พัฒนาการของทารกในช่วงระหว่างการตั้งครรภ์
► ให้นักศึกษาคนหนึ่งเป็นตัวแทนกลุ่มอ่าน สดุดี 139:13-18
พระคัมภีร์ตอนนี้บอกเราว่าพระเจ้ารู้จักเราตั้งแต่มีการปฏิสนธิในครรภ์ แม้แต่ก่อนร่างกายจะก่อร่างขึ้น (ข้อ 16) พระเจ้ารู้จักคุณและมีแผนการสำหรับคุณก่อนที่คุณจะเกิดมา
ทันทีที่อสุจิของผู้ชายผสมกับไข่ของในตัวของผู้หญิง ก็มีการปฏิสนธิเด็กคนหนึ่ง ในวินาทีนั้น ชีวิตของมนุษย์คนใหม่ บุคคลใหม่ ก็ดำรงอยู่! ข้อมูลทางพันธุกรรมทั้งหมดของบุคคลนั้นมีอยู่ในเซลล์ใหม่เซลล์เดียว ภายใน 24 ชั่วโมงหลังจากการปฏิสนธิ เซลล์นั้นจะแบ่งออกเป็นสองเซลล์ แต่ละเซลล์เหล่านั้นแบ่งออกเป็นสองเซลล์เพิ่มเติม จำนวนเซลล์ยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อแต่ละเซลล์แบ่งออกเป็นสองเซลล์ ภายในเวลาประมาณหนึ่งสัปดาห์ เด็กที่ตอนนี้มีหลายเซลล์ก็จะแนบติดอยู่ภายในมดลูกของแม่ ซึ่งเป็นที่ที่ทารกจะเติบโตและพัฒนาต่อไป แต่ละเซลล์ประกอบด้วย “รหัสพันธุกรรม” สำหรับสร้างบุคคลนั้น (DNA) เซลล์จะทำตามคำสั่งของรหัสพันธุกรรมนี้และสร้างแต่ละส่วนของร่างกายอย่างเฉพาะด้าน
เมื่อถึงสัปดาห์ที่ 3 ไขสันหลังและสมองของทารกเริ่มก่อตัวขึ้น ประมาณสัปดาห์ที่ 4 ของการตั้งครรภ์ ดวงตาของทารกเริ่มก่อตัวขึ้น หัวใจเริ่มทำงาน และแขนของทารกก็เริ่มก่อตัวขึ้น เมื่ออายุครรภ์ 12 สัปดาห์ ร่างกายของทารกจะมีอวัยวะที่จำเป็นครบทุกอย่าง
หลังจากตั้งครรภ์ได้ 14 สัปดาห์ ลายนิ้วมืออันเป็นเอกลักษณ์ของทารกก็จะก่อขึ้นอย่างสมบูรณ์ เมื่อตั้งครรภ์ได้ 16-24 สัปดาห์ ผู้เป็นแม่จะรู้สึกได้ว่าลูกเคลื่อนไหวอยู่ในครรภ์ ประมาณสัปดาห์ที่ 26-28 ปอดของทารกจะพัฒนาเพียงพอที่จะหายใจได้ และทารกจะหนักประมาณ 2 ปอนด์ ทารกมักจะคลอดออกมาประมาณช่วง 38-40 สัปดาห์หลังการปฏิสนธิ ทารกทุกคนเป็นสิ่งทรงสร้างพิเศษที่น่าอัศจรรย์ซึ่งพระเจ้าผู้สร้างของเราสร้างขึ้นมา
► ให้นักศึกษาคนหนึ่งเป็นตัวแทนกลุ่มอ่าน ปัญญาจารย์ 11:5
เป็นเรื่องอัศจรรย์อย่างแท้จริงที่พระเจ้าสร้าง ก่อรูป และพัฒนาทารกในครรภ์มารดา ผู้คนไม่สามารถเข้าใจกระบวนการหรือสิ่งที่เกี่ยวข้องทั้งหมดได้อย่างเต็มที่ อย่างไรก็ตาม ในทุกทวีป สังคม และวัฒนธรรม พัฒนาการของมนุษย์เป็นไปตามลำดับและรูปแบบอย่างเดียวกัน การออกแบบของพระผู้สร้างช่างสมบูรณ์แบบ!
► ให้นักศึกษาคนหนึ่งเป็นตัวแทนกลุ่มอ่าน โยบ 10:8-12
ในข้อพระคัมภีร์เหล่านี้ โยบใช้คำอุปมาที่กล่าวถึงการปฏิสนธิและพัฒนาการของทารกในครรภ์ของมารดา โยบบอกเราว่าพระเจ้าผู้สร้างคือผู้ให้ชีวิต
คุณค่าของการถูกสร้างตามพระฉายของพระเจ้า
ปฐมกาล 1:26-27 และปฐมกาล 9:6 บอกว่าเราถูกสร้างขึ้นตามพระฉายของพระเจ้า ชีวิตของมนุษย์ทุกคนมีความศักดิ์สิทธิ์ ด้วยเหตุนี้ การฆ่ามนุษย์จึงเป็นความบาป (ปฐมกาล 9:5, อพยพ 20:13)
ในเอเสเคียล 16:20-21, 36, 38 พระเจ้าพูดต่อต้านอย่างหนักแน่นกับคนที่จะยุติชีวิตของเด็ก พระองค์เตือนชาวอิสราเอลเรื่องการบูชายัญเด็กแก่รูปเคารพและประกาศถึงการพิพากษาอันร้ายแรงสำหรับพวกเขา
ในอิสยาห์ 46:3-4 พระเจ้าพูดถึงการเอาใจใส่ต่อมวลมนุษย์ตลอดทุกระยะของพัฒนาการเมื่อพระองค์ตรัสว่า...
โอ วงศ์วานของยาโคบเอ๋ย จงฟังเรา และทุกคนที่เหลืออยู่ในวงศ์วานของอิสราเอล ผู้ซึ่งเราอุ้มมาตั้งแต่เกิด แบกมาตั้งแต่อยู่ในครรภ์ จนกระทั่งเจ้าแก่ เราก็คือผู้นั้น เราจะอุ้มชูเจ้าจนเจ้าผมหงอก เราได้สร้าง เราจะแบกไว้ เราจะอุ้มชูและเราจะช่วยกู้
ช่างเป็นพระสัญญาที่งดงามจริง ๆ!
ทุกคนมีคุณค่า รวมถึงทารกในครรภ์ คนพิการ ผู้ที่มีความต้องการพิเศษ และผู้สูงอายุ คุณค่าของบุคคลไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าเขาสามารถทำอะไรได้บ้าง หรือว่าเขาจะสามารถอยู่รอดได้หรือไม่ถ้าหากเขาอยู่คนเดียว ทุกคนมีคุณค่าเพราะทุกคนถูกสร้างขึ้นตามพระฉายของพระเจ้า
พระคัมภีร์บอกเราว่าเด็กแต่ละคนมีค่าในสายตาของพระเจ้าตั้งแต่เมื่อมีการปฏิสนธิ (สดุดี 139:13-18) ด้วยเหตุนี้เราจึงรู้ว่าเราเป็นมนุษย์ตั้งแต่วินาทีที่มีการปฏิสนธิ การจงใจยุติการตั้งครรภ์ด้วยการทำแท้งถือเป็นการฆ่ามนุษย์
มีอย่างน้อยสี่วิธีที่ผู้ติดตามพระคริสต์ควรทำเพื่อปกป้องชีวิตของลูกในครรภ์และทำพันธกิจต่อผู้เป็นแม่
1. พวกเขาควรมีอิทธิพลต่อรัฐบาลและระบบศาลของประเทศของตน ในการออกกฎหมายและตัดสินคดีที่คุ้มครองทารกในครรภ์จากการถูกฆ่า
2. พวกเขาควรให้ความช่วยเหลือสตรีมีครรภ์ที่รู้สึกว่าการทำแท้งเป็นทางเลือกเดียวของพวกเขา เพื่อที่พวกเธอจะรู้สึกว่าสามารถปกป้องชีวิตของลูก ๆ ได้
3. พวกเขาควรดูแลทารกที่ไม่เป็นที่ต้องการ
4. พวกเขาควรหยิบยื่นพระคุณและการช่วยเหลือทางจิตวิญญาณให้กับผู้หญิงที่กำลังทุกข์ทรมานจากความรู้สึกผิดเนื่องจากการทำแท้งในอดีต
การดูแลลูกในครรภ์
สิ่งสำคัญคือต้องตระหนักว่าลูกที่แม่อุ้มครรภ์ไว้มีจุดหมายปลายทางนิรันดร์ บุคคลนั้นก็จะดำรงอยู่ตลอดไป เพราะเหตุนี้ พ่อแม่จึงต้องดูแลทุกด้านในชีวิตของลูก คือร่างกาย จิตใจ สังคม/อารมณ์ และจิตวิญญาณ!
► ให้นักศึกษาคนหนึ่งเป็นตัวแทนกลุ่มอ่าน มัทธิว 18:2
พฤติกรรมของผู้ชายอาจส่งผลต่อสุขภาพของลูกในครรภ์และอาจขัดขวางไม่ให้เขาเป็นพ่อได้ตั้งแต่แรก แอลกอฮอล์ โคเคน หรือการสูบบุหรี่อาจทำลายสเปิร์มของผู้ชาย และเพิ่มความเป็นไปได้ของภาวะมีบุตรยาก (ทำให้การปฏิสนธิเป็นไปไม่ได้) หรือการแท้งบุตร (ทารกที่เสียชีวิตเองในช่วงระหว่างตั้งครรภ์)
การใช้สารอันตรายของแม่ที่ตั้งครรภ์ เช่น ยา (ตามใบสั่งแพทย์หรือผิดกฎหมาย) แอลกอฮอล์ หรือบุหรี่ อาจเป็นอันตรายต่อทารกแบบถาวร สารดังกล่าวขัดขวางพัฒนาการของทารกและทำให้ทารกเกิดมาพร้อมกับปัญหาทางร่างกายหรือจิตใจ[1]
ช่วงเวลาสำคัญที่สุดช่วงหนึ่งของพัฒนาการของทารกในครรภ์คือช่วงที่อวัยวะและเนื้อเยื่อมีการพัฒนาเป็นครั้งแรก โดยเฉพาะระหว่างสัปดาห์ที่ 3-4 ของการตั้งครรภ์ ช่วงนี้ผู้หญิงหลายคนยังไม่รู้ว่าตัวเองมีลูกแล้ว!
► ให้นักศึกษาคนหนึ่งเป็นตัวแทนกลุ่มอ่าน 1 โครินธ์ 10:31
ถึงแม้ว่าผู้เป็นแม่จะไม่สามารถควบคุมสุขภาพของลูกในครรภ์ได้ แต่เธอควรช่วยเหลือลูกให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ โดยต้องแน่ใจว่าเธอได้รับสารอาหารที่ดีและหลีกเลี่ยงสารที่เป็นอันตราย พระเจ้าตรัสว่าลูกมีค่า และเราถวายเกียรติแด่พระเจ้าเมื่อเราปฏิบัติต่อลูกเช่นนั้น
ถือเป็นโศกนาฏกรรมเมื่อลูกในครรภ์ไม่ได้มีชีวิตอยู่จนคลอด โดยปกติแล้วการตายของลูกในครรภ์ไม่ได้เป็นผลของการกระทำใด ๆ ของแม่ ผู้เป็นพ่อแม่จะรู้สึกสูญเสียอย่างมาก และผู้เชื่อคนอื่นๆ ควรพยายามปลอบใจพวกเขาในช่วงเวลานั้น
การกำเนิด
ในขณะที่ประสบการณ์การคลอดบุตรจะแวดล้อมไปด้วยวัฒนธรรมที่แตกต่างกันมากมาย แต่ผู้หญิงทั่วโลกก็มีสิ่งที่เหมือนกันอย่างมาก ในปฐมกาล 3:16 พระเจ้าตรัสว่า “เราจะเพิ่มความทุกข์ลำบากมากขึ้นแก่เจ้า และเมื่อเจ้ามีครรภ์ เจ้าจะคลอดบุตรด้วยความเจ็บปวด…”
กี่ศตวรรษผ่านไป แต่พระวจนะของพระเจ้าก็ยังคงเป็นจริงไปทั่วโลก ผลกระทบจากบาปครั้งแรกของอาดัมและเอวายังคงเป็นสิ่งที่รู้สึกได้ในกระบวนการคลอดบุตร แม้แต่มารีย์มารดาของพระเยซูก็ไม่ได้รับการยกเว้น แต่ต้องพบกับความเจ็บปวดในการคลอดบุตร (ลูกา 2:6-7)
[1] Greg Cook & Joan Cook,
The World of Children , 3rd ed. (Pearson Education, 2013), 85
Next
