Lesson 10: სულიწმიდა

(1) სტუდენტი შეძლებს განმარტოს:

• მახასიათებლები, რომლებიც აჩვენებს, რომ სულიწმიდა არის პიროვნება.

• ბიბლიური მტკიცებულებები სულიწმიდის პიროვნულობისა და ღვთაების შესახებ.

• რატომ არის სულიწმიდის პიროვნულობაზე და ღვთაებრიობაზე სწავლება აუცილებელი.

• სულიწმიდის ისტორიული და ამჟამინდელი საქმიანობა.

• მორწმუნის სულიწმიდასთან ურთიერთობის პრაქტიკული ასპექტები.

• ქრისტიანული მრწამსის აღიარება სულიწმიდის შესახებ.

(2) სტუდენტი გამოიყენებს რამდენიმე პრინციპს სულის ნიჭების შესახებ.

► ერთად წაიკითხეთ 138-ე ფსალმუნი. განიხილეთ რას გვეუბნება ეს მონაკვეთი ღვთის სულის შესახებ.

[1]ზოგი ფიქრობს, რომ სულიწმიდა არის უპიროვნო ძალა ან უბრალოდ თანდასწრება. მაგალითად, იეჰოვას მოწმე მსგავს რამეს იტყვის: „სულიწმიდა არ არის პიროვნება და ის არ არის სამების ნაწილი. სულიწმიდა არის ღმერთის აქტიური ძალა, რომელსაც ის იყენებს თავისი ნების შესასრულებლად ... გარკვეულწილად, ის შეიძლება ელექტროენერგიას შევადაროთ.”[2]

► რა არის არასწორი სულიწმიდის შესახებ იეჰოვას მოწმეების კონცეფციაში?

იეჰოვას მოწმე ხედავს სულიწმიდას, როგორც უპიროვნო ძალას. იმის გამო, რომ მათ არ აქვთ ბიბლიური გაგება ღმერთის შესახებ, მათ არ შეუძლიათ სწორი ურთიერთობა ჰქონდეთ მასთან.

არ უნდა ველოდოთ, რომ შევძლებთ ყველაფერი გავიგოთ სულიწმიდის შესახებ. იესომ თქვა, რომ სულიწმიდის მოქმედება ქარს ჰგავს; გესმის, მაგრამ არ იცი, საიდან მოდის და სად მიდის (იოანეს 3:8). მაგრამ არის რამოდენიმე რამ, რაც შეგვიძლია ვიცოდეთ სულის შესახებ და ისინი მნიშვნელოვანია ღმერთთან ჩვენი ურთიერთობისთვის.

საღვთო წერილის მონაკვეთი, რომელიც სულიწმიდისა და ეკლესიის ურთიერთქმედების ყველაზე მეტ აღწერას გვაძლევს, არის „საქმეების წიგნი“. იქ ჩვენ ვხედავთ იმის მაგალითს, თუ როგორ პასუხობდა ეკლესია თავის დასაწყისში სულიწმიდას. (1) ისინი პატივს მიაგებდნენ სულიწმიდას მის ღვთაებრიობაში. (წაიკითხეთ საქმეების 5:3-4). (2) ისინი აცნობიერებდნენ სულიწმინდის თანდასწრებას, ხელმძღვანელობასა და საქმიანობას. (წაიკითხეთ საქმეების 15:28). (3) მათ გააცნობიერეს თავიანთი დამოკიდებულება და პასუხისმგებლობა, რომ უპასუხონ სულიწმიდას. (წაიკითხეთ საქმეების 4:24, 31).

იმისათვის, რომ სულიწმიდასთან ამგვარი ურთიერთობა გვქონდეს, უნდა გავითვალისწინოთ, რომ ის პიროვნებაა და ის არის ღმერთი. შემდეგ ჩვენ შეგვიძლია მოვძებნოთ პრინციპები, რომლებიც წარმართავს მასთან ურთიერთობებს.

სულიწმიდას ფიზიკური სხეული არ აქვს, როგორც იესოს, მაგრამ ის პიროვნებაა. რეალურ პიროვნებას აქვს პიროვნებისთვის დამახასიათებელი თვისებები, როგორებიცაა გონება, ნება და ემოციები. აქვს თუ არა სულიწმიდას ნება? ის ქრისტიანებს ურიგებს სულიერ ნიჭებს „როგორც სურს” (1 კორინთელთა 12:11). აქვს სულიწმიდას გონება? ის „იკვლევს… ღმერთის სიღრმეებს“ და იცის მათ შესახებ (1 კორინთელთა 2:10). აქვს სულიწმიდას ემოციები? ჩვენ გვეუბნებიან: „ნუ დაანაღვლიანებთ სულიწმიდას” (ეფესელთა 4:30). თუ შეიძლება სულიწმიდის დანაღვლიანება, ესე იგი მას ემოციები აქვს. რადგან სულიწმიდას აქვს გონება, ნება და ემოციები, ვიცით, რომ ის პიროვნებაა.

► რატომ არის ჩვენთვის მნიშვნელოვანი იმის ცოდნა, რომ სულიწმიდა არის პიროვნება?

თუ სულიწმიდა უპიროვნო ძალაა, მასთან ურთიერთობა ვერ გვექნება. ზოგი ფიქრობს, რომ სულიწმიდა უბრალოდ მათ ემოციებს აღძრავს, ან რომ ის მხოლოდ ის ძალაა, რომლის გამოყენებასაც ცდილობენ.

პიროვნებას აქვს შესაძლებლობა ჰქონდეს სხვებთან ურთიერთობა. ფილიპელთა 2: 1-ის თანახმად, სულს შეუძლია ურთიერთობა ჰქონდეს ჩვენთან. 2 კორინთელთა 13:14 თანახმად, სულიწმიდას შეუძლია ჩვენთან ზიარება. როგორც ის, ვისაც შეუძლია ჰქონდეს მოზიარეობის და ურთიერთობების უნარი, სულიწმიდა უნდა იყოს პიროვნება.

სულიწმიდის პიროვნების შესახებ დამატებითი ბიბლიური მტკიცებულებებისათვის, იხილეთ ამ გაკვეთილის ბოლოს მდებარე ბლოკი სახელწოდებით „ბიბლიური მტკიცებულებები სულიწმიდის პიროვნების შესახებ.”

სულიწმიდა არის ყოვლისმცოდნე, ყოვლისმხედველი, ყველგანმყოფელი ღმერთი. გაიხსენეთ ანანიასა და საფირას ისტორია? სანამ ანანია მოკვდებოდა, პეტრემ უთხრა მას: „რატომ აღავსო შენი გული სატანამ, რომ მოგეტყუებინა სულიწმიდა? … შენ ადამიანებს კი არა, ღმერთს ეცრუე” (საქმეების 5:3-4). მომხდარიდან ვხედავთ, რომ სულიწმიდის მოტყუება იგივეა, რაც ღმერთს ეცრუო; აქედან გამომდინარე სულიწმიდა არის ღმერთი.

სულიწმიდამ ყველაფერი იცის. 1კორინთელთა 2:10-11-ში ვხედავთ, რომ მან იცის ყველაფერი ღმერთის შესახებ. ამას დასჭირდება უსასრულო გონება. მან შთააგონა ძველი აღთქმის წმინდა წერილები, მათ შორის წინასწარმეტყველებები, რაც მთელ ცოდნას მოითხოვს. (წაიკითხეთ 2 პეტრეს 1:21). გვეუბნებიან, რომ წმინდა წერილები ღმერთისგან არის შთაგონებული, (2 ტიმოთეს 3:16). რომელიც სულიწმიდას ღმერთად განსაზღვრავს.

სულიწმიდა ყველგან არის. ფსალმუნი 138:7 გვეუბნება, რომ არავის შეუძლია წასვლა სადმე, სადაც ღმერთის სულის თანდასწრებისგან თავის დაღწევას შეძლებს. ის იმყოფება ყველა მორწმუნესთან, რადგან ბიბლია ამბობს, რომ თუ ადამიანს არ აქვს ქრისტეს სული, ის არ ეკუთვნის ქრისტეს. კონტექსტიდან ჩანს, რომ ქრისტეს სული არის სულიწმიდა.

სულიწმიდას მთელი ძალა აქვს. ის აკეთებს იმას, რაც მხოლოდ ღმერთს შეუძლია. ის ადანაშაულებს წუთისოფელს ცოდვაში, უმართლობასა და მსჯავრდადებაში (იოანეს 16:8). ამისათვის მას უნდა ჰქონდეს წვდომა ყველა ადამიანის სინდისზე და შეძლოს მათი გონების დარწმუნება გარკვეულ ჭეშმარიტებებში. მას ასევე შეუძლია თითოეულ მორწმუნეს შინაგანი ძალა მისცეს. (წაიკითხეთ ეფესელთა 3:16). სულის ნაყოფია სიყვარული, სიხარული, მშვიდობა და ა.შ. (წაიკითხეთ გალატელთა 5:22). ღვთიური ძალის გარდა, ვერაფერი წარმოშობდა ამას ნებისმიერი ადამიანის ცხოვრებაში, განსაკუთრებით კი ყველა მორწმუნეში, მსოფლიოს ნებისმიერ წერტილში.

ლუკას 12:10-ში ნათქვამია, რომ სულიწმინდის გმობა შესაძლებელია. ღვთისგმობა შესაძლებელია მხოლოდ ღმერთის მიმართ. სულიწმინდა მარადიულია (ებრაელთა 9:14) ჩვენს სხეულებს ღვთის ტაძარი ეწოდება, რადგან იქ სულიწმინდა ცხოვრობს (1 კორინთელთა 3:16) ბიბლიური მტკიცებულებებიდან ვიცით, რომ სულიწმინდა თავად ღმერთია, ღვთიური სამების მესამე პიროვნება

► რატომ არის ჩვენთვის მნიშვნელოვანი სულიწმიდის ღვთაებრიობის რწმენა?

მნიშვნელოვანია გჯეროდეს სულიწმიდის ღვთაებრიობის, რათა შეძლო მას მიაგო ღირსება და პატივი. სერიოზული რამ იქნებოდა, თუ თაყვანს არ ვცემდით სულიწმიდას. სინამდვილეში, საეჭვოა ვინმეს გადარჩენა, მანამ სანამ ის უარყოფს იმის ღვთაებრიობას, ვინც ცდილობს მის ხსნას.

იმის თქმა, რომ სულიწმიდა განსხვავდება მამისა და ძისგან, არ ნიშნავს, რომ ისინი განსხვავებული პიროვნებები არიან იმავე გაგებით, როგორც ადამიანები. სამების წევრები ერთმანეთში მკვიდრობენ და ყველა ერთი და იგივე ღმერთია, მაგრამ საკმარისად განსხვავებულნი არიან, ერთმანეთთან სასაუბროდ, უყვართ ერთმანეთი და აქვთ ნამდვილი პირადი ურთიერთობები ერთმანეთთან და ჩვენთან.

საღვთო წერილები განასხვავებს სამების პირებს. მაგალითად, ისევ და ისევ იოანეს 14-16 თავების მეშვეობით, იესომ მოიხსენია ისეთი დამხმარე, რომელსაც ის გამოგზავნიდა, როდესაც მამასთან დაბრუნდებოდა (იოანეს 14:16-17, 26; 15:26; 16:7, 13-15). ეს დამხმარე ხელმძღვანელობდა მოწაფეებს და ასწავლიდა მათ. თუ იესო და სულიწმიდა ერთი და იგივე პიროვნება იქნებოდა, იესოს მიერ სულიწმიდის კიდევ ერთ დამხმარედ მოხსენიება უაზრო იქნებოდა. იესო უნდა გულისხმობდეს სხვა პიროვნებას, რომელიც განსხვავდება მისგან.

იესომ თქვა, რომ სულიწმინდა თავის თავზე არ ილაპარაკებს, არამედ გამოავლენს იმას, რაც ქრისტემ მიიღო მამისგან (იოანე 16:13-15) თუ იესო და მამა იგივე პიროვნებაა, რაც სულიწმიდა, ამ სიტყვებს აზრი არ ექნებოდა.

როდესაც იესო მოინათლა, ზეციდან გაისმა ხმა: "ეს არის ჩემი საყვარელი ძე" და სულიწმიდა, მტრედის სახით გადმოვიდა იესოსზე (მარკოზი 1:10-11 ) სამების სამივე წევრი, ერთმანეთისგან აშკარად განსხვავებულები, აქ ერთდროულად არიან ჩართულნი.

როგორც განსხვავებული პიროვნება, სულიწმიდა მამისა და ძის სიყვარულით სავსე ურთიერთობაში ცხოვრობდა მთელი მარადიულობიდან. ღმერთმა შეგვქმნა, რომ მონაწილეობა მივიღოთ ამ ურთიერთობებში. ღმერთს სურს, რომ მასთან ურთიერთობებით დავტკბეთ, (1 იოანეს 1:4). რადგან სამების თითოეული წევრი დროთა დაწყებამდეც ტკბებოდა დანარჩენებთან ურთიერთობით. (წაიკითხეთ იოანეს 17:22-23).

სამყაროს შექმნის დროიდან, სულიწმიდა მოქმედებს მსოფლიოში. ის იმყოფებოდა იქ და მონაწილეობდა დედამიწის შექმნის პროცესში (დაბადების 1:3). მან განსაკუთრებული შესაძლებლობები მისცა ადამიანებს, რომლებიც მოწოდებულები იყვნენ საგანგებო სამუშაოს შესასრულებლად (მსაჯულთა 3:9-10; მსაჯულთა 15:14-15; გამოსვლის 35:30-31). ის აძლევდა მითითებებს წინასწარმეტყველებს (ესაიას 61:1). მან შთააგონა წმინდა წერილები (2 პეტრეს 1:21). ძველი აღთქმის დროს იგი მუშაობდა ხალხის გულებში და ცდილობდა ისინი ღმერთისკენ მიემართა (საქმეების 7:51). მან შემოგვთავაზა მადლის მოქმედება, რომლის საშუალებითაც მათ შეეძლოთ მთელი გულით შეეყვარებინათ ღმერთი. (წაიკითხეთ მეორე რჯულის 30:6).

მას სიცოცხლის სულს უწოდებენ. ის არის სული, რომელმაც შეგვქმნა და სიცოცხლე მოგვცა. თუ ის სამყაროდან გავა, მთელი ცხოვრება გაჩერდება და ადამიანი მტვრად მიიქცევა. (წაიკითხეთ რომაელთა 8:2; იობის 33:4; იობის 34:14)

ახალმა აღთქმამ წარმოაჩინა სულიწმიდის მოღვაწეობის ახალი ასპექტი. იოანე ნათლისმცემელმა თქვა, რომ იესო ხალხს სულიწმიდით მონათლავდა (მათეს 3:11). იესომ თავის მოწაფეებს მოუწოდა დალოდებოდნენ "მამის აღთქმულს", სულიწმიდით ნათლობას, რომელიც ორმოცდამეათე დღეს მოხდა (საქმეების 1:4-5, 8). მიუხედავად იმისა, რომ ამ შემთხვევის დროს მრავალი არაჩვეულებრივი მოვლენა შეინიშნებოდა, მოგვიანებით პეტრემ თქვა, რომ მთავარი რაც ამ დროს მოხდა ის იყო, რომ მათი გულები განიწმინდა. (წაიკითხეთ საქმეების 15:8-9).

იესო მოწაფეებს დაჰპირდა, რომ მათთან სულიწმიდა იქნებოდა, შეახსენებდა მათ იესოს სწავლებას და ჭეშმარიტებაში შეუძღვებოდა მათ (იოანეს 14:26; 16:13). იესომ თქვა, რომ სულიწმიდა სხვა პარაკლეტოსი (ნუგეშისმცემელი) იქნება (იოანეს 14:16, 26; 15:26; 16:7). ეს სიტყვა მიესადაგება იმას, ვინც ჩვენთან არის, ვინც გვამხნევებს და ის ასევე შეიძლება ნიშნავდეს წარმომადგენელს. სულიწმიდა წარმოადგენს იესოს და გვახსენებს მის სიტყვებს.[1]

► რა არის ის, რასაც სულიწმიდა აკეთებს?

ქვეყნიერებაზე სულიწმიდის მუშაობის სრულად ახსნა შეუძლებელია, მაგრამ აქ მოცემულია მისი საქმიანობის ზოგიერთი ჩამონათვალი.

1. იგი განსჯის ცოდვას (იოანეს 16:8; 1 კორინთელთა 2:4; 1 თესალონიკელთა 1:5). (წინააღმდეგ შემთხვევაში შეუძლებელი იქნებოდა ადამიანს გაეცნობიერებინა მონანიების და პატიების საჭიროება).

2. ის აღადგენს და სიცოცხლეს ანიჭებს ადამიანს, ვინც მკვდარი იყო ცოდვაში (ტიტე 3:5; ეფესელთა 2:1; იოანეს 7:38-39; გალატელთა 4:29; იოანეს 3:5).

3. ის მორწმუნეს პირად დარწმუნებას აძლევს, რომ გადარჩენილია (რომაელთა 8:16).

4. ის ყველა მორწმუნეში ცხოვრობს (ყველა გადარჩენილ ადამიანში სულიწმიდა არის) (საქმეების 2:4; 1 კორინთელთა 6:19; რომაელთა 8:9).

5. ის იძლევა ღვთის ჭეშმარიტების გაგებას (შემეცნრბას) (1 კორინთელთა 2:9-10, 13-14; ეფესელთა 6:17; 2 კორინთელთა 3:14-17).

6. ის ხალხს სპეციალური მსახურებისკენ მოუწოდებს და ხელმძღვანელობს გადაწყვეტილებებს მსახურებაში (საქმეების 13:2-4; 15:28; 16:6-10).

7. ის წმენდს მორწმუნეს მისი გულის გასუფთავებით, რათა იგი წმიდა გახდეს (1 პეტრეს 1:2; საქმეების 15:8-9; 1 თესალონიკელთა 5:23).

8. ის იძლევა ძალას ცოდვაზე გასამარჯვებლად (რომაელთა 8:1, 5, 13; გალატელთა 5:16)

9. ის იძლევა სულის ნაყოფს მორწმუნის ცხოვრებაში (გალატელთა 5:22-23).

10. ის მსახურებისთვის სულის ნიჭებს იძლევა (1 კორინთელთა 12:4-10, 28-30; რომაელთა 12:6-8).

11. ის იძლევა განსაკუთრებულ ძალაუფლებას მსახურების ცხებულებისთვის (საქმეების 1:8; 13:9; გალატელთა 3:5; 1 პეტრეს 2:12).

12. ის მორწმუნეს ღვთის ნების შესაბამისად ლოცვაში ეხმარება (რომაელთა 8:26-27; ეფესელთა 6:18).

13. ის ქმნის ეკლესიის ერთიანობასა და ძმობას (ეფესელთა 4:3; 1 კორინთელთა 12:13).

შენიშვნა კლასის ლიდერისთვის: კლასში შეიძლება შეირჩეს პიროვნება, ვინც განმარტავს ქვემოთ მოყვანილ ჩარჩოში განთავსებულ ინფორმაციას. („ზოგიერთი პრინციპი სულის ნიჭების შესახებ“)

1. სული მუშაობს სხვადასხვა ნიჭების, მოქმედებებისა და მართვის საშუალებით (1 კორინთელთა 12: 4-6).

2. სულიერი ნიჭები გადანაწილებულია ღვთის ნების მიხედვით და არა სულიერების (1 კორინთელთა 12:11, 4: 7).

3. თითოეულ ადამიანს აქვს სულით მიცემული გარკვეული შესაძლებლობები (1 კორინთელთა 12: 7).

4. ყოველი მორწმუნისგან კონკრეტული ნიჭის მოლოდინი არ შეიძლება (1 კორინთელთა 12: 8-11, 14-30).

5. ნიჭები ყოველთვის უნდა იქნას გამოყენებული სხვების მსახურებაში ღვთის სადიდებლად (1 კორინთელთა 12: 21-22, 25, 1 პეტრეს 4: 10-11).

თუ თქვენ ურთიერთობა გაქვთ ღმერთთან, თქვენ ურთიერთობა გაქვთ სულიწმიდასთან. შეუძლებელია სამების მხოლოდ ერთი პიროვნების ცნობა და სხვებისა არა. (წაიკითხეთ ეფესელთა 2:18; იოანეს 6:44).

ადამიანისთვის არ არის აუცილებელი სულიწმინდის შესახებ სწავლების გაგება, სანამ ის ხსნას არ მიიღებს. მოწაფეებმა ცოტა რამ იცოდნენ სულის შესახებ, მაგრამ იესომ უთხრა მათ, რომ ისინი იცნობდნენ სულს და ის უკვე იყო მათთან. (წაიკითხეთ იოანეს 14:17).

სულიწმიდის შესახებ სწორი სწავლების ქონა გვეხმარება მასთან სწორ ურთიერთობაში ვიყოთ და საშუალებას გვაძლევს, რომ მან მეტი რამ გააკეთოს ჩვენს ცხოვრებაში. იმის ცოდნა, რომ ის პიროვნებაა, გვაძლევს იმის შემეცნებას, რომ მასთან ურთიერთობა შეგვიძლია. ჩვენ შეგვიძლია მასთან საუბარი და ისიც გვესაუბრება. ის, როგორც წესი, ჩვენთან გასაგონი ხმით არ საუბრობს, მაგრამ ის გვეხმარება, რომ გავიგოთ ღვთის ნება და ღვთის სიყვარული. თუ ჩვენ ნამდვილად გვსურს ღვთის ნების შესრულება, ის გვეხმარება, მიუხედავად იმისა, რომ ამას ყოველთვის შეიძლება ვერ ვგრძნობდეთ.

იმის ცოდნა, რომ ის პიროვნებაა, ნიშნავს, რომ ჩვენ არ მოვიქცევით ისე, თითქოს ის უბრალოდ ძალა ან გრძნობაა. როდესაც ჩვენ ღმერთს ვცემთ თაყვანს, ჩვენ ვფიქრობთ იმაზე, თუ ვინ არის ის, როგორია ის და არა მხოლოდ დაუფიქრებლად ამ გრძნობებით ვტკბებით. როდესაც ვლოცულობთ, გონივრულად გამოვთქვამთ და ვცდილობთ გავიგოთ, რისი ჩვენება შეუძლია მას, ნაცვლად იმისა, რომ სიტყვები და საგნები უპიროვნოდ, მაგიური გზით გამოვიყენოთ, როგორც ამას სხვა რელიგიების წარმომადგენლები აკეთებენ.

იმის ცოდნამ, რომ სულიწმიდა არის ღმერთი, უნდა ჩაგვაყენოს მოწიწების პოზიციაში თაყვანისსაცემად. როდესაც ვლოცულობთ და ვგრძნობთ მის ხელმძღვანელობას, უნდა გვახსოვდეს, რომ ის არის ღმერთი, რომელსაც უყვარვართ, სრულად გვიცნობს და იცის ჩვენი მომავალი. ის ასევე არის აბსოლუტური ავტორიტეტი, რომელსაც უნდა დავემორჩილოთ.

ის ყოველთვის ჩვენთან არის. წმინდა წერილში ნათქვამია, რომ თუ სულით ვცოცხლობთ, სულითვე უნდა ვიაროთ (გალატელთა 5:25). ჩვენ ისე უნდა ვიცხოვროთ, როგორც მის წინაშე მუდმივად მყოფებმა და არ ვიფიქროთ, რომ მის თანდასწრებაში მხოლოდ ეკლესიაში შეგვიძლია ვიყოთ. ის არა მხოლოდ ჩვენთან არის, არამედ ჩვენშიც ცხოვრობს, ეს არის მიზეზი, რომ უნდა ვიცხოვროთ სუფთა და წმინდა ცხოვრებით. (წაიკითხეთ 1 კორინთელთა 6:19).

ჩვენ უნდა გვახსოვდეს, რომ სულიწმიდის პრიორიტეტია, მოგვცეს გამარჯვება ცოდვაზე და სიწმინდე ჩვენს გულში (რომაელთა 8:13; გალატელთა 5:16; საქმეების 15:8-9). ჩვენ არ უნდა ვილოცოთ სხვა რამისთვის, თუ არ ვაძლევთ მას უფლებას უპირველესი პრიორიტეტი შეასრულოს. რწმენით ილოცე, რომ მან გაგისუფთავოს გული და გაქციოს სრულიად წმიდად. (წაიკითხეთ 1 თესალონიკელთა 5:23).

ცხოვრებისეულ ბრძოლებში ის შინაგან ძალას გვაძლევს (ეფესელთა 3:16). მას ესმის ჩვენი, ესმის ჩვენი სიტუაციები და შეუძლია მოგვცეს ზუსტად ის, რაც გვჭირდება.

მსახურებისას მასზე უნდა ვიყოთ დამოკიდებულნი, რომ ხელმძღვანელობა გაგვიწიოს, ძალა მისცეს თავის სიტყვას და სულიერ შედეგებს მიაღწიოს სხვათა გულებში. ადამიანის ვერანაირი უნარი ვერ შეცვლის სულის მოქმედებას.

მაშინაც კი, თუ თქვენ უკვე სულით ხართ სავსე, არ უნდა დაგვავიწყდეს მასთან ურთიერთობის შენარჩუნება, რომელიც გამყოფებთ ავსებულს. სულით ავსების ბრძანება ბერძნულ ზმნაში, უწყვეტ მოქმედებას ნიშნავს. (წაიკითხეთ ეფესელთა 5:18). ჩვენ მუდმივად უნდა ავივსოთ და ეს მასთან ურთიერთობის შედეგად ხდება.

► კლასმა ორჯერ მაინც უნდა წაიკითხოს „მრწამსის აღიარება.”

სულიწმიდა არის სამების მესამე პიროვნება, რომელიც სრულად ღვთიურია მამასთან და ძესთან ერთად. იგი მსჯავრს სდებს ცოდვას, აღადგენს და ცხოვრობს ყველა მორწმუნეში, ანიჭებს გამარჯვებას ცოდვაზე და წმენდს გულს. ის არის გამაერთიანებელი სიცოცხლე ეკლესიის, რომელიც მან აკურთხა სულის ნაყოფებითა და მსახურებისთვის სულიერი ნიჭებით.

შენიშვნა კლასის ლიდერისთვის: ქვემოთ მოცემული ნაწილი არასავალდებულოა და მისი შესწავლა შესაძლებელია იმ შემთხვევაში, თუ კლასი განიცდის ამ საკითხის მეტი ბიბლიური მტკიცებულების მოძიების მოთხოვნილებას.

• მათეს 28:19 -ში ნათქვამია, რომ მოვნათლოთ მამის, ძისა და სულიწმიდის სახელით, რაც გულისხმობს, რომ სამივეს აქვს ძალაუფლება.

• 2 კორინთელთა 13:14 -ში მოხსენიებულია სულიწმიდასთან მოზიარეობა, რაც გულისხმობს გონიერ კომუნიკაციას.

• მარკოზის 13:11 -ში მორწმუნეებს აღუთქვეს, რომ სულიწმიდა მათი მეშვეობით ილაპარაკებდა დევნის დროს.

• იოანეს 14:17, 26-ში სულიწმინდას ეწოდება ჭეშმარიტების სული, რომელიც ასწავლის და შეახსენებს მათ.

• იოანეს 16: 7—11-ში იესომ აღუთქვა, რომ სულიწმიდა ამხელს წუთისოფელს ცოდვის, სიმართლისა და განკითხვის გამო, რაც გონივრულ კომუნიკაციას მოითხოვს.

• იოანეს 16: 13-15-ში ნათქვამია, რომ სულიწმიდა ილაპარაკებს არა საკუთარ თავზე, არამედ ქრისტეზე.

• 1 კორინთელთა 12:11-ის თანახმად, სულიწმიდა ირჩევს, თუ როგორ უნდა გადაეცეს სულიერი ნიჭები.

• ის ჩვენ სულებს უმოწმებს, რომ ჩვენ ღვთის შვილები ვართ (რომაელთა 8:16).

• ის შუამდგომლობს ჩვენთვის მამის წინაშე და აქვს გონება, რომელსაც შეუძლია გაიგოს ღვთის ნება რომაელთა 8: 26-27).

• ეფესელთა 4: 30-ის თანახმად, მას შეუძლია დანაღვლიანება; რაც ნიშნავს, რომ მას ესმის ჩვენი პასუხები მასზე და აქვს ემოციები.

• მას შეიძლება მოატყუონ, რაც ნიშნავს, რომ მას ესმის კომუნიკაცია (საქმეების 5: 3).

• ის საუბრობს, აძლევს მითითებებს და აქვს ნება, რომელსაც ხალხი უნდა მიჰყვეს (საქმეების 13: 2-4).

• ის მოციქულებს მათი მისიონერული მოგზაურობისას მიმართულებას აძლევდა და ზოგჯერ ეუბნებოდა, რომ არ წასულიყვნენ ამა თუ იმ ადგილზე (საქმეების 16: 6).

ზოგი ადამიანი უარყოფს სულიწმიდის პიროვნებას და ამბობს, რომ ის არის უპიროვნო ძალა, ისეთივე როგორიცაა ელექტროენერგია, ან გრავიტაცია. ამასთან, შეუძლებელია უპიროვნო ძალა აღწერილი იყოს ისე, როგორც ბიბლია აღწერს სულიწმიდას. ელექტროენერგია არ საუბრობს და მსჯელობს; გრავიტაციის მოტყუება შეუძლებელია. უგუნურ ძალას არ შეუძლია გაიგოს ღვთის ნება.

ზოგი ამბობს, რომ ეს წერილები მხოლოდ პერსონიფიკაციაა, მომელიც საუბრობს რაღაც პიროვნულობას მოკლებულზე, თითქოს ეს არის პიროვნება, რომელსაც სინამდვილეში არ გულისხმობენ. თუმცა, წმინდა წერილი სულიწმიდაზე საუბრობს პიროვნული თვალსაზრისით, და ხალხი მას პასუხობდა, როგორც პიროვნებას. რამდენიმე ადგილას, სულიწმიდაზე ილაპარაკება მეტაფორულად, თითქოს ის რაღაც სუბსტანცია იყოს, მაგალითად, როდესაც ბიბლიაში ნათქვამია, რომ სული "გადმოიღვრება" (საქ. 2:17). ეს უნდა განიხილებოდეს მეტაფორულად, რადგან ჩვეულებრივ ბიბლია საუბრობს სულიწმიდაზე, როგორც პიროვნებაზე.

(1) წმიდა წერილის შესასწავლი ადგილების დავალება: თითოეულ სტუდენტს უნდა დაევალოს ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან ერთ–ერთი ადგილი. შემდეგი გაკვეთილის წინ მან კლასში უნდა წაიკითხოს ეს ადგილი და დაწეროს აბზაცი იმის შესახებ, თუ რას ამბობს ის, ამ გაკვეთილში მთავარი განხილვის საგანთან დაკავშირებით.

• საქმეები 1:4-8, 1
• კორინთელთა 2:9-16
• რომაელთა 8:1-14
• 1 კორინთელთა 12:1-13
• გალატელთა 5:22-26

(2) ტესტი: შემდეგ მეცადინეობას დაიწყებთ მე-10 გაკვეთილის ტესტით. მოსამზადებლად კარგად შეისწავლეთ ტესტის საკითხები.

(3) სწავლების დავალება: არ დაგავიწყდეთ, რომ დაგეგმოთ და აცნობოთ თქვენი კლასის გარეთ ჩატარებული გაკვეთილების დრო.

(1) ჩამოთვალეთ სულიწმიდის მიმართ ადრეული ეკლესიის რეაგირების სამი მახასიათებელი.

(2) პიროვნულობის რომელი მახასიათებლები აჩვენებს, რომ სულიწმიდა არის პიროვნება?

(3) რას ნიშნავს სიტყვა პარაკლეტოსი?

(4) რა არის სულის მოქმედება? მოცემული 13 – დან 9 ჩამოთვალეთ.

(5) რა პრიორიტეტს უნდა ველოდოთ პირველ რიგში სულიწმიდისგან?