Lesson 5: การเตรียมคำเทศนาแบบอรรถาธิบาย

เมื่อจบบทเรียนนี้ นักศึกษาควรจะ:

(1) จดจําคําจำกัดความสําหรับการเทศนาแบบอธิบาย

(2) เรียนรู้และฝึกฝนขั้นตอนต่าง ๆ ในการเตรียมคําเทศนาแบบอรรถาธิบาย

(3) เห็นคุณค่าของพลังแห่งการเทศนาแบบอรรถาธิบายที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิต

ในสองบทเรียนก่อนหน้านี้ เราได้ศึกษาการเตรียมคําเทศนาหลากหลายรูปแบบ ในบทเรียนนี้เราจะมาดูการเทศนาแบบอรรถาธิบายอยางลึกซึ้ง ดังที่เราเห็นในบทที่ 3 นี่จะเป็นรูปแบบการเทศนาหลักสําหรับศิษยาภิบาลส่วนใหญ่[1]

การเทศนาแบบอรรถาธิบาย คือการสื่อสารแนวคิดในพระคัมภีร์ที่ได้มาและถ่ายทอดผ่านการศึกษาทางประวัติศาสตร์ ไวยากรณ์ และวรรณกรรมของข้อความในบริบทของข้อนั้น ซึ่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงทำงานกับบุคลิกภาพและประสบการณ์ของนักเทศน์ก่อน จากนั้นผ่านเขาไปยังผู้ฟังของเขา [1]

โปรดจดจําคําจํากัดความนี้ มีแนวคิดหลายอย่างที่มีความสําคัญต่อการเทศนาแบบอรรถาธิบาย

ข้อพระคัมภีร์ควบคุมคำเทศนา

คําเทศนาแบบอรรถาธิบายจะยึดตามข้อความในพระคัมภีร์ โครงสร้างและเนื้อหาหลักของคําเทศนามาจากเนื้อหาในข้อพระคัมภีร์ หากข้อความหลักของคําเทศนาไม่ได้มาจากข้อพระคัมภีร์เอง คําเทศนานั้นไม่ใช่การอรรถาธิบาย ไม่ได้อิงจากข้อพระคัมภีร์อย่างแท้จริง แม้ว่าเนื้อหาของคําเทศนาอาจเป็นความจริงก็ตาม

ในการเทศนาแบบอรรถาธิบาย เราตั้งคำถามว่า:

(1) พระคัมภีร์ข้อนี้บอกว่าอย่างไร?

ผู้เขียนพูดอะไร? เมื่ออ่านเนื้อหา ไวยากรณ์ของข้อความบอกถึงอะไร? ในการเทศนาแบบอรรถาธิบาย เราไม่ได้มองหาข้อความที่ซ่อนอยู่ เรากําลังมองหาความหมายพื้นฐานของข้อความ

(2) ข้อพระคัมภีร์ข้อนี้หมายความว่าอย่างไร?

ผู้เขียนต้องการให้ผู้ฟังเข้าใจอย่างไรขณะอ่านข้อความ? เมื่อเราพิจารณาบริบททางประวัติศาสตร์และรูปแบบวรรณกรรมข้อความนี้หมายความว่าอย่างไร?

(3) ข้อความหลักของพระคัมภีร์ข้อนี้คืออะไร?

เนื่องจากข้อความพระคัมภีร์ควบคุมคําเทศนา จุดสนใจหลักของคําเทศนาแบบอรรถาธิบายจะถูกกําหนดโดยหัวข้อหลักของข้อพระคัมภีร์ หัวข้อของข้อพระคัมภีร์ตอนนั้นจะเชื่อมโยงทุกประเด็นของคําเทศนา ทุกประเด็นในคําเทศนาจะเชื่อมโยงกันผ่านหัวข้อหลักของพระคัมภีร์ตอนนั้น

นักเทศน์สื่อสารแนวความคิด

เพราะเนื้อหาของข้อพระคัมภีร์ชี้แนวทางคำเทศนาแบบอรรถาธิบาย เราจะต้องตั้งคําถามหลายข้อ:

(1) ผู้เขียนข้อพระคัมภีร์ตอนนี้แสดงให้เราเห็นและอธิบายข้อความของเขาอย่างไร?

นี่คือจุดที่นักเทศน์ร่างหลายประเด็นที่แสดงให้เราเห็นและอธิบายหัวข้อหลักของข้อพระคัมภีร์ตอนนั้น โปรดจําไว้ว่าทุกประเด็นในคําเทศนาจะเชื่อมโยงกันผ่านหัวข้อหลักของข้อพระคัมภีร์ตอนนั้น เปรียบเทียบดูตัวอย่างด้านล่าง

โครงร่างนี้ดี แต่มีจุดอ่อนบางอย่างที่เราต้องแก้ไข:

• ประเด็นหลักไม่ได้เชื่อมโยงกับถ้อยคำแรกของพระธรรมโรม 12: 1 อย่างเต็มที่ "ดังนั้น พี่น้องทั้งหลาย โดยเห็นแก่ความเมตตากรุณาของพระเจ้า..."

• แม้ว่าแต่ละประเด็นเหล่านี้จะเป็นความจริง แต่ก็ไม่ได้เชื่อมโยงกันตามข้อความหลักของข้อพระคัมภีร์ตอนนี้

โครงร่างนี้ดีกว่า

• โครงร่างเชื่อมโยงกับหัวข้อหลักของเนื้อเรื่อง

• อย่างไรก็ตาม ควรให้ทั้งสามประเด็นเชื่อมโยงกันก็จะช่วยได้มากกว่า

โครงร่างนี้เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในสามตัวเลือก แต่ละประเด็นของโครงร่างจะเชื่อมโยงกับประเด็นก่อนหน้านี้

โครงร่างนี้มีประเด็นหลักสําหรับโครงร่างการอรรถาธิบาย (ฉบับศึกษา) ของคุณ ในตอนท้ายบทเรียนนี้เราจะทําตามขั้นตอนเพิ่มเติมเพื่อทําให้ประเด็นของโครงร่างสั้นลงและง่ายขึ้นสําหรับผู้ฟังที่จะจดจํา เราเรียกสิ่งนี้ว่าโครงร่างการเทศนา

(2) นักเทศน์สามารถสื่อสารข้อความของผู้เขียนให้ชัดเจนได้อย่างไร?

สําหรับการเทศนาอรรถาธิบายที่มีประสิทธิภาพ นักเทศน์จะต้องแปลคําพูดของผู้เขียนให้เป็นภาษาของผู้ฟังในปัจจุบันนี้ เขาจะแสดงให้เห็นแนวคิดดั้งเดิมของข้อพระคัมภีร์ตอนนั้นในแบบที่ผู้ฟังในปัจจุบันจะเข้าใจได้ ในการทําเช่นนี้นักเทศน์จะใช้:

• คำอธิบายที่ทำให้เห็นภาพ

• เรื่องราวและตัวอย่างประกอบ

• บทเรียนจากวัตถุสิ่งของ

• การอธิบาย

• โครงร่าง

แนวคิดที่ถูกเอาไปใช้กับนักเทศน์

หลังจากที่เรารู้ว่าข้อพระคัมภีร์นั้นบอกว่าอย่างไร และข้อพระคัมภีร์นั้นหมายถึงอะไร เราต้องตั้งคำถามว่า "ข้อพระคัมภีร์บอกฉันว่าฉันควรทําอย่างไร?" สิ่งนี้เรียกว่าการประยุกต์เอาไปใช้ กล่าวอีกนัยหนึ่ง เราต้องตั้งคำถามว่า "พระเจ้าทรงต้องการให้ฉันทําอะไร?"

ก่อนที่จะเทศนาครั้งใดให้แก่ที่ประชุมในคริสตจักร คำเทศนานั้นจะต้องพูดกับหัวใจและชีวิตของนักเทศน์ก่อน นักเทศน์เป็นผู้ฟังกลุ่มแรกที่ฟังคำเทศนาเสมอ ก่อนที่เราจะเอาพระวจนะของพระเจ้ามาประยุกต์ใช้ในชีวิตของผู้ฟังของเรา เราต้องนํามาใช้กับชีวิตของเราก่อน

แนวคิดที่ถูกเอาไปใช้กับผู้ฟัง

คําเทศนาที่ไม่มีการประยุกต์เอาไปใช้กับผู้ฟังแต่อาจมีคําอธิบายที่ดีมากเกี่ยวกับข้อพระคัมภีร์แทน อย่างไรก็ตามถือว่านั่นคือการล้มเหลวในการขับเคลื่อนผู้ฟัง การเทศนาแบบอรรถาธิบายที่แท้จริงจะต้องนําไปใช้กับผู้ฟัง เราประยุกต์ข้อความของพระคัมภีร์ผู้ฟังของเราได้เอาไปใช้โดย:

• การถามคําถามที่ทําให้ผู้ฟังเชื่อมโยงข้อพระคัมภีร์กับชีวิตของพวกเขา

• การทบทวนความจริงและหลักการสําคัญที่มาจากข้อพระคัมภีร์

• วิเคราะห์สถานการณ์ชีวิตของผู้ฟัง

เลือกข้อพระคัมภีร์

เมื่อเลือกข้อพระคัมภีร์ นักเทศน์ควรมองหาข้อความที่มีความคิดที่สมบูรณ์ซึ่งสามารถถ่ายทอดออกในคําเทศนาได้ นักเทศน์หลายคนทําตามสี่ขั้นตอนในการเลือกข้อพระคัมภีร์:

1. เลือกข้อพระคัมภีร์หลักหรือสักตอนหนึ่งสําหรับคําเทศนา เนื่องจากข้อพระคัมภีร์สักตอนหนึ่งจะบอกชี้แนวทางของคําเทศนาทั้งหมด จึงเป็นสิ่งสําคัญที่จะต้องเลือกข้อพระคัมภีร์ตอนที่เหมาะสมสําหรับคําเทศนา

2. ดูบริบทของข้อพระคัมภีร์ตอนที่เลือก พิจารณาข้อพระคัมภีร์ก่อนและหลัง คุณควรใช้ข้อพระคัมภีร์เพิ่มเติมเพื่อให้ได้ความคิดที่สมบูรณ์หรือไม่? คุณควรจํากัดข้อพระคัมภีร์ไว้เพียงสองสามข้อเพื่อจะมุ่งเน้นไปที่ความคิดเดียวหรือไม่?

3. ดูพระคัมภีร์ฉบับศึกษาและหนังสืออ้างอิงอื่น ๆ เพื่อให้มั่นใจในการเลือก โดยดูว่าข้อพระคัมภีร์นั้นถูกใช้ในพระคัมภีร์ฉบับศึกษาหรือหนังสืออธิบายเล่มอื่นอย่างไร คุณก็จะสามารถมั่นใจการเลือกของคุณได้ ถ้าหนังสืออ้างอิงอื่น ๆ แบ่งข้อพระคัมภีร์ในประเด็นที่แตกต่างไป ให้ตั้งคำถามว่า "ฉันแน่ใจว่าการเลือกของฉันเป็นการเลือกที่ดีที่สุดที่จะเน้นให้เห็นถึงหัวข้อของข้อพระคัมภีร์ตอนนี้หรือไม่?”

4. ตัดสินใจขั้นสุดท้ายที่จะเลือกข้อพระคัมภีร์ หลังจากที่คุณได้ศึกษาบริบทก่อนและหลัง และเปรียบเทียบกับหนังสืออ้างอิงอื่น ๆ แล้ว คุณก็พร้อมที่จะเริ่มศึกษาโดยละเอียด

ซึมซับข้อพระคัมภีร์

จากคําจํากัดความของการเทศนาแบบอรรถาธิบายของเรา ให้จําไว้ว่าข้อพระคัมภีร์นั้นต้องพูดกับนักเทศน์ก่อนจึงจะสามารถพูดกับผู้ฟังได้ หลังจากเลือกข้อพระคัมภีร์ที่คุณจะเทศนา ขั้นตอนต่อไปคือการเริ่มสำรวจตัวเองเทียบกับเนื้อหาในข้อพระคัมภีร์นั้น ในการทําเช่นนี้คุณต้องอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกจนกว่าคุณจะซึมซับไม่เพียงแต่คําพูดเท่านั้น แต่ยังรวมถึงอารมณ์ที่ผู้เขียนรู้สึกเมื่อตอนที่เขาเขียน

► ถ้าคุณมีฟองน้ำให้ทําบทเรียนจากวัตถุนี้ ใส่ฟองน้ำลงในน้ำจนกว่าฟองน้ำจะอิ่มตัว แล้วบีบฟองน้ำ สังเกตว่าการจะได้น้ำจากฟองน้ำนั้นง่ายเพียงใด คุณไม่ต้องทํางานหนัก ฟองน้ำนั้นอิ่มตัวไปด้วยน้ำ เมื่อคุณอิ่มตัวด้วยข้อพระคัมภีร์ ถ้อยคําจะเทออกจากใจของคุณเหมือนน้ำออกจากฟองน้ำ

เมื่อคุณซึมซับข้อพระคัมภีร์ คุณจะได้การเชื่อมโยงทางอารมณ์ความรู้สึกกับถ้อยคำของผู้เขียนมากขึ้น

• ถ้าผู้เขียนโกรธ ให้เราโกรธบาปที่ทําให้ผู้เขียนโกรธ

• ถ้าผู้เขียนชื่นชมยินดี ให้หัวใจของคุณเองรู้สึกมีความชื่นชมยินดี

• ถ้าผู้เขียนเศร้า ให้ร่วมในความโศกเศร้าของเขา

• ถ้าผู้เขียนกังวล ให้ลองรู้สึกวิตกกังวลแบบเขา

• ถ้าผู้เขียนหัวเราะ ให้เราหัวเราะ

• ถ้าผู้เขียนกําลังร้องไห้ ให้รู้สึกมีน้ำตาไหลในตาของคุณในขณะที่คุณคิดถึงสิ่งที่เขากําลังประสบอยู่

ถ่านหินร้อนจากกองไฟก็ยังไฟอยู่ แม้ว่าจะมองไม่เห็นเปลวไฟก็ตาม เมื่อวางถ่านหินไว้ข้างใบไม้แห้ง กระดาษ หรือไม้ ก็จะมีเปลวไฟติดขึ้นใส ในทํานองเดียวกัน เมื่อคุณเติมความคิดและหัวใจของคุณด้วยถ้อยคำในพระคัมภีร์ ข้อความเหล่านั้นก็จะลุกไหม้ภายในคุณ

การรู้ข้อมูลในข้อพระคัมภีร์นั้นยังไม่เพียงพอ คุณต้องรู้สึกแบบเดียวกับที่ผู้เขียนรู้สึก ความหลงใหลของผู้เขียนควรกลายเป็นความหลงใหลของคุณ ทําไมล่ะ? เนื่องจากเรากําลังจัดการกับพระวจนะของพระเจ้า ความหลงใหลในข้อพระคัมภีร์คือความหลงใหลของพระเจ้า คุณถูกเรียกให้เป็นผู้ส่งสารของพระเจ้า

คุณจะซึมซับข้อพระคัมภีร์จนกว่าคุณจะรู้สึกถึงความหลงใหลของผู้เขียนได้อย่างไร? ลองทําตามขั้นตอนต่อไปนี้:

1. อ่านข้อพระคัมภีร์อย่างเงียบ ๆ อย่างน้อยห้าครั้ง

2. อ่านข้อพระคัมภีร์ออกเสียงอย่างน้อยห้าครั้ง

3. อ่านข้อพระคัมภีร์ซ้ำอีกรอบ

• ฝึกอ่านด้วยการแสดงออกทางน้ำเสียง

• พยายามรู้สึกเหมือนกับที่ผู้เขียนรู้สึก

• หยุดชั่วคราวระหว่างการอ่านเพื่อนั่งใคร่ครวญในสิ่งที่คุณกําลังอ่าน

คุณจะพัฒนาวิธีการเชื่อมโยงข้อพระคัมภีร์ด้วยวิธีของคุณเอง ไม่ว่าคุณจะทําแบบนี้ด้วยวิธีไหน ให้แน่ใจว่าทั้งความคิดและหใจของคุณเข้าส่วนกับข้อความของผู้เขียน หากคุณรีบผ่านขั้นตอนสําคัญนี้ ข้อความของคุณก็จะขาดส่วนประกอบสําคัญนั่นคือความหลงใหล ความหลงใหลที่ส่งผลดีในการเทศนาตามพระคัมภีร์ไม่ได้มาจากการอธิษฐานเท่านั้น แต่ยังมาจากการที่นักเทศน์เปรียบเทียบตัวเองกับข้อความของพระเจ้าที่ได้สำแดงไว้ในข้อพระคัมภีร์

► ให้อ่านข้อพระคัมภีร์ต่อไปนี้: กาลาเทีย 1:6-9, มัทธิว 17:1-9, สดุดี 10:1-12 และวิวรณ์บทที่ 4 ให้อ่านข้อพระคัมภีร์แต่ละข้อหลายครั้ง ให้รู้สึกถึงความหลงใหลของผู้เขียน ลองนึกภาพตัวเองในสถานการณ์ของผู้เขียน คุณรู้สึกถึงอารมณ์ของข้อพระคัมภีร์นั้นหรือไม่?

► ตอนนี้ ให้เลือกข้อพระคัมภีร์เหล่านี้หนึ่งข้อและอ่านออกเสียงในชั้นเรียน อ่านแบบที่แสดงออกถึงน้ำเสียงให้ชั้นเรียนฟัง ขอให้ทั้งชั้นเรียนประเมินการแสดงออกทางน้ำเสียงของคุณ คุณสื่อสารอารมณ์ของข้อพระคัมภีร์ในการอ่านของคุณหรือไม่?

วิเคราะห์ข้อพระคัมภีร์

วัยรุ่นหลายคนได้ดูนักกรีฑาที่มีทักษะและคิดว่า "ฉันอยากการเล่นได้แบบนั้นบ้าง" พวกเขาเริ่มเล่น พวกเขารักการแข่งขัน พวกเขามีความหลงใหล แต่ในไม่ช้าพวกเขาก็ท้อแท้ ความหลงใหลยังไม่เพียงพอ นักกรีฑาที่ยอดเยี่ยมจะฝึกซ้อมและฝึกซ้อมแม้ไม่มีใครดูก็ตาม เขาวิ่งหลายกิโลเมตรเพื่อสร้างความอดทนในการแข่งขัน เขายืดกล้ามเนื้อ กระโดด ยกน้ำหนัก และออกกําลังกายอื่น ๆ เพื่อเตรียมความพร้อมสําหรับการแข่งขัน การออกกำลังกายเหล่านี้จําเป็นสําหรับผู้เล่นที่เก่ง การออกกําลังกายไม่ใช่เรื่องของความหลงใหล การออกกําลังกายเป็นเรื่องเกี่ยวกับการออกเหงื่อ การออกกําลังกายไม่ใช่เรื่องน่าตื่นเต้น แต่เป็นเรื่องจําเป็นหากเขาจะเติมเต็มความหลงใหลในการเป็นนักกรีฑาที่ยอดเยี่ยม

การวิเคราะห์ข้อพระคัมภีร์เป็นงานหนักในการเทศนา การวิเคราะห์ไม่ใช่เรื่องน่าหลงใหล การวิเคราะห์เป็นเรื่องเกี่ยวกับการออกเหงื่อ มันต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงในสํานักงานของคุณที่จะเรียนรู้ ในขณะที่ถ้าทำสิ่งอื่น ๆ จะสนุกมากกว่า นี่เป็นเรื่องเกี่ยวข้องกับวินัย แต่นี่เป็นเรื่องจําเป็นถ้าคุณจะสื่อสารความน่าหลงใหลของข้อพระคัมภีร์ในลักษณะที่เชื่อมโยงกับความจริงของพระวจนะของพระเจ้ากับความต้องการของผู้ฟังของคุณ

คุณวิเคราะห์ข้อพระคัมภีร์อย่างไร? บางขั้นตอนการใช้งานได้แก่:[1]

1. ถามคำถามง่ายๆ เกี่ยวกับข้อพระคัมภีร์

• ใคร?

• อะไร?

• เมื่อไร?

• ที่ไหน?

• อย่างไร?

• ทำไม?

2. มองหาคำหรือวลีสำคัญในข้อพระคัมภีร์นั้น

3. มองหาข้อเปรียบเทียบหรือข้อแตกต่างในข้อพระคัมภีร์นั้น

4. จัดเรียงข้อพระคัมภีร์นั้นเป็นโครงร่างที่เป็นธรรมชาติ

โครงร่างที่เป็นธรรมชาติช่วยให้คุณเห็นว่าข้อพระคัมภีร์มีโครงสร้างอย่างไร ช่วยให้โครงสร้างของข้อพระคัมภีร์เป็นแนวทางในการเขียนคำเทศนาของคุณ

นี่คือตัวอย่างของการวิเคราะห์ (ทั้งสี่ขั้นตอน) ในตอนท้ายของบทเรียนนี้ คุณจะวิเคราะห์ข้อพระคัมภีร์ในลักษณะเดียวกันสําหรับการบ้านของบทเรียน

โครงร่างฉบับศึกษาคืออะไร?

โครงร่างฉบับศึกษาเป็นโครงร่างของประเด็นและแนวคิดต่างๆ ที่คุณพบขณะศึกษา นี่ยังไม่ใช่โครงร่างการเทศนาของคุณ คุณจะเขียนโครงร่างการเทศนาจากโครงร่างฉบับศึกษาในขั้นตอนต่อไป โครงร่างฉบับศึกษาจะช่วยคุณจัดเรียบเรียงการจดบันทึก ข้อมูลเชิงลึก การประยุกต์เอาไปใช้ และตัวอย่างประกอบต่างๆ ที่ไหลออกมาจากความคิดอย่างเป็นธรรมชาติที่ผู้เขียนพระคัมภีร์ได้มอบให้เรา

โครงร่างฉบับศึกษาคือโครงร่างการทํางานรวบรวมของคุณ คุณสามารถเปลี่ยนแปลงโครงร่างได้เมื่อคุณเรียนรู้จักข้อพระคัมภีร์มากขึ้น แต่โครงร่างนี้จะให้โครงสร้างพื้นฐานเพื่อเป็นแนวทางในการเตรียมตัวของคุณ

โครงร่างเป็นเหมือนโครงกระดูก หากไม่มีโครงกระดูกร่างกายของเราก็จะไม่เป็นรูปร่าง ไม่ว่าผิว ดวงตา และเส้นผมของคุณจะสวยงามเพียงใด หากไม่มีโครงกระดูกความงามของคุณจะหายไป ไม่ว่ากล้ามเนื้อของคุณจะใหญ่และแข็งแรงแค่ไหน หากไม่มีโครงสร้างกระดูกร่างกายของคุณก็จะอ่อนแอ แม้แต่กล้ามเนื้อที่ทรงพลังที่สุดก็ต้องติดอยู่กับกระดูกเพื่อให้ทํางานได้ โครงร่างให้โครงสร้างสําหรับคำเทศนาของคุณ

วิธีเตรียมโครงร่างฉบับศึกษา

1. ใช้โครงร่างเดิมตามธรรมชาติของข้อพระคัมภีร์เป็นแนวทาง ในหัวข้อการวิเคราะห์ข้อพระคัมภีร์ คุณได้เรียนรู้ที่จะหาโครงร่างเดิมตามธรรมชาติของข้อพระคัมภีร์มาแล้ว ใช้สิ่งนี้เป็นแนวทางสําหรับโครงร่างฉบับศึกษาของคุณ

2. มองหาประเด็นสําคัญในโครงร่างตามธรรมชาติ

3. สรุปความคิดหลักของแต่ละประเด็น

(4) สรุปประเด็นย่อยจากโครงร่างเดิมตามธรรมชาติ

สําหรับโครงร่างฉบับศึกษา เป็นสิ่งสําคัญที่จะต้องเรียงตามประเด็นเดิมและประเด็นย่อยตามธรรมชาติของข้อพระคัมภีร์ โปรดจําไว้ว่าคําเทศนาแบบบอรรถาธิบายนั้นได้รับแนวทางจากข้อพระคัมภีร์นั้นเอง นักเทศน์ไม่ได้กําหนดโครงสร้างบนข้อพระคัมภีร์ เขามองหาโครงสร้างตามธรรมชาติของข้อพระคัมภีร์นั้น หน้าที่ของผู้อรรถาธิบายพระคัมภีร์คือการฟังข้อพระคัมภีร์

เพิ่มเนื้อหาในโครงร่างของคุณ

หลังจากที่คุณเตรียมโครงร่างฉบับศึกษาของคุณแล้ว คุณก็พร้อมที่จะเริ่มเพิ่มเนื้อหาลงในโครงร่างพื้นฐานนี้ ในขณะที่กำลังวิเคราะห์ข้อพระคัมภีร์ อาจมีคําถามต่างๆ เกี่ยวกับข้อพระคัมภีร์ที่คุณยังไม่ได้ตอบ ในขั้นตอนนี้คุณจะตอบคําถามเหล่านี้ คุณได้ศึกษาสิ่งที่ข้อพระคัมภีร์บอกไว้ ต่อไปคุณจะศึกษาว่ามันหมายถึงอะไร

ขั้นตอนต่อไปในการเตรียมตัวของคุณคือการมองหาความชัดเจนมากขึ้นเกี่ยวกับสิ่งที่ผู้เขียนข้อพระคัมภีร์เหล่านี้ตั้งใจจะพูดกับเรา นี่เป็นสิ่งสําคัญเพราะ "เมื่อพระคัมภีร์พูดหมายความว่าพระเจ้าตรัส"[1] สิ่งที่ผู้เขียนตั้งใจจะพูดคือสิ่งที่พระเจ้าทรงต้องการพูดกับเรา ในฐานะนักเทศน์คุณต้องเปรียบเทียบตัวเองกับข่าวสารของพระเจ้าและสื่อสารด้วยความชัดเจนและด้วยใจรัก

ในการทําเช่นนี้ คุณจะมีปัญญาที่จะใช้เครื่องมือศึกษาใด ๆ ที่มีให้คุณ ถ้าเป็นไปได้ให้ใช้เครื่องมือศึกษาต่อไปนี้:

• พจนานุกรมพระคัมภีร์

• หนังสือคำศัพท์สัมพันธ์

• แผ่นที่พระคัมภีร์

• สารานุกรมพระคัมภีร์

• พระคัมภีร์ฉบับศึกษา

• หนังสืออธิบายพระคัมภีร์

ในขณะที่คุณรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับข้อพระคัมภีร์และความหมาย ให้สรุปข้อมูลที่สําคัญที่สุดในบันทึกย่อให้อยู่ภายใต้หัวข้อที่เหมาะสมในโครงร่างฉบับศึกษาของคุณ

ระวังอย่าใส่บันทึกที่จดไว้เข้าไปมากเกินไป มิฉะนั้นคําเทศนาของคุณจะยาวเกินไปและยากที่ผู้ชมที่จะติดตาม แต่ให้มองหาข้อมูลสําคัญที่สามารถช่วยให้คุณอธิบายความหมายของข้อพระคัมภีร์ได้ชัดเจนยิ่งขึ้น เก็บบันทึกที่คุณศึกษาไว้ในลักษณะที่คุณสามารถสื่อสารกับผู้ฟังทั่วไปได้

มองหาข้อมูลอย่างเช่น:

• เบื้องหลังทางประวัติศาสตร์ – ในช่วงเวลาที่เขียนนี้มีอะไรเกิดขึ้น?

• ความหมายของคํา – ต้องอธิบายคําสําคัญให้ชัดเจนยิ่งขึ้นหรือไม่?

• ภูมิศาสตร์ - มีเมืองหรือสถานที่ใด ๆ ที่กล่าวถึงในข้อพระคัมภีร์ของคุณหรือไม่? สถานที่ตั้งของกลุ่มผู้คนของผู้เขียนครั้งแรกอยู่ที่ไหน? ดูว่าคุณสามารถเรียนรู้อะไรจากแผนที่พระคัมภีร์ พจนานุกรมพระคัมภีร์ หรือสารานุกรมพระคัมภีร์ได้บ้าง

หากคุณยังคงมีคําถามเกี่ยวกับข้อพระคัมภีร์ ให้อ่านหนังสืออธิบายพระคัมภีร์เพื่อจะได้ข้อมูลเชิงลึกจากนักวิชาการพระคัมภีร์คนอื่น ๆ

เปลี่ยนโครงร่างฉบับศึกษาให้เป็นโครงร่างการเทศนา

เมื่อคุณได้ศึกษาข้อพระคัมภีร์อย่างรอบคอบแล้ว คุณจะปรับโครงร่างฉบับศึกษาของคุณให้เป็นโครงร่างการเทศนา โครงร่างการเทศนาคือการแก้ไขประเด็นที่คุณได้เตรียมไว้ในโครงร่างฉบับศึกษาของคุณ โครงร่างการเทศนาของคุณควรใช้ประเด็นของโครงร่างฉบับศึกษาของคุณและบรรยายด้วยวิธีที่เรียบง่ายและสร้างสรรค์มากขึ้น

วัตถุประสงค์ของโครงร่างฉบับศึกษาคือ:

• เพื่อแสดงแนวทางความคิดของผู้เขียน

• เพื่อปรับแต่งเนื้อหาของคุณให้ไปในทิศทางเดียวกับความคิดของผู้เขียน

• เพื่อให้มีโครงสร้างสําหรับบันทึกสิ่งที่คุณได้ศึกษาและข้อความของคุณ

• เพื่อช่วยให้คุณจดจ่ออยู่กับข้อความของข้อพระคัมภีร์ตอนนั้น

• เพื่อหลีกเลี่ยงการเพิ่มประเด็นที่ไม่ได้มาจากข้อพระคัมภีร์ (แม้ว่ามันอาจจะเป็นประเด็นที่ดีสําหรับคำเทศนาอื่น)

จุดประสงค์ของโครงร่างการเทศนาคือ:

• เพื่อให้ผู้ฟังของคุณเข้าใจและจดจําข้อความได้ง่ายขึ้น

• เพื่อให้ข้อความนั้นเข้าไปในใจและชีวิตของผู้ฟังที่จะนำไปปฏิบัติตามได้

• เพื่อหนุนใจให้ผู้ฟังของท่านปฏิบัติตามเนื้อหาของข้อพระคัมภีร์นั้น

• เพื่อพูดความจริงของข้อพระคัมภีร์ด้วยเสียงแห่งการพยากรณ์เข้าไปในชีวิตของผู้ฟังของคุณ

โครงร่างฉบับศึกษาช่วยให้คุณตีความและอธิบายข้อพระคัมภีรได้ ในขั้นตอนนั้นรายละเอียดเป็นเรื่องสําคัญมาก ในการศึกษาค้นคว้า คุณกําลังจัดการกับศาสตร์แห่งการตีความหมาย

โครงร่างการเทศนามีความถูกต้องแม่นยําน้อยกว่า แต่มุ่งเน้นไปที่ศิลปะแห่งการสื่อสารมากขึ้น จงมีความคิดสร้างสรรค์และมีจินตนาการด้วยโครงร่างการเทศนาของคุณ

หลีกเลี่ยงการใช้โครงร่างแบบเดียวกันในทุกคําเทศนา คุณต้องมีความคิดสร้างสรรค์เพื่อผู้ฟังจะได้ตั้งใจฟังอย่างดีทุกครั้งที่คุณเทศนา อย่างไรก็ตามอย่าปล่อยให้ความคิดสร้างสรรค์ดึงคุณหลงไปจากเนื้อหาในพระข้อพระคัมภีร์ ขณะที่เตรียมโครงร่างการเทศนา คุณควรย้อนกลับไปโครงร่างฉบับศึกษาบ่อยๆ เพื่อให้แน่ใจว่าคุณยังยึดอยู่ในข้อพระคัมภีร์อย่างซื่อสัตย์

ข้อแนะนำสำหรับโครงร่างการเทศนา

(1) ให้โครงร่างการเทศนาของคุณพูดกับผู้ฟังโดยตรง

เนื่องจากคําเทศนาเรียกร้องให้มีการตอบสนอง โครงร่างของคุณควรพูดกับผู้ชมโดยตรงทุกครั้งที่ทําได้ โครงร่างที่พูดกับผู้ฟังโดยตรงจะส่งผลกระทบมากขึ้น พวกเขาจะรู้ว่าพวกเขาต้องทําอะไรบางอย่าง นี่ไม่ใช่แค่ข้อมูลที่ต้องรู้เท่านั้น นี่คือบางสิ่งที่จะนําไปใช้ในชีวิตของพวกเขา

(2) ใช้ประโยคที่สมบูรณ์

เพื่อที่จะสื่อสารได้อย่างชัดเจน ให้ใช้ประโยคที่สมบูรณ์ทุกครั้งที่ทำได้

(3) ใช้คำที่ให้ผู้ฟังเป็นผู้กระทำ

ในเมื่อคำเทศนาเรียกร้องให้ผู้ฟังตอบสนอง คุณควรใช้ภาษาที่ผู้ฟังเป็นผู้กระทำ ทุกครั้งที่ทำได้

(4) ใช้ภาษาที่เรียบง่าย

เป้าหมายของนักเทศน์คือการสื่อสารไปยังผู้คน ไม่ใช่เพื่อสร้างความประทับใจให้กับผู้คนด้วยคําศัพท์ของนักเทศน์ เมื่อคุณใช้ศัพท์สูงๆ ที่ผู้คนไม่เข้าใจ คุณก็จะล้มเหลวในการสื่อสารข้อความที่เปลี่ยนแปลงชีวิต ให้สร้างความประทับใจผู้คนด้วยฤทธานุภาพของพระวจนะของพระเจ้า ไม่ใช่ด้วยคําพูดยาว ๆ ที่คุณเคยเรียนรู้

อัครสาวกเปาโลเป็นนักวิชาการที่ยอดเยี่ยม เขารู้หลายภาษา เขาสามารถโต้แย้งปรัชญากรีก ศาสนศาสตร์ของฮีบรู และการเมืองของโรม ถ้าเปาโลเลือกได้ เขาอาจใช้คําที่ซับซ้อนซึ่งไม่มีใครเข้าใจ แต่เมื่อเปาโลเทศนา ท่านสื่อสารพระกิตติคุณอย่างเรียบง่าย ท่านรู้ว่าพระกิตติคุณเป็นฤทธานุภาพของพระเจ้าเพื่อให้ทุกคนที่เชื่อได้รับความรอด สำหรับชาวยิวก่อนและสำหรับชาวกรีกด้วย (โรม 1:16)

ในยุคกลาง ท่านบิชอปชื่อ โยฮันเนส เป็นนักปราศรัยที่มีชื่อเสียง เขาสามารถพูดได้ด้วยความหลงใหลและความฉลาด หลายคนมาฟังท่านโยฮันเนสพูด ผู้คนประทับใจบิชอปของพวกเขามาก อย่างไรก็ตามทุกครั้งที่โยฮันเนสลงมาจากธรรมาสน์ หญิงชราจะมองท่านและพึมพําว่า "บิ๊กโจฮันยิ่งใหญ่ แต่พระเยซูเล็กน้อย"

ท่านบิชอปไม่สบายใจเพราะคําพูดของเธอ ในที่สุดท่านก็ขอลาออกจากเทศนาบนธรรมาสน์ เป็นเวลาเกือบหนึ่งปีที่ท่านอ่านพันธสัญญาใหม่และใคร่ครวญเกี่ยวกับชีวิตของพระเยซูและฤทธานุภาพพระกิตติคุณ

ในวันอาทิตย์อีสเตอร์ บิชอปโยฮันเนสกลับขึ้นเทศนาบนธรรมาสน์ มหาวิหารเต็มไปด้วยผู้คน หลังจากหนึ่งปีพวกเขาคาดหวังการเทศนาที่ยอดเยี่ยม ท่านโยฮันเนสก้าวขึ้นไปบนธรรมาสน์เพื่อเทศนา ท่านเริ่มพูดว่า "พระเยซูคริสต์" – และหยุด ท่านเริ่มร้องไห้ขณะที่ท่านจดจําสิ่งที่ท่านได้เรียนรู้เกี่ยวกับพระเยซูในช่วงปีแห่งการอธิษฐานและศึกษานี้ หลังจากพยายามเทศนาอยู่หลายครั้ง ท่านโยฮันเนสก็ก้าวลงและเดินไปที่ด้านหลังของมหาวิหารด้วยความอับอาย ขณะที่ท่านเดินผ่านหญิงชราเขาได้ยินเธอพูดว่า "โยฮันเนสเล็กน้อย แต่พระเยซูยิ่งใหญ่"

เป้าหมายของนักเทศน์ต้องเป็น "ตัวฉันเล็กน้อย แต่พระเยซูยิ่งใหญ่" ภาษาง่ายๆ ที่สื่อสารพระกิตติคุณด้วยฤทธานุภาพเป็นการยกย่องพระเยซูแทนที่จะเป็นยกย่องผู้พูด

(1) ข้อพระคัมภีร์

ก. เริ่มต้นด้วยข้อพระคัมภีร์หรือข้อความสําคัญ

ข. เข้าใจบริบท

ค. ซึมซับข้อพระคัมภีร์

ง. วิเคราะห์ข้อพระคัมภีร์

จ. จัดเรียงข้อความในข้อพระคัมภีร์ให้มีความคิดเป็นลำดับตามธรรมชาติ (โครงร่างตามธรรมชาติ)

(2) โครงร่างฉบับศึกษา

ก. สรุปประเด็นสําคัญของโครงร่างตามธรรมชาติ

ข. จัดเรียงโครงร่างตามธรรมชาติตามตอนหลักและตอนย่อย

ค. ใช้โครงร่างฉบับศึกษาเป็นแนวทางในการศึกษาเพิ่มเติม

ง. เพิ่มเนื้อหาลงในโครงร่าง

(3) โครงร่างการเทศนา

ก. ทบทวนการใช้คำในประเด็นสําคัญของโครงร่างฉบับศึกษาอีกครั้งด้วยคำที่ง่ายๆ

ข. ทําให้ง่ายต่อการติดตามและจดจํา

ค. ทําให้เป็นเหมือนคำพยากรณ์ (พูดความจริงให้เข้าไปในชีวิตของผู้ฟัง)

ง. จงมีความคิดสร้างสรรค์

► กลับไปที่ตอนเริ่มต้นของบทเรียนนี้และทบทวนคําจํากัดความของการเทศนาแบบอรรถาธิบาย

การเทศนาแบบอรรถาธิบายเป็นงานหนัก ต้องใช้ความมุ่งมั่นที่จะขุดลงไปในข้อพระคัมภีร์ เพื่อทําความเข้าใจสิ่งที่พระวจนะของพระเจ้าบอก และจากนั้นเพื่อสื่อสารข้อพระคัมภีร์ไปยังผู้ฟังในปัจจุบัน นี่เป็นงานหนัก แต่ก็ได้รับบำเหน็จ เราเทศนาเพราะ "พระเจ้าจึงพอพระทัยจะช่วยพวกที่เชื่อให้รอดโดยคำเทศนาโง่ๆ" (1 โครินธ์ 1:21) เมื่อเราเทศนาเรื่องพระคริสต์ที่ถูกตรึงกางเขน เราจะเห็นฤทธานุภาพของพระกิตติคุณ เพราะความเขลาของพระเจ้ายังมีปัญญายิ่งกว่าปัญญาของมนุษย์ (1 โครินธ์ 1:25)

จะไม่มีการทดสอบในบทเรียนนี้ ท่านจะฝึกฝนการเตรียมและการเทศนาแบบอรรถาธิบายแทน

(1) เลือกข้อพระคัมภีร์ที่คุณต้องการเทศนา ศึกษาข้อพระคัมภีร์อย่างละเอียดโดยใช้ขั้นตอนต่างๆ ในบทเรียนนี้

(ก) ซึมซับข้อพระคัมภีร์ อ่านอย่างน้อย 10 ครั้งและรู้สึกถึงอารมณ์ของผู้เขียน

(ข) วิเคราะห์ข้อพระคัมภีร์โดยใช้ห้าขั้นตอนที่ให้ไว้ในบทเรียนนี้

(ค) จัดเตรียมโครงร่างฉบับศึกษาของข้อพระคัมภีร์

(ง) เพิ่มเนื้อหาลงในโครงร่างของคุณ

(จ) เตรียมโครงร่างการเทศนาของข้อพระคัมภีร์

(2) ให้เทศนาจากคำเทศนาที่คุณเตรียมไว้ใหน้าชั้นเรียน คำเทศนานี้ควรใช้เวลา 12-15 นาที นักศึกษาแต่ละคนในชั้นเรียนจะกรอกแบบฟอร์มการประเมินที่แนบไว้ด้านหลังของคู่มือหลักสูตรนี้