Lesson 1: ქრისტეს მსგავსებაში გარდასახვა

ამ გაკვეთილის ბოლოს სტუდენტები:

(1) უნდა იყონ შემძლენი მისცენ განსაზღვრება სულიერ ფორმირებას.

(2) უნდა შეძლონ წარმოადგინონ სურიერი ფორმირების ბიბლიური საფუძველი

(3) მოახდინონ ქრისტიანული მანდატის გაგების ფორმირება და შეძლონ მისი ფორმულირება

(4) იყონ შემძლენი, რომ დისკუსირებდნენ, სულიერი ფორმირების ზოგიერთ სიძნელეებზე.

ჩვენმა მეზობლებმა ახლახანს გაიცნეს იესო, და აღსაფრთოვანებელია მათი რწმენის ზრდა. არც ერთი მათგანი არ გაზრდილა ქრისტიანულ სახლში. არცერთ მათგანს არ აქვს დიდი გამოცდილება ეკლესიური, მაგრამ მე და ბეკი გაგვახალისეს, როდესაც ვუყურებდით თუ როგორ გარდაქმნა და შეცვალა სახარებამ მათი ოჯახი. ჩემს ცხოვრებაში არცთუ ბევრს შევხვედრივარ ასე დაინტერესებულს ღვთის სიტყვით, როგორც დენი და კიმი.

ამას წინათ ვიყავით იოანეს სახარების მეშვეობით ბიბლიის შესწავლის შუაგულში, რომელმაც განსაკუთრებული ყურადღება მიაქცია ორ კითხვას: 1„რას ამბობს ეს წიგნი იესოზე? “ 2 "როგორ უნდა შეცვალოს ასეთმა შემეცნებამ ჩვენი ცხოვრება?" მოულოდნელად და დამაჯერებლად ჟღერდა მისი ხმა, კიმმა წამოიძახა: მინდა, რომ იესოს ვემსგავსო! ყველაფერში რასაც ვაკეთებ და ვამბობ; და ჩემი ცხოვრების ყველა ნაწილში, მე მხოლოდ ის მინდა, რომ მას ვამსგავსო! ”ძალიან განსაკუთრებული, თუნდაც წმინდა, მომენტი იყო, რადგან იგი არ გაიზარდა ამ ტიპის ენის მოსმენით. ეს განსაკუთრებული მომენტი იყო, რადგან ეს ჩვენება სულიწმიდის მიერ კიმის გულში ჩადებული , ლტოლვის გამოხატულება იყო მისი სიტყვის საშუალებით. კიმ და დანიმ დაინახეს, რომ იესოში ადამიანი იყო ისეთი დამაჯერებელი და მიმზიდველი , რომ დიდი ხნის განმავლობაში უნდოდათ გამხდარიყვნენ მისნაირი. ეს არის ბუნებრივი სურვილი, რომელსაც უნდა ჰქონდეს ყველა მორწმუნეს.

გადარჩენის მიზანი - ეს არა მხოლოდ პატიებაა, არამედ ღმერთის მსგავსების აღდგენა ჩვენში.

სულიერი ფორმირება არის კურსი, რომელიც განკუთვნილია მორწმუნეებისთვის, რომელთაც სურთ გარდაისახონ და შეიცვალონ. იგი დაწერილია კაცთათვის და ქალებისთვის, რომლებიც კვლავ დაიბადნენ, თუნდაც მათთვის, ვისაც ღმერთს უყვარს სუფთა გულით, მაგრამ ვისაც სურს უფრო მასშტაბურად ჩამოყალიბდეს იესო ქრისტეს ხატად.

უმეტესი ჩვენგანი ბოლომდე არ არის კმაყოფილი სულიერების იმ დონით, სადაც ვიმყოფებით. (ეს წმინდა უკმაყოფილება უნდა ახასიათებდეს ყველა მორწმუნის ცხოვრებას.) მსოფლიოს ყველა კუთხეში მორწმუნეებს სურთ ღმერთთან უფრო მჭიდრო ურთიერთობა. ეს ღვაწლი საუკეთესოდ არის გამოხატული ფსალმუნმომღერლის ლოცვით: როგორც ირემი მიილტვის წყლის ნაკადებისკენ, ისე მიილტვის ჩემი სული შენკენ ღმერთო’’ (ფსალ. 41:1).

სულიერი ფორმირების წყალობით, ღვთისადმი წყურვილი დააკმაყოფილდება, რადგან ეს არის იესოს სიცოცხლე, რომლის მეშვეობითაც იგი აკმაყოფილებს მას.

ჭეშმარიტ ქრისტიანებს სურთ ზრდა. გვინდა, რომ გაიზარდოს ჩვენი რწმენა. ჩვენ გვსურს ვიაროთ უფრო ახლოს ღმერთთან - უფრო მეტი თანადგომა გვქონდეს ღმერთის ცხოვრებისეულ სიხარულებსა და მწუხარებაში. გვინდა გავხდეთ უფრო მოწესრიგებული და თვითკონტროლირებული. ჩვენ გვინდა, რომ უფრო ნდობით ვიყოთ, უფრო მხიარულნი და უფრო მეტი მშვიდობით.

[1]ბევრ ჩვენგანს სურს უფრო თანმიმდევრული თავდადებული ცხოვრება. ჩვენ გვსურს თავისუფალნი ვიყოთ შიშისგან და შფოთვისგან. გვინდა, რომ შევძლოთ ცოდვის გადალახვა. ყველას გვსურს გავხდეთ უფრო ნაყოფიერი, უფრო პროდუქტიული. ჩვენ გვინდა, რომ ჩვენი ურთიერთობები კურთხეული და შესრულებული იყოს. გვინდა, რომ მუდმივად გავმყარდეთ ქრისტიანული ცხოვრებით სხვების წინაშე. მე ვიცი, რომ ქრისტიანების უმეტესობას სურს შეცვლა, მაგრამ ბევრმა არ იცის როგორ შეიცვალოს. ბევრს თავი სტკივა! ბევრი ფარულად იმედოვნებს, რომ ოდესმე განსხვავებულები იქნებიან, ვიდრე არიან. სულიერი ფორმირება გვთავაზობს საგზაო რუქას იმ ცვლილებისთვის, რომელიც გვინდა და გვჭირდება.

ცვლილებები, რომლისკენაც სვლა გვსურს, შეიძლება მოხდეს მოწაფეობის გზით, ან რასაც ამ კურსში ვეძახით "სულიერ ფორმირების" მეშვეობით. სხვა მსგავსი ტერმინებია: ”სიწმინდეში ზრდა” და ”თანდათანობითი განწმენდა.” სულიერი ფორმირებას მივყავართ „გულის განახლებამდე,“[2] რომელიც თავის თავში გულისხმობს, როგორც მადლის მომენტალურ მოქმედებას, ასევე ცვლილებების პროცესს. აუცილებელია, როგორც მნიშვნელობვანი დრამატული, ასევე უფრო ნელი და ეტაპობრივი ცვლილებები.

2 კორინთელთა 3:18 – „ჩვენ კი ყველანი ახდილი სახით ვხედავთ უფლის დიდებას როგორც სარკეში და გარდავისახებით იმავე სახედ დიდებიდან დიდებაში, როგორც უფლის სულისაგან.”

გალატელები 4:19 – „ ჩემო შვილებო, რომელთათვისაც კვლავ განვიცდი მშობიარობის ტკივილებს, ვიდრე თქვენში გამოისახება ქრისტე.”

კოლოსელები 1:28 - „ რომელსაც ვქადაგებთ ჩვენ, რათა შევაგონოთ ყოველ ადამიანს და ვასწავლოთ ყოველ ადამიანს ყოველგვარი სიბრძნე, რათა ყოველი კაცი წარვადგინოთ სრულქმნილი ქრისტე იესოში.”

ეფესელთა 4: 13-14 - „ ვიდრე ყველანი მივაღწევდეთ რწმენის ერთიანობას და ძე ღმერთისას შეცნობას სრულყოფილ მამაკაცად, ქრისტეს სრული ასაკის ზომით. რათა აღარ ვიყოთ ბავშვები, რომელთაც არყევს და იტაცებს მოძღვრების ყოველგვარი ქარი ადამიანთა ცბიერებით, ცდუნების მზაკვრული ხელოვნებით.”

წერილის ამ, ისევე როგორც მრავალი სხვა ადგილებიდან, ჩვენ გამოვყოფთ ტერმინს „სულიერი ფორმირება’’.

► წერილის ამ ადგილების თანახმად, რა არის ქრისტიანული ცხოვრების საბოლოო მიზანი? რა საშუალებები გაქვთ ამ ტექსტებში ნახსენები ამ მიზნის მისაღწევად? ეფესელთა წერილის თანახმად, რა არის ზოგიერთი შედეგი?

სულიერი ფორმირება არის იესო ქრისტეს ხატად გარდაქმნის მადლიანი პროცესი სხვების გულისთვის[1]

მოდით დავყოთ ეს განმარტება სამ ნაწილად: „მადლიანი პროცესი,” „ქრისტეს ხატება“ და „სხვების გულისთვის.”

სულიერი ფორმირება არის მადლის მოქმედება.

გარკვეულწილად, ვერაფერი შეგვიძლია გავაკეთოთ იმისთვის, რომ იესოს მსგავსებად ვიქცეთ. ჯერ კიდევ ბევრი რამ უნდა გავაკეთოთ იმისათვის, რომ გავხდეთ ღმერთის მადლიერების მიღების ღირსი. მადლი საწინააღმდეგოა მოგებისა, მაგრამ ძალისხმევის საწინააღმდეგო არ არის.

მთელ მსოფლიოში, არსებობენ ეკლესიები, რომლებიც ხაზს უსვამენ მადლს ადამიანის ძალისხმევის გარეშე. ამ კურსში ჩვენ ხაზგასმით აღვნიშნავთ და განვმარტავთ, რომ ქრისტიანულ ცხოვრებაში ყოველი წინსვლა არის მადლის სასწაული. მაგრამ მადლი სულიწმიდასა და ქრისტიანს შორის თანამშრომლობის ძალისხმევას გულისხმობს.

[2]მადლსა და ძალისხმევას შორის ამ თანამშრომლობის მაგალითად, განვიხილოთ წმინდა წერილის დაწერა . ჩვენ ვიცით, რომ „ მთელი წერილი ღვთის სულიერია. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, მთელი წერილი არის მადლის სასწაული. ღმერთმა აღძრა ადამიანები, რომ დაეწერათ, მისცა მათ თავისი ძალა ამისათვის და შეინარჩუნა ის რაც მათ დაწერეს. და მაინც, ბიბლია არ იყო მადლის პროდუქტი ძალისხმევის გარეშე, ადამიანებს, მიზანმიმართულად, რომ არ მიემართათ ძალისხმევა, შეეგროვებინათ ინფორმაცია, შეემოწმებინათ წყაროები, მოეხდინათ აზრების ორგანიზება, რათა შემდეგ დაწერათ, ბიბლია არ გვექნებოდა (ლუკა 1:1-4). წერილები მოვიდა შთაგონების მეშვეობით, ძალისხმევით!

პავლემ მსგავსი რამ თქვა თავის მსახურების შესახებ: „მე დავრგე აპოლომ მორწყო, მაგრამ ღმერთმა გაზარდა” (1 კორინთელთა 3:6).

სულიერი ფორმირება არის პროცესი.

► ზემოთ მოცემული ოთხი მნიშვნელოვანი ნაწყვეტიდან, რომელიც სულიერ ფორმირებას ეხება, ხაზი გაუსვით სიტყვებს „დიდებიდან დიდებაში,” "ვიდრე,” "ვიდრე ყველანი მივაღწევდეთ“ და "შეიმოსეთ.”

ეს ადგილები მოგვითხრობენ ჩვენ, პროცესისა და მიმდინარე საქმიანობის შესახებ. პავლე საუბრობს დარგვის, მორწყვისა და ზრდის პროცესზე (1 კორითთელთა 3:6-7). ის საუბრობს სიყვარულის ზრდაზე, (ეფესელთა 4:16). რწმენასა (2 კორინტელთა 10:15). და ცოდნაზე (კოლასელთა 1:10). ქრისტეს ხატთან შესაბამისობა მშვენიერი, თუმცა ზოგჯერ ნელი და უვარგისია, მოგზაურობაა, რომელიც პუნქტირებულია ღრმა ნახტომების მომენტებით. ჩვენ არ უნდა დავიწყოთ იმედგაცრუება, როდესაც ჩავვარდებით წარუმატებლობის გამო, არ უნდა გავიტეხოთ გული (ფსალმუნი 102:8-11; ებრაელთა 12:5-6;).

სულიერი ფორმირება განსხვავებული ტემპით ხდება ყველა მორწმუნისთვის. ტემპზე გავლენას ახდენს მორწმუნის სურვილის ინტენსივობა. წმინდა წერილები გვასწავლიან: „ისინი, ვინც შიმშილით იკვლებიან, მიეცემათ” (მათე 5:6). ყველა მორწმუნე არაა დამუშავებული შიმშილისა და წყურვილისთვის.

სულიერი ფორმირება არის პროცესი, რადგან იგი გულისხმობს აზროვნების შეცვლას.

ღმერთმა არ შეგვქმნა როგორც რობოტები და აპარატები. ჩვენ ვართ რთული ადამიანები, რომელსაც შესაძლებლობა აქვს ფიქრის, გრძნობის და არჩევის. სულიერი ფორმირება იწყება გონების პროგრესული გარდაქმნით, (რომაელთა 12:1-2). რაც იწვევს ჩვენი გრძნობების გარდაქმნას და ჩვენი ქცევის ბუნებრივ გარდაქმნას.

ჩემმა მეგობარმა, ბლეიკ ჯონსმა, ახლახანს გამახსენა, რომ როდესაც პავლეს საუბარი "გონების განახლებით" ხდება, სიტყვა "განახლება" თავისი შინაარსობრივი დატვირთვით ნიშნავს იმას,რომ შეიძლება ვიფიქროთ სახლის რემონტის პროექტზე. ბევრ ჩვენგანს აქვს სუფთა სულიერი სახლები და ღვთისმეტყველებით მძლავრი სახლებიც, მაგრამ მაინც არის დამპალი დაფები, რომლებიც უნდა შეიცვალოს, ადგილები, რომლებიც გამოსწორებაა საჭირო, და ისეთი ადგილები, რომლებიც უნდა გალამაზდეს.

უმეტეს ჩვენთაგანს გვჭირდება ღმერთის და თვითონ ჩვენი ახალი ხედვა კედლებზე გამოფენილი! ”ასეთი რეკონსტრუქცია არის პროცესი,” - თქვა ბლეიკმა. ეს არაა იგივე სახლის რემონტის ვიდეოების ყურება ისე, რომ ათ წუთში ნახოთ ძველი და ახალი. ეს ჩვენს გონებას რეალურ დროში გვიცვლის’’

სულიერი ფორმირება არის პროცესი, რომელიც გულისხმობს უკეთესი არჩევანის გაკეთებას.

ჩვენ არ გვექნება ქრისტეს ხატი მუდმივად მზარდი დიდებისკენ მიმავალი, მაგრამ ეს შესაძლებელია მუდმივი სწრაფვით (იერემია 29:13). მე ხშირად ვეუბნები ახალგაზრდებს, რომ პირველი ნაბიჯი ღმერთთან უფრო ახლო ურთიერთობისთვის არის "დილაადრიან ადგომა!" მე აღმოვაჩინე, რომ ჩვენ ვერასოდეს ვიპოვით წარმატებას ჩვენი ბუნების ზარმაცი დინებების მიყოლით, არამედ ღვთის წყალობით წინ ცურვით. როგორც ნათქვამია, "თუ თქვენ ყოველთვის აკეთებთ იმას, რასაც ყოველთვის აკეთებდით, ყოველთვის იქნებით ის, რაც ყოველთვის იყავით!"

„არამედ შეიმოსეთ უფალ ქრისტეში და ხორცზე ზრუნვა არ აქციოთ გულისთქმებად.“ რომაელთა 13:14;

სულიერი ფორმირება არის პროცესი, რადგან ჩვენ ვყალიბდებით ცხოვრებისეული გამოცდილებით.

გამოცდილება უეცრად არ მოდის, არამედ თანდათანობით. ამ გამოცდილების დიდი ნაწილი მტკივნეულია. ა.ვ. ტოზერი შეგვახსენებს, რომ ”საეჭვოა შეძლებს კი ღმერთი გამოიყენოს ადამიანი ძლევამოსილად, სანამ ის ჯერ ღრმად არ იქნება დაჭრილი.” ყველა აფასებს გამხნევებას, მაგრამ სწორედ სირთულეების სეზონები, განსაცდელების და უსიამოვნებების ძლიერი ქარი, მტრის უსამართლო სიტყვები და სულის ბნელი ღამე, გვაყალიბებს ჩვენ უფრო ღრმად.

[3]ერთ-ერთმა ჩემმა ქალიშვილმა დღეების წინ მკვეთრი განცხადება გააკეთა, "მე უბრალოდ არ შემიძლია დაველოდო, სანამ გავიზრდები!" ჩვენთვის ყველასთვის ნაცნობია ეს გრძნობა. მაგრამ ღმერთი არ ჩქარობს, როცა საქმე ჩვენს სულიერ ზრდას ეხება. ისევე, როგორც მამა ტკბება თავისი შვილების ზრდის ყველა ეტაპზე, ასევე, ჩვენი ზეციური მამა აღფრთოვანებულია ჩვენით დღეს - ისეთებით, როგორებიც ჩვენ ვართ, არა ისე, როგორიც ოდესმე ვიქნებით! ეს ალბათ ერთ – ერთი ყველაზე რთული ჭეშმარიტებაა ჩვენთვის, რომ გვწამდეს და მივიღოთ.

ერთ-ერთი ავტორი ამბობს:

”ახალი აღთქმა სავსეა ზრდის იდეით .... სასწაულები, მაგალითად ესაა პროცესისარაჩვეულებრივად დაჩქარება და ეს გვაჩვენებს, რომ ღმერთი საკმარისად ძლიერია იმისთვის, რომ მოიმოქმედოს ის, რაც სურს და როგორც სურს. ზრდა, როგორც სამყაროში ჩვეულებრივ ხდება, გვიჩვენებს, თუ როგორ ირჩევს მსოფლიოში ღმერთი სამუშაოს. თუ ჩვენ დაჟინებით ვამბობთ, რომ სულიერი განვითარება ხდება მხოლოდ კრიზისულ მდგომარეობებში, ჩვენ ვზღუდავთ ღმერთს და იგნორირებას ვუკეთებთ მის სუვერენულ არჩევანს.”[4]

სულიერი ფორმირება, როგორც ქრისტეს ხატად გარდასახვა

► წერილის ზემოხსენებულ ადგილებში შემოხაზეთ სიტყვები: „იმავე ხატად,” „სანამ ქრისტე არ გამოისახება თქვენში,” „ყველა მამაკაცი სრულყოფილი ქრისტე იესოში“ და „ ქრისტეს სრული ასაკის ზომიერად.”

ღვთის ხატება: ღმერთის დანიშნულება ქრისტიანისათვის

ადამიანი ღვთის ხატად შეიქმნა: ”ასე შექმნა ღმერთმა ადამიანი თავისი ხატებით; ღვთის ხატად მან შექმნა იგი; კაცი და ქალი მან შექმნა” (დაბადება 1:27). ადამიანი შეიქმნა, როგორც ღმერთის ხასიათისა და როგორც მისი საყვარელი წარმომადგენლების ასახვა, მის სამყაროში. მათი ცხოვრება იყო "დალოცვილი" და "ნაყოფიერი" ცხოვრება (დაბადება 1:28). მათი ცხოვრება იყო თავდაუზოგავი, ინტიმური, მხიარული და დაუვიწყარი თანამემამულეობა თავიანთ შემოქმედთან და ერთმანეთთან (დაბადება 2:25; 3:8).

როდესაც ადამი და ევა ცოდვაში ჩავარდნენ, ღვთის ხატება შეირყა (თუმცა არ განადგურდა). ისინი თვითცნობიერი და ეგოისტური გახდნენ და განშორდნენ ღვთის თანამეგობრობას. იმ უიმედო მომენტიდან, ღმერთი შეუდგა თავისი მადლმოსილი გეგმის განხორციელებას, რათა აღედგინა ადამიანები, რომლებიც მას უყვარს თავის გამოსახულებაში (კოლასელთა 3:10; ეფესელთა 2:10; ეფესელთა 4:24).

ღვთის დანიშნულება არა მხოლოდ პატიებაა, არამედ ღვთის ხატის სრული აღდგენა. პატიება, - ურთიერთობის აღდგენა - მყისიერია, ხოლო ღვთის ხატის აღდგენა პროცესია.

ღმერთის დანიშნულებაა ყველა მორწმუნისათვის ისაა, რომ იყოს ის, რადაც შეიქმნა, რომ იყვნენ - ადამიანები, რომლებიც ქრისტეს ხატების მიხედვით იქმნენ, ვინ არის ღვთის ხატება; ადამიანები, რომლებიც გამოხატავენ მის ლამაზ ქმნილებას და რომლებიც ცხოვრობენ როგორც მისი წარმომადგენლები მსოფლიოში. მაგრამ როგორ მივაღწიოთ ამ პროცესებს? ეს კურსი შემუშავებულია, როგორც საგზაო რუქა თქვენი მოგზაურობისთვის.

იესო ქრისტე: უხილავი ღმერთის ხატი

„ძე არის უხილავი ღმერთის ხატება, პირმშო ზეაღმატებული” (კოლასელთა 1:15).

"ამ ხანის ღმერთმა დააბრმავა ურწმუნოების გონება, რათა მათ ვერ დაინახონ სახარების შუქი, რომელიც გამოხატავს ქრისტეს დიდებას, რომელიც არის ღვთის ხატება” (2 კორინთელთა 4:4).

"ძე არის სიკაშკაშე ღვთის დიდება და მისი ნამდვილი გამოსახულება, ყველაფრის შენარჩუნება მისი ძლიერი სიტყვით” (ებრაელთა 1:4).

ეს მუხლები შეგვახსენებს, რომ იესო უხილავი ღმერთის გამოსახულებაა. იესოში ჩვენ კარგად ვხედავთ ღმერთების მსგავს ადამიანებს. სულიერი სიმწიფის შესანიშნავი მაგალითია იესო.

ქრისტეს ხატება სულიერი სიმწიფეა.

ქრისტეს ხატება, ეს ისაა, რასაც ბიბლია გულისხმობს, სულიერი სიმწიფის ქვეშ. სულიერი სიმწიფე, ან სულიერი სრულყოფილრბა, უბრალოდ „ქრისტეს სისავსის დონის საზომია” (ეფესელთა 4:13).

პავლემ მოუწოდებს მორწმუნეებს რომში, რომ განსხვავებულად იფიქრონ თავიანთ ტანჯვებზე, რადგან “ღმერთის მოყვარულებს, მისი განზრახვით მოწოდებულებს ყოველივე ეწევა სასიკეთოდ.,” რომ ჩვენ შევძლოთ მივიდეთ ქრისტეს მსგავსებაში (რომაელთა 8:28-29). ”ყველაფერ”-ში იგულისხმება მსახურება, ოჯახური ცხოვრება, ავადმყოფობა, სიღარიბე, კეთილდღეობა, კონფლიქტი, დევნა, უბედურება, წარმატება, მწუხარება და მარტოობა. ღმერთის მიზანია, რომ ყველაფერში ვიყოთ იესოს მსგავსები.

იესო სრულყოფილი ადამიანია და შესანიშნავი მაგალითია ჩვენთვის. ახალი აღთქმა სავსეა იესოს მშვენიერი მაგალითებით. ჩვენ ვხედავთ, თუ როგორ მარხულობს და ლოცულობს იგი უდაბნოში, სუფრასთან ზის ცოდვილებთან ერთად, მის კალთაში ზიან ბავშვები, ქვიშიან სანაპიროზე ჩამომჯდარი, მოწაფეებისთვის თევზს წვავს ნაკვერჩხლებზე, იქნევს მათრახს და არის გამომსარჩლებელი სულიერად დაჩაგრული ადამიანებისთვის, უმოწმებს მწყურვალ ქალს ჭასთან, დააპურებს მშივრებს, ემაუსისკენ მიმავალი გზაზე მიდის ორ იმედგაცრუებულ მოწაფესთან ერთად, უხსნის მათ წერილებს და თუ როგორ იღებს ის ჯვრის გარდაუვალობას. ეს ჩანახატები და მრავალი სხვა გვიყალიბებენ წარმოდგენას, თუ როგორ ქრისტიანებად უნდა გარდავისახოთ.

ქრისტიანული მოწაფეობა, ესაა გარდასახვის პროცესი, როცა ჩვენ ვიძენთ თვისებებს: იესოს თავმდაბლობა, (ფილიპელთა 2:5-11). მოწაფეებთან მისი თავმდაბლური სიყვარული, (იოანე 13:34-35). ცოდვილთა გამოსყიდვის სიყვარული, (1 იოანე 4:10-11). მისი თვინიერება, (მათე 11:29). მადლისა და ჭეშმარიტების სრულყოფილი ბალანსი (იოანე 1:17). და ტანჯვაში გამძლეობა, (1 პეტრე 2:21). სიკვდილისადმი მისი მორჩილება, (ფილიპელთა 2:8). მისი სულის სისრულე, (იოანე 14:16). მისი გამარჯვება ბოროტებაზე (1 იოანე 3:8-9). და მრავალი სხვა.

ქრისტიანული მოწაფეობა, ასევე იესოს პრიორიტეტების თანახმად გარდასახვაცაა: სახარების ქადაგება, (მარკოზი 1:38; ლუკა. 4:18). მოწაფეების შეძენა, (მარკოზი 3:13-19). დაჩაგრულთა დაცვა, (მათე 21:12-14; ლუკა 4:18). მისი მსახურება საზოგადოებისგან დავიწყებული ღარიბისთვის (მარკოზი 3:10-11; მარკოზი 6:36-44; მათე 25:34-40). და მრავალი სხვა.

ქრისტეს ხატი ჩანს მის სათნოებებში.

ეფესელთა მიმართ წერილში; პავლეს უბრძანებს ქრისტიანებს მიბაზონ იესოს მაგალითს, „მაშ, მიბაძეთ ღმერთს, როგორც საყვარელმა შვილებმა;“ (ეფესელთა 5:1). მოდით, რამდენიმე წამით ვიფიქროთ იესო ქრისტეს იმ სათნოებებზე, რომლებსაც უნდა მივბაძოთ (მაგალითად: სიყვარული, სიკეთე, სირბილე, თვითკონტროლი და ა.შ.).

► დააკვირდით შემდეგ წერილებს და ნახეთ, თუ შეგიძლიათ ჩამოთვალოთ იესოს სულ მცირე რვა სათნო მახასიათებელი, რომლის ფორმირებაც ღმერთს სურს ჩვენში:[5]

► განიხილეთ ეს სათნოებები, ჯგუფში. რატომ ვცდილობთ ხაზი გავუსვა ზოგიერთ ქრისტიანულ სათნოებას და არა სხვებს?

როგორია ქრისტეს ხატი მორწმუნეებში

ქრისტეს ხატის ძლიერი პორტრეტი არსებობს კოლასელთა 3:10-17-ში. წერილის ამ ადგილში პავლე აღწერს „ღვთის ხატებას,” რომელიც შეიქმნა ჩვენში, მაგრამ რომლითაც ასევე უნდა შევიმოსოთ ჩვენ.

► წაიკითხეთ კოლასელთა 3:10-17 ერთად და შეეცადეთ იპოვოთ "ახალი ადამიანის" მახასიათებლები. ჩამოწერეთ ეს მახასიათებლები ქვემოთ ცარიელ ადგლზე.

უფალი იესოს ეს ცხოვრება ერთადერთი ცხოვრებაა, რომელიც დააკმაყოფილებს შვილებისთვის ღვთის წმინდა მოთხოვნებს. ვერც ჩვენი სიმართლე და ვერც ჩვენი ძალისხმევა ვერ დააკმაყოფილებს ღვთის სამართლიან მოთხოვნებს ან არ დაიმსახურებს მის კურთხევას (ლუკა 17:10; რომაელთა 3:12).

სულიერი ფორმირება სხვების გულისთვის.

იესო ქრისტეს მშვენიერ ცხოვრებაში გაზიარებამ ღვთის მუდმივი სიამოვნება მოგვიტანა. ეს არ არის ისეთი სულიერი სიამოვნება,რომელიც ადამიანმა პირადად, მარტოობაში განიცადოს. ვქმნით ქრისტეს ხატს ქრისტეს სხეულში სხვების გულისთვის.[6] მორწმუნეები, რომლებიც იესო ქრისტეს ხატებას ატარებენ, ყოველთვის ცდილობენ განზე მდგომი ადამიანების შემოყვანას იმავე სიხარულში, რადგან ეს არის ის, რაც იესომ გააკეთა. ჭეშმარიტი სულიერება არ გვხვდება განზე დგომით დანგრეული სამყაროსგან იზოლირებულად, არამედ ჩვენი ცხოვრების მიცემით დანგრეულის აღსადგენად და განსაკურნებლად (იოანე 17:15; 2 კორინთელთა 4:11). ეს არის ის, სადაც მისი დიდება ბრწყინავს ჩვენის მეშვეობით (2 კორინთელთა 2:15). ეს არის ის, სადაც მისი სურნელი იღვრება ჩვენგან. ეს არის ის ,რასაც იესოს ცხოვრება გვიხსნის (მათე11:19).

სულიერი ფორმირების შედეგი იქნება ცხოვრება, რომელიც მთლიანად ღვთიური სიყვარულით იმართება. ქრისტესთან შესაბამისობა არის ქრისტეს მსგავსი ქცევის შესაბამისობა, და არა მხოლოდ მისი შინაგანი ხასიათი. ქრისტესადმი შესაბამისობა ღმერთს უყვარს მთელი გულით, სულით, ძალებითა და გონებით და ჩვენი მოყვასიც (ლუკა 10:27). სულიერი ფორმირების უფრო დიდი საზომი არ არსებობს, ვიდრე მსხვერპლშეწირვის სიყვარული! (რომაელთა 5:8). იესოს ურთიერთობა მამასთან ყოველთვის იწვევდა გაჭირვებულთა მიმართ მსახურებას - გარიყულთა, მოძულებულთა, ავადმყოფთა, მშიერთა და სულიერად ჩაგრულთა. მან თქვა, რომ ამგვარი სიყვარული იქნებოდა მათთვის, ვინც მემკვიდრეობით მიიღებენ სამეფოს (მათე 25:34-36).

ზედაპირულ სულიერებას მივყავართ უზრუნველ ერთგულებამდე. მაგრამ თუ თაყვანისცემას არ მივყავართ მორჩილებსამდე, ან არ მოგვმადლებს უფრო დიდ გულუხვობას გაჭირვებულთათვის, მაშინ ეს არ არის ჭეშმარიტი თაყვანისცემა. თუ ლოცვა არ გვაიძულებს სხვების მიმართ უფრო მომთმენი, ნაზი და თანაგრძნობით ვიყოთ, მაშინ ალბათ, ჩვენი ლოცვითი ცხოვრება არ ეწყობა იესოს ლოცვითი ცხოვრების მაგალითზე.

შემდეგი მუხლი ფუნდამენტურია იესოს ხატად ჩამოყალიბებისთვის:

ჩვენ კი ყველანი ახდილი სახით ვხედავთ უფლის დიდებას როგორც სარკეში და გარდავისახებით იმავე სახედ დიდებიდან დიდებაში, როგორც უფლის სულისაგან. (2 კორინთელთა 3:18).

„სიტყვა „შევცქერით“ ნიშნავს შენი სულიერი თვალის მიპყრობას ან გულმოდგინედ ჩაღრმავებას. მაგრამ რას უნდა ჩავუღრმავდეთ გულმოდგინედ? რაზე გვჭირდება სერიოზულად ვიფიქროთ? "უფლის დიდება.” ეს აშკარად იესო ქრისტეს პიროვნება და გამოსყიდვის საქმეა სახარებაში აღწერილი.[1] ცვლილების მთელი ჩვენი იმედი მდგომარეობს იმაში, რომ ვუყუროთ იესოს.

როდესაც იესოს ვუყურებთ, სულიწმიდა გარდაგვსახავს ჩვენ იესოს ხატად"დიდებიდან დიდებაში.”

როდესაც ჩვენ რწმენით ვუყურებთ განსხეულებას, იგივე თავმდაბლობის სული ჩვენში იწყებს მოქმედებას. როდესაც რწმენით მოვიდრეკთ მუხლს იესოსთან ერთად გეთსიმანიის ბაღში, იგივე მორჩილების სული და ყველაფრზე უარის თქმა მამის ნების გამო აგრძელებს იმ ნაწილების მოშორებას ჩვენგან, რაც ჯერ კიდევ არ დავუმორჩილეთ მას.

როდესაც იესოსთან ერთად რწმენით ვდგავართ სინედრიონის, პილატესა და ჰეროდეს წინაშე, მაშინ გაწონასწორების, თვითკონტროლის და დარწმუნების სული გამუდმებით გვცვლის ჩვენ. როდესაც ჩვენ მიგვაქვს ჯვარი იესოსთან ერთად და მასთან ერთად წავბორძიკდებით, იგივე მოთმინებისა და დაჟინების სული მწიფდება ჩვენში.

როდესაც ჩვენ გავაიგივებთ ჩვენს თავს იესოსთან ჯვარზე და გვესმის, თუ როგორ წარმოსთქვამს იგი პატიების, წყალობის და სიყვარულის სიტყვებს, მაშინ იგივე მადლის სული უფრო მეტად გვავსებს ჩვენ. როდესაც რწმენით იესოსთან ერთად ყოველდღიურად ვკვდებით და გვესმის, როგორ ამბობს იგი:„აღსრულდა!“ იგივე დაჟინების სული საშუალებას გვაძლევს დავასრულოთ ის საქმე, რაც ღმერთმა ჩვენ მოგვანდო! როდესაც ჩვენ რწმენით აღვდგებით იესოსთან ერთად, ვიცით, რომ იგივე ძლევამოსილი გამმარჯვებელი ძალა, რომელმაც იესო მკვდრეთით აღადგინა და ზეცაშიც დასვა, ყველა მმართველობაზე, ძალაუფლებაზე და ძალზე უფრო მაღლა, მოქმედებს ჩვენში და ჩვენგან.

თუ ჩვენი თვალი ჯვარზეა მიპყრობილი, ჩვენ ვეღარ გვმართავს სიამაყე, თვითდაკმაყოფილება, ან ამქვეყნიური სიამოვნება. თუ ჩვენი თვალები იესოს უყურებს, ჩვენ არ შეგვიძლია გვძულდეს, არ შეგვიძლია გავსასტიკდეთ სიმწრის, ან წყენის გამო, არ შეგვიძლია ვუღალატოთ იესოს მსხვერპლს, არ შეგვიძლია ვიდრტვინოთ, ან ვიწუწუნოთ, ასევე არ შეგვიძლია უფლება მივცეთ ცოდვას იმეფოს, ან ვიცხოვროთ დამარცხებაში.

თუ ჩვენი თვალი იესოსკენაა მიპყრობილი, ჩვენ არ შეგვიძლია უკან დავიხიოთ, არ შეგვიძლია იმედგაცრუება, არ შეგვიძლია დავეცეთ, არ შეგვიძლია დავმარცხდეთ და არ შეგვიძლია მოვწყდეთ ღვთის სიყვარულს. როდესაც ვუყურებ სახარებას, მე ვძლიერდები მისი ძალით. რა საგანძურს ვფლობთ ჩვენ იესოში და სახარებაში!

საეკლესიო ტრადიციას, რაც არ უნდა ის კარგი იყოს, არ შეუძლია შეგვცვალოს. ღვთისმოშიში ადამიანები არ ფლობენ ძალას, ჩვენი გარდასახვისთვის. როდესაც უყურებ ღვთისმოსავ კაცს ან ქალს, რომლებმაც გავლენა მოახდინეს მათ თაობაზე, შეამჩნევთ, რომ ისინი ქრისტეზე იყნენ ორიენტირებულნი და არა ადამიანებზე. მარტინ ლუთერი არ იყო ლუთერანი, არამედ ქსრისტიანი. ჯონ კალვინი არ იყო კალვინისტი, არამედ ქრისტიანი. ჯონ ვესლი არ იყო ვესლეიანი, არამედ ქრისტიანი. ქრისტეს საგანძური და მისი სახარება, აქცევს ადამიანებს დიდებად!

ჩვენ ვხდებით ის, რასაც ვხედავთ.

ჩვენ ძალიან ხშირად ვერთობით. ეს კი ხელს უშლის სულიწმიდას, იმ ცვლილებების განსახორციელებაში, რაც მას სურს განახორციელოს ჩვენს ცხოვრებაში. პასტორმა ჯონ პაიპერმა ამის შესახებ ძალიან კარგად თქვა:

სული არ ახორციელებს ამ გარდასახვას ჩვენში, როცა ჩვენ იესოს არ ვუყურებთ, არა ის არ აკეთებს ამას, სანამ დაკავებულები ვართ ტელეგადაცემების უსასრულო ყურებით, ან და როცა ჩვენს დროს მსოფლიო ქსელებში უმიზნოდ ხეტიალში ვხარჯავთ, როდესაც ჩვენ ისეთი საგნებზე ვართ ორიენტირებული, რომლებიც ქრისტეს არ უკავშირდება. არა. სული მოძრაობს და შრომობს და გვათავისუფლებს ჩვენ, სრულიად გარკვეულ ატმოსფეროში, კერძოდ კი, როცა ჩვენ „როგორც სარკეში, ვუმზერთ უფლის დიდებას" (v. 18). სული აღამაღლებს ქრისტეს. სული გვიხელს თვალებს ქრისტესთვის. სული ირეკლავს ქრისტეს ხატებას ჩვენს სულში. თუ ჩვენ ვირჩევთ ყურადღება არ გავამახვილოთ უფალზე, თუ ჩვენი გზით მივდივართ და ცხოვრების სხვა სფეროებზე ვართ კონცენტრირებული, მაშინ მოდით ნუ ვიკითხავთ: “სად არის ღმერთი?" როდესაც მოვიტანთ ჩვენი ცოდვის მონობის მტკივნეულ ნაყოფს და როგორც ტვირთის ქვეშ, ღვთის კანონის ქვეშ ვიხრჩობით, და არა სიხარულით ვასრულებთ მას. მან გვაჩვენა ჩვენ თავისუფლების გზა. თუ ჩვენს დღეებსა და საღამოებს სხვა რამის კვლევაში ვატარებთ, ალბათ მთელი ჩვენი არსებით ჩვენი ხორციელი მისწრაფებების მონებად დავრჩებით.[2]

როდესაც ჩვენ შევწყვეტთ რეაგირებას ამქვეყნიურ ფასეულებებზე, შევწყვეტთ ზედმეტად ჩაციკვლას საკუთარ თავზე, ასევე საკუთარი თავის სხვასთან შედარებას, სულიწმიდას ექნება შესაძლებლობა იმოქმედოს.

► იმსჯელეთ ჯონ პეიპერის ზემოთ მოყვანილ ციტატზე:როგორ შეგვიძლია გავერთოთ იმისგან, რომ სულითწმიდას ქონდეს შესაძლებლობა თქვენს ცხოვრებაში მუშაობდეს? როგორ უნდა შეიცვალოს თქვენი ჩვევები?

(1) სულიერი ფორმირება არის შინაგანი და გარეგნული გარდაქმნა.

როგორც შემდეგ გაკვეთილებში ვნახავთ, სულიერი ფორმირება მოიცავს ასევე ჩვენი ფიზიკური სხეულების გარდაქმნას. ღმერთს სურს განდიდდეს ჩვენს სხეულში, რომელიც არის ტაძარი (რომაელთა 8:11; 1კორინთელთა 6:19-20). მაგრამ სულიერი განვითარება იწყება გულში. სულიერი ფორმირება გაცილებით მეტია, ვიდრე ქცევის მოდიფიკაცია. მაგრამ ჩვენ ვიცით, რომ ის ხდება, როდესაც არამარტო ჩვენი გარეგანი მოქმედებები იცვლება, არამედ იცვლება ჩვენი შინაგანი მდგომარეობაც:როდესაც ჩვენ ბუნებრივად ვაკეთებთ იმას, რასაც ქრისტე გააკეთებდა ჩვენს სიტუაციაში.

დალას ვილარდი გვახსენებს,

რომ:„სულიერი ფორმირება არ არის ქცევის მოდიფიკაცია… არამედ [უფრო მეტად], შინაგანი [ადამიანის] შეცვლის ან გარდაქმნის პროცესი, იქამდე სანამ იგი, არსებითად, არ შეიეძენს ხასიათს, თვით იესოს შინაგანი პარამეტრების შესაბამისად, მისი გონება, გული, მისი მშვიდობა და სიხარული. სულიერ ფორმირებაში თქვენ ნამდვილად გაქვთ ეს ყველაფერი.“[1]

(2) სულიერი ფორმირება ხდება მადლის საშუალებით.

ამ კურსში ვისაუბრებთ ზოგიერთ საშუალებაზე, რომელსაც ღმერთი იყენებს, რომ ჩვენში ჩამოაყალიბოს ქრისტეს ხატი. ეს საშუალებები ბევრია და ისინი შემდეგ გაკვეთილებზე იქნებიან განხილულნი.

► საერთო ძალისხმევით, შეეცადეთ ჩამოთვალოთ ის საშუალებები, რომლებიც ღმერთმა გამოიყენა, ან იყენებს ახლანდელ დროში, თქვენს ქრისტიანულ ცხოვრებაში სულიერ სიმწიფის მისაღწევად.

[2]ისევე, როგორც ნერგი შეიძლება გადაიზარდოს ჯანმრთელ, ნაყოფიერ ხედ, მხოლოდ წვიმის, მზის შუქის საშუალებით, სიძნელლების (რაც ფესვების გაღრმავებას უწყობს ხელს) და საკვები ნივთიერებებით მდიდარი ნიადაგის საშუალებით, ასევე ჩვენ გავხდებით ჯანმრთელი, ნაყოფიერი ქრისტიანები როცა გამოვიყენებთ ღმერთის მიერ შემოთავაზებულ ყველა საშუალებებს. მრავალი მორწმუნე ჩამორჩება თავის სულიერ განვითარებაში, მხოლოდ იმიტომ, რომ ისინი უგულებელყოფენ ზრდის ამ მნიშვნელოვან საშუალებებს. მაგალითად, ქრისტიანს, რომელიც ერთგულია საჯარო თაყვანისცემაში, მაგრამ არ არის გაწვრთნილი პირად ლოცვაში, არ შეუძლია განიცადოს ქრისტიანული ცხოვრების სრული სიხარული. ამას საკითხს ჩვენ დავუბრუნდებით შემდეგ გაკვეთილზე და უფრო ღრმად განვიხილავთ მას.

(3) სულიერი ფორმირების მოტივი არის სიამოვნება ღმერთით.

მთელი მარადისობის განმავლობაში მამა, ძე და სულიწმიდა იმყოფებიან ახლო, მხიარულ მოზიარეობაში. ქმნადობის მიზანი იყო მისი ჩამოყალიბება ღვთის ხატად და მიყვანა მამას, ძესა და სულიწმიდასთან. ბიბლიაში კონკრეტულად ნახსენები ყველაზე პირველი ხმა, არის "უფალი ღმერთის ხმა, რომელიც მიმოდიოდა ბაღში დღის სიგრილეში” (დაბადება 3:8;). მე მომწონს ეს. რატომ სეირნობდა ის ბაღში? იგი მოვიდა, მოზიარეობისთვის მამაკაცთან და ქალთან, რომელიც შექმნა. ბიბლიაში რწმენის და ღვთისმოსაობის ყველაზე ადრეული გამოხატულება იყო უბრალოდ „ის დადიოდა ღმერთთან.“[3]

• ენოხი დადიოდა ღმერთთან.

• ნოე დადიოდა ღმერთთან.

• აბრაამი დადიოდა ღმერთთან.

• ისრაელს უნდა ევლო ღმერთთან.

ეს აზრი ისმის ახალ აღთქმაშიც (ლუკა 24:15; 1 პეტრე 2:21; 1 იოანე 2:6;). იოანე შეგვახსენებს, რომ ღვთის გამოსყიდვის მიაზანია დაგვაბრუნოს „მოზიარეობაში“ სხვა მორწმუნეებთან, ასევე „მამასთან და მის ძესთან, იესო ქრისტესთან” (1 იოანე 1:3).

„ღმერთთან სიარული,” „ღმერთთან მოზიარეობა,” რა მშვენიერი და ღირებული გამონათქვამებია, რომელიც გვახსენებს, რომ ცხოვრება, რომელიც ღმერთს მოსწონს, ის კი არ არის, რომელიც რთულია, არამედ ის, რომელიც მადლითაა აღსავსე; ეს არის უბრალო ურთიერთობების ცხოვრება. ღმერთის ამოცანა და პრიორიტეტია ჩამოაყალიბოს ჩვენგან ისეთი ადამიანები, რომლებიც გამუდმებით და იოლად ემორჩილებიან მას, რადგან ის არის უფალი, ჩვენ ვაფასებთ მას, ის არის ჩვენი მასწავლებელი და მეგობარი.[4] ნებისმიერი სწავლება, რომელიც მოაშორებს ამ უბრალოებას, არ არის ბიბლიური სწავლება: “ მაგრამ ვშიშობ, რომ, როგორც გველმა თავისი მზაკვრობით აცდუნა ევა, ასევე არ გაირყვნეს თქვენი აზროვნებაც ქრისტეში გულუბრყვილობით” (2 კორინთელთა 11:3).

[5] ბოლო რამდენიმე წლის განმავლობაში, მამაჩემს ქონდა უამრავი ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული პრობლემა, მათ შორის გულის შეტევა და ორი ინსულტი. ამიტომ დავიწყე მეტი დროის დათმობა ჩემი მშობლების ყოფითი საკითხებისადმი - ბუჩქების გასხვლა, გაზონის გაკრეჭვა და ა.შ. ხანდახან მე ვჩქარობ, რომ ჩქარა დავასრულო სამუშაო, მაგრამ მამაჩემს უბრალოდ უნდა, რომ ცოტახანს ჩამოვჯდე

და ვისაუბრო მასთან, ,,ის მოიტანს ჭიქა წყალს და მეუბნება; შვილო, შეგიძლია ცოტახანს ჩამოჯდე და ვისაუბროთ?“ მე არ შემიძლია შევეწინააღმდეგო, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ვფიქრობ, კიდევ რამდენ ხანს მექნება ასეთი შესაძლებლობა. მამაჩემს სჭირდება არა იმდენად ჩემი სახლის საქმეებში დახმარება, არამედ ჩემთან მოზიარეობა. მე მჯერა, რომ ეს ისაა, რასაც ღმერთი განიცდის ჩვენთან დაკავშირებით. მას სურს, რომ მიგივყვანოს ჩვენ თავის ენით აუწერელ სასიხარულო მოზიარეობაში.

”იგემეთ და ნახეთ, რომ კარგია უფალი;” (ფსალმუნები 35:8). უნდა იყოს ჩვენი მოტივი ყოველ “სულიერ” დისციპლინაში და საქმიანობაში. სულიერი ფორმირება არ არის მხოლოდ ინტელექტუალური მეცადინეობა, არამედ ჩვენგან განცდილი გამოცდილება. შემდგომ გაკვეთილებში ჩვენ განვიხილავთ ისეთ საკითხებს, როგორებიცაა ლოცვა, მარხვა, განსჯა, მსახურება და ა.შ. სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია თვალი არ მოვაშოროთ მიზანს - ღმერთით ტკბობა. ჩვენი მისწრაფება არ მიილტვის მხოლოდ მეტი ცოდნისკენ და ინფორმაციისკენ, არამედ ახლო მოზიარეობისკენ. 200 წელზე მეტი ხნის წინ ჯონათან ედვარდსმა თქვა:

“განსხვავება რწმენას, რომ ღმერთი მოწყალეა და გამოცდილებას, რომ ღმერთი მოწყალეა-ს შორის, ისევე განსხვავდება, როგორც რაციონალური მტკიცება, რომ თაფლი ტკბილია და თაფლის სიტკბოს ნამდვილი გემო."[6]

სულიერი ფორმირება უფრო რთული ხდება, რადგან ჩვენ უკვე ჩამოყალიბებულნი ვართ სხვადასხვა გავლენების მეშვეობით. არსებოებს ბევრი ფაქტორი, რომელმაც ჩვენზე იმოქმედა, რომ გავმხდარიყავით ისეთ ადამიანებად, როგორიც დღეს ვართ. ჩვენ ღრმად ვიყავით ფორმირებული სახლის მიერ სადაც გავიზარდეთ, კულტურით, ეკლესიური ტრადიციით, ცხოვრებისეული გამოცდილებით, პიარდი არჩევანით, ყველაფერმა ამან იქონია უზარმაზარი გავლენა იმაზე, თუ რისი გვჯერა, რას ვაფასებთ, როგორ ვგრძნობთ თავს, როგორ ვურთიერთობ და როგორ ვიქცევით.

იმდენად, რამდენადაც ჩვენ ვცხოვრობთ დაცემულ სამყაროში, ვფიქრობ, რომ თქვენ გქონდათ როგორც კარგი, ასევე ცუდი განცდები ყველა ამ მაფორმირებელ გავლენასთან მიმართებაში. ბევრი ჩვენგანი დაჭრილია. ყველაზე მნიშვნელოვანი კითხვა, რომელსაც შევეცდებით ვუპასუხოთ, არის:დღეიდან დაწყებული, რომელ ძალას, გავლენებს და არჩევანს მივცემ უფლებას ჩამომაყალიბონ მე პიროვნებად, როგორიც ღმერთს სურს, რომ ვიყო? მე მჯერა, რომ ეს კურსი დაგვეხმარება ამ კითხვაზე პასუხის გაცემაში.

► ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ამ გაკვეთილების გავლისას თქვენ გაითვალისწინოთ ის ნეგატიური და პოზიტიური გავლენები, რომლებიც ზემოქმედებენ თქვენს ცხოვრებაზე. დახარჯე რამდენიმე წუთი, რომ ჩამოთვალოთ რამდენიმე ყველაზე მნიშვნელოვანი რამ, რამაც ჩამოაყალიბა თქვენი გაგება ღმერთისა და ქრისტიანული ცხოვრების შესახებ. იყავით ძალიან გულწრფელი საკუთარ თავთან. თუ ისურვებთ, ერთი ან ორი მათგანი თქვენს ჯგუფსაც გაუზიარეთ.

არსებობს რამდენიმე მიზეზი, რომლის გამოც მრავალი ქრისტიანი მთელი ძალით ცდილობს, ქრისტეს ხატად ჩამოყალიბდნენ. მოდით შევხედოთ მხოლოდ ზოგიერთ მათგანს:

(1) ჩვენ უნდა ვერიდოთ მერჯულეობას

მერჯულეობა მდგომარეობს მცდელობებში წესების დაცვით მოიპოვო ღმერთისაგან აღიარება. მაგრამ მაგრამ მერჯულეები ასევე თვითდაჯერებულებიც არიან - ისინი ეძებენ გამართლებას არა მადლით, არამედ მკაცრი მიძღვნით და დისციპლინით. მერჯულეობა ეყრდნობა ნებისყოფას. ბიბლია გვეუბნება ჩვენ, რომ „თვითნებურ მსახურებას“ მხოლოდ „სიბრძნის სახე“ აქვს, მაგრამ ვერ გვეხმარება ხორცის დამორჩილებაში (კოლასელთა 2:23).

გახსოვდეთ, ლოცვა, ბიბლიის შესწავლა, განსჯა, მარხვა ან ყველაფერი, რასაც სულიერი ზრდის დროს ვაკეთებთ, ეფექტურია მხოლოდ მადლის მოქმედების მეშვეობით, რომელიც წარმოქმნიდა და წარმოქმნის, მოქმედებას ჩემთვის და ჩემში სახარების მეშვეობით. უდიდესი საშიშროება არის ნებისმიერ სულიერ დისციპლინაში და ეს საშიშროებაა ამ დისციპლინებზე მინდობა და არა ღვთის მადლზე. რომელიც იღვრება ჩემს გულში და ცხოვრებაში სულიწმიდით, იესო ქრისტეს დასრულებული სამუშაოს მეშვეობით.

(2) ჩვენ უნდა ვერიდოთ იაფფასიან მადლს.

სულიერი დაუდევრობა ან „იაფფასიანიი მადლი“ ღვთის მადლს ცოდვის ლიცენზიად აქცევს (რომაელთა 6:1; იუდა 4). დღეს მრავალ ქრისტიანს არასწორად ესმის კავშირი ღმერთის მადლსა და ადამიანურ ძალისხმევას შორის. მათთვის, ყოველი სწავლება საქმეებზე მერჯულეობაა. თუმცა ახალი აღთქმა სავსეა სწავლებით, რაც ხაზს უსვამს ძალისხმევას, რომელიც ემყარება რწმენას (ფილიპელთა 2:12-13; 2 პეტრე 4:3-11). ქრისტიანულ ცხოვრებაში, ჩვენ ვმუშაობთ გადარჩენაზე შიშითა და კანკალით, იმიტომ რომ ეს ღმერთი შრომობს თქვენში, როგორც სურს, თავისი კეთილგანწყობით. ჩვენ ვიღწვით გარეგნულად და ღმერთი წარმოქმნის შინაგანში. ჩვენ არ ვიღწვით ჩვენი გადარჩენისთვის, მაგრამ ჩვენ ეს უნდა გავაკეთოთ ყოველდღიურ ცხოვრებაში.

სულიერი ფორმირება ქრისტეს ხატად ხდება მადლით, მაგრამ ის ასევე მოითხოვს ბევრ, მძიმე შრომასაც. მძიმე შრომა მდგომარეობს იმაში, რომ შევინარჩუნოთ „ჩვენი ცხოვრება ღვთის გარემოცვაში,” სადაც ღვთის მადლი ასრულებს თავის ეფექტურ სამუშაოს.[1]

(3) ჩვენ უნდა ვერიდოთ სენსაციონიზმს(ემოციებით გონების გადაფარვა).

არსებობენ გარკვეული ეკლესიები, რომლებიც ხაზს უსვამენ სენსაციურ, უაღრესად სუბიექტურ და ემოციურ გამოცდილებას, თითქმის სრულად უგულებელყოფენ გააზრებულ, მოწესრიგებულ, ლოცვით, ბიბლიაზე ორიენტირებულ ქრისტიანულ ცხოვრებას. მორწმუნეები, რომლებიც მოხვდნენ ასეთ მოძრაობებში, სავარაუდოდ, ვერ გაიზრდებიან მოწიფულობამდე, რადგან მათ ასწავლიდნენ, რომ ელოდონ ნებისმიერი სულიერი საჭიროების მხოლოდ სწრაფ და მარტივ გადაწყვეტებს. პროცესის მეშვეობით გწამდეს სულიერი სიმწიფის, არ არის ღვთის ძალის შეზღუდვა, არამედ მხოლოდ ღმერთის მიერ დამკვიდრებული ნორმალური სულიერი პროცესების აღიარებაა.

(4) ჩვენ უნდა ვერიდოთ პერფექციონიზმს (ყველაფერში სრულყოფილების ძიება).

ქრისტიანები აწყდებიან სირთულეებს გარდასახვის გაგებაში, როდესაც ისინი ურევენ გულის სრულყოფას და სრულყოფილ სიყვარულს - აბსოლუტურ სრულყოფილებაში. თუმც იესო მოუწოდებს ქრისტიანული სრულყოფისკენ (მათე 5:48). და გამიზნული ცოდვის გადამწყვეტი მოსპობისკენ, (კოლასელთა 3:5). წერილი გარკვევით ხსნის, რომ იესოს ხასიათის და განწყობის შესაბამისად გარდასახვა არის პროცესი მთელი სიცოცხლის მანძილზე. ღვთისმოსავობა გაგებული უნდა იქნას, უფრო როგორც მოგზაურობა, ვიდრე დანიშნულების ადგილი (ფილიპელთა 3:12-14).

► განიხილეთ ეს წინააღმდეგობები ჯგუფში. როგორ წარმოიდგენდით ამას ქრისტიანების ცხოვრებაში? როგორ გამოვლინდნენ ისინი თქვენს ცხოვრებაში?

შესაძლოა, ჩვენ წამით უნდა შევჩერდეთ. პროგრესირებს, თქვენი სულიერი ცხოვრება? მოქმედებს თუ არა იესოს ცხოვრება თქვენში და თქვენგან ყველაფერში მზარდად? აცნობიერებთ, რომ ფიქრობთ როგორც ქრისტე, ასევე გიყვართ და მსახურობთ, როგორც ის, ეხლა უფრო მეტად, ვიდრე ადრე?

ჩვენ ვყალიბდებით სულიერად, როდესაც იესოს მშვენიერი ცხოვრება მოქმედებს ჩვენში სულ უფრო მეტად და მეტად. ეს არის სულიწმიდით ფორმირება - რწმენის მეშვეობით, განახლებულ გონებას და ენერგიულ ძალისხმევას - მივყავართ ნაყოფიერ ქრისტიანულ მსახურებამდე.[1]

(1) დაიმახსოვრე ამ კურსში წარმოდგენილი სულიერი განათლების განსაზღვრება, ან მოახდინეთ მისი ციტირება თქვენი ჯგუფის წევრისთვის, ან დაწერეთ ის.

(2) ისწავლეთ ზეპირად 2 კორინთელთა 3:18 და გალატელთა 4:19. მზად იყავით მოახდინოთ ციტირება თქვენი ჯგუფისთვის, ან დაწეროთ.

(3) ამ კვირაში გაატარეთ მინიმუმ ოცდაათი წუთი, გაკვეთილის მასალის გამეორებაში, მათ შორის წმინდა წერილის ადგილების, სთხოვეთ სულიწმიდას დახმარება გაგებაში.

(4) თქვენს დღიურში ჩაწერეთ ნებისმიერი კონკრეტული ცვლილება, რომელიც უნდა განხორციელდეს თქვენს ცხოვრებაში, ისე როგორც უფალი გაგიხსნით თქვენ მათ.

(5) იფიქრეთ თუნდაც ერთ ფსალმუნზე, ღმერთთან თქვენი ყოველდღიურად გამოყოფილი დროისას და თქვენსდღიურში ჩაწერეთ, თუ რას ამბობს ფსალმუნმომღერალი ღვთის ბუნებასა და ხასიათზე.

(6) ჩაწერეთ თქვენსდღიურში პირადი ლოცვა სულიერი ფორმირებისა და ზრდის შესახებ ამ გაკვეთილის საფუძველზე.

(7) პრაქტიკაში გამოიყენეთ დოქტორ ბრაუნის ყოველდღიური ლოცვითი სახელმძღვანელო თქვენს ყოველდღიურ ლოცვაში. PDF აქ წვდომა

(1) რა არის სულიერი ფორმირება განსაზღვრება, როგორც ეს 1 გაკვეთილშია.

(2) წარმოადგინეთ ბიბლიური საფუძველი ამ განსაზღვრებისათვის.

(3) დაასრულეთ მტკიცება:მადლი არ ეწინააღმდეგება ____________________, მაგრამ წინააღმდეგობაშია ____________________. ახსენით.

(4) რა არის ქრისტიანული მანდატი?

(5) რას ნიშნავს ფრაზა „ ვხედავთ უფლის დიდებას?“

(6) რატომ არის სულიერი ფორმირება პროცესი?

(7) რა სამ წინააღმდეგობას უნდა ვერიდოთ სულიერი ფორმირების გზაზე?