Lesson 6: การสื่อสารแบบลายลักษณ์อักษร

เมื่อจบบทเรียนนี้ นักศึกษาควรจะ:

(1) รู้จักความสําคัญของการเขียนในพระคัมภีร์

(2) เรียนรู้บทเรียนเกี่ยวกับการเขียนจากเยเรมีย์

(3) เข้าใจความสําคัญของการเขียนสําหรับผู้นําคริสเตียน

(4) เรียนรู้คําแนะนําในทางปฏิบัติเพื่อการเขียนที่ดีขึ้น

(5) ลองเขียนเรื่องสั้น ๆ ที่ทำได้จริง และหนุนใจเพื่อประโยชน์ของบรรดาผู้เชื่อ

ไม่กี่ปีที่ผ่านมาซามูเอลอ่านหนังสือของ ดร. แดนนี่ แมคเคน และตัดสินใจทําตามคําแนะนําของ ดร. แมคเคน เขารู้สึกประหลาดใจที่เห็นว่าคริสตจักรของเขาได้รับผลกระทบอย่างรวดเร็วจากการเปลี่ยนแปลงที่เขาทํา เขาตัดสินใจมาที่เมื่อโจส เพื่อเยี่ยม ดร. แมคเคน และซื้อหนังสืออย่างละเล่มของทุกเล่มที่ท่านเขียน ต่อมาซามูเอลเดินทางไปโจสมากขึ้นเพื่อซื้อหนังสือไปขายให้เพื่อนศิษยาภิบาลของเขา ผู้นําคนอื่น ๆ ยังได้แบ่งปันแนวคิดจากหนังสือของ ดร.แมคเคน กับผู้คนหลายพันคนภายใต้การดูแลของพวกเขา นี่คือตัวอย่างของความจริงที่ว่างานเขียนของคุณสามารถเทศนาสั่งสอนคนที่คุณไม่เคยพบ นี่คือพระพรของการสื่อสารผ่านการเขียน

เมื่อพระเจ้าทรงสื่อสารกับมนุษย์ พระองค์มักเลือกการสื่อสารที่เป็นลายลักษณ์อักษร การเขียนถูกกล่าวถึงเกือบ 500 ครั้งในพระคัมภีร์ การอ้างอิงถึงการเขียนครั้งแรกคือบันทึกการพิพากษาของพระเจ้าต่อคนอามาเลข

ส่วนโยชูวาปราบกองทัพอามาเลขพ่ายแพ้ไปด้วยคมดาบ พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงเขียนข้อความต่อไปนี้ลงในหนังสือเพื่อเตือนความจำ ทั้งเล่าให้โยชูวาฟัง คือเราจะล้างเผ่าพันธุ์อามาเลขให้สิ้น ไม่ให้ปรากฏในความทรงจำของประชาชนภายใต้ฟ้าเลย” (อพยพ 17:13-14).

การอ้างอิงครั้งสุดท้ายในการเขียนคือพระสัญญาของพระเจ้าเกี่ยวกับอนาคตที่ยิ่งใหญ่สําหรับประชากรของพระองค์

แล้วพระองค์ผู้ประทับบนพระที่นั่งตรัสว่า “นี่แน่ะ เราสร้างทุกสิ่งขึ้นใหม่” และตรัสอีกว่า “จงเขียนลงไปเถิด เพราะว่าคำเหล่านี้เป็นคำที่เชื่อถือได้และสัตย์จริง” (วิวรณ์ 21:5).

► อ่านข้อพระคัมภีร์เหล่านี้ที่แสดงให้เห็นถึงความสําคัญของการเขียนในพระคัมภีร์: อิสยาห์ 30:8, เยเรมีย์ 36:1-2 และกิจการ 15:19-20

นี่คือบางสิ่งที่พระเจ้าทรงแนะนําให้ผู้รับใช้ของพระองค์เขียน:

• พระบัญญัติที่จะใช้ปกครองอิสราเอล (อพยพ 34:27, เฉลยธรรมบัญญัติ 17:18, เฉลยธรรมบัญญัติ 27:3)

• พระวจนะของพระเจ้าที่เสาประตูและที่ประตูบ้าน (เฉลยธรรมบัญญัติ 6:9, เฉลยธรรมบัญญัติ 11:20)

• เพลง (เฉลยธรรมบัญญัติ 31:19)

• พระดำรัสสําหรับประชากรของพระเจ้า (อิสยาห์ 8:1)

• หนังสือแห่งคำพยากรณ์ (เยเรมีย์ 30:2, เยเรมีย์ 36:2, 28)

• รายละเอียดของแผนผังพระวิหาร (เอเสเคียล 43:11)

• การเปิดเผยนิมิตจากพระเจ้า (ฮาบากุก 2: 2)

• ข้อความไปยังคริสตจักรต่างๆ (วิวรณ์ 1:11, 19; วิวรณ์ 2:1, 8, 12, 18; วิวรณ์ 3:1, 7, 14)

• นอกจากนี้พระวิญญาณบริสุทธิ์ยังทรงดลใจให้ผู้เขียนในพระคัมภีร์เขียนข้อพระคัมภีร์ พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงควบคุมบรรดาผู้เขียนพระคัมภีร์ ดังนั้นความคิดของพวกเขาจึงเป็นพระวจนะของพระเจ้า และพวกเขาได้รับการปกป้องไม่ให้เขียนผิดพลาด (2 ทิโมธี 3:16, 2 เปโตร 1:21)

พระเจ้าทรงรู้ทุกอย่าง พระองค์รู้วิธีที่ดีที่สุดในการสื่อสารและคงไว้ซึ่งความจริง นั่นคือเหตุผลที่พระเจ้าทรงดลใจมนุษย์ให้เขียนความจริงที่พระเจ้าทรงต้องการสื่อสารกับเรา แบบอย่างของพระเจ้าเองเป็นสำแดงให้เห็นถึงความสําคัญของการเขียน ถ้าการเขียนมีความสําคัญต่อพระเจ้า การเขียนก็ควรมีความสําคัญต่อเราเช่นกัน

เยเรมีย์บทที่ 36 บอกเรื่องราวที่น่าสนใจจากวันสุดท้ายก่อนการล่มสลายของกรุงเยรูซาเล็ม ยูดาห์เสื่อมโทรมลงจนถึงจุดที่ประชาชาติจะตกเป็นเชลยในไม่ช้า เยเรมีย์ได้พยากรณ์ล่วงหน้าหลายปีเกี่ยวกับการพิพากษาที่กําลังจะมาถึง แต่ข่าวสารของท่านถูกปฏิเสธ มีอยู่ครั้งหนึ่งขณะที่ท่านซ่อนตัวอยู่ พระเจ้าทรงบอกให้เยเรมีย์ไปบอกบารุคถึงข้อความที่พระเจ้าทรงประทานแก่ท่าน บารุคเขียนถ้อยคํานั้น จากนั้นเยเรมีย์บอกให้บารุคไปยังพระวิหารและอ่านข้อความเหล่านี้ให้ประชาชนฟัง

ขณะที่บารุคกําลังอ่าน มีคายาห์ได้ยินบารุคอ่าน เขาจึงไปบอกพวกผู้นำที่ปกครองถึงสิ่งที่เขาได้ยิน พวกผู้นําจึงเชิญบารุคให้มาอ่านสิ่งที่เยเรมีย์ได้เขียนไว้ เมื่อบารุคอ่านให้พวกเขาฟัง พวกเขากลัวและตัดสินใจว่ากษัตริย์จําเป็นต้องได้ยินข้อความนี้

หนังสือม้วนนั้นถูกนําไปมอบให้กษัตริย์และให้เยฮูดีอ่านให้พระองค์ฟัง มันเป็นวันที่อากาศเย็นสบายพร้อมด้วยจุดไฟเพื่อความอบอุ่น เมื่อเยฮูดีอ่านหนังสือม้วน กษัตริย์จะทรงตัดส่วนที่เพิ่งอ่านออกแล้วโยนลงในกองไฟ ข้าราชการบางคนขอร้องกษัตริย์ไม่ให้ทรงทําลายหนังสือม้วนนี้ แต่พระองค์ทรงแสดงออกถึงการไม่กลับใจเพราะข้อความนี้

หลังจากกษัตริย์ทรงทําลายหนังสือม้วนนี้แล้ว พระเจ้าตรัสกับเยเรมีย์เพื่อรับหนังสือม้วนอีกเล่มหนึ่งและเขียนทุกสิ่งที่ท่านเคยเขียนไว้ก่อนหน้านี้ ไม่มีใครชอบทํางานเดียวกันสองครั้ง แต่เยเรมีย์เชื่อฟัง

แล้วเยเรมีย์จึงเอาหนังสือม้วนอีกม้วนหนึ่ง มอบให้บารุคบุตรเนริยาห์เสมียน ผู้เขียนถ้อยคำทั้งสิ้นในนั้นตามคำบอกของเยเรมีย์ คือถ้อยคำในหนังสือม้วนซึ่งเยโฮยาคิมกษัตริย์แห่งยูดาห์ได้เผาเสียในไฟ และมีถ้อยคำเป็นอันมากที่คล้ายคลึงกันเพิ่มขึ้นอีก (เยเรมีย์ 36:32).

เยเรมีย์แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการเขียน

การเขียนของเราสามารถไปยังสถานที่ต่างๆ ที่เราไปไม่ได้

ในเวลาที่เยเรมีย์ได้รับคําสั่งจากพระเจ้าให้เขียนท่านกําลังซ่อนตัวอยู่ เยเรมีย์บอกกับบารุคว่า

ข้าพเจ้าถูกกักตัว ข้าพเจ้าไม่สามารถเข้าไปในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ฉะนั้นเจ้าต้องเข้าไป และในวันถืออดอาหาร เจ้าจงอ่านพระวจนะของพระยาห์เวห์จากหนังสือม้วน ซึ่งเจ้าเขียนตามคำบอกของข้าพเจ้าให้ประชาชนทั้งสิ้นในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ได้ยิน เจ้าจงอ่านให้คนทั้งปวงแห่งยูดาห์ ผู้ออกมาจากเมืองต่างๆ ของเขาได้ยินด้วย (เยเรมีย์ 36:5-6)

ถึงแม้เยเรมีย์จะไปพระวิหารไม่ได้ แต่การสื่อสารของท่านสามารถเทศนาสั่งสอนในรูปแบบลายลักษณ์อักษรได้

ผู้เขียนหลักสูตรนี้ชื่นชอบกับการเทศนา มันเป็นความรับผิดชอบที่เขาชื่นชอบ อย่างไรก็ตามเขาตระหนักมากขึ้นว่างานเขียนของเขาจะมีส่งผลกระทบมากกว่าคำเทศนาที่พูดออกไป หลังจากที่เขาจากไปนานแล้ว หนังสือของเขาจะยังคงเทศนาต่อไป หนังสือของเขาสามารถไปในที่ที่เขาไม่เคยไป วันหนึ่งเขาได้รับหนังสือเล่มหนึ่งของเขาที่แปลเป็นภาษาสเปน มันถูกแปลในโบลิเวียซึ่งเป็นประเทศที่เขายังไม่เคยไป นั่นคือความงดงามของการเขียน งานเขียนของเราสามารถไปในที่ที่เราไม่เคยไป

การเขียนของเราสามารถพูดในแบบที่เราพูดไม่ได้

เยเรมีย์เป็นผู้เผยพระวจนะที่ซื่อสัตย์ ท่านสั่งสอนและพยากรณ์หลายครั้ง อย่างไรก็ตามท่านเห็นโอกาสในการสื่อสารในรูปแบบใหม่และไม่เหมือนเดิม สังเกตคําพูดของท่าน:

บางทีคำทูลวิงวอนของเขาจะมาถึงพระยาห์เวห์ และทุกคนจะหันกลับจากทางชั่วของตน เพราะความกริ้วและพระพิโรธ ซึ่งพระยาห์เวห์ทรงประกาศเป็นโทษเหนือชนชาตินี้นั้นใหญ่หลวงนัก (เยเรมีย์ 36:7)

การอ่านได้มีผลตามที่ต้องการ ฟังผลลัพธ์ของถ้อยคําของเยเรมีย์:

เมื่อมีคายาห์บุตรเกมาริยาห์ ผู้เป็นบุตรชาฟาน ได้ยินพระวจนะทั้งสิ้นของพระยาห์เวห์จากหนังสือม้วนแล้ว ท่านได้ลงมาที่ห้องราชเลขาในพระราชวังของกษัตริย์และเจ้านายทั้งสิ้นก็นั่งอยู่ที่นั่น คือเอลีชามาราชเลขา เดไลยาห์บุตรเชไมยาห์ เอลนาธันบุตรอัคโบร์ เกมาริยาห์บุตรชาฟาน เศเดคียาห์บุตรฮานันยาห์ และบรรดาเจ้านายทั้งสิ้น

แล้วมีคายาห์ก็เล่าถ้อยคำทั้งสิ้นซึ่งท่านได้ยิน เมื่อบารุคอ่านจากหนังสือม้วนให้ประชาชนฟังนั้น

และบรรดาเจ้านายจึงใช้เยฮูดีบุตรเนธานิยาห์ ผู้เป็นบุตรของเชเลมิยาห์ ผู้เป็นบุตรของคูชี ให้ไปพูดกับบารุคว่า “จงถือหนังสือม้วนซึ่งเจ้าอ่านให้ประชาชนฟังนั้นมา” ดังนั้นบารุคบุตรเนริยาห์จึงถือหนังสือม้วนนั้นมาหาเขาทั้งหลาย

และเขาทั้งหลายจึงพูดกับเขาว่า “จงนั่งลงอ่านหนังสือนั้นให้เราฟัง” บารุคจึงอ่านให้เขาฟัง 16เมื่อเขาได้ยินคำทั้งหมดนั้นก็หันมาหากันด้วยความกลัว เขาทั้งหลายจึงพูดกับบารุคว่า “เราต้องบอกถ้อยคำเหล่านี้ต่อกษัตริย์” (เยเรมีย์ 36:11-16).

มีคายาห์และข้าราชการคนอื่นๆ ไม่รู้จักเยเรมีย์ เป็นไปได้มากว่าทุกคนเคยได้ยินเยเรมีย์พูด อย่างไรก็ตามเมื่อพวกเขาได้ยินงานเขียนของท่าน พวกเขาตอบสนองในลักษณะที่แตกต่างจากที่พวกเขาตอบสนองต่อการสื่อสารด้วยการพูดของท่าน

การสื่อสารที่เป็นลายลักษณ์อักษรสื่อสารในลักษณะที่แตกต่างจากการสื่อสารด้วยคําพูด บางคนจะตอบสนองต่อการสื่อสารด้วยการพูดได้ดีกว่า ส่วนคนอื่นจะตอบสนองต่อการสื่อสารที่เป็นลายลักษณ์อักษรได้ดีกว่า การสื่อสารที่เป็นลายลักษณ์อักษรจะเข้าถึงกลุ่มคนที่แตกต่างกันและส่งผลกระทบต่อพวกเขาในลักษณะที่แตกต่างจากการสื่อสารด้วยคําพูด

การเขียนของเราจะพูดหลังจากเราจากไปแล้ว

วิธีที่สําคัญที่สุดวิธีหนึ่งที่เราสามารถรักษาพันธกิจของเราไว้คือการเขียน เยเรมีย์ตายไปแล้วประมาณ 2,500 ปี แต่ผู้คนหลายพันคนทั่วโลกอ่านงานเขียนของเขาเมื่อเช้านี้ จอห์น คาลวิล ยังคงเทศนามานานกว่า 450 ปีหลังจากที่ท่านเสียชีวิตไปแล้ว จอห์น เวสเล่ย์ ยังคงเทศนามานานกว่า 200 ปีหลังจากที่เสียชีวิตไปแล้ว

จงจําไว้ว่า "และคนที่ได้รับฝากไว้มาก ก็จะต้องทวงเอาจากคนนั้นมาก" (ลูกา 12:48) หากพระเจ้าทรงอวยพรคุณด้วยความสามารถในการเขียน คุณต้องรักษาบทเรียนที่พระเจ้าประทานให้คุณไว้ นานหลังจากที่คุณตายไปแล้ว พันธกิจของคุณจะดําเนินต่อไป แม้ว่าพันธกิจหลักของคุณคือการเทศนา แต่ให้ทูลขอพระเจ้าว่าคุณสามารถรับใช้อาณาจักรของพระองค์ผ่านการเขียนได้หรือไม่

เยเรมีย์แสดงให้เห็นถึงความพากเพียรในยามท้อใจ

การเขียนเป็นงานหนัก คุณต้องคิด คุณต้องเขียน คุณต้องเขียนใหม่ และในที่สุดคุณก็ได้ข้อความตรงตามที่คุณต้องการ หนึ่งในสิ่งที่ท้อแท้ที่สุดที่อาจเกิดขึ้นกับนักเขียนคือการสูญเสียสิ่งที่เขาเขียนไว้ ไฟฟ้าอาจจะดับก่อนที่คุณจะเซฟเอกสารลงในคอมพิวเตอร์ของคุณอย่างถูกต้อง หรือบางสิ่งจะทำให้หน้าต่างๆ ที่คุณเขียนเสียหาย การพยายามเขียนสิ่งที่คุณสูญเสียไปขึ้นมาอีกครั้งเป็นสิ่งที่น่าท้อใจมาก[1]

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับเยเรมีย์ เขาทํางานเพื่อบันทึกข้อความที่พระเจ้าประทานแก่เขา แล้วข่าวสารก็สูญหายไป สิ่งนี้ต้องทำให้ท้อใจอย่างมาก อย่างไรก็ตามพระเจ้าตรัสกับเขาและบอกให้เขาเขียนสิ่งเหล่านั้นขึ้นอีกครั้ง

พวกเราหลายคนคงอดไม่ได้ที่จะบ่น พวกเราหลายคนคงทูลถามพระเจ้าว่า "ทําไมพระองค์ไม่ปกป้องสิ่งที่ข้าพระองค์เขียนไว้?" อย่างไรก็ตามเยเรมีย์ไม่เสียเวลาตัวเองด้วยคําถามเหล่านั้น เขาเพียงแค่กลับไปเขียนใหม่

แล้วเยเรมีย์จึงเอาหนังสือม้วนอีกม้วนหนึ่ง มอบให้บารุคบุตรเนริยาห์เสมียน ผู้เขียนถ้อยคำทั้งสิ้นในนั้นตามคำบอกของเยเรมีย์ คือถ้อยคำในหนังสือม้วนซึ่งเยโฮยาคิมกษัตริย์แห่งยูดาห์ได้เผาเสียในไฟ และมีถ้อยคำเป็นอันมากที่คล้ายคลึงกันเพิ่มขึ้นอีก (เยเรมีย์ 36:32, เน้นคำว่าเพิ่มขึ้น)

ผลลัพธ์ที่ได้ดีกว่าอดีต เยเรมีย์สามารถเพิ่มเติมได้มากกว่าที่เขาใส่ไว้ในหนังสือม้วนครั้งแรก ไม่มีอะไรสูญหายแต่มีบางอย่างเพิ่มเข้ามา พระเจ้าผู้ทรงอำนาจในอํานาจทรงยอมให้งานเขียนของเยเรมีย์สูญหายไปชั่วคราว อย่างไรก็ตามในกระบวนการเขียนใหม่ กลับได้เอกสารที่ดีกว่า ประเด็นสำคัญคือเราไม่ควรปล่อยให้ตัวเองท้อแท้ ในการสื่อสารทั้งหมดไม่ว่าด้วยลายลักษณ์อักษรหรือด้วยคำพูด เราควรวางใจในพระประสงค์สูงสุดของพระเจ้า พระองค์ทรงควบคุมอยู่และเราสามารถไว้วางใจในพระองค์ได้

มีสาเหตุหลายประการว่าทำไมเราควรเขียน นี่คือเหตุผลบางประการที่การเขียนเป็นสิ่งสําคัญสําหรับบรรดาผู้นําคริสเตียน

(1) สิ่งที่คุณเขียนจะปรับปรุงความคิดของคุณมากกว่าสิ่งที่คุณอ่าน

ยิ่งสมองของคุณมีส่วนร่วมมากเท่าไหร่คุณก็จะยิ่งคิดแบบต้นฉบับและแบบสร้างสรรค์มากขึ้นเท่านั้น การอ่านช่วยกระตุ้นการคิด แต่การเขียนต้องใช้ความตั้งใจมากขึ้น การเขียนมักจะก่อให้เกิดความคิดที่เป็นแบบต้นฉบับมากกว่าการอ่าน มันง่ายมากที่คุณจะใจลอยในขณะที่คุณกําลังอ่าน แต่ที่คุณจะใจลอยเมื่อคุณเขียนมันยากกว่ามาก ยิ่งคุณเขียนมากเท่าไหร่คุณก็จะยิ่งคิดมากขึ้นเท่านั้น ยิ่งคุณคิดมากเท่าไหร่คุณก็จะมีความคิดแบบต้นฉบับ (ความคิดใหม่) มากขึ้นเท่านั้น

(2) สิ่งที่คุณเขียนจะแสดงออกได้ชัดเจนกว่าสิ่งที่คุณพูด

เมื่อสักคนหนึ่งพูดโดยไม่ดูกระดาษบันทึก การสื่อสารของเขาจะไปทันทีและโดยตรง ถ้าเกิดมีการสื่อสารที่ผิดพลาดก็มีโอกาสน้อยที่จะแก้ไข อย่างไรก็ตามเมื่อคนนั้นมีโอกาสเขียนไว้ล่วงหน้าเขาก็สามารถบอกความหมายของเขาได้อย่างชัดเจน

เวลามีวิธีที่ยอดเยี่ยมในการช่วยให้การสื่อสารของเราเติบโตและปรับปรุงให้ดีขึ้น เมื่อสักคนหนึ่งเขียนคําเทศนาเขาจะพูดได้แม่นยํามากขึ้นเพราะเขามีเวลาคิดในสิ่งที่เขาต้องการจะพูด ยิ่งคุณเขียนมากเท่าไหร่คุณก็จะสามารถสื่อสารได้ชัดเจนและแม่นยํามากขึ้นเท่านั้น

(3) สิ่งที่คุณเขียนจะเข้าใจได้ง่ายกว่าสิ่งที่คุณพูด

เมื่อสักคนหนึ่งได้ยินคําเทศนาหรือสุนทรพจน์ เขามีโอกาสที่จะเข้าใจเพียงครั้งเดียว หากมีคนกระซิบข้างเขาหรือทําให้เขาเสียสมาธิ เขาก็จะพลาดการสื่อสารบางอย่างไป อย่างไรก็ตามเมื่อใดก็ตามที่เราอ่าน เราสามารถย้อนกลับไปตรงที่เราอ่านได้ตลอดเวลา นอกจากนี้เมื่อเรามีเอกสารอยู่ตรงหน้า เราก็มีโอกาสที่จะอ่านช้าๆ และคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เราอ่าน นี่ทําให้เป็นไปได้ที่จะได้รับจากการอ่านมากกว่าที่เราได้ยินข้อความ

(4) สิ่งที่คุณเขียนจะถูกจดจำไว้นานกว่าสิ่งที่คุณพูด

เกือบทุกคนที่ฟังคําเทศนาหรือสุนทรพจน์จะลืมในไม่ช้า บางทีคุณอาจจําสิ่งที่นักเทศน์พูดในเช้าวันอาทิตย์ได้สักหนึ่งหรือสองอย่าง อย่างไรก็ตามหากนักเทศน์เขียนคําเทศนาของเขาและตีพิมพ์ในหนังสือ คําเทศนานั้นจะยังคงเทศนาอยู่อีกนานหลังจากที่นักเทศน์ตายไปแล้ว

(1) เขียนให้มากที่สุดที่ทำได้

วิธีที่ดีที่สุดเพื่อให้มั่นใจว่าคุณจะกลายเป็นนักเขียนที่ประสบความสําเร็จคือการฝึกฝนอย่างมาก เขียนทุกอย่างที่คุณสามารถเขียนได้ จุดเริ่มต้นที่ดีคือการเขียนบันทึกและข้อสังเกตในขณะที่คุณเข้าเฝ้าพระเจ้าอย่างสงบในตอนเช้า วิธีนี้จะทําให้การฝึกเขียนของคุณเป็นไปอย่างสงบเงียบและเป็นส่วนตัว คุณสามารถเขียนอะไรต่างๆ ที่จะไม่มีใครได้เห็น

การเขียนสามารถใช้เป็นเครื่องมือในการบรรเทาปัญหาและความกดดันต่างๆ ในชีวิตประจำวันได้ ศิษยาภิบาลบางคนหนุนใจให้คนที่มีปัญหาเขียนระบายออกมา การเขียนสามารถใช้เป็นการคลายเครียดทางอารมณ์ได้

เราทุกคนจำเป็นต้องแสดงความรู้สึกของเราออกมา หากเราเก็บข้อกังขาและปัญหาของเราสะสมไว้ข้างใน ในที่สุดมันก็จะทําให้เราเดือดร้อน บางครั้งเรารู้สึกไม่สบายใจที่จะเล่าความคิดของเรากับผู้อื่น บางครั้งการเขียนปัญหาของเราในกระดาษก็จะช่วยได้อย่างมาก เขียนเกี่ยวกับปัญหา เขียนเกี่ยวกับทางเลือกที่พอเป็นไปได้ เขียนเกี่ยวกับความรู้สึกของคุณ เขียนเกี่ยวกับคําสงสัยและพระพรของคุณ คนที่ลองทำตามคําแนะนํานี้มักจะพบประโยชน์อย่างมาก

หลังจากได้รับการหนุนใจให้เขียน ผู้หญิงคนหนึ่งได้เขียนความคิด การใคร่ครวญ บทกวี และคําอธิษฐานหลายสิบหน้าเกี่ยวกับสิ่งที่พระเจ้ากําลังสอนเธอ เธอกําลังเผชิญกับวิกฤติอย่างใหญ่หลวงในชีวิตของเธอ นอกเหนือจากการได้ช่วยเธอระบายปัญหาเหล่านี้แล้ว งานเขียนเหล่านี้ยังกลายเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์ในการช่วยเหลือผู้อื่นที่กําลังประสบกับสถานการณ์ที่คล้ายๆ กัน

นักเทศน์ควรเขียนคำเทศนาของเขาไว้ หากคุณเป็นครูสอนรวีวารศึกษาในวันอาทิตย์ ให้เขียนบทเรียนรวีวารศึกษาของคุณ เขียนสิ่งที่คุณจะพูดในการมอบถวายทารก เขียนคำยกย่องเมื่อคุณต้องทําพิธีศพ เขียนงานนําเสนอที่คุณจะนําเสนอต่อคณะกรรมการ จงเป็นคนที่เขียนทุกอย่างลงไป

การเขียนเป็นงานหนัก ความท้อแท้จะเกิดขึ้นได้ง่าย นักเขียนอาจเบื่อการเขียนและสูญเสียความตั้งใจ พวกเขาพบว่ามันคิดไม่ออกและไม่รู้จะเขียนอะไร วิธีที่จะเอาชนะความท้อแท้นี้คือการตั้งหน้าเขียนต่อไป มีบางครั้งที่คุณจะต้องหยุดพักจากการเขียนบ้าง ในตอนนั้นคุณต้องทําอย่างอื่นสักพัก อย่างไรก็ตามเพื่อให้ประสบความสําเร็จในฐานะนักเขียน ให้พยายามเขียนต่อไปอย่างสม่ำเสมอเท่าที่ทำได้

(2) เขียนให้ง่ายๆ เท่าที่ทำได้

จุดประสงค์ของการเขียนคือการสื่อสาร ไม่ใช่เพื่อสร้างความประทับใจให้ผู้คนด้วยคําศัพท์ของคุณ ความสนใจของผู้คนเริ่มสั้นลงเนื่องจากโทรทัศน์และวิดีโอ ดังนั้นนักเขียนที่ดีจะเน้นการเขียนที่เรียบง่ายมากกว่าการเขียนที่ซับซ้อน

• ใช้คําทั่วไปมากกว่าศัทพ์สูงๆ ทางวิชาการ

• ใช้ประโยคสั้น ๆ แทนประโยคยาวๆ ที่ซับซ้อน

• ใช้หลายๆ ย่อหน้าแทนที่จะเป็นย่อหน้ายาวๆ เพียงย่อหน้าเดียว

• เขียนหนังสือสั้นๆ มากกว่าหนังสือยาวๆ

บ่อยครั้งที่นักเขียนจะแบ่งเอกสารของพวกเขาออกเป็นหัวเรื่องหลักและหัวเรื่องย่อยจํานวนมาก สิ่งนี้จะทําได้ง่ายหากคุณกําลังเขียนจากโครงร่าง การอ่านแบบนี้จะช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจงานเขียนของคุณ

มีความเป็นส่วนตัวในการเขียนของคุณ หากคุณกําลังบรรยายสิ่งที่คุณเห็นหรือทํา ให้บรรยายเหมือนกับคุณบอกกับคนในครอบครัว โดยใช้คำว่า "ฉัน" และสรรพนามบุคคลที่หนึ่งอื่น ๆ เขียนเป็นแบบส่วนตัวเท่าที่จะทําได้

(3) แก้ไขงานเขียนของคุณ

การเขียนความคิดของคุณลงไปก็ยังไม่เพียงพอ คุณต้องแก้ไขเพื่อปรับปรุงสิ่งที่คุณเขียน ทางที่ดีควรรอสักระยะหลังจากที่คุณเขียนอะไรบางอย่างแล้วค่อยกลับมาแก้ไข เมื่อคุณเพิ่งเขียนเอกสารเสร็จ ใจของคุณมักจะคิดถึงสิ่งที่คุณเพิ่งเขียนไป คุณจะอ่านความคิดที่คุณเขียนลงไปมากกว่าสิ่งที่คุณได้เขียนลงไปจริงๆ หากคุณรอหนึ่งหรือสองวันคุณจะมีแนวโน้มที่จะอ่านเอกสารอย่างถูกต้องมากขึ้น ตัวอย่างเช่น หากคุณเขียนคําเทศนาในวันอังคาร ให้แก้ไขคําเทศนาในวันพฤหัสบดี

เมื่อคุณอ่านงานเขียนของคุณอีกครั้ง ให้มองหาการสะกดผิด การใช้อักษรผิด ผิดหลักไวยากรณ์ และสิ่งอื่นๆ ที่คล้ายๆ กัน คุณต้องการดูว่าข้อโต้แย้งของคุณได้รับการพัฒนาอย่างมีเหตุผลและรอบคอบหรือไม่ คุณต้องการดูว่าตัวอย่างประกอบที่คุณใช้ยังคงดูเหมาะสมหลังจากผ่านไปสองสามวันหรือไม่ คุณต้องการให้แน่ใจว่าบทสรุปนั้นเหมาะสม

(4) ให้คนอื่นแก้ไขงานเขียนของคุณ

ศิษยาภิบาลอาจไม่สามารถหาใครสักคนมาอ่านคําเทศนาทุกคําที่เขาเขียนได้ อย่างไรก็ตามเอกสารใด ๆ ที่จะส่งพิมพ์จะต้องส่งไปยังผู้อื่นเพื่อแก้ไขอย่างรอบคอบ บางคนจะอ่านเอกสารทั้งหมดเพื่อพิสูจน์อักษร พวกเขาจะตรวจดูการพิมพ์ผิดและการใช้ไวยากรณ์ผิด

และสิ่งสําคัญยิ่งขึ้นคือต้องให้บรรณาธิการพิจารณาว่าข้อโต้แย้งของคุณสื่อออกไปตามธรรมชาติหรือไม่ และตัวอย่างประกอบของคุณเหมาะสมหรือไม่ การแก้ไขเป็นงานหนักและเจ็บปวด เมื่อบรรณาธิการที่ดีอ่านเอกสารของคุณและฉีกมันทิ้ง มันอาจทําให้คุณรู้สึกไม่ดี อย่างไรก็ตามการแก้ไขเป็นสิ่งสําคัญสําหรับงานเขียนที่ดี

(5) ให้งานเขียนของคุณอยู่บนความเป็นจริง

อย่าคาดหวังว่าหนังสือเล่มแรกที่คุณเขียนจะได้รับการยอมรับจากสํานักพิมพ์แห่งแรกที่เห็น นักเขียนที่ประสบความสําเร็จทุกคนต้องอดทน แม้แต่นักเขียนที่ยอดเยี่ยมก็มีงานเขียนที่ไม่เคยได้ตีพิมพ์ คุณไม่ควรท้อแท้หากหนังสือของคุณไม่ได้การยอมรับอย่างล้นหลาม ให้ทำงานเขียนต่อไป หากพระเจ้าทรงเรียกคุณให้เขียน ในที่สุดใครบางคนจะรับรู้ความสามารถของคุณและให้โอกาสคุณ

หลายคนมองว่าการเขียนเป็นวิธีที่จะหารายได้ อย่างไรก็ตามนักเขียนหน้าใหม่ควรตระหนักว่ามีคนน้อยมากที่ทําเงินได้จากการเขียน คุณควรเขียนเพราะมีใจรักในการเขียนและหาโอกาสในการขยายพันธกิจของคุณ การหารายได้ไม่ควรเป็นแรงจูงใจหลักในการเขียน

ศิษยาภิบาลและผู้นําคริสตจักรทุกคนควรเขียนให้มากขึ้น ศิษยาภิบาลต้องเขียนคําเทศนาของเขา ครูต้องเขียนการศึกษาพระคัมภีร์ ผู้นําคริสเตียนจําเป็นต้องเขียนบทความสําหรับนิตยสาร บางคนต้องเขียนใบปลิวเพื่อการประกาศ พวกเราหลายคนต้องเขียนหนังสือต่างๆ

การสร้างนักเขียนที่ดีต้องใช้อะไรบ้าง? ต้องใช้ความสามารถพื้นฐานบางอย่าง ต้องทํางานหนัก ต้องมีความเต็มใจที่จะเรียนรู้ คุณจะไม่มีวันเป็นนักเขียนที่ดีได้เว้นแต่คุณจะเต็มใจที่จะยอมให้งานของคุณได้รับการแก้ไขโดยคนที่อาจจะทําให้คุณรู้สึกแย่ มันต้องใช้เวลา การเขียนเป็นงานหนัก แต่การเขียนเป็นสิ่งสําคัญมากสําหรับอาณาจักรของพระเจ้า

► คุณมีความสามารถในการเขียนหรือไม่? ลองสละเวลาให้กับการเขียนในแต่ละสัปดาห์ แบ่งปันงานเขียนของคุณกับเพื่อนคริสเตียนบางคน หากสิ่งที่คุณเขียนทำงานในใจเพื่อนเหล่านี้ พระเจ้าอาจใช้ของประทานของคุณในฐานะนักเขียนเพื่อปรนนิบัติรับใช้ต่อต่อผู้ฟังในวงที่กว้างขึ้น

(1) ในช่วงแรกของบทต่อไป คุณจะต้องทำแบบทดสอบของบทเรียนนี้ ให้เตรียมตัวศึกษาแบบทดสอบอย่างละเอียด

(2) ฝึกหัดการบ้านงานเขียนหน้าเดียวแบบง่ายๆ ให้เลือกหัวข้อชีวิตคริสเตียนในทางปฏิบัติจากรายการด้านล่างและเขียนถึงเพื่อนผู้เชื่อ งานเขียนของคุณควรหนุนใจ กระตุ้น หรือให้มุมมองในพระคัมภีร์ตามหัวข้อของคุณ งานเขียนของท่านควรอยู่บนพื้นฐานของความจริงในพระคัมภีร์และบทเรียนที่ได้รับจากพระคัมภีร์แต่ไม่ควรเป็นคําเทศนา คุณควรใส่แนวคิดในทางปฏิบัติหรือตัวอย่างชีวิต หลังจากที่คุณแก้ไขงานเขียนของคุณอย่างรอบคอบแล้ว ให้แบ่งปันกับเพื่อนผู้เชื่อหลายคน ให้เลือกหัวข้อใดหัวข้อหนึ่งดังต่อไปนี้:

• เผชิญกับความท้อแท้

• ความสําคัญของการอธิษฐานทุกวัน

• รักษาจิตวิญญาณแห่งการสรรเสริญ

• การฟังพระสุรเสียงของพระเจ้าในชีวิตของคุณ

(1) มีหลายสิ่งหลายอย่างที่พระเจ้าทรงแนะนำให้ผู้รับใช้ของพระองค์เขียน ให้เลือกมาสามสิ่ง

(2) ระบุสามอย่างที่เยเรมีย์แสดงให้เห็นถึงความสําคัญของการเขียน

(3) ระบุสาเหตุสามข้อในทั้งหมดสี่ข้อที่การเขียนเป็นสิ่งสําคัญสําหรับบรรดาผู้นําคริสเตียน

(4) ระบุสามข้อในทั้งหมดห้าข้อที่เป็นข้อแนะนำสําหรับการเขียนที่ดีขึ้น