Lesson 7: ความบริสุทธิ์คือการรักพระเจ้า

เมื่อจบบทเรียน นักศึกษาควรบรรลุจุดประสงค์ดังต่อไปนี้

(1) เห็นคุณค่าความงดงามของความสัมพันธ์ที่เต็มไปด้วยความรักต่อพระเจ้า

(2) ทำตามรูปแบบของพระเยซูในฐานะที่พระองค์คือผู้หนึ่งที่รักพระบิดาอย่างสมบูรณ์ดีพร้อม

(3) ยอมรับว่าการรักโลกและการทำตามกฎเป็นอาการที่มาจากรากเดียวกัน

(4) ท่องจำ มาระโก 12:29-31

โยบสูญเสียทุกสิ่ง ความมั่งคั่งของเขาไม่มีเหลือแล้ว ลูก ๆ ของเขาตายในพายุ สุขภาพของเขาทรุดโทรม เขานั่งบนกองขี้เถ้าเอาเศษหม้อที่แตกมาขูดแผล ภรรยาของเขาบอกให้เขาแช่งด่าพระเจ้าและตายเสีย เพื่อน ๆ ของเขากล่าวโทษหาว่าเขาทำบาปเลวร้าย คนที่เคยให้เกียรติเขา ตอนนี้กลับดูถูกเยาะเย้ยเขา

ท่ามกลางความทุกข์ โยบไม่ได้อธิษฐานว่า “พระเจ้า ขอให้ความมั่งคั่งกลับคืนมา” หรือแม้แต่ “พระเจ้า ขอรักษาข้าพระองค์ให้หายโรค” แต่เขากลับร้องว่า “โอ ข้าอยากทราบว่าจะพบพระองค์ได้ที่ไหน เพื่อข้าจะมาถึงที่ประทับของพระองค์” (โยบ 23:3) โยบร่ำไห้เพราะเขาไม่สามารถพบพระเจ้าที่เขารู้จักอย่างสนิทสนม “ดูเถิด ข้าเดินไปข้างหน้า แต่พระองค์มิได้สถิตที่นั่น และไปข้างหลัง แต่ก็ไม่สังเกตเห็นพระองค์ ข้างซ้ายที่พระองค์ทรงทำกิจ ข้าก็ไม่เห็นพระองค์ ข้างขวาที่พระองค์ทรงซ่อนอยู่ ข้าก็ไม่พบพระองค์” (โยบ 23:8-9)

โยบระลึกถึงวันที่ “เมื่อครั้งข้ายังหนุ่มแน่นอยู่ เมื่อพระเจ้าทรงปกป้องเต็นท์ของข้าไว้” (โยบ 29:4) แต่ตอนนี้...

“พระองค์ทรงเหวี่ยงข้าลงในปลัก ข้ากลายเป็นเหมือนผงคลีและขี้เถ้า ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ แต่พระองค์ไม่ทรงตอบข้าพระองค์ ข้าพระองค์ยืนขึ้น และพระองค์ก็เพียงทอดพระเนตร พระองค์กลับทรงโหดร้ายต่อข้าพระองค์ พระองค์ทรงข่มเหงข้าพระองค์ด้วยพระหัตถ์ทรงฤทธิ์” (โยบ 30:19-21)

นี่คือเสียงร่ำร้องของชายคนหนึ่งที่รู้สึกว่าถูกเพื่อนสนิทหักหลัง เป็นเสียงร่ำร้องของชายคนหนึ่งที่รักพระเจ้า

เรื่องราวของโยบไม่ได้จบลงอย่างสิ้นหวัง หลังจากพระเจ้าตรัสจากลมพายุ โยบตอบสนองว่า “ข้าพระองค์เคยได้ยินถึงพระองค์ด้วยหู แต่บัดนี้ดวงตาข้าพระองค์เห็นพระองค์” (โยบ 42:5) โยบได้รับการปลอบโยนแต่ไม่ใช่จากการได้ทรัพย์สมบัติกลับคืนมา ไม่ใช่สุขภาพที่ดี หรือแม้แต่ได้ครอบครัว แต่คือการได้การทรงสถิตของพระเจ้ากลับคืนมา โยบได้รับการปลอบโยเมื่อเขามองเห็นพระเจ้า โยบเป็นคนบริสุทธิ์ โยบรักพระเจ้า

► การรักพระเจ้าหมายถึงสิ่งใด? การรักพระเจ้าจะมีอิทธิพลต่อการจัดลำดับความสำคัญในการใช้เวลาและใช้เงินของคุณอย่างไรบ้าง? การรักพระเจ้าจะมีอิทธิพลต่อมุมมองของคุณต่อคำสั่งต่าง ๆ ของพระองค์อย่างไรบ้าง?

พระธรรมโยบและสดุดีเน้นย้ำคำสอนที่เราเห็นในพระธรรมโทราห์คือ ความบริสุทธิ์คือการมีความสัมพันธ์กับพระเจ้า เราบริสุทธิ์ได้ก็ต่อเมื่อเราดำรงอยู่ในความสัมพันธ์กับพระเจ้า การเป็นคนบริสุทธิ์หมายถึงการรักพระเจ้าอย่างสุดใจ

เอโนค โนอาห์ และอับราฮัม เป็นคนบริสุทธิ์เพราะพวกเขาเดินไปกับพระเจ้า ในทำนองเดียวกัน โยบและดาวิดเป็นคนบริสุทธิ์เพราะพวกเขาเดินไปกับพระเจ้า พระธรรมโยบเล่าเรื่องราวของชายคนหนึ่งที่รักพระเจ้ามากกว่าสิ่งใด พระธรรมสดุดีบรรจุคำอธิษฐานและบทเพลงมากมายของชายคนหนึ่งที่มีความยินดีสูงสุดในการสามัคคีธรรมอย่างสนิทสนมกับพระเจ้า

[1]คนบริสุทธิ์ปิติยินดีในพระเจ้า

คนบริสุทธิ์ปิติยินดีในพระเจ้า พวกเขาค้นพบความยินดีอันลึกซึ้งในพระองค์ ความปรารถนาที่ควบคุมคนบริสุทธิ์คือความปรารถนาที่จะทำให้พระเจ้าพอพระทัย

ต่อคนเหล่านั้นที่วัดความบริสุทธิ์โดยรายการสิ่งที่ “ต้องทำและต้องไม่ทำ” ดูเหมือนง่ายเกินไป คนมากมายคิดว่าความบริสุทธิ์เป็นเพียงหน้าที่มากกว่าเป็นความชื่นชมยินดี พระคัมภีร์แสดงให้เห็นว่าคนที่บริสุทธิ์ปิติยินดีในพระเจ้า โยบไม่ปรารถนาสิ่งใดนอกจากการรื้อฟื้นความสัมพันธ์กับพระเจ้า ดาวิดเป็นพยานถึงความยินดีที่มีในความสัมพันธ์อย่างสนิทสนมกับพระเจ้า เขาค้นพบความยินดีอย่างลึกซึ้งในพระเจ้า

ผมกำลังสอนในเมืองหนึ่งที่น้ำดื่มไม่ปลอดภัย ในวันที่อากาศร้อนวันหนึ่ง ผมลืมเอาเครื่องกรองน้ำของผมไปด้วย เมื่อจบชั้นเรียน ผมคิดอย่างเดียวว่า “ผมหิวน้ำ!” ถ้าหากคุณให้ผมเลือกระหว่างเงิน 100 เหรียญกับน้ำสะอาดหนึ่งแก้ว ผมจะเลือกน้ำสะอาด เมื่อผมกระหายน้ำอย่างมาก น้ำก็สำคัญกว่าสิ่งอื่น ๆ

ในคืนนั้น ผมถามตัวเองว่า “ผมกระหายหาพระเจ้ามากเท่ากับที่ผมกระหายน้ำในวันนี้ไหม? พระองค์สำคัญต่อผมมากกว่าสิ่งใดในโลกนี้ไหม?”

ดาวิดกระหายหาพระเจ้าเหมือน “กวางกระเสือกกระสนหาธารน้ำฉันใด ข้าแต่พระเจ้า จิตใจข้าพระองค์ก็กระเสือกกระสนหาพระองค์ฉันนั้น จิตใจข้าพระองค์กระหายหาพระเจ้า หาพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์” (สดุดี 42:1-2) ดาวิดเปรียบเทียบความปรารถนาพระเจ้ากับความหิวกระหายของกวางที่กำลังวิ่งไป ความปรารถนาสูงสุดของกวางที่กระหายคือน้ำ ความปรารถนาสูงสุดของคนบริสุทธิ์คือความสนิทสนมกับพระเจ้า คนบริสุทธิ์ “หิวและกระหายความชอบธรรม” (มัทธิว 5:6)

สดุดีเปรียบเทียบให้เห็นความแตกต่างระหว่างความปิติยินดีของคนบาปกับความปิติยินดีของคนบริสุทธิ์ คนบาปปิติยินดีในสงคราม พวกเขาพอใจในการโกหก พวกเขารักการแช่งสาป (สดุดี 68:30; 62:4; 109:17) ซึ่งแตกต่างกับคนบริสุทธิ์ที่พบ “ความยินดีอย่างเปี่ยมล้น” ในการทรงสถิตของพระเจ้า พวกเขารัก “พระนิเวศอันเป็นที่พำนักของพระองค์ และเป็นที่ประทับแห่งพระสิริของพระองค์” (สดุดี 16:11; 26:8) ผู้เขียนสดุดีตั้งใจว่า “นอกจากพระองค์แล้ว ข้าพระองค์ไม่ประสงค์สิ่งใดในโลก” (สดุดี 73:25) คนบริสุทธิ์พบความปิติยินดีอย่างลึกซึ้งในพระเจ้า

สดุดีบทที่ 63 แสดงให้เห็นถึงความงดงามของการใคร่ครวญถึงพระเจ้า ดาวิดหนีจากซาอูล ชีวิตของเขาอยู่ในอันตราย ในสถานการณ์เช่นนั้น คุณจะคิดถึงอะไร? ผมคงถูกทดลองให้ “ใคร่ครวญ” ถึงอันตราย ดาวิดกล่าวว่า “ข้าพระองค์ระลึกถึงพระองค์บนที่นอนและใคร่ครวญถึงพระองค์ทุกยาม” แม้อยู่ในอันตราย ความคิดของดาวิดก็จดจ่ออยู่กับพระเจ้า เขาพบว่าการใคร่ครวญนี้ทำให้อิ่มหนำดังได้ดิน “อาหารชั้นเลิศ” (สดุดี 63:5-6)

ผู้ร้องเพลงสดุดีปิติยินดีในพระเจ้า เขาตกหลุมรักพระเจ้า คนบริสุทธิ์ปิติยินดีในพระเจ้า คิดถึงช่วงเวลาหนึ่งว่า อะไรที่ทำให้คุณหิวกระหาย? คุณปิติยินดีในพระเจ้าไหม?

คนบริสุทธิ์ปิติยินดีในกฎบัญญัติของพระเจ้า

คนบริสุทธิ์ปิติยินดีในกฎบัญญัติของพระเจ้า สดุดีแสดงให้เห็นว่ากฎบัญญัติของพระเจ้าไม่ได้เป็นคำขู่เข็ญประชาชนของพระองค์ คนบริสุทธิ์รักกฎบัญญัติของพระเจ้า ดาวิดกล่าวว่า “ข้าพระองค์ยินดีทำตามพระทัยพระองค์” (สดุดี 40:8) เขาไม่ได้ติดขัดในการเชื่อฟังพระเจ้า เขาพบว่าการเชื่อฟังพระเจ้าเป็นเรื่องที่น่ายินดี

ความปิติยินดีในกฎบัญญัติของพระเจ้ามีอยู่ในพระธรรมสดุดีตลอดทั้งเล่ม ใจความหลักของสดุดีบทที่ 119 คือพระวจนะของพระเจ้า ให้เราฟังความยินดีของดาวิดว่า...

• ขอทรงเปิดตาข้าพระองค์ เพื่อข้าพระองค์จะเห็น สิ่งอัศจรรย์จากธรรมบัญญัติของพระองค์ (สดุดี 119:18)

• สำหรับข้าพระองค์ ธรรมบัญญัติจากพระโอษฐ์ของพระองค์ ก็ดีกว่าทองคำและเงินเป็นพัน ๆ แท่ง (สดุดี 119:72)

• ขอพระกรุณาของพระองค์มาถึงข้าพระองค์ เพื่อข้าพระองค์จะมีชีวิตอยู่ เพราะธรรมบัญญัติของพระองค์เป็นความปีติยินดีของข้าพระองค์ (สดุดี 119:77)

• โอ ข้าพระองค์รักธรรมบัญญัติของพระองค์จริง ๆ เป็นคำภาวนาของข้าพระองค์เสมอ (สดุดี 119:97)

• ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์โหยหาการช่วยกู้ของพระองค์ และธรรมบัญญัติของพระองค์ก็เป็นความปีติยินดีของข้าพระองค์ (สดุดี 119:174)

กฎบัญญัติของพระเจ้าสำแดงความรักของพระเจ้า

“ข้าแต่พระยาห์เวห์ แผ่นดินโลกเต็มด้วยความรักมั่นคงของพระองค์ ขอทรงสอนกฎเกณฑ์ของพระองค์แก่ข้าพระองค์” (สดุดี 119:64) พระเจ้าสำแดงความรักของพระองค์ผ่านทางกฎบัญญัติของพระองค์ “ขอทรงทำแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ตามความรักมั่นคงของพระองค์ และขอทรงสอนกฎเกณฑ์ของพระองค์แก่ข้าพระองค์” (สดุดี 119:124) คนบริสุทธิ์ปิติยินดีในกฎบัญญัติของพระเจ้าเพราะพวกเขารู้ว่ากฎบัญญัติของพระเจ้าสำแดงความรักของพระเจ้า

โมเสสกล่าวว่าการที่อิสราเอลเชื่อฟังกฎบัญญัติของพระเจ้าจะทำให้ชนชาติอื่น ๆ ต้องอิจฉาสติปัญญาของพวกเขา!

“จงรักษาและทำตามกฎเหล่านั้น เพราะการกระทำอย่างนั้นจะแสดงถึงสติปัญญาและความเข้าใจของพวกท่านต่อหน้าชนชาติ ทั้งหลาย เมื่อคนเหล่านั้นได้ยินถึงกฎเกณฑ์เหล่านี้แล้ว เขาจะกล่าวว่า ‘แท้จริงชนชาติใหญ่นี้เป็นประชาชนที่มีปัญญาและมีความเข้าใจ’” (เฉลยธรรมบัญญัติ 4:6)

โมเสสถามว่า “และมีชนชาติใหญ่ชาติใดเล่า ซึ่งมีกฎเกณฑ์และกฎหมายอันชอบธรรมดังธรรมบัญญัตินี้ ซึ่งข้าพเจ้าได้ตั้งไว้ต่อหน้าพวกท่านในวันนี้?” (เฉลยธรรมบัญญัติ 4:8) กฎบัญญัติของพระเจ้าไม่ได้ทำให้อิสราเอลกลายเป็นทาส กฎบัญญัติของพระเจ้าเป็นพรต่ออิสราเอล

[2]ทุกวันนี้เป็นเรื่องปกติที่จะได้ยินนักเทศน์สอนว่ากฎบัญญัติของพระเจ้าเป็นภาระหนักที่เกินกว่าจะแบกไหว คริสเตียนบางคนบอกว่ากฎบัญญัติของพระเจ้าเป็น “เป้าหมาย” ที่ไม่มีใครไปถึงได้ อย่างไรก็ตาม โมเสส ดาวิด และผู้ชอบธรรมคนอื่น ๆ ในพันธสัญญาเดิมร่าเริงยินดีในกฎบัญญัติของพระเจ้า พวกเขาเชื่อว่าการให้เกียรติต่อพระนามและวันสะบาโตของ พระเจ้าเป็นเรื่องที่น่ายินดี พวกเขาไม่ต้องการก้มกราบรูปเคารพจอมปลอมทั้งหลาย

พวกเขาไม่เชื่อว่าพวกเขาจะมีความสุขมากกว่าถ้าหากพวกเขาไม่ให้เกียรติบิดามารดา ฆ่าคน และล่วงประเวณี หรือขโมยและโกหก พวกเขารู้ว่าการอยู่แบบรู้จักพอใจก็ดีกว่าโลภอยากได้สิ่งที่เป็นของเพื่อนบ้าน กฎบัญญัติของพระเจ้าไม่ได้เป็นภาระหนัก พระเจ้าให้กฎบัญญัติจากใจที่รักของพระองค์ กฎบัญญัตินำให้คนบริสุทธิ์มีความสัมพันธ์กับพระเจ้าผู้บริสุทธิ์ กฎบัญญัติของพระเจ้าเป็นความปิติยินดีสำหรับคนของพระองค์[3]

กฎบัญญัติของพระเจ้าสำแดงพระลักษณะของพระเจ้า

ถ้าเรารักพระเจ้า เราจะรักกฎบัญญัติของพระองค์ ผู้เขียนสดุดีประกาศว่า “พระโอวาทของพระองค์น่าอัศจรรย์ เพราะฉะนั้นข้าพระองค์จึงรักษาไว้” (สดุดี 119:129) ดาวิดไม่ได้กล่าวว่า “กฎบัญญัติของพระองค์หนักหน่วง แต่ข้าพระองค์จะพยายามทำตาม” ไม่เลย แต่ดาวิดกล่าวว่า “กฎบัญญัติของพระเจ้าอัศจรรย์!”

คนบริสุทธิ์ปิติยินดีในกฎบัญญัติของพระเจ้า ผู้เขียนสดุดีรักกฎบัญญัติของพระเจ้าเพราะเขารู้ว่ากฎบัญญัติของพระเจ้าไม่ได้เป็นเพียงกฎต่าง ๆ ที่จะต้องทำ กฎบัญญัติของพระเจ้าสำแดงพระลักษณะของพระเจ้า

►อ่าน สดุดี 111 และ 112

สดุดีบทที่ 111 และ 112 เป็นสดุดีพ้อง ทั้งสองบทแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของกฎบัญญัติของพระเจ้าสำหรับคนบริสุทธิ์ สดุดีบทที่ 111 อธิบายถึงพระลักษณะของพระเจ้า พระเจ้าทรงชอบธรรม มีพระคุณและพระเมตตา

สดุดีบทที่ 112 เริ่มต้นว่า “สรรเสริญพระยาห์เวห์ คนที่ยำเกรงพระยาห์เวห์ก็เป็นสุข เขายินดีอย่างยิ่งในพระบัญญัติของพระองค์” บุคคลที่ ปิติยินดีในพระบัญญัติของพระเจ้าก็เป็นสุข อย่างไรหรือ? เขาจะเป็นเหมือนพระเจ้า เขาจะมี “พระคุณ ความเมตตา และชอบธรรม” ทั้งหมดนี้เป็นคุณลักษณะอย่างเดียวกันที่อธิบายถึงพระเจ้าในสดุดีบทที่ 111 เมื่อเราปิติยินดีในกฎบัญญัติของพระเจ้า เราจะเป็นเหมือนพระองค์มากขึ้นเรื่อย ๆ

พระธรรมโทราห์สอนว่าคนบริสุทธิ์สะท้อนพระฉายของพระเจ้า ในสดุดีบทที่ 111 และ 112 แสดงให้เห็นว่าคนที่ปิติยินดีในกฎบัญญัติของพระเจ้าได้รับการเปลี่ยนแปลงเข้าสู่พระฉายของพระเจ้า คนที่ปิติยินดีในกฎบัญญัติของพระเจ้าจะเป็นเหมือนพระเจ้ามากขึ้น

ถ้าเรารักพระเจ้าอย่างแท้จริง เราจะถือรักษากฎบัญญัติของพระเจ้า ดาวิดถามว่า “ผู้ใดจะขึ้นไปบนภูเขาของพระยาห์เวห์? และผู้ใดจะยืนอยู่ในสถานนมัสการของพระองค์?” ใครที่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ในการทรงสถิตของพระเจ้า? คือคนที่มี “มือสะอาดและใจบริสุทธิ์” (สดุดี 24:3-4) การมีชีวิตอยู่ในการทรงสถิตของพระเจ้าจำเป็นต้องอาศัยการเชื่อฟังกฎบัญญัติของพระเจ้า พระธรรมหมวดกวีแสดงให้เห็นว่าพระเจ้าประสงค์การเชื่อฟังจากคนเหล่านั้นที่บอกว่ารักพระองค์

พระธรรมหมวดกวียังแสดงให้เห็นว่าพระเจ้าทำให้การเชื่อฟังอย่างสัตย์ซื่อเป็นไปได้ นี่คือพระสัญญาของพระเจ้าต่อคนเหล่านั้นที่รักพระองค์

เรื่องราวของโยบเริ่มต้นด้วย “มีชายคนหนึ่งในแผ่นดินอูส ชื่อโยบ ชายคนนั้นเป็นคนดีพร้อมและเที่ยงธรรม เป็นผู้ยำเกรงพระเจ้าและหันจากความชั่วร้าย” (โยบ 1:1) เมื่อเอลีฟัสกล่าวหาว่าโยบทำบาป โยบตอบสนองดังนี้...

“เท้าของข้าเดินตามติดรอยพระบาทของพระองค์ ข้าถือรักษาพระมรรคา และมิได้หันเห ข้ามิได้พรากจากพระบัญญัติแห่งไพรพระโอษฐ์ของพระองค์ ข้าสะสมพระวจนะแห่งพระโอษฐ์ของพระองค์ไว้มากกว่ากฎเกณฑ์ของข้า” (โยบ 23:11-12)

มีบางคนอาจถามว่า “โยบพูดอย่างนั้นได้อย่างไรว่าเขาไม่ได้ทำผิดพระบัญญัติของพระเจ้า? ทุกคนทำบาปทุกวัน”โยบตอบว่า“ข้าพเจ้ารักพระเจ้าและข้าพเจ้าระมัดระวังที่จะเชื่อฟังพระองค์ด้วยความยินดี” โยบเดินไปกับพระเจ้าด้วยความสนิทสนม เขาถือรักษา “พระบัญญัติจากริมฝีปากของเขา” เป็นไปได้ไหมที่จะมีชีวิตที่บริสุทธิ์?” โยบตอบว่า “ได้” โยบรู้ว่าพระเจ้าทำให้การเชื่อฟังอย่างสัตย์ซื่อเป็นไปได้สำหรับคนที่รักพระองค์

ชีวิตที่บริสุทธิ์ไม่ได้ขึ้นอยู่กับกำลังของเราเอง แต่มาจากการพึ่งพาพระเจ้าในทุก ๆ วัน โยบไร้ที่ติเพราะเขามีวินัยในตัวเองอยู่เสมอ เขาไร้ที่ติเพราะเขาเดินไปกับพระเจ้าอย่างสนิทสนม โยบเข้าใจว่าพระเจ้าประสงค์การเชื่อฟังอย่างสัตย์ซื่อและพระเจ้าทำให้การเชื่อฟังอย่างสัตย์ซื่อเป็นไปได้

ความจริงนี้สร้างผลกระทบอันทรงพลังต่อการดำเนินชีวิตประจำวันของผู้เชื่อ พระเจ้าประสงค์ให้คนของพระองค์บริสุทธิ์และพระเจ้าทำให้คนของพระองค์บริสุทธิ์ โดยผ่านทางพระองค์ เราจึงได้รับการทำให้บริสุทธิ์หมดจด พระเจ้าประสงค์ความบริสุทธิ์และพระเจ้าจัดเตรียมความบริสุทธิ์ พระเจ้าจัดเตรียมทุกสิ่งตามที่กำหนดไว้ในพระวจนะของพระองค์

คนที่ปิติยินดีในพระเจ้าจะได้รับตามใจปรารถนา

สดุดีบทที่ 37 แสดงผลของการปิติยินดีในพระเจ้า “จงปีติยินดีในพระยาห์เวห์ และพระองค์จะประทานตามใจปรารถนาของท่าน” (สดุดี 37:4)

ผู้อ่านบางคนคิดว่า สดุดี 37:4 สอนว่า “ถ้าฉันรับใช้พระเจ้า พระองค์จะให้ทุกสิ่งที่ฉันขอ พระองค์จะให้ฉันมั่งคั่ง” ดาวิดไม่ได้เทศนาพระกิตติคุณมั่งคั่งที่บอกว่า “พระเจ้าต้องการให้ลูกของพระองค์ร่ำรวย” ดาวิดบอกบางสิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือ “ถ้าความปรารถนาลึก ๆ ของคุณคือพระเจ้า พระเจ้าจะประทานพระองค์เองให้แก่คุณ” ถ้าคุณปรารถนาพระเจ้า คุณจะได้รับพระเจ้า

ถ้าคุณติดตามพระเจ้าเพื่อคุณจะได้รับสุขภาพที่ดี ความมั่งคั่ง และชื่อเสียง คุณก็จะผิดหวังเพราะมันไม่ตรงกับคำสอนในสดุดี 37:4 ถ้าคุณติดตามพระเจ้าเพื่อได้พระพรฝ่ายวัตถุ คุณก็จะผิดหวังเมื่อต้องพบว่ารางวัลของคุณคือ...พระเจ้า!

คนที่เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง ไม่ได้รับพระเจ้าในฐานะที่เป็นรางวัลใหญ่ คนที่เอาตัวเองเป็นศูนย์กลางไม่ปรารถนาพระเจ้า แต่คนที่ปรารถนาพระเจ้าแล้ว สดุดี 37:4 จะเป็นพระสัญญายิ่งใหญ่สำหรับเขา สำหรับคนบริสุทธิ์ พระเจ้าคือของขวัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่พวกเขาสามารถได้รับ

พระเจ้าประทานความสัมพันธ์อันสนิทสนมกับพระองค์เองให้แก่คนที่ปรารถนาพระองค์ ความปิติยินดีในพระเจ้าไม่ได้นำพระพรทางการเงินหรือการพ้นทุกข์พ้นโศกมาให้เสมอไป คนที่ปิติยินดีในพระเจ้าอาจถูกศัตรูเกลียด คนบริสุทธิ์มักจะพบเจอความทุกข์ อย่างไรก็ตาม ดาวิดและโยบได้พบว่า แม้ในยามทุกข์โศก พระเจ้าให้เกียรติคนที่ปิติยินดีในพระองค์

ความบริสุทธิ์คือการรักพระเจ้า คนบริสุทธิ์ปิติยินดีในพระเจ้า พระเจ้ามอบพระองค์เองเพื่อตอบแทนคนเหล่านั้นที่หิวกระหายพระองค์

ผู้เชี่ยวชาญกฎบัญญัติคนหนึ่งถามพระเยซูว่า “ท่านอาจารย์ ข้าพเจ้าจะต้องทำอะไรเพื่อจะได้รับชีวิตนิรันดร์?” พระเยซูชี้ไปที่ธรรมบัญญัติของโมเสส “ในธรรมบัญญัติเขียนว่าอย่างไร? ท่านอ่านแล้วเข้าใจอย่างไร?”

ผู้เชี่ยวชาญกฎบัญญัติคนนี้อ้างถึงเฉลยธรรมบัญญัติ 6:5 และเลวีนิติ 19:18 ข้อพระคัมภีร์เหล่านี้สรุปกฎบัญญัติทั้งหมด “พวกท่านจงรักองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้เป็นพระเจ้าของท่านด้วยสุดใจของท่าน ด้วยสุดจิตของท่าน ด้วยสุดกำลังของท่าน และด้วยสุดความคิดของท่าน และจงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง” พระเยซูตอบว่า “ท่านตอบถูกแล้ว จงไปทำอย่างนั้นแล้วจะได้ชีวิต” (ลูกา 10:25-28) ความบริสุทธิ์คือความรักที่สมบูรณ์ดีพร้อม

ไม่กี่เดือนต่อมา พระเยซูอยู่ในเยรูซาเล็ม ธรรมาจารย์คนหนึ่งมาถามพระองค์ว่า “พระบัญญัติข้อไหนสำคัญที่สุด?” (มาระโก 12:28) พวกฟาริสีมีรายการกฎ 613 ข้อจากพันธสัญญาเดิม พวกเขามักจะโต้เถียงเกี่ยวกับกฎบัญญัติข้อใดสำคัญที่สุด พระเยซูตอบว่า...

“พระเยซูจึงตรัสตอบคนนั้นว่า พระบัญญัติอันดับแรกคือ โอ ชนอิสราเอล จงฟังเถิด องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราเป็นพระเจ้าองค์เดียว พวกท่านจงรักองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้เป็นพระเจ้าด้วยสุดใจของท่าน ด้วยสุดจิตของท่าน ด้วยสุดความคิดของท่านและด้วยสุดกำลังของท่าน ส่วนพระบัญญัติที่สำคัญอันดับสองคือ จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง ไม่มีพระบัญญัติอื่นใดที่สำคัญยิ่งกว่าพระบัญญัติเหล่านี้” (มาระโก 12:29-31)

พระเยซูให้คำนิยามความบริสุทธิ์ว่าเป็นดั่งความรักที่มีต่อพระเจ้าและต่อคนอื่น ความบริสุทธิ์แท้จริงแสดงออกมาให้เห็นผ่านทางความรัก เราเติบโตขึ้นในความบริสุทธิ์เมื่อเราเติบโตขึ้นในความรักแบบพระคริสต์ การเป็นคนบริสุทธิ์คือการรักเหมือนที่พระเยซูรัก นี่คือความรักที่สมบูรณ์ดีพร้อม

ในบทที่ 5 เราเห็นว่าผู้เขียนพันธสัญญาเดิมใช้คำว่า “สมบูรณ์ดีพร้อม” สำหรับใจที่เด็ดเดี่ยว การเป็นคนดีพร้อมคือมีใจเด็ดเดี่ยวในการอุทิศตัวต่อพระเจ้า ผู้เขียนในพันธสัญญาใหม่ใช้คำว่า “ดีพร้อม” ในความหมายเดียวกัน พระเยซูสั่งให้สาวกของพระงอค์เป็น “คนดีพร้อม” (มัทธิว 5:48) ในพระกิตติคุณ เราเห็นว่าการเป็นคนดีพร้อมคือการมีความรักที่เด็ดเดี่ยวต่อพระเจ้าและต่อเพื่อนบ้าน การเป็นคนดีพร้อมคือการมีความรักโดยไม่ลังเล นี่คือความรักที่สมบูรณ์ดีพร้อม

คำสอนเรื่องความรักที่สมบูรณ์ดีพร้อมไม่ได้เป็นเรื่องใหม่ในพระกิตติคุณ พระเยซูเตือนอิสราเอลให้ระลึกว่าพระเจ้าประสงค์ความรักต่อพระเจ้าและต่อเพื่อนบ้านเสมอ ในเฉลยธรรมบัญญัติบทที่ 6 แสดงให้เห็นว่าความรักเป็นรากฐานของกฎบัญญัติ การเชื่อฟังโดยปราศจากความรักนำไปสู่การทำตามกฎ พระเยซูสอนว่าการเป็นคนบริสุทธิ์คือการรักพระเจ้า ถ้าเรารักพระเจ้า เราจะเชื่อฟังพระองค์ ความบริสุทธิ์คือการรักพระเจ้าด้วยสุดใจของคุณ

ความรักที่มีต่อพระเจ้าไม่ได้เป็นเพียงแค่อารมณ์ความรู้สึก จอห์น เวสเล่ย์ ได้ให้คำนิยามของความรักที่มีต่อพระเจ้าไว้ดังนี้

“...การปิติยินดีในพระองค์ ร่าเริงยินดีในพระประสงค์ของพระองค์ ความปรารถนาทำให้พระองค์พอพระทัยเสมอ การแสวงหาและค้นพบความสุขในพระองค์ และหิวกระหายอยากได้ความเบิกบานใจในพระองค์อย่างเต็มที่ทุกวันค่ำเช้า”[1]

ความรักที่มีต่อพระเจ้าเปลี่ยนทิศทางชีวิตทั้งหมดของเรา การทำให้พระเจ้าพอพระทัยจะกลายมาเป็นความปรารถนาสูงสุดและความยินดีมากที่สุดสำหรับเรา พระเยซูแสดงให้เห็นความหมายของการรักพระเจ้าอย่างสมบูรณ์ ในพระเยซู เราเห็นความรักที่บริสุทธิ์ที่พระเจ้าปรารถนาให้มีในคริสเตียนทุกคน

พระเยซูทำให้ดูเป็นตัวอย่างถึงการมีความรักที่สมบูรณ์ให้กับพระเจ้าในชีวิตของพระองค์

พระเยซูทำให้ดูเป็นตัวอย่างในการมีความรักที่สมบูรณ์ต่อพระบิดา พระเยซูใช้ชีวิตด้วยการยอมจำนนต่อพระประสงค์ของพระบิดาด้วยความยินดี นี่ไม่ใช่การถูกบังคับให้ยอมจำนนเหมือนกับเป็นทาส แต่คือการยอมจำนนด้วยความรักในฐานะบุตร

การทดลองแสดงให้เห็นถึงความรักของพระเยซูที่มีต่อพระบิดา

ก่อนเริ่มต้นทำพันธกิจกับประชาชน พระเยซูเผชิญการทดลองในถิ่นทุรกันดาร แต่ละการทดลองมีเป้าหมายเพื่อทำลายความสัมพันธ์ระหว่างพระบิดากับพระบุตร

ซาตานทดลองพระเยซูหลีกเลี่ยงจากพระบิดาและจัดเตรียมหาอาหารสำหรับพระองค์เอง ซาตานทดลองพระเยซูให้ละทิ้งการนมัสการพระบิดาเพื่อจะได้สิทธิอำนาจเหนืออาณาจักรต่าง ๆ ของโลก ซาตานทดลองพระเยซูให้ทดสอบพระบิดาโดยการกระโดดลงไปจากยอดหลังคาพระวิหาร (ลูกา 4:1-12) การทดลองแต่ละอย่างเป็นการทดสอบความรักของพระเยซูต่อพระบิดา พระเยซูตอบสนองโดยการแสดงให้เห็นถึงความไว้วางใจพระบิดาในสวรรค์อย่างเต็มที่

แทนที่จะเปลี่ยนก้อนหินให้เป็นอาหาร พระเยซูกล่าวถึงพระคัมภีร์ใน เฉลยธรรมบัญญัติ 8:3 ว่า “มีคำเขียนไว้ว่า ‘มนุษย์ไม่ได้ดำรงชีวิตอยู่ด้วยอาหารเพียงสิ่งเดียว’ โมเสสเตือนให้อิสราเอลระลึกถึงพระเจ้าที่ได้จัดเตรียมมานาในทะเลทราย อิสราเอลสามารถไว้วางใจในการจัดเตรียมของพระบิดาผู้เป็นที่รักของพวกเขาได้ เช่นเดียวกัน พระเยซูก็ไว้วางใจในการจัดเตรียมของพระบิดาผู้เป็นที่รักของพระองค์ด้วย

แทนที่จะก้มกราบซาตาน พระเยซูกล่าวถึงเฉลยธรรมบัญญัติ 6:13 “จงกราบนมัสการองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้เป็นพระเจ้าของท่าน และปรนนิบัติพระองค์ แต่ผู้เดียว” เพราะพระองค์รักพระเจ้าอย่างสุดหัวใจ พระเยซูจึงปฏิเสธการทดลองให้ก้มกราบซาตาน

แทนที่จะทดสอบพระบิดาโดยการกระโดดลงไปจากยอดหลังคาพระวิหาร พระเยซูกล่าวถึงเฉลยธรรมบัญญัติ 6:16 “มีคำกล่าวไว้ว่า ‘อย่าทดลององค์พระผู้เป็นเจ้าผู้เป็นพระเจ้าของท่าน’” เพราะพระองค์รักพระเจ้าสุดหัวใจ พระเยซูจึงปฏิเสธที่จะทดสอบพระสัญญาแห่งการปกป้องของพระเจ้า

การชำระพระวิหารแสดงให้เห็นถึงความรักของพระเยซูต่อพระบิดา

แม้ในฐานะบุตร พระเยซูรัก “พระนิเวศของพระบิดา” (ลูกา 2:49) พระองค์รักพระบิดาของพระองค์ ดังนั้นพระองค์จึงรักพระนิเวศของพระบิดา

เมื่อพระเยซูพบเห็นพวกพ่อค้าทำสิ่งที่เป็นการดูหมิ่นพระวิหาร พระองค์ตอบสนองด้วยความโกรธที่ชอบธรรม

“พระองค์ทรงเอาเชือกทำเป็นแส้ไล่คนเหล่านั้นพร้อมกับแกะและวัวออกไปจากบริเวณพระวิหาร และพระองค์ทรงเทเงิน และทรงคว่ำโต๊ะของบรรดาคนรับแลกเงิน” (ยอห์น 2:15)

ทำไมพระเยซูจึงโกรธ? เพราะพ่อค้าเหล่านี้ไม่ให้เกียรติต่อพระนิเวศของพระบิดา “อย่าทำให้พระนิเวศของพระบิดาเรากลายเป็นตลาด” (ยอห์น 2:16) พระเยซูรักพระบิดาของพระองค์และทรงตอบสนองอย่างเกรี้ยวกราดต่อการไม่ให้เกียรติต่อพระนิเวศของพระบิดา

พระเยซูมีอารมณ์ความรู้สึกแบบมนุษย์ทั่วไป ในการเผชิญกับความชั่วร้าย พระองค์รู้สึกโกรธ แต่พระองค์ไม่ทำบาป (มาระโก 3:5; เอเฟซัส 4:26) ความบริสุทธิ์ไม่ได้ขจัดอารมณ์ความรู้สึกของพระเยซูออกไป แต่เพราะพระเยซูบริสุทธิ์ อารมณ์ความรู้สึกของพระองค์จึงสะท้อนถึงอารมณ์ความบริสุทธิ์ของพระบิดา พระเยซูโกรธต่อสิ่งใด ๆ ที่ทำให้พระบิดาโกรธ

การยอมจำนนแสดงให้เห็นถึงความรักของพระองค์ต่อพระบิดา

ในคำอำลาของพระเยซูพระองค์ชี้ให้เห็นว่าการเชื่อฟังของพระองค์เป็นคำพยานถึงความรักที่พระองค์มีให้พระบิดา “แต่เราทำตามที่พระบิดาทรงบัญชาเรา เพื่อโลกจะได้รู้ว่าเรารักพระบิดา” (ยอห์น 14:31) พระเยซูทำเป็นแบบอย่างในการรักพระบิดาด้วยการเต็มใจยอมจำนนต่อพระประสงค์ของพระบิดา นี่คือความรักที่สมบูรณ์ดีพร้อม

แม้แต่ในการทดสอบที่ยากที่สุด พระเยซูยอมจำนนต่อพระประสงค์ของพระบิดา พระเยซูรู้ว่าพระองค์จะต้องอดทนต่อการทดลองที่ทำให้อับอายซึ่งตามมาด้วยความเจ็บปวดเกินบรรยายบนไม้กางเขน พระองค์จะถูกแยกขาดจากพระบิดาเนื่องจากความบาปของมนุษย์ พระเยซูอธิษฐานว่า “ข้าแต่พระบิดา ถ้าพระองค์พอพระทัย ขอให้ถ้วยนี้เลื่อนพ้นไปจากข้าพระองค์...” (ลูกา 22:42) พระเยซูชาวนาซาเร็ธเผชิญกับการทดสอบที่ยากที่สุดในการยอมจำนนต่อพระบิดา

ในความเป็นมนุษย์ปุถุชน พระเยซูวิงวอนขอการช่วยกู้ แต่ในความเป็นมนุษย์ปุถุชน พระเยซูก็แสดงให้เห็นว่าพระองค์เต็มใจยอมจำนนต่อพระบิดา “แต่อย่างไรก็ดี อย่าให้เป็นไปตามใจข้าพระองค์ แต่ให้เป็นไปตามพระทัยของพระองค์” พระเยซูทำให้ดูเป็นแบบอย่างว่าความรักที่สมบูรณ์ดีพร้อมต่อพระบิดาเป็นอย่างไรผ่านทางการยอมจำนนของพระองค์ต่อพระประสงค์ของพระบิดา

ชีวิตของพระเยซูเป็นต้นแบบแห่งความรักที่สมบูรณ์ดีพร้อม การเป็นคนบริสุทธิ์คือการรักพระเจ้าเหมือนที่พระเยซูรักพระบิดา

พระเยซูสอนสาวกทั้งหลายของพระองค์ให้รักพระเจ้าอย่างสมบูรณ์ดีพร้อม

การรักพระเจ้าไม่ได้เป็นเพียงอารมณ์ความรู้สึก แต่เป็นการอุทิศตัวระยะยาวซึ่งเปลี่ยนลำดับความสำคัญในชีวิตของเรา พระเยซูให้คำนิยามความรักว่า...

“ถ้าใครมาหาเราและไม่ชังบิดามารดา บุตรภรรยา และพี่น้องชายหญิง แม้แต่ชีวิตของตนเอง คนนั้นจะเป็นสาวกของเราไม่ได้ และใครก็ตามที่ไม่ได้แบกกางเขนของตนตามเรามา คนนั้นจะเป็นสาวกของเราไม่ได้” (ลูกา 14:26-27)

สำหรับผู้สอนชาวยิว คำว่า “เกลียด” หมายถึง “รักน้อยกว่าบางสิ่ง” สาวกของพระเยซูต้องรักพระเยซูมากกว่าทุกคน แม้แต่ตัวของเขาเอง นั่นคือความหมายของการรักพระเจ้า รักพระเจ้ามากกว่าสิ่งอื่นทั้งหมด

พระเยซูตรัสว่า “ไม่มีผู้ใดเป็นข้าสองเจ้าบ่าวสองนายได้ เพราะจะเกลียดชังนายคนหนึ่งและจะรักนายอีกคนหนึ่ง หรือจะนับถือนายคนหนึ่งและจะดูหมิ่นนายอีกคนหนึ่ง” (ลูกา 16:13) ความรักคือการผูกขาด ถ้าคุณรักพระเจ้า พระองค์จะเป็นที่หนึ่งเหนือทุกสิ่งในชีวิตของคุณ

พระเยซูสอนว่าการเชื่อฟังอย่างสัตย์ซื่อและด้วยความเต็มใจเป็นการแสดงออกของความรัก “ใครที่มีบัญญัติของเราและประพฤติตามบัญญัติเหล่านั้น คนนั้นเป็นคนที่รักเรา” รางวัลสำหรับการเชื่อฟังด้วยความรักนี้คือความสัมพันธ์ที่สนิทสนมกับพระเจ้า “และคนที่รักเรานั้นพระบิดาของเราจะทรงรักเขา และเราจะรักเขาและจะสำแดงตัวให้ปรากฏแก่เขา” (ยอห์น 14:21)

หลายปีต่อมา ยอห์นระลึกถึงถ้อยคำของพระเยซูที่ตรัสขณะอยู่ที่ห้องชั้นบน ยอห์นเขียนว่า “แต่ผู้ที่ประพฤติตามพระวจนะของพระองค์ ความรักของพระเจ้าก็สมบูรณ์ดีพร้อมอยู่ในผู้นั้นอย่างแท้จริง” (1 ยอห์น 2:5) ความบริสุทธิ์คือการมีความรักที่สมบูรณ์ดีพร้อมต่อพระเจ้า คนบริสุทธิ์เต็มใจยอมจำนนต่อพระประสงค์ของพระบิดา คนบริสุทธิ์ทำตามพระเยซูผู้เป็นต้นแบบของการเชื่อฟัง

เมื่อเรารักพระเจ้าด้วยความรักที่สมบูรณ์ดีพร้อม เราปิติยินดีในการทำตามพระประสงค์ของพระองค์ เมื่อเรารักพระเจ้าอย่างสมบูรณ์ดีพร้อม เราจะเต็มใจให้พระประสงค์ของพระบิดาอยู่เหนือความประสงค์ของเราเอง เมื่อเรารักพระเจ้าด้วยความรักที่สมบูรณ์ดีพร้อม เราจะอธิษฐานร่วมกันกับดาวิดว่า...

“ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงตรวจค้นข้าพระองค์และทรงรู้จักจิตใจของข้าพระองค์ ขอทรงทดสอบข้าพระองค์และทรงรู้จักความคิดของข้าพระองค์ และขอทอดพระเนตรว่ามีทางชั่วใดๆ ในข้าพระองค์หรือไม่ และขอทรงนำข้าพระองค์ไปในทางนิรันดร์” (สดุดี 139:23-24)

ความรักที่สมบูรณ์ดีพร้อมทำให้เรามีความปรารถนาทำให้พระบิดาในสวรรค์พอพระทัย เราปฏิเสธสิ่งใด ๆ ที่จะทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเรากับพระองค์ ความบริสุทธิ์คือการมีความรักที่สมบูรณ์ดีพร้อมต่อพระเจ้า

ความสัมพันธ์ระหว่างพระเยซูกับพระบิดาเป็นต้นแบบให้กับคริสเตียนทำตาม

►อ่าน ยอห์นบทที่ 17

พระเยซูให้ภาพความบริสุทธิ์ในคำอธิษฐานของการเป็นมหาปุโรหิตของพระองค์ ในยอห์นบทที่ 17 พระเยซูอธิษฐานเพื่อพระองค์เอง เพื่อสาวกของพระองค์ และจากนั้นอธิษฐานเพื่อผู้เชื่อทั้งหมด พระเยซูแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ที่สนิทสนมระหว่างพระองค์กับพระบิดาเป็นต้นแบบสำหรับความสัมพันธ์ของคริสเตียนกับพระบิดา

พระเยซูอธิษฐานเพื่อพระองค์เอง (ยอห์น 17:1-5)

ขณะที่กำลังเผชิญกับความตาย พระเยซูชื่นชมยินดีที่ทำให้งานมอบหมายจากพระบิดาสำเร็จได้ “ข้าพระองค์ถวายเกียรติแด่พระองค์บนโลกนี้ด้วยการทำให้งานมอบหมายจากพระองค์สำเร็จ”

ต่อมาในคำอธิษฐานนี้ พระเยซูตรัสว่า

“ขอทรงชำระพวกเขาให้บริสุทธิ์ (hagiazo) ด้วยความจริง พระวจนะของพระองค์เป็นความจริง พระองค์ทรงใช้ข้าพระองค์มาในโลกอย่างไร ข้าพระองค์ก็ใช้พวกเขาไปในโลกอย่างนั้น ข้าพระองค์แยกตัวให้บริสุทธิ์ (hagiazo) เพราะเห็นแก่เขาทั้งหลาย เพื่อให้เขารับการชำระให้บริสุทธิ์ (hagiazo) ด้วยความจริง” (ยอห์น 17:17-19)

Hagiazo สามารถแปลได้ว่าเป็น “ทำให้บริสุทธิ์” หรือ “แยกให้บริสุทธิ์หรือแยกไว้เป็นพิเศษ” เนื่องจากพระเยซูไม่มีบาป พระองค์ไม่จำเป็นต้องรับการทำให้บริสุทธิ์ ในคำอธิษฐานนี้ “การชำระให้บริสุทธิ์” หมายถึง “แยกให้บริสุทธิ์หรือแยกไว้เป็นพิเศษ” พระเยซูแยกพระองค์เองไว้เป็นพิเศษเพื่อทำให้งานมอบหมายจากพระบิดาสำเร็จ พระเยซูแยกตัวให้บริสุทธิ์เพื่อภารกิจที่พระบิดามอบให้พระองค์

พระเยซูอธิษฐานเพื่อสาวกของพระองค์ (ยอห์น 17:6-19)

พระเยซูอธิษฐานว่าพวกสาวกจะได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ด้วยความจริง “ข้าพระองค์แยกตัวให้บริสุทธิ์ เพราะเห็นแก่เขาทั้งหลาย เพื่อให้เขารับการชำระให้บริสุทธิ์ด้วยความจริง” เหมือนที่พระเยซูถูกแยกไว้เป็นพิเศษเพื่องานรับใช้บนโลกนี้ พระองค์อธิษฐานให้พวกสาวกจะได้รับการแยกไว้เป็นพิเศษเพื่องานรับใช้ด้วย ความสัมพันธ์ระหว่างพระบุตรกับพระบิดาเป็นต้นแบบให้กับความสัมพันธ์ระหว่างพวกสาวกกับพระบิดา เมื่อพวกสาวกทำตามแบบอย่างของพระเยซู พวกเขาก็ถูกแยกไว้เป็นพิเศษเพื่อแบ่งปันความจริงให้กับโลกนี้

พระเยซูอธิษฐานเพื่อผู้เชื่อทั้งหลาย (ยอห์น 17:20-26)

จากนั้นพระเยซูอธิษฐานเพื่อ “คนเหล่านั้นที่จะเชื่อในข้าพระองค์” พระองค์อธิษฐานว่าคริสเตียนทุกคนจะเป็นหนึ่งเดียวกันเหมือนที่พระองค์กับพระบิดาเป็นหนึ่งเดียวกัน พระเยซูอธิษฐานว่าเราจะ “เป็นหนึ่งเดียวกันอย่างสมบูรณ์” นี่คือคำเดียวกันกับที่ใช้ในมัทธิว 5:48 “เพราะฉะนั้นพวกท่านจงเป็นคนดีพร้อม เหมือนอย่างที่พระบิดาของท่าน ผู้สถิตในสวรรค์ทรงดีพร้อม” คำนี้บอกถึงการบรรลุผลสำเร็จตามเป้าหมาย เป้าหมายคือความรักที่สมบูรณ์ดีพร้อม ความรักที่เห็นได้ในตรีเอกานุภาพ

พวกเราในฐานะผู้เชื่อได้รับคำเชิญให้เป็นหนึ่งเดียวกันในความรักของพระบิดาและพระบุตร พระเยซูอธิษฐานว่า “ความรักที่พระองค์ (พระบิดา) ได้รักข้าพระองค์จะอยู่ในพวกเขา และข้าพระองค์อยู่ในพวกเขา” ความรักระหว่างพระเยซูกับพระบิดาเป็นต้นแบบให้กับผู้เชื่อทุกคน นี่คือความหมายของการเป็นคนบริสุทธิ์ คือการมีความรักที่สมบูรณ์ดีพร้อมตามแบบอย่างของพระเยซู

จอร์จถามคำถามหนึ่งกับศิษยาภิบาลของเขาว่า “อาจารย์ครับ ผมอยากเป็นคนบริสุทธิ์ ผมอยากเป็นเพื่อนของพระเจ้าเหมือนอับราฮัม แต่มันมีปัญหาตรงที่ว่า ผมทำบางสิ่งที่ผมรู้ว่าผิด ผมรักพระเจ้าแจ่ผมไม่อยากเชื่อฟังพระองค์ ผมสามารถเป็นเพื่อนของพระเจ้าได้ไหมถ้าหากผมไม่เชื่อฟังพระองค์?”

พระเยซูตอบคำถามของจอร์จไว้แล้วเมื่อกว่า 2,000 ปีที่แล้วว่า “ถ้าพวกท่านรักเรา ท่านก็จะประพฤติตามบัญญัติของเรา” (ยอห์น 14:15) ไม่มีที่ไหนที่พระเจ้าพูดว่า “ถ้าเจ้ารักเรา เจ้ายังคงตั้งใจทำบาปได้” แต่พระเยซูตอบว่า “ถ้าเจ้ารักเรา เจ้าจะประพฤติตามบัญญัติของเรา” พระเยซูพูดต่ออีกว่า “คนที่ไม่รักเราก็ไม่ประพฤติตามคำของเรา” (ยอห์น 14:24)

คนที่อ้างว่าเป็นคริสเตียนบางคนพูดเรื่องความรักที่พวกเขามีให้พระเจ้าแต่ในขณะเดียวกันก็ยังใช้ชีวิตอยู่ในการตั้งใจทำบาป คนเหล่านี้รักพระเจ้าด้วยอารมณ์และความรู้สึกเท่านั้น พวกเขาอ้างว่ารักพระเจ้า แต่ไม่เปลี่ยนแปลงชีวิต แต่การรักพระเจ้าไม่ได้เป็นเพียงแค่อารมณ์หรือความรู้สึก การรักพระเจ้าจำเป็นต้องมีการเต็มใจเชื่อฟังพระบัญญัติของพระองค์

แซลลี่ถามคำถามหนึ่งกับศิษยาภิบาลของเธอว่า “อาจารย์คะ ฉันอยากเป็นคนบริสุทธิ์ ฉันอยากไร้ที่ติและเที่ยงตรงเหมือนโยบ ฉันระวังที่จะทำตามพระบัญญัติทุกอย่าง แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า ฉันไม่ได้รักพระเจ้าจริง ๆ ที่ฉันเชื่อฟังก็เพราะกลัวว่าพระองค์จะโกรธถ้าฉันไม่เชื่อฟัง ฉันเชื่อฟังพระเจ้าได้ แต่ฉันรักพระองค์ไม่ได้ ฉันจะเป็นคนบริสุทธิ์ได้ไหมถ้าฉันไม่รักพระเจ้า?”

พระเยซูตอบคำถามของแซลลี่เมื่อกว่า 2,000 ปีที่แล้ว พระเยซูให้ถ้อยคำแก่คริสตจักรที่เมืองเอเฟซัส พระองค์ชื่นชมการประพฤติที่ดีและหลักคำสอนออธอดอกซ์ของพวกเขา พระองค์ยกย่องความสัตย์ซื่อของพวกเขาแม้เมื่อเผชิญการข่มเหง แต่พระองค์ตรัสว่า “แต่เรามีข้อที่จะต่อว่าเจ้าบ้าง คือว่าเจ้าละทิ้งความรักครั้งแรกของเจ้า” พระเยซูเอาจริงเอาจังกับเรื่องความรักที่เหือดหายไปอย่างมากจนกระทั่งพระองค์ขู่ว่าจะ “จะย้ายคันประทีปของเจ้าออกจากที่ของมัน” ถ้าหากพวกเขาไม่กลับใจใหม่และกลับมามีความรักครั้งแรกอีกครั้ง (วิวรณ์ 2:2-5)

คริสเตียนบางคนเชื่อว่าพวกเขาสามารถได้รับความโปรดปรานจากพระเจ้าผ่านการเชื่อฟัง แต่การเชื่อฟังของพวกเขาไม่ได้มาพร้อมกันกับความรัก พวกเขาเชื่อว่าความบริสุทธิ์เป็นเรื่องของการทำตามกฎต่าง ๆ พวกเขาหลงลืมไปว่ารากของความบริสุทธิ์คือการรักพระเจ้า

ทั้งจอร์จและแซลลี่มีรากของปัญหาอย่างเดียวกัน คือในใจของพวกเขา พวกเขาไม่ได้รักพระเจ้าอย่างแท้จริง การขาดความรักต่อพระเจ้าของจอร์จแสดงให้เห็นผ่านการรักโลก การรักโลกพูดว่า “ฉันรักโลกนี้มากกว่ารักพระเจ้า”

การขาดความรักต่อพระเจ้าของแซลลี่แสดงให้เห็นผ่านการทำตามกฎ การทำตามกฎพูดว่า “ฉันเชื่อฟังพระเจ้าไม่ใช่เพราะรักแต่เพราะต้องการให้พระเจ้าโปรดปราน” ทั้งสองอย่างไม่ได้มีแรงจูงใจจากการรักพระเจ้า สิ่งที่คำตอบของทั้งการรักโลกและการทำตามกฎนั้นเป็นสิ่งเดียวกันคือ ความรักต่อพระเจ้า

คำตอบต่อการรักโลก: การรักพระเจ้า

การรักโลกหมายถึงอะไร? หลายครั้งเรานิยามการรักโลกโดยลักษณะการแต่งตัว โดยลักษณะของสิ่งบันเทิง การต้องการให้สังคมยอมรับ การอวด หรือจากสัญญาณภายนอกของอื่น ๆ ทั้งหมดนี้อาจเป็นอาการของการรักโลก แต่การรักโลกมีรากลึกกว่านั้น นี่คือคำถามเพื่อได้คำตอบเกี่ยวกับความหมายของการรักโลก “อะไรที่ทำให้ฉันปิติยินดีอย่างแท้จริง?”

การ “รักโลก” คือการปิติยินดีในโลกนี้ คนที่รักโลกแสวงหาความสำเร็จจากโลกนี้ การรักโลกคือการให้คุณค่าสิ่งต่าง ๆ ของโลกนี้เหนือกว่าสิ่งต่าง ๆ ของพระเจ้า

โลท “เงยหน้าแลดูที่ลุ่มของแม่น้ำจอร์แดนทั้งหมด เห็นว่ามีน้ำบริบูรณ์อยู่ทุกแห่ง” เขาเลือกที่ลุ่มทั้งหมดที่สายตาของเขามองเห็น (ปฐมกาล 13:10-11) โลทรักโลก เขาปิติยินดีในความพึงพอใจของโลกนี้

เดมาสละทิ้งพันธกิจของเขาเพราะเขาค้นพบความปิติยินดีในโลกนี้ เปาโลเขียนว่า “เพราะว่าเดมาส หลงรักโลกนี้ และทิ้งข้าพเจ้าไปยังเมืองเธสะโลนิกา” (2 ทิโมธี 4:10) เมืองแห่งความรุ่งเรือง เดมาสหลงรักโลกนี้ เขารักโลกนี้

คนที่รักพระเจ้าค้นพบความปิติยินดีอย่างลึกซึ้งในพระเจ้า ผู้เขียนสดุดีเขียนไว้ว่า “นอกจากพระองค์แล้ว ข้าพระองค์ไม่ประสงค์สิ่งใดในโลก” (สดุดี 73:25) ผู้เขียนสดุดีรักพระเจ้า เขารักพระเจ้า

คำตอบของการรักโลกไม่ใช่การตั้งกฎขึ้นมากฎหนึ่ง คำตอบของการรักโลกคือการรักพระเจ้า ในศตวรรษที่ 19 ศิษยาภิบาลชาวสก็อตชื่อว่า โธมัส ชาล์มเมอร์ ได้เทศนาเรื่อง “พลังขับไล่ของความรักครั้งใหม่” ศาสนาจารย์ชาร์มเมอร์พูดถึงสองสิ่งที่เราต้องทำถ้าหากเราต้องการหยุดรักโลกนี้

1. เราต้องถอดบางสิ่งออก เราต้องยอมรับว่าโลกนี้มีแต่ความว่างเปล่า เมื่อเรามองเห็นความไร้สาระของสิ่งต่าง ๆ ของโลกนี้ ความรักที่เรามีต่อโลกจะอ่อนกำลังลง แต่เพียงแค่นี้ยังไม่พอ

2. เราต้องสวมใส่บางสิ่ง เราต้องแทนที่ความรักโลกด้วยบางสิ่งที่ดีกว่า เมื่อเราตกหลุมรักพระเจ้า ความรักครั้งใหม่ของเราจะขับไล่ความรักเดิม ๆ คือความรักโลกออกไป

วิธีแก้ไขการรักโลกนี้คือการตกหลุมรักพระเจ้า พระเยซูเล่าเรื่องอุปมาเกี่ยวกับพ่อค้าที่ขายทุกสิ่งที่มีเพื่อซื้อไข่มุกมีค่า

“อีกประการหนึ่ง แผ่นดินสวรรค์เปรียบเหมือนพ่อค้าที่ไปหาไข่มุกอย่างดี และเมื่อพบไข่มุกเม็ดหนึ่งมีค่ามาก ก็ไปขายทุกสิ่งซึ่งเขามีอยู่ ไปซื้อไข่มุกนั้น” (มัทธิว 13:45-46)

ลองจินตนาการว่าคุณพูดกับพ่อค้าคนนี้ว่า “ฉันเสียใจกับคุณด้วยนะ มันเป็นเรื่องน่าเศร้ามากที่คุณต้องสละทรัพย์สมบัติไปมากมาย” พ่อค้าคนนั้นก็จะหัวเราะใส่คุณ เขาจะพูดว่า “สละงั้นหรือ? ผมไม่ได้สละอะไรเลย ผมกำลังซื้อไข่มุกที่ราคาแพงมาก สิ่งที่ผมขายไปไม่มีสักสิ่งเปรียบได้กับไข่มุกเม็ดงามนี้เลย” พ่อค้าคนนี้ได้พบกับความรักครั้งใหม่ เขาตกหลุ่มรักบางสิ่งจนต้องขับไล่ความรักอันเก่าของเขาออกไป

คำตอบของการรักโลกคือการตกหลุมรักพระเจ้า ความรักที่มีต่อพระเจ้าจะขับไล่การรักเงิน รักชื่อเสียง รักการโอ้อวด และรักสิ่งต่าง ๆ ที่โลกนี้ใช้เพื่อล่อใจคนของพระเจ้า คนบริสุทธิ์รักพระเจ้า และความรักนั้นก็ขับไล่ความรักที่มีต่อโลกนี้ออกไป

คำตอบของการทำตามกฎ: การรักพระเจ้า[1]

เมื่อเราปรารถนาอย่างจริงใจต่อชีวิตที่บริสุทธิ์ เราสามารถถูกลองใจให้ไปไกลกว่าหลักการพระคัมภีร์เรื่อง “ความสมบูรณ์ดีพร้อมของคริสเตียน” โดยหันไปทำตามกฎที่ “เน้นความสมบูรณ์แบบ” แทน

“ความสมบูรณ์ดีพร้อมของคริสเตียน” ตามหลักการพระคัมภีร์คือ ใจที่รักพระเจ้าอย่างเด็ดเดี่ยว ความสมบูรณ์ดีพร้อมของคริสเตียนแสดงให้เห็นถึงใจที่แสวงหาการทำให้พระเจ้าพอพระทัยในทุกด้าน เป็นการยอมรับว่าแม้เราจะมีความรักอย่างจริงใจก็ไม่สามารถทำให้เรามีการกระทำที่สมบูรณ์ดีพร้อมได้ เราเป็นมนุษย์ที่อ่อนแอและมีความจำกัด คนที่บริสุทธิ์จะไม่ตั้งใจละเมิดกฎบัญญัติของพระเจ้า แต่คนบริสุทธิ์ที่สุดจะยังคงพึ่งพาพระคุณของพระเจ้าในด้านต่าง ๆ ที่เรายังทำไม่ได้ทั้งสิ่งที่ถูกต้องและไม่ถูกต้องตามมาตรฐานของพระเจ้า

ในทางตรงกันข้าม “การเน้นความสมบูรณ์แบบ” นำเราให้คาดหวังการกระทำที่สมบูรณ์แบบในทุกด้านของชีวิต การเน้นความสมบูรณ์แบบมุ่งเน้นที่ตัวเราและการกระทำของเราเพื่อเป็นคนบริสุทธิ์ แทนที่จะมุ่งไปที่พระเยซูกับฤทธิ์อำนาจของพระองค์ในชีวิตของเรา

การเน้นความสมบูรณ์แบบมักจะนำไปสู่การพยายามทำตามกฎเพื่อ “ได้รับ” ความโปรดปรานจากพระเจ้าโดยการแยกออกจากบางสิ่ง และมักจะวัดค่าความบริสุทธิ์จากสิ่งต่าง ๆ ที่ฉันไม่ทำ (ฉันไม่สูบบุหรี่ ฉันไม่ดื่มเครื่องดื่มมึนเมา ฉันไม่ใส่เสื้อผ้าที่ไม่เรียบร้อย) หรือสิ่งต่าง ๆ ที่ฉันทำ (ฉันอดอาหาร ฉันอธิษฐาน ฉันถวายให้คริสตจักร)

เมื่อเราดูในบทที่ 4 คนบริสุทธิ์จะต้องการอยู่ห่างจากสิ่งใด ๆ ที่พระเจ้าไม่พอพระทัย การพูดว่า “ฉันรักพระเจ้าด้วยสุดใจ” และจากนั้นก็ใช้ชีวิตแบบแสวงหาความพึงพอใจทางโลกเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง

อย่างไรก็ตาม เราต้องไม่ยอมให้ความปรารถนาใจและชีวิตที่แยกไว้เป็นพิเศษนำเราไปสู่การเชื่อว่าเราสามารถวัดค่าความสัมพันธ์กับพระเจ้าด้วยรายการของสิ่งต่าง ๆ ที่ “ทำและไม่ทำ” ความบริสุทธิ์เป็นเรื่องของใจและความสัมพันธ์ที่เป็นการรักพระเจ้า ความสัมพันธ์นั้นเองที่ดลใจให้เราปรารถนาชีวิตที่บริสุทธิ์ มีชีวิตที่แยกไว้เป็นพิเศษ การทำในสิ่งที่ตรงกันข้ามกันไม่เป็นผล ชีวิตที่แยกไว้เป็นพิเศษโดยตัวของมันเองไม่มีวันดลใจให้มีความสัมพันธ์ที่เป็นการรักพระเจ้าได้เลย

เราต้องแสวงหาความสมบูรณ์ดีพร้อมอย่างที่พระเจ้าสั่งเอาไว้ เราต้องไม่แสวงหาที่จะได้รับความโปรดปรานจากพระเจ้าโดยผ่านการเน้นความสมบูรณ์แบบ ใจที่ดีพร้อมคือใจที่รักพระเจ้าสุดหัวใจ

► อะไรคือการทดลองที่ใหญ่ที่สุดในคริสตจักรของคุณ การรักโลกหรือการทำตามกฎ? อภิปรายร่วมกันวิธีที่ความรักต่อพระเจ้าจะทำให้เราตอบสนองต่อปัญหาเหล่านี้ได้อย่างถูกต้อง อภิปรายถึงขั้นตอนในทางปฏิบัติที่จะทำให้ความรักที่มีต่อพระเจ้าดลใจคนที่คุณกำลังรับใช้อยู่

กุญแจไขสู่ชีวิตที่บริสุทธิ์: การรักพระเจ้า

เรารักพระเจ้าก็ต่อเมื่อเราเชื่อฟังพระองค์อย่างเต็มที่เท่านั้น เราเชื่อฟังพระเจ้าก็ต่อเมื่อเรารักพระองค์อย่างแท้จริงเท่านั้น ในฐานะลูกของพระเจ้า เราสามารถไปได้ไกลกว่าการรับใช้เป็นหน้าที่ เราสามารถไปถึงจุดที่เราปิติยินดีในการรับใช้พระองค์ได้ ความปิติยินดีนี้จะเกิดขึ้นผ่านทางความรักเท่านั้น ลูกที่เชื่อฟังพ่อแม่เพราะความกลัวหรือทำเป็นหน้าที่ย่อมไม่เคยพบความยินดีในการเชื่อฟังนั้น ลูกที่เชื่อฟังพ่อแม่เพราะความรักจะพบว่าการเชื่อฟังเป็นความยินดี

เมื่อเด็กคนหนึ่งฝึกเล่นไวโอลิน เธอต้องฝึกซ้อมทุกวัน ตอนแรกการฝึกอาจทำเป็นหน้าที่มากกว่าทำด้วยความชื่นชมยินดี แต่เมื่อเด็กคนนี้ฝึกจนเก่งกลายเป็นนักเล่นไวโอลิน เธอจะเล่นไวโอลินโดยไม่ได้เป็นหน้าที่อีก แต่มันคือความชื่นชมยินดี หน้าที่เกิดขึ้นเมื่อแม่ของเธอพูดว่า “เธอต้องฝึกซ้อมนะ” ความปิติยินดีเกิดขึ้นเมื่อเธอเล่นด้วยความรักและชื่นชอบ นักไวโอลินที่แท้จริงค้นพบความปิติยินดีในหน้าที่ที่ต้องฝึกซ้อม

เรื่องนี้จริงสำหรับชีวิตฝ่ายวิญญาณของเราด้วย คนที่บริสุทธิ์อ่านพระวจนะของพระเจ้าเป็นวินัยฝ่ายวิญญาณ แต่เขาปิติยินดีในพระวจนะของพระเจ้าด้วยเช่นกัน การเชื่อฟังพระเจ้ากลายเป็นทั้งหน้าและความปิติยินดี

ขอให้คิดถึงความแตกต่างเมื่อเรารับใช้พระเจ้าด้วยความปิติยินดีมากกว่าเป็นเพียงหน้าที่ที่ต้องทำ การเชื่อฟังกลายเป็นความชื่นชมยินดี ไม่ใช่ภาระหนัก การอธิษฐาน พระวจนะของพระเจ้า และวินัยของคริสเตียนกลายเป็นความยินดี นี่คือความหมายของการรักพระเจ้า คนบริสุทธิ์เชื่อฟังด้วยความยินดีเพราะพวกเขารักพระเจ้า

จอร์จ ครอลี่ ปุโรหิตแองกลิกันในศตวรรษที่สิบเก้า เขาอธิษฐานว่าพระเจ้าจะ “ทำให้เขาละทิ้ง” การรักโลกและขอให้เติมเขาให้เต็มด้วย “ความปรารถนาอันบริสุทธิ์” ต่อพระเจ้า บทเพลงสรรเสริญนี้ยังคงเป็นคำอธิษฐานที่ทรงพลังสำหรับคริสเตียนทุกคนที่แสวงหาความรักต่อพระเจ้าด้วยความรักที่สมบูรณ์ดีพร้อมและเด็ดเดี่ยว

พระวิญญาณของพระเจ้า ครอบครองใจลูก
ให้ใจลูกละทิ้งสิ่งของโลก ในทุกจังหวะการเต้นของหัวใจ

ขอเสริมความอ่อนแอของลูก ให้เข้มแข็งดั่งพระองค์
ขอทำให้ลูกรักพระองค์อย่างที่ลูกสมควรรัก

สอนลูกให้รักพระองค์เหมือนที่ทูตสวรรค์ของพระองค์รัก

เติมความปรารถนาบริสุทธิ์ให้เต็มทุกอณูของลูก

บัพติศมาจากสวรรค์ พระวิญญาณสัณฐานดั่งนกพิราบประทับอยู่
ใจของลูกคือแท่นบูชา ความรักของพระองค์คือไฟที่ลุกอยู่

จอห์น ซง คือหนึ่งในนักประกาศผู้ยิ่งใหญ่แห่งยุคศตวรรษยี่สิบ เขาเป็นบุตรชายของศิษยาภิบาลเมธอดิสต์ในมณฑลฝูเจี้ยน ประเทศจีน และเขามาเป็นคริสเตียนตอนอายุเก้าขวบ

ซงเดินทางมาที่ประเทศสหรัฐเพื่อการเรียนต่อตอนอายุสิบเก้าปี จอห์น ซง เป็นนักศึกษาที่หลักแหลม เขาจบปริญญาตรี ปริญญาโท และปริญญาเอกด้านเคมีภายในเวลาหกปี น่าเสียดายที่ในช่วงเวลานี้ ซงเริ่มสงสัยคำสอนตามพระคัมภีร์ที่เขาได้เรียนรู้มาจากพ่อของเขา

ซงตัดสินใจใช้เวลาหนึ่งปีเพื่อค้นหาคำตอบในพระคริสตธรรมยูเนี่ยน แทนที่จะได้รับคำตอบ อาจารย์แนวเสรีนิยมในพระคริสตธรรมได้ทำลายความเชื่อของซงให้สงสัยมากขึ้นอีก

ในปี 1926 จอห์น ซง เข้าร่วมนมัสการที่ฮาเลม ในคืนนั้น มีผู้หญิงอายุสิบห้าปีเป็นพยานถึงการเปลี่ยนแปลงที่พระเจ้าให้เกิดขึ้นในชีวิตของเธอเอง ซงเริ่มต้นแสวงหาความสัมพันธ์ที่ได้รับการรื้อฟื้นใหม่กับพระเจ้า อาจารย์ที่พระคริสตธรรมเชื่อว่า จอห์น ซง ป่วยทางจิต และอธิการบดี เฮนรี่ สโลน คอฟฟิน ส่งซงไปที่โรงพยาบาลประสาท ในช่วง 193 วันที่โรงพยาบาลประสาท จอห์น ซง อ่านพระคัมภีร์จบทั้งเล่มสี่สิบรอบ

หลังจากเขาได้รับอนุญาตให้ออกจากโรงพยาบาล จอห์น ซง เดินทางกลับประเทศจีน ดร.จอห์น ซง รู้ว่าเขาสามารถเป็นอาจารย์สอนในมหาวิทยาลัยสักที่หนึ่งที่มีชื่อเสียงในประเทศจีน แต่ขณะนั่งเรือ พระเจ้าเรียกซงให้ยอมจำนนชีวิตของเขา มีอยู่วันหนึ่ง ดร.ซง เอาปริญญาและเกียรติรางวัลทั้งหมดของเขาโยนทิ้งทะเล เพื่อเป็นสัญลักษณ์ของการยอมจำนนของเขา และเป็นวิธีตัดสัมพันธ์กับอาชีพอาจารย์สอนในมหาวิทยาลัยของเขา

จอห์น ซง มาถึงประเทศจีนไม่ใช่ในฐานะ “ดร.จอห์น ซง อาจารย์สอนวิชาเคมี” แต่ในฐานะ “จอห์น ซง ผู้รับใช้ของพระเจ้า” ซงเริ่มต้นเทศนาและทำพันธกิจประกาศข่าวประเสริฐอย่างทรงพลัง นักประวัติศาสตร์ประมาณการณ์ว่ามีคนมากกว่าหนึ่งแสนคนในประเทศจีนกลับใจมาเชื่อพระเจ้าภายใต้พันธกิจของจอห์น ซง ช่วงระหว่างปี 1927 ที่เขากลับมาประเทศจีนจนปี 1944 ที่เขาเสียชีวิตด้วยอายุสี่สิบเอ็ดปี

ชีวิตของ จอห์น ซง แสดงให้เห็นว่าการรักพระเจ้าไม่ได้เป็นเพียงอารมณ์ความรู้สึก เพราะเขารักพระเจ้า ดร.ซงจึงยอมทิ้งอาชีพอาจารย์สอนในมหาวิทยาลัยของจีนที่มีชื่อเสียง และตอบรับการทรงเรียกของพระเจ้าให้เทศนา เพราะรักพระเจ้า จอห์น ซง จึงละทิ้งความสะดวกสบายและตำแหน่งที่ได้รับเงินเดือนสูง แล้วใช้ชีวิตที่เรียบง่าย กินอาหารแบบชาวไร่ชาวนา เพราะรักพระเจ้า จอห์น ซง จึงใช้เวลาหลายชั่วโมงต่อวันเพื่ออธิษฐานและศึกษาพระคัมภีร์ ความรักที่เขามีต่อพระเจ้ากลืนกินทั้งชีวิตของเขา และเพราะความรักนั้นเอง พระเจ้าจึงใช้ จอห์น ซง ให้นำคนนับหลายพันมาถึงพระคริสต์

(1) การเป็นคนบริสุทธิ์คือการรักพระเจ้า

(2) คนบริสุทธิ์ค้นพบความปิติยินดีมากที่สุดในพระเจ้า

(3) เพราะคนบริสุทธิ์รู้ว่ากฎบัญญัติของพระเจ้าสะท้อนถึงความรักของพระองค์ พวกเขาจึงปิติยินดีในกฎบัญญัติของพระเจ้า

(4) คนที่ปิติยินดีในพระเจ้าค้นพบว่าพระเจ้าประทานพระองค์ให้กับพวกเขา

(5) พระเยซูเป็นต้นแบบที่สมบูรณ์ดีพร้อมของการรักพระเจ้า

(6) คำตอบของการรักโลกคือการมีความรักลึกซึ้งต่อพระเจ้า

(7) คำตอบของการทำตามกฎคือการมีความรักลึกซึ้งต่อพระเจ้า

(1) ลองนึกถึงว่ามีคริสเตียนที่เชื่อใหม่คนหนึ่งมาพูดกับคุณว่า “ฉันอยากมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับพระเจ้า ฉันรักพระเจ้า แต่มันยากที่จะรู้ว่าฉันเติบโตในความสัมพันธ์กับพระเจ้าแค่ไหน ฉันมองไม่เห็นพระเจ้า และดูเหมือนพระองค์อยู่ห่างไกล ฉันจะทำยังไง?” เขียนคำตอบ 1-2 หน้ากระดาษเพื่อช่วยให้ผู้เชื่อคนนี้เข้าใจวิธีการเติบโตในความสัมพันธ์กับพระเจ้า รวมขั้นตอนต่าง ๆ ในการอ่านพระคัมภีร์ การพัฒนาชีวิตแห่งการอธิษฐาน และการแบ่งปันความเชื่อของคุณเข้าไปด้วย ในชั่วโมงเรียนถัดไป ขอให้นักศึกษาแต่ละคนอ่านคำตอบของตัวเองและใช้เวลาอภิปรายคำตอบร่วมกัน

(2) เริ่มต้นชั่วโมงเรียนถัดไปโดยการท่องจำ มาระโก 12:29-31