Lesson 8: आत्मामा जीवन

यस पाठमा हामी रोमीको पुस्तकको भाग 4 लाई निरन्तरता दिन्छौं। हामीले रोमी 6 (पापमाथि विजयको बारेमा) र रोमी 7 (दोषी ठहरिएको पापीको बारेमा) अध्ययन गरेका छौं। यस पाठमा हामी रोमी 8 को अध्ययन गर्नेछौं, जसले संसारको कठिन परिस्थितिमा ख्रीष्टियानको जीवनको वर्णन गर्दछ।

अध्याय 8 को मुख्य बुँदा

विश्वासी पतित संसारमा बाँचिरहेको भए तापनि, यसको अवस्था र आफ्नै कमजोरीबाट पीडित भए तापनि, पवित्र आत्माले उसलाई पाप र सबै परिस्थितिहरूमाथि विजय प्रदान गर्नुहुन्छ।

अध्याय 8 को सारांश

यस अध्यायले त्रिएकत्व तीन व्यक्तित्वहरूलाई धेरै पटक उल्लेख गर्दछ। तीनै जना हाम्रो वर्तमान र अन्तिम उद्धारमा नजिकबाट संलग्न छन्। हामी शरीरमाथि विजय हासिल गर्न सक्छौं, उद्धारको व्यक्तिगत आश्वासनको आनन्द लिन सक्छौं, पतित सृष्टिमा परिस्थितिहरू सहन सक्छौं, हाम्रो आफ्नै धारणाभन्दा बाहिर आत्मिक मद्दतले प्रार्थना गर्न सक्छौं, र परमेश्वरसँगको हाम्रो उद्धार सम्बन्धमा दृढ रहन सक्छौं।

8:1-13 ले एउटा खण्ड बनाउँछ जसको शीर्षक “शरीरमा अब रहने छैन” हुनसक्छ।

8:1-13को परिचय

दोषी नठहराइएकाहरू ती हुन् जो अब शरीरको पछि लाग्दैनन्। शरीरको अर्थ केवल मानव हुनु मात्र होइन, तर पतित स्वभावको नियन्त्रणमा हुनु हो।[1]

शरीरमा हुनु भनेको मुक्ति पाउनुको विपरीत हो। शरीरमा मन लगाउनु मृत्यु हो (8:6) र परमेश्वरप्रति शत्रुता हो (8:7)। पापमय स्वभावको वशमा हुने व्यक्तिले परमेश्वरलाई प्रसन्न गर्न सक्दैन (8:8) अनि ऊ मर्छ (8:13)। शरीरमा हुनु भनेको 7:7-25 मा वर्णन गरिएको समान अवस्था हो (7:14,18,25 लाई हेर्नुहोस्)।

8:12-13 चाहिँ निष्कर्ष हो। हामीले शरीरअनुसार जिउनु हुँदैन, किनकि शरीरअनुसार जिउने व्यक्ति मर्नेछ, जसको अर्थ परमेश्वरको न्याय पाउनु हो (1:17 लाई हेर्नुहोस्)। हामीले शरीरका पापमय कामहरूलाई मार्नुपर्छ। शरीरद्वारा नियन्त्रित व्यक्ति येशूको अनुयायी नभएकोले, पाप आत्माको शक्तिद्वारा समाप्त हुनुपर्छ।

► विद्यार्थीले समूहको लागि रोमी 8:1-13 पढ्नुपर्छ।

हरेक पदहरूको नोटहरू

(8:1) आत्मालाई पछ्याउने व्यक्ति दोषी ठहरिएको हुँदैन। शरीरलाई पछ्याउने व्यक्ति दोषी ठहरिएको हुन्छ, अनि ऊ ख्रीष्टमा छैन।

[2](8:2) जीवनको आत्माको नियम यो हो कि जसलाई क्षमा गरिन्छ त्यो व्यक्ति अनुग्रहद्वारा ग्रहण गरिन्छ र उसको आत्मिक जीवन हुन्छ। पाप र मृत्युको नियम यो हो कि जसको व्यवस्थाद्वारा न्याय गरिनेछ उसलाई मृत्युदण्ड दिइनेछ।

(8:3) व्यवस्थाले आवश्यकताहरू प्रदान गर्‍यो; यसले शक्ति प्रदान गरेन। अविश्वासीले व्यवस्था पालन गर्न सकेन; त्यसकारण, व्यवस्था उद्धारको माध्यम हुनु असम्भव थियो। परमेश्वरले आफ्नो पुत्रलाई मुक्तिदाताको रूपमा पठाउनुभयो।

(8:4) हामी परमेश्वरको व्यवस्था बिर्सदैनौं तर आत्माको शक्तिले यसलाई पालन गर्छौं।

(8:5) प्रत्येक व्यक्तिले आफ्नो स्वभाव पछ्याउँछ। यदि उसले आत्मिक जीवन पाएको छैन भने, ऊ शरीरद्वारा नियन्त्रित हुन्छ।

(8:6) पापी स्वभावद्वारा नियन्त्रित हुनु भनेको दण्डको अधीनमा हुनु हो। यसको विकल्प भनेको आत्मामा हिँड्नु, परमेश्वरको आज्ञा पालन गर्नु हो। पाप गर्दै बस्नेहरूले क्षमा पाउने कुनै विकल्प छैन।

(8:7-8) शारीरिक स्वभाव भएको व्यक्ति स्वाभाविक रूपमा परमेश्वरको शत्रु हो, किनकि जबसम्म ऊ पापी स्वभावद्वारा नियन्त्रित हुन्छ तबसम्म ऊ परमेश्वरको अधीनमा बस्न सक्दैन। त्यस्तो अवस्थामा ऊ परमेश्वरको निम्ति स्वीकार्य हुँदैन।

► शरीरमा जिउने व्यक्तिको विवरणको वृतान्त सूचीबद्ध गर्नुहोस्।

(8:9) पापमय स्वभावमा हुनु भनेको पतन भएको, पापी स्वभावको नियन्त्रणमा हुनु हो। विश्वासी अब शरीरमा छैन। उसलाई अझै पनि शरीरबाट प्रलोभनहरू आउनेछन्, तर ऊ यसको नियन्त्रणमा छैन, र परीक्षाको प्रतिरोध गर्ने शक्ति छ। यस पदले हामीलाई बताउँछ कि यो शक्ति त्यहाँ छ किनभने परमेश्वरको आत्मा त्यहाँ हुनुहुन्छ। यदि कुनै व्यक्तिले पापमाथि विजय हासिल गरेको छैन भने उसले आत्माद्वारा निर्देशित र अभिषेक भएको दाबी गर्नु हुँदैन।

[3](8:10-11) मानव शरीर अझै पनि आदमको पाप र हाम्रा विगतका पापहरूबाट प्रभावित छ। त्यसकारण, यसको इच्छाहरू गलत दिशातर्फ जान सक्छन्। हामी हाम्रो शरीरको इच्छाहरूले हाम्रो मार्गदर्शन गर्न गर्छ भनी हामी त्यसमाथि भरोसा गर्न सक्दैनौं। तर येशूलाई फेरि जीवित पार्ने शक्तिले हामीमा काम गर्छ र हामीलाई जीवन दिन्छ ताकि हाम्रो शरीर परमेश्वरको आज्ञाकारितामा ल्याइयोस्। शरीरको कमजोरी पापको लागि बहाना होइन, किनकि परमेश्वरको शक्ति त्यसभन्दा ठूलो छ।

(8:12-13) शरीरलाई पछ्याउँदा आत्मिक मृत्यु हुन्छ। आत्माद्वारा हामी शरीरका पापी कार्यहरूलाई मार्छौं, त्यसको अन्त्य गर्छौं। त्यसो गर्ने मानिसहरू मात्र जिउने मानिसहरू हुन् - जो परमेश्वरको न्यायबाट बाँच्छन्। यहाँ यस्तो कुनै अवधारणा छैन कि जुन व्यक्तिले पाप गरिरहने छनौट गर्छ त्यसलाई परमेश्वरले क्षमा गर्नुहुनेछ र स्वीकार गर्नुहुनेछ।

केही मानिसहरू भन्छन् कि परमेश्वरको व्यवस्था ख्रीष्टियानजीवनसँग कुनै सान्दर्भिक छैन। तिनीहरूले यस्ता कुराहरू भन्छन्, “परमेश्वरले तपाईंको कामको कुनै वास्ता गर्नुहुन्न,” र “जब तपाईं स्वर्गमा पुग्नुहुन्छ तपाईंको कामको कुनै मूल्य हुनेछैन।” तिनीहरूको विचारमा, अनुग्रहले आज्ञाकारिताको ठाउँ लिन्छ। तर पावलले भने, “तब के हामी यही विश्वासद्वारा व्यवस्थालाई रद्द गर्ने? कदाचित होइन! बरु हामी त व्यवस्थालाई कायम पो राख्छौं” (रोमी 3:31)। यदि हामीले एउटा सुसमाचार सिकाउँछौं जसले व्यवस्थालाई रद्द गर्छ, यो पावलले प्रचार गरेको सुसमाचार होइन।

पावलले बताएका व्यवस्था केवल परमेश्वरले मोशामार्फत इस्राएललाई दिनुभएको व्यवस्थाको सङ्कलन मात्र होइन। मोशाको व्यवस्था एउटा विशेष समय र स्थानमा परमेश्वरको इच्छाको प्रयोग थियो। यसका थुप्रै विवरणहरू सबै ठाउँ र समयमा एकै तरिकाले लागू हुँदैन, विशेषगरी इस्राएललाई राष्ट्रको रूपमा दिइएको धार्मिक विधिविधान र व्यवस्थाहरू। तर मोशाको व्यवस्थाका सिद्धान्तहरू वा अनन्त सत्यताहरू अझै पनि लागू हुन्छन् किनभने परमेश्वरको चरित्र परिवर्तन हुँदैन।

सामान्यतया, परमेश्वरको व्यवस्था भनेको उहाँले मानिसबाट चाहनुभएको कुरा हो। व्यवस्था पवित्र, न्यायपूर्ण र असल छ (7:12) किनभने यो परमेश्वरको स्वभावबाट आउँछ। व्यवस्था आत्मिक हो (7:14)।

व्यवस्थाको धार्मिकता तिनीहरूमा पूरा हुन्छ जो शरीरअनुसार होइन तर आत्माअनुसार चल्दछ (8:4) किनभने तिनीहरू परमेश्वरको आज्ञाकारितामा जिउँछन्।

बाइबलले परमेश्वरको व्यवस्थाबारे निम्न कथनहरू दिन्छ:

1. व्यवस्थाको पालन गर्नु हृदयमा पूर्ण प्रेमको प्रदर्शन हुनुपर्छ (मत्ती 22:37-40)।

2. परमेश्वरको विशेष आज्ञाहरूको उद्देश्य शुद्ध हृदय, असल विवेक र निष्कपट विश्वासबाट प्रेमको आवश्यकता देखाउनु हो (1 तिमोथी 1:5)। प्रेमको उद्देश्य बाहेक कुनै व्यक्तिले परमेश्वरका आवश्यकताहरू साँच्चै पूरा गर्न असम्भव छ, त्यसैले अनाज्ञाकारिताले प्रेमको कमी देखाउँदछ।

3. यो प्रेम भएको व्यक्तिले सम्पूर्ण व्यवस्था पूरा गर्छ; अर्थात्, उसले परमेश्वरले मानिसबाट माग गर्नुभएको कुरा पूर्ण रूपमा पूरा गर्छ (रोमी 13:8-10)। त्यसर्थ, पूर्ण प्रेम हुनु भनेको पूर्ण आज्ञाकारितामा हुनु हो।

4. प्रेम आज्ञाकारितामा व्यक्त हुन्छ (1 यूहन्ना 5:2-3)। प्रेम केवल परमेश्वरप्रतिको भावना वा दाबी गरिएको निष्ठा मात्र होइन। प्रेमले आज्ञाकारितालाई प्रतिस्थापन गर्दैन तर आज्ञाकारितालाई प्रेरित गर्छ।

5. येशू व्यवस्था रद्द गर्न आउनुभएन, र उहाँले भन्नुभयो कि यदि कुनै व्यक्तिले अरूलाई व्यवस्था उलङ्घन गर्न सिकाउँछ भने, स्वर्गको राज्यमा त्यो सबैभन्दा सानो कहलाइन्छ (मत्ती 5:17-20)।

सुसमाचारको लागि व्यवस्थाको उचित समझ हुनु आवश्यक छ किनभने मानिसहरूलाई परमेश्वरको व्यवस्था तोडेकोमा अनन्त रूपमा दोषी ठहराइन्छ। पाप र व्यवस्थाको बारेमा परमेश्वरसँग सहमत नभएसम्म व्यक्तिले पश्चात्ताप गर्नसक्दैन। केही मानिसहरूले महसुस गर्छन् कि पापीले परमेश्वरको व्यवस्था उलङ्घन गर्‍यो भने नरकको योग्य हुन्छ, तर तिनीहरूसँग अनौठो विचार छ कि एउटा व्यक्ति विश्वासी भएपछि परमेश्वरले व्यवस्थाको वास्ता गर्नुपर्दैन।

व्यवस्था परमेश्वरद्वारा हाम्रो स्वीकृतिको आधार होइन, तर व्यवस्थाले यो देखाएर एउटा विश्वासीको जीवनलाई निर्देशन गर्छ कि परमेश्वर चाहनुहुन्छ कि हामीले कस्तो जीवन जिउनुपर्छ।

► विश्वासीको लागि, परमेश्वरलाई प्रेम गर्नु र परमेश्वरको व्यवस्था बीचको सम्बन्ध के हो?

8:14-27 को परिचय

8:14 ले अघिल्ला पदहरूलाई अर्को पदहरूमा उद्धारको आश्वासनको महत्त्वपूर्ण विषयवस्तुसँग जोड्दछ। परमेश्वरको सन्तानहरूको पहिचान यो हो कि तिनीहरूले शरीरको पछि लाग्नु र पापमा जिउनुको सट्टा आत्मालाई पछ्याउँछन् र विजयमा जिउँछन्।

8:14-27 एउटा खण्ड हो जसको शीर्षक “पतन भएको संसारमा पवित्र आत्माको सहायता” हुनसक्छ।

► विद्यार्थीले समूहको लागि रोमी 8:14-27 पढ्नुपर्छ।

हरेक पदहरूको नोटहरू

(8:14) परमेश्वरको सन्तानको पहिचान यो हो कि उसले आत्मालाई पछ्याउँछ र शरीरको पछि लाग्ने र पापमा जिउनुको सट्टा विजयमा जिउँछ।

8:14-17 ले पवित्र आत्माद्वारा दिइएको उद्धारको व्यक्तिगत निश्चयतालाई वर्णन गर्दछ।

(8:15) विश्वासीहरूको रूपमा, हामी व्यवस्थाको डरको अधीनमा आउनु हुँदैन। बरु, हामी अनुग्रहद्वारा मुक्तिको आश्वासनका साथ बाँचिरहेका छौं। हामी परमेश्वरका सन्तानको रूपमा धर्मपुत्र बनाइएका छौं। ख्रीष्टियान आज्ञाकारिता उद्धारको माध्यमको रूपमा व्यवस्थाको अधीनमा फर्किने कुरा होइन तर परमेश्वरसँगको सम्बन्धको कुरा हो।

(8:16) यो पदले केही कुराको वर्णन गर्दछ जसलाई सुसमाचारवादी विश्वासीहरूले “आत्माको गवाही” भन्ने गर्छन्। परमेश्वरको आत्माले हामीलाई पुष्टि गर्नुहुन्छ कि हामी परमेश्वरसँगको मायालु, आज्ञाकारी सम्बन्धमा छौं र हामीले उद्धार पाएका छौं भन्ने साक्षी हामीलाई दिनुहुन्छ। हाम्रो आफ्नै आत्मा पनि त्यो वास्तविकताप्रति सचेत छ। परमेश्वरको आत्मा र हाम्रो आत्माको यो सम्झौता आश्वासनको आधार हो ताकि हामी अनिश्चिततामा बाँच्नु नपरोस्, हामी साँचो विश्वासी हौं कि भनेर सोच्नु नपरोस्।

उद्धारको निश्चयता नसिकाउने धर्म र सम्प्रदायहरूले आफ्ना मानिसहरूलाई डरमा राख्छन्। मानिसहरू डराउँछन् कि तिनीहरूले उद्धार पाउन पर्याप्त काम गरेका छैनन्। सुसमाचारले डरबाट छुटकारा ल्याउँछ किनभने हामीलाई थाहा छ कि हामीलाई क्षमा गरिएको छ। हाम्रो आज्ञाकारिता उहाँको स्वीकृति प्राप्त गर्ने माध्यमको रूपमा व्यवस्था पालन गर्नुको सट्टा हामीलाई पहिले नै स्वीकार गरिसक्नुभएका परमेश्वरलाई खुशी पार्नको लागि आत्मालाई पछ्याउनुमा आधारित छ।

हामी जान्न सक्छौं कि हामी बचाइएका छौं किनकि हामी परमेश्वरसँग आज्ञाकारी सम्बन्धमा बाँचिरहेका छौं र यो सत्य हो भन्ने आत्माको साक्षी छ। (मुक्तिको आश्वासनको लागि ईश्वरशास्त्रीय आधारको लागि 1 यूहन्ना 2:3, 29; 1 यूहन्ना 3:14, 18-21, 24 हेर्नुहोस्।)

► आफ्नो उद्धारमा निश्चित नभएको व्यक्तिलाई तपाईं के सल्लाह दिनुहुन्छ?

(8:17-18) हामी ख्रीष्टसँगै परमेश्वरको महिमा र राज्यको उत्तराधिकारी हुनेछौं। उहाँको महिमा उहाँले हामीमा गर्नुभएका महान् कामहरूद्वारा हामीभित्र प्रकट हुनेछ, हाम्रो स्वभावलाई उहाँले योजना बनाउनुभएअनुसार परिवर्तन गरिदिनुहुन्छ। हामी अनन्त जीवनको उत्तराधिकारी हुनेछौं, जसको अर्थ परमेश्वरको जीवन बिताउनु हो। हामी ख्रीष्टसँग राज्य गर्नेछौं। यद्यपि, हाम्रा सबै विशेषाधिकारहरू अहिले प्राप्त भएको छैन। यहाँ उल्लेख गरिएको महिमा अझै भविष्यको हो। दुःख अहिलेको हो, र राज्य पछिको हो। यद्यपि, भविष्यको महिमा यति ठूलो छ कि हाम्रो वर्तमान परिस्थिति हाम्रो भविष्यको तुलनामा महत्त्वपूर्ण छैन।

8:19-25 ले परमेश्वरले आफ्नो सृष्टि पूर्णरूपमा पुनर्स्थापित गर्न पर्खनुहुँदा विश्वासद्वारा स्थिर रहने कुराको वर्णन गर्दछ।

(8:19) सृष्टि गरिएका सबै कुराले बडो उत्कण्ठाले त्यो समयको प्रतीक्षा गर्छन् जब परमेश्वरले आफ्ना सन्तानहरूलाई पूर्ण रूपमा महिमा दिनुहुनेछ। प्रेरित यूहन्नाले भने कि हामीले स्वर्गमा हुने रूप अझै देख्दैनौं (1 यूहन्ना 3:2)।

(8:20-21) सृष्टि गरिएको प्रत्येक वस्तुले अझै पनि पापको परिणाम भोगिरहेको छ। पापीहरूले पापको परिणाम देखेर पश्चात्ताप गर्नेछन् भन्ने आशामा परमेश्वरले श्रापलाई रहन दिनुभएको छ। सृष्टि गरिएका वस्तुहरू अन्ततः पुनर्स्थापित हुनेछन् र परमेश्वरको अन्तिम योजना पूरा गर्न ल्याइनेछन्। यसमा अन्ततः परमेश्वरको इच्छालाई बहिस्कार गर्ने, पश्चात्ताप गर्न इन्कार गर्ने मानिसहरू समावेश छैनन्।

(8:22) पापको श्रापले सम्पूर्ण सृष्टिलाई असर गर्‍यो (उत्पत्ति 3:17-19)। काम गाह्रो छ। भूमिले मानिसलाई पतन अघि जस्तो प्रतिक्रिया दिँदैन। रोग, बुढ्यौली र मृत्यु सबै जीवित प्राणीहरूमा आउँछ।

(8:23) विश्वासीहरूले अझै पनि शारीरिक रूपमा पापको परिणाम भोग्छन् किनभने तिनीहरूको शरीर पतन अघिको अवस्थामा पुनर्स्थापित गरिएको छैन। हामीसँग पवित्र आत्मा पहिलो भाग, एउटा नमूना र परमेश्वरको अन्तिम पुनर्स्थापनाको प्रमाणको रूपमा हुनुहुन्छ। सृष्टिको अन्तिम, पूर्ण पुनर्स्थापना अन्तिम उद्धार हो। हामी भन्न सक्छौं कि हामीले अघि नै उद्धार पाइसकेका छौं, र अझै पनि अन्तिम उद्धारको पर्ख्याइमा छौं।

► सृष्टि पापको श्रापमा छ भन्ने कुराको संकेत गर्ने केही कुराहरू जो तपाईं देख्नुहुन्छ, ती के के हुन्?

पापीहरूसँग शैतानको नीति भनेको सुरुमा उसले सक्दो असल दिने, त्यसपछि झन् झन् खराब, पूरा गर्ननसक्ने वाचाहरू दिएर तिनीहरूलाई लोभ्याउने र नर्कमा अन्त्य गर्ने हो। परमेश्वरले हामीलाई अहिले स्वर्गको नमूना दिनुहुन्छ र पछि हाम्रो लागि उत्तम राख्नुहुन्छ।

(8:24-25) यी पदहरूले यो कुरा यो कुरा देखाउँछ कि हामी ती कुराहरूको लागि पर्खिरहेका छौं जुन हामीले अहिलेसम्म देखेका वा प्राप्त गरेका छैनौं।

शरीरको पुनरुत्थान आवश्यक ख्रीष्टियान सिद्धान्त हो, र यसलाई इन्कार गर्नाले पापमय जीवनमा डोर्‍याउँछ। कोरिन्थीको मण्डलीका कतिले पुनरुत्थानलाई बहिस्कार गरे, र दुई विपरीत डरलाग्दो परिणामहरू निम्त्याए:

1. शारीरिक इच्छाहरूलाई अत्याधिक दमन, मानौं ती सबै दुष्ट वा खराब छन्।

2. शारीरिक इच्छाहरूलाई बेवास्तापूर्वक भोग्नु, मानौं ती सबै हानीरहित छन्।

कतिले सोचेका थिए कि यदि शरीरलाई बेकार र दुष्ट ठानेर त्यागिने हो भने, सबै शारीरिक इच्छाहरू पापपूर्ण थिए। यस तर्कलाई पछ्याउँदै, तिनीहरूले ब्रह्मचार्यको सिफारिस गरे। अरूले निर्णय गरे कि शरीर त्यागिने भएकोले, अब यसलाई सबै पापी इच्छाहरूमा लिप्त गर्न सकिन्छ। दुवै अतिवाद गैर-ख्रीष्टियानहरू हुन्। यी पाखण्डीहरू र अन्यहरू तब आउँछन् जब मानिसहरूले शरीरको पुनरुत्थानलाई बहिस्कार गर्छन्।

8:26-27 ले विश्वासीको प्रार्थनामा पवित्र आत्माको कामको वर्णन गर्दछ।

(8:26-27) हाम्रो पतित अवस्थाले हाम्रो मानसिक र आत्मिक धारणालाई असर गर्छ। हामी आत्मिक वास्तविकताहरू पूर्ण रूपमा बुझ्न सक्दैनौं। परमेश्वरले संसारमा के गर्न चाहनुहुन्छ भनेर हामी पूर्ण रूपमा बुझ्न सक्दैनौं। जब हामी प्रार्थना गर्छौं, पवित्र आत्माले हामीसँग प्रार्थना गरेर हाम्रो कमजोरीको क्षतिपूर्ति गर्नुहुन्छ जुन हामीले भन्न सक्दैनौं। उहाँलाई परमेश्वरको इच्छा अनुसार कसरी प्रार्थना गर्ने भनेर थाहा छ।

यी पदहरूको तात्पर्य अन्यभाषा (नजानिएको) मा प्रार्थना गर्नु होइन। कथन यो हो कि पवित्र आत्माले हाम्रो लागि प्रार्थना गर्नुहुन्छ किनभने कहिलेकाहीँ हामीले के प्रार्थना गर्नुपर्ने हो ठ्याक्कै थाहा हुँदैन। यसले यो भन्दैन कि हामी यो कुनै बुझ्न नसकिने तरिकाले प्रार्थना गर्छौं।

8:28-39 को परिचय

यस खण्डले विश्वासीहरू परमेश्वरको योजनामा छन् भनेर व्याख्या गर्दछ, र उहाँले तिनीहरूलाई ख्रीष्टियान यात्रा समाप्त गर्न र ख्रीष्टको स्वरूपमा रूपान्तरण हुन अनुग्रह दिन चाहनुहुन्छ। संसारमा अवस्थित कुनै पनि अवस्थाले हामीलाई परमेश्वरबाट अलग गर्न सक्दैन किनभने उहाँको अनुग्रह र शक्ति ठूलो छ।

यो खण्डलाई “विश्वासीको आत्मिक सुरक्षा” शीर्षक दिन सकिन्छ।

► विद्यार्थीले समूहको लागि रोमी 8:28-39 पढ्नुपर्छ।

हरेक पदहरूको नोटहरू

(8:28) “हरेक कुरामा” भन्ने वाक्यांशले हामीले भोग्ने सबै कुराहरू समावेश गर्दछ। यसको अर्थ यो होइन कि पापसहित हुने सबै कुराहरू परमेश्वरले नै तोक्नुभएको छ। यसको अर्थ यो हो कि परमेश्वरले विश्वासीहरूको खातिर सबै कुराहरूबाट असल परिणामहरू ल्याउनुहुन्छ। 8:37 मा, सबै प्रकारका दुःखकष्टहरू सूचीबद्ध गरेपछि, उनले भने कि यी सबै कुराहरूमा हामी विजेताहरूभन्दा बढी छौं। परमेश्वरले तिनीहरूलाई उहाँको उद्देश्य पूरा गर्न प्रयोग गर्नुहुन्छ र तिनीहरू मार्फत हामीलाई उन्नति गर्नुहुन्छ।

परमेश्वरले सबै कुराको आदेश दिनुहुन्न। उहाँले स्वतन्त्र इच्छालाई काम गर्न अनुमति दिनुहुन्छ, वास्तविक जोखिमहरू लिन अनुमति दिनुहुन्छ जुन मौकाको अधीनमा हुन्छन्, र पापलाई पनि अनुमति दिनुहुन्छ। तैपनि विश्वासीको लागि, परमेश्वरले सबै घटनाहरूबाट राम्रो परिणाम ल्याउनुहुन्छ - हानिकारक मनसायले गरिएका अरूका पापहरूबाट पनि।

(8:29) हामीलाई थाहा छ कि संसारमा सबै जना बचाइनेछैन। त्यसकारण, जसलाई उहाँले पहिले नै चिन्नुभएको थियो ती ती हुन् जसको बारेमा उहाँले केही खास कुरा जान्नुहुन्थ्यो। रोमीको सन्दर्भबाट हामीलाई थाहा छ कि परमेश्वरले विश्वास गर्नेहरूलाई चुन्नुहुन्छ। उहाँलाई थाहा थियो कि उहाँको उद्धारको प्रस्तावलाई विश्वासका साथ कसले प्रतिक्रिया दिनेछ। (11:2 र टिप्पणीहरू पनि हेर्नुहोस्।) यो क्रममा पूर्वनिर्धारणभन्दा पहिले उहाँको पूर्वज्ञान आउनु महत्त्वपूर्ण छ। परमेश्वरले विश्वासीहरूलाई बचाउने योजना बनाउनुभयो। (परमेश्वरको “ज्ञान” को उदाहरणहरूको लागि भजनसंग्रह 1:6, 1 कोरिन्थी 8:3, गलाती 4:9, र 2 तिमोथी 2:19 हेर्नुहोस्)।

उहाँले तिनीहरूलाई ख्रीष्टजस्तै बनाउने योजना बनाउनुभयो। उहाँ जस्तो हुनुहुन्छ त्यस्तै बन्नुको अर्थ चरित्रमा हामी ख्रीष्ट जस्तै बन्नेछौं।

(8:30) यो परमेश्वरको काम हो जसले हामीलाई अनन्त उद्धारमा पुर्‍याउँछ। हाम्रो इच्छा बाहेक हामीबाट केही आवश्यक छैन।

(8:31-32) कुनै पनि परिस्थिति परमेश्वरको लागि धेरै गाह्रो हुनसक्दैन। उहाँले पहिले नै सर्वोच्च त्याग गरिसक्नुभएको छ, त्यसैले अब उहाँले हामीलाई हाम्रो विजयको लागि आवश्यक पर्ने सबै कुरा दिनुहुनेछ।

(8:33) हाम्रो अभिलेखमा भएका पापहरूको दोषी कसैले पनि मान्न सक्दैन किनभने ती परमेश्वरले प्रदान गर्नुभएको धर्मीकरणद्वारा मेटाइएका छन्।

(8:35-39) यो एउटा यस्तो खण्ड हो जसले येशूलाई पछ्याउनेहरूलाई ठूलो आशा र सान्त्वना दिन्छ। हामीलाई परमेश्वरबाट कुनै पनि कुराले अलग गर्न सक्दैन। पावल भन्दैछन् कि हामी यस संसारमा सामना गर्नुपर्ने सबै कुराबाट आत्मिक रूपमा सुरक्षित छौं। विश्वासीको सुरक्षा भनेको परमेश्वरले उसलाई आफ्नो विश्वासमा दृढ रहन बल प्रदान गर्न कहिल्यै असफल हुनुहुनेछैन र अरू कुनै शक्तिले उसलाई परमेश्वरबाट टाढा लैजान सक्दैन भन्ने प्रतिज्ञा हो।

► परमेश्वरले विश्वासीलाई सबै परिस्थितिहरूको सामना विश्वासको साथ गर्न कसरी मद्दत गर्नुहुन्छ भनेर तपाईं कसरी वर्णन गर्नुहुन्छ?

(1) व्यवस्था उद्धारको माध्यम हुनु किन असम्भव थियो?

(2) विश्वासी अब शरीरमा रहँदैन भन्नुको अर्थ के हो?

(3) ख्रीष्टियनको जीवनलाई व्यवस्थाले कसरी निर्देशन गर्छ?

(4) आत्माको साक्षी के हो?

(5) अन्तिम उद्धार के हो?

(6) शारीरिक पुनरुत्थानको सिद्धान्तलाई अस्वीकार गर्दा कुन दुई विपरीत चरम सीमाहरू निम्त्याउँछ?

(7) विश्वासीको सुरक्षा भनेको के हो?

पतन भएको संसारमा ख्रीष्टियानको रूपमा जीवन बिताउने कठिनाइहरूको वर्णन गर्ने एक पृष्ठ लेख्नुहोस् र पवित्र आत्माले ख्रीष्टियानको लागि के गर्नुहुन्छ भनेर पनि वर्णन गर्नुहोस्।