Lesson 9: ภาษารักห้าภาษา – ตอนที่ 2

เมื่อจบบทเรียน นักศึกษาควรบรรลุวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้

(1) เข้าใจภาษารักห้าภาษาในการแสดงความรัก

(2) อภิปรายถึงอันตรายเกี่ยวกับการใช้ภาษารักทั้งห้าภาษาในทางที่ผิดหรือการละเลยไม่ใช้

(3) อธิบายผลประโยชน์ของถังอารมณ์ของลูกที่ได้รับการเติมเต็ม

(4) ระบุถึงภาษารักพื้นฐานของสมาชิกในครอบครัวใกล้ชิด

(5) เขียนรายการวิธีแสดงความรักต่อสมาชิกครอบครัวอย่างเจาะจงโดยใช้ภาษารักห้าภาษา

(6) อุทิศตัวเพื่อแสดงความรักต่อสมาชิกในครอบครัวด้วยภาษารักพื้นฐานของพวกเขา

ในบทที่แล้ว เราได้เรียนรู้เกี่ยวกับการยอมสละตนเองและความรักที่ไม่มีเงื่อนไข นอกจากนี้เรายังได้เรียนรู้ว่ามีวิธีแสดงความรักอย่างน้อยห้าวิธี (ภาษา) คนส่วนใหญ่รับรู้และแสดงความรักพื้นฐานตามธรรมชาติโดยใช้วิธีหนึ่งหรือสองวิธีจากห้าวิธีเหล่านี้

เราอภิปรายถึงคำพูดยืนยันและค้นพบวิธีปฏิบัติในการสื่อสารความรักของเรากับสมาชิกครอบครัว ในบทนี้ เราจะเรียนรู้เกี่ยวกับภาษารักอีกสี่ภาษา จากนั้นจึงประยุกต์ใช้เพื่อแสดงความรักต่อลูก ๆ ของเราอย่างเจาะจง

คนที่มีภาษารักพื้นฐานคือเวลาที่มีคุณภาพ เขาจะรู้สึกได้รับความรักมากที่สุดเมื่อคนอื่นตั้งใจจัดเวลาอยู่กับเขา เวลานี้สงวนไว้เพื่อการอยู่ด้วยกันโดยจดจ่อที่กันและกัน เป็นเวลาที่มีความสุขและสามัคคีธรรมร่วมกัน

เวลาที่มีคุณภาพไม่ได้เกิดขึ้นโดยบังเอิญหรือเพราะมีเวลาว่าง หากคุณอยู่ในขณะรถติดหรือกำลังรอนัด คุณควรใช้เวลาอย่างชาญฉลาด แต่ช่วงเวลานั้นมักจะไม่เหมือนกับการใช้เวลาอย่างมีคุณภาพร่วมกันอย่างมีเป้าหมาย คู่สมรสหรือลูกของคุณอาจทำโครงการร่วมกับคุณและนั่นเป็นสิ่งที่มีค่า แต่การใช้เวลาร่วมกันนั้นอาจไม่ตอบสนองความต้องการเวลาที่มีคุณภาพของพวกเขากับคุณเสมอไป

การสนทนาโดยไม่มีอะไรมาขัดจังหวะเป็นรูปแบบหนึ่งของการใช้เวลาอย่างมีคุณภาพ ในการสนทนาแบบนั้น แต่ละคนตั้งใจฟังอีกฝ่ายหนึ่ง แต่ละคนไม่สนใจสิ่งรบกวนอย่างเช่น ข้อความและเสียงเรียกจากโทรศัพท์ เพื่อเขาจะสามารถจดจ่อกับอีกฝ่ายหนึ่งและจดจ่อกับการพูดคุยกันนั้น

วิธีการบางอย่างที่คุณสามารถแสดงให้เห็นว่าคุณตั้งใจฟัง

1. รักษาการสบตาไว้

2. กระตือรือร้นที่จะฟัง ตอบสนองต่อสิ่งที่อีกฝ่ายพูด อย่าคิดแต่เพียงว่าคุณต้องการจะพูดอะไรต่อไป แต่ให้ใช้เวลาตรวจสอบความเข้าใจในสิ่งที่อีกฝ่ายคิดและพูด คุณสามารถยืนยันได้ว่าคุณเข้าใจถูกต้องโดยพูดประมาณว่า “ถ้าฉันได้ยินถูกต้อง คุณรู้สึกว่า…”

3. อย่าขัดจังหวะ ผู้ฟังมักคิดว่าเขาเข้าใจแนวคิดนั้นแล้วจึงขัดจังหวะอย่างรวดเร็วเพื่อแสดงความคิดเห็น สิ่งนี้ทำให้ผู้พูดรู้สึกเหมือนผู้ฟังไม่ได้ใช้เวลาในการทำความเข้าใจอย่างแท้จริง

4. ฟังความรู้สึก ไม่ใช่แค่ฟังข้อมูลความจริง เมื่อเราพยายามเข้าใจมุมมองของบุคคลอื่น เราจะแสดงให้พวกเขาเห็นว่าเราคิดว่าพวกเขามีคุณค่า โดยการฟังด้วยใจนั้น เรากำลังสื่อสารว่าความคิดเห็นและความรู้สึกของพวกเขาสำคัญต่อเรา และพวกเขาเองก็มีความสำคัญสำหรับเรา!

เวลาคุณภาพที่ดีที่สุดคือเมื่อคุณไม่ได้ทำอะไรนอกจากสื่อสารกัน แต่เวลารูปแบบอื่นร่วมกันก็มีคุณค่าเช่นกัน ครอบครัวสามารถใช้เวลาคุณภาพร่วมกันทุกวันระหว่างมื้ออาหาร โดยมุ่งความสนใจไปที่กันและกันในขณะที่รับประทานอาหารร่วมกัน

การอ่านนิทานให้เด็กเล็ก การเล่นด้วยกัน หรือทำกิจกรรมสันทนาการร่วมกันก็เป็นอีกวิธีหนึ่งที่ครอบครัวสามารถใช้เวลาอย่างมีคุณภาพร่วมกันได้ การทำโครงการหรืองานฝีมือร่วมกันเพื่อความสนุกสนาน ไม่ใช่เพื่อโรงเรียน เพื่อการทำงาน หรือพันธกิจ ก็เป็นการใช้เวลาอย่างมีคุณภาพด้วยเช่นกัน

เมื่อมีคนอยู่ห่างไกลจากครอบครัว คุณสามารถใช้เวลาคุณภาพร่วมกันได้โดยการโทรไปเยี่ยมได้

เวลาที่มีคุณภาพคือเวลาที่ถูกสงวนไว้ ไม่วอกแวก และไม่รีบร้อน เพื่อจะจดจ่อที่กันและกันและมีความสุขกับมิตรภาพของกันและกัน วิธีที่ดีที่สุดคือสงวนเวลาคุณภาพกับคู่สมรสและลูก ๆ ไว้ทุกวัน

เมื่อไม่มีการสงวนเวลาไว้

เมื่อคู่สมรสหรือบิดามารดาเป็นผู้นำพันธกิจ เป็นเรื่องยากเป็นพิเศษที่จะสงวนเวลาที่มีคุณภาพกับครอบครัว ลูก ๆ ของศิษยาภิบาลมักจะรู้สึกว่าใครก็ตามสามารถโทรหาพ่อของตนได้ แต่พ่อกลับยุ่งเกินกว่าที่จะใช้เวลากับพวกเขา อาจดูเหมือนว่าโดยปกติแล้วต้องยอมสละเวลาของครอบครัวเพื่อเห็นแก่ประโยชน์ของพันธกิจ

การขัดจังหวะไม่สามารถหลีกเลี่ยงอย่างเต็มที่ได้สำหรับคนที่อยู่ในงานพันธกิจ แต่คุณต้องพยายามจัดเวลาให้ครอบครัวของคุณ หากคุณทำเช่นนั้น พวกเขาจะมีแนวโน้มเข้าใจภาระผูกพันตามปกติและไม่ปกติของคุณ และเข้าใจถึงการขัดจังหวะที่เกิดขึ้นซึ่งเลี่ยงไม่ได้

บุคคลที่มีภาษารักพื้นฐานคือเวลาที่มีคุณภาพจะรู้สึกได้รับความรักน้อยที่สุดเมื่อเขาไม่ได้มีเวลาที่ใช้กับครอบครัวอย่างจดจ่อและตั้งใจ เขาจะรู้สึกเจ็บปวดที่สุดเมื่อไม่ได้มีการจัดลำดับความสำคัญให้กับเวลาที่มีคุณภาพและเมื่อแผนสำหรับเวลาที่มีคุณภาพถูกพักเอาไว้ก่อนในยามที่มีสิ่งรบกวนเกิดขึ้น มันเป็นเรื่องยากสำหรับเขาเมื่อครอบครัวของเขายุ่งเกินกว่าที่จะใช้เวลาร่วมกับเขา เขารู้สึกมีค่าน้อยลงเมื่อสมาชิกในครอบครัวไม่ฟังเขาอย่างตั้งใจ

หากคุณไม่เอาใจใส่คู่ครองหรือลูกเป็นการส่วนตัว พวกเขาอาจไม่รู้สึกถึงความรักที่คุณมีต่อพวกเขา แม้ว่าคุณกำลังทำสิ่งต่าง ๆ ให้พวกเขาก็ตาม ผู้ชายอาจทำงานหนักเพื่อครอบครัว แต่ภรรยาของเขาอาจรู้สึกว่าไม่ได้รับความรักเพราะเขายุ่งเกินกว่าจะมีเวลาอยู่กับเธอ

เด็กชายคนหนึ่งไปหาพ่อเพื่อเล่าเรื่องที่เขาเพิ่งได้ยินมา พ่อกำลังอ่านหนังสืออยู่แต่ก็หยุดฟังครู่หนึ่งแล้วกลับไปอ่านหนังสือในขณะที่ลูกชายกำลังเล่านิทานอยู่ เด็กชายคนนี้จดจำความรู้สึกของเขาในเวลานั้นไปตลอดชีวิตที่เหลือ

► โดยปกติแล้ว เวลาที่มีคุณภาพในครอบครัวของคุณเป็นแบบไหน? อะไรคือความยากที่คุณต้องเอาชนะเพื่อจะใช้เวลาร่วมกันอย่างมีความหมายได้?

คนที่มีภาษารักพื้นฐานคือการได้รับของขวัญจะรู้สึกว่าได้รับความรักมากที่สุดเมื่อคนอื่นให้บางสิ่งที่แสดงให้เห็นว่าคิดถึงพวกเขา

ของขวัญที่ทำให้บางคนรู้สึกว่าได้รับความรักจะเป็นของขวัญที่ให้ด้วยการใส่ใจ เป็นของขวัญที่ถูกเลือกโดยคิดถึงสิ่งที่ผู้รับสนใจ อาจไม่ใช่สิ่งที่เป็นประโยชน์หรือสิ่งจำเป็นต้องใช้ก็ได้ ของขวัญแห่งความรักไม่ใช่ของขวัญที่มอบให้เพราะผู้ให้ไม่ต้องการมันอีกแล้ว ของขวัญควรได้รับการคัดเลือกอย่างตั้งใจหรือผู้ให้ตั้งใจลงมือทำ

ของขวัญที่ทำให้ใครบางคนรู้สึกว่าได้รับความรักไม่จำเป็นต้องมีราคาแพง อาจเป็นบางสิ่งที่อยู่ได้ชั่วขณะหนึ่ง เช่น อาหารมื้อพิเศษหรือลูกกวาด หรือสิ่งที่เป็นเครื่องเตือนใจซึ่งมองเห็นได้ชัดเจนถึงความสัมพันธ์กับผู้ให้ สำหรับคนที่ภาษารักพื้นฐานคือการได้รับของขวัญนั้น วันเกิด วันครบรอบ และวันหยุดถือเป็นเรื่องสำคัญมาก เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งสำหรับสมาชิกในครอบครัวที่ต้องจดจำวันเหล่านี้พร้อมกับให้ของขวัญพิเศษสำหรับบุคคลนี้ การไม่ได้รับของขวัญในวันพิเศษเหล่านี้เป็นเรื่องที่เจ็บปวดอย่างยิ่งสำหรับบุคคลนี้

การให้ของขวัญต้องไม่จำกัดเฉพาะวันพิเศษเท่านั้น มันควรเป็นวิถีชีวิตที่ดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ คู่สมรส พ่อแม่ หรือลูกของคนที่มีภาษารักพื้นฐานคือการได้รับของขวัญควรสร้างนิสัยในการมองหาของขวัญที่จะช่วยให้คนที่พวกเขารักจดจำได้ว่าตนเองมีคนคิดถึงและตนเป็นที่รัก

ภรรยาที่มีภาษารักพื้นฐานคือการได้รับของขวัญอาจรู้สึกว่าไม่ได้รับความรักมากนักหากเธอคิดว่าสามีของเธอพยายามประหยัดค่าใช้จ่ายโดยการซื้อของบางอย่างให้กับเธอเป็นของขวัญซึ่งเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องซื้ออยู่แล้ว บางทีเธออาจต้องการไม้กวาดอันใหม่ และเขาก็ให้เธออันหนึ่ง เป็นเรื่องดีสำหรับเธอที่จะมีไม้กวาดใหม่ แต่ให้สิ่งนั้นเป็นของขวัญก็ไม่ได้ช่วยให้เธอรู้สึกว่าได้รับความรักเลย

ของขวัญมีความสำคัญเมื่อแสดงให้เห็นว่าบุคคลนั้นเข้าใจและใส่ใจผู้รับ สิ่งนั้นมีความหมายที่สำคัญแม้เมื่อไม่จำเป็นต้องมีสิ่งนั้น ของขวัญมีความหมายที่สำคัญเมื่อมาจากการคิด ความพยายาม และการลงทุนจ่ายราคา

เด็กที่ภาษารักพื้นฐานคือการได้รับของขวัญ เขาจะรู้สึกได้รับความรักมากขึ้นเมื่อพ่อซื้อไอศกรีมให้มากกว่าการที่พ่อจ่ายค่าเล่าเรียนให้เขา แม้ว่าใบเรียกเก็บเงินของโรงเรียนจะใหญ่กว่าและสำคัญกว่ามากก็ตาม แทนที่จะเรียกร้องให้สมาชิกในครอบครัวเห็นคุณค่าสิ่งที่คุณมอบให้เป็นประจำอยู่แล้ว ให้หาวิธีทำบางสิ่งบางอย่างที่พิเศษสำหรับพวกเขา

บางคนต้องให้ลูกหรือคู่ครองร้องขอทุกสิ่ง คนที่ประหยัดและไม่ค่อยซื้อของให้ตัวเองอาจพบว่าไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะใจกว้างและให้ของขวัญที่ดูเหมือนไม่จำเป็น เขาไม่อยากให้สมาชิกในครอบครัวเริ่มคาดหวังว่าจะได้ของขวัญ แต่หากเขามีคู่ครองหรือลูกที่ให้ความสำคัญกับของขวัญ เขาควรพยายามเอาชนะแนวโน้มตามธรรมชาติของเขา เขาต้องพยายามมองเห็นของขวัญเหมือนกับที่คู่ครองและลูกเห็น คือของขวัญสำคัญและคุ้มค่า เมื่อให้ของขวัญ ให้เปล่า ๆ ให้อย่างมีความสุข!

► ให้นักศึกษาคนหนึ่งเป็นตัวแทนกลุ่ม อ่าน 2 โครินธ์ 9:6-9 ในพระคัมภีร์ตอนนี้ เปาโลกระตุ้นให้ผู้เชื่อชาวโครินธ์ที่จะให้ด้วยใจกว้างขวางแก่เพื่อนผู้เชื่อที่กำลังขัดสน จากพระคัมภีร์ตอนนี้ ขอให้พยายามระบุถึงแรงจูงใจห้าอย่างสำหรับการมีใจกว้างขวาง หลักการต่าง ๆ จากพระคัมภีร์ตอนนี้นำมาใช้กับครอบครัวของเราได้อย่างไรเกี่ยวกับการมีใจกว้างขวาง?

► การให้ของขวัญในครอบครัวของคุณเกิดขึ้นที่ไหน? คุณพบว่าเป็นสิ่งที่ทำได้ยากไหมในการแสดงความรักผ่านการให้ของขวัญ? ความยากนั้นคืออะไรและคุณจะเอาชนะมันได้อย่างไร?

คนที่มีภาษารักพื้นฐานคือการปรนนิบัติจะรู้สึกได้รับความรักมากที่สุดเมื่อคนอื่นทำสิ่งต่าง ๆ ให้กับเขา

การปรนนิบัติตอบสนองความต้องการในทางปฏิบัติ สิ่งเหล่านี้อาจเป็นหรือไม่เป็นสิ่งที่คนนั้นไม่สามารถทำได้ด้วยตัวเอง การปรนนิบัติอาจทำได้ง่าย ๆ เพียงแค่เอาเครื่องดื่มให้ใครสักคน อาจเป็นการดูแลยามเจ็บป่วย อาจเป็นการช่วยเหลือในสถานการณ์ที่ขัดสน

ในครอบครัวส่วนใหญ่ จะต้องใช้เวลายาวนานเมื่อสมาชิกในครอบครัวคนหนึ่งจำเป็นต้องได้รับการดูแลส่วนตัวอย่างต่อเนื่อง เนื่องจากครอบครัวมีความรักและการอุทิศตัวต่อคนนี้ พวกเขาจึงทำงานปรนนิบัติมากมายอย่างต่อเนื่อง แม้ว่าจะมีการอุทิศเวลามากมายให้กับการปรนนิบัตินี้ แต่สมาชิกในครอบครัวก็ควรจำไว้ว่าต้องแสดงความรักด้วยวิธีอื่น ๆ ที่มีความหมายมากกว่าด้วยเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากภาษารักพื้นฐานของบุคคลนี้ไม่ใช่การปรนนิบัติ

การปรนนิบัติบางอย่างกลายเป็นเรื่องปกติและสามารถถูกมองข้ามหรือไม่เห็นคุณค่าได้ง่าย ผู้หญิงจำนวนมากแสดงความรักผ่านการทำอาหารและการดูแลบ้านในแต่ละวัน ผู้ชายทำงานหาเลี้ยงครอบครัว หากคุณปรนนิบัติดูแลครอบครัวในชีวิตประจำวันเช่นนี้อยู่แล้ว คุณยังควรมองหาวิธีพิเศษในการปรนนิบัติสมาชิกในครอบครัวด้วยภาษารักพื้นฐานนี้

เมื่อภรรยาไม่สนใจความต้องการเล็ก ๆ น้อย ๆ ของสามี เธอก็ล้มเหลวในการสื่อภาษารักนี้ บางทีเธออาจคิดว่า “เขาหาน้ำดื่มให้ตัวเองได้” แต่ถ้าเธอจัดหาน้ำให้เขาดื่ม นั่นก็เป็นการแสดงความรักที่พิเศษต่อเขา

ในทำนองเดียวกัน สามีก็ควรคำนึงถึงด้วย เมื่อเขาให้ภรรยาหยุดพักจากงานที่เธอทำเป็นปกติ การทำเช่นนี้จะเป็นการให้เกียรติต่อบทบาทของเธอและตระหนักว่างานของเธอต้องอาศัยความพากเพียรและมีความสำคัญ

สามีอาจรู้สึกว่าเขาทำงานมาพอแล้ว และภรรยามีหน้าที่ดูแลงานบ้านทั้งหมด เขาอาจคิดว่าเธอควรจะมีประสิทธิภาพมากกว่าที่เป็นอยู่ หากเขาสรุปว่างานที่บ้านอยู่ภายใต้ความมีเกียรติของเขา นั่นแสดงว่าเขาถือว่าผู้หญิงด้อยกว่าและสมควรทำงานที่ต่ำกว่า ผู้หญิงไม่ได้ด้อยกว่า งานบ้านก็ไม่ได้ต่ำต้อยกว่างานนอกบ้าน

ผู้ชายอาจรู้สึกว่าเขารับบทบาทเป็นคนรับใช้ (ต่ำกว่าภรรยาของเขา) เมื่อเขาช่วยทำงานบ้าน แต่นั่นไม่เป็นความจริง ถ้าเขาอาสาช่วย เขาก็จะแสดงให้เห็นถึงคุณค่าของงานและคุณค่าของบุคคลที่เขาช่วยเหลือ การปรนนิบัติของเขาให้เกียรติบุคคลที่ปกติเป็นคนทำงานนั้น และแสดงถึงความขอบคุณต่อพวกเขา ภรรยาของเขาจะไม่เห็นเขาเป็นคนรับใช้แต่เป็นคนที่น่าเคารพนับถือมากกว่า

ถ้าคนที่ช่วยเหลือทำแบบฝืนใจและไม่เต็มใจ พวกเขาก็บอกเป็นนัยว่าถูกบังคับให้ช่วย การกระทำของพวกเขาในการปรนนิบัติไม่ได้สื่อสารถึงความรัก ถ้าพวกเขาปรนนิบัติด้วยใจยินดีและพยายามอย่างดีที่สุด นั่นแสดงให้เห็นว่าพวกเขาเลือกที่จะปรนนิบัติด้วยความเต็มใจ เพราะไม่ได้มีใครบังคับพวกเขาให้ทำการปรนนิบัตินั้น การปรนนิบัติด้วยความยินดีนี้สื่อสารความรักของพวกเขาได้อย่างชัดเจน นอกจากนี้ยังช่วยให้พวกเขาได้รับความเคารพจากคนที่เป็นที่รักของพวกเขาด้วย

► เมื่อใดที่การปรนนิบัติครอบครัวของคุณยากที่สุด? การคิดถึงการปรนนิบัติว่าเป็นการแสดงความรักช่วยเปลี่ยนมุมมองของคุณอย่างไรบ้าง?

คนที่มีภาษารักพื้นฐานคือการสัมผัสทางกายจะรู้สึกว่าได้รับความรักมากที่สุดเมื่อพวกเขาได้รับการสัมผัสด้วยความรักจากสมาชิกในครอบครัว

มีหลายวิธีในการแสดงความรักใคร่ผ่านการสัมผัสทางกาย บางอย่างเหมาะสมสำหรับบางความสัมพันธ์และในสภาพแวดล้อมบางอย่าง แต่กลับไม่เหมาะสมในความสัมพันธ์อื่น ๆ ต่อไปนี้คือตัวอย่างบางประการ

• สวมกอดกัน

• โอบแขนด้านหลังหรือโอบไหล่ใครบางคน

• วางมือของคุณบนไหล่ของใครบางคน

• ตบหลังหรือไหล่ของใครบางคน

• นั่งด้วยกัน

• จับมือกัน

• จูบกัน

• นวดหลังให้

• อุ้มเด็ก

• สางผมหรือหวีผมให้เด็ก

• เอาใจใส่ดูแลด้วยความสุภาพอ่อนโยนเมื่อคนหนึ่งเจ็บป่วยหรือมีความอ่อนแออื่น ๆ ทางร่างกาย

การสัมผัสทางกายยังมีความหมายอย่างยิ่งเมื่อใครบางคนกำลังเผชิญกับช่วงเวลาที่ยากลำบาก ในช่วงเวลาแห่งความโศกเศร้า ความเจ็บปวด ความเหงา หรือภาวะซึมเศร้า การกอดอาจมีความหมายกับคนที่มีภาษารักพื้นฐานคือการสัมผัสทางกายมากกว่าคำพูดหรือการปรนนิบัติ

สำหรับคนที่ภาษารักพื้นฐานคือการสัมผัสทางกาย สิ่งสำคัญคือ หากเป็นไปได้ ต้องแสดงความรักทางกายต่อไปแม้ว่าพวกเขาจะป่วยก็ตาม จำไว้ว่าความรักนั้นไม่มีเงื่อนไขและเสียสละตนเอง ผู้ที่เป็นพ่อใน ลูกา 15:20 กอดและจูบลูกชายที่กลับใจ แม้ว่าลูกชายจะเหม็น สกปรก และไม่น่ารักเลยในทุกด้าน

ภาษารักในการสัมผัสทางกายไม่จำเป็นต้องเกี่ยวกับเรื่องเพศเสมอไป กิจกรรมทางเพศเป็นประเภทของการสัมผัส ความปรารถนาที่จะสัมผัสและได้รับการสัมผัสอาจกระตุ้นและแสดงออกในกิจกรรมทางเพศ แต่กิจกรรมทางเพศเพียงอย่างเดียวจะไม่เพียงพอสำหรับคนที่มีภาษารักพื้นฐานคือการสัมผัส

ความปรารถนาที่จะรู้สึกว่าได้รับความรักผ่านการสัมผัสทางกายอาจทำให้คน ๆ หนึ่งรู้สึกถูกล่อใจให้ทำกิจกรรมทางเพศอย่างผิดศีลธรรม เป็นสิ่งสำคัญสำหรับพ่อแม่ที่จะต้องแสดงการสัมผัสทางร่างกายที่เหมาะสม การสัมผัสที่ไม่เกี่ยวข้องกับการมีเพศสัมพันธ์ ให้กับลูกชายและลูกสาวของตนอย่างเพียงพอ เพื่อลูก ๆ ของพวกเขาจะได้รับการตอบสนองความต้องการด้านการสัมผัสทางร่างกาย เด็กที่รู้สึกว่าได้รับความรักจะมีกำลังใจที่แข็งแกร่งกว่าในการต้านทานสิ่งล่อใจ

ความบาปของการสัมผัสทางกาย

คนที่มีภาษารักพื้นฐานคือการสัมผัสจะถูกล่วงละเมิดโดยการกระทำที่หยาบคายต่อร่างกายเป็นพิเศษ การทุบตีใครบางคนด้วยความโกรธ (กาลาเทีย 5:20) การตบหน้าใครบางคนเพื่อทำให้เขาอับอายขายหน้า (มัทธิว 5:39) หรือทุบตีใครบางคนโดยใช้อำนาจหน้าที่อย่างมิชอบ (มัทธิว 24:48-49) เป็นความชั่ว (มัทธิว 24:48-49) นั้นเป็นความชั่วร้าย เนื่องจากข้อพระคัมภีร์เหล่านี้ เราจึงรู้ว่าพ่อแม่ไม่มีสิทธิทำร้ายลูกของตนเลย แม้เมื่อพวกเขารู้สึกโกรธหรือหัวเสียก็ตาม พระเจ้ายังตรัสอีกว่าการทุบตีพ่อแม่เป็นความชั่ว (อพยพ 21:15)

การฝึกวินัยทางร่างกายเพื่อควบคุมลูกนั้นเป็นการเหมาะสม หากพ่อแม่ทำด้วยจิตวิญญาณแห่งความอ่อนโยน (โคโลสี 3:21) โดยมีจุดประสงค์เพื่อการปรับปรุงแก้ไขและสั่งสอนในความชอบธรรม สิ่งนี้ไม่เป็นบาป แต่เป็นข้อกำหนดของพระเจ้าสำหรับพ่อแม่ โดยทำให้พวกเขาสามารถช่วยกู้จิตวิญญาณของลูกได้ (สุภาษิต 13:24, สุภาษิต 19:18, สุภาษิต 29:15, ฮีบรู 12:5-7)

การผิดศีลธรรมทางเพศและการล่วงละเมิดทั้งหมด รวมถึงการร่วมประเวณีระหว่างพี่น้อง (เลวีนิติ 20:11-12, 14) เป็นความชั่ว

ผู้คนมักไม่ค่อยรับรู้ถึงภาษารักพื้นฐานของตัวเอง พวกเขาอาจไม่ได้คิดถึงวิธีที่พวกเขาแสดงความรักต่อผู้อื่นบ่อยที่สุด พวกเขาอาจไม่ตระหนักว่าคนอื่นทำอะไรที่ทำให้พวกเขารู้สึกว่าได้รับความรัก ขอให้ใช้เวลาสักครู่สะท้อนคิดถึงสิ่งที่คุณรู้เกี่ยวกับภาษารักห้าภาษา

► คุณแสดงความรักต่อผู้อื่นด้วยภาษารักอย่างไหนได้อย่างเป็นธรรมชาติมากที่สุด?

► อะไรคือภาษารักพื้นฐานและภาษารักรองลงมาของคุณ? ถ้าคุณติดขัดในการสังเกตการณ์แสดงความรักที่มีความหมายมากที่สุดสำหับคุณแล้ว ขอให้พิจารณาคำถามต่อไปนี้ที่จะช่วยได้

• ตัวอย่างสิ่งต่าง ๆ ที่ทำให้คุณมีความสุขได้แก่อะไรบ้าง?

• ความทรงจำที่คุณชอบมากที่สุดคืออะไร?

• คุณบ่นเรื่องอะไร (แม้บ่นในใจก็ตาม)?

• อะไรที่ทำให้คุณรู้สึกเจ็บปวด?

ทุกคนจำเป็นต้องได้รับการแสดงความรักในภาษารักทั้งห้าภาษาเป็นประจำ แต่นี่เป็นเรื่องจริงโดยเฉพาะกับลูก เพื่อให้ลูกมีความสมดุลและมีสุขภาพจิตที่ดี พวกเขาจำเป็นต้องได้รับการบอกเล่าและแสดงให้เห็นอยู่เป็นประจำบ่อยครั้งว่าพวกเขาได้รับความรักจากพ่อแม่อย่างไม่มีเงื่อนไข เมื่อพ่อแม่แสดงความรักต่อลูกด้วยวิธีต่าง ๆ หลาย ๆ ครั้งในแต่ละวัน ก็เหมือนกับฝนที่โปรยลงมาบนดินแห่งจิตใจของลูก

อย่าสรุปเอาเองว่าลูกของคุณรู้และรู้สึกถึงความรักที่คุณมีต่อพวกเขา พวกเขาจะต้องเห็นความรักของคุณแสดงออกในภาษารักพื้นฐานและภาษารักอื่น ๆ เป็นประจำสม่ำเสมอ

การกำหนดภาษารักพื้นฐานของลูก

แกรี่ แชพแมน และ โรส แคมป์เบลล์ เขียนแนวคิดเหล่านี้เกี่ยวกับวิธีที่คุณจะค้นพบภาษารักพื้นฐานของลูกของคุณ[1]

1. สังเกตวิธีการแสดงความรักของลูกคุณต่อคุณ

2. สังเกตวิธีการแสดงความรักของลูกคุณต่อคนอื่น

3. ฟังสิ่งที่ลูกของคุณเรียกร้องบ่อยมากที่สุด

4. สังเกตว่าลูกของคุณบ่นเรื่องอะไรบ่อยที่สุด

5. ให้ลูกคุณเลือกระหว่างสองตัวเลือก

อาจเป็นไปไม่ได้ที่จะกำหนดภาษารักพื้นฐานของลูกได้ก่อนอายุห้าขวบ

บันทึกพิเศษเกี่ยวกับภาษารักสำหรับลูก

เราจะไม่ลงรายละเอียดเกี่ยวกับภาษารักแต่ละภาษาที่นี่ เนื่องจากได้มีการพูดคุยกันในแต่ละภาษาไปแล้ว แต่เราจะสังเกตเพียงความหมายพิเศษบางประการและการประยุกต์ใช้ในการแสดงความรักต่อลูกเท่านั้น

คำพูดยืนยัน

เป็นเรื่องยากเป็นพิเศษที่จะยืนยันเมื่อมีคนทำผิดหรือทำงานได้ไม่ดีเป็นส่วนใหญ่ แต่หากคุณสามารถค้นหาบางสิ่งที่จริงใจและพูดยืนยันเรื่องนั้นได้ นั่นก็จะสร้างแรงบันดาลใจให้กับลูก ๆ ของคุณและมีแนวโน้มมากขึ้นที่พวกเขาจะเติบโตได้

เวลาที่มีคุณภาพ

เป็นประโยชน์มากสำหรับครอบครัวที่จะใช้เวลากินข้าวด้วยกันอย่างน้อยวันละหนึ่งมื้อ และจดจ่อกับการไปมาหาสู่กันในช่วงเวลานั้น

ในครอบครัวที่มีลูกหลายคน เป็นเรื่องง่ายที่จะละเลยเวลาที่มีคุณภาพกับลูกแต่ละคน อย่างไรก็ตาม การจัดสรรเวลาไว้ทำอะไรพิเศษกับ
ลูก ๆ แต่ละคนจะช่วยให้พวกเขารู้สึกถึงความรักที่คุณมีต่อพวกเขา การใช้เวลาร่วมกันยังช่วยให้พวกเขามีโอกาสที่ปลอดภัยในการแบ่งปันความคิดส่วนตัวที่พวกเขาอาจลังเลที่จะแบ่งปันต่อหน้าพี่น้องหรือสมาชิกครอบครัวคนอื่น ๆ

บ่อยครั้ง จู่ ๆ ลูกก็จะขอใช้เวลาตามลำพังกับพ่อหรือแม่อย่างมีคุณภาพ บางครั้งเวลาเข้านอน ลูก ๆ อาจจะเปิดใจและอยากพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นภาระในใจ เป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับพ่อแม่ที่จะใช้เวลาฟังลูกในช่วงเวลาเหล่านี้ หลายครั้งที่ลูกกำลังจัดการกับเรื่องฝ่ายวิญญาณ และโดยการไปหาพ่อหรือแม่เป็นการส่วนตัว เขากำลังแสวงหาความช่วยเหลือฝ่ายวิญญาณ พ่อแม่มีโอกาสพิเศษที่จะนำลูก ๆ มาหาพระเยซูในช่วงเวลาเหล่านี้

ในช่วงเวลาที่มีคุณภาพของคุณกับลูก ๆ ขอให้เรียนรู้ที่จะถามคำถามปลายเปิดซึ่งจะช่วยให้คุณเข้าใจว่าพวกเขาคิดอย่างไรและรู้สึกอย่างไร คำถามปลายเปิดไม่สามารถตอบด้วย “ใช่” หรือ “ไม่ใช่” คำถามปลายเปิดไม่มีคำตอบเฉพาะเจาะจง คำถามปลายเปิดมักจะขึ้นต้นด้วย “ทำไม…” “อย่างไร…” หรือ “อะไร…” การเริ่มบทสนทนาปลายเปิดจะเริ่มต้นด้วยวลีเช่น “บอกพ่อ/แม่เกี่ยวกับ…” หรือ “ลูกคิดอย่างไรเกี่ยวกับ…”

ขณะที่ลูกตอบคำถามของคุณ อย่าลืมตั้งใจฟังคำตอบของพวกเขาและตอบอย่างเหมาะสม ในบางกรณี คุณจะต้องถามคำถามเพื่อติดตามผล ในบางครั้ง คุณจะต้องชี้แจงเพื่อให้แน่ใจว่าคุณเข้าใจสิ่งที่พวกเขาพยายามอธิบาย บางครั้งคุณควรยืนยันพวกเขาในสิ่งที่พวกเขารับรู้หรือรู้สึก สิ่งสำคัญคือลูกต้องไม่รู้สึกเหมือนกำลังถูกสัมภาษณ์ แต่บทสนทนาต้องเป็นธรรมชาติ ความเอาใจใส่ของคุณจะช่วยให้ลูกรู้สึกว่ามีคนรับฟัง เห็นคุณค่า และเป็นที่รัก

การสละเวลาเพื่อฟังลูกเล่าเรื่องจริง ๆ ยังช่วยสื่อสารความรักที่คุณมีต่อพวกเขาในแบบที่มีความหมายมากสำหรับพวกเขา การใช้เวลาเล่านิทานให้ลูกฟังหรืออ่านหนังสือให้พวกเขาฟังก็เป็นวิธีที่ดีในการแบ่งปันเวลาที่มีคุณภาพร่วมกัน

การเล่นเกมด้วยกันหรือทำงานโครงการสนุก ๆ ด้วยกันก็เป็นอีกวิธีหนึ่งในการแบ่งปันเวลาที่มีคุณภาพกับลูก ๆ ของคุณ

พ่อแม่บางคนไม่ให้เวลาที่มีคุณภาพแก่ลูกอย่างเพียงพอ พวกเขาพยายามชดเชยสิ่งนี้ด้วยการมอบของขวัญให้ลูก ๆ ของขวัญไม่สามารถทดแทนเวลาที่มีคุณภาพได้ ลูกต้องการเวลาที่มีคุณภาพกับพ่อแม่ ไม่ว่าภาษารักพื้นฐานของพวกเขาจะเป็นแบบไหนก็ตาม ไม่มีของขวัญจำนวนใดที่จะทดแทนการใช้เวลากับลูก ๆ ของคุณได้

ของขวัญ

พ่อแม่หลายคนไม่ค่อยซื้อของเล่นหรือหนังสือน่าสนใจให้ลูก เพราะสิ่งเหล่านั้นดูเหมือนไม่จำเป็น สิ่งเหล่านั้นสามารถเป็นประโยชน์ต่อพัฒนาการของเด็กได้นอกจากจะเป็นการแสดงความรักแล้ว

การปรนนิบัติ

แนวคิดบางประการสำหรับการแสดงความรักต่อลูกด้วยการปรนนิบัติ

• เตรียมอาหารจานโปรดให้พวกเขาในวันเกิด

• ให้การดูแลอย่างอ่อนโยนเมื่อเขาป่วย

• ช่วยลูกทำโครงงานของโรงเรียน

• ทำงานบ้านกับลูกและแสดงความซาบซึ้งใจต่องานที่เขาทำ

• ทำบางสิ่งที่เป็นประโยชน์กับลูกเพื่อใครบางคนไม่ใช่เพื่อคนในครอบครัวของคุณ

การสัมผัสทางกาย

ทารกและเด็กเล็กทุกคนต้องสัมผัสความรักผ่านการสัมผัสทางกาย ทารกมีความต้องการในทางปฏิบัติ เช่น การได้รับอาหารและการเปลี่ยนผ้าอ้อม แต่พวกเขาจำเป็นต้องได้รับการอุ้ม กอด ลูบไล้ และจูบด้วย การสัมผัสที่อ่อนโยนนี้สื่อสารถึงความรักในแบบที่พวกเขารู้สึกและจำเป็นต่อสุขภาพทางอารมณ์และจิตใจของพวกเขา

การที่พ่อเล่นแบบกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับลูกก็สามารถเป็นการแสดงความรักได้ด้วย การแข่งขันไม่ควรเป็นการทำร้าย ครอบงำ ควบคุมไม่ได้ หรือทำให้โกรธ

ผลกระทบระยะยาวจากการกระทำและคำพูดของพ่อแม่

พ่อแม่ต้องทำตามแบบอย่างของพระเจ้าในการจัดการดูแลลูก ๆ พระองค์ดูแลลูก ๆ ของพระองค์ด้วยความรักที่สมบูรณ์แบบ เสียสละ และไม่มีเงื่อนไข พระองค์ตีสอน ปรับปรุงแก้ไข และฝึกฝนลูก ๆ ของพระองค์เพราะความรักที่มีต่อพวกเขา (ฮีบรู 12:5-7) ในบริบทความสัมพันธ์แบบพ่อ/ลูก พระองค์ทำงานในชีวิตของผู้เชื่อเพื่อทำให้พวกเขาเป็นเหมือนพระองค์เอง (ฮีบรู 12:10-11)

เป็นสิ่งที่ไม่เหมาะสมเมื่อความรักของพ่อแม่ที่มีต่อลูกถูกกำหนดให้มีเงื่อนไขโดยอิงจากพฤติกรรมของลูก แน่นอนว่าการให้รางวัลเชิงบวกหรือการให้รับผลเสียจากพฤติกรรมเป็นส่วนที่เหมาะสมในการฝึกอบรมเด็ก แต่ไม่ควรให้ความรักหรือหยุดแสดงความรักเนื่องจากพฤติกรรม

หากลูกได้รับความรักที่ไม่มีเงื่อนไขของพ่อแม่อย่างเสมอต้นเสมอปลาย เขาจะเข้าใจและไว้วางใจในความรักที่พระเจ้ามีต่อเขาได้ง่ายขึ้น อย่างไรก็ตาม เป็นเรื่องยากมากขึ้นสำหรับคนที่ถูกทารุณกรรมหรือละเลยตั้งแต่ยังเป็นเด็กที่จะเข้าใจและวางใจในพระบิดาในสวรรค์ผู้เปี่ยมด้วยความรัก แม้หลังจากที่พวกเขาเติบโตขึ้นแล้วก็ตาม

ความเข้าใจของลูกเกี่ยวกับตนเอง โดยเฉพาะคุณค่าของพวกเขาในฐานะปัจเจกบุคคล มักจะมาจากสิ่งที่พวกเขาได้ยินและรับรู้จากผู้อื่นเสมอ การกระทำและคำพูดของพ่อแม่มีอิทธิพลมากที่สุด แต่ญาติและเพื่อนก็มีอิทธิพลอย่างมากเช่นกัน ไม่ว่าลูก ๆ จะได้รับการแสดงความรักอย่างที่พวกเขาต้องการหรือไม่ก็ตาม นั่นจะเป็นมีส่วนในการหล่อหลอมภาพลักษณ์เกี่ยวกับตนเองของพวกเขา เมื่อความรักถูกระงับจากลูก หรือลูกต้องเจอกับการทำร้ายทางอารมณ์หรือทางร่างกาย สิ่งนี้ทำลายทัศนคติของพวกเขาในการมองเห็นคุณค่าในตนเองซึ่งส่งผลกระทบต่อทั้งชีวิตของพวกเขา

คำพูดของพ่อแม่มีอิทธิพลต่อความเข้าใจเกี่ยวกับตัวเองของลูก ยกตัวอย่างเช่น...

• คำพูดยืนยัน: “พ่อภูมิใจที่ลูกขยันอย่างมาก! พ่อรู้ว่าลูกทำได้!” นี่คือการบอกลูกว่าความพยายามนั้นมีคุณค่า และคุณเชื่อว่าพวกเขาเป็นคนที่ประสบความสำเร็จ

• คำพูดที่ทำลาย: “แกมันขี้เกียจ ฉันพึ่งพาแกไม่ได้สักอย่าง!” นี่ทำให้ลูกเชื่อว่าพวกเขาขาดความสามารถในการเปลี่ยนแปลง ไม่มีเหตุผลที่พวกเขาควรพยายามเปลี่ยนหรือทำให้คุณเคารพนับถือ เพราะคุณถอดใจกับพวกเขาแล้ว นี่ทำให้ลูกรู้สึกว่าคุณได้ปฏิเสธพวกเขา

• คำพูดยืนยัน: “ไม่เป็นไรลูก เราทุกคนก็ผิดพลาดได้หมด เราก็เรียนรู้วิธีที่จะทำมันให้ดีขึ้นในครั้งหน้า” นี่เป็นการบอกลูกว่าความผิดพลาดนั้นไม่อันตราย ความรักที่คุณมีต่อพวกเขาไม่ได้ขึ้นอยู่กับการปฏิบัติที่สมบูรณ์แบบ นอกจากนี้ยังเป็นการบอกลูกด้วยว่าพวกเขาควรคาดหวังที่จะเติบโตได้ มีเหตุผลสำหรับการพยายามต่อไป

• คำพูดทำลาย: “แกมันโง่ ชอบทำตัววุ่นวาย” นี่ทำให้เด็กเชื่อว่าพยายามไปก็สิ้นหวัง เป็นการสื่อสารได้ง่ายมากว่าคุณค่าของพวกเขาขึ้นอยู่กับการปฏิบัติที่สมบูรณ์แบบ และเนื่องจากพวกเขาชอบทำตัววุ่นวาย พวกเขาจึงไม่สามารถมีคุณค่าได้เลย พวกเขาจะไม่มีค่าพอที่จะเป็นที่รัก...สำหรับคุณหรือใคร ๆ

ความเข้าใจของลูกเกี่ยวกับตัวเองในฐานะบุคคล ถูกกำหนดโดยความรักที่ถูกสื่อสารหรือระงับไว้จากเขา เขาจะมีความสามารถในการสร้างความสัมพันธ์กับผู้อื่นได้อย่างถูกต้องหรือไม่ถูกต้องนั้นเกี่ยวเนื่องจากความสัมพันธ์ของเขากับพ่อแม่ ลูกที่ได้รับความรักอย่างดีสามารถเรียนรู้ที่จะรักผู้อื่นด้วยการยอมสละตนเองและความรักที่ไม่มีเงื่อนไข เขายังมีแหล่งเก็บความรักที่จะดึงออกมาให้ได้ด้วย

ความรักแท้คือเชื้อเพลิงทางอารมณ์สำหรับลูก ซึ่งเหมือนกันกับผู้ใหญ่

ผลประโยชน์ของถังอารมณ์ที่เต็ม

มีหลายวิธีที่ลูกจะได้ประโยชน์จากการมีเชื้อเพลิงทางอารมณ์เต็มถัง เมื่อลูกรู้ว่าตนเองได้รับความรัก ลูกก็มีความเข้มแข็งและความมั่นคงที่จำเป็นต่อการเผชิญกับความท้าทายและการพัฒนาอย่างเหมาะสม

ลูกที่รู้ว่าตนได้รับความรักอย่างไม่มีเงื่อนไขย่อมมีความมั่นคงทางอารมณ์ ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงพร้อมที่จะยอมรับการฝึกวินัย การปรับปรุงแก้ไข และการชี้แนะจากพ่อแม่มากกว่าที่จะเป็นอย่างอื่น พวกเขายังสามารถต้านทานการล่อใจให้ทำบาปซึ่งเกิดจากแรงกดดันจากคนรอบข้างได้มากกว่า เพราะพวกเขามั่นใจในตัวตนของพวกเขาและไม่จำเป็นต้องพิสูจน์ตัวเองกับผู้อื่น

ผู้หญิงที่มักจะจีบผู้ชายอาจประพฤติแบบนั้นเพราะกลัวว่าพวกเขาจะไม่ชอบเธอหรือมองเธอเป็นอย่างอื่น เด็กหญิงที่อายพวกเด็กผู้ชายก็อาจกลัวว่าพวกเขาจะไม่ชอบเธอถ้าเธอแสดงบุคลิกที่แท้จริงออกมา ลูกสาวที่ได้รับคำยืนยันและความรักจากพ่อมีแนวโน้มที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับเด็กผู้ชายด้วยวิธีที่ถูกต้องโดยไม่ต้องตามจีบหรืออาย พวกเธอมั่นคงในตัวตนก็เพราะความรักจากพ่อ

ความรักแท้ที่ไม่มีเงื่อนไขของพ่อแม่ซึ่งแสดงออกมาบ่อยครั้งในภาษารักทั้งห้าภาษาช่วยปกป้องลูกจากอันตรายมากมาย ลูกที่ได้รับความรักอย่างดีมักไม่แสวงหาความรักและความปลอดภัยจากผู้อื่นที่ตั้งใจจะทำร้ายพวกเขา

สรุปได้ว่ามีผลประโยชน์มากมายในการมีเชื้อเพลิงทางอารมณ์เต็มถังสำหรับลูก

• มีความเข้าใจถูกต้องเกี่ยวกับคุณค่าของคนและแหล่งที่มาของคุณค่านั้น

• มีความเข้าใจถูกต้องเกี่ยวกับความพยายาม ความผิดพลาด การเติบโต และความรักที่ไม่มีเงื่อนไข

• มีความสามารถในการเรียนรู้ที่จะรักคนอื่นได้ดี

• มีความแข็งแกร่งและความมั่นคงในการเผชิญกับความท้าทายและการพัฒนาอย่างเหมาะสม

• มีความมั่นคงทางอารมณ์

• มีความสามารถในการยอมรับการฝึกวินัย การปรับปรุงแก้ไข และการชี้แนะ

• มีความสามารถที่จะปฏิเสธอิทธิพลในทางที่ผิดของเพื่อน ๆ

• ไม่เสี่ยงต่อการถูกล่วงละเมิดจากความสัมพันธ์ในอนาคต

► คุณเคยเห็นว่าคนที่เป็นลูกได้รับประโยชน์จากการได้รับความรักที่ดีด้วยวิธีใดอีกบ้าง?

ข้อเสียของถังอารมณ์ที่ว่างเปล่า

ลูก ๆ ที่ไม่รู้สึกว่าได้รับความรักอาจต่อต้านคำแนะนำเพราะพวกเขาขาดแรงจูงใจที่จะทำให้พ่อแม่พอใจ หากไม่มีเชื้อเพลิงทางอารมณ์เต็มถัง ลูก ๆ หลายคนก็จะขาดการเชื่อมต่อในเชิงบวกที่เป็นความภักดีอย่างหนักแน่นต่อพ่อแม่ที่พยายามจะนำพวกเขา

ลูกที่มีถังอารมณ์ว่างเปล่าก็มีความเสี่ยงที่จะถูกล่วงละเมิดมากกว่าเด็กที่มีความสัมพันธ์ที่ดีและมีความรักกับสมาชิกในครอบครัว เนื่องจากการไม่รู้สึกว่าได้รับความรักจึงทำให้พวกเขาแสวงหาความรักจากคนที่ต้องการใช้พวกเขาหรือทำร้ายพวกเขา

ในบทเรียนเหล่านี้ เราได้เรียนรู้เกี่ยวกับภาษารักพื้นฐานห้าภาษา แม้ว่าบุคคลทั่วไปจะมีภาษารักพื้นฐานหนึ่งหรือสองภาษา แต่ทุกคนจำเป็นต้องได้รับความรักทั้งห้าวิธีเป็นประจำ ครอบครัวที่ดีคือครอบครัวที่แต่ละคนตั้งใจรักษาความสัมพันธ์กับผู้อื่นด้วยคำพูดยืนยัน ใช้เวลาคุณภาพร่วมกัน ปรนนิบัติ และมอบสัมผัสแห่งความรักในทุก ๆ วัน การให้ของขวัญแก่กันอาจไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นทุกวันแต่ยังคงเป็นส่วนสำคัญของความสัมพันธ์ที่ดีภายในครอบครัว

► ในครอบครัวของคุณแสดงความรักบ่อยครั้งที่สุดอย่างไร? มีการแสดงความรักด้วยภาษารักห้าภาษาไหม? มีการแบ่งปันความรักต่อกันบ่อยแค่ไหน?

การศึกษาที่ไม่เกี่ยวกับศาสนาในเวลา 25 ปีกับ 14,000 ครอบครัว แสดงให้เห็นว่าครอบครัวที่ดี ประสบความสำเร็จ และสมดุลจำนวนมากที่มาจากภูมิหลังทางวัฒนธรรมที่แตกต่างกันจะมีคุณสมบัติร่วมกันหกประการ[1] คุณสมบัติบางประการเหล่านี้เกี่ยวข้องโดยตรงกับภาษารักต่างๆ ซึ่งดูเหมือนเป็นการเน้นย้ำถึงความสำคัญของการแสดงความรักที่แตกต่างกัน สตินเน็ท และ บีม ได้ระบุคุณสมบัติหกประการและให้คำอธิบายสำหรับแต่ละประการดังนี้

1. การอุทิศตัว สมาชิกในครอบครัวที่เข้มแข็งอุทิศตัวต่อการส่งเสริมสวัสดิภาพที่ดีและความสุขของกันและกัน พวกเขาให้คุณค่าต่อความเป็นหนึ่งเดียวกันของครอบครัว

2. เห็นคุณค่าและให้ความรัก สมาชิกในครอบครัวที่เข้มแข็งแสดงการเห็นคุณค่าของกันและกันบ่อยครั้ง พวกเขารู้สึกได้ว่าครอบครัวของพวกเขาเป็นครอบครัวที่ดี

3. การสื่อสารเชิงบวก สมาชิกในครอบครัวที่ดีจะมีทักษะการสื่อสารที่ดีและใช้เวลามากกับการพูดคุยกัน

4. ใช้เวลาด้วยกัน ครอบครัวที่เข้มแข็งใช้เวลาด้วยกันอย่างมีคุณภาพในปริมาณเวลาที่มาก

5. มีสภาพฝ่ายวิญญาณที่ดี ไม่ว่าพวกเขาไปทำกิจทางศาสนาหรือไม่ ครอบครัวที่เข้มแข็งจะมีจิตสำนึกของความดีที่ยิ่งใหญ่หรือพลังในชีวิต ความเชื่อนั้นให้กำลังและวัตถุประสงค์แก่พวกเขา

6. ความสามารถในการจัดการความเครียดและวิกฤติ สมาชิกในครอบครัวที่เข้มแข็งสามารถมองเห็นความเครียดและวิกฤติเป็นโอกาสในการเติบโต

เราได้พิจารณาหลายสิ่งหลายอย่างในสองบทนี้ เราเริ่มต้นด้วยการอภิปรายเกี่ยวกับความรักที่แท้จริง จากนั้นจึงรู้จักภาษาห้าภาษาซึ่งโดยปกติแล้วเป็นการสื่อสารถึงความรัก เราได้เรียนรู้เกี่ยวกับถังอารมณ์ และความจำเป็นที่สมาชิกในครอบครัวของเราจะต้องสัมผัสถึงความรักที่เรามีต่อพวกเขาด้วยภาษารักพื้นฐานของพวกเขา เราคุยกันว่าความแตกต่างทางบุคลิกภาพภายในครอบครัวสามารถทำให้เราเติบโตในความรักได้อย่างไร

หลังจากนั้น เราได้สำรวจภาษารักทั้งห้าภาษาแบบเจาะลึก โดยดูตัวอย่างของแต่ละภาษา และความเสียหายที่เกิดขึ้นเมื่อแต่ละภาษาถูกละเลยหรือถูกละเมิด เราได้เรียนรู้ว่าลูก ๆ จะได้ประโยชน์อย่างไรจากการมีเชื้อเพลิงทางอารมณ์เต็มถัง และพวกเขาจะทุกข์ทรมานอย่างไรเมื่อถังของพวกเขาว่างเปล่า เราคุยกันอย่างละเอียดมากขึ้นเกี่ยวกับการแสดงความรักต่อลูก ๆ ของเรา จากนั้นเราสังเกตเห็นว่าการฝึกใช้ภาษารักทั้งห้าเชื่อมโยงกับคุณสมบัติทั่วไปหกประการของครอบครัวที่ดีได้อย่างไร

เมื่อเราสรุปบทเรียนเหล่านี้ เราจะอภิปรายร่วมกันถึงความรับผิดชอบส่วนตัวของคุณ อะไรที่คุณทำได้และอะไรที่คุณควรทำกับสิ่งที่คุณได้เรียนรู้แล้วนั้น

(1) การรักครอบครัวเป็นความรับผิดชอบของคุณ

คุณควรเต็มใจเปลี่ยนแปลงไม่ว่าด้วยวิธีใดก็ตามที่จำเป็นโดยไม่ต้องรอให้สมาชิกในครอบครัวรักคุณ ความรักแท้ไม่รอจนกว่าอีกฝ่ายจะแสดงความรักต่อคุณ แต่รักแท้แสดงออกมาแม้อีกฝ่ายดูสมควรได้รับน้อยที่สุด เพราะความรักไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าผู้รับควรจะได้รับหรือไม่

(2) การแสดงความรักอย่างดีที่สุดต่อครอบครัวด้วยวิธีที่มีความหมายมากที่สุดสำหรับพวกเขานั้นเป็นความรับผิดชอบของคุณ

เป็นไปได้ว่าคุณจะต้องใช้ความพยายามเป็นพิเศษในการแสดงความรักด้วยภาษาหนึ่งหรือหลายภาษาที่ไม่ใช่ลักษณะธรรมชาติของคุณ ในตอนแรก การแสดงความรักบางอย่างอาจรู้สึกไม่เป็นธรรมชาติ อึดอัด หรือดูไร้สาระสำหรับคุณ

เรียนรู้ที่จะสังเกตโอกาสในการแสดงความรักต่อสมาชิกครอบครัวของคุณ ตื่นตัวต่อสิ่งที่สมาชิกในครอบครัวของคุณอาจต้องการในเวลาที่มีนั้น นี่คือตัวอย่างบางส่วนของภาษารักแต่ละภาษา

• คำพูดยืนยัน: คิดในใจว่า “______ อาจรู้สึกไม่แน่ใจเกี่ยวกับสิ่งที่เขาพึ่งพูดไป แต่เขาก็พูดถูก ฉันต้องพูดอะไรบางอย่างเพื่อยืนยันเขา”

• เวลาที่มีคุณภาพ: ถามว่า “คุณอยากพูดเรื่องนี้ไหม?” แล้วหยุดทำสิ่งที่คุณทำอยู่ หันมาสนใจเขาเต็มที่ และแสดงภาษากายให้เห็นว่าคุณกำลังตั้งใจฟังอยู่จริง ๆ

• ของขวัญ: เมื่อคุณเอาของขวัญให้พวกเขากับมือ ขอให้พูดว่า “ฉันเห็นสิ่งนี้และมันทำให้ฉันคิดถึงคุณ”

• การปรนนิบัติ: รีบเข้ามาและถามว่า “ฉันเอาสิ่งนั้นมาให้คุณได้ไหม?” หรือ “ฉันขอช่วยคุณทำสิ่งนั้นได้ไหม?”

• การสัมผัสทางกาย: ไปหาพวกเขาและพูดว่า “ดูเหมือนคุณจะโอบกอดได้นะ” ขณะที่คุณโอบแขนรอบตัวเขา

(3) คุณต้องรับผิดชอบสำหรับอารมณ์ของคุณ

พระเจ้าออกแบบคุณให้จำเป็นต้องอยู่ในความสัมพันธ์ที่ดีกับคนอื่น แต่ไม่ว่ามันจะเป็นไปได้หรือไม่ พระเจ้าเองเป็นแหล่งกำเนิดและความอิ่มใจสูงสุดของคุณ ครอบครัวของคุณไม่ใช่ผู้รับผิดชอบสูงสุดสำหรับสภาพอารมณ์ของคุณ พระเจ้ารักคุณอย่างสมบูรณ์แบบ แม้ว่าไม่มีใครอื่นจะรักอย่างนั้นได้ พระองค์สามารถเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปให้คุณได้ เมื่อคุณติดสนิทในความรักของพระองค์ (ยอห์น 15:9-11)

ครอบครัวของคุณอาจไม่แสดงความรักต่อคุณด้วยภาษารักพื้นฐานของคุณ บางทีพวกเขาอาจไม่รับรู้ถึงภาษารักพื้นฐานและความต้องการทางอารมณ์ของคุณ บางทีพวกเขาขาดแรงจูงใจในการแสดงความรักต่อคุณด้วยวิธีที่มีความหมายมากที่สุดสำหรับคุณ คุณอาจอธิบายให้พวกเขารู้ว่าคุณจะรู้สึกว่าได้รับความรักมากสุดได้อย่างไร แต่คุณไม่อาจทำให้พวกเขาเลือกแสดงความรักต่อคุณด้วยวิธีนั้น

บางทีครอบครัวของคุณกำลังแสดงความรักต่อคุณด้วยวิธีอื่น ๆ เมื่อคุณตระหนักถึงภาษารักต่าง ๆ คุณจะเริ่มต้นสังเกตวิธีการที่ครอบครัวกำลังแสดงความรักต่อคุณอยู่ ขณะที่คุณเปลี่ยนพวกเขาไม่ได้ คุณสามารถเลือกยอมรับการแสดงความรักของพวกเขาและแสดงให้เห็นว่าคุณมองเห็นคุณค่าของความรักนั้น

พระบิดาในสวรรค์

ขอบคุณพระองค์ที่ให้ครอบครัวแก่ลูก ขอช่วยลูกให้เห็นคุณค่าพวกเขาแต่ละคนอย่างที่ลูกควรทำ และให้ลูกบำรุงเลี้ยงความสัมพันธ์ที่ดีกับพวกเขาแต่ละคน

ขอบคุณพระองค์สำหรับโอกาสเพื่อพิจารณาวิธีการต่าง ๆ ที่ลูกสามารถแสดงความรักต่อครอบครัวของลูก ขอช่วยลูกให้เรียนรู้ที่จะเป็นเหมือนพระเยซู คือให้เวลาของลูก อารมณ์ และพลังฝ่ายกายภาพ ทรัพยากรต่าง ๆ เพื่ออวยพรกับหนุนใจครอบครัวของลูก ขอช่วยลูกให้ถ่อมใจ เพื่อลูกจะให้ความต้องการของพวกเขาเป็นลำดับความสำคัญแรกแทนที่จะเป็นของลูกเอง ขอช่วยลูกให้ตระหนักถึงโอกาสที่จะแสดงความรักต่อแต่ละคนในครอบครัวของลูกด้วย

พระองค์เปิดเผยให้ลูกเห็นแล้วว่ารักแท้คืออะไร พระองค์คาดหวังให้ลูกสร้างการอุทิศตัวอย่างเดียวกันเพื่อจะรักครอบครัวที่พระองค์สร้างไว้ให้ลูก ลูกเลือกที่จะรักคู่ครอง รักลูก ๆ ด้วยความรักที่ไม่มีเงื่อนไขและยอมเสียสละตัวเอง ขอให้พระคุณและพระเมตตาแก่ลูกสำหรับด้านต่าง ๆ ที่ลูกล้มเหลว ขอให้ความสามารถแก่ลูกเพื่อจะรักพวกเขาอย่างที่ลูกสมควรรัก

อาเมน

(1) คิดถึงภาษารักพื้นฐานของคู่ครองและของลูกแต่ละคนของคุณ เขียนชื่อสมาชิกในครอบครัวของคุณ จากนั้นเขียนภาษารักพื้นฐานหนึ่งหรือสองอย่างของแต่ละคน

(2) การแสดงความรักอย่างไหนจำเป็นต้องใช้ความพยายามมากกว่าในส่วนของคุณ? ทำเครื่องหมายตรงภาษารักนั้น เขียนแนวคิดบางอย่างสำหรับวิธีต่าง ๆ ที่คุณจะเริ่มแสดงความรักอย่างตั้งใจให้กับครอบครัวของคุณ

(3) พิจารณาถึงวัฒนธรรมของคุณ โดยเฉพาะในกลุ่มสังคมของคุณเอง เขียนรายการภาษารักห้าภาษา ในวัฒนธรรมของคุณ ภาษารักแต่ละอย่างแสดงให้เห็นอย่างไร? มีอย่างใดในห้าภาษาที่มักจะถูกละเลยไหม? มีวิธีการใดที่เจาะจงที่กลุ่มสังคมของคุณจะสามารถแสดงความรักได้ดีขึ้นจากปกติที่เป็นอยู่ในวัฒนธรรมของคุณ? เขียนคำตอบของคำถามเหล่านี้มาหลายย่อหน้า