Lesson 4: กลไกของการเทศนา

เมื่อจบบทเรียนนี้ นักศึกษาควรจะ:

(1) เรียนรู้และฝึกฝนขั้นตอนต่างๆ ของการเตรียมคำเทศนา

(2) เรียนรู้และฝึกฝนกระบวนการทำโครงร่างคำเทศนา

(3) เรียนรู้และฝึกฝนกระบวนการหาตัวอย่างที่เหมาะสมสำหรับคำเทศนา

(4) เรียนรู้ที่จะเก็บรักษาคำเทศนาไว้ให้ดี

ในบทที่ 1 เราเห็นว่าพระเจ้าทรงเป็นผู้สื่อสาร และพระเจ้าทรงใช้การสื่อสารของมนุษย์เพื่อให้บรรลุพระประสงค์ของพระองค์ ในบทที่ 3 เราเห็นว่าพระเจ้าทรงช่วยผู้ที่เชื่อให้รอดด้วยคำเทศนาที่โง่ๆ (1 โครินธ์ 1:21) ในพระธรรมกิจการเราได้เห็นว่าพระเจ้าทรงทํางานผ่านการเทศนาของมนุษย์เช่น เปโตร สเตเฟน และเปาโลให้ประกาศพระกิตติคุณแก่โลกนี้

การเทศนาเป็นสิ่งสําคัญ เราที่ถูกเรียกให้เทศนามีความรับผิดชอบที่จะเทศนาให้เกิดผลมากที่สุดเท่าที่ทำได้ ในขณะที่ฤทธิ์เดชในการเทศนามาจากการเจิมของพระวิญญาณบริสุทธิ์เท่านั้น เราต้องเตรียมตัวด้วยสุดความสามารถของเรา นักเทศน์ควรมีเป้าหมายในการเป็น "เป็นคนงานที่ไม่อับอาย สอนพระวจนะแห่งความจริงอย่างถูกต้อง" (2 ทิโมธี 2:15)

การเทศนาเป็นทักษะที่สามารถพัฒนาได้ เช่นเดียวกับทักษะอื่น ๆ การเทศนาใช้เครื่องมือและเทคนิคบางอย่าง ในหน้าต่อไปนี้เราจะศึกษากระบวนการเตรียม การนําเสนอ และการเก็บรักษาคําเทศนา ความมานะบากบั่นของเราจะมาแทนที่ฤทธิ์เดชของพระวิญญาณบริสุทธิ์ไม่ได้ แต่ว่ามันเตรียมเราให้พร้อมที่พระเจ้าจะทรงใช้

จดบันทึก

เมื่อคุณรู้ว่าคุณจะเทศนาในพระคัมภีร์บางข้อหรือบางหัวเรื่อง ให้เริ่มเขียนความคิดใดๆ ที่อยู่ในใจคุณ เช่น คําถามต่างๆ ข้อพระคัมภีร์ที่เกี่ยวข้อง ข้อสังเกต ข้อพระคัมภีร์อ้างอิง การประยุกต์นำเอาไปใช้ ตัวอย่างประกอบ เรื่องราว หรือสิ่งอื่นใดที่คิดได้ เขียนแนวคิดเหล่านี้ลงในกระดาษขณะที่คุณคิดได้ โดยยังไม่ต้องจัดเรียงลำดับ คุณจะจัดเรียงความคิดของคุณในภายหลัง แต่ตอนนี้ให้รีบเขียนความคิดเก็บไว้ก่อนและให้ครบถ้วนทุกความคิด

เขียนหัวข้อ

หัวข้อคือการย่อสิ่งที่คุณต้องการพูดในคำเทศนาให้เป็นหนึ่งประโยค หัวข้อจะช่วยให้คุณมุ่งเน้นไปที่สิ่งที่คุณต้องการทําให้สําเร็จด้วยคําเทศนา หากคุณไม่มีเป้าหมายเฉพาะเจาะจง คุณก็จะไม่ประสบความสําเร็จมากเท่าไร

ให้เขียนหัวข้อที่พอคิดได้หลายๆ หัวข้อ เก็บหัวข้อไว้จนกว่าคุณจะได้หัวข้อที่เหมาะสมกับคำเทศนาของคุณมากที่สุด

► ฝึกฝนทักษะ ให้อ่านข้อพระคัมภีร์ดังต่อไปนี้: กาลาเทีย 5:16-26, ฟีลิปปี 2:1-11 และวิวรณ์ 3:14-22 ในแต่ละข้อพระคัมภีร์ ให้เขียนหัวข้อประโยคเดียวที่เข้ากับคำเทศนาในข้อพระคัมภีร์ตอนนั้น

เมื่อคุณตัดสินใจเลือกหัวข้อแล้ว ทุกอย่างในคําเทศนาจะต้องเชื่อมโยงกับหัวข้อนั้น ทุกประเด็นหลักและประเด็นย่อย ทุกตัวอย่าง และทุกการประยุกต์นำไปใช้จริงจะต้องเกี่ยวข้องไปในทิศทางเดียวกันกับหัวข้อ ในขณะที่คุณเตรียมคําเทศนา คุณอาจต้องทบทวนแก้ไขหัวข้อเพื่อจะได้บรรยายถึงความสําคัญของเนื้อหาของคุณได้ดีขึ้น

อาจมีการพูดย้ำหัวข้อหลายครั้งในการเทศนา ในตอนท้ายของทุกประเด็นสําคัญและบางครั้งแม้อยู่ตรงกลางช่วงของประเด็น คุณก็สามารถเน้นหัวข้ออีกครั้งได้ หากคุณได้เขียนคําเทศนาอย่างเหมาะสม หัวข้อก็จะเข้าได้กับแต่ละช่วงของคำเทศนาได้

การใช้หัวข้อ

เริ่มเขียนประเด็นต่างๆ เป็นโครงร่าง ประเด็นต่างๆ ในโครงร่างควรช่วยอธิบายหัวข้อ ทุกโครงร่างที่ดีจะมีสองถึงห้าประเด็น ดังนั้นให้เขียนประเด็นต่างๆ ที่อาจกลายเป็นประเด็นสำคัญในโครงร่างของคุณ

ถึงตอนนี้คุณอาจเขียนข้อมูลได้หลายหน้าแล้ว ข้อมูลนี้อาจได้ถูกเลือกเอาไปใช้ในการสรุปคําเทศนาสุดท้ายหรือไม่ก็ได้ แต่บันทึกต่างๆ จะช่วยกระตุ้นความคิดสร้างสรรค์ของคุณในขณะที่คุณเตรียมคําเทศนา

เขียนโครงร่างง่ายๆ สำหรับคำเทศนา

โครงร่างจะต้องยึดตามหัวข้อ

ทุกประเด็นหลักและประเด็นย่อยของโครงร่างต้องขึ้นอยู่ตามหัวข้อที่คุณเลือกสําหรับคำเทศนา สิ่งนี้ช่วยดึงความคิดของที่ประชุมให้อยู่ที่ข้อความหลักที่คุณต้องการสื่อสารออกไป

ให้อ่านพระธรรมสดุดีบทที่ 146 แล้วศึกษาโครงร่างนี้สำหรับคําเทศนาชื่อ "สรรเสริญพระเจ้า" หัวข้อของคําเทศนาแบบอรรถาธิบายนี้คือการสรรเสริญพระเจ้า

สังเกตว่าประเด็นสําคัญหลักทั้งสี่ประการเกี่ยวข้องกับหัวข้อการสรรเสริญพระเจ้า หากคุณกําลังเทศนาเรื่องการสรรเสริญพระเจ้า คงไม่เหมาะสมที่จะโยงถึงประเด็นเกี่ยวกับความสําคัญของการบัพติศมา แต่ละประเด็นของโครงร่างจะต้องยึดตามหัวข้อของคําเทศนา

โครงร่างจะต้องมีความคิดคู่ขนาน

ข้อผิดพลาดทั่วไปสําหรับนักเทศน์คือการเตรียมโครงร่างที่ไม่คู่ขนานกัน ยิ่งทําให้ผู้ฟังคิดตามความคิดของคำเทศนาได้ยากขึ้น ดูหัวข้อของโครงร่างคําเทศนาที่บอกว่า "พระเยซูคริสต์: มหาปุโรหิตที่เข้าใจเรา" ตามพระธรรมฮีบรูบทที่ 8

โครงร่างนี่มีปัญหาอยู่สองประการ:

1. ประเด็นหลักที่สองและที่สามคู่ขนานกัน แต่ไม่คู่ขนานกับประเด็นแรก

2. ภายใต้ประเด็นหลักที่สองมีสามประเด็นย่อย สองประเด็นแรกขนานกัน มีคำว่า "พระเยซู" ต่อด้วยเครื่องหมายคอล่อน แล้วตามด้วยคำบรรยายถึงพระเยซู แต่ว่าประเด็นที่สามกลับเป็นประโยคที่สมบูรณ์

เปรียบเทียบคําเทศนานี้กับคําเทศนาก่อนหน้านี้ที่มีหัวข้อ "สรรเสริญพระเจ้า" คุณจะเห็นว่าคําเทศนาก่อนหน้านี้ง่ายต่อการคิดตาม

1. แต่ละประเด็นหลักจะเริ่มด้วยข้อความว่า “เราสรรเสริญพระเจ้าเพราะ...”

2. ประเด็นย่อยก็คู่ขนานไปด้วยกัน:

• ชุดแรกเริ่มด้วยคำว่า “พระองค์ทรงเป็น”

• ชุดที่สองมีคำว่า “พระเจ้าทรงสร้าง”

• ชุดที่สามมีคำว่า “พระองค์” ตามด้วยกริยาที่ทรงกระทำในปัจจุบันเช่น “พระองค์ทรงรักษา” และ “พระองค์ทรงกระทำ”

การเขียนโครงร่างได้อย่างชัดเจนโดยยึดตามหัวข้อคำเทศนาของคุณมีประโยชน์อย่างมาก

1. การเขียนโครงร่างกำหนดโครงสร้างให้แก่คำเทศนาของคุณ โครงร่างคือแผนการที่ถูกจัดการอย่างเป็นระบบ

2. การเขียนโครงร่างช่วยให้คุณมุ่งความสนใจไปที่หัวข้อหลัก หากไม่มีโครงร่างที่ดีที่จะชี้แนวทางให้คุณ มันก็ง่ายที่จะหลงทางจากหัวข้อหลัก อย่างไรก็ตามโครงร่างที่แข็งแกร่งที่สร้างขึ้นตามหัวข้อในจะทําให้การเทศนาไปถูกทิศทาง

3. การเขียนโครงร่างให้ผู้ฟังเข้าใจและจดจําคําเทศนา แม้ว่าพวกเขาอาจไม่เห็นโครงร่างนั้น แต่พวกเขาจะสัมผัสได้ถึงการจัดระบบที่ดี โครงร่างที่ดีช่วยให้ผู้ฟังจดจําคําเทศนาได้นานขึ้นเพราะโครงร่างช่วยเสริมหัวข้อ ถ้าเราทําให้คำเทศนาง่ายต่อการจดจํา พระเจ้าจะทรงสามารถตรัสความจริงกับผู้ฟังต่ออีกหลายวันหลังจากที่เราเทศนาจบไปแล้ว

โครงร่างที่ดีต้องทุ่มเทมากขึ้น แต่ก็คุ้มค่าในที่สุด นี่เป็นส่วนหนึ่งของการทุ่มเททํางานหนักในการเป็นคนงานที่ไม่ต้องอาย แต่เป็นโอกาสดีที่ยิ่งคุณทุ่มเททำงานอย่างหนักเท่าไรคุณก็จะยิ่งทำได้ง่ายขึ้นเท่านั้น

► เพื่อให้เข้าใจว่ารูปแบบช่วยให้เราจดจําข้อมูลได้อย่างไร ให้ลองจดจําแต่ละรายการต่อไปนี้ อันไหนง่ายกว่ากัน? ทําไมง่ายกว่า?

เลวีนิติ: 24, 15, 3, 30, 9, 6, 18, 27, 12, 21

เลวีนิติ (นับข้ามไปทีละสามบท): 3, 6, 9, 12, 15, 18, 21, 24, 27, 30

รายชื่อ: เอสรา, คาอิน, บาลาอัม, กาเบรีล, ดาวิด, เฟลิกส์, อาดัม

รายชื่อที่เรียงตามลำดับอักษรในภาษาอังกฤษ: อาดัม, บาลาอัม, คาอิน, ดาวิด, เอสรา, เฟลิกส์, กาเบรียล

โครงร่างแบบขยายของคำเทศนา

โครงร่างแบบขยายเป็นการขยายโครงร่างที่คุณเริ่มไว้ โครงร่างแบบขยายใช้ประโยคที่สมบูรณ์ แต่จัดระเบียบความคิดในแบบโครงร่างมากกว่าที่จะเป็นแบบย่อหน้า โครงร่างแบบขยายใช้งานง่ายบนธรรมาสน์ เมื่อคุณมีประเด็นต่างๆ ประเด็นย่อย และรายละเอียดอื่น ๆ ที่จัดระเบียบภายใต้ประเด็นที่เนื้อหาสนับสนุนกัน ช่วยทำให้ง่ายที่จะมองเห็นประเด็นหลักและประเด็นย่อยที่ต้องเขียน

เขียนอรัมภบท

คุณควรเขียนอรัมภบทของคุณอย่างสมบูรณ์ อรัมภบทเป็นสิ่งแรกที่ผู้ฟังจะได้ยิน หากคุณไม่จับความสนใจของผู้ฟังในช่วงสองสามวินาทีแรก คุณอาจไม่มีโอกาสได้ดึงความสนใจของพวกเขาในภายหลัง แม้ว่าคุณจะไม่ได้เขียนคําเทศนาของคุณอย่างครบถ้วน แต่ก็เป็นการดีที่จะเขียนอรัมภบทเพราะนั่นเป็นส่วนสําคัญของคําเทศนา

อรัมภบทของคำเทศนาของคุณจะมักจะประกอบด้วยรายการดังต่อไปนี้:

1. เนื้อหาจากข้อพระคัมภีร์

2. กล่าวนำ (บางครั้งก็กล่าวก่อนอ่านข้อพระคัมภีร์)

3. หัวข้อ คุณควรเขียนหัวข้อที่คุณวางแผนจะใช้ในการเทศนา บางครั้งคุณอาจบอกหัวข้อให้แก่ผู้ฟังในช่วงอรัมภบท บางครั้งคุณอาจระบุในภายหลังอีก อย่างไรก็ตาม หัวข้อควรโดดเด่นในโครงร่างของคุณเพื่อเตือนถึงสิ่งที่คุณต้องการพูดถึง

4. ข้อมูลเบื้องหลัง ที่นี่คุณควรให้รายละเอียดของเบื้องหลังที่ผู้ชมจะต้องรู้เพื่อทําความเข้าใจคําเทศนา นี่อาจรวมถึงรายละเอียดเบื้องหลังของพระคัมภีร์ ซึ่งอาจรวมถึงเรื่องส่วนตัว เช่นเหตุที่คุณเอาข้อพระคัมภีร์นี้มาเทศน์ อาจเป็นหัวข้อของการประชุมที่คุณกําลังเทศนาอยู่ โดยเฉพาะหากคุณถูกเชิญให้เทศนาตามหัวข้อหรือตามข้อพระคัมภีร์ที่กำหนดไว้

เพิ่มรายละเอียดให้โครงร่างเดิม

ในขั้นตอนนี้ ให้คุณเพิ่มรายละเอียดลงในโครงร่างเดิมของคุณ ในรูปแบบโครงร่างแบบขยาย ให้คุณใช้ประโยคที่สมบูรณ์ที่แสดงทุกประเด็นสำคัญในคําเทศนาของคุณ ต่อไปนี้เป็นการวางหัวข้อและลําดับที่เหมาะสมสําหรับการการเขียนโครงร่างให้ประเด็นหลักและประเด็นย่อย:

หาตัวอย่างที่เหมาะสม

ข้อแตกต่างที่ใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่งระหว่างคำเทศนาที่ดีและคำเทศนาที่ไม่ดีคือวิธีที่พวกเขายกตัวอย่าง ชาร์ล สเปอร์เจี้ยน กล่าวว่า "คําเทศนาคือบ้าน ตัวอย่างที่ดีคือหน้าต่างที่ปล่อยให้แสงเข้ามา" ตัวอย่างช่วยให้แสงเข้ามาและทําให้ห้องสะดวกสบายยิ่งขึ้น บ้านที่ไม่มีหน้าต่างอาจเป็นสถานที่น่าอึดอัด

เรื่องราวประกอบมีข้อได้เปรียบหลายประการในคำเทศนา

1. เรื่องราวสร้างความสนใจ ผู้คนมักจะตั้งใจฟังเมื่อคุณเล่าเรื่อง

2. เรื่องราวช่วยเพิ่มความเข้าใจ ผู้คนมักจะเข้าใจคำเทศนาของคุณได้ดีขึ้นอันเนื่องมาจากเรื่องเล่าที่ดี

3. เรื่องราวช่วยประยุกต์บทเรียนเอาใช้ในชีวิตจริง เรื่องเล่าที่ดีช่วยให้ผู้ฟังคุณเข้าใจวิธีประยุกต์บทเรียนในคำเทศนาเอาไปใช้ในชีวิตจริงของพวกเขา

4. เรื่องราวช่วยเพิ่มความจำ ผู้ฟังจะจดจําเรื่องราวได้นานหลังจากที่พวกเขาลืมโครงร่างคําเทศนาไปแล้ว เรื่องราวที่ถูกคัดเลือกมาอย่างดีเป็นตัวอย่างแสดงให้เห็นถึงข้อความของคำเทศนาได้อย่างชัดเจน เพื่อที่ว่าเมื่อผู้ฟังจําเรื่องราวได้ก็จะทําให้พวกเขาจำหัวข้อของคําเทศนาด้วย

5. เรื่องราวเป็นเทคนิคการสอนอย่างเป็นธรรมชาติ ผู้คนคุ้นเคยกับการได้ยินเรื่องราวและจะตอบสนองในเชิงบวกต่อเรื่องราว นักเทศน์และครูที่ดีที่สุดคือผู้ที่สามารถบอกเล่าเรื่องราวที่ดีได้ การจะหาคนที่ไม่ชอบฟังเรื่องราวที่ดีนั้นหายากมาก

พระเยซูทรงเป็นผู้ใช้เรื่องราวและตัวอย่างประกอบ พระองค์ทรงเล่าเรื่องจากประวัติศาสตร์ เรื่องราวจากชีวิตประจําวัน และเรื่องราวดั้งเดิมที่รู้จักกันดีในสมัยของพระองค์ เขายังใช้คําพูดที่ทำให้เกิดภาพจากทุกสาขาอาชีพเพื่อช่วยให้ผู้ฟังเข้าใจคำสอนของพระองค์

ทําไมพระเยซูถึงเล่าเรื่องมากมาย? เพราะพระองค์ทรงเป็นพระผู้สร้างและทรงเข้าใจธรรมชาติของเรา พระองค์ทรงเข้าใจว่าเราเรียนรู้ได้ดีที่สุดผ่านการฟังเรื่องราว

► เพื่อทําความเข้าใจว่าเรื่องราวช่วยให้เราจดจําบทเรียนได้อย่างไร ให้นึกถึงเรื่องราวเหล่านี้จากพระเยซู โดยไม่ต้องเปิดดูเรื่องราวในพระคัมภีร์ ดูว่าคุณสามารถจําบทเรียนที่พระเยซูทรงสอนโดยใช้เรื่องราวได้หรือไม่?

• ชาวสะมาเรียใจดี

• บุตรน้อยหลงหาย

• เศรษฐีกับลาซารัส

• คำอธิษฐานของคนเก็บภาษีและฟาริสี

คุณควรทํางานหนักในการรวบรวมตัวอย่างประกอบและเรื่องราวที่ดีเอามาใส่ไว้ในคําเทศนาของคุณ เป็นการดีที่จะเขียนเรื่องราวให้ละเอียด เพื่อให้คุณรู้ว่าคุณจะเล่าเรื่องราวบนธรรมาสน์อย่างไร

แม้ว่าคุณมักจะไม่เทศน์เรื่องเดิมซ้ำบ่อยๆ แต่คุณสามารถเล่าเรื่องราวเดิมซ้ำได้ หากคุณพัฒนาเรื่องราวที่ดีที่เป็นตัวอย่างแสดงให้เห็นถึงบางประเด็นได้ ไม่มีเหตุผลที่จะห้ามใช้เรื่องราวเพื่อเป็นตัวอย่างแสดงถึงประเด็นเดียวกันในการเทศนาเรื่องอื่นๆ โดยเฉพาะกับผู้ฟังคนละกลุ่มกัน หากคุณบังเอิญเล่าเรื่องราวที่ดีซ้ำอีกก็จะไม่มีใครลุกขึ้นและเดินออกไป ในความเป็นจริงเด็กบางคนชอบฟังผู้ประกาศข่าวประเสริฐบางคนเทศนาเพราะอาจารย์จะเล่าเรื่องเดิมที่ยอดเยี่ยมซ้ำอีกครั้ง เราเต็มใจที่จะได้ฟังเพลงเดิมซ้ำอีก คนส่วนใหญ่เต็มใจที่จะได้ยินเรื่องเล่าอีกครั้ง

แต่ก็มีมุมอันตรายอยู่เสมอเมื่อนักเทศน์พยายามสร้างความบันเทิงด้วยการใช้เรื่องเล่าของเขา ความบันเทิงไม่ใช่เหตุผลที่เหมาะสมที่จะใช้เรื่องราวในคำเทศนา อย่างไรก็ตาม การเล่าเรื่องราวมีประโยชน์มากในการดึงความสนใจของที่ประชุมของคุณและทำให้ประเด็นต่างในคําเทศนาของคุณชัดเจน

► ชั้นเรียนควรฝึกหาตัวอย่างประกอบที่ดีสําหรับข้อพระคัมภีร์ในคำเทศนาที่คุ้นเคย ให้นักเรียนหาเรื่องราวที่เป็นตัวอย่างแสดงให้เห็นประเด็นหลักของข้อพระคัมภีร์ต่อไปนี้:

• เฉลยธรรมบัญญัติ 6:7-9 ความสำคัญของการสอนและระเบียบวินัยของลูกหลานของเรา

• มัทธิว 6:1-18 ท่าทีในการให้ การอธิษฐาน หรือการถืออดอาหาร

• โรม 5:6-8 ความรักของพระเจ้าสำหรับคนบาป

• ยากอบ 3:5-6 พลังอำนาจของลิ้น

ยิ่งเทศนานานเท่าไรก็ต้องยิ่งมีเรื่องราวที่ดีที่จะช่วยมากเท่านั้น เมื่อคุณเริ่มเล่าเรื่องคนที่หลับอยู่จะตื่นขึ้น คนที่ใจล่องลอยไปกับสิ่งอื่นก็จะหันกลับมาสนใจกับสิ่งที่คุณพูด และบรรดาคนที่ฟังจะมีความสุขสําหรับการเปลี่ยนแปลง

ต่อไปนี้เป็นคําแนะนําบางประการสําหรับการเตรียมและบอกเล่าเรื่องราว:

1. ฝึกเล่าเรื่องราวของคุณ นี่เป็นสิ่งสําคัญอย่างยิ่งหากคุณไม่เก่งในการเล่าเรื่อง

2. ทําให้เรื่องราวสมจริงที่สุด อย่าพูดถึง "บุคคลที่ 1" และ "บุคคลที่ 2" ให้สมมติชื่อจริงและบรรยายเรื่องราวให้สมจริงที่สุด แม้ว่าคุณจะต้องเปลี่ยนชื่อหรือสถานการณ์เพื่อรักษาความลับ

3. พยายามเก็บองค์ประกอบที่ทำให้ความประหลาดใจไว้ในเรื่อง อย่าพูดว่า "ฉันจะเล่าเรื่องตลกให้พี่น้องฟัง" เป็นการดีที่สุดที่จะไม่บอกอะไรล่วงหน้าเกี่ยวกับเรื่องราวนั้น

4. ใช้เรื่องราวของบุคคลที่หนึ่ง นี่คือเรื่องราวของสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณหรือเกี่ยวกับเรื่องที่คุณมีความรู้ส่วนตัว เรื่องราวเหล่านี้ถูกบอกเล่าด้วยสรรพนามบุคคลที่หนึ่งเช่นฉัน ผม และเรา นี่คือเรื่องราวที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดที่คุณสามารถเล่าได้

5. อย่าให้รายละเอียดมากเกินไป รายละเอียดควรทําให้เรื่องราวน่าสนใจ แต่ไม่ควรทำให้ประเด็นสับสน หากคุณหยุดอธิบายรายละเอียดที่เล็กน้อยของเรื่องราว มันจะเบี่ยงเบนไปจากประเด็นหลักของเรื่อง ประเด็นของเรื่องมีความสําคัญ ไม่ใช่รายละเอียดเพิ่มเติมที่ไม่เกี่ยวข้อง

6. เลือกคําที่ผู้ฟังของคุณจะเข้าใจ อย่าใช้คําที่ผู้ฟังของคุณไม่คุ้นเคยเนื่องจากสภาพแวดล้อมหรือขาดการศึกษาของพวกเขา

7. อย่าเล่าเรื่องที่ยืมคนอื่นมาราวกับว่าประสบการณ์นี้เกิดขึ้นกับคุณ ไม่มีอะไรผิดปกติกับการยืมเรื่องราวจากผู้อื่น อย่างไรก็ตามบางคนยืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับคนอื่นและมาเล่าราวกับว่ามันเกิดขึ้นกับตัวเขาเอง หากผู้ฟังของคุณทราบในภายหลังว่าเหตุการณ์นี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับคุณจริง ๆ มันอาจทำให้ผู้ฟังไม่ค่อยอยากเชื่อในเรื่องอื่นๆ ที่คุณพูดไปด้วย

เรียนรู้ที่จะเป็นนักเล่าเรื่องที่ดี กฎที่ศิษยาภิบาลทุกคนควรปฏิบัติตามคือ: อย่าเทศนาโดยไม่เล่าเรื่องประกอบ

หากคุณต้องการฝึกฝนสักส่วนหนึ่งของการเทศนาของคุณในปีหน้า ให้ฝึกเกี่ยวกับการนําเสนอตัวอย่างประกอบที่ดี พี่น้องของคุณจะสังเกตเห็นความแตกต่างทันที หากคุณเรียนรู้ที่จะใช้เรื่องราวอย่างมีประสิทธิภาพในการเทศนาของคุณ คุณจะถูกเปลี่ยนจากนักเทศน์ทั่วไปเป็นนักเทศน์ที่ดี หรือจากนักเทศน์ที่ดีเป็นนักเทศน์ที่ยอดเยี่ยม

เขียนคำเทศนาของคุณให้สมบูรณ์

การเขียนคําเทศนาทั้งหมดของคุณเป็นงานหนักมา หากคุณต้องเทศนาทุกสัปดาห์คุณอาจไม่สามารถร่างทุกคำพูดได้ทุกคำเทศนา อย่างไรก็ตาม คุณจะพบว่าการเขียนคําเทศนาทั้งหมดเป็นวิธีที่ดีในการสร้างวินัยให้กับตัวเองและปรับปรุงคําเทศนาของคุณ มีสาเหตุหลายประการที่คนนั้นควรเขียนคําเทศนาให้สมบูรณ์

การเขียนช่วยเรื่องสมาธิ

เมื่อเราเรียนเรามักจะใจลอย การเขียนช่วยให้ความสนใจของเราอยู่ที่จุดเดียว เมื่อคุณกําลังศึกษา การบังคับตัวเองให้เขียนบันทึกเกี่ยวกับทุกข้อ หรือทุกวลี หรือแม้แต่ทุกคําที่คุณกําลังศึกษาอยู่จะเป็นประโยชน์อย่างมาก การมองหาสิ่งที่จะเขียนด้วยความตั้งใจจะบังคับให้คุณคิด การคิดจะทำให้เกิดมุมมองที่คุณไม่เคยเห็นมาก่อน กระบวนการเขียนความคิดลงไปทําให้เกิดความคิดเพิ่มมากขึ้น

การเขียนจะช่วยให้คุณเห็นความจริงอีกด้านที่คุณไม่เห็น

ถ้าคุณบังคับตัวเองให้เขียนบางอย่างเกี่ยวกับทุกข้อพระคัมภีร์ที่คุณกําลังศึกษาอยู่ คุณจะมองหาจนกว่าคุณจะเห็นสิ่งที่จะเขียน อาจเป็นสิ่งที่คุณไม่เคยเห็นมาก่อน ถ้าคุณบังคับให้ตัวเองเขียนบรรยายข้อพระคัมภีร์สักข้อหนึ่งออกมา 10 ประการ แล้วคุณจะทึ่งอย่างมากในสิ่งที่คุณจะได้เรียนรู้

กลุ่มคนพิวริตันมีชื่อเสียงในเรื่องความสามารถในการเห็นความจริงมากมายในพระคัมภีร์เพียงไม่กี่ข้อ พวกเขาได้รับข้อมูลนี้เพราะพวกเขาใช้เวลาตรึกตรองข้อต่างๆ ในพระคัมภีร์และเขียนความคิดของพวกเขาลงไป โธมัส บอสตัน ศิษยาภิบาลของกลุ่มพิวริตันนี้ได้เขียนหนังสือเล่มหนึ่งโดยยึดบนข้อเดียวในพระธรรมปัญญาจารย์ที่บอกว่า "จงพิจารณาพระราชกิจของพระเจ้า สิ่งที่พระเจ้าทรงทำให้คด ใครจะเหยียดให้ตรงได้เล่า? (ปัญญาจารย์ 7:13) ลองคิดดูว่าเขาต้องใช้เวลาคิดเกี่ยวกับข้อนี้มากแค่ไหนและเขียนความคิดของเขาลงไป

การเขียนช่วยให้คุณเรียบเรียงความคิดของคุณ

เมื่อเรากําลังศึกษา เราต้องการคว้าเอาทุกความคิดที่เข้ามาในหัวของเราไว้โดยการเขียนลงไป ความคิดที่บันทึกไว้ของเรากลายเป็นวัตถุดิบที่เราใช้ในการแต่งคําเทศนาของเรา หลังจากนั้น เราก็จะเรียบเรียงความคิดเหล่านี้ที่บันทึกไว้และเอาไปใส่ในคําเทศนา กระบวนการเขียนคําเทศนาจะบังคับให้เราคิดถึงข้อเท็จจริงเหล่านั้นนานพอที่จะเรียบเรียงให้เป็นลำดับที่เหมาะสม การเขียนคําเทศนาทุกคำต้องการและช่วยให้เราสามารถจัดเรียบเรียงความคิดของเราได้

การเขียนช่วยเก็บรักษาบันทึกสิ่งที่พระเจ้ากำลังสอนคุณไว้อย่างถาวร

สดุดี 137:4-6 เตือนผู้อ่านให้ระลึกถึงพระพรของพระเจ้า

เราจะร้องเพลงของพระยาห์เวห์ได้อย่างไร? ที่ในแผ่นดินต่างด้าว เยรูซาเล็มเอ๋ย ถ้าข้าลืมเธอ ก็ขอให้มือขวาของข้าลืมฝีมือเสีย ขอให้ลิ้นเกาะติดเพดานปาก ถ้าข้าไม่ระลึกถึงเธอ ถ้าข้ามิได้ตั้งเยรูซาเล็มไว้เหนือความยินดีสูงสุดของข้า

พระเจ้าไม่ทรงต้องการให้เราลืมพระพรที่พระองค์ประทานแก่เรา ไม่มีใครมีความทรงจําที่สมบูรณ์แบบ อย่างไรก็ตามถ้าเราเขียนสิ่งต่าง ๆ ไว้ เราจะมีบันทึกถึงสิ่งที่พระเจ้าทรงสอนเราผ่านการศึกษาพระวจนะของพระองค์

เมื่อพระเจ้าทรงแสวงหาวิธีที่จะเก็บรักษาความจริงจากรุ่นหนึ่งไปยังอีกรุ่นหนึ่ง พระองค์ทรงเลือกที่จะบันทึกไว้ในหนังสือ ศาลได้บันทึกสิ่งต่าง ๆ ที่เป็นความเห็นของศาลเก็บไว้เป็นลายลักษณ์อักษร แพทย์บันทึกการวินิจฉัยโรคของผู้ป่วยไว้ สถาปนิกเขียนแบบอาคารและโครงสร้างอื่น ๆ ของเขาไว้ แต่กลับเป็นเรื่องผิดปกติหรือที่จะคาดหวังให้นักเทศน์เขียนบันทึกสิ่งที่พระเจ้าทรงประทานให้พวกเขา เพื่อให้พวกเขาสามารถเข้าถึงความจริงเดียวกันนี้ได้ในอนาคต?

การเขียนให้เครื่องมือที่มีประโยชน์ในการช่วยเหลือคนอื่น

จะมีคนเจ็บที่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณเสมอ หากคุณซื่อสัตย์ที่จะเขียนบทเรียนที่พระเจ้าทรงสอนคุณ เนื้อหานี้จะมีประโยชน์อย่างน้อยสามประการ

1. คุณสามารถรื้อฟื้นความทรงจําของคุณเองเกี่ยวกับสิ่งที่พระเจ้าได้ทรงสอนคุณ

2. คุณอาจต้องการแบ่งปันคําเทศนาของคุณโดยทําสําเนาให้คนอื่น บ่อยครั้งที่ผู้คนถามผู้เขียนหลักสูตรให้ช่วยทำสำเนาคำเทศนาที่เขาเพิ่งเทศน์ไป เขาเคยแจกคําเทศนาที่เป็นลายลักษณ์อักษรให้กับผู้คนหลายร้อยคน เขาได้รับรายงานด้านบวกมากมายจากผู้ที่ได้รับความช่วยเหลือจากหนึ่งในคําเทศนาทั้งหลาย

3. การเขียนมีประโยชน์สําหรับคําเทศนา บทความ หรือหนังสือในอนาคต หนังสือเกือบทุกเล่มเริ่มต้นด้วยบันทึกเบ็ดเตล็ด มีไม่กี่คนที่ทุ่มเทนั่งลงและเขียนหนังสือรวดเดียวตั้งแต่ต้นจนจบ การรวบรวมบันทึกคำเทศนาของคุณอาจเป็นจุดเริ่มต้นของงานที่กว้างใหญ่กว่า

ถ้าคุณไปพบแพทย์ เขาจะทําการวินิจฉัยและรักษาคุณ หลังจากนั้นเขาจะจดบันทึกเกี่ยวกับการวินิจฉัยและการรักษาของเขา เมื่อคุณกลับไปหาแพทย์คนนั้น เขามีบันทึกประวัติทางการแพทย์ของคุณ ทนายความทําเช่นเดียวกัน พวกเขาเก็บบันทึกเกี่ยวกับงานของเขาไว้อย่างดี

พระราชกิจของพระเจ้าสําคัญยิ่งกว่างานทางโลกทั้งหลาย จึงเป็นสิ่งสําคัญที่นักเทศน์ต้องเรียนรู้ที่จะเก็บบันทึกไว้ให้ดี นักเทศน์ควรสร้างระบบการเก็บบันทึกและเข้าแฟ้มคําเทศนาของพวกเขา นี่คือคําแนะนําบางประการสําหรับการเข้าแฟ้มและเก็บบันทึก

เข้าแฟ้มคำเทศนาของคุณให้ถูกต้อง

มีหลายวิธีในการเข้าแฟ้มคําเทศนา คุณสามารถเข้าแฟ้มตามข้อพระคัมภีร์ ตามหัวข้อ หรือตามวันที่ นอกจากนี้ยังเป็นไปได้ที่จะผสมวิธีเข้าแฟ้มก็ได้

เก็บบันทึกคำเทศนาของคุณ

การจดบันทึกนี้ควรมีข้อมูลเกี่ยวกับวันที่ หัวข้อหรือชื่อเรื่อง ข้อพระคัมภีร์ และรายละเอียดอื่น ๆ ผู้เขียนหลักสูตรนี้ได้เก็บคําเทศนาเก่าๆ ทั้งหมดของเขาไว้ในแฟ้มข้อมูลหรือบันทึกไว้ในคอมพิวเตอร์ เขาเก็บคําเทศนาปัจจุบันของเขาไว้ในสมุดบันทึกเล่มใหญ่

การสื่อสารเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ เป็นทั้งของประทานจากพระผู้เป็นเจ้าและผลของการทํางานหนักของมนุษย์ พระคัมภีร์กล่าวว่า "คนที่ได้รับมาก จะต้องเรียกเอาจากคนนั้นมาก และคนที่ได้รับฝากไว้มาก ก็จะต้องทวงเอาจากคนนั้นมาก" (ลูกา 12:48)

พระเจ้าประทานความจริงอันมีค่ามากมายแก่นักเทศน์ เราควรปรับปรุงตัวเองในการแบ่งปันสิ่งดีๆ เหล่านี้ด้วยทุกวิธีอย่างดีที่สุด รับผิดชอบอย่างจริงจังในการเตรียมคําเทศนาที่มีประสิทธิภาพ

การเทศนาเป็นไปตามกฎของการเก็บเกี่ยว หากคุณเตรียมและปลูกเมล็ดพันธุ์อย่างดีการเก็บเกี่ยวจะได้ผลมาก หากคุณเตรียมและปลูกเมล็ดพันธุ์ไม่ได้ คุณก็ไม่สามารถคาดหวังว่าจะเก็บเกี่ยวได้มาก

เตรียมดินในใจของคุณให้ดี ปลูกความจริงแห่งพระวจนะของพระเจ้าในคําเทศนาของคุณ คุณจะได้เก็บเกี่ยวบำเหน็จรางวัลจากการเทศนาที่ประสบความสําเร็จ

(1) ในช่วงแรกของบทต่อไป คุณจะต้องทำแบบทดสอบของบทเรียนนี้ ให้เตรียมตัวศึกษาแบบทดสอบอย่างละเอียด

(2) สำหรับการบ้านข้อนี้ เราจะฝึกฝนขั้นตอนการเตรียมคำเทศนา ให้เลือกข้อพระคัมภีร์ด้านล่างหนึ่งข้อเพื่อนำมาฝึกฝน

• สดุดี 8

• อิสยาห์ 55:1-9

• ยอห์น 3:1-21

• 1 โครินธ์ 13

(A) ให้เขียนแนวคิดที่คุณมีเกี่ยวกับข้อพระคัมภีร์หรือหัวข้อของคุณ

(B) เขียนหัวข้อหนึ่งประโยคสำหรับคำเทศนาตามข้อพระคัมภีร์นั้น

(C) ใช้แนวทางที่บอกไว้ในบทเรียนนี้ ให้เขียนโครงร่างคำเทศนาสำหรับข้อพระคัมภีร์นั้น

(D) ให้เขียนโครงร่างแบบขยายสำหรับคำเทศนา

(E) ให้หาตัวอย่างประกอบที่เหมาะสมอย่างน้อยสองตัวอย่างสำหรับคำเทศนาของคุณ

(3) เช่นเดียวกับในบทที่ 3 ให้เทศนาหน้าชั้นประมาณ 8-10 นาที นักศึกษาแต่ละคนในชั้นเรียนจะกรอกแบบฟอร์มการประเมินที่อยู่ด้านท้ายของคู่มือหลักสูตรนี้

(1) หลังจากคุณได้ตัดสินใจเลือกข้อพระคัมภีร์หรือหัวข้อของคำเทศนาแล้ว คุณควรเขียนอะไรไว้บ้าง ให้ระบุมาเพียงสี่อย่าง

(2) หัวข้อของคําเทศนาคืออะไร?

(3) มีอะไรผิดบ้างสำหรับโครงร่างคําเทศนาต่อไปนี้? (เลือกคําตอบที่ถูกต้อง)

• ประเด็นไม่เกี่ยวข้องกับหัวข้อ

• โครงร่างไม่มีความคิดคู่ขนาน

• ประเด็นไม่เกี่ยวข้องกับหัวข้อและไม่คู่ขนานกันและกัน

• โครงร่างนี้ไม่มีอะไรผิด

(4) การเขียนโครงร่างได้อย่างชัดเจนโดยยึดตามหัวข้อคำเทศนาของคุณมีประโยชน์สามประการมีอะไรบ้าง

(5) ข้อความนี้ถูกหรือผิด: ในโครงร่างแบบขยายเป็นการที่คุณขยายแต่ละประเด็นให้เป็นประโยคที่สมบูรณ์

(6) ถ้าเปรียบคำเทศนาเหมือนกับบ้าน ตัวอย่างที่ดีจะเปรียบเหมือนอะไร?

(7) เรื่องราวประกอบ มีข้อได้เปรียบห้าประการในคำเทศนา ให้ระบุมาเพียงสามข้อ

(8) ประโยชน์ห้าประการของการเขียนคำเทศนาของคุณให้สมบูรณ์ ให้คุณระบุเพียงสามประการ