Lesson 4: ସମ୍ପର୍କ

ଏହି ପାଠର ଶେଷ ସୁଦ୍ଧା ଛାତ୍ର ଛାତ୍ରୀମାନେ ଯେପରି :

(୧) ପ୍ରେମ, ଶାନ୍ତି ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ସମ୍ପର୍କରେ ସମ୍ମାନର ନିୟମଗୁଡ଼ିକୁ ପ୍ରୟୋଗ କରିବେ ।

(୨) ନଅଟି ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ନିୟମ ଗ୍ରହଣ କରିବେ ଯାହା ଜଣେ ବିଶ୍ୱାସୀଙ୍କ ଭାଷା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିବା ଏବଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦେବାରେ ସକ୍ଷମ କରିଥାଏ ।

କାଳ୍ପନିକ କାହାଣୀରେ ରବିନ୍‌ସନ୍‌ କ୍ରୁସୋ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ସମୁଦ୍ରରେ ଏକ ଜାହାଜ ବୁଡ଼ିଯିବାରୁ ବଞ୍ଚି ଯାଇ ପହଁରି ପହଁରି ଏକ ଦ୍ୱୀପରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲେ । ଅନେକ ମାସ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେଠାରେ ସେ ଏକାକୀ ଥିଲେ । ସେ ଏକ ବାସସ୍ଥାନ ତିଆରି କଲେ, ପୋଷାକ ତିଆରି କଲେ ଏବଂ କିପରି ଖାଦ୍ୟ ଖୋଜିପାଇବେ ତାହା ଶିକ୍ଷା କଲେ । ତା’ପରେ ଦିନେ ସେ ସମୁଦ୍ର ପାଖ ଦେଇ ଯିବା ସମୟରେ ବାଲିରେ ପଡ଼ିଥିବା ଏକ ମନୁଷ୍ୟର ପଦଚିହ୍ନ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ । ତା’ର ଅର୍ଥ ଆଉ ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟ ସେଠାରେ ଥିଲା । ସେ ଜାଣି ନ ଥିଲେ ଯେ, ଯଦି ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ତାଙ୍କର ବନ୍ଧୁ କିମ୍ବା ଶତ୍ରୁ ହୋଇପାରନ୍ତି ବୋଲି । ସେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିର ଚରିତ୍ର, ଭାଷା, ଜାତି ଏବଂ ସେ କ’ଣ ପାଇଁ ସେଠାକୁ ଆସିଥିଲେ, ସେ ବିଷୟରେ କିଛି ଜାଣି ନ ଥିଲେ । ସେ ଜାଣି ନ ଥିଲେ ଯେ, ଏହି ବ୍ୟକ୍ତି ଦ୍ୱୀପରେ ତାଙ୍କ ଜୀବନକୁ କିପରି ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଥିବେ । ଯେହେତୁ ସମ୍ପର୍କଗୁଡ଼ିକ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଜୀବନକୁ ବହୁତ ପ୍ରଭାବିତ କରେ, ରବିନ୍‌ସନ୍‌ ପାଦଚିହ୍ନ ଦେଖିବା ପରେ ଆଶା ଓ ଭୟ ଉଭୟ ଅନୁଭବ କରିଥିଲେ ।

ପ୍ରଥମ ଶତାବ୍ଦୀର ମଣ୍ଡଳୀ, ଯାହା ପୁରୁଷ ଓ ମହିଳା, ଯିହୂଦୀ ଏବଂ ଅଣ ଯିହୁଦୀ ଓ ବିଭିନ୍ନ ସାମାଜିକ ବର୍ଗ ଏବଂ ସଂସ୍କୃତିର ଲୋକଙ୍କୁ ନେଇ ଗଠିତ ଥିଲା, ସେମାନଙ୍କୁ ଅନେକ ଦ୍ୱନ୍ଦର ମଧ୍ୟ ଦେଇ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲା । ପରସ୍ପରକୁ ସ୍ୱାଗତ କରିବାକୁ ପ୍ରେରିତ ପାଉଲ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଥିଲେ (ରୋମୀୟ ୧୫:୭) ।

► ଭାବି ଦେଖନ୍ତୁ ଜଣେ ମନୁଷ୍ୟ ଏକ ଦ୍ୱୀପରେ ଏକାକୀ ଅଛି । କ’ଣ ସେ କାହା ସହିତ ଧୈର୍ଯ୍ୟବାନ ହୋଇପାରିବ କି? କ’ଣ ସେ କାହାକୁ କ୍ଷମା ଦେଇପାରିବ କି ?

ଅନ୍ୟ ଲୋକଙ୍କ ସହିତ ସମ୍ପର୍କରେ ନ ରହି ଆପଣ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନର ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଗୁଣକୁ ବିକଶିତ କରିପାରିବେ ନାହିଁ ଏବଂ ଦେଖାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ । ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ସମ୍ପର୍କ ନ ରଖିବା ଦ୍ୱାରା ଆପଣ କାହାକୁ କ୍ଷମା ଦେଇପାରିବେ ନାହିଁ କିମ୍ବା କ୍ଷମା ପାଇବେ ନାହିଁ ।

► ଅନ୍ୟ କେଉଁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟ ଗୁଣଗୁଡ଼ିକ ଏବଂ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପଗୁଡ଼ିକ ଯାହା ଅନ୍ୟ ଲୋକଙ୍କୁ ଆବଶ୍ୟକ କରେ?

ଅନ୍ୟ ଲୋକଙ୍କ ସହିତ ସମ୍ପର୍କରେ ଏହି ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ଘଟେ । କେବଳ ସମ୍ପର୍କରେ ଗୁଣଗୁଡ଼ିକ ବିକଶିତ ଏବଂ ପ୍ରଦର୍ଶିତ କରାଯାଇପାରେ, ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଲୋକଙ୍କ ସହିତ ଆମର ସମ୍ପର୍କ ଆମର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ବିକାଶ ଉପରେ ବହୁତ ପ୍ରଭାବ ପକାଇ ଥାଏ ।

ବିଭିନ୍ନ ଧରଣର ସମ୍ପର୍କ ନିମନ୍ତେ ବାଇବଲ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦିଏ । ସ୍ୱାମୀ ଏବଂ ସ୍ତ୍ରୀ, ପିତାମାତା ଏବଂ ସନ୍ତାନ, ନିଯୁକ୍ତି ଦାତା ଏବଂ କର୍ମଚାରୀ, ପାଳକ ଏବଂ ମଣ୍ଡଳୀ, ବୟସ୍କ ବ୍ୟକ୍ତି ଏବଂ ଯୁବକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସମ୍ପର୍କ ପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନାମା ଅଛି ।

ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଅତି କମ୍‌ରେ ତିନୋଟି ନୀତି ଅଛି, ଯାହା ଯେକୌଣସି ପ୍ରକାରର ମାନ ସମ୍ପର୍କରେ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ, ଶାନ୍ତି, ପ୍ରେମ ଏବଂ ସମ୍ମାନର ନୀତି ।

“ସମସ୍ତଙ୍କ ସହିତ ଶାନ୍ତିରେ ରହିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର, ପୁଣି ଯେଉଁ ପବିତ୍ରତା ବିନୁ କେହି ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦର୍ଶନ ପାଇବ ନାହିଁ, ସେଥିର ଅନୁସରଣ କର’’ (ଏବ୍ରୀ ୧୨:୧୪) ।

ଏହି ପଦଟି ସମ୍ପର୍କର ଗୁରୁତ୍ୱକୁ ଅତି ପ୍ରାଧାନ୍ୟଯୁକ୍ତ ଭାବରେ ଦର୍ଶାଏ । ପବିତ୍ରତା ସମସ୍ତଙ୍କ ସହିତ ଶାନ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରିବାକୁ ଘନିଷ୍ଠ ଭାବରେ ଜଡ଼ିତ ।

► ଲୋକଙ୍କ ସହିତ ଶାନ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରିବା ପାଇଁ ଆମକୁ କ’ଣ କରିବା ଉଚିତ?

ଶାନ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରିବାକୁ, ତୁମେ ଅତି କମ୍‌ରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ସେହି ବ୍ୟବହାର ଦେବ ଯାହା ତୁମ ପ୍ରତି ପ୍ରାପ୍ୟ (ରୋମୀୟ ୧୩:୭) । ଯେଉଁମାନଙ୍କୁ ତୁମେ କୃତଜ୍ଞତା, ସମ୍ମାନ କିମ୍ବା ଆଜ୍ଞାବହତା ପ୍ରଦାନ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ, ତାହା ଦେବା ଆବଶ୍ୟକ । ଯଦି ତୁମେ ଏପରି କରୁ ନାହଁ, ତେବେ ତୁମେ ବିବାଦ ସୃଷ୍ଟି କରିବାର ଦୋଷୀ ଅଟ । ଯଦି ତୁମେ ତୁମର ଦାୟୀତ୍ୱରେ ଅସଫଳ ହେଲ, ପ୍ରତିଜ୍ଞା ରକ୍ଷା ନ କର କିମ୍ବା ଅନ୍ୟ ପ୍ରତି ଯାହା କରିବା କଥା ତାହା ନ କର ତେବେ ତୁମେ ଶାନ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରୁ ନାହଁ । ଯେତେବେଳେ ତୁମେ ଜାଣିପାର ଯେ, ତାହା ଅନ୍ୟକୁ ଦେବା କଥା ତହିଁରେ ବିଫଳ ହୋଇଛ ତେବେ ତୁମେ କ୍ଷମା ମାଗିବା ଉଚିତ ଏବଂ ଯେତେ ବେଶୀ ହେଉ ନା କାହିଁକି ତୁମର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ପୂରଣ କରିବ ।

କିନ୍ତୁ ଆପଣ ରୂଣ ପରିଶୋଧ କରିବା ଠାରୁ ଅଧିକ ଶାନ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଏଥିରେ ଯାହାଙ୍କୁ ଆପଣ କିଛି ଦେବାକୁ ବାଧ୍ୟ ନୁହନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ ଓ ସହାନୁଭୂତି ଦେବା ମଧ୍ୟ ଅଟେ ।

► ଜଣେ ଛାତ୍ର ତୀତସ୍‌ ୩:୨-୩ ଦଳ ପାଇଁ ପାଠ କରିବେ ।

ଆମେ ଧୈର୍ଯ୍ୟବାନ ଏବଂ କ୍ଷମାଶୀଳ ହେବା ଉଚିତ, ଏହା ବୁଝିବା ଉଚିତ ଯେ, ମନ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ନ ଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କର ଭୁଲ ମନୋଭାବ ଏବଂ ଭୁଲ୍‌ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଥାଏ ।

ଯଦି ଆପଣ ଶାନ୍ତି ଚାହୁଁଛନ୍ତି, ତେବେ ବିବାଦ ହେଲେ ଆପଣ ସମାଧାନ ଖୋଜିବେ । ଆପଣ କ୍ଷମା ଦେବାକୁ ଚାହିଁବେ । ଆପଣ ଶୀଘ୍ର ମନେ କରିବା ଉଚିତ୍‌ ନୁହେଁ ଯେ, ଶାନ୍ତି ପୁନଃ ସ୍ଥାପିତ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ଏକ ସ୍ଥାୟୀ ବିଭାଜନ ଆପଣ ସହଜରେ ଗ୍ରହଣ କରିବେ ନାହିଁ ।

ଯୀଶୁ କହିଲେ ଯେ, ଯିଏ ତୁମ ପ୍ରତି ଅନ୍ୟାୟ କରିଛି ତୁମେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ନିକଟକୁ ଯିବା ଉଚିତ ଏବଂ ସେ କ’ଣ କରିଛି ତାହା ତାକୁ ବୁଝାଇବା ଉଚିତ (ମାଥିଉ ୧୮:୧୫) । ଯଦି ତୁମେ ବିବାଦ ପାଇଁ ମାମଲାକୁ ବହୁତ ଛୋଟ ବୋଲି ଭାବୁଛ, ତେବେ ତୁମେ ଏହା ବିଷୟରେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ କିମ୍ବା ଭୁଲ୍‌ କରୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କ୍ଷୋଭ ରଖିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ ।

ବେଳେବେଳେ ଲୋକମାନେ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କ୍ଷମାହୀନତା ସହିତ ସଂଘର୍ଷ କରନ୍ତି, ଯେଉଁମାନେ ସେମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଭୁଲ୍‌ କରିଛନ୍ତି । ଆମେ ମନ ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହୋଇ ନ ଥିବା ଲୋକଙ୍କଠାରୁ ଦୁର୍ବବ୍ୟବହାର ଆଶା କରିପାରୁ, କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଆମ ବିରୁଦ୍ଧରେ କିଛି ଭୁଲ୍‌ କରନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ଏହା ବୁଝିବା କଷ୍ଟକର ।

ଯୀଶୁ କହିଲେ ଯେ, ଲୋକମାନେ ଆମକୁ ବାରମ୍ବାର ଖରାପ ବ୍ୟବହାର କଲେ ମଧ୍ୟ ଆମେ କ୍ଷମା କରି ଚାଲିବାକୁ ଇଚ୍ଛୁକ ହେବା ଉଚିତ (ମାଥିଉ ୧୮:୨୧-୨୨) । ଲୋକମାନେ ମଣ୍ଡଳୀ ମଣ୍ଡଳୀ ଛାଡ଼ିବା ଏବଂ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଭାବରେ ହାର ମାନିବାର ସାଧାରଣ କାରଣ ହେଉଛି ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନମାନଙ୍କଠାରୁ ଦୁର୍ବ୍ୟବହାର ପ୍ରତି ଅସନ୍ତୋଷ । ଅନ୍ୟ ପ୍ରକାରର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ବିଫଳତା ପୂର୍ବରୁ ତିକ୍ତତା ପ୍ରାୟତଃ ଆସିଥାଏ ।

ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି କ୍ଷମା କରିବାକୁ ମନା କରନ୍ତି, ସେ ତାଙ୍କ ଜୀବନର ଏକ କ୍ଷେତ୍ରକୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଅଧିକାରର ପ୍ରତିରୋଧରେ ଲଗାନ୍ତି, କାରଣ ଈଶ୍ୱର ଆମକୁ କ୍ଷମା କରିବାକୁ ଆବଶ୍ୟକ କରନ୍ତି (ଏଫିସୀୟ ୪:୩୨ ପାଠ କରନ୍ତୁ) । ସେହି କ୍ଷେତ୍ର ଏପରି ଏକ କ୍ଷେତ୍ର ହୋଇଯାଏ ଯେଉଁଠାରେ ଶୟତାନ ଜୀବନର ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଅଂଶକୁ ପ୍ରଭାବିତ କରିପାରିବ । ଯଦି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି କ୍ଷମା ଦେବାକୁ ମନା କରନ୍ତି, ତେବେ ସେ ବୋଧହୁଏ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅସମ୍ପର୍କିତ ପ୍ରଲୋଭନକୁ ପ୍ରତିରୋଧ କରିପାରିବେ ନାହିଁ ।

ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଅପରାଧର ମୂଳ ହେଉଛି ଆମର ଅଧିକାରର ମୂଲ୍ୟ । କାରଣ ଆମେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ଯେ, ଆମେ କିଛି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସତ୍କାର କିମ୍ବା ସମ୍ମାନ ପାଇବାକୁ ଯୋଗ୍ୟ ଅଟୁ, ଯେତେବେଳେ ଆମେ ତାହା ପାଇ ନ ଥାଉ, ଆମେ ଅପମାନିତ ହେଉ । ଆମେ ବିଶ୍ୱାସ କରୁ ଯେ, ଆମେ ଯାହା ପାଇଛୁ ତାହାଠାରୁ ଅଧିକ ପାଇବାର ଆମେ ଯୋଗ୍ୟ ଅଟୁ ।

ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କରିବାର ଚାବିକାଠି ହେଉଛି ମୁକ୍ତିକୁ ବୁଝିବା । ମୁକ୍ତ କରିବାର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ପଛୁଆଇ କିଣି ନେବା । ଯେହେତୁ ଈଶ୍ୱର ଆମକୁ ମୁକ୍ତ କରିଛନ୍ତି, ଆମେ ତାହାଙ୍କର ଅଟୁ ଏବଂ ଆମର ଅଧିକାର ତାଙ୍କ ପାଖରେ ଅଛି । ଆମକୁ ସଚେତନ ଭାବରେ ଆମର ଅଧିକାର ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସମର୍ପଣ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଆପଣ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିପାରନ୍ତି - “ପ୍ରଭୁ, ମୁଁ ଜାଣେ ମୋର ସମସ୍ତ ଅଧିକାର ତୁମଠାରେ ଅଛି । ସେଗୁଡ଼ିକର ଦାୟିତ୍ୱ ତୁମେ ନିଅ ବୋଲି ମୁଁ ଇଚ୍ଛା କରେ ଏବଂ ମୋ’ ପାଇଁ ଯାହା ଉତ୍ତମ କେବଳ ତାହା ମୋତେ ପ୍ରଦାନ କର’’ । ତା’ପରେ ଯେତେବେଳେ ଲୋକମାନେ ତୁମକୁ ଉତ୍ତମ ବ୍ୟବହାର କରିବେ, ତୁମେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଇପାରିବ ଯେ ସେ ତୁମକୁ ସେହି ସୁଯୋଗ ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି। ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ତୁମ ପ୍ରତି ଖରାପ ବ୍ୟବହାର କରେ, ତେବେ ମନେରଖ ଆପଣଙ୍କ ଅଧିକାରଗୁଡ଼ିକ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦାୟିତ୍ୱରେ ଅଛି ଏବଂ ସେହି ସମୟରେ ସେହି ଅଧିକାର ବିନା ଆପଣ ଭଲ ଉନ୍ନତି କରିପାରିଛନ୍ତି ବୋଲି ସେ ଦେଖନ୍ତି ।

ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କରିବା ଦ୍ୱାରା, ତୁମେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରୁଛ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଅନୁସାରେ ବିକଶିତ କରିବାକୁ ତାଙ୍କଠାରେ ସମର୍ପିତ ହେଉଛ । ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିକଟରେ ନିଜର ଅଧିକାର ସମର୍ପଣ କରିବାର ଏହି ନୀତି ପ୍ରତ୍ୟେକ ମାନବ ସମ୍ପର୍କ ପାଇଁ ପ୍ରଜୁଯ୍ୟ - (କ୍ଷମା ବିଷୟରେ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଶାସ୍ତ୍ରାଂଶଗୁଡ଼ିକ ହେଉଛି କଲସୀୟ ୩:୧୩, ମାଥିଉ ୬:୧୫ ଏବଂ ରୋମୀୟ ୧୨:୧୯) ।

ଯାହାଙ୍କ ପ୍ରତି ଆମେ ଆଦୌ ରୂଣୀ ନୋହୁଁ, ତଥାପି ଆମେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରେମରେ ବ୍ୟବହାର କରିବା ଉଚିତ । କାରଣ ଆମେ ଅନୁଗ୍ରହ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇଛୁ, ଆମେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ ରୂଣୀ ଅଟୁ । ଆମେ ତାହାଙ୍କ ରୂଣ ସୁଝି ପାରିବା ନାହିଁ । ତାହାଙ୍କର କିଛି ଆବଶ୍ୟକ ନାହିଁ କିନ୍ତୁ ଅଯୋଗ୍ୟ ହୋଇ ଯେଉଁ ପ୍ରେମ ପାଇଅଛୁ ତାହା ଅନ୍ୟକୁ ପ୍ରଦାନ କରିବାକୁ ଈଶ୍ୱର ଆମକୁ କହିଛନ୍ତି ।

“ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେମ କରିବା ବିନା ଆଉ କାହିଁରେ କାହାରିଠାରେ ରୂଣୀ ହୁଅ ନାହିଁ’’ (ରୋମୀୟ ୧୩:୮) ।

ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ପ୍ରକୃତରେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଅଟେ ପ୍ରେମ ହେଉଛି ତା’ର ପ୍ରମାଣ ।

ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁଅଛି ବୋଲି କହି ଯଦି କେହି ଆପଣା ଭାଇକୁ ଘୃଣା କରେ, ତାହାହେଲେ ସେ ମିଥ୍ୟାବାଦୀ, ଯେଣୁ ଯେଉଁ ଭାଇକୁ ଦେଖିଅଛି, ଯଦି ତାହାକୁ କେହି ପ୍ରେମ ନ କରେ, ତାହାହେଲେ ଯେଉଁ ଈଶ୍ଵରଙ୍କୁ ସେ ଦେଖି ନାହିଁ, ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରି ପାରେ ନାହିଁ (୧ ଯୋହନ ୪:୨୦)।

ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏକ ବିଶେଷ ପ୍ରେମ ଅଛି ଏବଂ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ତୁମର କାର୍ଯ୍ୟ ଏବଂ ମନୋଭାବକୁ ଯୀଶୁ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଭାବରେ ନିଅନ୍ତି । ବିଚାର ଦିନରେ ସେ କହିବେ, “ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ସତ୍ୟ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ମୋହର ଏହି କ୍ଷୁଦ୍ରତମ ଭ୍ରାତୃବୃନ୍ଦଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣକ ପ୍ରତି ଏହା କରିଥିବାରୁ ମୋ’ ପ୍ରତି ହିଁ ତାହା କରିଅଛ’’ (ମାଥିଉ ୨୫:୪୦) ।

କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟ ପ୍ରେମ କେବଳ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ପ୍ରକାଶିତ ହେବା ଉଚିତ ନୁହେଁ। ମାଥିଉ ୫:୪୪-୪୫ରେ ଯୀଶୁ କହଲେ,

“କିନ୍ତୁ ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ କହୁଅଛି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ଶତ୍ରୁମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କର, ପୁଣି ଯେଉଁମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ତାଡ଼ନା କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର, ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତାଙ୍କର ସନ୍ତାନ ହେବ । ସେ ତ ଦୁଷ୍ଟ ଓ ସନ୍ଥ ଉଭୟଙ୍କ ଉପରେ ଆପଣା ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଦୟ କରାନ୍ତି, ପୁଣି ଧାର୍ମିକ ଓ ଅଧାର୍ମିକମାନଙ୍କ ଉପରେ ବୃଷ୍ଟି ବର୍ଷାନ୍ତି ।’’

ଯେଉଁମାନେ ଅପମାନ କରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି କିଛି ଲୋକ ଦୟାଭାବ ଦେଖାଇବା କଷ୍ଟକର ହୋଇଥାଏ, କିନ୍ତୁ ଅଭଦ୍ର ହେବା ପାଇଁ କଦାପି କୌଣସି ବାହାନା ନାହିଁ । ଆମେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ଯୋଗ୍ୟତା ଅନୁସାରେ ବ୍ୟବହାର କରିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । ସେମାନେ ଯୋଗ୍ୟ ହୁଅନ୍ତୁ ବା ନ ହୁଅନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଆମେ ପ୍ରେମ ଏବଂ ଦୟା ଦେଖାଇବାର ଅଛି - (୧ କରିନ୍ଥୀୟ ୧୬:୧୪) । ଆମକୁ ମନେରଖିବାକୁ ହେବ ଯେ, ଯେତେବେଳେ ଆମେ ଅଣ ବିଶ୍ୱାସୀ ଥିଲୁ, ଆମେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରେମ ପାଇବାର ଯୋଗ୍ୟ ନ ଥିଲୁ, ତଥାପି ସେ ଆମକୁ ପ୍ରେମ କଲେ (ତୀତସ ୩:୨-୩) ।

► ଯଦି ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ୧୦୦ ଡଲାର ର ଏକ ମଇଳା ଏବଂ ଛିଣ୍ଡି ଯାଇଥିବା ବିଲ୍‌ ବନାମୂଲ୍ୟରେ ପ୍ରଦାନ କରେ କ’ଣ ଆପଣ ତାହା ଗ୍ରହଣ କରିବେ? କ’ଣ ଆପଣ ତାହା ମଇଳା ଏବଂ ଛିଣ୍ଡା ବୋଲି ଗ୍ରହଣ କରିବେ ନାହିଁ ?

ଆପଣ ଏହାକୁ ଗ୍ରହଣ କରିବେ କାରଣ ଏହାର ଏକ ମୂଲ୍ୟ ଅଛି ଯାହା ଏହାର ଅବସ୍ଥା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ ନାହିଁ ।

ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତି ସମ୍ମାନ ପାଇବାର ଯୋଗ୍ୟ ଅଟନ୍ତି କାରଣ ମାନବଜାତି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିରେ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି (ଆଦିପୁସ୍ତକ ୧:୨୭) । ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଅନ୍ତର୍ନିହିତ ମୂଲ୍ୟ ପ୍ରଦାନ କରେ ।

କିଛି ଲୋକଙ୍କର ବୁଦ୍ଧିମତା ଉଚ୍ଚ ନଥାଇପାରେ। କିଛି ଲୋକଙ୍କ ପାଖରେ ଦକ୍ଷତା, ତାଲିମ କିମ୍ବା ଅନ୍ୟ କିଛି ଅଭାବ ଥାଏ ଯାହା ସେମାନଙ୍କୁ ସାଧାରଣ ମାନଦଣ୍ଡ ଅନୁଯାୟୀ ସଫଳ କିମ୍ବା ଉପଯୋଗୀ କରିପାରିବ। ତଥାପି ସେମାନଙ୍କର ମୂଲ୍ୟ ରହିଛି କାରଣ ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିରେ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିଲେ।

ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ପାଖରେ ଏହି ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକ ମୂଲ୍ୟ ଅଛି, ଯଦିଓ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କର ମୂର୍ଖତାପୂର୍ଣ୍ଣ ନିଷ୍ପତ୍ତି ଦ୍ୱାରା ଅନ୍ୟ ଉପାୟରେ ନିଜକୁ କମ୍ ମୂଲ୍ୟବାନ କରିଛନ୍ତି। ଯେଉଁମାନେ ପାଠପଢ଼ା ସମାପ୍ତ ନକରି ସ୍କୁଲ ଛାଡିଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ନଷ୍ଟ କରିଛନ୍ତି, କିମ୍ବା ଖରାପ ଅଭ୍ୟାସ ଗଢ଼ିଛନ୍ତି, ସେମାନେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିରେ ନିର୍ମିତ ବ୍ୟକ୍ତି ଭାବରେ ମୂଲ୍ୟବାନ ଅଟନ୍ତି।

ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିର ଅନ୍ତର୍ନିହିତ ମୂଲ୍ୟ ହେତୁ, ଲୋକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ସମ୍ପର୍କରେ ସମ୍ମାନ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରାଯିବା ଉଚିତ। ସୌଜନ୍ୟ ହେଉଛି ସର୍ବନିମ୍ନ।

ହେରଫେର ଏବଂ ଠକେଇ ଭୁଲ, କାରଣ ସମସ୍ତେ ଅନନ୍ତ ପରିଣାମ ସହିତ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଅନ୍ତି ଏବଂ ନିଷ୍ପତ୍ତି ପାଇଁ ପ୍ରକୃତ କାରଣଗୁଡ଼ିକୁ ଜାଣିବା ଆବଶ୍ୟକ। ଭୁଲ କାରଣ ପାଇଁ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ କିଛି ଠିକ୍ କରିବାକୁ ପ୍ରବର୍ତ୍ତାଇବା ସଫଳତା ନୁହେଁ, କାରଣ ସେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସଠିକ୍ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇନାହିଁ।

ଯଥାସମ୍ଭବ, ଆମେ ଲୋକମାନଙ୍କ ସହିତ ସମ୍ମାନର ସହିତ ବ୍ୟବହାର କରିବା ଉଚିତ, ଯେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କର ଆଚରଣ ଭୁଲ ଥାଏ। ଭୁଲ ସଂଶୋଧନ ଏବଂ ଭୁଲର ଦଣ୍ଡ (ଯେଉଁମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଏହା କରିବାର ଉପଯୁକ୍ତ ଅଧିକାର ଅଛି) ମଧ୍ୟ ଏହି ସଚେତନା ସହିତ କରାଯାଏ ଯେ ଆମେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରକୃତିର କିଛି ଅମର ପ୍ରାଣୀଙ୍କ ସହିତ ବ୍ୟବହାର କରୁଛୁ।

ସେହି ନୀତିଗୁଡ଼ିକୁ ପ୍ରୟୋଗ କରିବାର ପ୍ରଚୁର ଉଦାହରଣ ରହିବା ଉଚିତ

► କେତେବେଳେ କିଏ ଶାନ୍ତି ପାଳନ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ, ସେୟାର କରନ୍ତୁ ଏବଂ ଉଦାହରଣ ଦିଅନ୍ତୁ ।

► ଯାହାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସେମାନଙ୍କର ଅସନ୍ତୋଷ ଅଛି ସେମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କରିବା ପାଇଁ ଅଂଶୀଦାର କରନ୍ତୁ ଏବଂ ସଦସ୍ୟମାନଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରତିବଦ୍ଧତା ମାଗନ୍ତୁ ।

► ଏପରି ଏକ ପରିସ୍ଥିତି ପାଇଁ ପ୍ରଶ୍ନ କର, ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି କାହାକୁ ତାଙ୍କ ଯୋଗ୍ୟତାଠାରୁ ଅଧିକ ପ୍ରେମ ଦେଖାଇ ପାରିବ ।

► ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଆଚରଣ ଭୁଲ୍‌ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ଦେବାର ଅର୍ଥ କ’ଣ ତାହା ଆଲୋଚନା କରନ୍ତୁ ।

► ଏକ ପୁରୁଣା କଥା ଅଛି, “ଖଣ୍ଡାଠାରୁ କଲମ ଅଧିକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ’’ । ଏହାର ଅର୍ଥ କ’ଣ?

ଯୋଗାଯୋଗରେ, ପ୍ରେରଣାରେ, ଏକ ଧାରଣାରେ ଶକ୍ତି ଅଛି । ଆପଣ ଲୋକଙ୍କୁ ବାଧ୍ୟ କରିବା ଅପେକ୍ଷା ପ୍ରେରଣା ଦେଇ ଅଧିକ ସାଧନ କରିପାରିବେ । ଏକ ଧାରଣା - ଏକ ଚିନ୍ତାଧାରା - ଅନେକ ଲୋକଙ୍କୁ ପ୍ରସାରିତ ଏବଂ ପ୍ରଭାବିତ କରିପାରିବ ।

ଭଲ କିମ୍ବା କ୍ଷତି କରିବାର ବାକ୍ୟର ଶକ୍ତି ବିଷୟରେ ବାଇବଲ କହେ (ଯାକୁବ ୩) । ମାନବ ବାର୍ତ୍ତାବାହକମାନଙ୍କୁ ସମର୍ପିତ ସୁସମାଚାରର ଶକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ପରିତ୍ରାଣର ଯୋଜନା ସମାପ୍ତ ହୋଇଛି ।

ଆମେ କିପରି ଭଲ କାମ କରିବା ଏବଂ କ୍ଷତିକୁ ଏଡାଇବା ପାଇଁ ଆମର ଶବ୍ଦ ବ୍ୟବହାର କରିପାରିବା? ବାଇବଲ କେତେକ ନୀତି ପ୍ରଦାନ କରେ।

(୧) ବହୁତ କଥା କୁହନ୍ତୁ ନାହିଁ ।

“ମୂର୍ଖ ବହୁତ କଥା କହେ ...’’ (ଉପଦେଶକ ୧୦:୧୪) ।

“ବହୁ ବାକ୍ୟରେ ଧର୍ମର ଅଭାବ ନ ଥାଏ, ମାତ୍ର ଯେ ଆପଣା ଓଷ୍ଠାଧରକୁ ଦମନ କରେ, ସେ ବୁଦ୍ଧିମାନ” (ହିତୋପଦେଶ ୧୦:୧୯)।

“ଅଜ୍ଞାନ ହିଁ ତୁନି ହେଲେ, ଜ୍ଞାନବାନ ଗଣିତ ହୁଏ; ପୁଣି, ସେ ଆପଣା ଓଷ୍ଠ ବନ୍ଦ କଲେ, ବୁଦ୍ଧିମାନ ଗଣିତ ହୁଏ” (ହିତୋପଦେଶ ୧୭:୨୮) ।

ତେଣୁ ବହୁତ କଥା କୁହନ୍ତୁ ନାହିଁ । ଅତ୍ୟଧିକ କୁହାଳି ନିଜର କିମ୍ବା ଅନ୍ୟର କଥାକୁ ସଠିକ୍‌ ମୂଲ୍ୟ ଦିଏ ନାହିଁ । ସେ ଏପରି କିଛି କୁହନ୍ତି ଯାହା ତାଙ୍କର ପ୍ରକୃତ ଅର୍ଥ ନୁହେଁ, ଏବଂ ସେ ଅନୁମାନ କରନ୍ତି ଯେ ଅନ୍ୟ ଲୋକମାନେ ମଧ୍ୟ ସେହିପରି କରନ୍ତି। କିଛି ନ ଜାଣି ସେ ମତାମତ ଦେଇଥାଏ । ଯେଉଁ ବିଷୟରେ ଆପଣଙ୍କର ଜ୍ଞାନ ନାହିଁ, ସେ ବିଷୟରେ ମତାମତ ଦେବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ମତାମତର ସମାନ ମୂଲ୍ୟ ନାହିଁ ।

(୨) ଭାବିବା ପୂର୍ବରୁ କଥା କୁହନ୍ତୁ ନାହିଁ ।

ତୁମର ଭାବନାକୁ ଏପରି ବିବୃତ୍ତି ଦେବାକୁ ଦିଅ ନାହିଁ ଯାହା ପାଇଁ ତୁମେ ଅନୁତାପ କରିବ।

“ହେ ମୋହର ପ୍ରିୟ ଭାଇମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହା ଜ୍ଞାତ ଅଛ। ପ୍ରତ୍ୟେକ ଜଣ ଶୁଣିବାରେ ତତ୍ପର, କହିବାରେ ଧୀର ପୁଣି କ୍ରୋଧ କରିବାରେ ଧୀର ହେଉ” (ଯାକୁବ ୧:୧୯) ।

“ମୁଖ ଆପଣାର ସବୁ କ୍ରୋଧ ପ୍ରକାଶ କରେ; ମାତ୍ର ଜ୍ଞାନୀ ତାହା ସମ୍ଭାଳି କ୍ଷା; କରେ” (ହିତୋପଦେଶ ୨୯:୧୧) ।

ଯେ କ୍ରୋଧ କରିବାରେ ଧୀର, ସେ ବଡ଼ ବୁଦ୍ଧିମାନ; ପୁଣି, ହଠାତ୍ କ୍ରୋଧୀ ଅଜ୍ଞାନତାରୂପ (ଧ୍ଵଜା) ଟେକେ” (ହିତୋପଦେଶ ୧୪:୨୯)।

(୩) ପ୍ରଥମ ଦେଖାରେ ଏକ ପରିସ୍ଥିତିର ବିଚାର କରନ୍ତୁ ନାହିଁ ।

“ଯେ ଶୁଣିବା ପୂର୍ବେ ଉତ୍ତର କରେ, ତାହା ତାହାର ପ୍ରତି ଅଜ୍ଞାନତା ଓ ଲଜ୍ଜା’’ (ହିତୋପଦେଶ ୧୮:୧୩) ।

“ଯେଉଁ ଲୋକ ପ୍ରଥମେ ଆପଣା ବିବାଦ ଜଣାଏ, ସେ ଧାର୍ମିକ ଦେଖାଯାଏ, ମାତ୍ର ତାହାର ପ୍ରତିବାସୀ ଆସି ତାହାକୁ ପରୀକ୍ଷା କରେ” (ହିତୋପଦେଶ ୧୮:୧୭) ।

ଅଧିକାଂଶ ବିବାଦ ଭୁଲ ବାଝାମଣା ଉପରେ ଆଧାରିତ । ସମୟ ଏବଂ ସତର୍କତା ସାଧାରଣତଃ ସେଗୁଡ଼ିକୁ ସମାଧାନ କରିପାରିବ । ଯଦି କେହି ସଚ୍ଚୋଟତାର ଖ୍ୟାତି ସମ୍ପର୍ଣ୍ଣ ବ୍ୟକ୍ତି ତୁମକୁ କିଛି କହେ ଯାହା ତୁମକୁ ଭୁଲ୍ ମନେହୁଏ, ତେବେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଶୀଘ୍ର ବିଚାର କର ନାହିଁ ।

“ଯେଉଁ ଲୋକ ପଥରେ ଯାଉ ଯାଉ ଆପଣାର ଅସମ୍ପର୍କୀୟ ବିବାଦରେ ରାଗାନ୍ଵିତ ହୁଏ, ସେ କୁକ୍କୁର କାନ ଧରିବା ଲୋକ ତୁଲ୍ୟ” (ହିତୋପଦେଶ ୨୬:୧୭) ।

(୪) ହାସ୍ୟରସ ସହିତ ସତର୍କ ରୁହନ୍ତୁ ।

ଶବ୍ଦର ପ୍ରଭାବ ହେତୁ, ଅନିୟନ୍ତ୍ରିତ ହାସ୍ୟରସ ପାଗଳ ହାତରେ ଏକ ଅସ୍ତ୍ର ସଦୃଶ ।

“ଆପଣା ପ୍ରତିବାସୀକି ଯେଉଁ ଲୋକ ଭୁଲାଇ କହେ, ମୁଁ କ’ଣ କୌତୁକ କରୁ ନାହିଁ? ସେ ସେପରି’’ (ହିତୋପଦେଶ ୨୬:୧୮-୧୯) ।

ଆପଣଙ୍କ କୌତୁକକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା କାରଣରୁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଗଭୀର ଭୁଲ୍‌ କରିବାର କାରଣ ହୁଅନ୍ତୁ ନାହିଁ । ଯେତେବେଳେ ଆପଣ ଗମ୍ଭୀର ନୁହଁନ୍ତି, କୁହନ୍ତୁ ନାହିଁ ଯେ ଆପଣ ଗମ୍ଭୀର ଅଟନ୍ତି - ନ ହେଲେ ସେମାନେ ଆପଣାଙ୍କୁ ପୁନର୍ବାର ବିଶ୍ୱାସ କରିବେ ନାହିଁ । ଯେଉଁ ଦୋଷଗୁଡ଼ିକ ସାହାଯ୍ୟ କରିପାରିବେ ନାହିଁ, ସେଗୁଡ଼ିକୁ ଉପହାସ କର ନାହିଁ। କାହାର ବିଫଳତାରେ ମଜା କରନ୍ତୁ ନାହିଁ । ପାପକୁ ସାମାନ୍ୟ ମନେ କରୁଥିବା ମଜା କଥା କୁହନ୍ତୁ ନାହିଁ।

► ହାସ୍ୟରସ ପାଇଁ ଆଉ କ’ଣ ଭୁଲ୍‌ ବ୍ୟବହାର?

(୫) ଭୁଲ୍‌ ବ୍ୟକ୍ତି ପ୍ରତି ଏହା କୁହନ୍ତୁ ନାହିଁ ।

“ଯେ ଖଚୁଆ ହୋଇ ବୁଲେ, ସେ ଗୁପ୍ତ କଥା ପ୍ରକାଶ କରେ, ମାତ୍ର ଯାହାର ବିଶ୍ଵସ୍ତ ମନ, ସେ କଥା ଢାଙ୍କେ” (ହିତୋପଦେଶ ୧୧:୧୩)।

“କାଷ୍ଠ ଶେଷ ହେଲେ ଅଗ୍ନି ନିଭି ଯାଏ, କର୍ଣ୍ଡେଜପ ନ ଥିଲେ କଳି ନିବୃତ୍ତ ହୁଏ’’ (ହିତୋପଦେଶ ୨୬:୨୦) ।

କିଛି କହିବାର ଆବଶ୍ୟକତା ପଡ଼ିପାରେ, କିନ୍ତୁ ତୁମେ ତାହା କହିବା ପାଇଁ ଠିକ୍‌ ବ୍ୟକ୍ତି ନ ହୋଇପାରେ । ଯେଉଁ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ଏହା କହିବା ଉଚିତ, ତାଙ୍କ ସ୍ଥାନରେ ତୁମେ ଏହା କହିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ।

ଲୋକମାନଙ୍କର ତୃଟି ବିଷୟରେ ସୂଚନା ପ୍ରସାରଣ କର ନାହିଁ।

ଯଦି ଲୋକମାନେ ଭାବନ୍ତି ଯେ, ତୁମେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ କହିବ, ତେବେ ସେମାନେ ତୁମକୁ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ସୂଚନା ସହିତ ବିଶ୍ୱାସ କରିବେ ନାହିଁ ।

“ଆପଣା ପ୍ରତିବାସୀ ସହିତ ଆପଣା ବିବାଦର ପ୍ରତିବାଦ କର, ପୁଣି ପରର ଗୋପନୀୟ କଥା ପ୍ରକାଶ କର ନାହିଁ’’ (ହିତୋପଦେଶ ୨୫:୯) ।

ମାଥିଉ ୧୮:୧୫-୧୭ ରେ, ଜଣେ କାପୁରୁଷ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଅନୁସରଣ କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ଭୁଲ୍‌ ଲୋକଙ୍କୁ ନିଜର ସମସ୍ୟା କହିଥାଏ ।

(୬) ସମାଲୋଚନା ପ୍ରତି ସତର୍କ ରୁହନ୍ତୁ ।

ସମାଲୋଚନା କରିବାର ଏକ ସଠିକ୍‌ ସମୟ ଏବଂ ଉପାୟ ଅଛି ।

“ଗୁପ୍ତ ପ୍ରେମଠାରୁ ପ୍ରକାଶିତ ଅନୁଯୋଗ ଭଲ। ପ୍ରେମକାରୀର କ୍ଷତ ବିଶ୍ଵାସ୍ୟ...” (ହିତୋପଦେଶ ୨୭:୫-୬) ।

ନିଶ୍ଚିତ କରନ୍ତୁ ଯେ, ତୁମର ସମାଲୋଚନା ନଷ୍ଟ କରିବା ପାଇଁ ନୁହେଁ ବରଂ ନିର୍ମାଣ କରିବା ପାଇଁ ଅଟେ । ତୁମେ ଦେଖାଇବା ଉଚିତ୍‌ ଯେ, ତୁମେ ସେମାନଙ୍କ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରୁଛ ଏବଂ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛ । ସାଧାରଣତଃ ତୁମର ସମାଲୋଚନା ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପୂର୍ବରୁ ଏକ ସୁସ୍ଥ ସମ୍ପର୍କ ଆବଶ୍ୟକ।

(୭) ପ୍ରତାରଣା କର ନାହିଁ

“ପରସ୍ପର ମିଥ୍ୟା କୁହ ନାହିଁ; ତୁମ୍ଭେମାନେ ତ ପୁରାତନ ସ୍ଵଭାବ ଓ ସେଥିର ସମସ୍ତ କର୍ମ ପରିତ୍ୟାଗ କରି ନୂତନ ସ୍ଵଭାବ” (କଲସୀୟ ୩:୯-୧୦) ।

ପ୍ରତାରଣା ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ ଜୀବନରେ ନୁହେଁ ବରଂ ପାପ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଜୀବନରେ ଫିଟ୍‌ ହୁଏ ।

“ମିଥ୍ୟାବାଦୀ ଓଷ୍ଠ ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଘୃଣା ବିଷୟ; ମାତ୍ର ଯେଉଁମାନେ ସତ୍ୟ ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି, ସେମାନେ ତାହାଙ୍କର ତୁଷ୍ଟିକର” (ହିତୋପଦେଶ ୧୨:୨୨) ।

(୮) ତୁମର କଥା ପବିତ୍ର ରଖ ।

“ପୁଣି ଯାହା ଯାହା ଅନୁପଯୁକ୍ତ, ଏପରି କୁତ୍ସିତ ବ୍ୟବହାର ବା ଅସାର କଥା ବା ହାସ୍ୟପରିହାସ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ନ ହେଉ, ବରଂ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଆଯାଉ” (ଏଫିସୀୟ ୫:୪) ।

ଏକ ପରିସ୍ଥିତିର ଆନୁଷ୍ଠାନିକ ଭାବରେ ମୁକାବିଲା କରିବା ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ ସମୟରେ ବ୍ୟତୀତ ଅତୀତ କିମ୍ବା ବର୍ତ୍ତମାନର ଦୁର୍ନୀତି ବିଷୟରେ କୁହନ୍ତୁ ନାହିଁ । ଯେଉଁ ମଜାଗୁଡ଼ିକୁ ତୁମେ ଗୁପ୍ତ ଭାବରେ କହିବାକୁ ପଡ଼ିବ ତାହା କୁହ ନାହିଁ । ଜଗତର ଲୋକମାନେ ସାଧାରଣତଃ ସେମାନଙ୍କ ଉଦ୍‌ବୋଧକ ଶବ୍ଦରେ ଯୌନ ଶବ୍ଦ କିମ୍ବା ଶରୀରର ଗୁପ୍ତ ଅଙ୍ଗ ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ତାହା ଜଣେ ବିଶ୍ୱାସୀ ପାଇଁ ସଠିକ୍‌ ନୁହେଁ । ଯଦି ଆପଣ ଆନ୍ତିରିକ ଭାବରେ ସାହାଯ୍ୟ ପାଇଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଡାକୁ ନାହାନ୍ତି, ତେବେ ଚାପ ସମୟରେ ଈଶ୍ୱର କିମ୍ବା ଯୀଶୁଙ୍କୁ ଉଦ୍‌ବୋଧକ ଶବ୍ଦ ଉପରେ ବ୍ୟବହାର କରିବା ଅପ୍ରୀତିକର ଅଟେ ।

(୯) ତୁମ କଥାରେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବିଭାଜିତ କର ନାହିଁ ।

“କୁଟିଳ ମନୁଷ୍ୟ କଳି ବୁଣେ, ପୁଣି କର୍ଣ୍ଣେଜପ ବିଶେଷ ମିତ୍ରଗଣକୁ ବିଭିନ୍ନ କରେ’’ (ହିତୋପଦେଶ ୧୬:୨୮) ।

“ଛଅଗୋଟି ବିଷୟକୁ ସଦାପ୍ରଭୁ ଘୃଣା କରନ୍ତି; ସପ୍ତବସ୍ତୁ ମଧ୍ୟ ତାହାଙ୍କର ଘୃଣାଯୋଗ୍ୟ ... (ସପ୍ତମଟି) ମିଥ୍ୟାସାକ୍ଷୀ ଯେ ମିଥ୍ୟା କହେ ଓ ଯେ ଭାଇମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କଳିର ବୀଜ ବୁଣେ’’ (ହିତୋପଦେଶ ୬:୧୬, ୧୯) ।

ଅନ୍ୟ କାହାର ଖର୍ଚ୍ଚରେ ନିଜକୁ ଭଲ ଦେଖାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କର ନାହିଁ । ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବିବାଦ ସୃଷ୍ଟି କର ନାହିଁ । ଚର୍ଚ୍ଚା କରି କାହର ସେବାର ପ୍ରଭାବକୁ କ୍ଷତି ପହଞ୍ଚାଅ ନାହିଁ ।

କହିବା ପୂର୍ବରୁ କେବଳ “ଏହା ସତ୍ୟ’’ ବୋଲି ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ “କାହିଁକି ମୁଁ ଏହା କହିବି ?’’ ବୋଲି ବିଚାର କର ।

ଉପସଂହାର :

ଜଣେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଯଦି ମନେ କରନ୍ତି ଯେ, ତାଙ୍କର କଥାରେ କାହାକୁ କ୍ଷତି ପହଞ୍ଚାଇଛନ୍ତି, ତେବେ ସେ କ୍ଷମା ମାଗିବା ଉଚିତ । ଯଦି ସେ ଜାଣିପାରନ୍ତି ଯେ, ସେ ଯାହା କହିଛନ୍ତି ତାହା ସଠିକ୍‌ ନୁହେଁ, ତେବେ ସେ ତାହା ସଂଶୋଧନ କରିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେବା ଉଚିତ ।

ଅନ୍ୟମାନଙ୍କର କ୍ଷତିକାରକ ଏବଂ ଆପତ୍ତିଜନକ ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକ ତୁମର ଭୁଲ୍‌ କଥାର ଯଥାର୍ଥତା ପ୍ରମାଣିତ କରେ ନାହିଁ ।

କଥାବାର୍ତ୍ତାରେ କିଛି ତୃଟି ଅଛି ଯାହାକୁ ଆପଣ ଧିରେ ଧିରେ ସୁଧାର କରିପାରିବେ । ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପ, ତୁମେ କହିବା ପୂର୍ବରୁ ଭାବିବା ପାଇଁ ଶିଖିପାରିବେ । ଅନ୍ୟ କିଛି ତୃଟି ଅଛି ଯାହା ହୃଦୟରେ ସମସ୍ୟା ଦେଖାଏ, ଯେପରିକି ଆପଣଙ୍କ କଥାରେ କାହାକୁ ଆଘାତ ଦେବାର ଇଚ୍ଛା । ଯଦି ଆପଣ ସେହି ପ୍ରକାରର କଥା ପାଇଁ ଦୋଷୀ, ତେବେ ଆପଣଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରେ କ୍ଷମା ମାଗିବାକୁ ପଡ଼ିବ ଏବଂ ଆପଣଙ୍କ ହୃଦୟକୁ ସେହି ପ୍ରବୃତ୍ତିରୁ ପରିଷ୍କାର କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ ।

ଆପଣଙ୍କର କଥା ଆପଣଙ୍କର ହୃଦୟ ବିଷୟରେ ବହୁତ କିଛି ପ୍ରକାଶ କରେ (ଲୂକ ୬:୪୫) । ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ମୂଲ୍ୟବୋଧ ସହିତ ସୁସଙ୍ଗତ ନୁହେଁ ବୋଲି କହି ଆପଣଙ୍କ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ସାକ୍ଷ୍ୟକୁ କ୍ଷତି ପହଞ୍ଚାନ୍ତୁ ନାହିଁ।

ଆପଣଙ୍କୁ ଚତୁଃପାଶ୍ୱର୍ରେ ଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ଆପଣଙ୍କର ବଚନ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିପାରିବ । ଅଧିକାଂଶ ସେବାକାର୍ଯ୍ୟ ଯୋଗାଯୋଗ ଉପରେ ଆଧାରିତ । ଯଦି ଆପଣ ବାଇବଲର ନୀତିଗୁଡ଼ିକୁ ଅନୁସରଣ କରିବେ, ତେବେ ଆପଣଙ୍କର କଥାର ପ୍ରଭାବ ବହୁତ ବଢ଼ିପାରିବ ।

► ଅଧିକାଂଶ ଲୋକମାନେ ନିଜର ଦୋଷକୁ ନ ଦେଖି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କର କଥାର ଦୋଷକୁ ଦେଖିଥା’ନ୍ତି । ଦଳର ମନିଟର ଏହି ନୀତିଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏରେ ଅନୁସରଣ କରିବାକୁ କେବେ ବିଫଳ ହୋଇଛନ୍ତି ତା’ର ଏକ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ଦେବେ କି । ଏଥିମଧ୍ୟରୁ କେଉଁଥିରେ ସେ ଦୁର୍ବଳ ଅଟନ୍ତି ତାହା ସ୍ୱୀକାର କରିବେ ।

► ସଦସ୍ୟମାନଙ୍କୁ ପଚାରନ୍ତୁ, କେଉଁଥିରେ ସେମାନେ ଦୁର୍ବଳ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟରେ ଉନ୍ନତି କରିପାରିବେ ।

ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା,

ମୋର ସମସ୍ତ ସମ୍ପର୍କରେ ଶାନ୍ତି, ପ୍ରେମ ଏବଂ ସମ୍ମାନର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ନୀତି ଅନୁସାରେ ବଞ୍ଚିବାକୁ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କର । ଯେଉଁମାନେ ମୋ’ ପ୍ରତି ଭୁଲ୍‌ କରନ୍ତି, ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା ଦେବାକୁ ଚାହେଁ । ମୋ’ ସହିତ ଯେଉଁମାନେ ବିବାଦରେ ଅଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ସମାଧାନ କରିବାକୁ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କର ।

ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ ଦେବା ପାଇଁ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କର, ଯେହେତୁ ସେମାନେ ତୁମର ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିରେ ଗଢ଼ା ଅଟନ୍ତି । ମୋ’ କଥାବାର୍ତ୍ତାର ପ୍ରଭାବକୁ ମନେରଖିବାରେ ଏବଂ ମୋ’ କଥାର ଦାୟୀତ୍ୱ ନେବାରେ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କର । ମୁଁ ଚାହେଁ ମୋ’ କଥା କ୍ଷତି ନୁହେଁ ବରଂ ଭଲ କରୁ ।

ମୁଁ ଚାହେଁ ଯେ, ତୁମ ପାଇଁ ମୋର ସାକ୍ଷ୍ୟକୁ ସମ୍ମାନ ଦିଆଯାଉ ।

ତୁମର ସତ୍ୟ ପ୍ରକାଶ କରିବାର ସୁଯୋଗ ପାଇଁ ଧନ୍ୟବାଦ ଜ୍ଞାପନ କରୁଅଛି ।

ଆମେନ୍‌ !

(୧) ଯାକୁବ ୩ ପର୍ବ ପାଠ କର । ଏଠାରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଥିବା କଥାବାର୍ତ୍ତାର ମହାନ ସମ୍ଭାବନାକୁ ନିରୀକ୍ଷଣ କର । ୧୩-୧୮ ପଦରେ ବ୍ୟକ୍ତିର ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଅବସ୍ଥାରୁ କଥାବାର୍ତ୍ତା କିପରି ସ୍ୱାଭାବିକ ଭାବରେ ପ୍ରବାହିତ ହୁଏ ତାହା ଲକ୍ଷ୍ୟ କର । ଏଫିସୀୟ ୪:୨୫-୩୨ ପାଠ କର, ଏହି ଶାସ୍ତ୍ରାଂଶର ପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ତର ଏକ ଅନୁଚ୍ଛେଦ ପ୍ରାର୍ଥନା ଲେଖ ।

(୨) ଏଫିସୀୟ ୫:୨୨-୬:୯ ପାଠ କର, ବିଭିନ୍ନ ସମ୍ପର୍କଗୁଡ଼ିକରେ ଆଚରଣର ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଦିଗଗୁଡ଼ିକୁ ତାଲିକାଭୁକ୍ତ କର ଏବଂ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କର । ଏହି ପାଠରେ ଆଲୋଚନା ହୋଇଥିବା ପ୍ରେମ, ଶାନ୍ତି ଏବଂ ସମ୍ମାନର ନୀତି ସହିତ ଏହି ନିର୍ଦ୍ଦେଶଗୁଡ଼ିକ କିପରି ଜଡ଼ିତ ତାହାର ଏକ ବର୍ଣ୍ଣନା ଲେଖ ।

(୩) ନିମ୍ନ ଲିଖିତ ପ୍ରଶ୍ନଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରୁ ତିନୋଟି ବାଛ । ସେଗୁଡ଼ିକର ପ୍ରତିଟି ଉପରେ ଏକ ଉତ୍ତର ସ୍ୱରୂପେ ଅନୁଚ୍ଛେଦ ଲେଖ ।

• ଈଶ୍ୱର ଆମକୁ ଆମ ସମ୍ପର୍କରେ ଶାନ୍ତି ସ୍ଥାପନ କରିବାକୁ ଆହ୍ୱାନ କରିଛନ୍ତି, ଏହାର ବ୍ୟବହାରିକ ପ୍ରଭାବ କ’ଣ ଅଟେ?

• ନିଜର ପରିତ୍ରାଣ ପାଇଁ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ କ୍ଷମା କରିବା କାହିଁକି ଜରୁରୀ?

• ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ନିଜର ଅଧିକାର ଦେବାର ଅର୍ଥ କ’ଣ ଅଟେ?

• ଯେଉଁମାନେ ଅଯୋଗ୍ୟ ହୋଇପାରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଆମର ପ୍ରେମର ପ୍ରେରଣା କ’ଣ ଅଟେ?

• ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିରେ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଥିବା ସତ୍ୟ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହିତ ଆମର ସମ୍ପର୍କକୁ କିପରି ପ୍ରଭାବିତ କରିବା ଉଚିତ?