Lesson 3: სამება

(1) სტუდენტი შეძლებს განმარტოს:

• როგორ არის სამყარო სამების ბუნების ილუსტრაცია.

• სამების დოქტრინის ბიბლიური საფუძველი.

• რატომ არის სამების დოქტრინა სახარების საფუძველი.

• ურთიერთობების სტრუქტურა სამებაში.

• როგორ აძლევს სამება ურთიერთობების მაგალითს ადამიანებს.

• როგორ მიგვიძღვება ჩვენი რწმენა სამებისადმი, ღმერთის თაყვანისცემისკენ.

• ქრისტიანული რწმენის ფორმულირება სამების შესახებ.

(2) სტუდენტი თავიდან აიცილებს გავრცელებული შეცდომებს, რომლებსაც ადამიანები უშვებენ სამების ფენომენის ახსნის დროს.

► ერთად წაიკითხეთ იოანეს მე-14 თავი. იმსჯელეთ, თუ როგორ ჩანს ამ მონაკვეთში, რომ ღმერთი სამებაა.

სამების დოქტრინას ბევრი დაბნეულობაში მოყავს, რადგან ნათქვამია, რომ ერთი გაგებით ღმერთი არის სამება, ხოლო სხვა გაგებით - ერთი.

მაგრამ როდესაც ვუყურებთ სამყაროს, ჩვენ ვხედავთ „სამი ერთში“-ს სხვა მაგალითებსაც. სამყაროს აქვს სამი ასპექტი - სივრცე, დრო და მატერია. ამ სამიდან ერთის არარსებობის შემთხვევაშიც კი, სამყარო არ იარსებებდა.

ამ სამიდან თითოეული ასევე შედგება სამი ასპექტისგან.

სივრცე შედგება სიგრძისგან, სიგანისგან და სიმაღლისგან - სამი ერთში. ამგვარი განზომილებების გარეშე, სივრცე აღარ იქნებოდა.

დრო შედგება წარსულისგან, აწმყოსა და მომავლისგან - სამი ერთში. რომელიმე ასპექტის გარეშე დრო აღარ იქნებოდა.

მატერია შედგება ენერგიისგან მოძრაობაში, რომელიც ქმნის მოვლენებს - სამი ერთში. ენერგია რომ არ ყოფილიყო, ვერც მოძრაობა და ვერც მოვლენები იქნებოდა. მოძრაობა რომ არ ყოფილიყო, ვერც ენერგია და ვერც მოვლენები იქნებოდა. მოვლენები რომ არ ყოფილიყო, ვერც ენერგია და ვერც მოძრაობა იქნებოდა.

როგორც ჩანს, სამყარო შექმნილია სამი ერთში პრინციპით. შესაძლოა ღმერთმა განზრახ მისცა სამყაროს ისეთი დიზაინი, რომელიც ასახავს მის ბუნებას.

რას გვასწავლის ბიბლია სამების შესახებ? ეს აშკარად ადასტურებს სამი განსხვავებული პიროვნების არსებობას, რომლებიც სამყაროს ერთ ღმერთად არის განსაზღვრული. ეს არ მოდის წინააღმდეგობაში, რადგან ჩვენ არ ვამბობთ, რომ ღმერთი ერთდროულად არის ერთი პიროვნებაც და სამიც. ჩვენ არც იმას ვამბობთ, რომ ღმერთი არის ერთი ღმერთი და სამი ღმერთი. ჩვენ ვამბობთ, რომ ღმერთი არსებითად ერთია და პიროვნულად სამი. როგორც ერთი სამყარო არსებობს როგორც სივრცე, დრო და მატერია, ერთი ღმერთიც არსებობს, როგორც მამა, ძე და სულიწმიდა.

წინაპირობა ა: არსებობს მხოლოდ ერთი ღმერთი.

“ისმინე ისრაელ, უფალი, ჩვენი ღმერთი - ერთი უფალია” (მეორე რჯულის 6:4).

“რადგან მე ღმერთი ვარ და არ არის სხვა, მე ღმერთი ვარ და არვინ არის ჩემი მსგავსი” (ესაიას 46:9).

წინაპირობა ბ: მამა, ძე და სულიწმიდა საღვთო წერილში აღნიშნულია, როგორც ღმერთი.

“მამა ღმერთი” (გალატელთა 1:1).

“სიტყვა იყო ღმერთი. . . და სიტყვა გახდა ხორცი” (იოანეს 1:1, 14).

“რატომ აღავსო შენი გული სატანამ, რომ მოგეტყუებინა სულიწმიდა? . . . შენ ადამიანებს კი არა, ღმერთს ეცრუე” (საქმეების 5:3-4).

წინაპირობა გ: ეს სამი ერთმანეთთან და სამყაროსთან ურთიერთობენ, როგორც ცალკეული პიროვნებები.

► საიდან ვიცით, რომ ისინი სამი პიროვნებაა და არა მხოლოდ ერთი სხვადასხვა როლში?

მარკოზის 1:10-11-ში, იესოს ნათლობისას, სულიწმიდა მტრედის სახით დაეშვა მასზე და ზეციდან გაისმა ხმა, რომელმაც თქვა, “შენ ხარ ჩემი საყვარელი ძე, რომელიც მე მოვიწონე.” აქ ჩვენ ვხედავთ, რომ მამა, ძე და სულიწმიდა არ შეიძლება იყვეს ერთი და იგივე პიროვნება; ისინი ერთდროულად მოქმედებენ სხვადასხვა როლებში.

თავისი მსახურების დასასრულისკენ იესომ თქვა, რომ იგი სთხოვდა მამას, რომ გამოეგზავნა ჩვენთვის "ნუგეშისმცემელი" - სულიწმიდა (იოანეს 15:26). ხედავთ ამ თხოვნაში მონაწილე სამ განსხვავებულ პირს?

თუ იოანეს 14-17 წაიკითხავთ, ბევრ ცნობას ნახავთ მამის, ძისა და სულიწმიდის ურთიერთქმედების შესახებ.

დასკვნა: ბიბლიის ერთმა ჭეშმარიტმა ღმერთმა თავი გამოავლინა სამ განსხვავებულ პიროვნებაში: მამა, ძე და სულიწმიდა. ღმერთი ბუნებით ერთია, მაგრამ პიროვნებით სამი.

ასე რომ, მართალია სიტყვა სამება არ გვხვდება ბიბლიაში, მაგრამ სამების დოქტრინა ემყარება წმინდა ბიბლიურ მკაფიო მტკიცებულებებს. ტერმინი სამება არის ტერმინი, რომელსაც ვიყენებთ, რათა შევაჯამოთ ყველაფერი, რასაც ბიბლია ამ მოძღვრების შესახებ ასწავლის.

ამ ბიბლიურ დოქტრინას ეკლესია ასწავლიდა მოციქულების დროიდან. ქვემოთ მოცემულია სქემა, რომელსაც ეკლესია საუკუნეების განმავლობაში იყენებდა სამების აღსაწერად.

[1]► რატომ აქვს მნიშვნელობა, სწამს თუ არა ადამიანს სამების?

სამების დოქტრინა საფუძვლად უდევს საკვანძო სწავლებებს, რომლებიც სახარებისთვის ძირითადია. მაგალითად, ზოგი, ვინც სამებას უარყოფს, უარყოფს, რომ იესო არის ღმერთი. მაგრამ თუ ის იესო, რომლისაც გწამთ, ღმერთი არ არის, თქვენ არ გყავთ იესო, რომელსაც თქვენი გადარჩენა შეუძლია!

თუ ვუარვყოფთ, რომ მამა, ძე და სულიწმიდა ცალკეული პიროვნებებია, უარვყოფთ ღმერთს, მის ბუნებრივ პიროვნულ ან ნათესაურ მახასიათებლებს. მაგალითად, ღმერთი არ იქნებოდა სამუდამოდ მოსიყვარულე ღმერთი, თუ მას მოუწევდა დალოდება, სანამ შექმნიდა ვინმეს, ვისაც შეიყვარებდა. მაგრამ თუ ღმერთი ერთ პიროვნებაზე მეტია, მათ შეუძლიათ მთელი მარადისობა უყვარდეთ ერთმანეთი. მნიშვნელოვანია გვწამდეს ამ მოურთიერთო ღმერთის (რომელიც არსებობს უანგარო სიყვარულში), რადგან ეს გავლენას ახდენს ურთიერთობაზე, როგორც ერთმანეთთან, ასევე ღმერთთან.

ალბათ ყველაზე სერიოზული ნაწილია ის, რომ ჩვენ მხოლოდ ღმერთს უნდა ვცეთ თაყვანი. ადამიანები, რომლებიც უარყოფენ სამებას, ჩვეულებრივ უარყოფენ იესოსა და სულიწმიდის ღმერთობას და არ სცემენ თაყვანს მათ. ყველაზე უარესი შეცდომა, რაც შეიძლება დაუშვას ადამიანმა, არის ის, რომ ის ან თაყვანს სცემს მას, ვინც არ არის ღმერთი, ან ვერ სცემს თაყვანს ღმერთს.

მამა, ძე და სულიწმიდა, თითოეული წარმოადგენს პიროვნებას და ყოველთვის პირად ურთიერთობებში ცხოვრობდნენ ერთმანეთთან. ჩვენ მათ პიროვნებებს ვუწოდებთ, რადგან ისინი ერთმანეთთან ურთიერთობაში ცხოვრობენ. მათ უყვართ ერთმანეთი, უძღვნიან თავს ერთმანეთს, ესაუბრებიან ერთმანეთს და ცხოვრობენ ერთმანეთისთვის. ეს გვიჩვენებს, რომ ისინი პიროვნებები არიან.

სტრუქტურა სამებაში

მამა, ძე და სულიწმიდა ყოველთვის არსებობდნენ ურთიერთობების სტრუქტურაში. მამა არის თავი, შემდეგ ძე, შემდეგ სული. ამ სამ მარადიულ და თანასწორ პირს აქვს ძალაუფლების პოზიცია, რაც ეფუძნება ერთმანეთთან ურთიერთობას. ძალაუფლების ეს სტრუქტურა აისახება ოჯახში და ეკლესიაში. სამების წევრების მსგავსად, ოჯახის და ეკლესიის ყველა წევრს აქვთ თანაბარი ფასეულობა, მაგრამ ყველას არა აქვს ერთი და იგივე უფლებამოსილების პოზიცია.

ძის ურთიერთობა მამასთან

როგორ ურთიერთობს ძე მამასთან? იესომ თქვა, რომ მამამ მას მიანიჭა, როგორც ძეს, „რომ ჰქონდეს სიცოცხლე საკუთარ თავში,“ ისევე როგორც „მამას აქვს სიცოცხლე საკუთარ თავში” (იოანეს 5:26). მთელი მარადიულობიდან ძე იყო მამის „მხოლოდშობილი ძე” (იოანეს 3:16). ძე არის მარად თვითმყოფადი, როგორც ღმერთი, და ისეთივე ბუნებისაა, როგორც მამა, მაგრამ მისი არსებობა მამისგან გამომდინარეობს. მარად, ძე ურთიერთობდა მამასთან, როგორც ძე, ხოლო მამა ურთიერთობდა ძესთან, როგორც მამა, მაგრამ არა ფიზიკური გაგებით.

ვინაიდან ძე მარად ურთიერთობს მამასთან, როგორც ძე, იგი მარადიულად ემორჩილება მამას. ის დაქვემდებარებულ პოზიციიდან მოქმედებს. ამიტომ თქვა იესომ, “მამა ჩემზე დიდია” (იოანეს 14:28).

მართალია, იესოს ძალაუფლების უფრო დაბალი პოზიცია უკავია, ვიდრე მამას, მაგრამ ის თავისი ბუნებით მამის თანასწორია. მას თაყვანი უნდა ვცეთ და განვადიდოთ იგივენაირად, როგორც მამა. იესომ თქვა, რომ მას ყველამ პატივი უნდა მიაგოს „როგორც მამას მიაგებენ პატივს” (იოანეს 5:23).

სულიწმიდის ურთიერთობა მამასთან და ძესთან

იოანეს 15:26-ში იესომ თქვა, რომ ის გამოგვიგზავნის სულიწმიდას, „რომელიც მამისგან გამოდის.” მიუხედავად იმისა, რომ სული მამისგან გამოდის, ის მამისა და ძის თანასწორია და მას თანაბარი პატივი უნდა მივაგოთ. გაითვალისწინეთ, რომ ეს გამოსვლაც და გამოგზავნაც ხდება სამ პიროვნებას შორის, რომლებიც ერთმანეთთან სიყვარულით სავსე ურთიერთობაში ცხოვრობენ.

მორჩილება დაკნინების გარეშე

იესომ თქვა: "მე და მამა ერთი ვართ", საუბრობდა მათ ერთნაირ ბუნებაზე, მაგრამ მან თქვა, რომ ყოველთვის ემორჩილებოდა მამას.

ძალაუფლება და მორჩილება სამებაში არ ნიშნავს, რომ ერთი წევრი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე სხვა. ავტორიტეტი არ ნიშნავს, რომ ერთი წევრი არსებითად უფრო მეტია, ვიდრე სხვები.

ჩვენ ვხედავთ ძალაუფლებისა და თანასწორობის მაგალითებს ადამიანების ცხოვრებაში. ოჯახის წევრები ბუნებით ყველანი თანაბარნი არიან და ისინი ყველანი ერთნაირად ღირებული პიროვნებები, ღვთის ხატად შექმნილნი არიან, მიუხედავად ამისა, ავტორიტეტი მნიშვნელოვანია ოჯახის ფუნქციონირებისთვის. იგივე შეიძლება ითქვას სხვა ხელმძღვანელ თანამდებობებზეც.

ღმერთის ერთიანობის დაცვა

სამების სამი პიროვნება არ უნდა ჩაითვალოს ცალკეულ პიროვნებებად. მათი ყოფის ერთიანობა ნიშნავს რომ მათ აქვთ ერთი და იგივე არსი და რომ სამი პიროვნება გაჟღენთილია ერთმანეთში, ცხოვრობენ ერთმანეთში და თავიანთ თვისებებს უზიარებენ ერთმანეთს. მამა, ძე და სულიწმიდა განიცდიან ურთიერთდამოკიდებულებას ისე, როგორც ადამიანს არ შეუძლია.

ჩვენ ადამიანები ვართ პიროვნებები და ინდივიდუალური არსებები. ღმერთი სამი პიროვნებაა, მაგრამ მხოლოდ ერთი არსებაა. იმისათვის, რომ დავიცვათ ღმერთის ერთიანობის შესახებ ბიბლიური კონცეფცია, ჩვენ ვსაუბრობთ სამების წევრებზე, არა როგორც განცალკევებულებზე, არამედ როგორც განსხვავებულებზე. ჩვენ მათზე არ ვსაუბრობთ, როგორც ადამიანებზე, არამედ როგორც პიროვნებებზე.

ღმერთმა შეგვქმნა მის მსგავსად როგორც პიროვნებები, რათა ურთიერთობის შესაძლებლობა გვქონოდა ერთმანეთთან და ღმერთთან. ჩვენ გვაქვს გონება, ნება და ემოციები ურთიერთობისთვის.

ინდივიდუალურად ჩვენ არასრულქმნილნი ვართ

მას შემდეგ, რაც ღმერთმა ადამი შექმნა, მან თქვა, " არ არის კარგი კაცის მარტოობა!" (დაბადების 2:18). შემდეგ მან შექმნა ევა. ადამი არასრულქმნილი იყო ევას გარეშე, რადგან მის გარეშე მას სხვა ადამიანი არ ჰყოლია ურთიერთობისთვის. სინამდვილეში, წმინდა წერილის ამ ერთი მონაკვეთიდან ჩანს, რომ ადამმა და ევამ ერთად, ასახეს ღვთის ხატება: “შექმნა ღმერთმა კაცი თავის ხატად, ღვთის ხატად შექმნა იგი. მამაკაცად და დედაკაცად შექმნა ისინი” (დაბადების 1:27). როგორც ჩანს, ადამისა და ევას ურთიერთობაში არის რაღაც, რამაც მათ ერთად შეაძლებინა აესახათ ღვთის ხატება უფრო მეტად, ვიდრე მხოლოდ ადამს შეეძლო.

დაფიქრდით, რას ნიშნავს ეს ჩვენთვის. ჩვენ არ ვმოქმედებთ, როგორც სრულქმნილი პიროვნებები, თუ არ გვაქვს ურთიერთობა სხვებთან, როგორც სამების პიროვნებებს. ეს არ ნიშნავს, რომ უნდა ვიყოთ დაქორწინებულები (სამოთხეში არავინ იქორწინებს, მაგრამ ჩვენ მაინც ვიქნებით პიროვნებები), მაგრამ ჩვენ გვჭირდება სხვებთან ურთიერთობა.

დამოკიდებულება ღვთის ხატების არეკვლისადმი

მშვენიერი შედარებაა ღმერთისა და ეკლესიის ბუნებას შორის. ღმერთშიც და ეკლესიაშიც არის ერთიანობა და მრავალფეროვნება. 1 კორინთელთა 12-ს თანახმად, ქრისტეს სხეული არის ერთიანობა, რომელიც შედგება მრავალი ასოსგან, რომლებიც ერთად ფუნქციონირებენ. ხედავთ, როგორ ასახავს ქრისტეს სხეული ღვთის ხატებას? პავლე მოელოდა, რომ ეკლესიის ყველა ცალკეული წევრი ერთად გაიზრდებოდა, როგორც ერთი, ქრისტეში. პავლე ლოცულობდა, რომ ჩვენ:

“ჭეშმარიტების სიყვარულით მთქმელნი, ყველაფერში ვიზრდებოდეთ მის მიმართ, ვინც არის თავი, ქრისტე. ვის მიერაც მთელი სხეული, ერთად შერწყმული და შეერთებული ყოველგვარი სახსრით, რომლითაც არის აღჭურვილი, სხეულის თითოეული ასოს სათანადო მოქმედებით ახორციელებს სხეულის ზრდას, თავისი თავის სიყვარულში აღსაშენებლად” (ეფესელთა 4:15-16).

ყველა ჩვენგანმა უნდა გამოვიყენოთ ჩვენი ნიჭები და შესაძლებლობები, რათა ერთმანეთს დავეხმაროთ, რომ გავიზარდოთ ქრისტესთან ერთობაში. ღმერთს სურს, რომ ჩვენ ვირეკლავდეთ მის მოზიარეობრივ ბუნებას, მადლში ზრდისათვის ერთმანეთის დახმარებით. სულიერი ზრდა ხდება საზოგადოებაში, სხვა მორწმუნეებთან მჭიდრო და ერთგულ ურთიერთობაში. ეს ასახავს ღმერთის სოციალურ ბუნებას.

თუ სამების წევრები მარადიულად ცხოვრობდნენ ერთმანეთისადმი თავდაუზოგავ სიყვარულში, ჩვენც სხვებთან სიყვარულით სავსე ურთიერთობაში უნდა ვიცხოვროთ. ჩვენ ღმერთის მსგავსად ვართ შექმნილნი, როგორც სოციალური, ურთიერთობებზე დაფუძნებული ქმნილებები, ამიტომ ყურადღება უნდა მივაქციოთ სხვებს და არა საკუთარ თავს. ჩვენ უფრო მეტი ყურადღება უნდა გავამახვილოთ საზოგადოებაზე, ვიდრე ჩვენს ინდივიდუალობაზე. ღმერთი გვაკურთხებს, როდესაც ჩვენ ვცდილობთ ავსახოთ მისი სამპიროვანი ბუნება სხვებთან ურთიერთობაში.

ტრინიტარული თაყვანისცემა აღიარებს, რომ ჩვენ მამასთან მივდივართ სულის დახმარებით და ძის გამომსყიდველი მსხვერპლის საფუძველზე. როგორც ტრინიტარიანელები, ჩვენ სულით უნდა ვილოცოთ მამისადმი, ძის მეშვეობით.

თაყვანისცემის მნიშვნელოვანი მიზანია, რომ ჩვენ შევუდგეთ სიყვარულით სავსე ურთიერთობას, რომელიც სამების წევრებს აქვთ ერთმანეთის მიმართ. დაფიქრდით სიყვარულზე, რომელიც არსებობს მამასა და ძეს შორის. დაფიქრდით იმაზე, თუ რა მოიმოქმედა ქრისტემ ჯვარზე, რათა ეს სიყვარული განგვეცადა. მამას და ძეს შესანიშნავი ურთიერთობები აქვთ ერთმანეთთან, და ძის გამომსყიდველი მსხვერპლის გამო, სულს შეუძლია დაგვეხმაროს, რომ მონაწილეობა მივიღოთ ამ მხურვალე, სიყვარულით სავსე ურთიერთობაში.

[1]როგორც ტრინიტარიანელები, ჩვენ არამარტო სულით ვლოცულობთ ძის მეშვეობით, არამედ ასევე ვევედრებით მამას, ძეს და სულიწმიდას. სამების თითოეულ წევრს უნდა ვცეთ თაყვანი და განვადიდოთ, რადგან ისინი ყველა, ღმერთია და თანაბრად უნდა მივაგოთ პატივი. ტრინიტარული თაყვანისცემა სამების თითოეულ წევრს თანაბრად ადიდებს და აღიარებს თითოეულის როლს ჩვენს ხსნაში.

შენიშვნა კლასის ხელმძღვანელისთვის: შეგიძლიათ შეარჩიოთ კლასის წევრი ინფორმაციის შემდეგი ბლოკის ("თავიდან ასაცილებელი შეცდომები: თეორიები სამების შესახებ") ასახსნელად.

ჩვენ არ გვესმის, რატომ იზრდება თესლი ტალახში, ან როგორ მუშაობს ტვინი, ან რა ძალები აკავებს ვარსკვლავებს თავიანთ ადგილებზე. მეცნიერები აკვირდებიან რა ხდება, მაგრამ მათ არ შეუძლიათ ახსნან რატომ და როგორ ხდება ეს. აზრი არ აქვს ადამიანისთვის სამების შესახებ სწავლების უარყოფას, რადგან მას სრულად არ შეუძლია ახსნას ის. ღმერთის შესახებ ყველა სწავლება არ ექვემდებარება ახსნას. მაგალითად, ვერავინ ახსნის, თუ როგორ შეიძლება ღმერთი იყოს ყველგან და ყველაფერი იცოდეს. სამების ფაქტები არ არის ალოგიკური, მაგრამ ისინი ადამიანის გამოცდილებისა და პირობების მიღმაა. თევზი ზღვაში, თუნდაც ის გონიერი ყოფილიყო, ვერასოდეს გაიგებდა, რას ნიშნავს იყო ადამიანი, მაშინაც კი, თუ მას აუხსნიდნენ ამას.

ფაქტი სამების შესახებ ის არის, რომ არსებობს ერთი ღმერთი სამ პიროვნებაში, რომლებიც იდენტურნი არიან ბუნებით და თანაბარნი ღვთაებრიობით. ხალხი ცდილობს ამის ახსნას, მაგრამ ისინი ხშირად კარგავენ მნიშვნელოვან ნაწილს. ქვემოთ მოცემულია შეცდომების მაგალითები. თითოეულ შეცდომას თავისი სახელი აქვს, მაგრამ ისინი სხვადასხვა სახელებით ისწავლებიან.

1. მოდალიზმი არის იდეა, რომ ღმერთი სინამდვილეში არის ერთი პიროვნება, რომელსაც სხვადასხვა როლი აქვს შესრულებული. ამ თეორიის თანახმად, ზეცაში ღმერთი იყო მამა, დედამიწაზე ის იყო იესო და ახლა ის გვესაუბრება, როგორც სულიწმიდა. იოანეს მე-14 და მე-16 თავებში იესოს სიტყვები აღწერს ურთიერთქმედებას მას, მამასა და სულიწმიდას შორის. ამ აღწერას აზრი არ ექნებოდა, ისინი სამი განსხვავებული პიროვნება რომ არ ყოფილიყვნენ.

2. ტრიტეიზმი არის იდეა, რომ მამა, ძე და სულიწმიდა ცალკე არსებები არიან. ამ თეორიაში შეიძლება არსებობდეს განსხვავებებიც კი, მათ ბუნებაში. მაგალითად, მამა შეიძლება იყოს ის, ვისაც დასჯა სურს, მაგრამ ძეს სურს, რომ წყალობა გამოავლინოს. ეს იდეა ეწინააღმდეგება ბიბლიურ დოქტრინას, რომ არსებობს მხოლოდ ერთი ღმერთ

3. სუბორდინაციონიზმი არის იდეა, რომ სამებაში ერთი პიროვნება სხვაზე მცირეა. ადამიანი, ვისაც სწამს ეს იდეა, ფიქრობს, რომ მამა ღმერთია, ხოლო ძე და სულიწმიდა უფრო მცირენი არიან. მან შეიძლება უარყოს სულის პიროვნება და იფიქროს ძეზე, როგორც განსაკუთრებულ პიროვნებაზე, რომელიც ღმერთმა გამოიყენა. ეს შეცდომა იწვევს იმას, რომ ადამიანები არ სცემენ თაყვანს ძეს და სულიწმიდას, როგორც ღმერთს და შეიძლება გამოიწვიოს ცრუ სახარება.

► კლასმა ორჯერ მაინც უნდა წაიკითხოს „მრწამსის აღიარება.”

ღმერთი არის სამება, ერთი ღმერთი სამ პიროვნებაში, მამა, ძე და სულიწმიდა. სამივეს განსხვავებული როლი აქვს, მაგრამ ბუნებით იდენტურნი, ღვთიური თვისებებით თანასწორნი და თაყვაინსცემის ღირსნი არიან.

(1) წმიდა წერილის შესასწავლი ადგილების დავალება: თითოეულ სტუდენტს უნდა დაევალოს ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან ერთ–ერთი ადგილი. შემდეგი გაკვეთილის წინ მან კლასში უნდა წაიკითხოს ეს ადგილი და დაწეროს აბზაცი იმის შესახებ, თუ რას ამბობს ის, ამ გაკვეთილში მთავარი განხილვის საგანთან დაკავშირებით.

• ებრაელთა 1:1-3, 8

• კოლასელთა 1:12-19

• ეფესელთა 1:17-23

• იოანეს 15:26

• იოანეს 17:1-5

(2) ტესტი: შემდეგ მეცადინეობას დაიწყებთ მე-2 გაკვეთილის ტესტით. მოსამზადებლად კარგად შეისწავლეთ ტესტის საკითხები.

(3) სწავლების დავალება: არ დაგავიწყდეთ, რომ დაგეგმოთ და აცნობოთ თქვენი კლასის გარეთ ჩატარებული გაკვეთილების დრო.

(1) როგორ ასახავს სამყარო ღმერთის ბუნებას?

(2) რომელი სამი ბიბლიური მოსაზრებაა სამების დოქტრინის საფუძველი?

(3) რა სტრუქტურა აქვს ურთიერთობას სამებაში?

(4) რა სახის ადამიანურ ურთიერთობები უნდა ასახავდეს სამების შიგნით ურთიერთობას?

(5) რას ნიშნავს ტრინიტარული თაყვანისცემა?

(6) რა არის მოდალიზმის შეცდომა?

(7) რა არის ტრიტეიზმის შეცდომა?

(8) რა არის სუბორდინაციონიზმის შეცდომა?