უილიამ უილბერფორსი (1759-1833) იყო ბრიტანეთის პარლამენტის წევრი, რომელიც გახდა ქრისტიანი და დაიწყო გამოსვლა მონობის, ბავშვთა შრომისა და ღარიბების მიმართ არასათანადო მოპყრობის წინააღმდეგ. ის 20 წლის განმავლობაში მუშაობდა კანონის მიღებაზე, რომელიც დაასრულებდა მონებით ვაჭრობას, როგორიც იყო აფრიკიდან ტყვეების ჩამოყვანას ბრიტანეთის იმპერიაში, გასაყიდად. ის ხშირად იმედგაცრუებული იყო, რომ სხვებს არ აინტერესებდათ ეს საკითხი. ერთხელ მან მოიპოვა პარლამენტის წევრების უმრავლესობის თანხმობა კანონის მხარდასაჭერად, მაგრამ ოპონენტებმა აიძულეს, რომ ზოგიერთ წევრს გამოეტოვებინა პარლამენტის სხდომა, რადგან მათ თეატრის ბილეთები გადასცეს და კანონი ჩავარდა. კანონმა დაასრულა მონებით ვაჭრობა 1807 წელს, მაგრამ თავად მონობა ჯერ კიდევ არ იყო უკანონო. უილბერფორსი აგრძელებდა კამპანიას მონობის სრული გაუქმებისთვის. მონობა დასრულდა ბრიტანეთის იმპერიის უმეტეს ტერიტორიაზე 1833 წელს. უილბერფორსი გარდაიცვალა სულ სამი დღის შემდეგ, რაც შიტყო სიახლე, რომ კანონი მიღებულ იქნებოდა.
შესავალი
ქრისტიანთა ურთიერთობა მათ მთავრობებთან ძალიან მრავალფეროვანი იყო. ისტორიის ზოგიერთ დროსა და ადგილას არსებობდა ეროვნული ეკლესია, რომელიც მთავრობასთან მოკავშირე იყო. სხვა დროსა და ადგილას ხელისუფლებამ ეკლესია უკანონოდ აქცია და დევნიდა. არსებობენ ერები, რომლებიც ადამიანებს ნებას რთავენ თავისუფლად აღიარონ ნებისმიერი რელიგია და მათი მთავრობები აცხადებენ, რომ არ ემხრობიან რომელიმე კონკრეტულ რელიგიას.
ქრისტიანებსა და მთავრობას შორის ურთიერთობა ბევრ რთულ კითხვას იწვევს. ზოგჯერ ადგილობრივი ეკლესია ავითარებს ურთიერთობას მთავრობასთან, რომელიც ვერ იარსებებს მსოფლიოს სხვა ნაწილებში, სადაც მთავრობა ძალიან განსხვავებულია.
ეს გაკვეთილი არ უპასუხებს ყველა კითხვას და არ განმარტავს, თუ რა უნდა გააკეთოს ქრისტიანმა ყველა შემთხვევაში, მაგრამ ჩვენ განვიხილავთ ზოგიერთ ბიბლიურ პრინციპს ქრისტიანის მთავრობასთან ურთიერთობის შესახებ.
► სტუდენტმა ჯგუფს უნდა წაუკითხოს რომაელთა 13:1-7. რა განცხადებებს ხედავთ ამ მონაკვეთში ხელისუფლების შესახებ?
ბიბლია გვეუბნება, რომ ღმერთმა დაადგინა ადამიანური მმართველობა. ღმერთს სურს, რომ მთავრობა არსებობდეს, ხოლო ადამიანი, რომელიც უარს ამბობს დაემორჩილოს ადამიანურ მთავრობას, ეწინააღმდეგება ღმერთს (რომაელთა 13:2).
► რა დანიშნულება აქვს ხელისუფლებას, ამ მუხლების თანახმად?
მთავრობის ერთ-ერთი მიზანია დასაჯოს ცუდი საქციელი კანონების აღსრულებით (რომაელთა 13:3). მმართველი ემსახურება ღმერთს და ასრულებს ღვთის განზრახვებს, როდესაც ის სჯის კანონდამრღვევებს (რომაელთა 13:4).
► სტუდენტმა ჯგუფს უნდა წაუკითხოს 1 ტიმოთეს 2:1-2.
ჩვენ უნდა ვილოცოთ მთავრობაში მყოფი ადამიანებისთვის, რათა მშვიდად და მშვიდობიანად ვიცხოვროთ. ეს იმაზე მეტყველებს, რომ როდესაც მთავრობა ფუნქციონირებს ისე, როგორც საჭიროა, ის იცავს საზოგადოების სიმშვიდეს.
ქრისტიანული გავლენა
► იესომ გვითხრა, რომ ვიყოთ მარილი და ნათელი (მათეს 5:13-16). რას გულისხმობდა?
ზოგს მიაჩნია, რომ ქრისტიანებმა არ უნდა მიიღონ მონაწილეობა აეჩევნებში ან დაიკავონ სამთავრობო თანამდებობები, რადგან ქვეყნიერების მთავრობები არ მართავენ ქრისტიანული პრინციპებით. ზოგიერთი ქრისტიანი თვლის, რომ ეკლესია უნდა იყოს ცალკე გაერთიანება, რომელიც არ ჩაერთვება საზოგადოებაში, რადგან საზოგადოება მეტისმეტად გარყვნილია.
წინასწარმეტყველმა იერემიამ მისწერა ებრაელებს, რომლებიც წაიყვანეს თავიანთი ქვეყნიდან წარმართულ საზოგადოებაში საცხოვრებლად. ისინი იქ არ იყვნენ ნებაყოფლობით. თუ ღმერთის რომელიმე მორწმუნეს ოდესმე ჰქონდა მიზეზი, თავი შეეკავებინა საზოგადოებრივ ცხოვრებაში მონაწილეობისგან, მაშინ, რა თქმა უნდა, ამ ებრაელებმა გააკეთეს ეს. ისინი იქ იყვნენ თავიანთი ნების საწინააღმდეგოდ, საზოგადოების რელიგია წარმართული იყო, მთავრობა დესპოტური და ანადგურებდა მათ ერს, ებრაელები კი ელოდნენ იმ დღეს, როდესაც მათ შეეძლებოდათ აქედან წასვლა.
მაგრამ მოუსმინეთ გზავნილს, რომელიც ღმერთმა წინასწარმეტყველის მეშვეობით გაუგზავნა ამ ხალხს:
მშვიდობა და სიკეთე ეძიეთ იმ ქალაქისთვის, რომელშიც გადაგასახლეთ, ევედრეთ მისთვის უფალს, რადგან მისი სიკეთით თქვენც გექნებათ სიკეთე (იერემიას 29:7).
შალომი, ებრაული სიტყვაა, რომელიც ჩვეულებრივ ითარგმნება როგორც მშვიდობა, ეხება არა მხოლოდ თავად მშვიდობას, არამედ იმ კურთხევებს, რომლებიც ახლავს მშვიდობას. ეს ეხება ღვთის კურთხევებს. ღვთის ეს თაყვანისმცემლები მოიპოვებდნენ ღვთის კურთხევებს, როდესაც შეეცდებობდნენ ამ კურთხევების მოტანას ცოდვილ საზოგადოებაში, რომელმაც არაფერი იცოდა მის შესახებ და დევნიდა მის ხალხს!
ადამიანები, რომლებიც ღმერთს ემსახურებიან, უნდა ახდენდნენ გავლენას მათ საზოგადოებაზე, რათა პატივი სცენ ღვთის ნებას და მათი საზოგადოება იყოს დალოცვილი. მათ არა მხოლოდ უნდა გაუზიარონ სახარება, არამედ უნდა გამოიყენონ ღვთის პრინციპები ყველა მდგომარეობასა და გადაწყვეტილებაში.
მთავრობა და საზოგადოება უნდა ჩამოყალიბდეს ღვთის სიტყვით. ღმერთის გამოცხადებული ჭეშმარიტებიდან უნდა გამომდინარეობდეს ეთიკა (სწორი მოქმედებების წესები), ეთიკიდან - პოლიტიკა (მთავრობა სამართლიანობისა და თავისუფლებისთვის) და შემდეგ ეკონომიკა (რესურსების მართვა). ასე რომ, სწორი წესრიგი არის ჭეშმარიტება, შემდეგ ეთიკა, შემდეგ პოლიტიკა, შემდეგ ეკონომიკა.
1. წმინდა წერილი
2. ეთიკა
3. პოლიტიკა
4. ეკონომიკა
ადამიანთა საზოგადოების ბუნებრივი ტენდენცია ამ წესრიგის შეცვლაა. ადამიანები პრიორიტეტად აქცევენ თავიანთ პირად ეკონომიკას, შემდეგ მხარს უჭერენ ლიდერებს და კანონებს, რომლებიც მისცემს მათ იმას, რაც მათ სურთ, მაშინაც კი, თუ მათ უნდა დაკარგონ სამართლიანობა და თავისუფლება, შემდეგ აყალიბებენ თავიანთ ეთიკას, რათა შეესაბამებოდეს იმას, რასაც აკეთებენ, შემდეგ შეიმუშავებენ რელიგიას, რათა გაამართლოს მათი ქცევა. ასე რომ, ჩვეულებრივი წესრიგი არის ეკონომიკა, შემდეგ პოლიტიკა, შემდეგ ეთიკა, შემდეგ რელიგია.
1. ეკონომიკა
2. პოლიტიკა
3. ეთიკა
4. რელიგია
ასეთი რელიგია იმდენად არასწორი პრინციპებითაა ჩამოყალიბებული, რომ მას ბევრი სიმართლე აკლია.
ეკლესია უნდა დადგეს ბიბლიურ ჭეშმარიტებაზე, არა მხოლოდ საზოგადოების ცოდვების უარყოფით, არამედ იმის ახსნით და დემონსტრირებით, თუ როგორი უნდა იყოს საზოგადოება. თუ ქრისტიანებს არ შეუძლიათ ახსნან და აჩვენონ, რა უნდა გააკეთოს საზოგადოებამ, უნდა ველოდოთ, რომ ადამიანები, რომლებმაც არ იციან ბიბლიური ჭეშმარიტება, ვერ გამოიყენებენ მას.
ქრისტიანებმა არა მხოლოდ უნდა აკრიტიკონ თავიანთი საზოგადოება. ისინი მათი საზოგადოების ნაწილი უნდა იყვნენ. ქრისტიანები აქტიურად უნდა ჩაერთონ თავიანთ საზოგადოებაში და იყვნენ სამართლიანობის დამცველები. ისინი ყოველთვის უნდა იყვნენ ეთიკურები ყველა თავიანთ საქმეში და ამით გავლენა მოახდინონ სხვებზე სამართლიანობისთვის. მათ უნდა მიიღონ მონაწილეობა მთავრობასა და ორგანიზაციებში, რომლებიც გავლენას ახდენენ საზოგადოებაზე, რამდენადაც მათ შეუძლიათ ამის გაკეთება ქრისტიანული პრინციპების დარღვევის გარეშე. თუ ნებადართულია, მათ უნდა მისცენ ხმა და მხარი დაუჭირონ კანდიდატებს, რომლებიც ყველაზე ახლოს არიან ქრისტიანულ ბუნებასთან.
► როგორია ეკლესიაზე საზოგადოების ზეწოლის მაგალითი, როდესაც გადაწყვეტილებები მიიღება ეკონომიკური კეთილდღეობის მიღებისთვის და არა ბიბლიური ჭეშმარიტების საფუძველზე?
ქრისტიანები და ადამიანთა მმართველობის კანონები
ქრისტიანები მთელი ისტორიის მანძილზე ცდილობდნენ გაეგოთ, როგორ დაეცვათ ქრისტიანული პრინციპები, როდესაც მათი მთავრობა მიჰყვება სულ სხვა პრინციპებს. ზოგჯერ კონფლიქტი მწვავეა და ქრისტიანები იტანჯებიან თავიანთი რწმენის გამო, რადგან მათ არ შეუძლიათ გააკეთონ ის, რასაც მთავრობა მოითხოვს.
ბიბლია გვეუბნება, რომ გადავიხადოთ გადასახადები, რომლებსაც მთავრობა მოითხოვს (რომაელთა 13:7, მათეს 22:21).
ბიბლია გვეუბნება, რომ დავემორჩილოთ ჩვენი ქვეყნის კანონებს (ტიტეს 3:1). თუმცა, ბიბლია ასევე გვეუბნება, რომ ჩვენ უნდა დავემორჩილოთ ღმერთს, როდესაც ღვთის მცნებები ეწინააღმდეგება ადამიანის კანონებს (საქმეების 5:29).
მთავრობამ შეიძლება მოითხოვოს ხალხისგან, რომ ჯარისკაცებივით იბრძოლონ უსამართლო საქმისთვის. მთავრობამ შეიძლება მოითხოვოს ჩვილების სიკვდილი, მოსახლეობის ჭარბი რაოდენობის შესამცირებლად. მთავრობამ შეიძლება მოითხოვოს მოსახლეობისგან თანამშრომლობა რომელიმე ეთნიკური ჯგუფის დამონებაზე.
ზოგჯერ პრობლემები მსახურების და თაყვანისცემის საკითხებში იქმნება. ქრისტიანების დევნა შეიძლება მოხდეს, თუ ისინი არ სცემენ თაყვანს მათი ოჯახის ან ტომის ღმერთებს. ქრისტიანების დევნა შეიძლება მოხდეს, როდესაც მათი მთავრობა მხარს უჭერს სხვა რელიგიას.
ზოგიერთ ქვეყანაში მოქმედებს კანონები ევანგელიზმისა და ბიბლიის სწავლების წინააღმდეგ. ქრისტიანებს დევნიან, როდესაც ისინი სახარებას ავრცელებენ. ზოგიერთ ქვეყანაში ისჯებიან მშობლები, რომლებიც ასწავლიან შვილებს ღმერთის შესახებ.
ჩვენ გვაქვს მორწმუნე ადამიანების ბიბლიური მაგალითები, რომლებიც არ ემორჩილებოდნენ მმართველების უსამართლო ბრძანებებს. დანიელი აგრძელებდა ლოცვას მაშინაც კი, როდესაც ის აკრძალეს. დანიელის სამმა მეგობარმა უარი თქვა მეფის კერპის თაყვანისცემაზე. ებრაელი ბებიაქალები არ დაემორჩილნენ ფარაონის ბრძანებას, დაეხოცათ ებრაელი ჩვილები.
ისტორიის მანძილზე ქრისტიანები მახარებლობდნენ მაშინაც კი, როდესაც ეს აკრძალული იყო. ქრისტიანებს არალეგალურად გადაჰქონდათ ბიბლია, სხვადასხვა ქვეყნების საზღვრებზე. ქრისტიანები საიდუმლოდ იკრიბებოდნენ ღვთისადმი თაყვანისსაცემად. ქრისტიანები არაძალადობრივად ბლოკავენ კლინიკებს, რომლებიც აბორტს აკეთებენ. ქრისტიანები ეხმარებოდნენ გაქცეულ მონებს.
ქრისტიანთა უმეტესობას ურჩევნია მშვიდად იცხოვროს და არ დადგეს ასეთი გადაწყვეტილებების წინაშე. თუმცა, თუ ქრისტიანი ეთიკური დილემის წინაშე დგას, მან უნდა გააკეთოს სწორი არჩევანი, თუნდაც ეს მსხვერპლს მოითხოვდეს. თუ მას აქვს შესაძლებლობა, თავიდან აიცილოს უსამართლობა ან გაუზიაროს სახარება, ის იღებს სერიოზულ გადაწყვეტილებას, როდესაც წყვეტს იმოქმედოს თუ არა.
► შეგიძლიათ აღწეროთ სამართლებრივი დილემა, რომელიც შეიძლება წარმოიშვას ქრისტიანისთვის თქვენს ქვეყანაში?
მექრთამეობა
პასტორი უცხო ქვეყანაში მოგზაურობდა. მას ჰქონდა შესაბამისი საბუთები, მაგრამ რამდენჯერმე პოლიციელებმა გააჩერეს და მცირეოდენი თანხა მოსთხოვეს. თუ ის მათ ფულს არ მისცემდა, ისინი შეაფერხებდნენ მოგზაურობას და უსიამოვნებას შეუქმნიდნენ.
► რა უნდა გააკეთოს პასტორმა ამ სიტუაციაში?
ქრთამი არის ფული, რომელიც გადაეცემა უფლებამოსილ პირს, რათა გავლენა მოახდინოს მასზე, რომ რაიმე დაუშვას. არასწორია ადამიანის მოსყიდვა იმისთვის, რომ ჩაიდინოს ის, რაც არ უნდა ჩაიდინოს. მაგალითად, თუ შენობა ან ავტომობილი არ აკმაყოფილებს სათანადო მოთხოვნებს, არასწორია ინსპექტორის მოსყიდვა, რომ მოაწეროს ხელი რაღაცას, რაც სიმართლეს არ შეესაბამება. არასწორია მოსამართლის ან პოლიციელის მოსყიდვა, რათა უსამართლოდ განსაჯოს.
ზოგჯერ უფლებამოსილი პირი ითხოვს ქრთამს იმის გაკეთებაში, რაც ეველება რომ გააკეთოს. ამ შემთხვევაში ის, ვინც იხდის, არ უხდის მას რაიმეს არასწორად ჩადენისთვის. თანამდებობის პირის მიერ ამის მოთხოვნა არასწორია (ლუკას 3:4), მაგრამ მას, ვინც იხდის, შეიძლება არჩევანი არ ჰქონდეს. ამის მაგალითები შეიძლება იყოს, ნებართვის მიღება რაიმეზე, რაც უნდა იყოს დაშვებული, ან უდანაშაულო ადამიანის თავისუფლების მიღება. ზოგჯერ ქრთამი ძარცვას ჰგავს. ძარცვა არასწორია, მაგრამ ჩვენ მსხვერპლს არ ვადანაშაულებთ.
წმინდა წერილის გულდასმით გამოკვლევა გვაჩვენებს, რომ ღმერთი გმობს მათ, ვინც ქრთამს იღებს, მაგრამ გულმოწყალეა მათ მიმართ, ვინც აიძულეს,რომ გადაეხადა (გამოსვლის 18:21; გამოსვლის 23:8; მეორე რჯულის 10:17; მეორე რჯულის16:19; მეორე რჯულის 27:25). ქრისტიანებმა არასოდეს უნდა გადაიხადონ ქრთამი კომფორტისთვის, მაგრამ ისინი არ არიან დამნაშავეები, თუკი მათ კორუმპირებული ჩინოვნიკები აიძულებენ ამის გაკეთებას.
► როგორია არასწორი ქრთამის მაგალითი?
სამხედრო სამსახური
ბევრი ქრისტიანი თვლის, რომ არასწორია ჯარისკაცად მსახურება თავიანთი ქვეყნისთვის. ისინი თავიანთ რწმენას აფუძნებენ გარკვეულ ბიბლიურ განცხადებებზე. იესომ თქვა, რომ მეორე ლოყაც უნდა მივუშვიროთ თუ ვინმე მარჯვენაში გაგვაწნავს (მათეს 5:39). იესომ თქვა, რომ მისი მსახურები არ იბრძვიან, რადგან მისი სამეფო ამქვეყნიური არ არის (იოანეს 18:36). პავლე მოციქულმა თქვა, რომ ჩვენი იარაღი არ არის ფიზიკური (2 კორინთელთა 10:4). ამ ქრისტიანებს მიაჩნიათ, რომ ნებისმიერი ძალადობა სხვა ადამიანებზე არასწორია. ამ ქრისტიანებიდან ბევრი ცხოვრობს ისეთ ქვეყნებში, სადაც მთავრობა არ აძლევს თავისუფლებას და დევნის ქრისტიანებს.
სხვა ქრისტიანებს მიაჩნიათ, რომ ჩვენ მზად უნდა ვიყოთ დავიცვათ ჩვენი ქვეყანა, როგორც ჯარისკაცებმა. წმინდა წერილში ნათქვამია, რომ ღმერთმა დააარსა მთავრობა და რომ მთავრობას შეუძლია გამოიყენოს იარაღი დამნაშავეების დასასჯელად (რომაელთა 13:4). აშკარაა, რომ ღმერთმა შექმნა ადამიანი თავისი ოჯახის დასაცავად და, შესაბამისად, ბუნებრივია, რომ კაცები უნდა იყვნენ ორგანიზებულნი, რათა დაიცვან თავიანთი ოჯახები თავდასხმისგან ჯარის სახით. როდესაც ჯარისკაცმა იოანე ნათლისმცემელს ჰკითხა, როგორ მოენანიებინა, იოანემ უთხრა, რომ არ აეღო ქრთამი და არავინ შეევიწროვებინა, მაგრამ არ უთქვამს, დაეტოვებინა ჯარი (ლუკას 3:14). როდესაც იესომ თქვა, რომ მეორე ლოყაც უნდა მივუშვიროთ, ის არ გულისხმობდა, რომ არ უნდა დავიცვათ თავი თავდასხმისგან, არამედ შური არ უნდა ვიძიოთ შეურაცხმყოფელ ქმედებებზე, როგორიცაა სახეში დარტყმა. მან თქვა, რომ მისი მსახურები არ იბრძვიან მისთვის მიწიერი სამეფოს დასამყარებლად, რადგან ის სამეფოს ასე არ დაამყარებს. თუ მთავრობა ღმერთის იდეაა და თუ მთავრობამ უნდა დაიცვას თავისი ხალხი, მაშინ სწორია ქრისტიანები ემსახურონ თავიანთ მთავრობას და დაეხმარონ მას თავისი პასუხისმგებლობის შესრულებაში.
ეკლესიის მრავალსაუკუნოვანი ისტორიის მანძილზე, მრავალი ქრისტიანი ბევრ ქვეყანაში, მსახურობდა ჯარში და იბრძოდა კიდეც, რადგან მათ სჯეროდათ, რომ მათ თავიანთი წვლილი უნდა შეეტანათ ქვეყნის დაცვის საქმეში, ბოროტი თავდასხმისგან.
ქრისტიანები მთელს მსოფლიოში არ ეთანხმებიან სამხედრო სამსახურის გავლის საკითხს. მნიშვნელოვანია, რომ ადამიანმა ლოცვით გამოიკვლიოს წმინდა წერილები და მსჯელობა, შემდეგ კი ერთგულად დაიცვას თავისი რწმენა.
► როგორ პასუხობენ თქვენს ქვეყანაში ეკლესიები, სამხედრო სამსახურის საკითხებს?
ჯგუფში გაზიარებისთვის
ქრისტიანთა უმეტესობას ამ საკითხებზე მტკიცე მოსაზრება აქვს. მნიშვნელოვანია გვესმოდეს, რომ ქრისტიანები სხვადასხვა დროს და სხვადასხვა ქვეყანაში, ვერ შეთანხმდნენ ამ საკითხზე. ჩვენ უნდა მოვერიდოთ სხვისი მოტივების განსჯას მათი მოსაზრებების გამო.
► როგორ უნდა შევაფასოთ ჩვენს ქვეყანაში ეკლესიასა და მთავრობას შორის არსებული ურთიერთობები? უნდა შეიცვალოს რამე?
ლოცვა
ზეციერო მამა,
მადლობა, რომ შექმენი მთავრობა, რომელიც უზრუნველყოფს დაცვასა და თავისუფლებას. დამეხმარე, ვიყო შენი ერთგული, ადამიანური მმართველობის არასრულყოფილების მიუხედავად.
დამეხმარე, შევასრულო ჩემი პასუხისმგებლობა, დავიცვა სხვები და გავლენა მოვახდინო ჩემს საზოგადოებაზე.
ჩვენ ველოდებით შენი სამეფოს მოსვლას მის სისრულეში.
ამინ
გაკვეთილი 12 დავალებები
(1) ბიბლია შეიცავს ბევრ ცნობას ღმერთის შესახებ, რომელიც მუშაობდა ხელისუფლების წარმომადგენლების მეშვეობით თავისი ხალხის ცხოვრებაში თავისი მიზნების შესასრულებლად. იგავების 21:1-ში ნათქვამია: „მეფის გული წყლის ნაკადია უფლის ხელში, საითაც მოისურვებს, იქით მიუშვებს." აირჩიეთ ამ ანგარიშებიდან ერთ-ერთი შესასწავლად:
დაბადების 41:14-49, დაბადების 42:1-3, დაბადების 45:4-7
ესთერის 4, 7-8
ნეემიას 1-2
დაწერეთ თქვენი დაკვირვებების შესახებ:
რა უნდა მომხდარიყო ღვთის ხალხის ცხოვრებაში?
როგორ გამოიყენა ღმერთმა ბოროტი მმართველი თავისი მიზნის მისაღწევად?
როგორ გამოიყენა ღმერთმა ღვთისმოსავი ადამიანი თავისი მიზნის მისაღწევად?
(2) აირჩიეთ ამ თემებიდან ერთ-ერთი:
ქრისტიანული გავლენა
ქრისტიანები და ადამიანური კანონები
მექრთამეობა
სამხედრო სამსახური
დააკვირდით წმინდა წერილის მონაკვეთებს, რაც ამ გაკვეთილში შეგხვდათ, რომლებიც დაკავშირებულია თქვენს თემასთან. დაწერეთ გვერდი, სადაც ახსნით, რას ფიქრობთ, როგორია ამ თემისადმი ბიბლიური მიდგომა.
SGC exists to equip rising Christian leaders around the world by providing free, high-quality theological resources. We gladly grant permission for you to print and distribute our courses under these simple guidelines:
No Changes – Course content must not be altered in any way.
No Profit Sales – Printed copies may not be sold for profit.
Free Use for Ministry – Churches, schools, and other training ministries may freely print and distribute copies—even if they charge tuition.
No Unauthorized Translations – Please contact us before translating any course into another language.
All materials remain the copyrighted property of Shepherds Global Classroom. We simply ask that you honor the integrity of the content and mission.