Lesson 7: Świętość Małżeństwa

Po zakończeniu lekcji uczestnik:

(1) Zrozumie Boży plan wobec małżeństwa oraz wytłumaczy pomocne zasady małżeńskie, które nie tylko pomogą je chronić przed problemami, ale również zaowocują błogosławieństwem.

(2) Wytłumaczy biblijne zalecenia dla rodzin.

Dr. Robertson McQuilkin służył jako misjonarz w Japonii przez 12 lat. Później objął funkcję prezydenta na uczelni Columbia International University. Za życia znany był jako pisarz, mówca, oraz nauczyciel. Pod koniec życia, jego żona Muriel zachorowała na Alzhaimera. Gdy jej stan stał się na tyle zaawansowany, że wymagała nieustannej opieki, Dr. McQuilkin zrezygnował z funkcji prezydenta uczelni CIU, aby troszczyć się o swoją żonę. Powiedział wtedy, że dotrzymuje obietnicy, którą złożył w przysiędze ślubnej. W jego przekonaniu troska o żonę była ważniejsza niż utrzymywanie pozycji rektora Uniwersytetu.

Małżeństwo zostało stworzone przez Boga dla pierwszego mężczyzny i pierwszej kobiety.

► Fragment do przeczytania na głos przez uczestnika zajęć: I Mojżeszowa 2:21-24. Co mówią o małżeństwie przeczytane słowa?

Małżeństwo zostało stworzone przez Boga jako konkretna odpowiedź na naturalne potrzeby zawarte w ludzkiej naturze. Poprzez wszystko co Bóg stwarza i wszystko czego wymaga, ofiarowuje nam to co jest dla nas najlepsze (V Mojżeszowa 6:24). Bóg wie, że Jego plan dla małżeństwa odpowie na wszystkie emocjonalne, międzyludzkie oraz duchowe pragnienia człowieka.

Małżeństwo stworzone jest również, aby być odbiciem Bożego charakteru i Jego relacji. Bóg Ojciec, Bóg Syn i Bóg Duch Święty od zawsze są ze sobą w relacji i zawsze w niej pozostaną. Każdy z nich posiada odrębną rolę, ale wszystkie osoby Trójcy są trwale jednym Bogiem, ponieważ stanowią jedność w swojej istocie. W relacji między członkami Trójcy widzimy integralność, intymność, wierność oraz nieustającą miłość. Biblijne małżeństwo zostało stworzone na obraz tej niesamowitej relacji w Trójcy. Bożym planem dla współmałżonków jest czystość w miłości wobec siebie oraz wzajemne oddanie na resztę życia.

Dlatego Bożym planem dla współmałżonków jest opuszczenie rodziców i zjednoczenie się jako mąż i żona. Taki kontekst oferuje im warunki do rozwijania przyjaźni i partnerstwa, a te mają być w ich życiu silniejsze i bliższe niż jakiekolwiek inne ludzkie relacje.

Małżeństwo to nie jest po prostu dwoje ludzi żyjących wspólnie. Jest to związek dwojga ludzi, których życia zostały scalone w jedno, przez co w pewnym wymiarze są jedną osobą. Nie znaczy to, że ich indywidualne osobowości zostają wymazane, ale pokazuje to unikalną jedność między nimi.

Bóg stworzył małżeństwo, aby było trwałe. W przysiędze małżeńskiej mężczyzna i kobieta ślubują sobie wierność do końca ich życia.

W Biblii zapisane są słowa Jezusa na temat małżeństwa, wypowiedziane w rozmowie z faryzeuszami.

► Fragment do przeczytania na głos przez uczestnika zajęć: Mateusza 19:3-8

Jezus potwierdził, że Bożym zamysłem dla małżeństwa była nieodwracalność. Powiedział również, że rozwód został stworzony dla ludzi, którzy nie podążają za Bogiem.

Jest wiele powodów, dla których Bóg stworzył małżeństwo jako trwały związek, niektóre z nich zostały omówione powyżej. Jednym z powodów, o których warto tutaj wspomnieć, są dzieci. Posłuszeństwo wobec Bożego planu dla rodziny zapewnia optymalne środowisko do rozwoju dzieci. Zadaniem rodziców jest życie w posłuszeństwie wobec Bożych przykazań względem ich małżeństwa oraz rodziny, a dostrzegalnym tego owocem będzie pobożność ich dzieci (Malachiasza 2:15).

W swojej mądrości Bóg rozłożył proces dorastania u dzieci na wiele lat. Na wczesnym etapie, dzieci są zależne od swoich rodziców, ich ochrony, troski oraz nauczania. Widać tu dużą różnicę między okresem dorastania zwierząt, które w ciągu roku lub dwóch wykształcają dorosłe cechy. Rodzina jest najlepszym, danym od Boga środowiskiem do wychowania dzieci. Wiele problemów w naszym społeczeństwie bierze się z rosnącej ilości rozbitych rodzin.

Małżeństwo wymaga złożenia wzajemnej obietnicy, której konsekwencją jest związanie całego życia obojga aż do śmierci. Każda kultura ma jakąś formę ceremonii symbolizującej powagę i szczególny charakter związku małżeńskiego. Podczas takiej ceremonii mężczyzna i kobieta mają okazję by publicznie zaświadczyć o podjęciu zobowiązania na całe życie.

Większość państw prowadzi rejestr małżeństw. A prawa małżeńskie wpływają na własność nieruchomości, opiekę nad dziećmi oraz dziedziczenie spadku.

Oto przykład popularnej przysięgi małżeńskiej:

Biorę Ciebie za mojego prawowitego męża/ żonę, od dnia dzisiejszego na zawsze, na dobre i na złe, w bogactwie i biedzie, w chorobie i w zdrowiu, aby Cię kochać i pielęgnować, dopóki śmierć nas nie rozłączy, zgodnie ze świętym zarządzeniem Boga, tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący.

Ponieważ romantyczne uczucia bywają zmienne, małżeństwo nie może się opierać na niestałych osobistych emocjach. W słowach przysięgi małżeńskiej zawarta jest obietnica wierności między małżonkami do końca ich życia. Zmiany zachodzące w życiu nie mają na nią wpływu.

► Fragment do przeczytania na głos przez uczestnika zajęć: II Koryntian 6:14-18

Wersety te mówią nam, że zbyt bliskie związki z niewierzącymi, utrudnią osobie wierzącej dotrzymanie zobowiązania. Tak jak wierzący nie może wspólnie uwielbiać Boga z kimś kto wielbi Szatana, tak samo nie może podążać za świeckim stylem życia i jego priorytetami. To ostrzeżenie ma zastosowanie w różnorodnych relacjach, włącznie z partnerstwem w biznesie.

Małżeństwo jest najbliższą ludzką formą partnerstwa. Człowiek wierzący nie powinien brać pod uwagę małżeństwa z osobą niewierzącą (I Koryntian 7:39, II Koryntian 6:14-18). W takim związku osoba wierząca napotka wiele smutków oraz utrudnień w wychowywaniu dzieci, a także organizowaniu życia rodzinnego.

Jeżeli obie strony wchodzące w związek małżeński są wierzące, ale uczęszczają do różnych zborów, najpierw obie strony powinny upewnić się, że jest między nimi zgoda w ważnych duchowych tematach. Po zawarciu związku małżeńskiego powinni również planować bycie częścią tego samego zboru.

► Dlaczego zwyczajowo małżeństwo bywa rozpoczynane przysięgą, zamiast stwierdzeniem wspólnej miłości?

► Fragment do przeczytania na głos przez uczestnika zajęć: Hebrajczyków 13:4

Tutaj widzimy, że małżeństwo jest godne najwyższego szacunku, a grzechy seksualne są odzwierciedleniem jego braku w małżeństwie. Bóg osądzi brak seksualnej moralności.

Do grzechów o charakterze seksualnym zaliczają się pożądliwe fantazje, nierząd, cudzołóstwo, zachowania homoseksualne oraz pornografia. Posiadanie pożądliwych fantazji oznacza wyobrażanie sobie aktów seksualnych z osobą spoza małżeństwa. Nierząd oznacza pozamałżeński akt seksualny z drugą osobą. Cudzołóstwo to akt seksualny pomiędzy osobą zamężną a kimś spoza jej związku. Zachowania homoseksualne oznaczają akt seksualny między osobami tej samej płci. Pornografia mieści w sobie słowa pisane, zdjęcia oraz filmy wyprodukowane po to, aby wzbudzać seksualne reakcje, pokazujące nagość lub akty seksualne. Wszystkie te formy grzechu są naruszeniem relacji małżeńskiej.

Pamiętaj – każdy głód, który kusi nasze ciało, jest najlepiej zaspokojony w Bogu. Jedynym, stworzonym przez Boga kontekstem dla seksu, jest seks między współmałżonkami. Seks poza wyznaczonymi przez Boga parametrami jest… początkowo słodki, ale końcowo zatruwa nasz duchowy apetyt, aż do momentu, przed którym jedyne pragnienie jakie pozostanie, doprowadzi nas do zguby. Seks poza Bożym planem dla człowieka pomniejsza naszą wrażliwość na potrzebę świętości, prawości oraz Bożej obecności w naszym życiu.[1]

Przypowieści Salomona wielokrotnie ostrzegają przed brakiem moralności seksualnej tłumacząc, iż zniszczy życie człowieka i doprowadzi do jego zagłady. (Przypowieści Salomona 2:16-19; Przypowieści Salomona 6:24-29, 32-33 to dwa przykłady).

Robertson McQuilkin napisał, że Boże cele dla ludzkiej seksualności…

…są naruszane prawie tak samo poważnie pod względem psychicznym jak i fizycznym. Bóg nie stworzył po prostu mężczyzny i kobiety; On stworzył ich ku wzajemnej, intymnej, trwałej więzi, wyrażonej w małżeństwie, utworzonej na wzór więzi, którą widzimy w Jego naturze. Aby ten wyższy cel w stworzeniu był osiągnięty, intymność w związku musi być na wyłączność, a przyrzeczenie trwałe, w innym przypadku nie będzie jedności. Wierność jest przede wszystkim w umyśle. Wyłączność w intymności, stałość w przyrzeczeniu oraz wspólne zaufanie zawsze zostają najpierw zerwane w sferze umysłu.[2]

► Fragmenty do przeczytania na głos przez uczestników zajęć: I Koryntian 6:9-11, 15-20 oraz Mateusza 5:27-30.

Każde społeczeństwo ma swoje kulturowe poglądy na temat związków damsko-męskich. Kulturowe standardy są zazwyczaj znacznie mniej wiążące niż biblijnie definiowana moralność. Większość kultur posiada adekwatną ilość zasad, aby utrzymać porządek społeczny. Przez to, efektywnie moderowany grzech seksualny bywa szeroko tolerowany. Biblijny standard moralny jest inny.

Niestety, niektóre kościoły podążają za świecką moralnością zamiast za biblijną. Dyscyplinują osoby, których beztroskie grzechy wyszły na jaw, jednocześnie tolerują te same grzechy u osób, które są w nich ostrożniejsze.

Powyższe wersety pokazują nam, że osoby popełniające te grzechy nie są wierzące i nie pójdą do nieba. Niektórzy z wierzących w Koryncie popełnili te grzechy w przeszłości, ale przez nawrócenie zostali od nich wykupieni.

Jakakolwiek doktryna, która usprawiedliwia wymienione grzechy w życiu osoby wierzącej, jest fałszywą doktryną. Jeżeli osoba twierdzi, że jest naśladowcą Chrystusa, jednak popełnia grzech seksualny, w świetle Pisma Świętego, powinna być usunięta ze zboru oraz nie uważana za osobę wierzącą (I Koryntian 5:11-13).

Liderzy w zborach powinni być przykładem biblijnego zachowania w tych zagadnieniach. Kiedy zbory pozwalają, na nieskromne stroje u osób prowadzących uwielbienie lub zmysłowe formy tańca w kościele, sugerują, że niewłaściwe formy pożądania są normalne, a grzech seksualny nie jest poważny.

Społeczne normy ubioru często sugerują, iż osoba nie jest dobrze ubrana, jeżeli jej strój nie zwraca uwagi na jej sylwetkę lub ciało. Ten błąd bywa często widoczny we wspólnotach podczas wyjątkowych okazji zborowych. Wynika to z niesłusznego założenia, że podążanie za modą jest związane z odpowiednim ubiorem. Kościół powinien wskazywać na błąd w takim myśleniu. Osoba wierząca nie powinna celowo prowokować niewłaściwych pragnień u innych. Paweł w liście do Tymoteusza 2:9-10 nawołuje, aby ubiór wierzących był odzwierciedleniem ich rozważnie prowadzonego czystego życia oraz braku otwartości na grzech lub prowokowanie go. Osoba wierząca powinna swoim strojem okazywać skromność, przyzwoitość oraz samo-kontrolę.

Pomoc dla grzesznika

Paweł w liście do Galacjan 6:1 pisze, że zborowym obowiązkiem jest pomoc w przywróceniu do wspólnoty grzesznego członka. Nie oznacza to jednak, że ta osoba powinna pozostać na swoim dawnym stanowisku w zborze lub szybko do niego powrócić. Przywrócenie oznacza ponowne włączenie do wspólnoty oraz troskę ze strony zgromadzenia. Jeżeli członek zboru okaże szczerą skruchę, otrzyma przebaczenie od Boga oraz kościoła. Kościół powinien być dla tej osoby źródłem duchowego wsparcia w podtrzymywaniu zwycięstwa nad grzechem oraz duchowego wzrostu.

Jeżeli niezamężna dziewczyna zajdzie w ciążę, kościół nie powinien odsuwać jej od wspólnoty oraz opieki ze strony zboru, bez próby wsparcia jej duchowej odnowy. Jeżeli okaże skruchę i podda się duchowemu wsparciu, powinna otrzymać przebaczenie. Jej grzech nie był gorszy od grzechu mężczyzny, który z nią współżył. Czasem kobiety w takich sytuacjach doświadczają gorszego traktowania, ponieważ konsekwencje ich grzechu są bardziej widoczne.

W niektórych grupach społecznych, rodzice odczuwają hańbę związaną z niezaplanowaną ciążą córki. Czasem nawet próbują zabić poczęte dziecko po narodzeniu, aby uratować wizerunek rodziny. Jednak Biblia nie daje nam żadnego usprawiedliwienia dla morderstwa (II Mojżeszowa 20:13). Każde nienarodzone dziecko zostało stworzone na obraz Boży (I Mojżeszowa 9:6, Psalm 139:13-14). Dlatego, należy kochać, troszczyć się oraz chronić dziecko tej dziewczyny.

Kościół jest rodziną w wierze. Z tego względu jego głównym celem nie jest potępianie grzechów, ale wyrażanie wzajemnej troski o zborowników. Jeżeli do kościoła uczęszcza kobieta, która zarabia na życie w niemoralny sposób, należy najpierw pochylić się nad jej potrzebami i pomóc jej znaleźć alternatywne formy dochodu.

Prawdziwa historia…

Grupa dziewcząt z biednych rodzin uczęszczała na spotkania zborowe, brała też udział w próbach chóru. Te same dziewczyny były zaangażowane w niemoralne relacje z mężczyznami w celach zarobkowych, aby wspierać swoje rodziny. Jaka powinna być reakcja zboru na taką sytuację?

► Co powinien zrobić kościół, aby pomóc ludziom uwolnić się z grzesznego stylu życia?

Pornografia

Celem pornografii jest pokazywanie nagości lub aktów seksualnych w formie pisanej, przez zdjęcia lub filmy wideo.

Internet oraz szerokie zastosowanie technologii na całym świecie sprawiły, że pornografia jest dzisiaj bardzo łatwo dostępna, a różnorodne pokusy z nią związane, przez wielu wierzących, nie zostały przemyślane pod kątem biblijnym, zanim byli z nimi skonfrontowani. Wielu pastorów oraz liderów w zborach zostało nią początkowo zaskoczonych, ponieważ w ich młodych latach internet nie był jeszcze ogólnie dostępny. Często liderzy bywają skonfrontowani z własnym ograniczonym rozumieniem, tego, z czym zmagają się dzisiaj młodsze pokolenia.

Pornografia jest zła ponieważ jej celem jest skłanianie odbiorcy do czerpania przyjemności z wyobrażania sobie pozamałżeńskich aktów seksualnych, cudzołóstwa oraz różnorodnych form seksualnej perwersji. Jest atrakcyjna dla osoby o grzesznych pragnieniach, ponieważ umożliwia czerpanie przyjemności z niemoralnego zachowania, które Bóg potępia.

Pornografia uzależnia. Osoba sięgająca do pornografii, kierowana jest bardzo silną potrzebą. Życie bez pornografii dla takiej osoby bywa niewyobrażalne, ponieważ w jej osądzie wypełnia ona pustkę i sprawia, że życie przepełnione pochodzącymi z niej fantazjami jest bardziej interesujące. Jak we wszystkich uzależnieniach, pragnienie ciągłego powracania do niej potrafi być tak pochłaniające, że doprowadza człowieka do poświęcania dla uzależnienia dobrych rzeczy w swoim życiu.

Pornografia jest progresywna. Osoba uzależniona of pornografii progresywnie traci wrażliwość na pewne treści, co powoduje, że z czasem, wyszukiwane zawartości, muszą być coraz bardziej wulgarne oraz perwersyjne. Konsekwentnie, z czasem użytkownik będzie doświadczał przyjemność z wyobrażeń, które kiedyś byłyby dla niego przerażające.

Pornografia wyniszcza. Człowiek uzależniony od niej traci z czasem zdolność odczuwania szczęścia w normalnym związku. Jego pragnienia stają się tak nienaturalne, że nigdy nie zaznają spełnienia. A sam użytkownik znieczula się na nadużycia występujące u innych osób.

Pastorzy oraz rodzice powinni ostrzegać młodych ludzi przez niebezpieczeństwami takiego uzależnienia. Dzieci, którym brakuje samo-kontroli do przeciwstawiania się nieodpowiednim treściom powinny mieć ograniczony oraz monitorowany przez rodziców dostęp do internetu. Każdy, kto zmaga się z pokusą pornografii, powinien mieć zaufanego, bogobojnego przyjaciela, z którym może regularnie się modlić oraz dzielić zwycięstwami lub upadkami w tym obszarze życia. Regularne rozmowy z mądrym przyjacielem bywają fundamentalnym wsparciem w wytrwaniu w postanowieniu podążania za czystością oraz kontynuowaniu zwycięstw nad pokusami.

► Jakie nawyki poleciłbyś, aby pomóc chronić młodego człowieka od uzależnienia od pornografii? W jaki sposób mógłby w tym pomóc kościół?

Zachowania homoseksualne

Niektóre społeczeństwa, które odrzucają autorytet biblijny, odrzucają także biblijną postawę wobec małżeństwa. Przez co nie widzą problemu w związkach osób tej samej płci.

Biblia potępia zachowania homosexualne.

► Wersety do przeczytania na głos oraz rozważenia w grupie: Rzymian 1:26-27, I Tymoteusza 1:10, I Koryntian 6:9-10.

Przeczytane wersety włączają praktyki homoseksualne w listę najbardziej grzesznych postępowań. Osoby, które trwają w takich zachowaniach odrzucają autorytet Boży.

Niektórzy twierdzą, że homoseksualne tendencje są częścią ich wrodzonej natury. Dlatego uważają, że nie powinni być osądzani za swoje zachowanie, ponieważ nie wynikają one z ich świadomego wyboru.

Biblia naucza, że każdy podąża za wrodzoną tendencją do grzechu (Izajasza 53:6). Bóg jednak, nawołuje nas do skruchy wobec własnych, umyślnych grzechów (Izajasza 55:7). Urodzeni z grzeszną naturą, nie możemy ufać własnym grzesznym pragnieniom. Ktoś może czuć bardzo silne pragnienie do wszeteczeństwa lub bycia agresywnym, albo do kradzieży, mimo to silne naturalne uczucie nie oznacza, że pragnienia z niego wynikające są właściwe.

Masturbacja to stymulowanie własnych genitaliów w celu osiągnięcia przyjemności seksualnej lub ulgi od napięcia seksualnego. Bywa, że osoby niezamężne masturbują się w wyniku odczuwanych seksualnych pragnień.

Chociaż, używanie pornografii lub zagłębianie się w fantazje seksualne jest grzeszne (Mateusza 5:27-28, Mateusza 19-20). Biblia nie potępia masturbacji jako niemoralnej. Jednak, jako zachowanie, może prowadzić do pożądliwych myśli, przeglądania pornografii lub seksu pozamałżeńskiego.

Masturbacja jest również nieroztropna, ponieważ łatwo uzależnia. Im częściej ma miejsce, tym bardziej wzrasta ponowna jej potrzeba.

Kompulsywna masturbacja często wskazuje na głębsze problemy, na przykład z emocjami lub relacjami międzyludzkimi, może też wskazywać na seksualne nadużycia przeżyte w przeszłości.

► Fragmenty do przeczytania na głos przez uczestników zajęć: Koryntian 6:12-13, 18-20 oraz I Tesaloniczan 4:1-8.

Bóg stworzył fizyczną jedność w małżeństwie, aby wspomóc emocjonalne i duchowe zjednoczenie męża i żony (I Koryntian 6:16-20, Malachiasza 2:15).

Wielu ludzi uważa, że masturbacja jest sposobem na przetrwanie bycia singlem do czasu ślubu. Nie rozumieją jednak, że obecnie kształtowany nawyk może negatywnie wpłynąć na przyszłe wewnątrzmałżeńskie współżycie.

W takich samotnych doznaniach brakuje kluczowego elementu jakim kierował się Bóg w akcie stworzenia: zjednoczenia dwojga ludzi, aby stali się jednym ciałem, psychicznie i emocjonalnie… Masturbacja nie powinna być używana jako substytut normalnego, zdrowego aktu seksualnego w związku małżeńskim.[1]

Co powinna zrobić osoba nie będąca w związku małżeńskim dla której masturbacja jest problemem? Nawet jeżeli ktoś masturbuje się tylko w celu rozładowania napięcia seksualnego, lepiej jest unikać takiego nawyku, gdyż towarzyszące mu pokusy są zawsze obecne, a sam akt nie spełnia celu w jakim Bóg stworzył seksualność.

• Jeżeli w ich życiu jest jakakolwiek niemoralność, musi być wyznana a grzech zaniechany. Powinni regularnie i często spotykać się z mądrym, bogobojnym mentorem, aby dzielić się zwycięstwami i upadkami w tym obszarze, przyjmować mądre doradztwo i wspólnie spędzać czas na modlitwie.

• Jeżeli masturbacja jest rezultatem emocjonalnych problemów lub trudności w relacjach, nadużyć seksualnych z przeszłości, regularne spotkania z profesjonalnym chrześcijańskim doradcą byłyby najbardziej odpowiednie.

Wsparcie dla naśladowcy Chrystusa:

1. Pewność troski Jezusa (Psalm 139:1-3; I Piotra 5:6-10). On troszczy się o Twoją wiarę, potrzeby fizyczne oraz czystość. W swoim człowieczeństwie Jezus odniósł zwycięstwo nad fizycznymi i mentalnymi pokusami przed którymi stoimy, posiada też łaskę potrzebną nam do zwycięstwa (Hebrajczyków 4:14-16).

2. Nie wierz w kłamstwa Szatana (Jana 8:44). Szatan może kłamliwie podszeptywać, że wcale Jezusa nie obchodzisz, lub że Jezus zabrałby grzeszne pragnienia (I Piotra 5:7-8). Szatan może również oskarżać Cię o grzeszność z powodu samego posiadania pragnień seksualnych (Objawienie Jana 12:10).

3. Skup się na samym Jezusie i uwielbieniu Go za to kim naprawdę jest (Psalm 105:3-4). Szatan pragnie zniszczyć Twoją wiarę i relacje z Bogiem przez ten test (Jana 10:10). Jednak celem każdego testu jest wzmocnienie Twojej wiary, aby oddana Jezusowi chwała z Twojego życia wzrastała (I Piotra 1:5-9). Kiedy skupisz się na uwielbieniu Jezusa, on będzie przy Tobie niosąc Ci pomoc (Psalm 46:1).

4. Rozmyślaj nad Słowem Bożym (Psalm 119:9). Czytanie, słuchanie i rozważanie Słowa Bożego poprowadzą Cię do zwycięstwa w obliczu pokus. Kiedy Jezus był kuszony używał Słowa Bożego w odpowiedzi na nie (Mateusza 4). My powinniśmy robić to samo.

5. Dzielenie się życiem z przynajmniej jedną bogobojną osobą (Galacjan 6:2). Otwartość i szczerość wobec drugiej osoby (tej samej płci), podążającej przez życie z Bogiem dłużej niż Ty, bywa bardzo pomocne. Taka osoba powinna wiedzieć jak się z Tobą modlić oraz umieć służyć mądrą radą. Otwarte dzielenie się własnymi trudnościami pomoże w utrzymywaniu czystości i posłuży jako zachętą w wierze.

6. Służenie innym oraz skupianie się na ich potrzebach (Filipian 2:3-5). Walcz z nadmierną troską o swoje potrzeby lub pragnienia przez skupianie się na posłudze innym.

7. W czasie wyznaczonym przez Boga, wejdź w związek małżeński z pobożną osobą (Przypowieści Salomona 5:15, 18-19).

Młodzi ludzie mierzą się z silnymi pokusami przedmałżeńskimi. Ważne jest, aby rozumieli potrzebę wiernego życiowego partnera.[1] Nie powinni brać pod uwagę związków z osobami zainteresowanymi krótkotrwałymi, pozamałżeńskimi przyjemnościami lub z osobami inaczej wierzącymi (I Koryntian 7:39). Powinni zwracać uwagę na osoby, które będą wiernymi partnerami w małżeństwie i dobrymi rodzicami w przyszłości.

Młoda osoba, która pragnie dobrego małżeństwa w przyszłości, powinna już teraz być wierna i zobowiązana do podążania za Chrystusem, aby przyciągnąć uwagę właściwej osoby (Przypowieści Salomona 3:4-8). Bogobojny charakter uzewnętrznia się również przez stosowne zachowanie oraz skromny ubiór (I Tymoteusza 2:9-10). Osoby zachowujące się nieostrożnie wobec płci przeciwnej, sugerują nim, zainteresowanie relacjami opartymi na niewłaściwych pragnieniach (I Tesaloniczan 4:1-7). Osoba ubierająca się w nieskromny sposób przyciągnie niewłaściwe osoby (Przypowieści Salomona 7).

Bóg postawił przed młodymi osobami rodziców, pastorów oraz innych wierzących liderów, aby służyli im swoją mądrością w tematach zachowania, ubioru, oraz wyborów w relacjach międzyludzkich. Poddając się ich prowadzeniu ze względu na Boga, młodzi ludzie doświadczą różnych błogosławieństw oraz ochrony przed niepotrzebnymi rozczarowaniami i zranieniami.

► Wersety do przeczytania na głos przez jednego z uczestników: I Piotra 5:5 i Hebrajczyków 13:17.

Odpowiedzialnością dzieci oraz młodych ludzi jest posłuszeństwo wobec mądrości i przywództwa swoich rodziców oraz duchowych liderów. Odpowiedzialnością liderów i rodziców jest okazywanie wsparcia młodym osobom, aby żyły zwycięsko nad pokusami.

► Fragment do przeczytania na głos przez uczestnika zajęć: Rzymian 13:14 i I Koryntian 10:13.

Bóg nie pozwoli, aby wierzący znaleźli się w sytuacjach, w których pokusa jest silniejsza niż ich zdolność oparcia się jej, jeżeli sami Jemu na to pozwolą. Odpowiedzialnością młodej osoby jest wystrzeganie się pokus (II Tymoteusza 2:22), a zadaniem rodziców jest chronienie ich dzieci przed niepotrzebnym ich doświadczaniem. Są na to przynajmniej trzy sposoby:

(1) Dawanie konkretnych instrukcji odnośnie tego co dzieciom wolno, a czego nie, z kim powinny lub nie powinny spędzać czasu, jak również jakie są odpowiednie dla nich miejsca do spędzania czasu, a jakie nie (Efezjan 6:1-4).

Rodzice nie powinni zezwalać na sytuacje, w których dojrzałość ich dzieci może okazać się niewystarczająca, aby poradzić sobie z pokusami. Na przykład, jeżeli młody człowiek przebywa samotnie z młodą dziewczyną, mogą stanąć przed nimi trudne do odparcia pokusy.

(2) Utrzymując odpowiedzialność młodych ludzi w obszarach pokus.

(3) Poprzez oferowanie biblijnej mądrości.

Dzieci powinny uczyć się patrzenia na życiowe sytuacje z biblijnej perspektywy od swoich rodziców (Przypowieści Salomona 4:1-9; 7:1, 4-5) poprzez otwarte rozmowy i dyskusje na temat obserwowanych przez rodziców niebezpieczeństw i różnorodnych wyborów przed jakimi dzieci stają. Dzięki życiowemu doświadczeniu i mądrości od Boga, rodzice mają zdolność pomagania swoim pociechom w dostrzeganiu pokus w ich życiu oraz wdrażaniu bogobojnych strategii w radzeniu sobie z nimi.

Kościół, w swojej odrębności od otaczającej go kultury, powinien bronić moralności biblijnej. W wielu kulturach nie traktuje się poważnie grzechu seksualnego. Istnieje wręcz oczekiwanie, że młodzi ludzie będą utrzymywać przedmałżeńskie kontakty seksualne ze swoimi partnerami. Jednak kościół nie może iść na kompromisy z grzechem, dlatego nie powinien zakładać, że grzech seksualny, wśród młodych ludzi, jest normalny. Bóg mówi, że osoby niemoralne nie odziedziczą Królestwa Bożego.

► Fragmenty do przeczytania na głos przez uczestników zajęć: Efezjan 5:3-7 oraz Hebrajczyków 13:4.

Okres poprzedzający rozpoczęcie związku małżeńskiego nie jest odpowiednim momentem do rozpoczęcia współżycia. Należy skupić się w nim na rozeznawaniu czy ten mężczyzna i ta kobieta mają wspólne duchowe i biblijne priorytety. Wtedy też rozwija się wzajemne zrozumienie, które pozwala na rozkwit wspólnego zaufania, później potrzebnego do złożenia małżeńskiej przysięgi. Jeżeli nie są w stanie dojść do wzajemnego zaufania wobec charakteru drugiej osoby, powinni zakończyć związek i nie pobierać się.

W niektórych kulturach, małżeństwo bywa opóźniane, gdyż powszechnym oczekiwaniem jest ceremonia pełna przepychu oraz luksusu. Niejednokrotnie z takiego powodu pary żyją ze sobą, mając wspólne dzieci, jednocześnie nadal odkładając na ceremonię zaślubin. Czasem wydają wszystkie swoje oszczędności, a nawet pobierając pożyczki spłacają koszt swojego ślubu przez kolejne lata. Kościół powinien być wspólnotą wiary, która oferuje inny model małżeństwa. Chrześcijańskie małżeństwo jest stworzone dla mężczyzny i kobiety, którzy są oddani Bogu, przez co nie powinno wymagać luksusowo drogich wydatków, które odbiją się na ich finansowej przyszłości.

► Czym powinno wyróżniać się Chrześcijańskie małżeństwo od świeckich?

Małżeństwo jest Bożym planem dla większości ludzi. Jednak apostoł Paweł opisał kilka powodów, dla których ludzie nie powinni wstępować w związek małżeński. W I liście do Koryntian 7:26 wspomina, iż “w obliczu groźnego położenia” – trudnych warunków życiowych, które bardzo możliwe, że obejmowały prześladowania, lepiej jest, aby osoba pozostała samotna.

W tym samym rozdziale (I Koryntian 7:32-35) napisał, że niezamężny stan ma swoje korzyści. Osoba niezamężna może skupić się całkowicie na służbie Panu, bez konieczności równoczesnej troski o współmałżonka. Bóg powołując niezamężną osobę do służby, stawia ją w sytuacji, w której może być niesamowicie efektywna.

Istnieje wiele innych powodów, dla których Bóg może wybrać dla kogoś pozostanie w stanie wolnym (Mateusza 19:10-12). Nie powinniśmy zakładać, że jest to nienaturalna sytuacja albo, że każda niezamężna osoba potrzebuje, aby ją z kimś poznać. Nie powinniśmy też błędnie zakładać, że poczucie spełnienia i szczęście są zależne od statusu małżeńskiego (Psalm 107:9).

Osoba niezamężna powinna ostrożnie zawierać przyjaźnie, unikając więzi opartych na potrzebach fizycznych lub emocjonalnych. Bóg obdaruje prawdziwą radością i spełnieniem tych, którzy są mu oddani.

► Fragmenty do przeczytania na głos przez uczestników zajęć: I Piotra 3:1-7 oraz Efezjan 5:22-33. Przeczytane wersety powinny pozostać otwarte w trakcie zajęć, aby móc się do nich odnosić.

Mężczyzna jest powołany do kochania swojej żony miłością, jaką Chrystus zademonstrował wobec kościoła. Jezus poświęcił siebie za kościół. Mąż powinien być gotowy poświęcić swoje przywileje, wygody oraz pragnienia, aby zaspokoić potrzeby swojej żony. W I liście Piotra 3:7 mężowie są poinstruowani o postępowaniu z wyrozumiałością względem swoich żon. Oznacza to dążenie do ich zrozumienia, wymagające dalszego poznawania swojej żony.

W cytowanym fragmencie małżonka nazywana jest „słabszym naczyniem.” Żona powinna być brana pod uwagę przez męża. A jego powołanie do chronienia jej nie powinno ograniczać się do fizycznej potrzeby ochrony, ale także wkraczać w sferę zmartwień i stresu.

Żona jest powołana do poddania się mężowi oraz szanowania go. Oznacza to zaakceptowanie przywództwa małżonka, nawet jeżeli jest on niewierzący. Przez to sprawi, że prawdopodobieństwo zainteresowania się wiarą przez jej małżonka wzrośnie.

Ważne jest, aby pamiętać jak komunikowane są polecenia z omawianego fragmentu z Pisma. Mężowi nie zostało przykazane egzekwowanie władzy nad żoną. Żonie zostało przykazane, aby była posłuszna mężowi, jednocześnie mężowie nie otrzymali instrukcji, aby żonę do posłuszeństwa w jakikolwiek sposób przymuszać. Mężowi zostało przykazane, aby kochał swoją żonę oraz poświęcał się, gdzie jest to potrzebne z troski o nią. Jednocześnie, żona nie została poinstruowana, aby żądać od męża troski. Jej obowiązkiem jest szanowanie go.

Priorytetem męża nie powinno być utrzymanie autorytetu, tylko okazywanie kochającej troski. Priorytetem żony, nie powinno być żądanie opieki nad nią, tylko szanowanie męża.

Apostoł ostrzega mężów, że brak odpowiedniej troski o żonę z ich strony, wpłynie na ich zdolność do modlitwy. A to sugeruje nam, iż nasze zachowanie w związku małżeńskim jest związane z naszą relacją z Bogiem.

Apostoł Jan powiedział, że osoba, która nie kocha swojego brata, nie kocha też Boga (I Jana 4:20). Podobnie, słowami Pawła i Piotra, mężczyzna, który nie troszczy się odpowiednio o swoją żonę, nie kocha Boga tak jak powinien. Kobieta, która nie szanuje swojego męża nie szanuje Boga tak jak powinna.

► Fragment do przeczytania na głos przez uczestnika zajęć: I Koryntian 7:1-5

Te wersety mówią nam, że jednym z celów małżeństwa jest zaspokojenie pragnień seksualnych. Żona nie rozporządza już swoim ciałem, lecz mąż, podobnie i mąż nie rozporządza już swoim ciałem, lecz żona. Chodzi tutaj o wzajemne uwzględnianie potrzeb drugiej osoby, decydując się na współżycie nie tylko kiedy samemu ma się na to ochotę, ale również bycie otwartym na potrzeby drugiej strony. Nie ma tutaj pozwolenia na wymaganie czegokolwiek wbrew woli drugiej osoby. Jest zachęta do wzajemnej otwartości oraz dopasowania się do potrzeb drugiej osoby.

Fragment ten poucza nas również, że nie powinniśmy wzajemnie się pozbawiać tego przywileju. Krótki czas seksualnej abstynencji, połączony z postem jest uzasadniony, ale przedłużony czas separacji otworzy drzwi na pokusy, powodowanej niezaspokojonymi potrzebami. Czasem pary małżeńskie doświadczają długotrwałej separacji z powodów zarobkowych lub wyjazdu na studia. Zanim zdecydują się na takie rozwiązania, powinni zastanowić się, czy na pewno jest to spójne z Bożym planem dla nich. Dłuższa rozłąka może wprowadzić w ich związek różnorodne, czasem długotrwałe, problemy małżeńskie.

Jednym z celów małżeństwa jest zatroszczenie się o potrzeby członków rodziny.

► Fragment do przeczytania na głos przez uczestnika zajęć: I Tymoteusza 5:8

Przeczytany werset jest umiejscowiony w kontekście przedstawianej wcześniej odpowiedzialności członków zboru za wzajemną troskę. Pierwszą odpowiedzialnością człowieka jest jego rodzina. Na rodzicach spoczywa odpowiedzialność za zapewnienie ich dzieciom schronienia, jedzenia, ubrania czy dostępu do edukacji. Te obowiązki nigdy nie powinny być oddelegowywane innym.

Temat powyższej lekcji powinien sam sprowokować bardzo różnorodne dyskusje.

Ważne jest, aby uczestnicy spróbowali zastosować w swoim życiu omawiane zagadnienia.

► Jakie są często zapomniane prawdy o małżeństwie?

► W jaki sposób kościół może pomóc młodym ludziom, zmagającym się z pokusami tego świata?

► W jaki sposób można zachęcić członków zboru, aby wspólnie (poza szkółką niedzielną), wzajemnie się wspierali wobec wyzwań związanych z wychowaniem dzieci w podążaniu za Chrystusem.

Ojcze w Niebie,

Dzięki Ci za Twój wspaniały plan dla małżeństwa.

Wspomagaj mnie w wierności wobec Ciebie na każdym etapie mojego życia. Spraw bym był dobrym przykładem wierności Chrystusa i poprowadź mnie w zachęcaniu innych do podążania za Twoją wolą.

Pomóż mi w byciu wsparciem dla rodzin, młodzieży i dzieci w zborze, w ich wzroście w wierze i posłuszeństwie wobec Ciebie.

Dziękuję Ci za podarowane i błogosławione przez Ciebie relacje w moim życiu.

Amen

(1) Jeżeli nie jesteś w związku małżeńskim, napisz dwa akapity komentujące Boże oczekiwania wobec przedmałżeńskich relacji oraz przyszłego małżeństwa. Jeżeli żyjesz w związku małżeńskim wyraź, w dwóch akapitach, własne zobowiązanie do posłusznego podążania za bożymi zasadami dla Twojego małżeństwa.

(2) Wybierz jeden lub więcej, tematów z powyższej lekcji i na jednej stronie rozpisz, jak człowiek mógłby zastosować biblijne zasady z powyższej lekcji w swojej społeczności.

Przykłady:

• Opisz chrześcijańską relację między mężczyzną a kobietą, którzy pragną zawrzeć związek małżeński w Twoim społeczeństwie.

• Opisz zachowanie mężczyzny lub kobiety, którzy pragną zachować wierność instytucji małżeńskiej w społeczeństwie, w którym żyjesz.