთვის ვცოცხლობთ.

(4) მიყვარს ადამინები?

მოციქული იოანე წერს, რომ პიროვნება, ვისაც არ უყვარს ადამიანები, საქმით, პრაქტიკულად (მაგალითად მისი კუთვნილების მოყვასისთვის გაზიარება), თავდადებული სიყვარულით, ღვთისგან არ არის (1 ინ. 3:10, 16-19).

(5) დანდობილი ვარ ღვთის სიტყვაზე?

ღვთის სიტყვაზე მინდობა ზეციდან შობის ერთერთი ნათელი ნიშანია. იესომ თქვა, რომ ჩვენ ჭეშმარიტი მოწაფეები ვართ, როდესაც მის სიტყვას ვემორჩილებით (ინ 8:31). ასევე მან თქვა:„ყველა, ვინც მეუბნება:უფალო, უფალო! როდი შევა ცათა სამეფოში, არამედ ის, ვინც აღასრულებს ჩემი ზეციერი მამის ნება-სურვილს” (მათ. 7:21). ავტორიტეტულია ღვთის სიტყვა შენთვის, აქვს მას ძალაუფლება სენს ცხოვრებაზე? თუ ადვილად უგულვებელყოფ მას?

(6) სად არის ჩემი გონება?

ხსნა იწვევს გონების ცვლილებას. რომაელთა მიმართ წერილში, პავლე ამბობს, რომ ისინი, ვინც ცოდვილი ხორცის მიხედვით ცხოვრობენ (არაქრისტიანები), ცოდვილი ხორციელი ფიქრებით არიან დაკავებულნი. ეს აზროვნება სიკვდილია! ხოლო ისინი, ვინც სულიწმიდის თანახმად ცხოვრობენ (ჭეშმარიტი ქრისტიანები), სულიერზე ფიქრობენ. სულიერი ფიქრები - სიცოცხლე და მშვიდობაა (რომ. 8:5-6). თქვენ რას ატყობთ საკუთარ თავს, უფრო და უფრო მეტს ფიქრობთ ღმერთზე, წმიდა წერილის და ზეციურის შესახებ? სულიერი აზროვნებით ცხოვრება დისციპლინისა და წვრთნის შედეგია, თუმცა ეს ასევე ახალი ბუნების(ახალი კაცის) შედეგია.

[2](7) აღმოფხვრილია ჩემი კერპები?

წინასწარმეტყველ ეზეკიელის მეშვეობით, ღმერთმი გვპირდება, რომ სუფთა წყლის პკურება ცოდვილთებზე, განწმენდდა მათ ყოველგვარი უწმინდურებისა და კერპებისგან, მისცემდა მათ ახალ გულსა და ახალ სულს, შეცვლიდა მათ ქვის გულებს მგრძნობიარე, ფაქიზი გულით და თავის სულს ჩადებდა მათში, რომ მისი სიტყვის დაცვა შეეძლოთ (ეზეკ. 36:25-27). მოიმოქმედა მან ეს შენს ცხოვრებაში? ის კვლავ აკეთებს ამას შენს ცხოვრებაში? ღმერთი ეჭვიანობს ყველა შენს სიყვარულსა და მიჯაჭვულობაზე; და თუ შენ მისი შვილი ხარ, ის აღმოფხვრის ყველაფერს, რაც მისადმი სიყვარულის ჩანაცვლებას ცდილობს.

(8) ვარ ახალი ქმნილება?

ხედავენ სხვები ჩემში ცვლილებებს? გახდე ქრისტიანი ნიშნავს სულიერი სიკვდილიდან სულიერ სიცოცხლეში გადასვლა. არავინ აღმდგარა მკვდრეთით ისე, რომ ამის შესახებ ცნობილი არ გამხდარიყო! თქვენ არ აღმდგარხართ მკვდრეთით, ვიდრე სხვბი არ შენიშნავენ იმ ცვლილებებს, რომელიც ღვთის მადლმა მოიმოქმედა თქვენში.

(9) ვენდობი ქრისტეს?

გული, რომელიც რადიკალურად ენდობა ქრისტეს, ხსნის ძლიერი მტკიცებულებაა. ჭეშმარიტი მორწმუნეები ენდობიან ქრისტეს არა მხოლოდ მარადიულ ხსნაში, არამედ ყოველდღიურ ცხოვრებაშიც, როგორიცაა საკვები და ტანსაცმელი (მათ. 6:25). არის შენში სურვილი, რომ (უსაფრთხო) კომფორტის ზონიდან გამოხვიდეთ და იესოსკენ იაროთ წყალზე, მაშინაც კი, როდესაც სხვები ვერ გიგებენ ან არასწორად ესმით თქვენი? ენდობით მას? თქვენ მიერ მიღებული გადაწყვეტილებები აჩვენებს, ვის ენდობით - ფულს, ხორცს (საკუთარ ძალას), თუ ქრისტეს (1 ტიმ. 6:17). თუ მორწმუნე ხართ, მაშინ თქვენი ფინანსების, ოჯახის, ჯანმრთელობის, თქვენი საქმიანობისა(სამსახურის) და მრავალი სხვა საკითხის შესახებ ისეთ გადაწყვეტილებებს იღებთ, რაც ურწმუნების უგუნურებაა და სისულელედ მიაჩნიათ (1 კორ. 1:27).

(10) ვხედავ ქრისტეს და ადამიანებს სხვაგვარად?

ჭეშმარიტი მორწმუნეები ადამიანებს სხვაგვარად ხედავენ. პავლემ თქვა, რომ ამიერიდან ჩვენ ადამიანებს ხორციელად არ ვუყურებთ - მათი სოციალურითუ ფინანსური მდგომარეობიდან გამომდინარე, არამედ მათი სულიერი მდგომარეობის მიხედვით, - როგორც ხალხს, ვინც ღმერთს უყვარს და ვისთვისაც ქრისტე მოკვდა და არსდგა (2 კორ. 5:14-15). (2კორ. 5:14-15). ისევე როგორც ქრისტეს აღარ მივიჩნევთ ჩვეეულებრივ ადამიანად, ასევე ახლაჩვენც ვუყურებთ ჩვენს თანამორწმუნეებს, ვინც არიან ისინი - ახალი ქმნილება, შერიგებული ღმერთთან. განსხვავებულად ხედავთ ადამიანებს, ვიდრე მანამდე?

დასასრულს, აქ მოცემულია სულიერი ფორმირების საკითხები

• ახლა დანდობილი ხართ ქრისტეს აღსრულებიულ საქმეზე? ეყრდნობა თუ არა თქვენი იმედი მხოლოდ მის მსხვერპლს?

• გჭირდება მოინანიება, რადგან დანდობილი იყავი შენს საკუთარ მცდელობაზე და თვითგამართლებაზე, რომ ღმერთისთვის მისაღები გამხდარიყავი? ეს შენი დამსახურებაა?

• მიგიცია საშუალება შენი არასაიმედო ემოციებისთვის ან შეგრძნებისთვის, რომ არაფერი გამოგივა, მოეპარათ სახარებისადმი შენი რწმენა?

• ხარობ თუ არა შენს შინაგანში სულიწმიდისმიერი მოწმობით, რომ ღვთის შვილი ხარ?

• არის თუ არა მზარდი შენი ცოდნა/შემეცნება, შენსა და ღმერთს შორის ურთიერთობების პრივილეგიებისა და პასუხისმგებლობების შესახებ?

• ხედავ შენს ცხოვრებაში გადამრჩენი რწმენის ნაყოფებს? შენთვის რომ სასამართლოს ქრისტიანობაში დაედო ბრალი, საკმარისი სამხილი ექნებოდა ბრალის დასამტკიცებლად?

შესაძლოა სწორედ ახლა საუკეთესო დროა იმისთვის, რომ უფლის წინაშე მუხლი მოიდრიკო. თუ რწმენის ნაკლებობას განიცდი, დაიჯერე და მიიღე სახარება. სთხოვე ღმერთს დაგეხმაროს, რომ სრულად მიენდო ქრისტეს. თუ გააცნობიერე საკუთარი ურწმუნოება და ცოდვა, მოინანიე და სთხოვე უფალს მადლი და წყალობა. ღმერთი ამპარტავნებს ეწინააღმდეგება, თავმდაბლებს კი მადლს ანიჭებს (იაკობ. 4:6).

(1) გაიარეთ/მიმოიხილეთ დარწმუნებულობის ტესტი ამ კვირაში და შემდეგი შეხვედრის დაწყებამდე მისი მეშვეობით შეამოწმეთ მინიმუმ სამი ქრისტიანი. PDF აქ წვდომ. ა მოემზადეთ ტესტის შედეგებზე სასაუბროდ შემდეგი კვირის გაკვეთილებზე.

(2) ამ კვირის განმავლობაში 30 წუთი მაინც დაუთმეთ ამ გაკვეთილის განხილვას, თანდართული მუხლების ჩათვლით და სთხოვეთ სულიწმიდამ მოგცეთ ამაზე თავისი გამოცხადება/სწორი აღქმა.

(3) გააკეთეთ ჩანაწერები თქვენს დღიურში ყოველი ცალკეული ცვლილების სესახებ, რასაც თვლით, რომ უნდა განახორციელოთ თქვენს ცხოვრებაში, რადგან უფალმა გაგიცხადათ ისინი.

(4) ყოველდღიურად, ღმერთისთვის გამოყოფილ დროს, იფიქრეთ (მედიტაციას დაუთმეთ დრო) ერთ ფსალმუნზე მაინც და ჩაიწერეთ თქვენს დღიურში, თუ რას ამბობს ფსალმუნების ავტორი ღმერთის ბუნებასა და ხასიათზე.

(5) ჩაიწერეთ თქვენს დღიურებში პირადი ლოცვები სულიერი გარდაქმნის და ზრდის შესახებ, რომელიც ამ გაკვეთილს უკავშირდება.

(6) ეცადეთ გამიყენოთ დოქტორი ბრაუნის ყოველდღიური ლოცვის სახელმძღვანელო თქვენს ყოველდღიურ პირად ლოცვებში. PDF აქ წვდომა

(1) ხელახლა გაიარეთ დარწმუნებულობის ტესტი. PDF აქ წვდომ.

(2) რომელია დარწმუნებულობის ასაშენებლად საჭირო სამი სამშენებლო ბლოკი, რომელიც განიხილებოდა ამ გაკვეთილში?

(3) რა არის გადამრჩენი რწმენის ექვსი შედეგი?

დარწმუნების ტესტის პასუხები