Lesson 8: Аврал

(1) Суралцагч нь дараах санаануудыг тайлбарлаж чаддаг болсон байна. Үүнд:

• Хүмүүс яагаад загалмайд дургүйцдэг вэ?

• Нүгэлт хүний нөхцөл байдал.

• Уучлалын төлөө эвлэрүүлэл хийх шаардлага.

• Гэмшлийн утга учир.

• Авралын итгэлийн бүрэлдэхүүн хэсэг.

• Эвлэрүүлэл яагаад бүх хүн, бүхий л нүгэлд хангалттай вэ?

• Хувь хүний авралын баталгааны үндэс.

• Бүх бүтээлийн чөлөөлөлт.

• Авралын талаарх христэч итгэл үнэмшил.

(2) Суралцагч нь гэмшлийг онцолдоггүй шашны алдааны талаар ойлгож авна.

► Дуулал 85-ыг хамтдаа унших. Энэхүү багц эшлэлд авралын тухай юу өгүүлж байна вэ?

Загалмай бол христитгэлийн хамгийн чухал бэлгэдэл юм. Загалмай нь бүхий л түүхийн гол цөм болсон үйл явдлыг илэрхийлдэг. Загалмай нь христитгэл ба бусад шашны ялгааг харуулдаг.

Есүсийн үхлийн учрыг ойлгоогүй учраас олон хүний хувьд загалмай нь нууцлаг ойлголт байсаар байдаг. Түүгээр ч зогсохгүй Есүс биднийг хайрлаж, аврахыг хүссэндээ амиа өргөсөн гэдгийг сонслоо ч, тэр үйл явдал яагаад тохиолдох ёстой байсныг тэд сайн ойлгодоггүй. Тиймээс “Хэрэв Бурхан биднийг аврахыг хүссэн юм бол тэрийгээ зүгээр хийчихгүй яасан юм бэ?” гэж асуудаг.

Анхны итгэгчид ч сайнмэдээг тунхаглаж эхлэх үедээ эхэндээ загалмайн талаар будилсан ойлголтой байв (1 Коринт 1:22-23, унших). Еврейчүүдийн бодлоор Бурхан Өөрийгөө агуу хүчээр илэрхийлэх ёстой байлаа. Тэд харийн дарлалаас чөлөөлөгдөхийг аврал гэж үзэж байсан учраас тэдний хувьд загалмай нь сул дорой байдал, бүтэлгүйтэл байв. Грекчүүдийн бодлоор Бурхан Өөрийгөө мэргэн ухаанаар илэрхийлэх ёстой байлаа. Тэд хамгийн сайн сайхан амьдрахыг заасан тайлбарыг олох л аврал гэж үзэж байсан тул тэдний хувьд загалмай нь мунхаглал, бүтэлгүйтэл байжээ.

► Хүмүүс яагаад загалмайд дургүйцдэг вэ?

Олон хүний хувьд загалмай нь доромжлол мэт санагддаг. Олон ч хүн шашинлаг байхыг хүсдэг. Тэд ямар нэгэн харагдах юманд итгэж, шашны зан үйл хийж, зөвлөгөө авч байхыг хүснэ. Тиймээс нүгэлт хүнийг уучлахын тулд загалмай хэрэгтэй гэх санаанд тэд дургүйцэн уурсдаг аж. Тэд хүмүүний үйл хэрэг, зан авирыг Бурхан эсэргүүцэх ёсгүй гэж боддог. Загалмай нь хүн гэгч уучлал хэрэгтэй нүгэлтэн гэдэг утгыг илэрхийлдэг учраас хүмүүс загалмайд дургүйцдэг.

Есүс загалмай дээр золиос болж үхсэн гэдгийг ойлгохын тулд хүний нүгэлт нөхцөл байдал болон Бурханы ариун мөн чанарын дундах асар том мухардмал байдлыг ойлгох ёстой. Түүнчлэн эвлэрүүлэл яагаад Бурханы уучлалыг хүртэх боломж болохыг ойлгоно гэсэн үг.

Адамын нүглээс болж бүх хүн Бурханаас тусгаарлагдсан мөн чанартай төрдөг болжээ (Ром 5:12). Өөрөөр хэлбэл бүх хүн өөртөө төвлөрсөн, дурын замаараа явдаг болсон байна. Хүн сонголт хийж эхэлмэгцээ нүгэл үйлдэж эхэлдэг. Тиймээс нүгэлтэн бүр олон нүгэлт үйлдлийнхээ улмаас гэм буруутай (Ром 3:23, унших).

Бурханы хуулийг зөрчих нь нүгэл юм (1 Иохан 3:4; Иаков 2:10-11). Бурхан туйлын шударга учраас нүглийг зүгээр өнгөрүүлэхгүй бөгөөд хүн бүр хийсэн бүхнийхээ төлөө шүүгдэнэ (2 Коринт 5:10; Илчлэл 20:12-13). Хэн ч гэм буруу, хүртэх шийтгэлээсээ бултаж чадахгүй. Үл итгэгч хүн бүр хэдийн яллагджээ (Иохан 3:18-19, унших).

Нүглээ гэмшээгүй хүн Бурханы дайсан юм (Ром 5:10). Бурханы эсрэг үйлдсэн гэмт хэргээ арилгахгүй л бол нүгэлтэн Бурхантай харилцаатай байх боломжгүй.

[1]Нүгэлтнийг нүгэлт нөхцөл байдал нь Бурхантай харилцаа тогтоох боломжгүй болгодог. Нүгэлтэн хүсэл тачаалдаа ялзарсан байдаг (Ефес 2:3). Тэрээр нүглийн боол учраас өөрийнхөө нөхцөл байдлыг өөрчлөх хүчгүй (Ром 6:20, Ром 7:23, унших).

Тиймээс нүгэлтэнд хэрэгтэй аврал гэж юу вэ? Нүгэлтэй хүн гэм буруутай учраас аврал нь уучлал гэсэн утгатай. Нүгэлтэн Бурханы дайсан учраас аврал нь эвлэрүүлэл юм. Хүн гажуудаж ялзарсан учраас аврал нь цэвэрлэх гэсэн утгатай. Түүнчлэн хүн хүчгүй учраас аврал нь чөлөөлөлт юм. Эдгээр нь нүгэлт хүнд хэрэгтэй авралын цөөн хэдэн талбар юм.

Хүн нүглийнхээ төлөөсийг өөрөө төлж чадахгүй. Эхний шалтгаан нь бидэнд байгаа бүх зүйл угаасаа Бурханых юм. Үүнээс илүү чухал шалтгаан нь нүгэл бол хязгааргүй Бурханы эсрэг үйлдсэн гэмт хэрэг бөгөөд үүнийг төлж чадах хязгааргүй үнэ цэнтэй ямар нэгэн зүйл хүмүүст байхгүй аж.

Хүмүүс энэ хэрэгцээгээ хангах юу ч хийж чадахгүй төдийгүй, авралыг гүйцэлдүүлж чадах ямар ч болзол шаардлагыг тэдэнд зориулан тогтоож өгөх боломжгүй байсан (Галат 3:21). Хэрэв хүмүүс авралыг өөрсдөө олж авах боломжтой байсансан бол Есүс загалмай дээр үхэх ямар ч хэрэггүй байх байв (Галат 2:2, унших).

► Хэрэв Бурхан биднийг уучлахыг хүссэн юм бол загалмайгүйгээр шууд аварч яагаад болоогүй юм бэ?

Бурхан ариун бөгөөд шударга учраас үнэн ба шударга ёсны зарчмын дагуу шүүдэг (Ром 2:5-6). Эвлэрүүлэл гэдэг нь биднийг Бурхантай эвлэрүүлэхийн тулд Есүсийн өргөсөн тахил золиосыг илэрхийлсэн үг юм. Тэгэхээр Христийн тахил байгаагүй бол юу болох байсныг төсөөлж үзээрэй. Бурхан ямар нэг эвлэрүүлэлгүйгээр нүглийг зүгээр л уучилсан бол юу болох байсан бол?

Хэрэв Бурхан нүглийг зүгээр л уучилчихвал нүгэл ноцтой зүйл биш байх байсан. Тэгвэл Бурхан шударга биш, бас ариун ч биш гэсэн үг болно. Бүр цаашилбал аливаа хүн зөвийг эсвэл бурууг үйлдэж байгаа эсэх нь Бурханы мэлмийд онцын ялгаагүй харагддаг гэсэн утгатай болно.

Хэрэв эвлэрүүлэлгүйгээр уучлал өгөгдсөн бол Бурханыг шударга бөгөөд ариун гэж байгаагаар нь магтах боломжгүй болох байлаа. Эвлэрүүлэлгүй уучлал гэдэг нь Бурханыг хүндэтгэх бус харин огтоос үл хүндэтгэсэн хэрэг болох тул тийм байх боломжгүй юм.

Харин Бурхан бол хайрладаг, уучлахыг хүсдэг Бурхан. Хэдий хүн төрөлхтөн үүнийг хүртэх ёстой байсан ч, Бурхан нүгэлт нөхцөл байдалд нь орхихыг, мөнхөд хаягдаж хоцрохыг хүсээгүй юм.

Загалмай дээр Есүсийн өргөсөн тахил нь нүглээс болж нэхэгдэж байсан хязгааргүй үнэ цэнийг төлсөн юм. Яагаад гэвэл (1) Есүс ямар ч нүгэлгүй (төгс, Түүнд ямар ч аврал хэрэггүй, 2 Коринт 5:21), мөн (2) Тэрбээр Бурхан бас хүн байв.

Түүнчлэн уучлалыг хүртэх үндэс нь эвлэрүүлэл юм. Тиймээс гэмшиж, амлалтад нь итгэсэн хүнийг Бурхан уучлах боломжтой болжээ. Загалмай дээрх тахил золиосыг ухаарч байгаа бол нүгэл Бурханы хувьд ямар ноцтой зүйл гэдгийг ойлгож чадна.

Эвлэрүүлэл бол амлалтад нь итгэсэн нүгэлт хүнийг зөвт Бурхан Өөрөө зөвт хэмээн тооцох арга зам юм (Ром 3:26, унших). Ром 3:20-26-р эшлэлд эвлэрүүллийн логик учир шалтгааныг тайлбарласан байдаг.

Бурханаас өгөгдсөн авралыг авах цорын ганц арга зам бий гэдгийг Библи бидэнд заадаг. Хэрэв хүн Христэд итгэх нигүүлслээр ирдэг авралыг үгүйсгэвээс аврагдаж чадахгүй (Марк 16:15-16; Үйлс 4:12; Еврей 2:3, унших).

Тийм учраас аврал зөвхөн нигүүлслээр ирэх бөгөөд үүнийг итгэлээр хүлээн авах тухай сургаалыг ойлгох нь маш чухал юм. Аврал зөвхөн нигүүлслээр л ирнэ. Яагаад гэвэл авралыг олж авах, хүртэж болох өөр юу ч байхгүй. Үүнийг зөвхөн итгэлээр хүлээж авна. Бидний хувьд Бурханы амлалтад итгэхээс өөр хийж чадах зүйл үнэндээ байхгүй билээ.

► Хувь хүний авралын анхны алхмыг хэн хийдэг вэ? Бурхан уу, тэр хүн өөрөө юу?

Нүгэлтэнд аврал авчрах анхны алхмыг Бурхан хийдэг. Тэрбээр хүмүүсийг уучлах хүслээ загалмай дээр Есүсийн өргөсөн тахилаар дамжуулан илэрхийлсэн юм. Тэгэхээр Бурханы нигүүлсэл нүгэлт хүний зүрхэнд хүрч, нүглийг нь ялладаг учраас хүн уучлагдахыг хүсдэг (Тит 2:11; Иохан 1:9; Ром 1:20, унших). Нүгэлтэн Бурханы тусламжгүйгээр нүглээ хаяж чадахгүй (Иохан 6:44). Тиймээс Бурхан сайнмэдээнд хариу үйлдэх хүчийг нүгэлтэнд өгдөг. Хэрэв хүн аврагдаагүй бол нигүүлсэл дутсаных бус, харин Бурханы нигүүлсэлд тухайн хүн хариу үйлдээгүйгээс болсон байдаг.

Есүс бүх дэлхий ертөнцийн нүглүүдийн төлөө амиа өргөсөн бөгөөд Бурхан хүн бүрийг аврахыг хүсдэг (2 Петр 3:9; 1 Иохан 2:2; 1 Тимот 4:10, унших). Бурханы нигүүлслээр сайнмэдээнд хариу үйлдэх чадвар бүх хүнд өгөгдсөн байдаг боловч Тэрбээр хэнийг ч албаддаггүй. Тиймээс Бурхан нүгэлтнийг дуудаж, гэмших бас итгэх сонголтыг өгдөг (Марк 1:15).

► Гэмшил гэж юу вэ?

Гэмшил гэдэг нь буцаж эргээд эсрэг зүгт явна гэсэн үг. Теологийн хувьд нүгэлтэн өөрийнхөө гэм буруутай, шийтгэл хүртвэл зохих байдлыг ухамсарлаж, нүглээсээ эргэж буцна гэсэн утгатай.

Хорон муу нь замаа, Буруу нэг нь бодол санаануудаа орхиг. Өөрийг нь өрөвдөх ЭЗЭН өөд эргэг, Өгөөмрөөр уучлах Бурханд маань эргэг (Исаиа 55:7).

Гэмшил гэдэг бол нүгэлт хүн Бурханы уучлалыг хүртэхээс өмнө зам мөрөө засан Бурханы өмнө өөрийгөө зөвт болгоно гэсэн үг биш. Тэгэх ч боломжгүй. Харин нүгэлтэн өөрийг нь нүглээс чөлөөлж аврахыг Бурханаас хүсэх ёстой юм.

► Аврал зөвхөн нигүүлслээр өгөгдөх юм бол гэмшил ямар хэрэгтэй юм бэ?

Итгэл бол уучлалыг авах цорын ганц шалгуур боловч, гэмшилгүй аврал гэж байхгүй. Хэрэв хүн гэмшихийг хүсэхгүй байгаа бол тэр хүн нүглээс аврагдахыг хүсэхгүй байгаа хэрэг. Хэрэв Бурхан нүглээ үйлдсээр байгаа гэмших хүсэлгүй хүмүүсийг уучилбал газар дэлхийн зөвт шүүгчийн хувьд ингэх нь Түүнд ичгүүртэй явдал болно. Гэмшил заавал шаардлагатай. Учир нь гэмшихгүй байгаа хүн нүглийн хорон муу чанарыг зөвшөөрөхгүй байна гэсэн үг. Хэрэв хүн нүглээс яагаад эргэх ёстойгоо ойлгохгүй байгаа бол түүнд уучлал яагаад хэрэгтэй гэдгийг ч бас ойлгохгүй байна.

Хэрэв хүн өөрийгөө гэм буруутай гэж үзэхгүй байгаа бол ерөөсөө гэмшээгүй байгаа хэрэг. Тийм учраас ямар ч шалтаг байхгүй, шийтгэл хүртэнэ. Хэрэв хүн өөрийгөө нүгэлтэн гэж хүлээн зөвшөөрсөн хэдий ч, нүглээ үргэлжлүүлсээр байхыг хүсэж байгаа бол тэрээр бүрэн гэмшээгүй гэсэн үг. Яагаад гэвэл тэр хүн хийхгүй гэсэн юмаа хийсээр байна шүү дээ.

► Авралын итгэлтэй хүн юунд итгэдэг вэ?

Авралын итгэлтэй хүн дараах хэдэн зүйлд итгэдэг.

(1) Өөрийгөө зөвтгөх юуг ч хийж чадахгүй.

Нигүүлслийн учир итгэлээрээ аврагдсан нь та нараас бус харин Бурханы бэлэг бөгөөд үйлсээр чинь биш тул хэн ч үл сайрхах болно (Ефес 2:8-9).

Аврагдахын тулд хийж чадах юм (үйлс) байхгүй, бүр өчүүхэн ч байхгүй гэдгийг тэр ухаарсан байдаг.

(2) Христийн тахил золиос түүнийг уучлахад хангалттай.

[1]Тэр Өөрөө бидний нүглийн төлөөх эвлэрүүлэл бөгөөд зөвхөн бидний нүглийн учир төдийгүй, хамаг ертөнцийн нүглийн учир билээ (1 Иохан 2:2).

Эвлэрүүлэл гэдэг нь биднийг уучлал хүртэх боломжтой болгож буй тахил золиос гэсэн утгатай. Биднийг уучлахын төлөө Христийн өргөсөн тахил золиосоос өөр юуг ч нэмэх шаардлагагүй.

(3) Есүс нүгэл, үхлийг ялан дийлж, үхлээс амилсан.

Хэрэв та Есүсийг Эзэн гэж амаараа хүлээн зөвшөөрч, Бурхан Түүнийг үхэгсдээс амилуулсан гэдэгт зүрхэндээ итгэвэл, аврагдах болно (Ром 10:9).

Нүгэл, үхлийг ялах цорын ганц зам нь Есүсийн амилал байлаа. Есүс эргэж амилснаараа нүгэл, үхлийн аль алиныг бүрэн ялсан гэдгээ баталсан юм.

(4) Бурхан түүнийг итгэлийнх нь үндсэн дээр л уучилсан.

Бид нүглээ улайвал итгэмжит, зөвт Тэрээр нүглийг маань уучилж, бүхий л зүй бусаас биднийг цэвэрлэнэ (1 Иохан 1:9).

Аврал авахад нэмэлт шаардлага бий гэж үзэх юм бол, хүн зөвхөн нигүүлслээр биш харин үйлсийн оролцоотой аврагдана гэж бодоход хүрнэ.

Баталгаа

► Аврагдсан гэдгээ хүн яаж баттай мэдэх вэ?

Зарим хүн мэдрэмжиндээ тулгуурладаг. Гэхдээ мэдрэмж өөрчлөгддөг, бас төөрөлдүүлдэг. Аврагдсан гэдгээ баттай мэдэж болно хэмээн Библи бидэнд хэлж байна (1 Иохан 5:13). Бурхан биднийг хүлээн авсан гэдэгт бид итгэлтэй байж болно. Бид айдастай амьдрах ёсгүй, яагаад гэвэл биднийг Бурханы хүүхэд болж үрчлэгдсэн гэдгийг Бурханы Сүнс бидэнд баталдаг. Биднийг Бурханы хүүхэд болсныг Ариун Сүнс бидний сүнстэй хамт гэрчилдэг хэмээн Элч Паул хэлжээ (Ром 8:15-16).

Энэ нь бүрэн баталгаатай тул бид Шүүлтийн өдрөөс айх ёсгүй юм (1 Иохан 4:17, унших). Зарим хүн өөрийгөө тэнгэрийн улсад хүлээн зөвшөөрөгдөх байх гэж би найддаг гэж хэлдэг. Гэхдээ бидэнд үүнээс илүү сайн баталгаа бий. Аврал хүн төрөлхтөнд чиглэгдсэн гэдэгт ерөнхийдөө итгэх нь хангалттай бус, харин аврагдсан гэдгээ хувь хүн өөрөө мэдэх ёстой юм.

Өөрчлөгдсөн амьдрал нь тухайн хүний аврагдсаны нотолгоо боловч, тэрхүү нотолгоо нь эхний мөчид харагдахгүй. Авралын үр дүн харагдахад хугацаа хэрэгтэй. Тиймээс гэмшсэн цаг мөчид өөрчлөгдсөн амьдрал нь авралын баталгааны үндэс болж чадахгүй. Авралд хүргэх Библийн арга замыг дагасан бол итгэгч хүн аврагдсан гэдэгтээ баттай байж чадна. Хэрэв хүн үнэхээр гэмшиж, Библид заасны дагуу итгэж л байгаа бол Бурханы уучлалыг хүртэж, Бурханы хүүхэд болсон гэдэгтээ итгэлтэй байх эрхтэй.

Хэрэв хүн үнэхээр гэмшээгүй мөртлөө аврагдсан гэдгээ мэдрэхийг хүсвэл тэр хүн төөрөлдөж, өөрийгөө хуурах болно.

Хэрэв хүн (1) үнэхээр гэмшвэл, (2) Бичвэр дэх Бурханы амлалтад итгэвэл, (3) Сүнсний гэрчлэлийг хүлээн авсан бол, тэр хүн хууртагдахгүй. Энэхүү баталгаа нь Бурханы Үгэнд суурилсан, туйлын найдвартай үг юм. Бурхан үргэлж амлалтаа сахидаг.

Эвлэрэл: Энэ үг өмнө нь дайснууд байсан бол одоо эв найрамдалтай болсон гэсэн санааг агуулдаг. Авралаар Бурхан биднийг Өөртэйгөө эвлэрүүлж, бид Түүнтэй эв найрамдалтай болсон (2 Коринт 5:19; Ром 5:1, унших). Эдгээр эшлэлд зөвтгөл болон эвлэрлийн талаар өгүүлдэг.

Цагаатгал: Энэ үг тэмдэглэгээг арилгасан гэсэн утгатай. Авралаар бидний нүглийн бүртгэл устаж арилсан юм (Еврей 8:12, унших).

Тайвшруулал: Энэ үг хэн нэгний уурыг намжаахын тулд ямар нэг юмыг өгсөн гэсэн утгатай. Аврал дахь Есүсийн өргөсөн тахил нь бидний эсрэг чиглэсэн Бурханы зөвт байдлын уур хилэнг намжаасан юм (1 Иохан 2:2, унших).

Чөлөөлөлт: Энэ үг нь хүн өөр хэн нэгний эрхшээлээс аврагдсан гэсэн утгатай. Авралаар бид Сатаны эрхшээл, нүглийн хүчээс чөлөөлөгдсөн юм (Лук 1:74; Ром 6:6, 12-18, унших).

Золин авах: Энэ үг хэн нэгнийг эрх чөлөөтэй болгохын тулд үнийг төлж авах гэсэн утгыг агуулдаг. Авралаар биднийг нүглийн боолчлол ба шийтгэлээс чөлөөлөх үнэ төлөөсийг Есүс үхлээрээ төлсөн юм (Ефес 1:7; Тит 2:14, унших).

Зөвтгөл: Энэ үг нь хэн нэгнийг зөвт, гэм буруугүй гэж зарласан гэсэн утгыг агуулдаг. Авралаар гэм буруутай нүгэлтний оронд Есүс зовж шаналсан учраас нүгэлтэн зөвт тооцогддог (Ром 5:1; 2 Коринт 5:19, унших). Эдгээр эшлэлд зөвтгөл ба эвлэрлийн талаар өгүүлдэг.

Ариусгал: Энэ үг нь хэн нэгнийг ариун болгох гэсэн утгатай. Авралаар гэм буруутай нүгэлтэн Бурханы хүүхэд болж өөрчлөгддөг. Шинэ гэрээний олон захидалд итгэгчдийг “ариун хүмүүс” хэмээн нэрлэсэн байдаг (Ефес 1:1, Филиппой 1:1, Колоссай 1:2, унших).

Үрчлэл: Энэ үг нь хэн нэгэн хүн өөр хүний хууль ёсны хүүхэд болно гэсэн утгатай. Авралаар бид Бурханы хүүхдүүд болсон (Иохан 1:12; Ром 8:15, унших).

Дээрээс төрөх / Шинээр төрөх: Энэ үг нь хүн амийг дахин эхлүүлэх гэсэн утгыг агуулдаг. Авралаар итгэгч нь өөрийнхөө доторх амилуулагдсан сүнслэг амьдрал бүхий шинэ амийг эхлүүлдэг (Ефес 2:1; Иохан 3:3, 5, унших).

Тамгалах: Энэ үг нь алив зүйлийг хэн өмчилж байгааг илэрхийлэх тэмдэглэгээ гэсэн утгатай. Авралаар бидний доторх Ариун Сүнс биднийг Бурханд хамаатай болсныг тодорхойлж өгдөг (Ефес 1:13-14, унших).

Ангийн удирдагчийн тэмдэглэл: Ангийн нэг гишүүн энэхүү хэсгийг тайлбарлана уу.

Аврал нь итгэлээр дамжуулан нигүүлслээр ирдэг гэдгийг сонсоод өөрийгөө аврагдсан гэж амарханаар боддог хүмүүс байдаг. Гэмших хэрэгтэй гэдгийг ойлгоогүй учраас тийм хүн жинхэнээсээ гэмшээгүй байдаг ба өөрийгөө Бурханы шийтгэл хүртэх ёстой нүгэлтэн гэдгээ огт олж хараагүй байдаг аж. Тийм хүн нигүүлслийг өөрийнхөө замаар явах гэж ойлгодог. Христитгэлийн үнэнийг хүлээн зөвшөөрсөн учраас тэр өөрийгөө Христэд итгэгч болсон гэж боддог боловч үнэндээ ямар ч өөрчлөлт байдаггүй. Тийм хүн хэзээ ч өөрийн хүслээсээ татгалздаггүй. Харин Бурханыг амьдралынхаа нэг хэсэг болгон хүлээн зөвшөөрсөн атлаа ихэвчлэн өөрийнхөө хүслийг дагаж амьдардаг. Бичвэрт заасан Бурхантай харилцах авралын харилцааны эхлэл ийм байдаггүй.

► Итгэлээ шалгах хэсгийг хамгийн багадаа хоёр удаа хамтдаа уншаарай.

Есүс Христийн амьдрал, үхэл, амилал нь дэлхий ертөнцийн нүглийн төлөөсийг төлсөн юм. Хүн бүр нүглийн ял зэмтэй бөгөөд өөрийгөө аврах чадваргүй. Гэхдээ гэмшсэн хүн бүр итгэлээрээ Бурханы нигүүлслийг хүлээн авч болно. Итгэгч хүн уучлагдаж, нүглийн хүч ба шийтгэлээс чөлөөлөгддөг. Ариун Сүнс итгэгч хүнийг гэм буруутай нүгэлтнээс Бурханы ариун мөргөн хүндлэгч болгон өөрчилдөг. Авралын өөр арга зам гэж үгүй. Бүх бүтээл золин аврагдаж, эцэст нь Бурханаар сэргээгдэх болно.

Ангийн удирдагчийн тэмдэглэл: Энэ болон дараагийн хэсгийг сонгож суралцах боломжтой. Хэрэв гишүүд эдгээр сэдвийг сонирхож байвал ангид үзэж болно.

Хуучин гэрээнд Бурхан мөргөл хүндэтгэл, тахилын тогтолцоог зааж өгчээ. Гэхдээ тахил өргөснөөр Есүсийн хийсэн шиг авралыг олж чадахааргүй байжээ. Учир нь Библид “бух, ямааны цусаар нүглийг авч хаях боломжгүй юм” (Еврей 10:4) хэмээн хэлсэн байна. Тэгвэл яагаад тахил өргөдөг байсан бэ? Тахил өргөх нь мөргөл хүндэтгэлийн нэг хэлбэр байсан ба үүгээр хожим Христийн өргөх тахилыг бэлгэджээ (Еврей 10:1).

Гэхдээ энэ нь Шинэ гэрээний үе иртэл аврагдах боломжгүй байсан гэсэн үг биш юм. Элч Паул итгэлээр нигүүлслээр зөвд тооцогдох тухай сургаалаа тайлбарлахдаа Абрахам, Давид нараар жишээ авч, авралын тухай санаа нь шинэ зүйл биш гэдгийг илэрхийлжээ (Ром 4:1-8). Есүс ч Никодемийг Хуучин гэрээний багш учраас дээрээс төрөх тухай мэдэж байх ёстой гэсэн байдаг (Иохан 3:10). Паул Тимотод хандан Хуучин гэрээний бичвэрүүд нь түүнийг авралын талаар мэргэн ухаантай болгоно гэжээ (2 Тимот 3:15). Тиймээс Шинэ гэрээнийх шиг тодорхой үг хэллэгээр илэрхийлээгүй л болохоос, Хуучин гэрээнд ч сайнмэдээ байсаар иржээ.

Хуучин гэрээний үед ч нигүүлслийн тухай ойлгосон хүмүүс байв. Тэд эвлэрүүллийн нарийн учир болон яаж хэрэгжих талаар мэддэггүй байсан ч, Бурхан уучлалын үндсийг тавина гэж итгэж байв. Өргөл тахил бол өнөөгийн бидний мөргөл хүндэтгэлтэй адил итгэлээ илэрхийлэх хэлбэр (жишээлбэл, Эзэний зоог) байсан юм. Өнөөгийн бидний мөргөл хүндэтгэл нь Бурханд захирагдах сэтгэл ба амьдралгүй бол үнэ цэнгүй байдаг шиг тэдний өргөл тахил нь итгэл ба дуулгаваргүй бол үнэ цэнгүй байсан. Хуучин гэрээний үед гэмшил, итгэл чухал байсныг Дуулал 51 мөн Исаиа 1:11-18–аас харж болно.

Христийн эвлэрүүлэл болохоос олон жилийн өмнө Бурханы нигүүлслийн талаар болон нүглийг Бурхан хэрхэн уучлах тухай Дуулал 85-д сайхан дүрсэлжээ. Дуулал 85:10–д, “Энэрэл хайр ба үнэн хамтдаа уулзжээ. Зөвт байдал ба амар тайван бие биенээ үнсжээ” гэсэн байна. Эвлэрүүллээр аврал ирэхийг ийнхүү гайхалтай зураглажээ. Эвлэрүүлэл байхгүй бол бидний гэм буруутай байдлаас болж Бурханы өршөөл хязгаарлагдах байлаа. Бурханы шударга чанарын дагуу бид амар тайвныг авах бус, харин дайсан нь болох учиртай байв. Гэвч эвлэрүүллээр дамжуулан төлөөс төлөгдөж, өршөөл ирсэн билээ.

Аврагдсан, аврал гэх үгс Библид олонтоо гарах бөгөөд энэ хичээлд тайлбарласан хувь хүний авралаас илүү өргөн хүрээтэй ойлголт юм. Эдгээр үгс өнгөрсөнд юу болсон (Ефес 2:8), өнөө цагт юу болж байгаа (1 Коринт 1:18), ирээдүйд юу болох (Марк 13:13) тухай илэрхийлдэг. Энэхүү ойлголтод хувь хүний (энэ хичээлд онцолсон) авралаас гадна еврейчүүд (Ром 1:16), харь үндэстнүүд (Ром 11:11), айл хотол (Лук 19:9), гэр бүл (Еврей 11:7) гэх мэт хэсэг бүлэг хүмүүст хамаатай асуудал, эсвэл бие махбодын аюулд (Матай 14:30) орсон хүнийг аврах утга ч мөн хамаарна.

Анхны хүн нүгэл үйлдэхэд бүх бүтээлд хараал ирсэн (Эхлэл 3:17). Аврал бүрэн гүйцэд болоход бүтээл ч бас бүрэн сэргэнэ.

Аврал нь сүнслэг шинэчлэлээс эхэлдэг. Итгэгчид нүглээс аврагдаж, Бурханы ерөөлд амьдардаг. Гэхдээ нүглийн хараалаас болж бие махбодыг хамардаг асуудлуудаас тэд хараахан чөлөөлөгдөөгүй байна. Хүмүүс өтөлж, үхдэг хэвээрээ л байна.

Байгаль ч нүглийн хараал доор байсаар байна. Бурханы бүтээсэн ертөнцийг анх ямар байсныг бид үзээгүй хэвээрээ. Хор хөнөөлтэй амьтан, хоорондоо тэмцэлдсэн араатнаар дүүрэн байгалийг л бид харж байна. Манай дэлхий ертөнцөд нэг хэсэг нь амьд үлдэхийн тулд бусад олон амьтан үхэх ёстой болдог.

Бүтээл бүхэлдээ шинэчлэгдэх цаг айсуй (Илчлэл 21:1; Еврей 1:10-12). Тиймээс нүглийн хараалаас чөлөөлөгдөх христитгэлийн найдварын талаар Ром 8:18-25-д дүрсэлжээ.

(1) Эшлэл унших: Суралцагч тус бүр дараах эшлэлүүдээс нэгийг сонгоно. Дараагийн хичээл эхлэхээс өмнө эшлэлийг уншиж, энэхүү хичээлийн сэдвийн талаар тус эшлэлд юу гэж хэлснийг багцлан бичнэ.

• Дуулал 51

• Исаиа 1:11-18

• Ром 3:20-26

• Ром 8:19-25

• Ефес 2:1-10

(2) Сорил: Дараагийн хичээлийг 8-р хичээлийн сорилоор эхэлнэ. Сорилд бэлтгэж, асуултыг сайн судлаарай.

(3) Бусдад заах: Ангиас гадуур заах хуваарь гаргаж, тайлагнахаа мартуузай.

(1) Хүмүүс яагаад загалмайд дургүйцдэг вэ?

(2) Гэмшээгүй нүгэлтэн бүрийн дөрвөн үнэн байдлыг жагсааж бичнэ үү.

(3) Эвлэрүүлэлгүй уучлал яагаад Бурханыг үл хүндэтгэсэн хэрэг болох вэ?

(4) Есүс тахил золиосын онцгой шаардлагыг ямар хоёр замаар хангасан бэ?

(5) Гэмшсэн нүгэлтэн юуг ухамсарлах ёстой вэ?

(6) Авралын итгэлтэй хүн юунд итгэдэг вэ?

(7) Аврагдсан гэдгээ хүн яаж баттай мэдэх вэ?