Lesson 12: İştah, Zaman, Mizaç ve Kişisel Kanaatler: Kişisel Disiplin

Sınıf liderine not: Ders 11'de öğrenilen kişisel disiplin alanlarını gözden geçirin. Öğrencilere Ders 11'den paylaşacakları kişisel duaları olup olmadığını sorun.

Bu dersin sonunda öğrenci:

(1) Mesih'in benzeyişine göre ruhsal oluşumda ki kişisel disiplinin önemini anlar.

(2) İştahını, zamanını ve mizacını nasıl eğiteceği ve bu disiplinleri nasıl uygulamaya koyacağı konusunda daha pratik bir anlayışa sahip olur.

(3) Kişisel kanaat geliştirmenin önemini öğrenir.

Bir Pastör

Bu kursta çalışırken yaşlı bir pastör arkadaşımın arkadaşlığından keyif aldım. Sohbetimiz sırasında hayatı ve hizmeti boyunca en büyük mücadelesinin tembellik olduğunu itiraf etti. “Çok fazla uyumaya ve çok az dua etmeye ayartıldım!” diye itiraf etti. "Cesaretimin kırıldığını ya da sıkıldığımı hissettiğimde dua etmek ya da ders çalışmak yerine gereğinden fazla uzun şekerlemeler yapıyorum." İyi haber şu ki arkadaşım hâlâ şefkatli ve Tanrı'nın onu (ruhsal olarak) dönüştürmesine izin vermeye kararlı görünüyor. Konuşmamızdan kısa bir süre sonra bir akşam, cemaatine bir dua adamı olma niyetinden bahsetti. Bu vaadi yerine getirmenin kolay olmayacağının ve Kutsal Ruh'un sağlayacağı kişisel disiplinin gerekeceğinin farkında.

Bir Anne

Bir zamanlar İsanın öğrencisi olmak üzere yetiştirdirmeye çalıştığımız genç bir anne, ruhsal açıdan oldukça dengesizdi. Tanrı'ya karşı samimi bir açlığı vardı, ancak kişisel disiplin eksikliği hem kendisini hem de ailesini üzdü. Çamaşırlar birikiyor, kirli bulaşıklar lavaboyu dolduruyor ve o onları yıkamadan önce tezgahın üzerini kaplıyordu. Tanrıyla sessiz zaman geçirme hayatı çok düzensizdi. Kötü beslenme alışkanlıkları ve egzersiz eksikliği nedeniyle sağlıksızdı. Kocası ve çocukları bakımsızdı. Kendi itirafına göre, öz disiplin eksikliği ruhsal yaşamını oldukça yetersiz hale getiriyordu. Yıllar süren mücadelenin ardından nihayet kişisel disiplin konusunda ciddileşti ve hikayesi değişmeye başladı.

Mesih'in benzeyişine göre büyümek kişisel disiplinden ayrılamaz. Bu derste ve son dersimizde ruhsal oluşum için kişisel eğitim veya disiplinin hayati önem taşıdığı bilinen alanları tartışıyoruz:

1. Dil

2. Cinsel arzuları da içeren düşünce hayatı

3. İştah

4. Mizaç

5. Zaman

6. Kişisel kanaatler

Bu kişisel disiplinlerden ilk ikisini inceledik. Bu dersimizde son dördünden bahsedeceğiz.

İsa Mesih'in benzeyişine sahip Hristiyan yaşamındaki başarı, kendimize hakim olma konusunda ne kadar etkili olduğumuzla doğrudan ilişkilidir. Kişisel disiplin, Tanrı'daki mutluluğumuzun yanı sıra Tanrı'yı yüceltme ve O'nun müjdesini iletme yeteneğimizi de artıracaktır. Davut'un hayatı bunu göstermektedir.

Davud, genç bir çobanken arp, sapan ve şiirde ustalaştı. Bu küçük ustalıklar daha büyük nüfuzun kapılarını açtı ve ona hayal gücünün ötesinde fırsatlar sağladı. Arp onu kralın huzuruna çıkardı; sapan ona onur ve sonunda bir krallık kazandırdı; ve şiirleriyle o hâlâ her gün milyonlarca insanı teşvik ediyor, etkiliyor ve ibadet yaşamlarının şekillenmesine yardımcı oluyor.

Belki küçük şeylerin gerçekten önemli olmadığını düşünme eğilimindesiniz, ama önemliler. Küçük şeylerde sadakat önemlidir. Amy Carmichael okuyucularına meydan okudu:

Her şey önemlidir, en ufak şey bile. Büyük olsun, küçük olsun her şeyi Rabbinizin rızası için yaparsanız, o zaman O'nun daha sonra yapmanız için seçtiği iş her neyse yapmaya hazır olursunuz.[1]

Kişisel disiplin istediğimiz kadar kolay değildir! Bir gün eşim Becky, kızlarımızdan biri olan Carrie'yi kız kardeşine kızdığı için cezalandırdı. Carrie o zamanlar sadece üç ya da dört yaşındaydı. Becky, "Kendinizi kontrol edebilmeniz için gerçekten Tanrı'dan yardım istemeniz gerekiyor" dedi. Carrie odasına gitti ve birkaç dakika sonra yüzünde kocaman bir gülümsemeyle yeniden ortaya çıktı! "Neden gülümsüyorsun tatlım? Neden bu kadar mutlusun?" diye sordu annesi. "Çünkü kendimi kontrol edebilmem için dua ettim!" dedi. Birçok Hristiyan gibi Carrie de öz kontrolün Tanrı'nın ona hemen vereceği bir şey olduğunu düşünüyordu; ama Carrie'nin babası olarak o zamandan beri Tanrının böyle yapmadığını gözlemledim!

► Kilise içinde muhtemelen yıllar boyu kişisel disiplin gerektirecek alanlarda anında olgunluk arayışına yönelik bir eğilim görüyor musunuz?

Disiplinli insanların ciddi ve neşesiz olduklarına dair bir düşünce vardır. Nasıl baktığımıza bağlı. Olimpiyat sporcuları sporlarını yaparken mutlaka acıdan paylarına düşenlere katlanırlar; ama bunu rekabetin keyfi ve altın madalya kazanma şansı için yapıyorlar. Çiftçi toprağı işleyip tohumları ektiğinde acıdan payına düşene dayanır; ama bunu hasat sevinci için yapıyor: "Ağlayarak tohum çuvalını taşıyıp dolaşan, sevinç çığlıkları atarak demetlerle dönecek" (Mezmurlar 126:6). Ve Hristiyanlar kendilerini ruhsal ve kişisel olarak disipline ettiklerinde, bunu Tanrı'da gelişen bir yaşama yol açtığı için yaparlar. Disiplinli bir erkeğe veya kadına asla acımamalıyız. Tanrı'nın izniyle hayattan en iyi şekilde faydalanıyorlar.

Hiç şüphe yok ki iştah konusundaki disiplin, tüm kişisel disiplinlerin en zorlarından biridir; özellikle yemek söz konusu olduğunda. Yiyecek, Tanrı tarafından yalnızca yaşamı sürdürmek için değil, aynı zamanda kişisel zevkimiz için de sağlanır. Ama asla Tanrının yerini alması düşünülmedi. Hiçbir zaman nihai rahatlık ve tatmin sağlamayı amaçlamamıştır. Fakir bir ülkede ya da daha reffah bir ülkede yaşamanız gerçekten önemli değil; iştahınızı eğitmek ruhsal ilerleme için hayati öneme sahiptir.

Batı'da bazı Hristiyanlar oburluk ve zevklerine düşkünlük ruhunu normalleştirdiler. Dolabımızda bir düzine çift olmasına rağmen yeni ayakkabı almaya devam ediyoruz! İmkanlarımızın ötesinde yaşıyoruz ve borca giriyoruz. Kendimizi tıka basa doyurabilmek için "yiyebildiğin kadar yiyebilirsin" restoranlarını seçiyoruz. Ancak kutsal yazılar bu konuda açıktır: “Yarışa katılan herkes kendini her yönden denetler” (1. Korintliler 9:25).

İştahımıza hakim olmak ruhsal oluşum için neden hayati önem taşıyor?

(1) İştahlarımız hayatımızın yönünü belirler: “Hazineniz neredeyse, yüreğiniz de orada olacaktır” (Matta 6:21).

İsa her zaman arzuladığımız şeyleri aradığımızı öğretti; bu ister midemizdeki istek olsun, ister sekse, mala ya da güce duyulan tutkulu arzu ya da yüreklerimizin Tanrı'ya olan özlemi olsun. Kalplerimiz değer vermeyi seçtiğimiz şeyler tarafından şekillendirilir. Aşırı düşkünlük eğilimi olan bir erkek veya kadınsanız, bunun ruhsal ilerlemenize engel olduğunu bilmelisiniz.

Atasözleri şöyle der: “İştahına yenilecek olursan, daya bıçağı kendi boğazına” (Süleyman 'ın Özdeyişleri23:2). John Wesley bu ayeti başka kelimelerle ifade etti: "Sanki bir adam boğazına bıçak dayamış gibi iştahını dizginle!"[1] Bu, İsa'nın cinsel ayartmalarla ilgili olarak öğrettiği kökten öz sınırlamanın aynısıdır (Matta 5:28-30). Oburluk sadece beslenme sorunu değildir. Oburluk, tanımı gereği, ihtiyaç duyulandan fazlasını tüketmek demektir; dolayısıyla bu, ister yiyecek, ister para, ister mülk, ister güç olsun, her türlü iştah için uygulanabilecek bir tutumdur.

(2) Herhangi bir iyi şeye aşırı düşkünlük, en iyi olandan duyduğumuz tatmini azaltır: “Ne mutlu doğruluğa acıkıp susayanlara, çünkü onlar doyurulacaklar” (Matta 5:6).

Doğal arzularla meşgul olmak, zihnimizde ebedi şeylere daha az yer bırakacaktır. John Piper'ın belirttiği gibi: "Tanrı'nın yüceliğinin tezahürü için güçlü arzular hissetmiyorsak... bunun nedeni, dünya masasında çok uzun süre kemirmiş olmamızdır. Ruhumuz küçük şeylerle doludur ve büyüklere yer yoktur.”[2]

Çocukken günün en sevdiğim zamanı akşam yemeği zamanıydı! Aslında hala öyle! Lezzetli, ev yapımı yemeklerin beklentisi, eşimin ve çocuklarımın masa etrafındaki dostluğu ve kahkahaları hayatın en büyük zevklerinden bazılarıdır. Ancak, özellikle gençlik günlerimde, akşam yemeğinden önce sabırsızca atıştırdığım atıştırmalıkların, yemeğin en saf zevkini bozduğu zamanlar oldu. Yemek yiyorum ama aynı tatmin derinliğiyle değil. Burada bir ders var: Sabırsızlık, yemek yemeği daha keyifli hale getiren beklenti duygusunu ortadan kaldırır; ve zevke düşkünlük – çok fazla iyi şey- Hristiyanların ruhi tatmin olma duygusunu onlardan çalar.

(3) Yiyecek açlığı çok güçlüyse ruhsal görüşümüz engellenir.

Yuhanna 4'te öğrencileri yiyecek satın almak için Samiriye'ye giderken, İsa susamış bir canı kurtuluşa götürdü. Öğrenciler geri döndüklerinde İsa'yı yemek yemeye teşvik ettiler; ama o şöyle dedi: "Benim, sizin bilmediğiniz bir yiyeceğim var... Benim yemeğim, beni gönderenin isteğini yerine getirmek ve O'nun işini tamamlamaktır" (Yuhanna 4:32-34). Tıpkı öğrencileri gibi İsa'nın da yaşamak için yiyeceğe ihtiyacı vardı; ama öğrencilerini, iştahlarının onları, çevrelerindeki Ruh'un işlerine karşı kör etmesine izin vermemeleri konusunda eğitiyordu. Onlara, Babayı memnun eden şeyi yapmanın, eve servis edilen en iyi öğle yemeğinden çok daha tatmin edici olduğunu öğretti.

Aklımıza Tanrı'nın işleri dışında hiçbir şey hakim olmamalıdır. Yemek ve cinsel arzu bağlamında -ancak bu tüm iştahlar için geçerlidir- Pavlus şunları söyledi: " Bana her şey serbest” diyorsunuz, ama her şey yararlı değildir. “Bana her şey serbest” diyorsunuz, ama hiçbir şeyin tutsağı olmayacağım” (1. Korintliler 6:12-13).

Kutsal yazılarda oburluk ve sarhoşluk gibi ölümcül günahların, aynı zevke düşkünlük kaynağından kaynaklandığı söylenir.

► Yasanın Tekrarı 21:20 ve Süleyman’ın Özdeyişleri 23:21'e bakın. Oburluk günahını çoğu insanın ne kadar ciddiye aldığını düşünüyorsunuz?

İştahımızı Kısıtlamamıza Yardımcı Olacak Pratik Tavsiyeler

1. Kendinden önce başkalarına hizmet edin. Bu, zevkinize düşkünlükle savaşmanın harika bir yoludur.

2. Her şeyde ölçülü olmak için kendinizi disipline edin.

3. Sizi aşırı iştahınıza kaptıracak durumlardan, kişilerden veya yerlerden kaçının.

4. Sağlığınızın ve kaynaklarınızın sadakatle yönetimi konusunda kendinizi disipline edin.

5. Ruhsal disiplinlerle ilgili derslerde öğretildiği gibi oruç tutun. Tanri'ya olan açlık, yani oruç tutmak, yanan iştah ateşini söndürmek için en iyi disiplinlerinden biridir.

6. Kendinizi kısıtlama ve ölçülülük için güdünüz Tanrı'nın hoşnut olması olsun! Kişisel disiplinin asla kendi başına bir amaç olmaması gerektiğini, sonsuzlukla ilgili şeylerden daha fazla keyif almanın bir yolu olması gerektiğini unutmayın.

Sabırlı kişi yiğitten üstündür, Kendini denetleyen de kentler fethedenden üstündür. (Süleyman’ın Özdeyişleri 16:32).

Kendini denetleyemeyen kişi yıkılmış sursuz kent gibidir (Süleyman’ın Özdeyişleri 25:28).

İnsan davranışını inceleyen insanlar bize her insanın kişilik ve mizacın benzersiz bir birleşimi olduğunu öğretti. Çeşitli kişilik özellikleri bazen şu şekilde tanımlanmıştır:[1]

Dışa dönüklük ve içe dönüklük

• Dışadönükler, insanların etrafında olmayı severler ancak kendilerini ilgi odağı haline getirme eğilimindedirler.

• İçedönükler daha derinlemesine düşünürler ve yalnızlıktan hoşlanırlar ancak çok ihtiyaç duyulan arkadaşlıklardan uzaklaşma eğilimindedirler.

Duyuları Yoluyla Anlama ve Sezgi Yoluyla Anlama

• Duyuları yoluyla anlayan kişiler rutini, ayrıntıları ve işleri sistematik şekilde yapmanın yollarını severler ancak esneklik konusunda zorluk çekerler.

• Sezgisel kişiler problem çözücüdürler ve tekrarlanan faaliyetlerden hoşlanmazlar ancak sabır ve harfi harfine yerine getirme konusunda zorluk çekerler.

Düşünme ve Hissetme

• Düşünen kişiler analitik, mantıklı ve makuldürler ancak başkalarına karşı duyarlılık konusunda zorluk çekerler.

• Hisseden kişiler, başkalarının nasıl hissettiğine duyarlıdır ancak insanları memnun etmeye eğilimlidirler.

Yargılamak ve Algılamak

• Yargılayan kişiler düzen ve kontrolü sever ancak sabırsızlık ve öfkeyle mücadele eder.

• Algılayan kişiler gevşek ve rahattır ancak erteleme sorunuyla mücadele ederler.

Her insan kişiliğini ve mizacını Kutsal Ruh'un kontrolü altına getirmelidir. Kutsal Ruh tarafından güçlendirilen özdenetimin meyveleri olmadan, zayıflıklarımız yaşamlarımıza hakim olacak ve Tanrı'yı yüceltme konusundaki eşsiz potansiyelimizi yok edecektir.

Mizaç Alanında Öz Disiplin Kazanmak İçin Pratik Tavsiyeler

1. İsa'nın yaşamını inceleyin ve davranışlarınızı Kutsal Ruh aracılığıyla onunkine uygun hale getirin. Ne kadar O'na benzersek kişiliğimiz ve mizacımız o kadar kutsallaşacaktır

2. Mesih'teki kardeşlerinizi gücendirmek için bahaneler üretmeyin. Alçakgönüllü olun. Başarısızlıktan cesaretiniz kırılmasın ama lütuf aramaya devam edin.

3. Tanrı'nın sizi yarattığı kişi olduğunuz için minnettar olun ve başkalarının kişiliği ve mizaçları için şükredin.

► Grubunuzun üyelerinden İncil'deki karakterlerin bazı kişilik ve mizaçlarının güçlü ve zayıf yönlerini isimlendirmelerini isteyin. Sizce onların hangi mizaç ve kişilik özelliklerinin kutsallaşması gerekiyor, hangi kişisel özellikleri asla kutsallaşmayacak?

İşinde usta birini görüyor musun? Öylesi sıradan kişilere değil, krallara bile hizmet eder(Süleyman’ın Özdeyişleri 22:29).

Menteşeleri üzerinde dönen kapı gibi, tembel de yatağında döner durur (Süleyman’ın Özdeyişleri 26:14).

Zaman Disiplini: Mükemmel Olanın Peşinden Gidin

Zaman konusunda disiplin, her anı yoğun faaliyetlerle doldurmamız anlamına gelmez; her anı en üstün iyilikle doldurmayı öğrenmemiz anlamına gelir: "Duam şu ki..... üstün değerleri ayırt edebilesiniz” (Filipililer 1:9-10). Belirli bir anda yapabileceğiniz en üstün şey sadece uyumaksa, o zaman uyuyun. İnternette amaçsızca dolaşmayın. Eğer en üstün şey sessizce meditasyon yapmak veya dua etmekse, o zaman daha az önemli bir şey yerine bunu yapın. Belirli bir anda en üstün şey ibadet etmek, ders çalışmak, okumak, gitar çalmak, yazmak, çamaşır yıkamak, ikinci bir dil öğrenmek veya müjdeyi vaaz etmekse, o zaman kendinizi bu en mükemmel şeyi yapmak için disipline edin. Yapabileceğiniz en üstün şey hasta çocuğunuza şefkatle bakmak, yemek pişirmek, ailenize gelir sağlamak, bir ev inşa etmek, bir arkadaşınızla veya meslektaşınızla sohbet etmek veya Tanrı'nın dünyasının güzelliklerinin tadını çıkarmak...en üstün şey ne olursa olsun, herhangi bir anda kendinizi başka bir şey yerine bunu yapmak için eğitmektir.

Ve buna şunu da eklememiz gerekir ki, zamanı kurtarmak, elimizin yapmak için bulduğu her şeyi, Rab İsa'nın adıyla, şükranla ve O'nun yüceliği için tüm gücümüzle yapmamız anlamına gelir. Eğer kendimizi bunu yapacak şekilde eğitirsek, dünyadaki kısa günlerimizi kurtarmış oluruz.

1. Tüm gücümüzle “Çalışmak için eline ne geçerse, var gücünle çalış” (Vaiz 9:10a).

2. Rab İsa'nın adıyla, şükranla “Söylediğiniz, yaptığınız her şeyi Rab İsa'nın adıyla, O'nun aracılığıyla Baba Tanrı'ya şükrederek yapın” (Koloseliler 3:17).

3. Tanrı'nın yüceliği için “Sonuç olarak, ne yer ne içerseniz, ne yaparsanız, her şeyi Tanrı'nın yüceliği için yapın” (1. Korintliler 10:31).

Bu çok az kişinin ulaşabildiği çok yüksek bir standarttır, eminim. Ancak bu, çabalamamız gereken türden bir disiplindir.

Zaman Disiplini: Tanrı'nın Size Özgün Çağrısı Olan ve Yapmanız İçin Donattığı Şeyi Yapın

İsa yalnızca Babasının kendisine özgün olarak yapmasını söylediği şeyleri yaptı (Yuhanna 8:29). Babasının kendisinden gitmesini istediği yere gitti ve Babasının ondan söylemesini istediği şeyi söyledi. Zaman yönetimi konusunda bizim modelimizdir.

Pek çok "Davut", Saul'un zırhını giymeye çalışarak (1. Samuel 17:38-39) ya da başarılı insanların yaptıklarını taklit etmeye çalışarak zaman kaybediyor. Bunu bende yaptım. Pastoral hizmetimin ilk yıllarında, başarılı bir pastörün bizi ev ev gezmeye ve insanları kiliseye davet etmeye davet ettiği bir seminere katıldığımı çok iyi hatırlıyorum. Görünen o ki başarısının sırrı buydu, bu yüzden ben de bunu yapmam gerektiğini hissettim (Amerika'da çoğu insanın kapısını çalan yabancılara karşı çok düşmanca davranmasına rağmen). Bir cumartesi sabahı dehşet içinde kendimi kapıdan dışarı çıkmaya zorladım. "Belki de çarmıhımı yüklenip İsa'yı takip etmenin anlamı budur" diye düşündüm. Yakındaki bir mahalleye gittim ve evde kimsenin olmayacağını umuyordum. Cesaretimi toplamaya çalışarak sokakta bir aşağı bir yukarı yürüdüm; ama yaklaşık bir saat sonra, tek bir kişiyle bile karşılaşmadan tamamen mağlup bir halde eve döndüm! Hizmetteyken, İsa'ya itaat etmenin bizi sıklıkla konfor alanımızın dışına çıkardığını, ancak onun bizi armağan alanımızın dışına nadiren çıkardığını öğrenmem biraz zaman aldı.

Sizin için doğru olmayan, çağrılmadığınız veya yapmaya yetkili olmadığınız iyi şeyleri yapmak üzere kendinize baskı yapılmasına izin vermeyin. Elçilerin İşleri 6'da, İsa'nın dua çağrısına ve Tanrı'nın Sözü hizmetine odaklanmaya devam etmeleri gerektiğinden, servis masaları gibi iyi hizmetlerle dikkatlerinin dağılmasını reddeden ilk elçileri düşünün: “Biz ise kendimizi duaya ve Tanrı sözünü yaymaya adayalım” (Elçilerin İşleri 6:1-4).

► Grubunuzdaki birinden, başka birinin ruhsal armağanını kopyalama konusunda baskı hissettiği bir anı paylaşmasını isteyin. Sonuç ne oldu?

Zaman Disiplini: Ağır İlerleme—Heyecansız Çalışma

Bu nesil, heyecan arayan bir nesil, ancak dünyada en iyi şeyleri yapanlar, içinde hiçbir heyecan olmadığında bile doğruyu yapmaya devam edenlerdir. Ne yaparsanız yapın, sonunda yeni bir şeyin heyecanı angaryaya dönüşür. Artık arzuyla hareket etmiyor ve motive olmuyorsak işte disiplinin devreye girdiği yer burasıdır. Bir süre önce yoğun bir can sıkıntısı mevsimine katlandım! Bir zamanlar beni heyecanlandıran hizmetler artık bana çok zor geliyordu. Meydan okuma bir zamanlar olduğu gibi orada değildi. Hayatın tadı acıya dönmüştü. Sanırım herkes bu ayartmayı anlıyor. Hristiyan yaşamı çoğu zaman cesaret gerektirir! Sıkıntımın ortasında, Oswald Chambers'ın yürüyüşle ilgili tam zamanında söylediği şu söze rastladım:

“Yürümek” kelimesi Kutsal Kitapta bir kişinin karakterini ifade etmek için kullanılır... Fiziksel ya da duygusal olarak sağlıksız bir durumda olduğumuzda, hayatta her zaman heyecan ararız.[1]

Hristiyan yaşamı her şeyden çok yürümekle ilgilidir.

• “Ruh sayesinde yaşıyorsak, Ruh'un izinde yürüyelim” (Galatyalılar 5:25).

• “... siz de öylece sevgi yolunda yürüyün” (Efesliler 5:2).

• “Ama O ışıkta olduğu gibi biz de ışıkta yürürsek...” (1. Yuhanna 1:7).

Yürümek, koşmaktan çok daha fazla sabırlı istikrarı ister. Onu memnun eden şey, ilham verecek çok az şey olsa bile tutarlı, sadık ve disiplinli, kararlılıkla dolu bir yaşamdır. Yürümek zordur. Yürümek sabır ve azim gerektirir. “Sürekli iyilik ederek yücelik, saygınlık, ölümsüzlük arayanlara sonsuz yaşam verecek:” (Romalılar 2:7). Yürümek karakteri geliştirir. Yürümek, bizi daha iyi öğrenciler yapar ve Tanrı'nın bazı amaçlarını ruhsal yaşamlarımızda yerine getirir. Bu disiplin bizi daha çok memnun kılar.

Krallık heyecan arayanlarla değil, gayretli ve azimli kimselerle ilerler. Milyonları Tanrı'nın krallığına getirmek için kutsal yazı çevirileri kullanılan Hindistan'ın büyük misyoneri William Carey, başarısının sırrının ağır ağır yürümeyi öğrenmiş olmasında olduğunu söyledi: “Ağır yürüyebilirim. Herhangi bir kesin arayışta ısrar edebilirim. Her şeyi buna borçluyum.”

Misyoner ve ibadet kitabı yazarı Bayan Charles E. Cowman, Streams in the Desert'de şunları gözlemlediğini söyledi: “Yarının görkemi, bugünün zahmetine dayanır. Birçokları haç olmadan ihtişamı, yanmadan parlamayı ister; ama çarmıha gerilme taç giyme töreninden önce gelir.”[2]

Bugün hayatın zahmetini sadakatle aşmayı öğrenenler, yarın Tanrı'nın sunabileceği en iyi şeylerin tadını çıkaranlar olacaktır. Ağır ağır çalışanlar, mutlu hasatçılar olacak: “Ağlayarak tohum çuvalını taşıyıp dolaşan, sevinç çığlıkları atarak demetlerle dönecek” (Mezmurlar 126:6). Gelecek hakkında hayal kurmak ya da sahip olamayacağınız şeylere imrenmek yerine, şu anda mevcut görevlerinize odaklanma disiplinini öğrenin, böylece daha mutlu bir Hristiyan olacaksınız.

Zaman Alanında Kişisel Disiplin İçin Pratik Tavsiyeler

(1) Mükemmel için iyiyi feda edin.

İyi, en iyinin düşmanıdır. Rab'den, sizin için en iyi olmayan, kişisel ve ruhsal olarak verimli olmayan faaliyetlere gözlerinizi açmasını isteyin. Tanrı’dan, sizi en iyi şeyler uğruna iyi şeylerden vazgeçmeye istekli kılmasını isteyin. Kalbinizi, spora, TV ve filmlere, haberlere ya da alışverişe çok fazla zaman ayırmanın, sizi daha büyük bir sevince götüren faaliyetlerden mahrum bırakabileceği düşüncesine açın: yeteneğinizi geliştirmek, Rab ile paydaşlık etmek, evliliğinizi beslemek, çocuklarınızla keyifli zaman geçirmek, Hristiyan hizmeti veya fiziksel egzersiz gibi.

(2) Dua ederek planlar ve hedefler oluşturun.

Genç ve yaşlı pek çok Hristiyan erkek ve kadının en büyük zayıflıklarından biri, günlük yaşamda net hedefler olmadan amaçsızca dolaşmaları. Dua ederek hedef belirlemek, odaklanmamızı sağlayan çok ruhsal bir egzersiz olabilir.

Liseden sonra en büyük oğlum Timothy üniversiteye gitmeden önce bir yıl izin almaya karar verdi. Eşim ve ben, onun ulaşmaya çalışacağı bazı spesifik hedefleri olduğu sürece bu karara onay verdiğimizi söyledik. Bu meydan okumayı kabul etti; sağlıklı hedefler oluşturmasına yardımcı olmak için bu basit büyüme planını oluşturdum.

Yazdırılabilir PDF buradan ulaşılabilir.

Dürüst olmak gerekirse, tanıdığım en fazla Ruhla dolu erkek ve kadınlar hayatlarını düzenli bir şekilde sürdürüyorlar. Kutsal Ruh'un hayatımızdaki önemli hizmetlerinden biride kaosumuza düzen getirmektir. Kutsal Ruh'la ne kadar işbirliği yaparsak o ölçüde düşüncelerimiz, sözlerimiz, davranışlarımız ve çevremiz düzene girer.

Bu her dakikanın veya saatin planlı olmasından değil, hayatta net bir odak noktasına ve yöne sahip olmalarındandır. İşlerin o kadar net olmadığı mevsimlerde, sabırla Rab'bin yönlendirmesini beklerler.

(3) Yapılması gereken bir sonraki şeyi derhal yapın.

Tembelin tarlasından... geçtiğimde, her yanı dikenlerin, otların kapladığını gördüm. Gördüklerimi derin derin düşündüm, seyrettiklerimden ibret aldım. “Biraz kestireyim, biraz uyuklayayım, ellerimi kavuşturup şöyle bir uyuyayım” demeye kalmadan, yokluk bir haydut gibi, yoksulluk bir akıncı gibi gelir üzerine (Süleyman’ın Özdeyişleri 24:30-34).

Hizmetimizin ilk birkaç yılı boyunca Becky ve ben Elizabeth Elliot'ın radyo yayını Gateway to Joy'u mümkün olduğunca sık dinlerdik. Anlattığı tüm misyonerlik hikayeleri ve sunduğu tüm bilgelik arasında hiçbir şey bize onun sık sık tekrarladığı "Sonraki şeyi yapın" öğüdünden daha fazla yardımcı olmadı. Bununla demek istediği, sıkıcı ya da pek arzu edilmeyen durumumuzu düşünmek yerine, aklımızı ve çabamızı bir sonraki göreve odaklamamız gerektiğiydi; özellikle bu görev küçük ve önemsiz görünse de. Eğer çamaşırların yıkanması gerekiyorsa; okumamız gereken bir kitap ya da yazmamız gereken bir mektup varsa; eğer mali durumumuzu düzenlemek gerekiyorsa; bir mesaj için çalışmamız gerekirse; bahçede yabani otların temizlenmesi gerekiyorsa; eğer danışmanlık yapmamız gereken biri varsa; çocuklarımızın veya eşimizin sevgimize, şefkatimize, ilgimize ihtiyacı varsa; veya bir ampulün değiştirilmesi gerekiyorsa; bir başkasının hayatını daha keyifli hale getirmek için yapabileceğimiz bir şey varsa, o şeyi yapmalıyız.

Yapılması gerekeni derhal yapma disiplinini geliştirmeliyiz, özellikle bunu yaparken heyecan duymadığımızda. Önce zor şeyleri yapmayı öğrenmeliyiz.

(4) Sadakatin zamanla sevince yol açtığını unutmayın.

Her şeyin bir mevsimi vardır (Vaiz 3:1), zevk mevsimleri de dahil. Tanrı'nın zamanladığı ve Tanrı tarafından bahşedilen zevkler her zaman kendimiz için aradıklarımızdan daha tatmin edici ve ödüllendiricidir.

Hizmetimin üçüncü yılında yirmi altı yaşında genç bir pastördüm ve şeytan beni Tanrı için asla hiçbir şey başaramayacağıma neredeyse ikna etmişti. Umutsuzluk içindeydim. Kafam karışmıştı. Kendimi kapana kısılmış hissettim. Aylarca. Göğsümde öyle bir yük vardı ki, açıkçası bazen ölmeyi bile diledim. Bir gün Kutsal Ruh bana gökyüzüne bakıp şöyle deme lütfunu verdi: “Baba, benim ve Becky için ne planladığını bilmiyorum. Pastoral hizmette kalmamızı mı istiyorsunuz, yoksa bir gün bize kültürler arası hizmetin kapısını mı açarsın bilmiyorum. Ama baba, kendimi yeniden sana ve ne olursa olsun, nerede olursa olsun senin kusursuz isteğine adıyorum.” Ayrıca o gün Rab'be, ne kadar cazip olursa olsun, asla kendi başıma bir kapı açmaya çalışmayacağıma ve O'nun, insanların kalplerini kendi iradesiyle hizalama gücüne güveneceğime dair söz verdim. Tanrı bu yeni kutsama duasını duydu ve hemen ertesi gün ailemizi inkar edilemez bir kesinlikle misyonerlik hizmetine çağırdı. Tanrı'nın bizi hazırladığı şeyin bu olduğunu biliyorduk.

“Her şey serbest” diyorsunuz, ama her şey yararlı değildir. “Her şey serbest” diyorsunuz, ama her şey yapıcı değildir (1. Korintliler 10:23).

Olgunluğun işaretlerinden biri artık “Yasa neye izin veriyor?” diye sormamamızdır veya "Neyle idare edebilirim?" ama bunun yerine şunu sormaya başlayın: "Bu bana yardımcı olur mu?" ve "Bu beni Tanrı'ya yaklaştıracak mı veya Mesih'in daha iyi bir takipçisi yapacak mı?" En önemli disiplinlerden biri, yaşamlarımızda kişisel sınırların ve kanaatlerin oluşmasıdır; kişisel saflık, arkadaşlıklar, giyim, müzik, eğlence, Rab'bin Günü ve diğerleriyle ilgili sınırlar ve kanaatler.

Kanaatler ve Kişisel Sınırlar Hakkında Unutulmaması Gereken Noktalar

(1) Bu spesifik kanaatler ve kişisel sınırlar mutlaka herkes için geçerli değildir. Prensip dışında Kutsal Kitapta onlar için spesifik bir ayet bulamayabiliriz. Bu nedenle asla başkalarından bunları talep etmemeliyiz veya kanaatlerimizi başkalarını yargılamak için kullanmamalıyız.

(2) Bu kişisel sınırlar ve kanaatler Kutsal Kitap ilkelerine dayanmaktadır, ancak belirli uygulamalar size özeldir. Rab sizin zayıf yönlerinizi fark etmenizi sağladıkça, Tanrı'ya olan tutkunuzu korumanıza yardımcı olacak kişisel sınırlar ve kanaatler geliştirirsiniz.

(3) Bu kişisel sınırlar ve kanaatler başkalarına duyulan sevgiyle oluşturulmalıdır (Romalılar 14:13-19). Hristiyanlar olarak yürüyüşümüzde sevgi uğruna özgürlüklerimizi sınırladığımız pek çok anlar vardır. Olgun Hristiyanlar haklarını bu şekilde bırakmaya hazırdırlar.

(4) Kişisel sınırlar ve kanaatler sevinçle motive edilmelidir. Kilise geleneklerini veya iyi insanların kanaatlerini düşüncesizce takip etmek, bu kanaatler kalbinizde olmadığında yalnızca esarete yol açar. George Mueller'in bize çok güzel bir sözü var burada:

Sık sık, başkaları yaptığı için, gelenek olduğu için ya da başkalarının iknasıyla dışsal fedakarlıklar yapmanın veya bir şeylerden vazgeçmenin (zararlı) etkilerinden söz ettim. Bu tür davranışlar, yürekten gelen bir isteğin sonucu değilse, Kutsal Ruh’un güçlü içsel çalışmasının ve Baba ile Oğul’la paydaşlığımıza neşeyle girmenin bir meyvesi değilse, dışsal eylemler sadece görünüşte kalır ve gerçek bir anlam taşımaz.

Sadece bir şekil, sadece bir alışkanlık olan her şeyden son derece kaçınılmalıdır... İşler dıştan değil, içten gelen bir motivasyonla yapılmalıdır. Giydiğim kıyafetler, yaşadığım evin tarzı, kullandığım mobilyaların kalitesi—tüm bu tür şeyler, başkaları böyle yaptığı için ya da birlikte vakit geçirdiğim kardeşler arasında böyle basit, sade ve fedakârca yaşamak adet olduğu için olmamalıdır. Ancak bu tür konularda yapılan her şey—bir şeylerden vazgeçmek, fedakârlıkta bulunmak ya da dünyaya karşı ölü olmak—Tanrı’da bulduğumuz sevinçten, Tanrı’nın çocukları olduğumuzu bilmekten ve gelecekteki mirasımızın kıymetine derinlemesine girmekten kaynaklanmalıdır.[1]

Kanaatlerinizin insan yapımı kurallara ve geleneklere köle olmaktan ziyade özgürlükten kaynaklandığından emin olun (Galatyalılar 5:1).

Kişisel Sınırlar ve Kanaatlerin Disiplini İçin Pratik Tavsiyeler

1. Zayıf yönlerinizi ve eğilimlerinizi bilin.

2. Diğer sadık Hristiyanlardan öğüt alın.

3. Sınırları ve kanaatleri aceleyle veya düşüncesizce oluşturmayın.

4. Tutamayacağınız aptalca yeminler etmeyin.

5. Sevgiyle motive olun.

6. Ruhsal gücünüz ve olgunluğunuz geliştikçe bazı inançlarınızın zamanla değişeceğinin farkına varın. Yalnızca Tanrı’nın Sözü kalıcıdır!

Peygamber Daniel, Babil'deki esaretinin ilk günlerinde bazı kişisel gelenekler kuran bir insanın güzel bir örneğidir: “Daniel yasanın imzalandığını öğrenince evine gitti. Yukarı odasının Yeruşalim yönüne bakan pencereleri açıktı. Daha önce yaptığı gibi her gün üç kez diz çöküp dua etti, Tanrısı'na övgüler sundu” (Daniel 6:10).

Pencereleri Kudüs'e doğru mu açacaksınız? Günde üç kez diz çökmek mi? Bu gelenekler kutsal yazılarda emredilmiyordu ama Daniel bunları Tanrı'ya, Tanrı'nın halkına ve Tanrı'nın şehrine olan sevgisini korumak istediği için oluşturmuştu. Daniel sevgi için yasanın ötesine geçti. Tanrı'nın onu bu kadar güçlü kullanmasının nedeni budur.

Mesih'in benzeyişine dönüşmek için kişisel disipline odaklanmalıyız. Zihnimizi ve bedenimizi hizmetkarlarımız yapmalıyız. Bir gün çocuklarımdan birinin (onlara yapmaları için hoş olmayan bir iş verdiğimde) şunu söylediğine kulak misafiri oldum: "Keşke bir hizmetçim olsaydı!" Onlara eğer kendilerini hizmetçi yaparlarsa her zaman bir hizmetçiye sahip olacaklarını söyledim!

► Son iki derste tartışılan kişisel disiplinlerden hangisini en yararlı buldunuz? Neden? Yapmanız gereken bazı değişiklikler üzerinde düşünmek için beş dakikanızı ayırın. İsterseniz grubunuzla bir veya iki şeyi paylaşın.

(1) Bu dersteki materyale dayalı testi cevaplayın.

(2) Bu hafta en az otuz dakikanızı kutsal metinlere yapılan göndermeler de dahil olmak üzere bu dersi gözden geçirerek ve Kutsal Ruh'tan içgörü isteyerek geçirin.

(3) Yaşamınızda yapılması gereken her türlü değişikliği, Rab'bin size açıkladığı şekliyle günlüğünüze kaydedin.

(4) Günlük sessiz zamanınızda en az bir Mezmurlar üzerinde meditasyon yapın ve Mezmurlar yazarının Tanrı'nın doğası ve karakteri hakkında söylediklerini günlüğünüze kaydedin.

(5) Günlüğünüze, bu derse dayanarak ruhsal dönüşüm ve büyüme için kişisel bir dua kaydedin.

(6) Günlük özel dualarınızda Dr. Brown'un Günlük Dua Rehberini kullanarak pratik yapın.

(1) 11. ve 12. Derslerde öğrendiğimiz altı kişisel disiplin nelerdir?

(2) İştahımıza hakim olmanın ruhsal oluşum için hayati önem taşıyan üç nedenini sıralayınız.

(3) Süleyman'ın Özdeyişleri 16:32 sabırlı kişi hakkında ne diyor?

(4) Misyoner devlet adamı William Carey başarısının sırrının ne olduğunu söylemişti?

(5) George Mueller'in kişisel kanaatler ile ilgili iyi öğütlerini kendi sözlerinizle paylaşın.