ჯონ უესლი ცხოვრობდა ინგლისში 1703-1791 წლებში. ის სახარებას ღია ცის ქვეშ უქადაგებდა ღარიბ ადამიანებს, რომლებსაც ეკლესიებში არ მიესალმებოდნენ. ის სიფრთხილით ცხოვრობდა და ცდილობდა ღვთისადმი პატივისცემას ცხოვრების ყველა სფეროში, მათ შორის ფულის გამოყენებაში. ის ასწავლიდა, რომ როდესაც ქრისტიანებმა ფული გამოიმუშავეს, უნდა დაზოგონ ყველაფერი, რაც შეუძლიათ და გასცენ ყველაფერი, რაც შეუძლიათ. ის იყო დისციპლინირებული ფინანსური ჩვევების გამოყენების ერთგული მაგალითი. მან შეამცირა თავისი წლიური ხარჯები, რათა მეტი ქონოდა გასაცემად. შემდეგ, როდესაც შემოსავალი გაიზარდა, მან ხარჯები იგივე დატოვა და ზედმეტი გასცა. მიუხედავად იმისა, რომ მან გამოიმუშავა 30 000 ფუნტი თავისი ცხოვრების განმავლობაში, გარდაცვალების დროს მას მხოლოდ რამდენიმე მონეტა ჰქონდა. უესლიმ იცოდა, რომ ღმერთი ანდობდა ხალხს მისი ფულის მართვას და ასწავლიდა, რომ ქრისტიანები ფულთან ურთიერთობისას ღვთის პრინციპებს უნდა იცავდნენ.
შესავალი
ახალი აღთქმა ფულს უფრო მეტად ახსენებს, ვიდრე სხვა საკითხებს, არა იმიტომ, რომ ფული ძალიან მნიშვნელოვანია ღმერთისთვის, არამედ იმიტომ, რომ ადამიანებს ფულთან დაკავშირებით ბევრი პრობლემა აქვთ.
როგორც შემოქმედი, ღმერთი არის ყველა ადამიანის და იმ სიმდიდრის მფლობელი, რაც მათ აქვთ. როგორც ქრისტიანები, ჩვენ განსაკუთრებულად ვეკუთვნით ღმერთს, რადგან მან გამოგვისყიდა. ჩვენ უნდა მივიჩნიოთ საკუთარი თავი იმ ქონების მმართველებად, რომელიც უნდა გამოვიყენოთ ღვთის სადიდებლად.
სიკეთით ტკბობაში ცუდი არაფერია. ღმერთი სიამოვნებით გვაკურთხებს, თუ ყველაფერს მადლიერებითა და თავმდაბლობით მივიღებთ.
მაგრამ ფული სულიერი საფრთხეა ადამიანების უმეტესობისთვის.
გაფრთხილებები და მითითებები მდიდრებისთვის
► რას ნიშნავს, იყო მდიდარი?
არსებობს სხვადასხვა მიზეზი, რის გამოც ადამიანი შეიძლება ჩაითვალოს მდიდრად.
თუ თქვენ გაქვთ იმდენი ფული, რომ შეგიძლიათ იყიდოთ იმაზე მეტი, ვიდრე გესაჭიროებათ, თქვენ მსოფლიოში მცხოვრებთა ნახევარზე უფრო მდიდარი ხართ. ბევრი ადამიანი მუშაობს ყოველდღე იმ საკვებისთვის, რომელსაც იმ დღეს მოიხმარს; თუ რამე მოხდება, რაც მათ მუშაობას შეაფერხებს, მათ საკვები არ ექნებათ.
ხალხი ჩვეულებრივ მდიდრად მიიჩნევს იმ ადამიანს, რომელსაც აქვს მეტი სიმდიდრე, ვიდრე მის ირგვლივ საზოგადოებაში მცხოვრებ ადამიანთა უმეტესობას. მისი ცხოვრების წესი აჩვენებს, რომ ის უფრო მეტ ფულს ხარჯავს, ვიდრე ადამიანების უმეტესობა. ხალხი მას უმაღლესი სოციალური ფენის წარმომადგენელად თვლის. მას შეუძლია დატკბეს ფუფუნებით, რომელსაც უმეტესობა ვერ ყიდულობს. მას აქვს გავლენა ხელისუფლებაში მყოფ ადამიანებზე. ხალხი მზადაა ემსახუროს მას მისი რესურსების გამო.
ბიბლიას აქვს განსაკუთრებული მითითებები და გაფრთხილებები მდიდარი ადამიანებისთვის.
ძალიან სერიოზული გაფრთხილებაა იესოს განცხადება, რომ მდიდრისთვის ძალიან რთულია სამოთხეში მოხვედრა (მათეს 19:24).
ჩვენ შეგვიძლია გავიგოთ სიმდიდრის საშიშროების შესახებ, პავლე მოციქულის გზავნილიდან მდიდარი ადამიანებისთვის.
► სტუდენტმა ჯგუფს უნდა წაუკითხოს 1 ტიმოთეს 6:17-19.
პავლე აფრთხილებს მდიდრებს, რომ არ მიიჩნიონ თავი სხვა ადამიანებისგან განსხვავებულ, მაღალი კლასის წარმომადგენლებად. მდიდრებს აქვთ ცდუნება, რომ თავი სხვებზე უფრო მაღალი დონის ადამიანად მიიჩნიონ. იაკობი აფრთხილებს ეკლესიას, რომ არ დაუშვან იგივე შეცდომა და პატივს სცემდნენ ადამიანებს მათი სიმდიდრის ან სოციალური მდგომარეობის მიუხედავად (იაკობის 2:1-4).
მდიდარი ადამიანი თავისი სიმდიდრის გამო კი არ უნდა გრძნობდეს თავს დაცულად, არამედ ღმერთზე უნდა იყოს დამოკიდებული. მდიდარი ადამიანისთვის უფრო რთულია იგრძნოს ღვთის ზრუნვის საჭიროება, რადგან მას ფინანსური რეზერვები აქვს. არსებობს ცდუნება, გახდეთ სულიერად უგრძნობი, რადგან ვერ იგრძნობთ ღვთის დახმარების საჭიროებას (მეორე რჯულის 8:6-18).
მდიდარი ადამიანები უნდა იყვნენ გულუხვად გამცემნი და თავიანთი ფულით სიკეთეს აკეთებდნენ.
ამქვეყნიური მდიდარი ადამიანების ერთ-ერთი მსჯავრდადება იაკობის 5:5-ში არის ის, რომ ისინი ცხოვრობდნენ სიამოვნების მიღებით მაშინ, როცა სხვები იტანჯებოდნენ. ბევრი სიკეთის მიღწევაა შესაძლებელი, ფულის გონივრულად გაცემით. ფულით ვერ იყიდით ბედნიერებას, მაგრამ ფულს შეუძლია ბევრი ტანჯვის შემსუბუქება. არასწორია ფუფუნებაში მცხოვრები ადამიანის მიერ, სხვისი ტანჯვის იგნორირება.
წინასწარმეტყველ ამოსის მეშვეობით ღმერთი ამ სიტყვებით გამოხატავს თავის გულს ადამიანური სამართლიანობის მიმართ (წყალობა და თანაგრძნობა ღარიბებისა და ჩაგრულის მიმართ): “მაგრამ წყალივით იდინოს სამართალმა და სიმართლემ - დაუშრეტელ ნაკადულივით” (5:24). ღმერთმა განაჩენი გამოაცხადა კეთილდღეობაზე, როდესაც კეთილდღეობამ განაპირობა შვება, თავის წახალისება და გულგრილობა ღარიბების გაჭირვების მიმართ (ამოსის 6:1; 3-6; 8:4-7, 11-12).
ყოველმა ქრისტიანმა მსხვერპლიანად უნდა გაიღოს ღარიბთა და ჩაგრულთა დასახმარებლად, მისიონერული მსახურების განსავითარებლად, სახარების გავრცელებისთვის და მეათედი უნდა გაიღოს თავისი ადგილობრივი ეკლესიის მხარდასაჭერად. ჯონ უესლიმ თქვა, რომ არსებობდა სამი მიზეზი, რის გამოც მისი დროის ეკლესია ასე მცირე გავლენას ახდენდა მსოფლიოში:
1. ჯანსაღი მოძღვრების ნაკლებობა,
2. ანგარიშვალდებული დისციპლინის ნაკლებობა და
3. პირადი მსხვერპლის ნაკლებობა.
ფულის სიყვარული
► სტუდენტმა ჯგუფს უნდა წაუკითხოს 1 ტიმოთეს 6:8-10.
ფულის შესახებ გაფრთხილება მხოლოდ მდიდრებს არ ეხება. ბევრი ღარიბი ადამიანი გრძნობს, რომ ვერასოდეს იქნება ბედნიერი, რადგან ღარიბია. ბიბლია გვეუბნება, რომ ფულის სიყვარული ყოველგვარ ბოროტებას იწვევს. ეს გაფრთხილება ყველას ეხება.
ფულის სიყვარული ვერასოდეს დაკმაყოფილდება. ვისაც ფული უყვარს, ვერ დაკმაყოფილდება მისი ოდენობით (ეკლესიასტეს 5:10). ბიბლია გვეუბნება, რომ ჩვენ უნდა მოვერიდოთ ფულის სიყვარულს და დავკმაყოფილდეთ ჩვენი ძირითადი მოთხოვნილებებით (ებრაელთა 13:5).
ადამიანს, რომელსაც გამდიდრების დიდი სურვილი აქვს, ბევრი ცდუნება ექნება თავის ხასიათთან კომპრომისზე წასვლის. გამდიდრების მცდელობის პროცესში ადამიანმა შეიძლება მიატოვოს რწმენა და გაიჩინოს მრავალი მწუხარება იმ სიხარულის ნაცვლად, რასაც ელოდა.
ზოგჯერ რელიგიური ლიდერები იზიდავენ მიმდევრებს სიმდიდრის დაპირებით. ისინი ამბობენ, რომ რწმენის მქონე ადამიანს სიმდიდრეც უნდა ჰქონდეს. ღარიბ საზოგადოებებში ბევრ ადამიანს იზიდავს მსგავსი დაპირებები, რადგან მათ რთული ცხოვრება აქვთ. ეს ლიდერები მუდმივად საუბრობენ და ქადაგებენ ფულზე და ამაყობენ იმით, რომ შეუძლიათ წარმოადგინონ ფინანსური წარმატების იგივე ნიშნები, რაც ამქვეყნიურ ადამიანებს გააჩნიათ.
ბიბლია ამბობს, რომ ღვთისმოსაობა და კმაყოფილება დიდი შენაძენია. ადამიანს, რომელიც სიმდიდრისკენ რელიგიური გზით ისწრაფის, იგივე საშიშროება აქვს, როგორც ნებისმიერ ქვეყნიურ ადამიანს. ეკლესიები, რომლებიც პირდებიან სიმდიდრეს, იზიდავენ რწმენაში მოუქცეველ ადამიანებს, მათ პირად სურვილებზე აპელირებით. თუმცა, ეს ეკლესიები სავსეა დაიმედებული ხალხით, რომლებიც ვერასოდეს იღებენ დაპირებულს. ერთადერთი ხალხი, ვინც სიმდიდრის სახარებით მდიდრდება, არიან ის მქადაგებლები, რომლებიც აგროვებენ შესაწირავს იმ ადამიანებისგან, რომლებსაც მათი სწამთ.
► სტუდენტმა ჯგუფს უნდა წაუკითხოს ფილიპელთა 4:10-13.
პავლე მადლობელი იყო, რომ ფილიპიელმა მორწმუნეებმა მის მხარდასაჭერად შესაწირავი გაუგზავნეს. მან უთხრა მათ, რომ ისწავლა კმაყოფილება ნებისმიერი მდგომარეობით, თუნდაც შიმშილით. ეს მოწმობა გვიჩვენებს, რომ პავლეს არ ჰქონდა ყოველთვის ფულის სიუხვე. მან თქვა, რომ ღმერთის დახმარებით, ყველაფრის გაკეთება შეეძლო. ამ განცხადების კონტექსტი გვიჩვენებს, რომ ის გულისხმობდა, რომ ნებისმიერ პირობებში შეეძლო კმაყოფილი და ღვთის ერთგული ყოფილიყო.
გულწრფელობა/სიმართლე
► სტუდენტმა ჯგუფს უნდა წაუკითხოს იგავების 11:1.
ეს მუხლი საუბრობს სასწორზე, რომელიც გამოიყენება წონით რაიმეს გასაყიდად, როგორიცაა მაგალითად ხილი, ბოსტნეული ან ხორცი. ზოგჯერ ადამიანებს აქვთ გადაკეთებული სასწორი, რომელიც არასწორ წონას აჩვენებს, რათა მათ შეეძლოთ წონაში მოტყუება და ზედმეტი ფულის აღება. ეს მუხლი ამბობს, რომ ღმერთს სძულს არაკეთილსინდისიერება.
ბევრი ადამიანი უნამუსოდ იქცევა, ფულის გამო. ამ კურსის შემდეგი გაკვეთილი ეძღვნება პატიოსნებას.
ღმერთის ნდობა
პავლე მოციქულმა მისწერა ფილიპიელ ქრისტიანებს და დაპირდა, რომ ღმერთი უზრუნველჰყოფდა მათ საჭიროებებს. ეს მშვენიერი დაპირებაა. ჩვენ უნდა შევხედოთ ამ მონაკვეთს, თუ სად ხდება ეს, რომ დავინახოთ არსებული სიტუაცია.
► სტუდენტმა ჯგუფს უნდა წაუკითხოს ფილიპელთა 4:15-19.
ეკლესიამ ფინანსური დახმარება გაუგზავნა პავლეს. მან თქვა, რომ ეს იყო მსხვერპლი ღმერთისადმი. ის დაპირდა, რომ ღმერთი დააკმაყოფილებდა მათ საჭიროებებს. ის არ დაპირებია მათ, ფულის დიდად გამრავლებას.
ეს დაპირება არ იყო მათთვის, ვინც იყო უპასუხისმგებლო ან მფლანგველი. ეს იყო მათთვის, ვინც ფულს სულიერი პრიორიტეტების მიხედვით მართავდა.
► სტუდენტმა ჯგუფს უნდა წაუკითხოს მათეს 6:25-33.
იესომ ისაუბრა იმაზე, თუ როგორ კვებავს ღმერთი ჩიტებს და ლამაზად მოსავს ყვავილებს და დაგვპირდა, რომ იზრუნებდა ჩვენზეც. ის გვეუბნება, რომ არ ვიდარდოთ საჭმელ-სასმელზე და შესამოსელზე. ის გვპირდება, რომ თუ პირველ ადგილზე დავაყენებთ ღვთის სამეფოს, ჩვენი მოთხოვნილებები უზრუნველყოფილი იქნება.
ადამიანები ჩვეულებრივ ზრუნავენ არა დღევანდელზე, არამედ მომავალზე. ღმერთი არ დაგვპირებია ყველაფრის წინასწარ უზრუნველყოფას. დაიმახსოვრეთ, ძველ აღთქმაში, ზეციური მანანა ყოველდღე მოდიოდა (გამოსვლის მე-16 თავი). ასევე, იესომ თქვა, რომ უნდა ვილოცოთ ჩვენი „ყოველდღიური პურისთვის” (მათეს 6:11) ღმერთს სურს, რომ მას ყოველდღიურად ვენდოთ.
იაკობმა თქვა, რომ ღმერთმა ღარიბები გახადა „რწმენით მდიდრებად” (იაკობის 2:5). ღარიბ ადამიანებს უფრო მეტი შესაძლებლობა აქვთ დაეყრდნონ ღმერთს, ვიდრე იმ ადამიანებს, რომლებსაც ფინანსური უსაფრთხოება აქვთ.
ღმერთზე მინდობა არ ნიშნავს, რომ ჩვენ უპასუხისმგებლოები უნდა ვიყოთ. ღმერთი, ჩვეულებრივ უზრუნველგვყოფს, ჩვენი მუშაობის საშუალებით (ეფესელთა 4:28). თუ ადამიანს არ სურს შრომა, ის არ უნდა მოელოდეს, რომ ღმერთი იზრუნებს მასზე და სხვები არ უნდა იყვნენ ვალდებულნი, რაიმე მისცენ მას (2 თესალონიკელთა 3:10).
არ უნდა ველოდოთ, რომ ღვთის უზრუნველყოფა ჩვენ გაგვამდიდრებს. ღმერთი აკურთხებს რამდენიმე ადამიანს სიმდიდრით, მაგრამ ღმერთის გეგმა არ არის ყველას გამდიდრება. სიმდიდრის ძლიერი სურვილის მქონე ადამიანს სულიერი პრობლემები შეექმნება.
მოქმედი რესურსები
მოქმედი რესურსები არის ის, რაც ადამიანებს აქვთ, რაც მათ წარმოებაში ეხმარება. მაგალითებია მიწა, ხელსაწყოების ნაკრები ან კომპიუტერი. ადამიანს შეუძლია გამოიყენოს მოქმედი რესურსი მოგების მისაღებად, მაგრამ მან უნდა შეინარჩუნოს ის და არ გაყიდოს, წინააღმდეგ შემთხვევაში წარმოება შეჩერდება. ბიბლიური მითითება მოქმედ რესურსზე არის იგავების 14:4-ში, „სადაც ხარები არ არის, იქ ბაგაც ცარიელია; დიდი მოსავალი ხარის ძალით მოდის.”
ღარიბ ადამიანს შეიძლება არ ესმოდეს მოქმედი რესურსების კონცეფცია. მაგალითად, მან შეიძლება იფიქროს, რომ მის მეგობარს ბევრი ფული აქვს, რადგან მას აქვს ძვირადღირებული ხელსაწყოები, კომპიუტერი ან მანქანა. ის ფიქრობს, რომ მეგობარს ან ნათესავს, რომელსაც აქვს მსგავსი რამ, უნდა შეეძლოს მისთვის ფულის მიცემა, როცა დასჭირდება. თუმცა, ამ ნივთებიდან ნებისმიერი შეიძლება იყოს მოქმედი რესურსი, რომლის განაღდება შეუძლებელია პირის შემოსავლის დაკარგვის გარეშე.
► მოქმედი რესურსების კიდევ რა მაგალითებია თქვენს გარემოში?
თუ ადამიანი ვერ იგებს, როგორ მუშაობს მოქმედი რესურსები სხვებისთვის, მას სავარაუდოთ არ ეცოდინება, რა რესურსები იმუშავებს მისთვის. მან შეიძლება ვერ თქვას, ზუსტად რა სჭირდება ყველაზე მეტად, ან რა სახის დახმარება შეცვლიდა მის მდგომარეობას. მან შეიძლება აღწეროს დახმარება, მის ყოველდღიურ მცდელობებში მყისიერი, ხანმოკლე გაძლიერების თვალსაზრისით და არა ცხოვრების რეალური ცვლილების თვალსაზრისით.
სიღარიბის ერთ-ერთი ასპექტი არის მოქმედი რესურსების ნაკლებობა. თუ სიღარიბეში მყოფი ადამიანი არ ისწავლის მოქმედი რესურსების შეძენის, შენარჩუნებისა და დარეზერვების აუცილებლობას, ის ვერ გამოვა დამოკიდებულებიდან.
ზოგიერთ კულტურაში ადამიანს უჭირს ფულის დაზოგვა და მოქმედი რესურსების განვითარება, რადგან გარშემომყოფები მისგან ყველაფრის გაზიარებას მოელიან. მათ არ ესმით, რატომ აგროვებს ის ფულს, როცა სხვას ეს ფული სჭირდება. ისინი ელიან, იმის გაიზიარებას, რაც მას აქვს, თუნდაც მათ უპასუხისმგებლობა გამოეჩინათ.
ქრისტიანმა პატივი უნდა სცეს თავისი კულტურის მოლოდინებს, მაგრამ ასევე გამოიყენოს ბიბლიური პრინციპები. წმინდა წერილი გვეუბნება, რომ ჩვენ არ ვართ ვალდებულნი დავეხმაროთ ადამიანს, რომელიც არ აკეთებს იმას, რაც შეუძლია (2 თესალონიკელთა 3:10). თუ პიროვნება გაიღებს თავის მოქმედ რესურსებს უპასუხისმგებლო ადამიანის დასახმარებლად, ორივე ღარიბი დარჩება.
წმინდა წერილი გულისხმობს, რომ ღმერთის მიერ მოცემული კეთილდღეობა მდგომარეობს იმაში, რომ ადამიანებს ჰქონდეთ საკუთარი მოქმედი რესურსები. წინასწარმეტყველმა მიქამ თქვა, რომ კურთხეულ საზოგადოებაში თითოეული ადამიანი უსაფრთხოდ ფლობს „თავის ვაზსა და ლეღვს” (მიქას 4:4). ეს ეხება კერძო საკუთრებაში არსებულ ქონებას და რაღაცის წარმოების საშუალებებს. ზოგგან სოფლის მეურნეობა შეიძლება არ იყოს წარმოების საუკეთესო ფორმა, მაგრამ პრინციპი იმაშია, რომ კურთხეულ ადამიანებს ყველაფერი უნდა ჰქონდეთ, რაც სჭირდებათ რესურსების საწარმოებლად.
ხშირად, ღარიბი ადამიანები, რომლებიც ხდებიან ქრისტიანები, უფრო აყვავებულნი ხდებიან, არა მხოლოდ ღვთის პირდაპირი კურთხევის გამო, არამედ უკეთესი ცხოვრების წესის გამო. ისინი წყვეტენ ფულის ფლანგვას ისეთ რამეებზე, როგორიცაა ალკოჰოლი, აზარტული თამაშები და გართობის არასწორი ფორმები. ისინი გახდებიან უკეთესი მუშაკები და უკეთეს რეპუტაციას იძენენ. ღმერთი აკურთხებს მათ მხარდაჭერას მსახურებაში. ხშირად ქრისტიანთა ოჯახის მეორე თაობა ბევრად უკეთეს მდგომარეობაშია, ვიდრე პირველი.
► რა გზებით შეუძლიათ თქვენს გარემოში მცხოვრებ ადამიანებს იმუშაონ და დაზოგონ ფული, თავიანთი ფინანსური მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად?
აზარტული თამაშები
აზარტული თამაშები არის ფულის გარისკვით, მისი ადვილად მოპოვების მცდელობა. ყველა, ვინც იგებს, ფულს წაგებულისგან იღებს და სანაცვლოდ არაფერს უბრუნებს. ბევრი ადამიანი დამოკიდებულია აზარტულ თამაშებზე, ისინი ფლანგავენ ფულს და ოჯახებზე არ ზრუნავენ. ბევრმა ადამიანმა, აზარტულ თამაშებში გამოიყენა ფული, რომელიც სხვას ეკუთვნოდა, იმ იმედით, რომ მოიგებდნენ და შეძლებდნენ მის დაბრუნებას. ბევრი ადამიანი ციხეში ხვდება ქურდობის გამო, ისინი იპარავენ, რათა აზარტული თამაშები ითამაშონ. სიღარიბეში მყოფი ბევრი ადამიანი თამაშობს აზარტულ თამაშებს, რადგან გრძნობენ, რომ არ აქვთ იმედი შეცვალონ თავიანთი მდგომარეობა, გარდა ერთისა, რომ გაუმართლოთ და მოიგონ ფული.
აზარტული თამაშები ეწინააღმდეგება ბევრ ქრისტიანულ პრინციპს:
1. სიმდიდრის შრომით მოპოვების პრინციპი,
2. კმაყოფილების პრინციპი და
3. თესვისა და მკის პრინციპი (გალატელთა 6:7).
ამის გარდა, ღმერთს სურს, რომ ჩვენ ვაწვდიდეთ მომსახურებებს ან პროდუქტებს მოგების მისაღებად და არ ვართმევდეთ ფულს ვინმეს, ჩვენი იღბლიანობის გამო. აზარტული თამაშები საზიანოა, რადგან ის იწვევს დამოკიდებულებას და ზრდის დანაშაულს.
აზარტული თამაშები ეწინააღმდეგება ღმერთზე დამოკიდებულებას. ადამიანმა საკუთარ თავს უნდა ჰკითხოს: „მჯერა თუ არა, რომ ღმერთი ზრუნავს ჩემზე?” „შემიძლია ვილოცო, რომ ღმერთმა უზრუნველმყოს?” “მჯერა თუ არა, რომ ღმერთს სურს უზრუნველმყოს, ფულის გარისკვით აზარტულ თამაშებში, იმის იმედით, რომ ვინმე სხვისგან აიღებს ამ ფულს?” “მგონია, რომ ღმერთი აზარტულ თამაშებში დიდი ოდენობის მოგებას მომიტანს?” ადამიანი, რომელიც აზარტულ თამაშებს თამაშობს, არ ენდობა ღმერთს თავის ფინანსურ მდგომარეობაში. როდესაც ჩვენ ნამდვილად ვენდობით ღმერთს, ჩვენ ვემორჩილებით მის მკაფიო მითითებებს, რადგან ვიცით, რომ ის ერთგულად დააკმაყოფილებს ჩვენს საჭიროებებს, თუკი დავემორჩილებით.
ვალი
როდესაც ადამიანი სესხულობს ფულს, ის თვლის, რომ შეძლებს მის დაბრუნებას, მომავალში მიღებული მოგებიდან. ასე რომ, სესხება ნიშნავს ფულის მომავლისგან დახარჯვას, მიუხედავად იმისა, რომ მომავალს ახალი საჭიროებებიც მოაქვს.
ბიბლია ამბობს, რომ მსესხებელი გამსესხებლის მსახურია (იგავების 22:7). მსესხებელი ქმნის ვალდებულებებს, რომლებიც ზღუდავს მის თავისუფლებას.
სესხების ზოგიერთი ტიპი სხვებზე უარესია. როდესაც ადამიანი ისესხებს ფულს ძირითადი საჭიროებისთვის, როგორიცაა საკვები, ის უარეს მდგომარეობაში აღმოჩნდება. საჭმელი მოიხმარება, ვალი კი დარჩება და ის უფრო ღარიბი იქნება, ვიდრე ადრე.
როდესაც ადამიანი სესხულობს ფულს არასაჭირო ნივთებისთვის, როგორიცაა სამკაულები, არასაჭირო ტანსაცმელი, გართობა ან სახლის დეკორაცია, ის ფლანგავს თავის მომავალ ფულს. ის ზღუდავს თავის მომავალ თავისუფლებას; მომავალში ის ვერ შეძლებს ნივთების არჩევას, რადგან ფული უკვე დახარჯულია.
ზოგიერთი ბიზნესი ასესხებს ფულს, მაღალი საპროცენტო განაკვეთით. ადამიანებს, რომლებიც მათგან სესხულობენ, მალევე ბევრად მეტი აქვთ დასაბრუნებელი, ვიდრე თავდაპირველად ისესხეს. ზოგიერთი მაღაზია ყიდის ნივთებს კრედიტით მაღალი საპროცენტო განაკვეთით. ადამიანები საბოლოოდ იხდიან ბევრად მაღალ ფასს იმ ნივთებში, რომლებსაც კრედიტით ყიდულობენ, რადგან არ სურთ დაიცადონ, სანამ ექნებათ საკმარისი ფული და შეეძლებათ ნორმალური ფასის გადახდა.
ზოგჯერ ადამიანები სესხულობენ ფულს ძვირადღირებული საქორწინო ღონისძიებისთვის, რომელსაც მათი კულტურა მოითხოვს. ისინი ქორწინებას დიდი ვალებით იწყებენ. ეკლესია, როგორც რწმენის ოჯახი, უნდა დაეხმაროს თავის წევრებს ახალი ტრადიციების დანერგვით და გზების მოძიებით, რათა ქორწილი ლამაზი, მაგრამ არც ისე ძვირი იყოს.
► სტუდენტმა ჯგუფს უნდა წაუკითხოს რომაელთა 13:7-8.
ეს მუხლები გვეუბნება, რომ მივცეთ ყველას ვისიც რა გვმართებს. ჩვენ გვმართებს პატივისცემა და მორჩილება ხელისუფლების მიმართ. ჩვენ გვმართებს გადასახადების გადახდა მთავრობისთვის. მე-8 მუხლის პირველი წინადადება აჯამებს მე-7 მუხლის განცხადებებს. ჩვენ უარი არ უნდა ვთქვათ ვინმესთვის იმის მიცემაზე, რაც მისაცემი გვაქვს. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ არასდროს უნდა ავიღოთ სესხი, რადგან თუ დავაბრუნებთ ფულს ისე, როგორც შევთანხმდით გამსესხებელთან, არ ვუარყობთ იმას, რაც გვაქვს დასაბრუნებელი.
ქურდობა არის, როდესაც ადამიანმა ისესხა დაფარვის განზრახვის გარეშე, ან აიღო სესხი და მოგვიანებით გადაწყვიტა, არ დაფაროს (ფსალმუნის 36:21).
ძველი აღთქმის კანონები ძირითადად მიმართულია ისრაელის ერისთვის, როგორც პრიმიტიული სასოფლო-სამეურნეო საზოგადოებისთვის. ადამიანების უმეტესობა ცხოვრობდა მიწათმოქმედებით და აწარმოებდა იმას, რაც მათ შინამეურნეობაში სჭირდებოდათ. ოჯახები ერთსა და იმავე მიწას ფლობდნენ მრავალი თაობის განმავლობაში. ამიტომ იშვიათად თუ ისესხებდა ვინმე ფულს, მიწის შესაძენად ან ბიზნესის დასაწყებად. თუ ადამიანი ფულს სესხულობდა, ეს იმიტომ, რომ ცუდ მდგომარეობაში იყო და ძირითადი საჭიროებებისთვის სჭირდებოდა ეს ფული. ღმერთს სურდა, რომ ისრაელი ყოფილიყო რწმენის ოჯახი, რომელიც ზრუნავდა მის წევრებზე. ღმერთმა უბრძანა მათ, ფულის უპროცენტოდ გასესხება გაჭირვებულთათვის (გამოსვლის 22:25). მე-14 ფსალმუნში აღწერილი მართალი კაცის ერთ-ერთი მახასიათებელია, რომ ის არ ასესხებს ფულს პროცენტით (ეზეკიელის 18:5-9 მსგავსი ადგილი მე-14 ფსალმუნი).
არ იქნება არასწორი ინვესტორის მხრიდან, დააკისროს პროცენტი, როდესაც ის სესხს აძლევს ვინმეს, რათა დაეხმაროს მას ბიზნესის წამოწყებაში (მათეს 25:27). პროცენტი არის ინვესტორის საზღაური, იმისთვის, რომ ბიზნესი შესაძლებელი გახადა.
ადამიანები, რომლებიც ღარიბებთან საქმიანობენ, მხოლოდ მოგების მიღებაზე არ უნდა იფიქრონ (იგავების 22:16ა). არასწორია დაბალი ხარისხის პროდუქციის გაყიდვა ან უსამართლო ფასების დაწესება, რადგან ღარიბებს სხვა არჩევანი არ აქვთ. არასწორია სესხის გაცემა ან ნივთების კრედიტით გაყიდვა და ამით დიდი სარგებლის ამოღება იმ ადამიანებისგან, რომლებიც სესხს იღებენ რთული სიტუაციების გამო. ბიზნესმენი უნდა ეძებდეს გზებს თავისი მომხმარებლების მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად.
წინასწარმეტყველმა ეზეკიელმა თქვა, რომ სოდომის ცოდვა არ იყო მხოლოდ სექსუალური უზნეობა, არამედ ხალხი ცხოვრობდა ფუფუნებაში „ღარიბსა და მათხოვარს კი ხელს არ აშველებდნენ” (ეზეკიელის 16:49). ღმერთი მოგვიწოდებს არა მხოლოდ დავეხმაროთ ღარიბებს, არამედ სტრატეგიულად დავეხმაროთ მათ გაძლიერებაში.
ღვთის კანონები ძველი ისრაელისთვის, წარმოაჩენს მის პრიორიტეტებს. დღეს ჩვენი ქვეყნის კანონები არ ემთხვევა იმ კანონებს, რაც ღმერთმა მისცა ისრაელს, მაგრამ ღმერთის საზრუნავიც იგივეა და პრინციპებიც იგივე. ეკლესიამ უნდა მოძებნოს ღარიბების გაძლიერების გზები, პირველყოვლისა ზრუნავდეს რწმენის ოჯახზე, შემდეგ კი საზოგადოებაში ცვლილებების შეტანაზე.
ბიუჯეტის შედგენა
ზოგიერთი ადამიანი მთელ ფულს ხარჯავს როგორც კი იღებს. ისინი ხშირად საჭიროებას განიცდიან, სანამ ისევ გაუჩნდებათ ფული. მათ არ შეუძლიათ პასუხისმგებლობის აღება სხვებზე.
ბიუჯეტი არის გეგმა ყოველდღიური ხარჯების სამართავად. ადამიანების უმეტესობას აქვს ხარჯები, რომლებიც მოსალოდნელია განსაზღვული დროის შემდეგ და მათ წინასწარ უნდა გადადონ ფული ამ საჭიროებისთვის. მაგალითად, ადამიანი შეიძლება ქირაობს სახლს. მას შეუძლია გადაიხადოს ყოველთვიურად ან ყოველწლიურად. მას მუდმივად სჭირდება თავისი შემოსავლის ნაწილის გადადება, რათა ქირის გადახდა შეძლოს, როცა დრო მოვა. თუ ქირა წლიურია, თანხის ნაწილს დიდი ხნით შენახავა უწევს და არის მისი დახარჯვის ცდუნება, მაგრამ მან უნდა გადადოს ეს თანხა და ჩათვალოს, რომ უკვე დახარჯულია.
პირველი გადადებული ფული უნდა იყოს მეათედი (იგავების 3:9-10). თქვენ უნდა აიღოთ ვალდებულება, რომ თქვენი შემოსავლის 10% გასცეთ მსახურების მხარდასაჭერად. ნუ დაელოდებით იმის გარკვევას, დახარჯვის შემდეგ დაგრჩათ თუ არა დამატებითი ფული მეათედისთვის. ღმერთი აკურთხებს თქვენს ერთგულებას.[1]
დარჩენილი შემოსავლით ძირითადი საჭიროებების დაფარვის შემდეგ ადამიანმა უნდა დაზოგოს თანხა გადაუდებელი შემთხვევებისთვის. მან უნდა დაზოგოს გარკვეული თანხა თავისი მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად, როგორიცაა ფულის დაზოგვა საკუთარი სახლის შესაძენად. ის ასევე უნდა შეეცადოს, გარკვეული თანხის ინვესტიცია მოახდინოს შემოსავლის გაზრდაში. მცირე ინვესტიციის მაგალითი შეიძლება იყოს ისეთი ხელსაწყოების ყიდვა, რომელიც საშუალებას მისცემს მას, მეტი გადაუხადონ სამუშაოსთვის.
ადამიანს, რომელსაც აქვს მოქმედი რესურსი (რაღაც, რაც მას ეხმარება წარმოებაში), როგორიცაა მანქანა ან შენობა, უნდა დახარჯოს ფული რესურსის შესანარჩუნებლად. თუ ადამიანი თავისი მანქანით იღებს შემოსავალს, მაგრამ არ ზოგავს ფულს, ვერც მანქანის კაპიტალური რემონტის გადახდას შეძლებს და ვერც სხვას იყიდის და მისი მოგება საბოლოოდ ამოიწურება.
ადამიანი, რომელიც არ ადგენს ბიუჯეტს, შეიძლება ხშირად ვერ მოახერხოს თავისი პასუხისმგებლობების შესრულება. ის შეიძლება დამოკიდებული იყოს სხვების დახმარებაზე და თვითონ ვერ შეძლოს სხვების დახმარება. მისი მდგომარეობა არასდროს უმჯობესდება, რადგან ის არავითარ ინვესტიციას არ ახორციელებს.
იესომ მოყვა კეთილ სამარიელზე, რომელიც დაჭრილს დაეხმარა (ლუკას 10:25-37). ყურადღება მიაქციეთ, რომ სამარიელს ჰქონდა ფული და ყავდა ვირი, დაჭრილის გადასაყვანად. რა იქნებოდა, თუ სამარიელი გაყიდიდა თავის ვირს და მთელ თავის ფულს დახარჯავდა? დახმარების დიდი სურვილიც რომ ჰქონოდა, სიტუაციაში ჩარევის საშუალება შეზღუდული იქნებოდა.
ბიუჯეტის შედგენა საშუალებას აძლევს ადამიანს მოემზადოს თავისი საჭიროებებისთვის, აიღოს პასუხისმგებლობა მათზე, ვინც მასზეა დამოკიდებული, ჩადოს ინვესტიცია თავის მომავალში, რეაგირება მოახდინოს გაუთვალისწინებელ სიტუაციებზე და მხარი დაუჭიროს მსახურებას.
[1]მეათედის საჭიროების დეტალური დასაბუთება მოყვანილია Shepherds Global Classroom-ის კურსში „ეკლესიის დოქტრინა და პრაქტიკა", რომელიც ხელმისაწვდომია აქ: https://www.shepherdsglobal.org/courses
რწმენის ოჯახი
ეკლესიის საწყის პერიოდში, სულთმოფენობის შემდეგ, მორწმუნეები ძალიან ერთგულები იყვნენ რწმენის ოჯახისადმი და ზრუნავდნენ, რომ ყველას საჭიროებები დაკმაყოფილებული ყოფილიყო. ისინი უზიარებდნენ თავიანთ ქონებას და არავინ უწოდებდა მას თავისას. ბევრმა მათგანმა გაყიდა მამულები და ფული ეკლესიას გადასცა (საქმეების 2:44-45). თუმცა ჩვენ არ გვაქვს იმის მოლოდინი, რომ ეკლესიაში ყოველთვის ასეთი ცხოვრება შეიძლება იყოს, ვხედავთ, რომ როდესაც ეკლესია საუკეთესო მდგომარეობაში იმყოფება, აქ არის გულუხვობა და ოჯახზე ზრუნვა.
თესალონიკელი მორწმუნეები ზრუნავდნენ, რომ ყველა წევრი გამოკვებილი ყოფილიყო, მაგრამ ზოგიერთი მათგანი არ მუშაობდა. ეს ხალხი სიზარმაცეში ცხოვრობდა, ეკლესიის ხელგაშლილობაზე დამოკიდებული. პავლეს არ უთქვამს ეკლესიისთვის, რომ ისინი არასწორად იქცეოდნენ ოჯახის წევრებზე რომ ზრუნავდნენ, მაგრამ თქვა, რომ ადამიანს არ უნდა მიეცეს საკვები, თუ მას არ სურს მუშაობა (2 თესალონიკელთა 3:10). ზოგისთვის სამუშაო შეიძლება იყოს არა ანაზღაურების მიღება, არამედ საჭიროების შემთხვევაში სხვა მორწმუნეების დახმარება. ზოგი ვერ პოულობს სამუშაოს, მაგრამ თითქმის ყველას შეუძლია რაღაცაში დახმარება.
სხვა წერილებში პავლემ მისცა მითითებები ქვრივების დასახმარებლად და პასტორების მხარდასაჭერად (1 ტიმოთეს 5:3-18, გალატელთა 6:6).
ყოველი ქრისტიანი უნდა იყოს რწმენის ადგილობრივი ოჯახის წევრი და ვალდებული იყოს დაეხმაროს მას, წევრების საჭიროებების დაკმაყოფილებისა და მსახურების მხარდაჭერის საკითხებში.
ჯგუფში გაზიარებისთვის
► როგორ უნდა შეძლონ ეკლესიის წევრებმა იმუშაონ ერთად, რათა ეკლესიის საჭიროებებზე იზრუნონ და ხალხისგან პასუხისმგებლობების აღება მოითხოვონ?
► რა შესაძლებლობები არსებობს თქვენს გარემოში, რომ ეკლესიის წევრებმა ერთად იმუშაონ, მოქმედი რესურსების გასავითარებლად?
ლოცვა
ზეციერო მამა,
მადლობა დაპირებისთვის, რომ დააკმაყოფილებ ჩემს საჭიროებებს. დამეხმარე, ვიყო ერთგული ჩემს მოვალეობებში, რათა უზრუნველვყო საკუთარი თავი და სხვები, ვინც ჩემზე არიან დამოკიდებულნი. დამეხმარე ვიყო ხელგაშლილი იმით, რაც მაქვს. დამეხმარე სხვათა საჭიროებების გონივრულად დაკმაყოფილებაში.
მე ვლოცულობ, რომ ფინანსური კურთხევები მომცე, მაგრამ ყველაზე მეტად მინდა შევინარჩუნო სულიერი პრიორიტეტები და კმაყოფილი ვიყო შენთან ურთიერთობით.
ამინ
გაკვეთილი 9 დავალებები
(1) ლოცვის შემდეგ, განიხილეთ ამ გაკვეთილზე მოცემული ბიბლიური პრინციპები. წერილობით უპასუხეთ ქვემოთ მოცემულ თითოეულ კითხვას:
რა ცდუნებებს წავაწყდი, როცა საქმე ფულსა და რესურსებს ეხებოდა?
ამჟამად როგორ მოვიპოვებ ფულს და/ან რესურსებს?
როგორ გამოვიყენო და ვმართო ფული და/ან რესურსები?
რას ნიშნავს მიანდო ღმერთს ფული და/ან რესურსები?
რა ქმედით რესურსებს ვფლობ?
არის თუ არა ქმედითი რესურსები, რომლებიც უნდა დავგეგმო, რომ მომავალში მივიღო? თუ კი, როგორ გავაკეთო ეს?
რა შემთხვევაში გამოვიყენე ფული და/ან რესურსები ბოროტად?
როგორ გამოვასწორო ზემოთ მოყვანილი, ფულის და/ან რესურსების ბოროტად გამოყენება?
(2) დაწერეთ ამ გაკვეთილზე ნასწავლი პრინციპების გამოყენებით ერთგვერდიანი პრეზენტაცია, თქვენი გარემოსთვის კონკრეტული განაცხადების შექმნის შესახებ. რა უნდა გაიგონ თქვენს გარემოში მცხოვრებმა ადამიანებმა ფულის ქრისტიანული გაგების შესახებ?
(3) დაიზეპირეთ იგავების 3:13—17 და დაწერეთ ამის შესახებ ერთ აბზაცში. შემდეგი გაკვეთილის დასაწყისში დაწერეთ ეს ნაწყვეტი მეხსიერებიდან და გადაეცით თქვენი კლასის ხელმძღვანელს.
SGC exists to equip rising Christian leaders around the world by providing free, high-quality theological resources. We gladly grant permission for you to print and distribute our courses under these simple guidelines:
No Changes – Course content must not be altered in any way.
No Profit Sales – Printed copies may not be sold for profit.
Free Use for Ministry – Churches, schools, and other training ministries may freely print and distribute copies—even if they charge tuition.
No Unauthorized Translations – Please contact us before translating any course into another language.
All materials remain the copyrighted property of Shepherds Global Classroom. We simply ask that you honor the integrity of the content and mission.