Lesson 5: ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପଥ ପ୍ରଦର୍ଶନ

ଏହି ପାଠର ଶେଷ ସୁଦ୍ଧା ଛାତ୍ର ଛାତ୍ରୀମାନେ ଯେପରି :

(୧) ବୁଝିପାରିବେ ଯେ, ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବାରେ ଈଶ୍ୱର ଆମକୁ କିପରି ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି ।

(୨) ଜାଣିପାରିବେ ଯେ, କିପରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାକୁ ବୁଝିବେ ଏବଂ ଭଲ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ରହିବେ ।

(୩) ଦିଗ ଖୋଜିବା ସମୟରେ ତୃଟି ଏଡ଼ାଇ ପାରିବେ ।

ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୨୦୧୮ରେ ଏକ ଦ୍ୱୀପ ତଳେ ଏକ ଭୂମିକମ୍ପ ଯୋଗୁ ସୁନାମି (ଏକ ବିଶାଳ ସାମୁଦ୍ରିକ ତରଙ୍ଗ) ଇଣ୍ଡୋନେସିଆର ପାଲୁ ସହର ଆଡ଼କୁ ଗତି କରିଥିଲା । ଏକ ଉଚ୍ଚ କୋଠାଘର ଉପରୁ ଜଣେ ଲୋକ ଢେଉ ମାଡ଼ି ଆସିବାର ଦେଖିଲା । ସେ ରାସ୍ତାରେ ଯାଉଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ସତର୍କ କରାଇଥିଲା, କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକେ ତା’ର କଥା ଶୁଣିଲେ ନାହିଁ । ୪୦୦୦ ଊର୍ଦ୍ଧ୍ୱ ଲୋକ ମଲେ ଏବଂ ପ୍ରାୟ ୧୦,୦୦୦ ଲୋକ ଆହତ ହେଲେ ।

୧୦ ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ (୨୦୦୮ରେ) ସରକାର ୨୨ଟି ଭାସମାନ ବସ୍ତୁ ରଖିଥିଲେ ଯେଉଁଥିରେ ସୁନାମି ଆସିଲେ ସତର୍କତା ପଠାଇବା ପାଇଁ ଇଲେକେଫ୍ରାନିକ୍‌ ସେନ୍ସର ଡିଜାଇନ୍‌ କରାଯାଉଥିଲା । ମାତ୍ର ପରବର୍ତ୍ତୀ କିଛି ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ, ବସ୍ତୁଗୁଡ଼ିକର ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ କରାଯାଇ ନ ଥିଲା ଏବଂ ସେ ସବୁ କାମ କରିବା ବନ୍ଦ କରି ଦେଇଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ କେହି ୨୦୧୮ରେ ହୋଇଥିବା ସୁନାମିର ବିଷୟରେ ସତର୍କତା କରାଇ ନ ଥିଲେ ।

► ପ୍ରତ୍ୟେକ ସାମରୀକ ଯାନବାହନରେ କେଉଁ ବିଷୟଟି ସ୍ଥାପିତ କରାଯାଇଥାଏ?

ପ୍ରତ୍ୟେକ ଟ୍ୟାଙ୍କ, ଜିପ୍‌ ଏବଂ ପ୍ଲେନ୍‌ରେ ଏକ ରେଡିଓ ଅଛି । ଏହି ରେଡିଓ ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ସେମାନଙ୍କର ମନ ପସନ୍ଦର ଗୀତ ଶୁଣିବାକୁ ନୁହେଁ ବରଂ ଏହି ରେଡିଓ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଯୋଗାଯୋଗ କରିବା ନିମନ୍ତେ ।

ଏକ ଯୁଦ୍ଧ ଜୟ କରିବାକୁ ଯୋଗାଯୋଗ ପ୍ରମୁଖ ଅଟେ । ଯୁଦ୍ଧ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଯେତେବେଳେ ସୈନ୍ୟ ଥାଏ ସେ ସବୁ ଦିଗକୁ ଦେଖିପାରେ ନାହିଁ । ସେମାନେ ହୁଏତ ଜାଣି ନ ପାରନ୍ତି ଯେ ସେମାନଙ୍କ ବନ୍ଧୁ କେଉଁଠି ଏବଂ ଶତ୍ରୁ କେଉଁଠି। ସେମାନେ ଜାଣିପାରନ୍ତି ନାହିଁ କେଉଁ ଦିଗକୁ ଗୁଳି କରିବେ ଏବଂ କେଉଁ ଦିଗକୁ ସେମାନେ ଯିବେ କେବଳ ସେମାନଙ୍କର ସେନାପତିଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ବିନା ।

ଅନେକ ଘଟଣା ଘଟିଛି ଯେଉଁଠାରେ ସୈନିକମାନେ ସେମାନଙ୍କ ସାଥି ସୈନିକମାନଙ୍କ “ବନ୍ଧୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଗୁଳି’’ ଦ୍ୱାରା, ଭୁଲ ନିର୍ଦ୍ଦେଶିତ ଗୁଳିରେ ପ୍ରାଣ ହରାଇଛନ୍ତି । ଖରାପ ଯୋଗାଯୋଗ ଯୋଗୁଁ ଏପରି ସମୟ ଆସିଛି ଯେତେବେଳେ କ୍ଷେପଣାସ୍ତ୍ର ଏବଂ ବୋମା ଶତ୍ରୁଙ୍କ ବଦଳରେ ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କ ଉପରେ ପଡ଼ିଛି।

ଆଧୁନିକ ଯୁଦ୍ଧରେ, ଶତ୍ରୁର ଯୋଗାଯୋଗ କେନ୍ଦ୍ରକୁ ଭାଙ୍ଗି ଦେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଏକ ସାଧାରଣ ରଣନୀତି। ଯେଉଁ ପକ୍ଷ ଏଥିରେ ସଫଳ ହୁଏ, ସେ ଯୁଦ୍ଧରେ ବିଜୟୀ ହେବ।

ଏକ ଆତ୍ମିକ ଯୁଦ୍ଧରେ ଆମେ ଅଛୁ । ଶୟତାନ ଆମକୁ ପ୍ରଲୋଭିତ କରେ ଏବଂ ପ୍ରତାରଣା କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରେ । ଜଗତ ଆମକୁ ଏହାର ଜୀବନଶୈଳୀ ଏବଂ ମୂଲ୍ୟବୋଧ ଭିତରକୁ ଟାଣି ନେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛି । ଆମ ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରେ ଥିବା ଲୋକମାନେ ବେଳେବେଳେ ଆମକୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଇଁ ବଞ୍ଚିବାରୁ ବାଧା ଦିଅନ୍ତି ଏବଂ ନିରୁତ୍ସାହିତ କରନ୍ତି । ଆମେ ଏକ ଶତ୍ରୁ ଦେଶର ସୈନିକ ଅଟୁ, ଆମର କେବଳ ଅଳ୍ପ ବନ୍ଧୁ ଅଛନ୍ତି ଏବଂ ଶତ୍ରୁ ଅନେକ ଅଛନ୍ତି ।

ଈଶ୍ୱର ଚାହାନ୍ତି, ଆମେ ଆତ୍ମିକ ଯୁଦ୍ଧରେ ବିଜୟୀ ହେଉ । ପ୍ରାର୍ଥନା ହେଉଛି ଆମର ସେନାପତିଙ୍କ ସହ ଯୋଗାଯୋଗ କରିବାର ମାଧ୍ୟମ ଅଟେ ।

ଚିନ୍ତା କରନ୍ତୁ ଏକ ଯୁଦ୍ଧ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଜଣେ ସୈନିକ ଯିଏ ତା’ର ସେନାପତିର ନିର୍ଦ୍ଦେଶକୁ ନ ମାନି ନିଜ ଇଚ୍ଛାରେ ଚାଲେ । ସେ ଭଲ ବଦଳରେ କ୍ଷତି କରିପାରେ; ସେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାରେ ବିଫଳ ହୋଇପାରେ ଯେଉଁମାନେ ତା’ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରନ୍ତି ଏବଂ ସେ ସମ୍ଭବତଃ ଧରାପଡ଼ିପାରେ କିମ୍ବା ନିହତ ହୋଇପାରେ ।

ସର୍ବପ୍ରକାର ପ୍ରାର୍ଥନା ଓ ନିବେଦନରେ ସର୍ବଦା ଆତ୍ମାଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କର, ପୁଣି ସମସ୍ତ ସାଧୁଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ଏକା; ଉଦ୍ୟମ ଓ ନିବେଦନ କରିବାରେ ଜାଗି ରହି ପ୍ରାର୍ଥନା କର (ଏଫିସୀୟ ୬:୧୮)।

ଏକ ଶାସ୍ତ୍ରାଂଶର ଶେଷ ଭାଗରେ ଏହି ପଦ ଆସେ ଯେଉଁଠାରେ ପାଉଲ ତାଙ୍କ ଯୁଗର ସାମରିକ କବଚ ସହିତ ଜଣେ ବିଶ୍ୱାସୀର ଆତ୍ମିକ କବଚକୁ ଚିତ୍ରଣ କରିଥିଲେ । ସେ କହିଥିଲେ, ଯେ ଆମର ଶତ୍ରୁମାନେ ଶାରୀରିକ ନୁହଁନ୍ତି, ମାତ୍ର ଆମର ଶତ୍ରୁ ଆତ୍ମିକ ଅଟନ୍ତି ।

ହୁଏତ ସେହି ସମୟରେ ସୈନିକମାନଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ରେଡିଓର ସୁବିଧା ଥାଆନ୍ତା, ତେବେ ପାଉଲ ସେମାନଙ୍କୁ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ସୈନିକଙ୍କ ଉପକରଣର ଆଉ ଏକ ଅଂଶକୁ ଦର୍ଶାଇବା ପାଇଁ ବ୍ୟବହାର କରିଥାନ୍ତେ - ପ୍ରାର୍ଥନା । କବଚ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବା ପରେ, ପାଉଲ କହିଲେ ଯେ, ଆତ୍ମିକ କବଚ ସହିତ ପ୍ରାର୍ଥନା ମଧ୍ୟ ବ୍ୟବହାର କରାଯିବା ଉଚିତ ।

ଆତ୍ମିକ ମନ୍ଦତା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯୁଦ୍ଧରେ ଯେତେବେଳେ ଆମେ ଠିଆ ହୋଇଛୁ, ଆମକୁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ହେବ, ଆମର ସେନାପତିଙ୍କ ସହିତ ଯୋଗାଯୋଗ ରଖିବାକୁ ହେବ । ଆମକୁ ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ଜାଗ୍ରତ ରହିବାକୁ ଏବଂ ଦୃଢ଼ ରହିବାକୁ ଆହ୍ୱାନ କରାଯାଇଛି ।

ଯେଉଁମାନେ ଶୁଣିବେ, ପରମେଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ମାର୍ଗଦର୍ଶନର ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇଛନ୍ତି।

ତୁମ୍ଭେ ସର୍ବାନ୍ତଃକରଣ ସହିତ ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ବିଶ୍ଵାସ କର ଓ ନିଜ ସୁବିବେଚନାରେ ଆଉଜି ପଡ଼ ନାହିଁ। ଆପଣାର ସବୁ ଗତିରେ ତାହାଙ୍କୁ ସ୍ଵୀକାର କର; ତହିଁରେ ସେ ତୁମ୍ଭର ପଥସବୁ ସରଳ କରିବେ (ହିତୋପଦେଶ ୩:୫-୬)।

ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ମନୁଷ୍ୟର ଗତି ସ୍ଥିରୀକୃତ ହୁଏ ଓ ସେ ତାହାର ପଥରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୁଅନ୍ତି (ଗୀତସଂହିତା ୩୭:୨୩)।

ଜଗତର ଲୋକମାନଙ୍କ ପରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଜଣେ ଅନୁଗାମୀ ଜଗତର ଲୋକମାନଙ୍କ ପରି ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଅନ୍ତି ନାହିଁ । କେତେକ ଲୋକ ସେମାନଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ଦ୍ୱାରା ଚାଳିତ ହୁଅନ୍ତି । ସେମାନେ କୁହନ୍ତି, “ମୋ’ ପାଇଁ ଯାହା ଠିକ୍‌ ମୁଁ ତାହା କରିବି’’ । ସେମାନଙ୍କର ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଯେ, ସେମାନେ ଅନ୍ୟ କାହାକୁ, ଲୋକମାନଙ୍କୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବାକୁ ଦେବା ଅପେକ୍ଷା ପ୍ରଥମେ ନିଜର ଇଚ୍ଛା ବିଷୟରେ ବିଚାର କରିବା ଉଚିତ । ସେମାନେ ଭାବନ୍ତି ଯେ, ସ୍ୱାଧିନତାର ଅର୍ଥ ସ୍ୱ-କେନ୍ଦ୍ରିକ ହେବା । ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଅନୁକାରୀମାନେ ଭିନ୍ନ ଅଟନ୍ତି, କାରଣ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରନ୍ତି ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ଜୀବନରେ ଅନେକଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ କରିବାକୁ ଚାହାନ୍ତି ।

କେତେ ଲୋକ ସମସ୍ତ ଉତ୍ତର ନିମନ୍ତେ ଆମର ଅନ୍ତରକୁ ଦେଖିବାକୁ ପରାମର୍ଶ ଦେଇଥାଆନ୍ତି । ସେମାନେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଯେ, ଆମର ଭାବନା ଏବଂ ପ୍ରବୃତ୍ତି ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବା ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ମାର୍ଗଦର୍ଶକ ଅଟେ । ବୟସ୍କ ଲୋକମାନଙ୍କର ଉପଦେଶ ଏବଂ ସଂସ୍କୃତିକୁ ଅଣଦେଖା କରିବା ପାଇଁ ସେମାନେ ଯୁବାମାନଙ୍କୁ ଉତ୍ସାହିତ କରନ୍ତି । ସେମାନେ ଧାର୍ମିକ ନୈତିକତାକୁ ତୁଚ୍ଛ କରନ୍ତି । ଏହି ପ୍ରକାରର ଉପଦେଶ ହଲିଉଡ୍‌ ମନୋରଞ୍ଜନରେ ଜଣାଶୁଣା ଅଟେ । ସେମାନେ ଏକ ଯୁବା ଲୋକ ବିଷୟରେ କାହାଣୀ କହନ୍ତି ଯିଏ କର୍ତ୍ତା ଏବଂ ପରମ୍ପରା ବିରୁଦ୍ଧରେ ବିଦ୍ରୋହ କରି ସଫଳ ହୁଏ । ସେମାନେ ସତ୍ୟ ଦେଖାନ୍ତି ନାହିଁ ଯେ, ଏହିପରି ନିଷ୍ପତ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ଦୁଃଖ ଏବଂ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ଆଡ଼କୁ ଘେନିଯିବ ।

କିଛି ସଂସ୍କୃତିରେ, ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ବିସ୍ତୃତ ପରିବାର କିମ୍ବା ଜନଜାତି କିମ୍ବା ବଳ ଦ୍ୱାରା ସୀମିତ ଅଟେ । ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଭାବରେ କେହି ଧର୍ମ ପରିତ୍ୟାଗ କରିାପରିବେ ନାହିଁ, ସେମାନଙ୍କର ବ୍ୟବସାୟ ପରିତ୍ୟାଗ କରିପାରିବେ ନାହିଁ, ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରିପାରିବେ ନାହିଁ କିମ୍ବା ଦଳର ଅନୁମୋଦନ ବିନା ବିବାହ କରିପାରିବେ ନାହିଁ । ସେହି ପରିବେଶରେ ସବୁଠାରୁ କଷ୍ଟକର ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେଉଛି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିର ଧର୍ମ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବା । ଯଦି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଅନୁସରଣକାରୀ ହୁଏ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଲୋକମାନେ ବୁଝିପାରୁନଥିବା ନୀତି ଦ୍ୱାରା ପରିଚାଳିତ ହୁଅନ୍ତି, ତେବେ ସେ ନିର୍ଯାତନା ଭୋଗ କରିପାରନ୍ତି। ଏହିପରି ପରିସ୍ଥିତିରେ ଜଣେ ବିଶ୍ୱାସୀ ଜ୍ଞାନ ଏବଂ ଚାଳନା ନିମନ୍ତେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଉଚିତ ।

ପ୍ରତ୍ୟେକ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଆମେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପରିଚାଳନା ଆବଶ୍ୟକ କରୁ ଏବଂ ସେ ଆମକୁ ଏପରି ଉପାୟରେ ମାର୍ଗଦର୍ଶନ କରନ୍ତି ଯାହା ବିଷୟରେ ଆମେ ସବୁବେଳେ ସଚେତନ ନଥାଉ । ଯଦିଚ ଆମେ ତାଙ୍କ ବିଷୟରେ ନ ଭାବୁଛୁ, ତଥାପି ସେ ଆମକୁ କଦାପି ଭୁଲନ୍ତି ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ କେତେକ ସମୟରେ ଯେତେବେଳେ ଆମେ ତାଙ୍କ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ଅନୁସନ୍ଧାନ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ ଅଟେ ଏବଂ ଆମ ପସନ୍ଦଗୁଡ଼ିକୁ ପ୍ରକୃତରେ କି ନାହିଁ ତାହା ଦେଖିବାକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଈଶ୍ୱର ହୁଏତ ଆମର ଗତିପଥକୁ ଅପ୍ରତ୍ୟାଶିତ ଭାବରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବାକୁ ଚାହିଁପାରନ୍ତି ।

► କେଉଁ ସମୟରେ ଆମେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ବିଶେଷ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ଆବଶ୍ୟକ କରୁ ?

ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନା ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ନିମନ୍ତେ ଆମେ ଅପେକ୍ଷା କରିବା :

୧) ଯେତେବେଳେ ଜୀବନ-ପରିବର୍ତ୍ତନକାରୀ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଉ : ବିବାହ, ବୃତ୍ତି, ଶିକ୍ଷା, ଏକ ମଣ୍ଡଳୀ ପ୍ରତି ସମର୍ପଣ।

୨) ଯେତେବେଳେ ବ୍ୟବହାରିକ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଉ : ଚାକିରୀର ସୁଯୋଗ, କେଉଁଠାରେ ବାସ କରିବା, ବଡ଼ କ୍ରୟ ।

୩) ଯେତେବେଳେ ଯୋଜନା କରୁ ଏବଂ ସେବାକର୍ଯ୍ୟ କରୁ: [1] ଏକ ବ୍ୟକ୍ତିର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଆହ୍ୱାନ, କାହାକୁ ଏବଂ କେଉଁଠାରେ ସେବାକାର୍ଯ୍ୟ କରିବା, ପ୍ରଚାର ଏବଂ ଶିକ୍ଷା ଦେବା ପାଇଁ ବିଷୟବସ୍ତୁ ।

୪) ଯେତେବେଳେ ମଣ୍ଡଳୀର ଜୀବନରେ ଅଂଶ ଗ୍ରହଣ କରିବା :[2] କିପରି ଉପାସନା କରିବା, କ’ଣ ଶିଖିବା, କ’ଣ ଦାନ ଦେବା, ଜଗତରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଶରୀରର କିପରି ଏକ ଅଙ୍ଗ ହେବା ।

(୧) ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ଲାଗି ରୁହନ୍ତୁ (ଫିଲିପ୍ପୀୟ ୪:୬) । ଯଦି ଆପଣଙ୍କର ଅଧିକାଂଶ ଜୀବନ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସହିତ ବାର୍ତ୍ତାଳାପରୁ ବିଚ୍ଛିନ୍ନ ହୋଇଯାଏ, ତେବେ ଆପଣ ଆପଣଙ୍କର ନିଜସ୍ୱ ଇଚ୍ଛା ଏବଂ ସୀମିତ ଧାରଣାକୁ ଅନୁସରଣ କରୁଅଛନ୍ତି ।

(୨) ଶାସ୍ତ୍ରର ସତ୍ୟ ଅପେକ୍ଷା ନିଜ ଯୁକ୍ତି ଉପରେ ଅଧିକ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତୁ ନାହିଁ । ଯେପରି ଶାସ୍ତ୍ର କହେ, “ନିଜ ସୁବିବେଚନାରେ ଆଉଜି ପଡ଼ ନାହିଁ’’ (ହିତୋପଦେଶ ୩:୫) ।

(୩) ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ସୁନିଶ୍ଚିତ କରି ସର୍ବଦା ପାଳନ କର । ତାହା ତୁମର ଧାରଣାକୁ ଉନ୍ନତ କରିବ । ଯେଉଁ ବ୍ୟକ୍ତି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବାକ୍ୟ ପାଳନ କରେ ନାହିଁ, ସେ ପ୍ରକୃତରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଆବଶ୍ୟକ କରେ ନାହିଁ, କାରଣ ଈଶ୍ୱର ଶାସ୍ତ୍ର ମାଧ୍ୟମରେ ତାଙ୍କ ଇଚ୍ଛାକୁ ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତି । ଯଦି ତୁମେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ବିଷୟରେ ଯାହା ଜାଣ, ତାହାର କେବଳ କିଛି ଅଂଶ ପାଳନ କର, ତେବେ ତୁମେ ଅଧିକ ଦ୍ୱନ୍ଦରେ ପଡ଼ିବ - ଆଲୋକ ଅନ୍ଧକାରରେ ପରିଣତ ହେବ (ଲୂକ ୧୧:୩୫) ।

ଆମେ ଜାଣୁ ଯେ ଏହା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଯେ ଆମେ:

• ପ୍ରତିଦିନ ଆମର କ୍ରୁଶ ବହନ କରି ଯୀଶୁଙ୍କ ପଛରେ ଚାଲ (ଲୂକ ୯:୨୩) ।

• ସଠିକ୍ କାର୍ଯ୍ୟ କର ଏବଂ ନିଜ ହୃଦୟରେ ସତ୍ୟ କୁହ (ଗୀତସଂହିତା ୧୫:୨) ।

• ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଆତ୍ମିକ ନେତାମାନଙ୍କୁ ସମ୍ମାନ କର (୧ ଥେସଲନୀକୀୟ ୫:୧୨-୧୩) ।

• ସର୍ବଦା ଆନନ୍ଦ କର (୧ ଥେସଲନୀକୀୟ ୫:୧୬) ।

• ନିରନ୍ତର ପ୍ରାର୍ଥନା କର (୧ ଥେସଲନୀକୀୟ ୫:୧୭) ।

• ସବୁ ଅବସ୍ଥାରେ ଧନ୍ୟବାଦ ଦିଅ (୧ ଥେସଲନୀକୀୟ ୫:୧୮) ।

• ଆତ୍ମାଙ୍କୁ ନିର୍ବାପିତ କରୁ ନାହିଁ (୧ ଥେସଲନୀକୀୟ ୫:୧୯) ।

• ଭାବବାଣୀ ତୁଚ୍ଛ କର ନାହିଁ (୧ ଥେସଲନୀକୀୟ ୫:୨୦) ।

• ସମସ୍ତ ବିଷୟକୁ ପରୀକ୍ଷା କର (୧ ଥେସଲନୀକୀୟ ୫:୨୧) ।

• ଯାହା ଉତ୍ତମ ତାହା ଧରି ରଖ (୧ ଥେସଲନୀକୀୟ ୫:୨୧) ।

• ସମସ୍ତ ମନ୍ଦଠାରୁ ପୃଥକ ହୁଅ (୧ ଥେସଲନୀକୀୟ ୫:୨୨) ।

• ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ପବିତ୍ର ହୁଅ (୧ ଥେସଲନୀକୀୟ ୫:୨୩) ।

ଏବଂ ଅନେକ ଆଦେଶ ଅଛି ଯାହା ଗୋଟେ ଶବ୍ଦରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଛି : ପ୍ରେମ (ରୋମୀୟ ୧୩:୮-୧୦) । ଯେତେବେଳେ ଆମେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ବୋଲି ଜାଣୁ, ତାହା କରୁ, ଆମର ଅନେକ କମ୍‌ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନିଷ୍ପତ୍ତି ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଯାଏ ।

(୪) ଧୈର୍ଯ୍ୟ ରଖ । ଈଶ୍ୱର ତୁମ ପାଇଁ ଦ୍ୱାର ଖୋଲିବା ଏବଂ ପରିସ୍ଥିତି ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁମକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିବାକୁ ପଡ଼ିପାରେ । ଅଧୈର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ତୁରନ୍ତ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଅ ନାହିଁ । “ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କଠାରେ ସୁସ୍ଥିର ହୁଅ ଓ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ଧରି ତାହାଙ୍କ ଅପେକ୍ଷାରେ ରୁହ’’ (ଗୀତସଂହିତା ୩୭:୭) । ଜରୂରୀ ଭାବି କେବେବି ଏପରି କିଛି କର ନାହିଁ ଯାହା ତୁମେ ଜାଣିଛ ଯେ, ତାହା ଭୁଲ୍‌ ଅଟେ ।

(୫) ଭଲ ପରାମର୍ଶ ଶୁଣନ୍ତୁ, “ଅବଶ୍ୟ ତୁମ୍ଭେ ଭଲ ପରାମର୍ଶ ଘେନି ଆପଣା ଯୁଦ୍ଧ କରିବ; ଆଉ, ମନ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କ ବାହୁଲ୍ୟରେ ରକ୍ଷା ହୁଏ” (ହିତୋପଦେଶ ୨୪:୬)। ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ଚାହାନ୍ତି ଯେ, ଆପଣ ଏକ ବଡ଼ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଅନ୍ତୁ, ସେ ପ୍ରାୟତଃ ଆପଣଙ୍କ ଜୀବନର ଅନ୍ୟ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଲୋକଙ୍କୁ ତାହା ଦେଖାଇବେ । ଯଦି ଆପଣଙ୍କୁ ଜାଣିଥିବା ଏବଂ ଆପଣଙ୍କର ଯନି ନେଇଥିବା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଲୋକ ଏବଂ ବୟସ୍କ ଲୋକ ଯାହା ଭୁଲ୍‌ ବୋଲି କୁହନ୍ତି, ତାହା ସହଜେ କରିବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଅନ୍ତୁ ନାହିଁ ।

► ଏକ ନିଷ୍ପତ୍ତିର ଉଦାହରଣ ଦିଅ ଯାହା ତୁମେ ଜାଣ ଯେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ନିର୍ଦ୍ଦେଶିତ ଅଟେ । ତାହା ଯେ ସଠିକ୍‌ ନିଷ୍ପତ୍ତି, ଈଶ୍ୱର ତୁମକୁ କିପରି ଦେଖାଇଲେ?

► ଯଦି ଆପଣ ଏକ ଭୁଲ୍‌ ନିଷ୍ପତ୍ତିର ଉଦାହରଣ ମଧ୍ୟ ସେୟାର କରିପାରିବେ, ତେବେ ଏହା ସହାୟକ ହେବ । ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଉତ୍ତମ ମାର୍ଗଦର୍ଶନ ପାଇବା ପାଇଁ ଆପଣ ପାଞ୍ଚୋଟି ନୀତି ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ଅନୁସରଣ କରିବାରେ ବିଫଳ ହୋଇଛ କି?

ସେହିପରି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ସେୟାର୍‌ କରିବାକୁ କୁହନ୍ତୁ ।

ଏକ କାହାଣୀ ଅଛି, ଚାର୍ଲସ୍‌ ଷ୍ଟାଲକାର ନାମରେ ଜଣେ ପ୍ରଚାରକ ଦିନେ ସକାଳେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିବା ସମୟରେ ଈଶ୍ୱର ତାହାଙ୍କୁ କହିଲେ, “ମୁଁ ଚାହୁଁଛି ତୁମେ ଚିନ୍‌ ଯାଅ’’ । ଷ୍ଟାଲକାର ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲେ, କାରଣ ସେ ସେଠାରେ କାହାକୁ ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ କିମ୍ବା ତାଙ୍କଠାରେ ଯିବା ପାଇଁ ଅର୍ଥ ନାହିଁ । ତାଙ୍କର ଭାବନା ଏତେ ଦୃଢ଼ ଥିଲା ଯେ, ସେ ତାଙ୍କର ସୁଟକେସ ଉଠାଇ ଷ୍ଟେସନ୍‌କୁ ଗଲେ, ଯେଉଁଠାରୁ ଏପରି ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ ହେବ । ଜଣେ ଅଜଣା ବ୍ୟକ୍ତି ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସି ପଚାରିଲେ, “ତୁମେ କ’ଣ ଚାର୍ଲସ୍‌ ଷ୍ଟାଲକାର ?’’ ତା’ପରେ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, “ତୁମକୁ ଚିନ୍‌ ଯିବା ପାଇଁ ମୋତେ ଏକ ଟିକେଟ୍‌ ଦେଇ ପଠାଯାଇଛି’’ ।

► ଆମେ ସାଧାରଣତଃ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଦେଖାଇବା ପାଇଁ କ’ଣ ଏହି ଉପାୟରେ ଆଶା କରିବା ଉଚିତ୍‌ କି? ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଏହି ଉପାୟରେ ତାଙ୍କ ନିଷ୍ପତ୍ତି ପାଇଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ପାଇବା ଆଶା କରିବାରେ କ’ଣ କୌଣସି ସମସ୍ୟା ହେବ ?

କିଛି ଲୋକ ପ୍ରତ୍ୟେକ ନିଷ୍ପତ୍ତି ପାଇଁ ଅଲୌକିକ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ଆଶା କରନ୍ତି । ସେମାନେ ସାଧାରଣ ଯୁକ୍ତି ଏବଂ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ଅଣ ଦେଖା କରନ୍ତି, କାରଣ ସେମାନେ ଅନୁମାନ କରନ୍ତି ଯେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ସମସ୍ତ ଯୁକ୍ତି ଏବଂ ପରିସ୍ଥିତିର ବିପରୀତ ହୋଇପାରେ ।

ଆମର ନିଷ୍ପତ୍ତି ପାଇଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅଲୌକିକ ପ୍ରକାଶନ ଦେବାକୁ ପଡ଼ିବ ବୋଲି ଜିଦ୍‌ ଧରିବା ଭୁଲ୍‌ ଅଟେ, କାରଣ ଈଶ୍ୱର ପ୍ରାୟତଃ ତାଙ୍କ ଇଚ୍ଛାକୁ ସେପରି ଦେଖାନ୍ତି ନାହିଁ । ଯଦି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଯୁକ୍ତି ଏବଂ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ଅଣଦେଖା କରେ, ତେବେ ସେ ଭାବିପାରେ ଯେ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ପାଉଛି, ଯେତେବେଳେ ସେ ପ୍ରକୃତରେ ନିଜର ଭାବନା କିମ୍ବା କଳ୍ପନାକୁ ଅନୁସରଣ କରୁଛି ।

ଯେତେବେଳେ ଶାସ୍ତ୍ର ଦ୍ୱାରା କିଛି ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ ଆଦେଶ କିମ୍ବା ନିଷେଧ କରାଯାଏ, ତାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ବୋଲି ଆମେ ଜାଣୁ । ତଥାପି ଜୀବନରେ ଅନେକ ନିଷ୍ପତ୍ତିଗୁଡ଼ିକ ଅଛି ଯେଉଁଠାରେ ଆମର ଅନେକ ବିକଳ୍ପ ରହିଛି ଯେଉଁଗୁଡ଼ିକ ବିଶେଷ ଭାବରେ ଆଦେଶ ଦିଆଯାଇଛି କିମ୍ବା ନିଷେଧ କରାଯାଇ ନାହିଁ । ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି କିପରି ଜାଣିପାରିବେ ଯେ ସେ କେଉଁଠି ରହିବା ଉଚିତ, ତାଙ୍କର କେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ଉଚିତ, ଏବଂ ସେ କିପରି ତାଙ୍କ ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ କରିବା ଉଚିତ?

► ବିଶେଷ ପ୍ରକାଶନ ବିନା, ଶାସ୍ତ୍ରରେ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଭାବରେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶିତ ନ ଥିବା ନିଷ୍ପତ୍ତି ପାଇଁ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା କିପରି ଜାଣିପାରିବ?

କିଛି ଲୋକ, କାରଣ ସେମାନେ ଆଶା କରନ୍ତି ଯେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଯୁକ୍ତି ଏବଂ ପରିସ୍ଥିତି ବ୍ୟତୀତ ଅଲୌକିକ ଭାବରେ ପ୍ରକାଶିତ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ, ସେମାନେ ଏକ ଅଯୌକ୍ତିକ ପଦ୍ଧତି ଖୋଜନ୍ତି ଯାହାକୁ ସେମାନେ ଭାବନ୍ତି ଯେ, ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ଦିଗ୍‌ଦର୍ଶନ ଦେବା ପାଇଁ ବ୍ୟବହାର କରିବେ । ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଦେଖାଇବା ପାଇଁ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଚିହ୍ନ ଦେବାକୁ କହିପାରନ୍ତି । ଅଥବା ସେମାନେ ବାଇବଲକୁ ଏକ ଅନିୟମିତ ପଦ ଦେଇପାରନ୍ତି ଯାହାକୁ ସେମାନେ ସେମାନଙ୍କ ପରିସ୍ଥିତିରେ ପ୍ରୟୋଗ କରିପାରିବେ ।

ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାକୁ କିପରି ବୁଝିବା ସେ ବିଷୟରେ ଜନ୍ ୱେସ୍‌ଲି କିଛି ବ୍ୟବହାରିକ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଛନ୍ତ । ସେ କହନ୍ତି ଯେ, ଆମେ ଜାଣୁ ଯେ ବାଇବଲରେ ପ୍ରକାଶିତ ଆମ ପାଇଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସାଧାରଣ ଇଚ୍ଛା ହେଉଛି ଯେ, ଆମେ ପବିତ୍ର ହେବା ଏବଂ ଭଲ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା । ତେଣୁ, ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବା ପାଇଁ, ଆମକୁ ବିଚାର କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ ଯେ, କେଉଁ ବିକଳ୍ପ ଆମକୁ ପବିତ୍ର ହେବାକୁ ସର୍ବାଧିକ ସକ୍ଷମ କରିବ ଏବଂ ଆମର ପ୍ରଭାବକୁ ସର୍ବାଧିକ କରିବ ।

ଆମେ ଅଭିଜ୍ଞତାରୁ ଶିଖିଥାଉ ଯେ, କେଉଁ ପରିସ୍ଥିତି ଆମ ପାଇଁ ଆତ୍ମିକ ଭାବରେ ସହାୟକ ହେବ ଏବଂ କେଉଁଗୁଡ଼ିକ ବିପଦପୂର୍ଣ୍ଣ । କେତେକ ପରିସ୍ଥିତି ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ଆତ୍ମିକ ଭାବରେ ବିପଦପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ; ଅନ୍ୟ କେତେକ ପରିସ୍ଥିତି କିଛି ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ବିପଦପୂର୍ଣ୍ଣ, କିନ୍ତୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ନୁହେଁ । ଯେତେ ଦୂର ସମ୍ଭବ, ଆମେ ନିଜକୁ ଏପରି ପରିସ୍ଥିତିରେ ପକାଇବା ଉଚିତ ଯାହା ଆମକୁ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଭାବରେ ଦୃଢ଼ ହେବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ ଏବଂ ଏପରି ପରିସ୍ଥିତିକୁ ଏଡ଼ାଇବା ଉଚିତ୍‌ ଯାହା ଆମକୁ ପ୍ରଲୋଭନ ଆଣିବ (୧ କରିନ୍ଥୀୟ ୧୦:୧୨-୧୩) ।

ବିବେକ ଏବଂ ଅଭିଜ୍ଞତା ଓ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପରାମର୍ଶ ଦ୍ୱାରା ଆମେ ଏହା ମଧ୍ୟ ଜାଣିପାରିବା ଯେ, କେଉଁ ବିକଳ୍ପ ଆମର ପ୍ରଭାବକୁ ସର୍ବାଧିକ କରିବ ।

ଈଶ୍ୱର ସାଧାରଣତଃ ବିଶେଷ ପ୍ରକାଶନ ଦ୍ୱାରା ତାଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତି ନାହିଁ । ଯେତେବେଳେ ଆମେ ସତର୍କତାର ସହିତ ଯୁକ୍ତି କରୁ ଏବଂ ପରିସ୍ଥିତିକୁ ପରୀକ୍ଷା କରୁ, ସେ ଆଶା କରନ୍ତି ଯେ, ଆମେ ଶାସ୍ତ୍ର ନୀତିଗୁଡ଼ିକୁ ପ୍ରୟୋଗ କରିବୁ । ଆମେ ଜାଣି ନ ଥିବା ବେଳେ ମଧ୍ୟ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଆମକୁ ମାର୍ଗଦର୍ଶନ କରନ୍ତି । ଅଧିକାଂଶ ନିଷ୍ପତ୍ତି ପାଇଁ ଆମେ ପ୍ରକାଶନ ଆଶା କରିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ ବରଂ ଜ୍ଞାନ ଏବଂ ବୁଝାମଣା ପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବା ଉଚିତ ।

ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ ବିଶେଷ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ପାଇବାକୁ ଦାବି କରନ୍ତି, ସେମାନେ କେତେକ ସମୟରେ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଶୁଣିବାକୁ ମନା କରନ୍ତି (ହିତୋପଦେଶ ୧୨:୧୫) । ଯେତେବେଳେ ଲୋକମାନେ ସେମାନଙ୍କ ନିଷ୍ପତ୍ତି ଉପରେ ପ୍ରଶ୍ନ କରନ୍ତି, ସେମାନେ ରାଗିପାରନ୍ତି । ସେମାନେ ନମ୍ରତା ଅପେକ୍ଷା ଗର୍ବ ଏବଂ ଜିଦ୍‌ଖୋର ଦେଖାନ୍ତି ।

► ଜଣେ ଛାତ୍ର ୧ ପିତର ୫:୫-୬ ଦଳ ପାଇଁ ପାଠ କରିବେ ।

ଅସାଧାରଣ ପରିସ୍ଥିତି ବ୍ୟତୀତ, ଈଶ୍ୱର ତାଙ୍କୁ କ’ଣ କରିବାକୁ ହେବ ତାହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବରେ କହିଛନ୍ତି ବୋଲି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ପାଇଁ ଏହା ଦାବି ନ କରିବା ଭଲ । ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଏପରି କହେ, ତାଙ୍କୁ ପରାମର୍ଶ କିମ୍ବା ମତାମତ ଦେବା ପାଇଁ ଯେକୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ପାଇଁ କଷ୍ଟକର ହୋଇପଡ଼େ । ଏହା କହିବା ତା’ ପାଇଁ ଭଲ ହେବ ଯେ, ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟରେ ସେ ଉତ୍ତମ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଅଛି ।

ଆପଣଙ୍କ ବିକଳ୍ପଗୁଡ଼ିକ ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରିବା ସମୟରେ, ୱେସ୍‌ଲି ଦେଇଥିବା ନୀତିଗୁଡ଼ିକ ବ୍ୟତୀତ ବିଚାର କରନ୍ତୁ :

୧) ଏହା କ’ଣ ସ୍ପଷ୍ଟ ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ଆଦେଶ ସହିତ ସୁସଙ୍ଗତ ଅଟେ ? ଈଶ୍ୱର କଦାପି ଚାହାନ୍ତି ନାହିଁ ଯେ ଆପଣ ତାଙ୍କ ବାକ୍ୟକୁ ଅମାନ୍ୟ କରନ୍ତୁ ।

୨) ଏହା କ’ଣ ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ପ୍ରାଥମିକତା ସହିତ ସୁସଙ୍ଗତ ଅଟେ କି ? ବାଇବଲ ଆମକୁ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ଦର୍ଶାଏ ଯାହା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ । ତୁମର ନିଷ୍ପତ୍ତି କ’ଣ ପ୍ରଥମ ବିଷୟକୁ ପ୍ରଥମେ ରଖେ ?

୩) ଏହା ପରିସ୍ଥିତିର ବାସ୍ତବବାଦୀ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ ସହିତ ସୁସଙ୍ଗତ ଅଟେ କି ? ତୁମେ ଦେଖିପାରିବ ଯେ, ଈଶ୍ୱର ତୁମର ପରିସ୍ଥିତିକୁ ଏହି ନିଷ୍ପତ୍ତି ପାଇଁ କିପରି ପ୍ରସ୍ତୁତ କରୁଛନ୍ତି ।

୪) ଏହା କ’ଣ ଯୁକ୍ତି ଯୁକ୍ତ ଅଟେ ? ବେଳେବେଳେ ଈଶ୍ୱର କିଛି କରିବାକୁ କଢ଼ାଇ ନିଅନ୍ତି ଯାହା ଯୁକ୍ତି ଯୁକ୍ତ ପରି ଜଣାଯାଏ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଯଦି ଏପରି ହୁଏ ତେବେ ସେ ତାଙ୍କର ଇଚ୍ଛାକୁ ସ୍ପଷ୍ଟ କରିବେ । ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାକୁ ବୁଝାଇବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ଯୁକ୍ତିକୁ କଦାପି ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କର ନାହିଁ ।

୫) ଏହା କ’ଣ ଈଶ୍ୱରୀୟ ଆଚରଣ ଅଟେ କି ? କୌଣସି ପରିସ୍ଥିତି ଏତେ ଅସାଧାରଣ ଯେ, ତୁମେ ଏପରି କିଛି କରିପାରିବ ଯାହା ସାଧାରଣତଃ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିବ ବୋଲି ଭାବ ନାହିଁ ।

୬) ଏହା କ’ଣ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ନିଜ ପରି ଭଲ ପାଇବା ସହିତ ସୁସଙ୍ଗତ ଅଟେ କି ? ସ୍ୱାର୍ଥପର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ତୁମର ବିଚକ୍ଷଣତାକୁ ବିକୃତ କରିବ ।

୭) ଏହା କ’ଣ ଭଲ ପ୍ରଭାବ ପକାଇବ ? ଯଦି ଅନ୍ୟମାନେ ତୁମେ ଯେପରି କରୁଛ ସେହିପରି କରନ୍ତି ତେବେ କ’ଣ ହେବ ? ତାହା ଭଲ ହେବ କି ?

୮) ଏହା କ’ଣ ଈଶ୍ୱରୀୟ ପରାମର୍ଶଦାତାମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ନିଶ୍ଚିତ କରାଯାଇଛି ? ଆମ ସହିତ ସହମତ ହେଉଥିବା ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କୁ କିପରି ଖୋଜିବା ତାହା ଆମେ ସମସ୍ତେ ଜାଣୁ, କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ସବୁଠାରୁ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଏବଂ ଜ୍ଞାନୀ ମନେ ହୁଏ, ସେମାନେ ତୁମର ନିଷ୍ପତ୍ତି ବିଷୟରେ କ’ଣ କହିବେ ?

ଯେତେବେଳେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା କିଛି ଅସାଧାରଣ ହୋଇଥାଏ, ତେବେ ସେ ଆପଣଙ୍କୁ ଏହା ନିଃସନ୍ଦେହରେ ଜଣାଇ ପାରନ୍ତି । ଅତୀତରେ କିଛି ଲୋକଙ୍କୁ ଏକ ଦୂତ, କିମ୍ବା ଦର୍ଶନ, କିମ୍ବା ଏକ ଜ୍ୱଳନ୍ତା ବୁଦା ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଦେଇଛି । ଈଶ୍ୱର କେବଳ ଏକ ଆଭ୍ୟନ୍ତରୀଣ ଆଶ୍ୱାସନା ଦେଇପାରନ୍ତି ଯାହା ସନ୍ଦେହ ବାହାରେ ଅଟେ । କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କଠାରୁ କୌଣସି ସ୍ପଷ୍ଟ ବାର୍ତ୍ତା ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇ ନାହିଁ, ସେତେବେଳେ ତୁମେ ସଠିକ୍‌ ବିକଳ୍ପ ଚିହ୍ନିବା ପାଇଁ ପ୍ରାସଙ୍ଗିକ ନୀତି ଅନୁସରଣ କରିବା ଉଚିତ । ପ୍ରତ୍ୟେକ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିମନ୍ତେ ବିଶେଷ ପ୍ରକାଶନ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବାକୁ ଅପେକ୍ଷା କର ନାହିଁ । ଯଦି ଆପଣ ଆନ୍ତରିକତା ଏବଂ ପ୍ରାର୍ଥନା ପୂର୍ବକ ସଠିକ୍‌ ପ୍ରାଥମିକତା ସହିତ ଯୁକ୍ତି କରନ୍ତି, ତେବେ ଈଶ୍ୱର ଆପଣଙ୍କ ନିଷ୍ପତ୍ତିକୁ ମାର୍ଗଦର୍ଶନ କରିବା ପାଇଁ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ହେବେ ।

ରୋମୀୟ ୧୨:୧-୨ରେ ପାଉଲ ଲେଖନ୍ତି,

“ଅତଏବ, ହେ ଭାଇମାନେ, ମୁଁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୟା ହେତୁ ବିନତି କରୁଅଛି, ତୁମ୍ଭେମାନେ ଆପଣା ଆପଣା ଶରୀରକୁ ସଜୀବ, ପବିତ୍ର ଓ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସୁଗ୍ରାହ୍ୟ ବଳି ରୂପେ ଉତ୍ସର୍ଗ କର, ଏହା ତ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଯୁକ୍ତିଯୁକ୍ତ ଉପାସନା । ତୁମ୍ଭେମାନେ ଏହି ବର୍ତ୍ତମାନ ଯୁଗର ଅନୁରୂପୀ ହୁଅ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା କଅଣ, ଅର୍ଥାତ୍‌ ଉତ୍ତମ, ସୁଗ୍ରାହ୍ୟ ଓ ସିଦ୍ଧ ବିଷୟ କଅଣ, ଏହା ପରୀକ୍ଷା କରି ଜାଣି ପାର, ଏଥିନିମନ୍ତେ ଆପଣା ଆପଣା ମନର ନୂତନୀକରଣ ଦ୍ୱାରା ପରିବର୍ତ୍ତିତ ହୁଅ ।’’

ଏହି ପଦଗୁଡ଼ିକ ଦର୍ଶାଏ ଯେ, ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଅବସ୍ଥା ତାଙ୍କ ନିଷ୍ପତ୍ତିଗୁଡ଼ିକୁ କିପରି ପ୍ରଭାବିତ କରେ । ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ପାଇବା ନିମନ୍ତେ, ଜଣେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ସମର୍ପିତ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ । ଜଣେ ବିଶ୍ୱାସୀର ନିଷ୍ପତ୍ତିଗୁଡ଼ିକ ଜଗତର ନିଷ୍ପତ୍ତିଗୁଡ଼ିକ ଠାରୁ ବିପରିତ ଅଟେ କାରଣ ବିଶ୍ୱାସୀ ଜଗତର ଅନୁରୂପୀ ନୁହେଁ ବରଂ ନୂତନୀକରଣ ହୁଏ ଏବଂ ନୂତନ ମନ ସହିତ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥାଏ ।

ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନାକୁ ବୁଝିବାରେ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହେଉଛି ସବୁଠାରୁ ଗୁରୂତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ କାରଣ । ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଯିଏ କେବଳ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଅନୁସନ୍ଧାନ କରେ, ଯାହା ଦ୍ୱାରା ସେ ଏହା କରିବ କି ନାହିଁ ତାହା ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇପାରିବ, ସେ ହୁଏତ ଦ୍ୱନ୍ଦରେ ପଡ଼ିବ । ଯଦି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ଏବଂ ଯୁକ୍ତି ଯୁକ୍ତ ଅନୁସାରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ଖୋଜେ ଏବଂ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୃଦୟର ସହିତ ତାହା କରେ ତେବେ ସେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାକୁ ହରାଇବ ନାହିଁ ।

► ୱେସ୍‌ଲିଙ୍କ ନୀତିର କେତେକ ପ୍ରୟୋଗ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା କର । କିଛି ଉଦାହରଣ ହୋଇପାରେ କେଉଁ ପସନ୍ଦର ବନ୍ଧୁଙ୍କ ସହିତ ସମୟ ବିତାଇବା, ଚାକିରି ବିକଳ୍ପ କିମ୍ବା ୱେଡିଂ ସମ୍ପର୍କ (ଯଦି ଅବିବାହିତ) ବଚାର କରିବା, “କେଉଁ ପରିସ୍ଥିତି ମୋତେ ପବିତ୍ର ହେବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବ ଏବଂ ମୋର ପ୍ରଭାବକୁ ସର୍ବାଧିକ କରିବ?’’

► କେତେ ଲୋକ ସେମାନେ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଲୋକଙ୍କ ସହିତ କିମ୍ବା ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସ୍ଥାନରେ ଥିବା ସମୟରେ ସେମାନଙ୍କର ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ ପରିଚୟ ବଜାୟ ରଖିପାରନ୍ତି ନାହିଁ ବୋଲି ମନେ ହୁଏ । ଉଦାହରଣଗୁଡ଼ିକ ବିଚାର କରନ୍ତୁ ।

► ଆଲୋଚନା ନିମନ୍ତେ ସମ୍ଭାବ୍ୟ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ବିଷୟ:

• ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବାରେ ପ୍ରେରଣାର ଭୂମିକା

• ଏକ ସଙ୍କେତ ପାଇଁ ଅପେକ୍ଷା କରିବାର ତୃଟି

• ଅନ୍ତର୍ନିହିତ ଭାବନାକୁ ଅତ୍ୟଧିକ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାର ବିପଦ

ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା,

ମୋ ନିମନ୍ତେ ଉତ୍ତମ ବିଷୟ ଯୋଜନା କରିଥିବା ହେତୁ ତୁମକୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଦେଉଛି । ମୁଁ ଜାଣେ ଯେ, ତୁମେ ମୋ’ ପାଦଗୁଡ଼ିକୁ ମୁଁ ଦେଖିବା ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ମାର୍ଗଦର୍ଶନ କରୁଛି ।

ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ତୁମର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ରହିବାକୁ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କର । ତୁମେ ଦେଖାଇଥିବା ସତ୍ୟ ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେବାରେ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କର ।

ମୁଁ ପବିତ୍ର ହେବାକୁ ଚାହୁଁଛି ଏବଂ ତୁମର ମହିମା ପାଇଁ ର୍ମୁଁ ଯାହା କରିପାରିବି ତାହା କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛି ।

ମୋର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟକୁ ପବିତ୍ର କର, ଯେପରି ସେମାନେ ତୁମ୍ଭ ଇଚ୍ଛାରୁ ମୋତେ ଦୂରେଇ ନ ନେଇଯିବେ। ମୋ ଜୀବନରେ ତୁମେ ଯେଉଁ ଜ୍ଞାନୀ ପରାମର୍ଶଦାତାମାନଙ୍କୁ ରଖିଛ, ସେମାନଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ତୁମେ ମୋତେ ମାର୍ଗଦର୍ଶନ କର।

ପ୍ରତ୍ୟେକ ନିଷ୍ପତ୍ତିରେ ମୁଁ ତୁମକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ। ମୁଁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୃଦୟର ସହିତ ତୁମର ଇଚ୍ଛା ପାଳନ କରିବାକୁ ଚାହେଁ ।

ମୋ’ ପାଇଁ ସର୍ବୋତ୍ତମ ଚାହାନ୍ତି ବୋଲି ତୁମ୍ଭଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଜ୍ଞାପନ କରୁଅଛି ।

ଆମେନ୍‌ !

(୧) ହିତୋପଦେଶ ୩:୧-୧୨ ପାଠ କର । ଏଠାରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଥିବା ପ୍ରାଥମିକତା, ମନୋଭାବ ଏବଂ ଚରିତ୍ର ବିଷୟରେ ଲେଖ । ଆପଣ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଭାବରେଏହି ଗୁଣଗୁଡ଼ିକ କିପରି ବିକଶିତ କରିପାରିବେ ସେ ବିଷୟରେ ଲେଖନ୍ତୁ (ସବୁକୁ ୧-୨ ପୃଷ୍ଠାରେ ଲେଖନ୍ତୁ) ।

(୨) ଯାକୁବ ୪:୧୩-୧୭ ପରୀକ୍ଷା କର । ପରିସ୍ଥିତି ଉପରେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସାର୍ବଭୌମତ୍ୱ ଲକ୍ଷ୍ୟ କର । ୧୬ ପଦରେ ଉଲ୍ଲେଖ କରାଯାଇଥିବା ମନ୍ଦତା - “ଅହଂକାର’’ କ’ଣ ଅଟେ ? ଏହି ଶାସ୍ତ୍ରାଂଶରେ ଭବିଷ୍ୟତ ପାଇଁ ଯୋଜନା ବିଷୟରେ କ’ଣ କହେ ତାହା ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରି ଏକ ଅନୁଚ୍ଛେଦ ଲେଖ ।

(୩) ପ୍ରାର୍ଥନା ଏବଂ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବା ମଧ୍ୟରେ ସମ୍ପର୍କ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରି ଦୁଇଟି ଅନୁଚ୍ଛେଦ ଲେଖ ।

ଏହି ପ୍ରଶ୍ନଗୁଡ଼ିକର ଉତ୍ତର ଲେଖ :

• ଆମର ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବାରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କିପରି ପ୍ରଭାବିତ କରିବା ଉଚିତ?

• ପ୍ରାର୍ଥନା ଏବଂ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବାରେ ଜଡ଼ିତ କେଉଁ ସବୁ ତୃଟିଗୁଡ଼ିକ ଏଡ଼ାଇବା ଉଚିତ?