Lesson 2: ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ଆଜ୍ଞାପାଳନର ଅଭ୍ୟାସ

ଏହି ପାଠର ଶେଷ ସୁଦ୍ଧା ଛାତ୍ର ଛାତ୍ରୀମାନେ ଯେପରି :

(୧) ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ ପ୍ରେମ ଏବଂ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଜୀବନ ମଧ୍ୟରେ ବ୍ୟବହାରିକ ସମ୍ପର୍କ ଅନୁସନ୍ଧାନ କରିବେ ।

(୨) ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ନୀତିଗୁଡ଼ିକ ସହିତ ସେମାନଙ୍କର ଜୀବନକୁ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ସଜାଡ଼ିବା ଉଚିତ ବୋଲି ଦଶଟି କ୍ଷେତ୍ର ଉପରେ ଚିନ୍ତନ କରିବେ ।

(୩) ଜୀବନଶୈଳୀ ସମସ୍ୟା ସହିତ ଜଡ଼ିତ ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ନୀତିଗୁଡ଼ିକର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ପ୍ରୟୋଗରେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ କାହିଁକି ଭିନ୍ନ, ଅତି କମ୍‌ରେ ଦୁଇଟି କାରଣ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କର ।

(୪) ଜୀବନଶୈଳୀ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବା ପାଇଁ ନଅଟି ନୀତି (ପାଠ୍ୟରେ ଦିଆଯାଇଥିବା) ସଂକ୍ଷେପ କରନ୍ତୁ ।

ଜଣେ ଆଫ୍ରିକୀୟ ମାଆ ବାହାରକୁ ଯାଇ ତା’ର ପୁଅକୁ ଦେଖିବାକୁ ଗଲା ଯିଏ ଗୋଟିଏ ଗଛ ତଳେ ଖେଳୁଥିଲା । ସେ ଡରିଗଲା ଯେତେବେଳେ ସେ ଦେଖିଲା ଏକ ବିଷାକ୍ତ ସାପ ଠିକ୍‌ ତା’ ପୁଅର ମୁଣ୍ଡ ଉପରେ ଗଛ ଉପରୁ ଝୁଲି ରହିଛି । ସାପଟି ପୁଅକୁ କାମୁଡ଼ିବାକୁ ଉଦ୍ୟତ ହେଉଥିଲା । ମାଆ ଜାଣିଥିଲା ଯେ, ଯଦିସେ ତାଙ୍କ ପୁଅକୁ ଚେତାବନୀ ଦେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତି, ତେବେ ସେ ସେଠାରୁ ଶୀଘ୍ର ଘୁଞ୍ଚିଯିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ଉପରକୁ ଚାହିଁବ । ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ସେ ତାକୁ କହିଲେ, “ବର୍ତ୍ତମାନ ତଳକୁ ଡେଇଁ ପଡ଼’’ । ପିଲାଟି ବୁଝିପାରିଲା ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଯେହେତୁ ତାକୁ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରିବାକୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଆଯାଇଛି, ତେଣୁ ସେ କଥା ମାନିଲା । ତା’ପରେ ତା’ର ମାଆ କହିଲେ, “ନଇଁ ପଡ଼ି ଗୁରୁଣ୍ଡି ଗୁରୁଣ୍ଡି ମୋ’ ପାଖକୁ ଆସ’’ । ପୁନର୍ବାର କଥା ମାନିଲା ଏବଂ ସାପଠାରୁ ଶୀଘ୍ର ମୁକ୍ତି ପାଇଲା ।

ଆଦେଶର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ନ ବୁଝି ପିଲାଟି କାହିଁକି କଥା ମାନିଲା ? ସେ ତା’ର ମାଆକୁ ସମ୍ମାନ ଦେଲା ଯେହେତୁ ତାକୁ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରିବାକୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଆଯାଇଥିଲା ଏବଂ ଯେତେବେଳେ ସେ ଆଜ୍ଞାପାଳନ କରୁ ନ ଥିଲା ତାକୁ ସଂଶୋଧନ କରାଯାଇଥିଲା । ସେ ମଧ୍ୟ ତା’ର ମାଆକୁ ଭରସା କରୁଥିଲା, କାରଣ ସେ ଜାଣିଥିଲା ଯେ, ତା’ର ମାଆ ତାକୁ ପ୍ରେମ କରେ । ଆମେ ମଧ୍ୟ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣରୂପେ ମାନିବା ଉଚିତ, କେବଳ ଯେ ତାଙ୍କର ସଂଶୋଧନକୁ ଆମେ ଭୟ କରୁ ତା’ ନୁହେଁ,ମାତ୍ର ଆମେ ଜାଣୁ ଯେ, ସେ ଆମକୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ।

ଯଦି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅଧିକ ପ୍ରେମ କରେ ତେବେ କ’ଣ ଫଳାଫଳ ସବୁ ହେବ ? ଆପଣ ଏହି ବିବୃତ୍ତିକୁ ଶେଷ କରି ପ୍ରଶ୍ନଟି ଉପରେ ବିଚାର କରିପାରିବେ: "ଯଦି ମୁଁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅଧିକ ଭଲ ପାଏ, ତେବେ ମୁଁ..."

ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅଧିକ ପ୍ରେମ କରିବାର ଗୋଟିଏ ଫଳାଫଳ ଫିଲିପ୍‍ପୀୟ ୧:୯-୧୧: ରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରାଯାଇଛି:

“ପୁଣି, ମୋହର ପ୍ରାର୍ଥନା ଏହି, ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ପ୍ରେମ, ଜ୍ଞାନ ଓ ସମସ୍ତ ସୂକ୍ଷ୍ମ ବିଚାରରେ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ବୃଦ୍ଧି ପାଉ, ଯେପରି ତୁମ୍ଭେମାନେ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ ସମର୍ଥନ କରି ପାର, ପୁଣି ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଗୌରବ ଓ ପ୍ରଶଂସା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଧାର୍ମିକତାର ଯେଉଁ ଫଳ, ସେଥିରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଦିନରେ ଶୁଦ୍ଧ ଓ ଅନିନ୍ଦନୀୟ ହୁଅ ।’’

ବିଶ୍ୱାସୀର ଜୀବନରେ ଏକ ନିରନ୍ତର ପ୍ରକ୍ରୀୟା ବିଷୟରେ ଏହି ଶାସ୍ତ୍ରାଂଶ କହେ । ତାଙ୍କ ପ୍ରେମ ନିୟମିତ ଭାବରେ ବୃଦ୍ଧି ପାଇବା ଉଚିତ । ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିମନ୍ତେ ତାହାଙ୍କ ପ୍ରେମ ବୃଦ୍ଧି ପାଏ । ଯାହା ଉତ୍ତମ ତାହା ବୁଝିବାର କ୍ଷମତା ସୁଦୃଢ଼ ହୁଏ ଏବଂ ପ୍ରସାରିତ ହୁଏ । ଯାହା ଉତ୍ତମ ଯେତେବେଳେ ସେ ତାହା ବୁଝିପାରେ ସେତେବେଳେ ତା’ ଜୀବନ ପାଇଁ ଯାହା ଉତ୍ତମ ସେଥିପ୍ରତି ସେ ଧ୍ୟାନ ଦିଏ । ଜଣେ ବିଶ୍ୱାସୀ ସଚ୍ଚୋଟ ଏବଂ ଦୋଷମୁକ୍ତ ହେବା ପାଇଁ ଏହା ଘଟି ଚାଲିଥିବା ଆବଶ୍ୟକ ।

ଯେପରି ଏକ ନବଜାତ ଶିଶୁଠାରେ ଶିକ୍ଷା କରିବାକୁ ଏବଂ ବୃଦ୍ଧି ପାଇବାକୁ ତା’ର ଜୀବନକାଳ ଅଛି, ସେହିପରି ଆମର ପରିବର୍ତ୍ତନ ସମୟରେ ଆମ ଜୀବନକୁ ପରିଚାଳନା କରିବାକୁ ଯେଉଁ ସବୁ ସତ୍ୟ ଆମେ ତାହା ଜାଣିପାରୁନା । ଉପର ଲିଖିତ ଶାସ୍ତ୍ରାଂଶରେ ପାଉଲ ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କଚ୍ଛୁ ଲେଖନ୍ତି, ଯେଉଁମାନେ କିଛି ସମୟ ଧରି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଅନୁଗାମୀ ଥିଲେ। ତଥାପି ପାଉଲ ପ୍ରାର୍ଥନା କରନ୍ତି ଯେ, ଯେପରି ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଅଧିକ ପ୍ରେମ କରିବେ ଏବଂ ସେହି ପ୍ରେମ ଦ୍ୱାରା ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଇଚ୍ଛାକୁ ବୁଝିପାରିବେ ଏବଂ ପାଳନ କରିପାରିବେ ।

ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ଆମକୁ ବିବେଚନା ଦିଅନ୍ତି, ଆମେ ନିରନ୍ତର ଆମ ଜୀବନକୁ ଉନ୍ନତ କରିବାକୁ ଆଶା କରିବା ଉଚିତ୍‌ । କେବଳ ଧର୍ମ ପାଳନରେ ନୁହେଁ ବରଂ ଆମ ଜୀବନର ସମସ୍ତ ଦିଗରେ ପରମେଶ୍ୱର ଆମର ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଆଜ୍ଞାପାଳନ ଚାହାନ୍ତି ।

ଆମେ ଭାବିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ ଯେ, ଆମେ କିପରି ବଞ୍ଚିବୁ ତାହା ସବୁ ଆମେ ଜାଣିଛୁ । ଆମେ ଏହା ଭାବିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ ଯେ, ଆମେ ଆମ ଜୀବନରେ ଆବଶ୍ୟକ ସମସ୍ତ ବିଷୟ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିଛୁ ।

(୧) ପ୍ରଭାବର ସତର୍କତା (ହିତୋପଦେଶ ୨୨:୧, ମାଥିଉ ୫:୧୪-୧୬)

ତୁମେ ଏପରି କିଛି କରୁଛ ଯାହା ତୁମେ ଅନ୍ୟମାନେ କରନ୍ତୁ ବୋଲି ଚାହିଁବ ନାହିଁ ? କ’ଣ ତୁମେ ତୁମର ପାଳକଙ୍କୁ ତମେ କରୁଥିବା କାମ ଦେଖି ନିରାଶ ହେବ କି ?

(୨) ଆତ୍ମ-ସଂଯମ (ହିତୋପଦେଶ ୧୬:୩୨, ହିତୋପଦେଶ ୨୫:୨୮, ଗାଲାତୀୟ ୫:୨୨-୨୩)

ତୁମେ କ’ଣ ତୁମର ଭାବନା ଏବଂ ଇଚ୍ଛାକୁ ଏତେ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରୁଛ ଯେ, ତୁମେ ଯାହା କରିବା ଉଚିତ୍‌ ତାହା କରିପାରିବ କିମ୍ବା ତୁମେ କେତେବେଳେ ତୁମର ଭାବନାକୁ ଏପରି କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଦିଅ କି ଯାହା ଜଣେ ଅଣବିଶ୍ୱାସୀଙ୍କଠାରୁ ଆଶା କରାଯାଏ ?

(୩) ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟର ଯତ୍ନ (୧ କରିନ୍ଥୀୟ ୬:୧୯, ୧ କରିନ୍ଥୀୟ ୧୦:୩୧)

ତୁମେ କ’ଣ ତୁମର ଶରୀରକୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଇଁ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା ନିମନ୍ତେ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ଏକ ଅପରିବର୍ତ୍ତନୀୟ ଉପକରଣ ଭାବରେ ଯତ୍ନ ନେଉଛ ? ଯେହେତୁ ତୁମ ଶରୀର ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଅଟେ, ଏହାକୁ କ୍ଷତି କରିବା ଉଚିତ୍‌ ନୁହେଁ । ତୁମେ ଏହାକୁ ଅସାବଧାନତାର ସହ ବ୍ୟବହାର କର ନାହିଁ ।

(୪) ମନୋରଞ୍ଜନର ମନୋନୟନ (କଲସୀୟ ୩:୧୭, ୧ କରିନ୍ଥୀୟ ୬:୧୨)

ତୁମର ମନୋରଞ୍ଜନ କ’ଣ ଭୁଲ୍‌ ଚିନ୍ତାଧାରା କିମ୍ବା ମନୋଭାବ ସୃଷ୍ଟି କରି ତୁମକୁ ପ୍ରଲୋଭନ ସହିତ ସଂଘର୍ଷ କରିବାକୁ ପ୍ରବୃତ୍ତ କରେ ? ପାପକୁ ଆକର୍ଷଣୀୟ କିମ୍ବା ହାସ୍ୟସ୍ପଦ ଭାବରେ ଉପସ୍ଥାପନ କରୁଥିବା ଯେକୌଣସି ଜିନିଷ ପ୍ରତି ସାବଧାନ ରୁହନ୍ତୁ ।

(୫) ଆଚରଣ (ରୋମୀୟ ୧୩:୯, କଲସୀୟ ୩:୧୯, ୧ ତୀମଥି ୨:୮, ୧ ପିତର ୩:୨)

ଅନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ସମ୍ମାନର ସହିତ ବ୍ୟବହାର କର, କାରଣ ଲୋକମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତିରେ ଗଢ଼ା ହୋଇଛନ୍ତି ଏବଂ ସେମାନଙ୍କଠାରେ ଅନନ୍ତ ଭାଗ୍ୟ ରହିଛି । ଲୋକମାନଙ୍କର ସୌଜନ୍ୟତା ଦେଖାଇବାର ପ୍ରଥା ଅଛି । ତୁମେ ଏପରି ଭଦ୍ର ହେବାକୁ ଶିଖିବା ଉଚିତ୍‌ ଯେପରି ଲୋକମାନେ ଚିହ୍ନିପାରିବେ । କେହି ଯୋଗ୍ୟ ନ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ତୁମେ ଦୟାଳୁ ହେବା ଉଚିତ ।

(୬) ବ୍ୟବସାୟିକ ନୀତିଶାସ୍ତ୍ର (ହିତୋପଦେଶ ୨୦:୨୩)

ତୁମେ କ’ଣ ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସଚ୍ଚୋଟ କି ? ତୁମେ କ’ଣ ବିଷୟଗୁଡ଼ିକୁ ଠିକ୍‌ ସେହିପରି ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁଛ ନା କାହାକୁ ଏପରି କିଛି ଭାବିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରୁଛ ଯାହା ସତ୍ୟ ନୁହେଁ ?

(୭) ସମୟାନୁବର୍ତ୍ତିତା (ଗାଲାତୀୟ ୫:୧୪)

ସମୟ ହେଉଛି ଏକ ମୂଲ୍ୟବାନ ସମ୍ବଳ ଯାହାକୁ ଆମେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଇଁ ବ୍ୟବହାର କରିବା ଉଚିତ । ଯେତେବେଳେ ସମ୍ଭବ ହୁଏ, ଏକ ସମୟସୂଚୀ ରଖି ଆପଣ କ’ଣ ଆପଣଙ୍କ ସମୟ ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସମୟକୁ ମୂଲ୍ୟ ଦିଅନ୍ତି ?

(୮) ପୋଷାକ (୧ ତୀମଥି ୨:୯, ୧ ପିତର ୩:୩-୪)

ତୁମର ପୋଷାକ ଏହି ମୂଲ୍ୟଗୁଡ଼ିକୁ ଦର୍ଶାଏ କି ?

• ଶାଳୀନତା - ଶରୀରକୁ ଯଥେଷ୍ଟ ପରିମାଣରେ ଲୁଚାଇବା

• ନମ୍ରତା - ଆପଣ ଯାହା ପିନ୍ଧୁଛନ୍ତି, ତାହା ଦ୍ୱାରା ଅଯଥା ଧ୍ୟାନ କିମ୍ବା ପ୍ରଶଂସା ଆକର୍ଷଣ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତୁ ନାହିଁ ।

• ମିତବ୍ୟୟତା - ଆବଶ୍ୟକତାଠାରୁ ଅଧିକ ମୂଲ୍ୟର ପୋଷାକ କିଣିବା ପ୍ରୟୋଜନ ନୁହେଁ ।

(୯) ଭାଷା (କଲସୀୟ ୪:୬, ଏଫିସୀୟ ୪:୨୯)

କ’ଣ ତୁମର କଥାବାର୍ତ୍ତା ଈଶ୍ୱର ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କର ସମ୍ମାନୀୟ ଏବଂ ପବିତ୍ର/ସ୍ୱଚ୍ଛ ଅଟେ ? ଜଗତ ଯେଉଁ ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକୁ ବିସ୍ମୟବୋଧ ଭାବରେ ବ୍ୟବହାର କରେ, ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକ ଅଶ୍ଳୀଳ ଭାଷା କିମ୍ବା ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଶବ୍ଦରୁ ଆସିଥାଏ ।

(୧୦) ନିର୍ଭରଯୋଗ୍ୟତା (ଗୀତସଂହିତା ୬୧:୮, ହିତୋପଦେଶ ୨୦:୬, ହିତୋପଦେଶ ୨୮:୨୦)

ତୁମେ ପ୍ରତିଜ୍ଞାରକ୍ଷା କର କି ? ତୁମେ ଯାହା କୁହ ତାହା କରିପାର ବୋଲି ଲୋକମାନେ କ’ଣ ଆଶା କରନ୍ତି ? ତୁମେ ତୁମର ପ୍ରତିଜ୍ଞାଗୁଡ଼ିକୁ ଭୁଲି ଯାଅକି, ଯଦି ସେଗୁଡ଼ିକ ସୁବିଧାଜନକ ନ ହୁଏ ?

ଅନେକ ଲୋକ ସେମାନଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକ ଉନ୍ନତି ପ୍ରତି ଗମ୍ଭୀର ନୁହନ୍ତି । ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଥିବା ସାଧାରଣ ଆଜ୍ଞା ପ୍ରତି କେବଳ ଦାୟୀତ୍ୱ ବୋଲି ମନେ କରନ୍ତି । ସେମାନେ ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ ଯେ, ସେହି ଆଜ୍ଞାଗୁଡ଼ିକର ଅନେକ ବିଭାଗ ରହିଛି ।

ଆମକୁ ଏହା ବୁଝିବାକୁ ପଡ଼ିବ ଯେ, ଉନ୍ନତି ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ଆମର ପ୍ରେମ ବୃଦ୍ଧି ସହିତ ଜଡ଼ିତ । ଯେଉଁ ପଦ ସହିତ ଏହି ପାଠ ଆମେ ଆରମ୍ଭ କରିଛୁ ସେହି ପଦକୁ ଗଭୀର ଭାବରେ ଧ୍ୟାନ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ (ଫିଲିପ୍ପୀୟ ୧:୯-୧୧) । ଯଦି ଆମର ପ୍ରେମ ବୃଦ୍ଧି ପାଏ, ତେବେ ଆମର ବିଚକ୍ଷଣତା ଏବଂ ସଠିକ୍‌ ଆଚରଣ ବାଛିବାରେ ଉନ୍ନତି ହେବା ଉଚିତ୍‌ ।

► ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ତୁମକୁ ଦେଖାଇଲେ ଯେ, ଏକ ମନୋଭାବ ଅଭ୍ୟାସ କିମ୍ବା କାର୍ଯ୍ୟ ସର୍ବୋତ୍ତମ ବିଷୟ ନହେଁ, ସେତେବେଳେ ତୁମେ ତୁମ ଜୀବନରେ କରିଥିବା ପରିବର୍ତ୍ତନର ଏକ ଉଦାହରଣ କ’ଣ ଅଟେ?

► ତୁମ ଜୀବନଶୈଳୀରେ କିଛି ଏପରି ବିଷୟ ଅଛି କି ଯାହା ତୁମେ ଜାଣ ଯେ, ତାହା ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେବା ଉଚିତ? ତୁମେ ଏହା କରିବ କି ?

► ତୁମେ ଏପରି ବିଷୟ କରୁଛ କି, ଯାହା ତୁମେ ନିଶ୍ଚିତ ନୁହଁ ଯେ, ଈଶ୍ୱର ତହିଁରେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ଅଟନ୍ତି?

► ତୁମେ କ’ଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ତୁମକୁ କୌଣସି ପରିବର୍ତ୍ତନ ଦେଖାଇବାକୁ ଇଚ୍ଛୁକ?

ଆସନ୍ତୁ ଏହି ସପ୍ତାହରେ ଖୋଲା ହୃଦୟରେ ପ୍ରାର୍ଥନା କରିବାକୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିବା ଯାହା ଦ୍ୱାରା ଈଶ୍ୱର ଆମକୁ ତାଙ୍କର ମୂଲ୍ୟବୋଧ ଏବଂ ଆମ ଜୀବନରେ ସେ ଆଣିବାକୁ ଚାହୁଁଥିବା ଯେକୌଣସି ପରିବର୍ତ୍ତନ ଦେଖାଇ ପାରିବେ । ତୁମେ କ’ଣ ତାହା କରିବାକୁ ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରିବ ? ଆଗାମୀ ସପ୍ତାହ ତୁମେ କରିଛ କି ନାହିଁ ମୁଁ ପଚାରିବି ।

► ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ, ବିଶେଷ କରି ସେମାନେ କ’ଣ କରନ୍ତି ଏବଂ କ’ଣ କରନ୍ତି ନାହିଁ, ସେ ବିଷୟରେ ବ୍ୟବହାରିକ ପ୍ରଶ୍ନରେ, ଆପଣ କେବେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ଦେଖିଛନ୍ତି କି? ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ ସମାନ ବାଇବଲ ବ୍ୟବହାର କରୁଛନ୍ତି, ତେବେ କାହିଁକି ଏହି ପାର୍ଥକ୍ୟ ? ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏତେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ଥିବାରୁ, ଆମେ କ’ଣ କରୁ ତାହା ପ୍ରକୃତରେ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ କି ? କାହିଁକି ?

ବାଇବଲର ନୀତି ଏବଂ ମୂଲ୍ୟବୋଧଗୁଡ଼ିକୁ କିପରି ପାଳନ କରିବେ ସେ ବିଷୟରେ ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ଏକମତ ନୁହଁନ୍ତି । ତଥାପି ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଜଣେ ଅନୁଗାମୀ ତାଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସ ସହିତ ସ୍ଥିର ଜୀବନଯାପନ କରିବା ବିଷୟରେ ଗମ୍ଭୀର ହେବା ଉଚିତ ।

ଆଚରଣ, ମନୋରଞ୍ଜନର ପସନ୍ଦ ଏବଂ ପୋଷାକ ସବୁକିଛି ହୃଦୟର ଆଗ୍ରହ ବିଷୟରେ କିଛି ଦର୍ଶାଏ ।

ପ୍ରତ୍ୟେକ ବିଶ୍ୱାସୀ ଯେତେବେଳେ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଜୀବନଶୈଳୀ ସମସ୍ୟାରେ କ’ଣ ସର୍ବୋତ୍ତମ ତାହା ବୁଝିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରେ, ସେତେବେଳେ ଏଠାରେ କିଛି ନୀତିଗୁଡ଼ିକ ଅଛି ଯାହାକୁ ମନେରଖିବା ଉଚିତ୍‌ ।

ଜୀବନଶୈଳୀ ନିଷ୍ପତ୍ତି ପାଇଁ ନୀତିଗୁଡ଼ିକ :

(୧) ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ବାଇବଲର ସମସ୍ତ ଆଜ୍ଞାଗୁଡ଼ିକ ଆମେ ପାଳନ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ ।

ମାଥିଉ ୫:୧୯ରେ ଯୀଶୁ କହିଲେ :

“ଅତଏବ, ଯେକେହି ଏହିସମସ୍ତ କ୍ଷୁଦ୍ରତମ ଆଜ୍ଞା ମଧ୍ୟରୁ କୌଣସି ଗୋଟିଏ ଆଜ୍ଞା ଅମାନ୍ୟ କରେ ଓ ଲୋକଙ୍କୁ ସେହି ପ୍ରକାରେ ଶିକ୍ଷା ଦିଏ, ସେ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟରେ କ୍ଷୁଦ୍ରତମ ବୋଲି ଖ୍ୟାତ ହେବ, କିନ୍ତୁ ଯେକେହି ସେହିସମସ୍ତ ପାଳନ କରେ ଓ ଶିକ୍ଷା ଦିଏ, ସେ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟରେ ମହାନ୍‌ ବୋଲି ଖ୍ୟାତ ହେବ ।’’

ଆମେ କେବଳ ସେହି ବିନ୍ଦୁକୁ ବାଛିପାରିବା ନାହିଁ ଯାହାକୁ ଆମେ ସବୁଠାରୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବୋଲି ଭାବୁ । ଶାସ୍ତ୍ରର କୌଣସି ଆଦେଶ ଅଣ ଦେଖା କରିବା ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନୁହେଁ ।

(୨) ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞାଗୁଡ଼ିକ ଆମର ଲାଭ ପାଇଁ ଅଟେ ।

ଦ୍ଵିତୀୟ ବିବରଣ ୧୦:୧୨-୧୩,

“ଏବେ ହେ ଇସ୍ରାଏଲ, ସଦାପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କୁ ଭୟ କରିବାର, ତାହାଙ୍କ ସକଳ ପଥରେ ଗମନ କରିବାର ଓ ତାହାଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରିବାର, ପୁଣି ଆପଣାର ସମସ୍ତ ଅନ୍ତଃକରଣ ଓ ଆପଣାର ସମସ୍ତ ପ୍ରାଣ ସହିତ ସଦାପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ସେବା କରିବାର, ଆଉ ଆଜି ମୁଁ ତୁମ୍ଭ ହିତ ନିମନ୍ତେ ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ଯେ ଯେ ଆଜ୍ଞା ଓ ବିଧି ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଦେଉଅଛି, ସେସମସ୍ତ ପାଳନ କରିବାର, ଏସବୁ ଛଡ଼ା ସଦାପ୍ରଭୁ ତୁମ୍ଭ ପରମେଶ୍ୱର ତୁମ୍ଭଠାରୁ ଆଉ କଅଣ ଲୋଡ଼ନ୍ତି?’’

ଗୀତସଂହିତା ୮୪:୧୧,

କାରଣ ସଦାପ୍ରଭୁ ପରମେଶ୍ଵର ସୂର୍ଯ୍ୟ ଓ ଢାଲ ଅଟନ୍ତି; ସଦାପ୍ରଭୁ ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ଗୌରବ ଦେବେ; ସେ ସରଳାଚାରୀମାନଙ୍କଠାରୁ କୌଣସି ମଙ୍ଗଳ ବିଷୟ ଅଟକାଇବେ ନାହିଁ।

ଈଶ୍ୱର ଆମଠାରୁ କୌଣସି ଭଲ ବିଷୟ ଲୁଚାଇ ରଖନ୍ତି ନାହିଁ, କିମ୍ବା ଆମପାଇଁ କ୍ଷତିକାରକ ବିଷୟ ଆଜ୍ଞା ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ । ତାଙ୍କର ପ୍ରତିବନ୍ଧକ ବିନା ଆମର ଜୀବନ ଭଲ ଏବଂ ସୁଖୀ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ। ତାଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିବା ହେଉଛି ତାଙ୍କ ଜ୍ଞାନ ଏବଂ ପ୍ରେମ ଉପରେ ସନ୍ଦେହ କରିବା । ଯେତେବେଳେ ଆମେ ମାନବୀୟ ଜ୍ଞାନ ଅନୁସରଣ କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ତାଙ୍କ ବାକ୍ୟର ନିର୍ଦ୍ଦେଶାବଳୀ ପାଳନ କରୁ, ସେତେବେଳେ ଆମେ ପ୍ରମାଣିତ କରୁ ଯେ, ଆମର ପ୍ରକୃତରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ମଙ୍ଗଳ ଏବଂ ଜ୍ଞାନରେ ବିଶ୍ୱାସ ଅଛି ।

(୩) ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ସ୍ୱାଧିନତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନରୁ ସ୍ୱାଧିନତା ନୁହେଁ ।

୧ କରିନ୍ଥୀୟ ୯:୨୧ରେ ପାଉଲ ଏହା ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଲେଖନ୍ତି :

“ଯେପରି ମୁଁ ବ୍ୟବସ୍ଥାବିହୀନ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଲାଭ କରି ପାରେ, ଏଥିପାଇଁ ମୁଁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାବିହୀନ ନ ହୋଇ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଅନୁଗତ ହେଲେ ହେଁ ବ୍ୟବସ୍ଥାବିହୀନ ଲୋକମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ବ୍ୟବସ୍ଥାବିହୀନ ପରି ହେଲି ।’’

ଧାର୍ମିକତାର ଏକ ଉପାୟ ଭାବରେ ଆମେ ବ୍ୟବସ୍ଥାରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇଅଛୁ - ଉଭୟ ମୋଶା ବ୍ୟବସ୍ଥା ଏବଂ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ନୈତିକ ଆବଶ୍ୟକତା - ଧାର୍ମିକତାର ଏକ ଉପାୟ ଭାବରେ, କାରଣ ଆମେ ଅନୁଗ୍ରହ ଦ୍ୱାରା ପରିତ୍ରାଣ ପାଇଛୁ ଏବଂ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରି ନୁହେଁ। ଆମ୍ଭର ପାପ କ୍ଷମା ହୋଇଯାଇଥିବାରୁ ଆମ୍ଭେ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଦଣ୍ଡରୁ ମଧ୍ୟ ମୁକ୍ତ ହୋଇଅଛୁ ।

ତଥାପି ଆମେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରିବାର ଆବଶ୍ୟକତା କିମ୍ବା ପ୍ରେମର ବାଧ୍ୟବାଧକତାରୁ ମୁକ୍ତ ନୋହୁଁ । “କାରଣ, ହେ ଭାଇମାନେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ ସ୍ଵାଧୀନତା ନିମନ୍ତେ ଆହୂତ ହୋଇଅଛ; କେବଳ ତୁମ୍ଭର ସ୍ଵାଧୀନତାକୁ ଶାରୀରିକ ଅଭିଳାଷ ପୂରଣ ନିମନ୍ତେ ସୁଯୋଗ ସ୍ଵରୂପେ ବ୍ୟବହାର ନ କର, ବରଂ ପ୍ରେମରେ ପରସ୍ପର ଦାସ ହୁଅ” (ଗାଲାତୀୟ ୫:୧୩)। ଯେପରି ୧ କରିନ୍ଥୀୟ ୯:୨୧ ଦର୍ଶାଏ, ଆମେ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଅଧିନରେ ଅଛୁ । ଆମ ପାଇଁ ତାଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ବାଇବଲରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଛି ।

କିଛି ଲୋକ ଭୁଲ୍‌ ଭାବରେ ବିଶ୍ୱାସ କରନ୍ତି ଯେ, ପାପରୁ କ୍ଷମା ପାଇଁ କିମ୍ବା ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକତାକୁ ପରିପକ୍ୱ କରିବାର ଏକ ଉପାୟ ଭାବରେ ସେମାନଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ୱରଙ୍କ ଆଜ୍ଞାପାଳନ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ସତ୍ୟ ଏହା ଯେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦ୍ୱାରା ନୁହେଁ ବରଂ ବିଶ୍ୱାସ ମାଧ୍ୟମରେ ଅନୁଗ୍ରହ ଦ୍ୱାରା ପରିତ୍ରାଣ ପାଇଅଛୁ (ଏଫିସୀୟ ୨:୮-୯) ।

ଯଦିଚ ଆମର କାର୍ଯ୍ୟ ହେତୁ ଆମେ ଧାର୍ମିକ ହୋଇନାହୁଁ, ତେଣୁ ଆମେ ଆମ ଜୀବନର ସମସ୍ତ ବିଷୟରେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ମାନିବା ଉଚିତ, କାରଣ ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ସହିତ ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ହୋଇଅଛୁ । “ପୁଣି ପାପରୁ ମୁକ୍ତ ହୋଇ ଧାର୍ମିକତାର ଦାସ ହୋଇଅଛ’’ (ରୋମୀୟ ୬:୧୮) ।

ଯେହେତୁ ଆମେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ପାଇଁ କୃତଜ୍ଞ ଅଟୁ, ତେଣୁ ଆମେ ଆନନ୍ଦରେ ତାଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରୁ (୧ ଯୋହନ ୫:୩) । ଧାର୍ମିକ ଗଣିତ ବ୍ୟକ୍ତିମାନଙ୍କର ଆଜ୍ଞାପାଳନ ତାଙ୍କ ପ୍ରତି ପ୍ରେମର ପ୍ରମାଣ (ଯୋହନ ୧୪:୧୫) ।

(୪) ଯଦି ଆମେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁ, ତାଙ୍କର ଇଚ୍ଛାକୁ ଅଣଦେଖା ନ କରି ଆମେ ଜାଣିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରୁ ।

୧ ଯୋହନ ୫:୨-୩ କହେ,

“ଆମ୍ଭେମାନେ ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁ ଓ ତାହାଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରୁ, ସେତେବେଳେ ତଦ୍ଦ୍ୱାରା ଜାଣି ପାରୁ ଯେ, ଆମ୍ଭେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁଅଛୁ । କାରଣ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରିବାର ଅର୍ଥ, ତାହାଙ୍କ ଆଜ୍ଞା ପାଳନ କରିବା, ଆଉ ତାହାଙ୍କ ଆଜ୍ଞାସବୁ ଭାରସ୍ୱରୂପ ନୁହେଁ ।’’

ଯିରିମିୟ ୩୧:୩୩ କହେ, “ସେହି ସକଳ ଦିନର ଉତ୍ତାରେ ଆମ୍ଭେ ଇସ୍ରାଏଲ-ବଂଶ ସହିତ ଏହି ନିୟମ ସ୍ଥିର କରିବା; ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କ ଅନ୍ତରରେ ଆମ୍ଭର ବ୍ୟବସ୍ଥା ରଖିବା ଓ ସେମାନଙ୍କ ହୃଦୟରେ ଆମ୍ଭେ ତାହା ଲେଖିବା; ଆଉ, ଆମ୍ଭେ ସେମାନଙ୍କର ପରମେଶ୍ଵର ହେବା ଓ ସେମାନେ ଆମ୍ଭର ଲୋକ ହେବେ।’’

ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଯିଏ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରେ ପ୍ରଥମେ ପ୍ରଶ୍ନ କରିବ ନାହିଁ, “ଏହା କରିଥିବାରୁ ଈଶ୍ୱର କ’ଣ ମୋତେ ଦଣ୍ଡ ଦେବେ ?’’ କିନ୍ତୁ, “କେଉଁଥିରେ ଈଶ୍ୱର ଅଧିକ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହେବେ ?’’ କିମ୍ବା “ସବୁଠାରୁ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ବିଷୟ କ’ଣ ?’’ (ଫିଲିପ୍ପୀୟ ୧:୧୦, ତୀତସ ୩:୮) ।

(୫) ଶାସ୍ତ୍ର ଆମ ଜୀବନ ପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ନିୟମ ସ୍ଥାପନ କରିବାର ଏକ ଆଧାର ପ୍ରଦାନ କରେ ।

ବାଇବଲ କେବଳ ସାଧାରଣ ନିୟମ ପ୍ରଦାନ କରେ ନାହିଁ । କିଛି ଅଂଶ ଦିଆଯାଇଥିବା କାର୍ଯ୍ୟ ୨ରେ ତାଲିକାଭୁକ୍ତ ହୋଇଛି, ଯାହା ସତର୍କତାର ସହ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ ଜୀବନଯାପନ ପାଇଁ ଏକ ଆଧାର ପ୍ରଦାନ କରେ । ସେଥିମଧ୍ୟରୁ କିଛି ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ ଜୀବନଶୈଳୀ ପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଦିଗଦର୍ଶନ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି ।

(୬) ଜୀବନର ବିବରଣୀ ବିଷୟରେ ନିୟମ ସବୁଠାରୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଶ୍ୱାସ ନୁହେଁ ।

ଫାରୂଶୀମାନେ ଛୋଟ ଚୋଟ ବିଷୟ ଉପରେ ସର୍ବାଧିକ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେବାରେ ଭୁଲ୍‌ କରିଥିଲେ । ମାଥିଉ ୨୩:୨୩ରେ ଯୀଶୁ ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ,

“ହାୟ, ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର କପଟୀ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ଫାରୂଶୀମାନେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ପୋଦିନା, ପାନମହୁରୀ ଓ ଜୀରାର ଦଶମାଂଶ ଦେଉଥାଅ, ଆଉ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଗୁରୁତର ବିଷୟଗୁଡ଼ିକ, ନ୍ୟାୟବିଚାର, ଦୟା ଓ ବିଶ୍ୱାସ, ଏହାସବୁ ପରିତ୍ୟାଗ କରିଅଛ; କିନ୍ତୁ ଏହିସମସ୍ତ ପାଳନ କରିବା ଓ ଅନ୍ୟସବୁ ପରିତ୍ୟାଗ ନ କରିବା ଉଚିତ ।’’

ଏହି ପଦ କହୁନାହିଁ ଯେ, ଏପରି କୌଣସି ସତ୍ୟ ଅଛି ଯାହା ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ଏହା କହେ ଯେ, କିଛି ବିଷୟ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ । ଆମେ ସବୁଠାରୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଷୟରେ ଅଧିକ ଚିନ୍ତିତ ହେବା ଉଚିତ ।

(୭) ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପ୍ରତି ଆମର ଆଜ୍ଞାପାଳନ କିମ୍ବା ପ୍ରେମକୁ ପ୍ରମାଣ କରିବା ପାଇଁ ନିୟମ ପାଳନ ଯଥେଷ୍ଟ ନୁହେଁ ।

ଫାରୂଶୀମାନଙ୍କ ସହିତ ସମାନ ଆଲୋଚନାରେ ଯୀଶୁ କହିଲେ,

“ହାୟ, ଦଣ୍ଡର ପାତ୍ର କପଟୀ ଶାସ୍ତ୍ରୀ ଓ ଫାରୂଶୀ-ମାନେ, କାରଣ ତୁମ୍ଭେମାନେ ଗିନା ଓ ଥାଳିର ବାହାର ପରିଷ୍କାର କରୁଥାଅ, ମାତ୍ର ଭିତରେ ସେଗୁଡ଼ାକ ଲୁଣ୍ଠନକର୍ମ ଓ ଇନ୍ଦ୍ରିୟସେବାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ’’ (ମାଥିଉ ୨୩:୨୫) ।’’

ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ହୁଏତ ଏକ ନିୟମନିଷ୍ଠ ସଠିକ୍‌ ଜୀବନଯାପନ କରି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରୁ ନ ଥାଏ, ଏପରିକି ସେ ତାଙ୍କ ଆଜ୍ଞାକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ପାଳନ କରିପାରେ । ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷରେ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୃଦୟରେ ପ୍ରେମ କରିପାରେ ଏବଂ ତଥାପି କିଛି ଆଦର୍ଶ ନିମନ୍ତେ କାରଣ ଦେଖିପାରେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଜଣେ ନିୟମରେ ଜୀବନ କାଟୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ଯେ ଅଧିକ ଆତ୍ମିକ ତାହା ଜରୁରୀ ନୁହେଁ ।

(୮) ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଉପରେ ଆମର ବିଶ୍ୱାସ ସେମାନଙ୍କର ଜୀବନଶୈଳୀର ଛୋଟ ଛୋଟ ବିବରଣୀ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରେ ନାହିଁ ।

ରୋମୀୟ ୧୪:୧୦ରେ ପାଉଲ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ପଚାରନ୍ତି,

“କିନ୍ତୁ ତୁମ୍ଭେ କାହିଁକି ଆପଣା ଭାଇର ବିଚାର କରୁଅଛ? କିମ୍ବା ତୁମ୍ଭେ କାହିଁକି ଆପଣା ଭାଇକୁ ତୁଚ୍ଛ କରୁଅଛ ? ଆମ୍ଭେମାନେ ସମସ୍ତେ ତ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିଚାରାସନ ଛାମୁରେ ଠିଆ ହେବା ।’’

ଏହି ପଦଟି ବ୍ୟବହାରିକ ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କର ବିଭିନ୍ନ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା କରୁଥିବା ଏକ ଅଂଶ ଭାବରେ ଆସିଛି । ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଜଣେ ଅନୁଗାମୀ କ’ଣ କରିବା ଉଚିତ ଏବଂ କ’ଣ କରିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ, ସେ ବିଷୟରେ ପ୍ରାୟତଃ ଆନ୍ତରିକ ମତଭେଦ ଥାଏ ।

ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଶାସ୍ତ୍ରାଂଶର ଆମର ଅନୁବାଦ ସହିତ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସୀ ଏକମତ ହୋଇ ନ ପାରେ କିମ୍ବା ଆମେ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିଥିବା ବିଷୟ ସେ କ୍ଷତିକାରକ ବୋଲି ମନେ କରି ନ ପାରେ । ହୁଏତ ପରମେଶ୍ୱର ତାଙ୍କ ଜୀବନର ବିଭିନ୍ନ ଦିଗ ଉପରେ କାମ କରୁଛନ୍ତି କିମ୍ବା ଈଶ୍ୱର ତାଙ୍କୁ ଏକ ଭିନ୍ନ ସଂସ୍କୃତି ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ରଖିଛନ୍ତି । ତା’ର ଅର୍ଥ ନୁହେଁ ଯେ, ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣେ ପ୍ରକୃତ ବିଶ୍ୱାସୀ ନୁହଁନ୍ତି ।

► ଆପଣ ଏହି ବକ୍ତବ୍ୟ ବିଷୟରେ କ’ର ଭାବୁଛନ୍ତି, “ଜଣେ କିପରି ଜୀବନ କାଟିବା ଉଚିତ, ସେ ବିଷୟରେ ଈଶ୍ୱର ପ୍ରତ୍ୟେକଙ୍କୁ ସତ୍ୟ ଜଣାଇବେ, ଅତଏବ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ବିଶ୍ୱାସୀମାନେ ସମାନ ଭାବରେ ଅଭ୍ୟାସ କରିବା ଉଚିତ ।’’

ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଅନୁଗାମୀମାନେ ଜୀବନର ସମସ୍ତ ଅଭ୍ୟାସ ବିଷୟରେ କଦାପି ସହମତି ପ୍ରକାଶ କରିନାହାନ୍ତି । ଲୋକମାନେ ଯେଉଁମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କୁ ପ୍ରେମ କରନ୍ତି ଏବଂ ଈଶ୍ୱରୀୟ ଜୀବନ କାଟନ୍ତି, ସମସ୍ତେ ଅଭ୍ୟାସ ଏବଂ ସିଦ୍ଧାନ୍ତର ବିବରଣୀ ବିଷୟରେ ସହମତ ନୁହଁନ୍ତି । ଆମର ଏହା କହିବା ଭୁଲ୍‌ ଅଟେ ଯେ, ସେମାନେ ଅନ୍ୟମାନେ ବିଶ୍ୱାସୀ ନୁହନ୍ତି କାରଣ ସେମାନେ ଶାସ୍ତ୍ରକୁ ଭିନ୍ନ ଭାବରେ ତର୍ଜ୍ଜମା କିମ୍ବା ବ୍ୟବହାର କରୁଛନ୍ତି । ଯଦିଓ ଆମେ ଭାବୁଛୁ ଯେ, ସେମାନଙ୍କ ମତ ଭୁଲ୍‌ ତଥାପି ଆମେ ସେମାନଙ୍କୁ ସଚ୍ଚୋଟ ବିଶ୍ୱାସୀ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରିପାରିବା । ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟ ସମସ୍ତ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କୁ ସମାନ ଜୀବନଶୈଳୀ ପ୍ରଦାନ କରନ୍ତି ନାହିଁ ।

ଆମ୍ଭେମାନେ ମଧ୍ୟ ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ୱାସୀମାନଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ଶିଖିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ରହିବା ଉଚିତ । ଗର୍ବ ମୋତେ ଭାବିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରେ ଯେ, ମୁଁ ସର୍ବଦା ଶାସ୍ତ୍ରକୁ ସଠିକ୍‌ ଭାବରେ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରେ କିମ୍ବା ପ୍ରୟୋଗ କରେ । କିନ୍ତୁ ଏକ ନମ୍ର ଶିକ୍ଷଣୀୟ, ଗ୍ରହଣୀୟ ଆତ୍ମା ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟ ଏକତାକୁ ବୃଦ୍ଧି କରେ ଏବଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଶରୀରକୁ ଗଢ଼ି ତୋଳେ ।

(୯) ବିଭିନ୍ନ ମତାମତ ପ୍ରତି ସହନଶୀଳତା ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଅସାବଧାନକାକୁ କ୍ଷମା କରେ ନାହିଁ ।

“ପ୍ରତ୍ୟେକ ଲୋକ ଆପଣା ମନରେ ସ୍ଥିର ବୋଧ କରୁ’’ (ରୋମୀୟ ୧୪:୫) ।

“କିନ୍ତୁ ଯେ ସନ୍ଦେହ କରି ଭୋଜନ କରେ, ସେ ଦଣ୍ତନୀୟ ହୁଏ, କାରଣ ସେ ବିଶ୍ଵାସରେ ଭୋଜନ କରେ ନାହିଁ; ଆଉ ଯାହା କିଛି ବିଶ୍ଵାସରୁ ହୁଏ ନାହିଁ, ତାହା ପାପ” (ରୋମୀୟ ୧୪:୨୩) ।

ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ନିଜ ବିବେକକୁ ଉଲଂଘନ କରେ, ସେତେବେଳେ ବିପର୍ଯ୍ୟୟଜନକ ଫଳାଫଳ ଆସିବ । ଯଦି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଏପରି କିଛି କରିବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଏ ଯାହାକୁ ସେ ଭୁଲ୍‌ ବୋଲି ଭାବେ, ତେବେ ସେ ପାପର ଦୋଷୀ । ଈଶ୍ୱର ଦେଇଥିବା ଆଲୋକରେ ଚାଲିଲେ ଆଶୀର୍ବାଦ ମଳିଥାଏ (୧ ଯୋହନ ୧:୭) ।

ଏହି ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା ଆରମ୍ଭ କରିବାରେ କୌଣସି ଅସୁବିଧା ହେବ ନାହିଁ । କିଛି ଛାତ୍ର ଛାତ୍ରୀ ମଣ୍ଡଳୀଗୁଡ଼ିକ ପାଇଁ ଆଚରଣ ନିୟମ ଆବଶ୍ୟକ କରିବା ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେଇପାରନ୍ତି । ଅନ୍ୟମାନେ ପାର୍ଥକ୍ୟ ପ୍ରତି ସହନଶୀଳତା ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ୱ ଦେଇପାରନ୍ତି ।

ଉପରେ ତାଲିକାଭୁକ୍ତ ନଅଟି ନୀତି ମଧ୍ୟରୁ ପ୍ରତ୍ୟେକଟି ପାଇଁ ନ୍ୟାୟ ସଙ୍ଗତ ବିଚାର ପାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତୁ ।

► ଏହି ନୀତିଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରୁ କେଉଁଟିକୁ ଅନେକ ଲୋକ ଭୁଲି ଯାଆନ୍ତି ବୋଳି ତୁମେ ଭାବୁଛ?

► ଏହି ନୀତିଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରୁ କେଉଁଟିକୁ ତୁମେ ଭୁଲିଯିବାର ସମ୍ଭାବନା ଅଧିକ?

ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥ ପିତା,

ତୁମ ପ୍ରତି ମୋ’ ପ୍ରେମ ନିୟମିତ ବୃଦ୍ଧି ପାଉ । ମୋ’ ନିମନ୍ତେ ତୁମର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟକୁ ଉତ୍ତମ ଭାବରେ ବୁଝିବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରେ । ତୁମର ପ୍ରିୟ ବିଷୟକୁ ମୋତେ ବୁଝିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କର, ଯାହା ଦ୍ୱାରା ମୁଁ ପବିତ୍ର ଏବଂ ଦୋଷମୁକ୍ତ ଜୀବନଯାପନ କାଟି ପାରିବି ।

ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆବଶ୍ୟକ କରୁଥିବା ଅଭ୍ୟାସ ଏବଂ ମନୋଭାବକୁ ଦେଖିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତୁ ଏବଂ ଆପଣଙ୍କୁ ଗୌରବ ଦେଉଥିବା ଅଭ୍ୟାସ ଏବଂ ମନୋଭାବଗୁଡ଼ିକୁ ହାସଲ କରିବାରେ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତୁ ।

ଈଶ୍ୱରଙ୍କର ଗୌରବ ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଫଳ ଫଳିବାକୁ ଚାହେଁ ।

ଆମେନ୍‌ !

(୧) ୧ କରିନ୍ଥୀୟ ୧୩ ପାଠ କର । ଏହି ଅଧ୍ୟାୟଟି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ଜୀବନକୁ ବର୍ଣ୍ଣନା କରେ ଯାହାର ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଥିବା ପ୍ରେମ ଅଛି ଯାହା ରହିବା ଉଚିତ । କିପରି ସେ ତୁମକୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରିବାକୁ ଚାହାନ୍ତି ଯେପରି ପ୍ରେମରେ ତୁମର ଜୀବନ ଅଧିକ ସ୍ଥିର ରହିବ ତାହା ଈଶ୍ୱର ତୁମକୁ ଦେଖାଇ ଦିଅନ୍ତୁ । କିଛି ପରିବର୍ତ୍ତନର ତାଲିକା କରନ୍ତୁ, ଯାହା ଆପଣ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ଯେ, ଈଶ୍ୱର ଆପଣଙ୍କୁ ନିଜର ଜୀବନ ଗଢ଼ିବା ପାଇଁ ସକ୍ଷମ କରନ୍ତୁ ।

(୨) ଯତ୍ନବାନ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ ଆଚରଣ ପାଇଁ ଆଧାର ଯୋଗାଇଥିବା ନିମ୍ନଲିଖିତ ଶାସ୍ତ୍ରାଂଶଗୁଡ଼ିକୁ ଅଧ୍ୟୟନ କରନ୍ତୁ:

• ୧ କରିନ୍ଥୀୟ ୬:୧୯-୨୦

• ୧ କରିନ୍ଥୀୟ ୧୦:୩୧

• ୧ କରିନ୍ଥୀୟ ୧୧:୧୪-୧୫

• ୧ ତୀମଥି ୨:୯-୧୦

• ୧ ପିତର ୩:୩-୪

• ଗୀତସଂହିତା ୧୯:୧୪

• ଗୀତସଂହିତା ୧୦୧:୩

ପ୍ରତ୍ୟେକ ଶାସ୍ତ୍ରାଂଶର ମୌଳିକ ଅର୍ଥ ଲେଖନ୍ତୁ । ସେହି ଶାସ୍ତ୍ରଗୁଡ଼ିକ ଯୋଗୁ ଆପଣ ଯେଉଁ ଜୀବନଶୈଳୀ ପାଳନ କରିବା ଉଚିତ ବୋଲି ଭାବନ୍ତି ତାହାରା ବିବରଣୀ ବର୍ଣ୍ଣନା କରନ୍ତୁ ।