Lesson 12: Władza rządzących

Po zakończeniu lekcji uczestnik:

(1) Zrozumie odpowiedzialność i ograniczenia jakie zostały przez Boga nałożone na rządzących.

(2) Będzie posłuszny biblijnym instrukcjom oraz zasadom odnoszącym się do relacji z władzami.

(3) Zobowiąże się do podjęcia wysiłku w celu doprowadzenia do sprawiedliwości w swoim społeczeństwie.

William Wilberforce (1759-1833) był członkiem Parlamentu Brytyjskiego. Po tym jak został osobą wierzącą zaczął otwarcie sprzeciwiać się niewolnictwu, wykorzystywaniu dzieci do pracy oraz złemu traktowaniu biednych. Przez 20 lat zabiegał o ustanowienie prawa, które pozwoliłoby zakończyć niewolniczy handel ludźmi wywożonymi z Afryki i sprzedawanymi w Imperium Brytyjskim. Często okazywał frustrację spowodowaną brakiem zainteresowania tym tematem u innych. Gdy po raz pierwszy udało mu się zabezpieczyć większość w Parlamencie do przegłosowania prawa obalającego niewolnictwo, jego przeciwnicy przekonali część głosujących, aby zamiast iść do Parlamentu, tego dnia odwiedzili teatr, oferując im darmowe bilety. Obniżyli przez to frekwencję, co zmieniło ostateczny wynik głosowania. W końcu, w 1807 roku zatwierdzono uchwałę zabraniającą handlu ludźmi, ale samo niewolnictwo nie było jeszcze uznane za nielegalne. Wilberforce kontynuował swoją walkę. W 1833 niewolnictwo zostało zdelegalizowane na większości Imperium Brytyjskiego. Wilberforce zmarł trzy dni po otrzymaniu wieści o przegłosowaniu tego prawa.

Relacje kościoła z państwem na całym świecie, bywały bardzo różnorodne, a czasem burzliwe. Historyczny rozrzut ich relacji oscylował między narodowym kościołem związanym z monarchią lub wpływającym na rząd, a totalnym ich rozdzieleniem, zdelegalizowaniem chrześcijaństwa i prześladowaniem jego wyznawców. Dzisiaj, niektóre państwa zezwalają na otwarte praktykowanie religii, a ich władze państwowe nie faworyzują żadnego wyznania.

Relacje między państwem, a wierzącymi wywołują wiele trudnych pytań. Często sytuacja kościoła w jednym kraju nie może być porównana do innego, ponieważ podejścia ich władz są odmienne.

Poniższa lekcja nie odpowie na wszystkie pytania ani nie wytłumaczy co konkretnie wierzący powinien uczynić w każdej sytuacji. Nakreśli za to zarys biblijnych zasad odnoście relacji wierzącego z rządem.

► Fragment do przeczytania na głos przez uczestnika zajęć: Rzymian 13:1-7. Jakie stwierdzenia na temat władzy zostały wypowiedziane w przeczytanym fragmencie?

Biblia mówi nam, że Bóg ustanowił instytucję rządu – władzy sprawowanej przez ludzi. On chce, aby ona istniała, a człowiek, który się jej opiera buntuje się wobec Boga (Rzymian 13:1-2).

► Jakie jest przeznaczenie władzy według przeczytanego wersetu?

Jednym jest karanie złego zachowania poprzez wdrażania przepisów prawnych (Rzymian 13:3). Osoba wybrana do zarządzania wypełnia swoją służbę wobec Boga karząc przestępców (Rzymian 13:4).

► Fragment do przeczytania na głos przez uczestnika zajęć: I Tymoteusza 2:1-2

Biblia nawołuje tu do modlitwy oraz zanoszenia próśb dziękczynnych za królów oraz przełożonych. A błogosławieństwo z tego płynące to ciche i spokojne życie. To założenie wskazuje, że jeżeli władza funkcjonuje poprawnie, w społeczeństwie utrzymywany jest spokój.

► Fragment do przeczytania na głos przez uczestnika zajęć: Mateusza 5:13-16. Co Jezus miał na myśli nawołując abyśmy byli jak sól i światło?

Nie wszyscy akceptują udział chrześcijan w głosowaniach lub obejmowanie przez nich stanowisk rządowych, ponieważ uważają, że światowe rządy nie kierują się wartościami religijnymi. Niektórzy chrześcijanie są przekonani, że osoby wierzące nie powinny angażować się w życie polityczne, ponieważ jest zbyt skorumpowane.

Prorok Jeremiasz pisał do przymusowo przesiedlonych Żydów, otoczonych przez pogańskie społeczeństwo, poza granicami swojego państwa. W tym kontekście mieli uzasadnione powody, aby wstrzymywać się od aktywnego udziału w życiu społecznym. Przebywali tam wbrew swojej woli, lokalnie obowiązująca religia była pogańska, rząd był opresyjny i wyniszczał naród żydowski. A sami żydzi czekali na moment, gdy będą w stanie się stamtąd wydostać.

Wysłuchaj słów jakie prorok napisał do nich pomimo ich sytuacji:

A starajcie się o pomyślność miasta, do którego skazałem was na wygnanie, i módlcie się za nie do Pana, bo od jego pomyślności zależy wasza pomyślność (Jeremiasza 29:7).

Hebrajskie słowo użyte w tym wersecie, Shalom, odnosi się nie tylko do pokoju, ale także do bogactwa błogosławieństw jakie z niego wynikają. Nawiązuje tutaj do błogosławieństwa Bożego. Ci, którzy wielbią prawdziwego Boga odnajdą Boże błogosławieństwo poprzez starania o pomyślność dla grzesznego społeczeństwa, które samo Boga nie znało a nawet prześladowało Jego wyznawców.

Ludzie, którzy służą Bogu powinni wpływać na swoje społeczeństwo, aby szanowało ono Bożą wolę i doświadczało przez to Bożych błogosławieństw. Powinni nie tylko dzielić się Ewangelią, ale także sami stosować się do Bożych przykazań w każdych warunkach i w każdej decyzji.

Rząd jak i społeczeństwo powinny być kształtowane przez Boże Słowo. To z objawionego Słowa Bożego powinna wywodzić się etyka (zasady właściwego postępowania), a zasady etyki powinny kierować sytuacją polityczną (władzą walczącą o wolność i sprawiedliwość), a także ekonomią (zarządzaniem zasobami). W poprawnej kolejności, najpierw ugruntowana jest prawda, potem etyka, potem polityka, potem ekonomia.

1. Słowo Boże

2. Etyka

3. Polityka

4. Ekonomia

Naturalną tendencją ludzkości jest odwracanie tego porządku. Na pierwszym miejscu jest osobista sytuacja ekonomiczna, potem wspieranie rządu lub polityków (których obietnice spełniają indywidualne pragnienia, nawet kosztem sprawiedliwości bądź wolności), na tej podstawie kształtują etykę, która ostatecznie determinuje założenia ich religii, aby ta aprobowała ich zachowanie. Czyli typowy porządek to ekonomia, potem polityka, potem etyka, na końcu religia.

1. Ekonomia

2. Polityka

3. Etyka

4. Religia

Koncept religii wcześniej ukształtowanej przez tak różnorodne i wypaczone zasady sprawia, że nie ma w niej zbyt dużo miejsca na prawdę.

Kościół powinien bronić prawd biblijnych, nie tylko odrzucając grzechy społeczeństwa, ale także poprzez tłumaczenie i demonstrowanie jak powinno ono wyglądać. Jeżeli wierzący nie potrafią wytłumaczyć i zademonstrować jak powinno funkcjonować społeczeństwo, możemy się spodziewać, że inni będą nieświadomi prawd biblijnych, przez co nie będą też ich wdrażać.

Wierzący nie powinni wyłącznie krytykować otaczającego ich społeczeństwa. Powinni być jego częścią. Dobrze jest, gdy wierzący aktywnie angażują się w różnorodne inicjatywy w których będą mieli okazje być orędownikami walki o sprawiedliwość. Sami powinni zawsze postępować etycznie we wszystkich swoich działaniach, wpływając swoim świadectwem na innych. Powinni być częścią władzy i organizacji, które wpływają na społeczeństwo, tak długo jak nie zmusza ich to do pogwałcenia własnych chrześcijańskich przekonań. Jeżeli mają przyzwolenie do głosowania, powinni popierać kandydatów, którzy są najbardziej zbliżeni swoim charakterem do chrześcijaństwa.

► Podaj przykład nacisku jakie społeczeństwo może wywierać na kościół, aby ten podejmował decyzje motywowane ekonomicznymi powodami, zamiast biblijnymi?

Wierzący przez wszystkie czasy historii zmagali się z rozeznawaniem w jaki sposób pozostawać wiernymi chrześcijańskim zasadom, gdy funkcjonujące ponad nimi władze ich nie stosują. Czasem prowadziło to do konfliktów skutkujących cierpieniem chrześcijan, którzy pozostając oddani swojej wierze nie mogli być posłuszni wobec rządu.

Biblia nawołuje do płacenia podatków wymaganych przez prawo (Rzymian 13:7, Mateusza 22:21).

Nakazuje nam przestrzeganie prawa w naszym kraju (Tytusa 3:1). Jednocześnie zaznacza, iż mamy najpierw okazywać posłuszeństwo Bogu, nawet gdy Jego przykazania są sprzeczne z wymaganiami ludzkich władz (Dzieje Apostolskie 5:29).

Władze mogą wymagać od wierzących walki w niesprawiedliwej sprawie. Mogą wymuszać mordowanie nienarodzonych dzieci ze względu na zbyt duży przyrost populacji. Zdarza się, że rządy zniewalają, w wybranych obszarach, różne grupy etniczne.

Czasem trudności chrześcijan wynikają z obiektu ich uwielbienia. Chrześcijanie bywają prześladowani, ponieważ nie oddają czci właściwym bogom, uznawanym przez ich rodzinę lub plemię. Czasem napotykają na trudności, ponieważ rząd faworyzuje inne religie w państwie.

Niektóre państwa wprowadziły oficjalne przepisy prawne zabraniające ewangelizacji oraz innych form rozpowszechniania wiary chrześcijańskiej. Z tego powodu wierzący przyłapani na dzieleniu się swoją wiarą, bywają prześladowani. W niektórych narodowościach nauczanie własnych dzieci o Bogu jest karalnym przewinieniem

Biblia zawiera w sobie przykłady ludzi wiary, którzy sprzeciwili się niesprawiedliwym rozkazom władców. Daniel modlił się nawet wtedy, gdy modlitwa do Boga była zabroniona (Daniela 6:11). Trzej przyjaciele Daniela odmówili oddania czci królewskiemu bożkowi (Daniela 3:16-18). Izraelskie położne sprzeciwiły się faraonowi, który nakazał im zabijać izraelskie dzieci (II Mojżeszowa 1:17).

Przez wieki wierzący dzielili się Ewangelią nawet w miejscach, gdzie było to niedozwolone. Niektórzy nielegalnie przewozili Biblię przez granice państw, w których była ona zabroniona. Bezprawnie spotykali się też w tajemnicy, aby razem uwielbiać Boga. Wierzący, bez użycia przemocy, wielokrotnie blokowali kliniki aborcyjne. Pomagali też niewolnikom wydostawać się z opresji.

Większość wierzących wolałaby żyć w pokoju i nie musieć zmagać się z takimi decyzjami. Jednak, jeżeli wierzący stoją przed etycznym dylematem, muszą postąpić w sposób właściwy, nawet jeżeli wymaga to poświęcenia. Jeżeli mają możliwość zapobiec niesprawiedliwości lub okazję do dzielenia się Ewangelią, dokonują poważnego wyboru decydując jak będą działać.

► Opisz prawny dylemat, jaki mógłby mieć miejsce w życiu osoby wierzącej, w Twoim kraju.

Pewien pastor podróżował przez obcy kraj. Pomimo tego, że posiadał wymagane dokumenty, był wielokrotnie zatrzymywany przez policję, za każdym razem oczekującej niewielkiej łapówki. Jeżeli nie zapłaciłby, jego podróż by się opóźniła co spowodowałoby późniejsze trudności.

► Co powinien w takiej sytuacji zrobić pastor?

Łapówka jest to korzyść, najczęściej finansowa, dawana osobie, najczęściej w pozycji władzy, w celu uzyskania określonego rezultatu. Złe jest dawanie łapówek w zamian za niedozwoloną usługę (V Mojżeszowa 16:19). Na przykład, jeżeli budynek bądź samochód nie spełniają wymaganych standardów dopuszczenia do użytku, niewłaściwe jest oferowanie inspektorowi łapówki w zamian za nieuczciwe wydanie dokumentu. Złe jest wręczanie łapówek policjantom lub sędziom.

Czasem osoba w pozycji władzy żąda łapówki, aby wykonać swoje obowiązki. W takim przypadku, przewinienie jest po stronie osoby wymagającej i przyjmującej łapówkę (Łukasza 3:14), ale osoba, która ją wręcza niekoniecznie jest winna, ponieważ może nie mieć wyboru. Na przykład, płacenie łapówki za dostęp do czegoś co powinno być ogólnie dostępne lub uwolnienie niewinnej osoby. Czasem łapówka jest formą kradzieży. Kradzież sama w sobie jest zła, ale nie wini się za nią osoby poszkodowanej.

Ostrożne zagłębienie się w ten temat w Biblii pokazuje nam, że Bóg potępia tych, którzy przyjmują łapówki, ale okazuje łaskę tym na których jest ona wymuszona (II Mojżeszowa 18:21, II Mojżeszowa 23:8; V Mojżeszowa 10:17, V Mojżeszowa 16:19, V Mojżeszowa 27:25). Wierzący nigdy nie powinni płacić łapówek za wygody. Jednocześnie, nie powinni czuć się winni, będąc zmuszani do zapłacenia łapówki skorumpowanym urzędnikom.

► Podaj przykład niewłaściwej łapówki.

Wiele osób wierzących jest przeciwnych wstępowaniu do służby wojskowej dla obrony swojego kraju. Własne przekonania motywują wybranymi fragmentami z Biblii. Jezus nawoływał do nadstawiania drugiego policzka (Mateusza 5:39). Jezus powiedział, że Jego słudzy nie walczą, ponieważ Królestwo Jego nie jest z tego świata (Jana 18:36). Apostoł Paweł nie zdefiniował naszej zbroi jako cielesnej (II Koryntian 10:4). Chrześcijanie o takich przekonaniach, zazwyczaj uważają, że każda forma przemocy jest zła. Wielu z nich żyje w krajach prześladujących chrześcijan, a ich wolności zostały im odebrane.

Inni wierzący uważają, że powinniśmy być gotowi do obrony naszego kraju. Biblia mówi nam, że Bóg ustanawia rząd, a ten może używać przemocy, aby ukarać przestępców (Rzymian 13:4). Wydaje się oczywiste, że Bóg stworzył mężczyznę, aby chronił swoją rodzinę. Dlatego też wydaje się to naturalne, że powstał zorganizowany format takiej obrony w postaci armii. Kiedy żołnierz zapytał Jana Chrzciciela jak ma pokutować, Jan powiedział, żeby nie brał łapówek ani stosował przemocy osobistej, ale nie nakazał mu odejścia z armii (Łukasza 3:14). Kiedy Jezus odnosił się do nadstawiania drugiego policzka, nie miał na myśli tego, iż nie powinniśmy szukać sposobności do obrony osobistej w sytuacji fizycznego ataku, miał na myśli, to że nie powinniśmy się mścić za obraźliwe działania, czym byłoby wymierzenie policzka drugiej osobie. Powiedział, że Jego słudzy nie walczą ze sobą, aby ustanowić ziemskie królestwo dla Niego, ponieważ Jego Królestwo nie nastanie w taki sposób. Jeżeli władza zwierzchnia jest Bożym pomysłem, a rząd powinien chronić swoich obywateli, to właściwe jest przystępowanie wierzących do służby państwu, aby pomagać w wypełnianiu jego obowiązków względem obywateli.

Przez wieki historii kościoła, wielu wierzących, w wielu krajach, przystępowało do służby wojskowej, nawet do walki, ponieważ byli przekonani, że ich obowiązkiem jest bronić swojego kraju przez atakiem.

Chrześcijanie na całym świecie nie są jednomyślni w temacie służby wojskowej. Ważne jest, aby osoba wierząca poprzez modlitwę oraz rozważne zagłębienie się w słowa Biblii na ten temat, żyła w zgodzie ze swoim przekonaniem.

► Jak kościoły w Twoim kraju odnoszą się do zagadnienia służby wojskowej?

Większość wierzących ma mocno uzasadnione przekonanie na ten temat. Należy zaznaczyć, że ludzie wierzący od wieków, w różnych czasach i miejscach nie byli zgodni w tej kwestii. Dlatego z ostrożnością unikajmy osądzania motywów innych, opartych na ich opiniach.

► Jak powinniśmy oceniać zwykłe relacje między kościołem a rządem w naszym kraju? Czy coś powinno się zmienić?

Ojcze w Niebie,

Dziękuję Ci, że stworzyłeś rząd, aby zapewniał ochronę i wolność. Pomóż mi być wiernym Tobie pomimo niedoskonałości ludzkiego rządu.

Pomóż mi wypełniać mój obowiązek ochrony innych i wpływania na moje społeczeństwo.

Oczekujemy nadejścia Twojego Królestwa w pełni.

Amen

(1) Biblia zawiera wiele zapisków pokazujących jak Bóg działał przez rządy na tym świecie, ku osiąganiu swoich celów. W Przypowieściach Salomona 21:1 napisano, “Serce króla w ręku Pana jest jak strumienie wód; On je kieruje, dokąd chce.” Wybierz jedną z poniższych relacji do przestudiowania:

• I Mojżeszowa 41:14-49, I Mojżeszowa 42:1-3, I Mojżeszowa 45:4-7,

• Estery 4, 7-8

• Nehemiasza 1-2

Wypisz swoje obserwacje:

• Co musiało się zdarzyć w życiu Bożego ludu?

• W jaki sposób Bóg wykorzystał bezbożnego władcę, aby osiągnąć swoje cele?

• W jaki sposób Bóg wykorzystał bogobojną osobę, aby osiągnąć swoje cele?

(2) Wybierz jeden z poniższych tematów:

• Chrześcijańskie wpływy

• Wierzący a Prawo tworzone przez władze państwowe

• Łapówkarstwo

• Służba wojskowa

Przyjrzyj się wersetom wymienionym w powyższej lekcji, odnoszącym się do wybranego przez Ciebie tematu. Na jednej stronie opisz biblijne podejście do tego tematu.