Lesson 2: ความบริสุทธิ์คือความสัมพันธ์ - “เดินไปกับพระเจ้า”

เมื่อจบบทเรียน นักศึกษาควรบรรลุจุดประสงค์ดังต่อไปนี้

(1) เห็นคุณค่าความสัมพันธ์ของพระเจ้ากับคนของพระองค์ซึ่งมีจัดเตรียมไว้ในทุก ๆ วัน

(2) ยอมรับว่าเราบริสุทธิ์ได้โดยผ่านการมีความสัมพันธ์กับพระเจ้า ไม่ใช่ด้วยความพยายามของมนุษย์

(3) อุทิศตัวในการใช้เวลาเพื่อสร้างความสัมพันธ์กับพระเจ้าในทุก ๆ วัน

(4) ได้รับการเสริมสร้างเพื่อช่วยผู้เชื่อคนอื่นให้เติบโตขึ้นในความสัมพันธ์กับพระเจ้า

(5) ท่องจำ 1 ยอห์น 1:6-7

ลองจินตนาการว่าคุณอายุ 75 ปี ในขณะที่อาศัยอยู่ท่ามกลางชนชาติที่กราบไหว้รูปเคารพ คุณก็ได้ยินเสียงพระเจ้าตรัส คุณจะตอบสนองอย่างไร?

พระเจ้าตรัสกับอับราฮัมว่า “เจ้าจงออกจากดินแดนของเจ้า จากญาติพี่น้องของเจ้า จากบ้านบิดาของเจ้า ไปยังดินแดนที่เราจะสำแดงแก่เจ้า” (ปฐมกาล 12:1) “จงละทิ้งทุกสิ่งและติดตามเรา!” พระเจ้าไม่ได้บอกอับราฮัมว่าพระองค์จะนำเขาไปที่ไหน พระองค์ตรัสแค่เพียงว่า “ตามเรามา”

[1]อับราฮัมเชื่อพระเจ้าและติดตามพระองค์จากเมืองเออร์ไปที่ฮาราน และจากฮารานไปยังคานาอัน อับราฮัมเดินทางไกลมากกว่า 1,000 ไมล์ด้วยการเชื่อฟังคำสั่งของพระเจ้า

อับราฮัมเชื่อมั่นในพระสัญญาต่าง ๆ ที่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ เขาเชื่อว่าพระเจ้าจะให้บุตรชายแก่เขาหนึ่งคน แม้ซาราห์จะมีอายุเลยวัยที่จะมีลูกได้แล้วก็ตาม เขาเชื่อว่าพระเจ้าะให้ดินแดนแห่งพระสัญญาแก่เขา แม้เขาจะไม่ได้เป็นเจ้าของที่ดินสักผืนในคานาอัน เขาเชื่อว่าพระเจ้าจะทำให้เขาเป็นชนชาติใหญ่ แม้เขาจะไม่มีลูกสักคนเลยก็ตาม

อับราฮัม บุรุษผู้มาจากสังคมที่ไม่เชื่อพระเจ้า “ได้ชื่อว่าเป็นสหายของพระเจ้า” (ยากอบ 2:23) เขาเดินไปกับพระเจ้า

► เมื่อมาถึงจุดนี้ ขอให้นักศึกษาในชั้นเรียนสามคนเป็นพยานถึงการเดินไปกับพระเจ้าในชีวิตของพวกเขา การเดินไปกับพระเจ้านี้เริ่มต้นอย่างไร? และในระหว่างเดินไปกับพระเจ้านั้นได้เรียนรู้อะไร?

คนบริสุทธิ์เดินไปกับพระเจ้า พวกเขาใช้เวลากับพระเจ้า เมื่อพวกเขาเดินไปกับพระเจ้า พวกเขาก็เป็นเหมือนพระองค์มากขึ้น การเป็นคนบริสุทธิ์หมายถึงการเดินไปกับพระเจ้า การสร้างความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับพระเจ้า

พระเจ้าเดินไปกับอาดัมและเอวาในสวนเอเดน หลังจากความบาปเข้ามาทำลายความสัมพันธ์ที่ดีเลิศนั้น อาดัมและเอวาก็ซ่อนตัวจากพระเจ้า ความบาปได้แยกมนุษย์ออกจากพระเจ้า

ความบาปทำลายความสัมพันธ์กับพระเจ้า ความบาปทำลายความสัมพันธ์ระหว่างผู้คน อาดัมกล่าวโทษเอวา อาดัมและเอวาทำบาปร่วมกัน แต่ความบาปได้ทำลายความสัมพันธ์ที่พวกเขามีต่อกัน เป้าหมายของพระเจ้าคือทำให้ลูกของพระองค์เดินไปกับพระองค์และกับมนุษย์ด้วยกันอย่างมีสันติสุข เป้าหมายของซาตานคือทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเรากับพระเจ้าและระหว่างมนุษย์ด้วยกัน

ความบาปทำลายความสัมพันธ์ระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์ แต่พระเจ้าเตรียมทางออกเพื่อรื้อฟื้นความสัมพันธ์นี้ใหม่ การถวายเครื่องบูชาเป็นวิธีการอย่างหนึ่งเพื่อรักษาความสัมพันธ์กับพระเจ้าผู้บริสุทธิ์ เราไม่สามารถเป็นคนบริสุทธิ์ได้ด้วยความพยายามของมนุษย์ แต่เราบริสุทธิ์ได้โดยการมีความสัมพันธ์กับพระเจ้าผู้บริสุทธิ์

ตลอดพันธสัญญาเดิม เราพบตัวอย่างของคนที่บริสุทธิ์ซึ่งเดินไปกับพระเจ้า พวกเขาไม่ได้เดินไปกับพระเจ้าในสวนสวยงามนั้นอีกต่อไป เนื่องจากความบาป เวลานี้มนุษย์จึงต้องเดินไปกับพระเจ้าในโลกมืดมิดเต็มไปด้วยความบาปนี้ แม้โลกเต็มไปด้วยความบาป แต่การเดินไปกับพระเจ้าก็ยังเป็นไปได้ นี่คือความบริสุทธิ์

การเดินไปกับพระเจ้าจำเป็นต้องมีวินัยในตนเอง

การเดินไปกับพระเจ้าอย่างใกล้ชิดจำเป็นต้องมีวินัยในตนเองที่จะปฏิเสธความปรารถนาบาป ในยุคมืดก่อนน้ำท่วมโลก เอโนค “เดินไปกับพระเจ้า” (ปฐมกาล 5:24) เอโนคมีวินัยในตนเองที่จะปฏิเสธว่า “ไม่” ต่อการล่อลวงใจ

เอโนคถูกล้อมรอบด้วยสิ่งล่อลวงใจเหมือนกับคนอื่นในสังคมที่เขาอยู่ แต่ความสัมพันธ์ของเอโนคกับพระเจ้าควบคุมการตอบสนองของเขาต่อสิ่งล่อลวงใจเหล่านั้น บางคนบอกว่า “สิ่งนี้ดูดีน่าปรารถนา ข้าจะเพลิดเพลินอยู่กับมัน” แต่เอโนคบอกว่า “สิ่งนี้ดูดีน่าปรารถนาสำหรับเนื้อหนังของข้า แต่มันชั่วร้ายสำหรับพระเจ้าของข้า ข้าจะไม่ทำลายความสัมพันธ์ของข้ากับพระเจ้าเพื่อเห็นแก่ความปรารถนาของร่างกายข้าเด็ดขาด”

เราไม่ได้ “ขวนขวายหา” ความบริสุทธิ์จากการมีวินัยในตนเอง แต่เราบริสุทธิ์ได้โดยพระคุณของพระเจ้าเท่านั้น อย่างไรก็ตาม แม้โดยพระคุณของพระเจ้า แต่เราก็จำเป็นต้องมีวินัยในตนเองด้วย

ดัลลัส วิลลาร์ด เขียนว่า “พระคุณไม่ได้ต่อต้านความอุตสาหะ พระคุณต่อต้านการทำเพื่อให้ได้รับ”[1] การเดินต้องใช้ความอุตสาหะ แต่ความอุตสาหะเป็นผลที่ได้รับจากพระคุณของพระเจ้า ความอุตสาหะของเราไม่ได้ทำให้เราได้รับพระคุณของพระเจ้า แต่ความอุตสาหะของเราเป็นการตอบสนองต่อพระคุณด้วยความยินดี ในฐานะลูกของพระเจ้า เราไม่ได้พยายามทำเพื่อให้ได้รับความโปรดปรานจากพระเจ้า แต่เรายอมรับว่าเราจำเป็นต้องมีวินัยในตนเอง

การเดินไปกับพระเจ้าจำเป็นต้องมีการเชื่อฟัง

พระเจ้าเรียกอับราฮัมไปยังสถานที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน “ฝ่ายอับรามก็ไปตามพระดำรัสของพระยาห์เวห์ ...” (ปฐมกาล 12:4) อับราฮัมเดินไปกับพระเจ้าด้วยชีวิตที่เชื่อฟัง ใจที่บริสุทธิ์คือใจที่เชื่อฟัง

“โดยความเชื่อ เมื่ออับราฮัมได้รับการทรงเรียกให้ออกเดินทางไปยังที่ที่ท่านจะรับเป็นมรดก ท่านก็เชื่อฟังและเดินทางออกไปโดยไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน” (ฮีบรู 11:8)

[2]พระเจ้าไม่ได้ให้แผนที่ไปคานาอันแก่อับราฮัม พระองค์ไม่ได้ให้รายละเอียดการเดินทาง พระองค์เพียงแค่เรียกอับราฮัมให้ตาม และอับราฮัมเชื่อฟัง การเดินไปกับพระเจ้าจำเป็นต้องมีการเชื่อฟัง ชีวิตที่บริสุทธิ์จำเป็นต้องมีการเชื่อฟัง

การเดินไปกับพระเจ้าเกี่ยวข้องกับการเติบโตในความเชื่อ

เมื่ออับราฮัมออกจากบ้านไป ไม่มีอะไรเป็นหลักฐานยืนยันสำหรับพระสัญญาของพระเจ้าเลย อับราฮัมเดินไปกับพระเจ้าด้วยชีวิตแห่งความเชื่อ เมื่อเราเดินไปกับพระเจ้า เราเรียนรู้ที่จะไว้วางใจพระองค์อย่างเต็มที่ ความเชื่อของเราหยั่งรากลึกมากขึ้นเมื่อเราใช้เวลากับพระองค์ นี่เป็นสิ่งสำคัญสำหรับอับราฮัมเพราะเขาเผชิญกับบททดสอบที่มากกว่าเมื่อเขาต้องออกจากบ้านเกิดเมืองนอน

ในคานาอัน พระเจ้าเรียกอับราฮัมให้ถวายอิสอัคผู้เป็นบุตรชายของเขาเป็นเครื่องบูชา พระเจ้าสัญญาไว้กับอับราฮัมว่าเขาจะเป็นบิดาของชนชาติหนึ่ง หลังจากหลายปีผ่านไป อับราฮัมกับซาราห์ก็มีบุตรชายคนหนึ่ง และพระเจ้าก็ขอให้อับราฮัมถวายอิสอัคผู้เป็นบุตรชายนี้เป็นเครื่องบูชา ผู้เขียนฮีบรูกล่าวว่า “โดยความเชื่อ เมื่ออับราฮัมถูกลองใจ จึงได้ถวายอิสอัคเป็นเครื่องบูชา (ฮีบรู 11:17)

เนื่องจากอับราฮัมเดินไปกับพระเจ้า เขาจึงไว้วางใจพระเจ้า อับราฮัมเดินไปกับพระเจ้า ดังนั้นเขาจึงไว้วางใจพระเจ้าได้แม้เมื่อเขาไม่เข้าใจคำสั่งของพระเจ้าทั้งหมด อับราฮัมเดินไปกับพระเจ้าในความสัมพันธ์ที่เป็นการเติบโตในความเชื่อ

การเดินไปกับพระเจ้าเรียกร้องให้เราไว้วางใจพระองค์ เมื่อเราเดินไปกับพระเจ้า เราไว้วางใจพระองค์ได้แม้ในที่ที่ยากลำบาก เรายอมให้พระเจ้าทำสิ่งที่พระองค์เห็นว่าดีที่สุดในชีวิตของเรา

หลักการนี้ปรากฏอยู่ทั่วพระคัมภีร์ ในการทดสอบที่ยากจะจินตนาการ โยบเรียนรู้ว่าเขาไว้วางใจพระเจ้าได้ ในการเป็นเชลย เยเรมีย์คิดถึงพระสัญญาของพระเจ้าที่จะให้สิ่งดีเกิดขึ้นแม้ในเหตุการณ์ที่เศร้าสลด (เยเรมีย์ 29:10-14) การทนต่อความเจ็บปวดทรมาน “หนามในเนื้อ” เปาโลเรียนรู้ว่าพระคุณของพระเจ้านั้น “เพียงพอกับเจ้า เพราะว่าความอ่อนแอมีที่ไหน ฤทธานุภาพของเราก็ปรากฏเต็มที่ที่นั่น” (2 โครินธ์ 12:9)

เรื่องราวของอับราฮัมและคนของพระเจ้าในตลอดประวัติศาสตร์สอนเราว่าการเดินไปกับพระเจ้านั้นเกี่ยวข้องกับการเชื่อฟังคำสั่งของพระองค์และการไว้วางใจในพระสัญญาของพระองค์อย่างเต็มที่ เมื่อเราเดินไปกับพระองค์ ความไว้วางใจในพระองค์จะหยั่งรากลึกมากขึ้น

การเดินไปกับพระเจ้าเป็นความสัมพันธ์ที่พิเศษเฉพาะ

เมื่อดูภาพของการเดินไปกับพระเจ้าในพระคัมภีร์ น่าเศร้าใจที่อิสราเอลมักจะเดินในความบาปแทนที่จะเดินไปกับพระเจ้า กษัตริย์ของอิสราเอลมากมายที่ “เดินในความบาป” พวกเขาสร้างความสัมพันธ์กับความบาป “อาบียัมดำเนินตามบาปทุกอย่าง ซึ่งพระราชบิดาของพระองค์ทรงทำต่อพระพักตร์พระองค์” (1 พงศ์กษัตริย์ 15:3) กษัตริย์คนอื่น ๆ “เดินตามรอยวิถีของบิดาของพวกเขา” มากกว่าเดินไปกับพระเจ้า พวกเขาสร้างความสัมพันธ์กับบาป พวกเขาไม่ได้เดินไปกับพระเจ้า

[3]การเดินไปกับพระเจ้าเป็นความสัมพันธ์ที่พิเศษเฉพาะ พระเจ้ามีความหึงหวง (อพยพ 34:14; เฉลยธรรมบัญญัติ 4:24; โยชูวา 24:19) คุณไม่สามารถเดินไปกับพระเจ้าและเดินในความบาปพร้อมกันได้ ผู้เขียนสดุดีถามว่า “โอพระเจ้า ใครจะอาศัยอยู่ในเต็นท์ของพระองค์ได้? ใครจะพักอยู่บนเนินเขาบริสุทธิ์ของพระองค์ได้หรือ?” อะไรคือสิ่งจำเป็นที่ต้องมีสำหรับการใช้ชีวิตอยู่ในการทรงสถิตของพระเจ้า?

“ข้าแต่พระยาห์เวห์ ผู้ใดจะอาศัยอยู่ในพลับพลาของพระองค์? ผู้ใดจะอยู่บนภูเขาบริสุทธิ์ของพระองค์? คือผู้ดำเนินชีวิต อย่างหาที่ติมิได้และทำสิ่งที่ชอบธรรม และพูดความจริงจากใจของตน ผู้ไม่ใช้ลิ้นของตนในการนินทาว่าร้าย ไม่ทำชั่วต่อเพื่อน” (สดุดี 15:1-3)

มาลาคีกล่าวว่า “ท่านได้ทำให้พระยาห์เวห์อ่อนระอาพระทัยด้วยคำพูดของท่าน” อิสราเอลยังถามว่า “พวกเราทำให้พระองค์อ่อนพระทัยอย่างไร?” มาลาคีตอบว่า “ก็โดยกล่าวว่า ‘ทุกคนที่ทำชั่วก็เป็นคนดีในสายพระเนตรพระยาห์เวห์ และพระองค์พอพระทัยคนเหล่านั้น’” (มาลาคี 2:17) อิสราเอลต้องการเป็นเพื่อนกับพระเจ้าในขณะที่ก็ยังคงตั้งใจอยู่ในความบาป มาลาคีเตือนพวกเขาว่าวันแห่งการพิพากษากำลังมาเหมือนไฟร้อนระอุ ในวันนั้นคนที่ทำชั่วจะเป็นเหมือนหญ้าแห้ง (มาลาคี 4:1) พระเจ้าผู้บริสุทธิ์ไม่สามารถมองข้ามความบาปได้

พระเจ้าประณามอิสราเอลที่ทำบาปตามชนชาติอื่น ๆ แทนที่จะใช้ชีวิตอยู่ในการเชื่อฟังกฎบัญญัติของพระเจ้า “พวกเจ้าไม่ได้ดำเนินตามกฎเกณฑ์ของเรา หรือทำตามกฎหมายของเรา แต่ได้ทำตามกฎหมายของประชาชาติทั้งหลายที่อยู่รอบๆ เจ้า” (เอเสเคียล 11:12) อิสราเอลไม่สามารถเดินไปกับพระเจ้าพร้อมกับเดินในความบาปได้ อิสราเอลไม่สามารถเดินในทางของพระเจ้าในและทางของความบาปพร้อมกันได้ ถึงแม้พวกเขาจะเป็นชนชาติที่พระเจ้าเลือก พระเจ้าก็ลงโทษพวกเขาเนื่องจากความบาปของพวกเขาเอง พวกเขาไม่สามารถเดินไปกับพระเจ้าพร้อมกับเดินในความบาปได้

เมื่อเราเดินไปกับพระเจ้า เราเติบโตขึ้นในการมีความสัมพันธ์กับพระองค์ ในเฉลยธรรมบัญญัติบทที่ 6 โมเสสให้ภาพที่เป็นความหมายของการเดินไปกับพระเจ้าเอาไว้ เขาบอกว่าประชาชนอิสราเอลควรสอนกฎบัญญัติของพระเจ้าให้กับลูกหลาน เมื่อไหร่หรือ? ตลอดเวลา

“และท่านจงสอนถ้อยคำเหล่านั้นแก่บุตรหลานของท่าน และจงพูดถึงถ้อยคำเหล่านั้นเมื่อท่านนั่งอยู่ในบ้าน เดินอยู่ตามทาง นอนลงหรือลุกขึ้น” (เฉลยธรรมบัญญัติ 6:7)

คนที่เดินไปกับพระเจ้าย่อมรักษาความสัมพันธ์อันเหนียวแน่นกับพระองค์ ไม่ต่างกันระหว่าง “ชีวิตปกติ” กับ “ชีวิตที่โบสถ์” คนบริสุทธิ์ไม่ใช่ “คริสเตียนแค่วันอาทิตย์” ที่รับใช้พระเจ้าเฉพาะเมื่ออยู่คริสตจักรเท่านั้น คนบริสุทธิ์ปรารถนาที่จะเติบโตในความสัมพันธ์กับพระเจ้าอย่างต่อเนื่อง

เมื่อคนอิสราเอลล้มเหลวในการดูแลและพัฒนาความสัมพันธ์กับพระเจ้าในทุก ๆ วัน ไม่นานพวกเขาก็ถูกชักจูงไปหาพระอื่น ๆ เมื่อซาโลมอนไม่ใส่ใจพัฒนาความสัมพันธ์ของเขากับพระเจ้า ไม่ช้านานเขาก็ถูกชักจูงไปหาพระเทียมเท็จตามพวกภรรยาของเขา

แม้ว่าคริสตจักรในยุคแรกได้เผชิญกับอันตรายนี้ คริสตจักรที่เอเฟซัสซึ่งเปาโลเป็นผู้ก่อตั้งก็มีการฟื้นฟูอย่างอัศจรรย์ อัครทูตยอห์นรับใช้เป็นศิษยาภิบาลของคริสตจักรเหล่านั้นในช่วงเวลาหนึ่ง มารีย์ผู้เป็นมารดาของพระเยซูก็อาศัยอยู่ในเอเฟซัส พวกเขามีความรู้อันล้ำเลิศถึงความเป็นจริงของข่าวประเสริฐ แต่กับคนชั่วอายุหนึ่ง ยอห์นได้ให้คำเตือนต่อไปนี้

“แต่เรามีข้อที่จะต่อว่าเจ้าบ้าง คือว่าเจ้าละทิ้งความรักครั้งแรกของเจ้า เพราะฉะนั้นจงระลึกถึงสภาพเดิมที่เจ้าตกลงมาแล้วนั้น จงกลับใจใหม่และทำตามที่ประพฤติในตอนแรก” (วิวรณ์ 2:4-5)

มีอะไรเกิดขึ้นหรือ? เพราะพวกเขาไม่ได้รักษาความร้อนรนในความรักครั้งแรกของพวกเขา เพราะพวกเขาไม่เติบโตอย่างต่อเนื่องในความสัมพันธ์กับพระเจ้า ความรักของพวกเขาจึงเยือกเย็นลง

เราเห็นสิ่งนี้ในความสัมพันธ์ของมนุษย์ คุณลองนึกถึงชายคนหนึ่งที่แต่งงานกับผู้หญิงสวยคนหนึ่ง เขาแขวนใบทะเบียนสมรสไว้บนผนัง แต่ไม่เคยใช้เวลากับภรรยาเลย คุณคิดว่าชีวิตสมรสของพวกเขามีความสุขดีไหม? ไม่เลย การจะสร้างชีวิตสมรสที่มีความสุขได้มันไม่ใช่แค่การจดทะเบียนสมรส ชีวิตสมรสที่มีความสุขเติบโตได้ผ่านการที่ทั้งสองคนเติบโตในความรักที่มีต่อกันอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาหลายปี

ในทำนองเดียวกัน เราถูกเรียกให้เติบโตอย่างต่อเนื่องในความรักที่มีต่อพระเจ้า การเดินไปกับพระเจ้าหมายถึงการใช้เวลากับพระองค์อย่างต่อเนื่อง การเดินไปกับพระเจ้าหมายถึงการเติบโตในความสัมพันธ์กับพระองค์อย่างต่อเนื่อง นี่คือความหมายของการเป็นคนบริสุทธิ์

การเดินเป็นอากัปกิริยาที่ต่อเนื่อง นอกจากนี้ยังหมายถึงความสัมพันธ์ที่ต่อเนื่องด้วย คนที่บริสุทธิ์จะเติบโตอย่างต่อเนื่องในการมีความสัมพันธ์กับพระเจ้า วินาทีที่ยอมจำนนต่อพระเจ้าไม่ใช่จุดสิ้นสุดของกระบวนการ ชีวิตที่บริสุทธิ์เกี่ยวข้องกับการเดินอย่างต่อเนื่องไปกับพระเจ้า การเดินไปกับพระเจ้าเริ่มต้นตั้งแต่บังเกิดใหม่และต่อเนื่องไปจนกว่าเราจะได้เห็นพระองค์แบบหน้าต่อหน้า ชีวิตที่บริสุทธิ์เป็นความสัมพันธ์ที่ต่อเนื่อง

พระเยซูสอนเหล่าสาวกของพระองค์ว่าชีวิตฝ่ายวิญญาณขึ้นอยู่กับการรักษาความสัมพันธ์กับพระองค์เท่านั้น

“จงติดสนิทอยู่กับเราและเราติดสนิทอยู่กับพวกท่าน แขนงจะออกผลเองไม่ได้นอกจากจะติดสนิทอยู่กับเถา พวกท่านก็เช่นเดียวกันจะเกิดผลไม่ได้นอกจากจะติดสนิทอยู่กับเรา เราเป็นเถาองุ่น พวกท่านเป็นแขนง คนที่ติดสนิทอยู่กับเราและเราติดสนิทอยู่กับเขา คนนั้นจะเกิดผลมาก เพราะว่าถ้าแยกจากเราแล้วพวกท่านจะทำสิ่งใดไม่ได้เลย” (ยอห์น 15:4-5)

คริสเตียนบางคนคิดถึงความสัมพันธ์ของพวกเขากับพระเจ้าว่าเป็นเหมือน “คำอธิษฐานของคนบาป” ที่ตามมาด้วยชีวิตที่มีการเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อย แต่พระคัมภีร์ให้ภาพของความสัมพันธ์กับพระเจ้าที่แตกต่างออกไปอย่างมาก ชีวิตคริสเตียนสัมพันธ์กันกับต้นองุ่น (ยอห์น 15:1-17) ชีวิตฝ่ายวิญญาณของเราได้รับการบำรุงเลี้ยงผ่านทางความสัมพันธ์ที่มีกับพระองค์ผู้เป็นเหมือนต้นองุ่น กิ่งที่ไม่ติดอยู่กับต้น ไม่นานก็ตาย คริสเตียนที่ไม่ติดสนิทกับพระองค์ผู้เป็นเหมือนต้นองุ่น ไม่นานก็ตาย

การเดินไปกับพระเจ้าจำเป็นต้องมีการใช้เวลากับพระองค์ คุณไม่สามารถเดินไปกับใครบางคนได้โดยไม่ใช้เวลากับพวกเขา คนที่บริสุทธิ์ใช้เวลากับพระเจ้า บางครั้งพวกเขายอมสละโอกาสทางธุรกิจและเวลาที่จะพักผ่อนหย่อนใจเพื่อพวกเขาจะมาใช้เวลากับพระเจ้า พวกเขาเข้าใจว่าไม่มีสิ่งใดสำคัญมากกว่าความสัมพันธ์ของพวกเขากับพระเจ้า เหมือนมารีย์ที่นั่งแทบพระบาทของพระเยซู คนบริสุทธิ์รู้ว่า “สิ่งเดียวที่จำเป็น” คือการใช้เวลากับพระเจ้า (ลูกา 10:41)

คนบริสุทธิ์จัดให้การใช้เวลากับพระเจ้าเป็นลำดับสำคัญแรก พวกเขารู้ว่าการอธิษฐานและอ่านพระคัมภีร์สำคัญกว่ากิจกรรมอื่น ๆ แม้กระทั่งงานพันธกิจ พวกเขาระลึกว่า บ่อยครั้งที่พระเยซู “ตื่นแต่เช้ามืด” เพื่ออธิษฐานต่อพระบิดา ดังนั้นพวกเขาจึงทำให้การใช้เวลาอธิษฐานกลายเป็นนิสัยของพวกเขา

คนบริสุทธิ์เข้าใจว่าการเดินไปกับพระเจ้าหมายถึงการทำตามคำสั่งของพระองค์ พวกเขาไวต่อการนำของพระองค์ พวกเขาไม่เพียงแค่ถามว่า “กิจกรรมนี้เป็นความบาปไหม?” พวกเขายังถามว่า “สิ่งนี้จะนำให้ฉันเข้าใกล้พระเจ้ามากขึ้นหรือไม่?” พวกเขาต้องการทำให้พระเจ้าพอพระทัยในทุกการตัดสินใจ เนื่องจากคนบริสุทธิ์มีหัวใจที่บริสุทธิ์ พวกเขาจึงระมัดระวังที่จะไม่ให้มือของเขาทำบาป พวกเขาเข้าใจว่าความสัมพันธ์กับพระเจ้าเรียกร้องให้เราแยกตัวออกจากสิ่งใด ๆ ที่พระเจ้าไม่พอพระทัย

►วิธีในทางปฏิบัติเพื่อพัฒนาความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกว่ากับพระองค์ผู้เป็นเหมือนต้นองุ่นคืออะไรบ้าง?

►ความท้าทายสามอย่างที่ขัดขวางไม่ให้เรามีความสัมพันธ์กับพระเจ้าคืออะไร?

บิดาของ ฟรานซิส[1] ฮาเวอร์กอล เป็นผู้รับใช้ในคริสตจักรอิงแลนด์ ตอนอายุ 14 ปี ฟรานซิสเป็นพยานถึงความเชื่อในพระคริสต์[2] ตลอดชีวิตที่เหลือของฮาเวอร์กอล (1836-1879) เธอปรารถนาที่จะเดินไปกับพระเจ้าอย่างใกล้ชิด เธอเขียนไว้ว่า “โอ ที่พระองค์จะทำให้ฉันเป็นภาชนะบริสุทธิ์และพร้อมใช้สำหรับเจ้านาย ในเวลาที่ฉันรู้สึกถึงความรักเช่นนั้นที่มีให้พระองค์ ฉันไม่สามารถพูดออกมาเป็นคำได้...แต่ฉันก็ยังอยากเข้าใกล้มากขึ้น มันไม่ใช่การมีความรู้เรื่องหลักคำสอน แต่มันคือการมีชีวิตอยู่กับพระองค์ ที่จะให้สิ่งนี้เกิดขึ้นได้” ในขณะที่เธอเดินไปกับพระเจ้า เธอก็ยิ่งเข้าใกล้พระองค์มากขึ้น

ในปี 1873 ฮาเวอร์กอลเป็นพยานว่าเธอ “ได้รับการชำระจากความบาปทุกอย่างและเป็นคนบริสุทธิ์โดยฤทธิ์อำนาจของพระวิญญาณพระเจ้าในการชำระให้บริสุทธิ์อย่างต่อเนื่อง” ไม่มีอะไรมาขัดขวางการเดินไปกับพระเจ้าของเธอได้ คำอธิษฐานยอมจำนนต่อพระเจ้าของเธอได้กลายมาเป็นบทเพลงสรรเสริญยอดนิยมคือ “องค์พระเจ้า ขอครอบครองชีวิตของข้าพระองค์และทำให้ชีวิตบริสุทธิ์แด่พระองค์”

ฮาเวอร์กอลยอมจำนนต่อพระเจ้าในทุกสิ่งทุกอย่าง นี่คือความหมายของการเดินไปกับพระเจ้า คือการอยู่ใกล้ชิดกับพระองค์มากจนกระทั่งยอมให้ทุกสิ่งเป็นของพระองค์ หลังจากเดินไปกับพระเจ้ามาตลอดชีวิต คำอำลาสุดท้ายของฮาเวอร์กอลคือ “งดงามยิ่งนัก วิเศษยิ่งนักที่ได้อยู่ใกล้ประตูสวรรค์ พักสงบอย่างมีความสุข” น้องชายของเธอเขียนไว้ว่าใบหน้าของเธอมี “ความยินดีอย่างมาก เหมือนกับเธอพร้อมที่จะพูดคุยกับพระองค์แล้ว”

คุณฮาเวอร์กอลได้เดินไปกับพระเจ้า เธอเป็นคนที่บริสุทธิ์ การเดินไปกับพระเจ้าไม่ได้มีไว้สำหรับคนที่มีชีวิตในสมัยพระคัมภีร์เท่านั้น คุณสามารถเดินไปกับพระเจ้าได้ในวันนี้ คุณสามารถเป็นคนบริสุทธิ์ได้

พระเจ้า ขอครอบครองชีวิตและทำให้บริสุทธิ์แด่พระองค์

ครอบครองวันและเวลาของข้าพระองค์ ด้วยคำสรรเสริญที่ไม่สิ้นสุด

ครอบครองมือของข้าพระองค์และให้ความรักของพระองค์ทำให้มือเคลื่อนไหว

ครอบครองเท้าของข้าพระองค์ ทำให้ว่องไวและงดงามเพื่อพระองค์

ครอบครองเสียงของข้าพระองค์ เพื่อจะร้องเพลงถวายองค์ราชาผู้เดียวทุกเวลา

ครอบครองริมฝีปาก และเติมให้เต็มด้วยถ้อยคำจากพระองค์

ครอบครองเงินและทองของข้าพระองค์ ไม่มีสักนิดที่ข้าพระองค์จะยึดไว้

ครอบครองสติปัญญาและใช้พลังทุกอย่างตามที่พระองค์ปรารถนา

ครอบครองความประสงค์และทำให้เป็นของพระองค์ ไม่ใช่ของข้าพระองค์อีกต่อไป

ครอบครองหัวใจให้เป็นของพระองค์ ผู้เดียวที่นั่งบนบัลลังก์ใจของข้าพระองค์

ครอบครองความรักของข้าพระองค์ โอ องค์พระเจ้า ที่พระบาทของพระองค์คือคลังทรัพย์รุ่งเรือง

ครอบครองทั้งชีวิต ข้าพระองค์มีชีวิตอยู่เพื่อพระองค์เท่านั้น

(1) การเป็นคนบริสุทธิ์หมายถึงการรักษาความสัมพันธ์กับพระเจ้า ความบริสุทธิ์คือการเดินไปกับพระเจ้า

(2) การเดินไปกับพระเจ้าจำเป็นต้องมีวินัยในตนเองเพื่อจะปฏิเสธว่า “ไม่” ต่อความปรารถนาที่ผิด

(3) การมีวินัยในตนเองไม่ได้ปฏิเสธฤทธิ์เดชของพระคุณ เราได้รับความรอดโดยพระคุณ เราบริสุทธิ์ได้โดยพระคุณ

(4) การเดินไปกับพระเจ้าจำเป็นต้องมีการเชื่อฟังคำสั่งของพระเจ้า เราไม่สามารถเดินไปกับพระเจ้าพร้อมกับเดินในความบาปได้

(5) การเดินไปกับพระเจ้าจำเป็นต้องมีความไว้วางใจในพระสัญญาของพระเจ้าอย่างเต็มที่

(6) การเดินไปกับพระเจ้าหมายถึงการสร้างความสัมพันธ์อย่างต่อเนื่องทุก ๆ วันกับพระเจ้า

(7) ชีวิตที่บริสุทธิ์จำเป็นต้องมีความสัมพันธ์กับพระองค์ผู้เป็นเหมือนต้นองุ่นทุก ๆ วัน ชีวิตฝ่ายวิญญาณของเราขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ของเรากับพระเจ้าเท่านั้น

(1) ลองจินตนาการถึงคริสเตียนใหม่คนหนึ่งที่มาบอกกับคุณว่า “ฉันอยากมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับพระเจ้า ฉันรักพระเจ้า แต่มันยากที่จะรู้ว่าจะมีความสัมพันธ์กับพระองค์ได้อย่างไร ฉันมองไม่เห็นพระเจ้า ดูเหมือนพระองค์อยู่ห่างไกล ฉันจะทำอะไรได้บ้าง?” ขอให้เขียนคำตอบหนึ่งหน้ากระดาษเพื่อตอบคำถามของผู้เชื่อคนนี้ ในชั่วโมงเรียนถัดไป ให้แต่ละคนอ่านคำตอบของตัวเอง แล้วอภิปรายคำตอบร่วมกันในชั้นเรียน

(2) เริ่มต้นชั่วโมงเรียนถัดไปโดยการท่องจำ 1 ยอห์น 1:6-7