Lesson 5: Ang Pangkalahatang Argumento para sa Pananampalatayang Kristiyano

(1) Magbigay ng pagsusulit gamit ang Mga Tanong sa Pagbabalik-Aral mula sa Aralin 4.

(2) Ang bawat mag-aaral ay magbibigay ng maigsing buod ng kanilang pakikipag-usap para sa takdang-aralin para sa “Apologetics at ang mga Kamay” sa dulo ng Aralin 4.

(3) Isasaulo ng mga mag-aaral ang 1 Tesalonica 2:13.

(4) Isasaulo ng mga mag-aaral ang Pangkalahatang Pangangatwiran para sa Pananampalatayang Kristiyano.

(5) Talakayin ang bawat tanong na may markang ►.

(6) Itanong ang bawat Tanong sa Pagbabalik-Aral sa panahon ng leksiyon at muli sa dulo ng klase.

Inihahayag ng maikling araling ito ang mga pangangatwirang bubuuin sa Aralin 6-8. Maaaring hindi mo lubos na maunawaan ang araling ito hanggang hindi mo napag-aaralan ang mga susunod na aralin.  Upang pinakamabuting maunawaan ang pangangatwiran para sa pananampalatayang Kristiyano, basahin mo ang leksiyong ito, isaulo ang nakatakdang talata, pag-aralan ang Aralin 6-8, at pagkatapos pagbalik-aralan muli ang leksiyong ito.  Pagkatapos mong matutuhan ang mga pangangatwiran sa mga sumusunod na leksiyon, maaari mong balikan ang araling ito para sa mas malinaw na pag-unawa.

Nang makita ni Lee si Jia sa labas ng kanilang apartment, mukhang seryoso ito.  Pagkatapos magkumustahan sandali, sinabi ni Jia, “Maaari ba akong magtanong? Bigyan mo ako ng isang matapat na sagot.”

“Oo naman!” nag-aalalang tugon ni Lee.  Bagaman madalas siyang makipagtalo kay Jia, iginagalang ni Lee ang malalim na pananampalatayang Kristiyano nito.  Malinaw na talagang sinsero si Jia sa pagmamalasakit kay Lee bilang isang tao.  Umasa siya na hindi naman ito galit sa kanya.  Nagpatuloy si Lee, “May problema ba?”

“Wala namang problema, subalit nag-iisip lamang ako. Nag-uusap tayo tungkol sa pananampalatayang Kristiyano, subali’t tunay bang hinahanap mo ang katotohanan?  Kung ang mga tanong mo ay para lamang sa iyong pag-iisip, hindi mo talaga makikilala  ang Nagbibigay ng Katotohanan.  Hinahanap ba talaga ng iyong puso ang katotohanan?”

Ilang minutong nag-isip si Lee.  Kung minsan kinaiinggitan niya ang pananampalataya ni Jia sa Dios; subali’t hindi siya sigurado kung handa ba siyang tanggapin ang relihiyon ni Jia, kahit pa nasagot na nito ang lahat ng kanyang mga tanong.  Sinabi ni Lee, “Hindi ko alam. Sa palagay ko tatanggapin ko ang katotohanan kahit pa ayaw ko iyon.  Subali’t hindi ako sigurado.”

Tumugon si Jia, “Sa palagay ko, kailangan mong tanungin ang iyong sarili, ‘Talaga bang hinahanap ko ang katotohanan?’ Kung wala ang katapatan mula sa iyong pag-iisip, ang ating mga pag-uusap ay hindi hihigit pa sa pagtatanong lang ng iyong isip.  Pag-isipan mo ang tanong na ito at muli tayong mag-usap bukas.”

Kung nais mong magharap ng kaso para sa pananampalatayang Kristiyano, mahalaga na magkaroon ng isang mabuting pangangatwiran para sa pagkasi/inspirasyon ng Biblia at ang katotohanan ng Kristiyanismo.  Maraming tao ngayon ang nagsasabi, “Hindi mahalaga kung ang isang relihiyon ay totoo.  Ang mahalaga ay kung kapaki-pakinabang sa iyo ang iyong relihiyon.” Ipinipilit nila, “Walang bagay na absolute, kayat hindi natin malalaman na ang alinmang relihiyon ay totoo.”

Gayunman, natutuhan natin sa Aralin 2 na hindi valid ang pangangatwirang ito. Ang katotohanan ng ating relihiyon ay napakahalaga. Kung hindi totoo ang Kristiyanismo, ang mga Kristiyano ay hangal sa pagsunod sa isang huwad na relihiyon.

Sa leksiyong ito, magsisimula tayong gumawa ng kaso para sa pananampalatayang Kristiyano.  Makikita natin na ang Kristiyanismo ay isang makatwirang pananampalataya.  Mapagtitiwalaan natin na ang Kristiyanismo ay totoo.  Ang ating kaso ay nangangatwiran na:

1. Ang Biblia ay ang Salita ng Dios.
2. Si Jesus ang tanging daan papunta sa Langit.
3. Totoo ang pananampalatayang Kristiyano.

Ang mga sumusunod na leksiyon ay magbibigay ng katibayan para sa bawat block sa ating kaso para sa Kristiyanismo. Para sa ngayon, matututuhan mo ang bawat block na ginamit para sa ating kaso.

Ang unang block sa ating kaso ay Mapagkakatiwalaan ayon sa Kasaysayan. Mapagkakatiwalaan ayon sa kasaysayan ang Bagong Tipan.  Kung ang Biblia ay hindi mapagkakatiwalaan sa kanyang kasaysayan, walang tayong maaaring mapanghawakan.  Subali’t kung ang Biblia ay tumpak ayon sa kasaysayan, mayroon tayong sapat na ebidensiya upang maniwala na si Jesus ay muling nabuhay mula sa mga patay at tumupad sa maraming propesiya patungkol sa Mesiyas.

Ang mga blocks ng Propesiya at Muling Pagkabuhay ay nagpapakita na si Jesus ay siya nga ayon sa kanyang sinabi—ang Mesiyas, ang Anak ng Dios, ang Dios na nagkatawang-tao. Ang blocks ng Propesiya at Muling Pagkabuhay ay sumusuporta sa katotohanan na si Jesus ay Dios.

Ang susunod na bahagi ng ating kaso ay nagsasabi na si Jesus ay hindi maaaring magkamali.  Dahil si Jesus ay Dios, alam natin na siya ay hindi maaaring magkamali.  Ang maging infallible ay nangangahulugan na si Jesus ay hindi maaaring maging mali.  Sinabi ni Jesus na ang Biblia ay ang Salita ng Dios at siya ang tanging daan patungo sa Dios.

Ang katotohanan na si Jesus ay hindi maaaring magkamali ay sumusuporta sa itaas na block ng ating kaso: Totoo ang Kristiyanismo! Si Jesus, ang Anak ng Dios, ay nagkatawang-tao, namatay sa krus, at muling mabuhay mula sa libingan upang tayo ay mapatawad at muling maiugnay sa Dios.  Ito ang mensahe ng pananampalatayang Kristiyano.

Mga Tanong sa Pagbabalik-Aral

(1) Ano-ano ang anim na blocks na sumusuporta sa kaso para sa pananampalatayang Kristiyano?

Ang anim na mga bloke ay kumakatawan sa serye ng mga pahayag na nagdadala sa atin sa isang makatwiran/logical na konklusyon. Sa Aralin 6-8, makikita natin ang ebidensiya para sa bawat isang pahayag. Para sa leksiyong ito, isaulo ang bawat pahayag at ang konklusyon.

Pahayag 1: Ang Bagong Tipan ay mapagkakatiwalaan patungkol sa kasaysayan.

Ito ang pundasyon ng ating kaso para sa pananampalatayang Kristiyano. Kung hindi tumpak ang Bagong Tipan ayon sa kasaysayan, wala tayong kaso.  Kung ang Bagong Tipan ay tumpak ayon sa kasaysayan, maaari nating matibay na maipagtanggol ang katotohanan ng pananampalatayang Kristiyano.

Pahayag 2: Tinupad ni Jesus ang mga propesiya tungkol sa Mesiyas.

Tinupad ng buhay, ministeryo at kamatayan ni Jesus ang di-mabilang na propesiya na ipinahayag daang taon bago pa siya isinilang.

Pahayag 3: Muling nabuhay si Jesus mula sa mga patay.

Batay sa pagiging mapagkakatiwalaan ng Bagong Tipan, maaari nating pagtiwalaan ang ebidensiya na si Jesus ay muling nabuhay mula sa mga patay.

Pahayag 4: Ang muling pagkabuhay ni Jesus at pagtupad sa propesiya ay nagpapakita na siya ang Mesiyas, ang Anak ng Dios, ang Dios na nagkatawang-tao.

Kung si Jesus ay muling nabuhay mula sa mga patay at tumupad sa mga propesiya tungkol sa Mesiyas sa Lumang Tipan, samakatuwid Siya ang Anak ng Dios.

Pahayag 5: Dahil si Jesus ay Dios, hindi siya maaaring magkamali.

Kapag sinabing infallible, ibig sabihin walang pagkakamali. Kung si Jesus ay Dios, ang kanyang mga salita ay lubusang mapagkakatiwalaan.

Pahayag 6: Itinuro ni Jesus na ang Biblia ay ang Salita ng Dios at siya ang tanging daan patungo sa Dios.

Paulit-ulit, pinatotohanan ni Jesus na ang Kasulatan ay ang Salita ng Dios.[1] Paulit-ulit niyang sinabi sa kanyang mga tagapakinig na siya lamang ang tanging daan patungo sa Dios.[2]

Konklusyon: Kung si Jesus ay Dios, dapat nating paniwalaan ang kanyang sinabi:  Ang Biblia ay ang Salita ng Dios at si Jesus ang tanging daan patungo sa Dios. Samakatuwid, totoo ang Kristiyanismo.

Kung ang bawat isa sa mga pahayag sa itaas ay totoo, dapat totoo rin ang konklusyon.  Ang bawat isang pahayag ay itinatatag ayon sa sinundang pahayag, nagsisimula sa pagiging mapagkakatiwalaan ng Biblia patungkol sa kasaysayan.[3]

Una, pag-aaralan natin ang ebidensiya na ang Bagong Tipan ay tunay ngang mapagkakatiwalaan.  Sinasabi ng mga di-madaling maniwala na, “Ang Biblia ay nakopya na ng napakaraming beses na hindi na natin alam kung ano ang orihinal na nakasulat dito,” o kaya’y “Ang mga kuwento sa Bagong Tipan ay mga kathang-isip dahil ang mga ito ay nabuo lamang sa paglipas ng panahon.  Ang orihinal na pangyayari ay hindi katulad ng mga nakasulat sa Bagong Tipan."

Maaari ka bang tumugon sa mga pangungusap na ito? Ang mga ito ay karaniwang pagtutol sa pagtitiwala sa Bagong Tipan patungkol sa kasaysayan.  Sa susunod na aralin, matututuhan natin kung paano ipakikita sa isang tao na ang Biblia ay maaaring pagtiwalaan tungkol sa kasaysayan. 

► Talakayin ang bawat isa sa anim na pahayag at ang konklusyon.  Tiyaking nauunawaan mo kung bakit ang konklusyon ay dapat totoo kung ang mga pahayag ay totoo. Isaulo ang anim na pahayag at ang konklusyon.  Ito ang magiging pundasyon para sa susunod na tatlong aralin.  Kakailanganin mong isulat ang mga pahayag na ito at ang konklusyon  sa pagsusulit para sa araling ito.

Mga Tanong sa Pagbabalik-Aral

(2) Ilista ang anim na pahayag at ang konklusyon na nagbibigay ng kaso para sa pananampalatayang Kristiyano.

[1] Mateo 5:18, 15:4; Marcos 12:36; Lucas 24:44-46

[2] Juan 14:6

[3] “Hindi ako naging isang Kristiyano dahil pinangakuan ako ng Dios na magkakaroon ako ng mas maligayang buhay kaysa noong ako’y atheist pa.  Hindi siya nangako ng anupaman…. Naging Kristiyano ako dahil ang mga ebidensiya ay sobrang nakakakumbinsi na tunay na si Jesus ang tanging nag-iisang Anak ng Dios. Pinatunayan Niya ang kanyang pagiging Dios nang muling mabuhay mula sa mga patay. Ibig sabihin, ang pagsunod sa kanya ang pinakamakatwiran at logical na hakbang na maaari kong gawin.”
- Lee Strobel

Si Jordan Monge[1] ay isang atheist sa buong panahon niya sa mataas na paaralan.  Kapag kinakausap siya ng mga Kristiyano tungkol sa Biblia, nagagawa niyang talunin ang lahat ng kanilang pangangatwiran.

Taong 2008, nagtungo si Jordan sa Unibersidad ng Harvard upang mag-aral tungkol sa pamahalaan.  Ang motto ng Harvard ay Veritas, “Katotohanan”. Bilang isang atheist na mag-aaral sa Harvard, naharap si Jordan Monge sa katotohanang pangwalang-hanggan. 

Sa Harvard, naging kaibigan ni Jordan ang isa pang mag-aaral, si Joseph Porter, na isang matibay na Kristiyano. Hindi lamang isang Kristiyano si Porter, nagtataglay din siya ng matalinong kaisipan at nakakatugon siya sa mga pangangatwiran ni Monge laban sa pagkakaroon ng Dios. Sa patuloy na pagbibigay ni Monge ng kanyang mga pangangatwiran kay Porter, magalang itong nakikinig sa kanya at maingat siyang sinagot nito. Ngayon lamang siya nakakilala ng Kristiyanong katulad nito.

Si Ms. Monge ay isang atheist, subalit naniniwala siyang mayroong absolute na batas pangmoral na nagpapakilos sa ating sanlibutan.  Ipinakita sa kanya ni Joseph ang pagkakasalungatan ng pag-angkin ng absolutes tungkol sa tama at mali nang hindi naniniwala sa isang Dios na lumikha sa mga absolutes na ito. Ipinakita rin niya rito ang pagkakasalungatan ng paniniwala na ang sanlibutan ay nalikha ng “Big Bang” nang hindi ipinakikita na may isang tao o bagay na siyang dahilan upang maganap ang Big Bang.

Dahil sa mga pangangatwirang ito, si Jordan ay naniwalang mayroong Dios, gayunman patuloy niyang tinanggihan si Jesus bilang ang Dios na nagkatawang-tao.[2]  Sa kanyang patuloy na pagbabasa, gayunman, nalaman niya na inilalarawan ng mga Kristiyano ang pag-ibig bilang “ang pagtatalaga ng sarili para sa tunay na kabutihan ng ibang tao.” Napagtanto ni Ms. Monge na ito ang dahilan kaya’t isinakripisyo ng Dios ang kanyang Anak upang mamatay para sa mga makasalanan.  “Gayon na lang ang pag-ibig ng Dios sa sanlibutan kaya’t ibinigay niya ang Kanyang Nag-iisang Anak”. Iyon ang tunay na pag-ibig.

Isang araw, sa unang beses nabasa ni Jordan ang kuwento ng pagpapako sa krus. Napahagulgol siya nang mapagtanto niya ang kagandahan ng nagsasakripisyong pag-ibig ng Dios.

Nang sumunod na ilang buwan, pinag-aralan ni Jordan ang mga sinulat ng mga dakilang Kristiyano tulad nina Augustine, Blaise Pascal, at C.S. Lewis.  Nagsimula siyang mapagtanto na ang pananampalatayang Kristiyano ay hindi lamang maganda; ito ay totoo. Taong 2009, sa Linggo ng Pagkabuhay, si Jordan Monge ay binawtismuhan bilang isang bagong mananampalataya.  Sa unang pagkakataon, nalaman niya ang Veritas, ang “Katotohanan.”

[1] Ito ay sinipi sa patotoo ni  Jordan Monge na inilathala sa  Christianity Today, March 2013.

[2] Tinatanggap ng  isang  deist ang  “divine power” subalit hindi naniniwala na ipinahahayag ng Dios ang kanyang sarili sa personal na paraan sa sangkatauhan. Tinatanggihan ng isang deist ang pagkakatawang-tao at iba pang anyo ng espesyal na rebelasyon, subalit tinatanggap ang pangkalahatang rebelasyon sa pamamagitan ng kalikasan.

Nang sumunod na umaga, hinihintay na ni Lee sa daan si Jia. “Pinag-isipan ko na ang iyong tanong. Sa palagay ko, hindi mo mapatutunayan ang katotohanan ng pananampalatayang Kristiyano dahil sa palagay ko iyon ay isang kathang-isip lamang.  Gayunman, nais kong maging isang matapat na tao.  Kung maipapakita mo sa akin na ang pananampalatayang Kristiyano ay totoo, tatanggapin ko ang aking pagkakamali at sisikapin kong maniwala.”

Masayang sumagot si Jia, “Iyan lamang ang hinihiling ko, Lee.  Naniniwala ako na ipapahayag ng Dios ng Katotohanan ang kanyang sarili sa sinumang tunay na naghahanap ng katotohanan.  Pinag-aaralan ko na ang mga dahilan upang paniwalaan ang pananampalatayang Kristiyano.  Kung tutulungan ako ng Dios, sa palagay ko, kaya kong ipakita sa iyo na mayroong mabuting dahilan upang maniwala na mayroong Dios, na si Jesus ay nabuhay, namatay at muling nabuhay mula sa libingan upang dalhin tayo sa kaugnayan sa Dios. Mag-usap tayo sa susunod na linggo tungkol sa Biblia at kung ano ang ipinakikita nito tungkol sa katotohanan ni Cristo Jesus, ang Mesiyas.”

(1) Apologetics at ang Ulo: Sisimulan mo ang susunod na klase sa isang pagsusulit gamit ang mga tanong sa pagbabalik-aral mula sa Aralin 5.  Pag-aralang mabuti ang mga tanong na ito bilang paghahanda para sa pagsusulit.

(2) Apologetics at ang Puso: Kapag nagpapatotoo sa isang di-mananampalataya, mayroong panganib na makalikha ng intellectual competition/paglalabanang pangkaisipan. Dahil dito mararamdaman ng isang di-madaling maniwala na kapag siya’y nakumbinsi ng katotohanan ng pananampalatayang Kristiyano, “natalo” na siya sa kanyang pangangatwiran.  Hilingin sa Dios na maging sensitibo ka sa espiritu ng mga taong iyong binabahaginan. Ang Apologetics ay dapat makipag-ugnayan nang puso sa puso, hindi lamang isip sa isip.

(3) Apologetics at ang mga Kamay: Matapos pag-aralan ang pangangatwiran para sa pananampalatayang Kristiyano, ibahagi ang mga pahayag na ito sa isang di-mananampalataya. Kung maaari, kausapin uli ang di-mananampalataya na kinausap mo sa mga naunang aralin.  Itanong, “Kung maipakikita ko na ang bawat block ay totoo, papayag ka bang making sa aking pagpapahayag?”  Tandaan na ang iyong layunin ay hindi ang ipanalo ang iyong pangangatwiran, kundi magkaroon ng pagkakataon na ibahagi ang katotohanan.  Kumuha ng mga notes tungkol sa inyong pag-uusap upang maibahagi sa klase sa inyong susunod na pagkikita.

(1) Ano ang anim na mga bloke na sumusuporta sa kaso para sa pananampalatayang Kristiyano?

(2) Ilista ang anim na pahayag at konklusyon na nagbibigay ng kaso para sa pananampalatayang Kristiyano.

(3) Isulat ang 1 Tesalonica 2:13.