Lesson 7: การค้นพบผู้สอน

1. ผู้อบรมสามารถใช้วิธีต่างๆในบทนี้เพื่อพัฒนาผู้สอนท้องถิ่นได้ ถ้าหากคริสตจักรท้องถิ่นไม่มีคนที่รู้สึกว่าตนเป็นผู้สอนได้ ผู้อบรมจะไม่สามารถเริ่มโครงการในท้องถิ่นที่ดำเนินการอย่างอิสระได้ทันที ผู้อบรมจะต้องค้นหาและพัฒนาผู้สอนที่มีศักยภาพ บทนี้บอกให้ผู้อบรมรู้ว่าจะช่วยให้ผู้สอนในท้องถิ่นเริ่มต้นการสอนได้อย่างไร

2. ผู้อบรมเสริมสร้างผู้สอนในท้องถิ่นให้ใช้วิธีการนี้กับนักศึกษาของตัวเอง ถ้าหากผู้สอนในท้องถิ่นซึ่งอยู่ในพื้นที่ใหม่มีความสามารถในการสอนอยู่แล้ว ผู้อบรมก็ไม่จำเป็นต้องใช้ตัวอย่างในบทนี้ ผู้อบรมควรสอนวิธีการแก่ผู้สอนในท้องถิ่นเพื่อให้พวกเข้าใช้แบบฝึกหัดต่างๆ พัฒนานักศึกษาของตัวเอง

3. ผู้สอนในท้องถิ่นพัฒนานักศึกษา ผู้สอนทุกคนควรพยายามพัฒนาทักษะการทำพันธกิจของนักศึกษา วิธีการต่างๆ ที่อธิบายไว้ในบทนี้จะเป็นประโยชน์ในการช่วยนักศึกษาให้เริ่มต้นพูดกับกลุ่ม

บางครั้งเวลาที่ตัวแทน SGC เยี่ยมเยียนคริสตจักรต่างๆ พวกเขาพบคนที่พร้อมจะเริ่มต้นสอนหลักสูตรได้ทันที โดยปกติแล้ว ผู้สอนที่มีศักยภาพเหล่านี้มักเป็นคนที่ได้รับการฝึกอบรมด้านวิชาการและมีประสบการณ์สอนมาแล้วบ้าง พวกเขาดูหลักสูตรและพบว่าสอนได้ง่าย มีคำแนะนำต่างๆ พิมพ์อยู่ที่ส่วนหน้าของแต่ละหลักสูตร มีคำถามอภิปรายให้ หลักสูตรไม่ได้เป็นแค่หนังสือ แต่เนื้อหาทั้งหมดสามารถนำมาสอนได้เลยโดยไม่ต้องเพิ่มหรือดัดแปลงอะไร

แต่ละวิชาในหลักสูตรได้รับการออกแบบให้คนที่มีทักษะการอ่าน มีความรู้เกี่ยวกับพระคัมภีร์ และมีความสามารถในการสอน สามารถเรียนรู้วิธีใช้ได้อย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม บางครั้งคนที่ไม่ได้รับการฝึกอบรมทางด้านวิชาการมากนักจะรู้สึกว่าตนเองสอนไม่ได้ พวกเขาคิดว่าคนที่ได้รับการฝึกอบรมมาเป็นอย่างดีเท่านั้นจึงจะเป็นผู้สอนได้

พระเจ้าให้ความสามารถในการสอนแก่คนจำนวนมากที่ไม่เคยมีโอกาสได้เล่าเรียนในมหาวิทยาลัย เนื่องจากผู้สอนจำเป็นต่อคริสตจักร เราจึงมั่นใจได้ว่าพระเจ้าจะเตรียมคนที่มีความสามารถในการสอนไว้ในทุกที่ที่คริสตจักรตั้งอยู่ (เอเฟซัส 4:11-12)

หลายคนไม่ได้ตระหนักว่าตนเองถูกพัฒนาทักษะการสอนอยู่แล้วในชีวิตประจำวัน พวกเขาอธิบายสิ่งต่างๆ ที่บ้านและที่ทำงาน ช่วยผู้คนแก้ไขปัญหา พวกเขาเป็นที่รู้จักว่าอธิบายสิ่งต่างๆ ได้ดี เวลาที่เป็นนักศึกษา พวกเขาอ่าน ทำความเข้าใจ และอธิบายสิ่งต่างๆ ได้อย่างมีทักษะ พวกเขาไม่รู้ว่าตัวเองมีความสามารถที่จะสอนได้

ผู้อบรมควรช่วยเหลือคนที่จะมาเป็นผู้สอนให้ค้นพบความสามารถของตนผ่านการมีประสบการณ์ในการพูดโดยได้รับการชี้แนะ โดยทางประสบการณ์นี้ บุคคลนั้นจะมีความมั่นใจในการพูดกับกลุ่ม

1. ให้งานมอบหมายที่เป็นการพูดเกี่ยวกับหัวข้อง่ายๆ คำบรรยายอาจยาวเพียงไม่กี่นาที ถ้านักศึกษาประหม่าในการยืนพูดต่อหน้ากลุ่ม ครั้งแรกก็ให้พูดตรงที่นั่งของพวกเขา

ตัวอย่างงานมอบหมายที่เป็นการพูด

• พูดเกี่ยวกับความท้าทายในวัยเด็ก

• พูดเกี่ยวกับญาติที่มีความสำคัญต่อคุณ

• ถามคำถามกับนักศึกษาอีกคนหนึ่ง จากนั้นก็แนะนำนักศึกษาคนนั้นแก่กลุ่ม

• คุณอยากไปสถานที่แห่งไหน? เพราะอะไร?

• บอกข้อพระคัมภีร์ที่คุณชื่นชอบมาหนึ่งข้อและบอกว่าทำไมคุณถึงชอบ

• บอกเกี่ยวกับวันปกติในที่ทำงานของคุณ

• คุณจำอะไรได้บ้างจากคำเทศนาที่ได้ยินเมื่อเร็วๆ นี้?

2. ป้อนคำถามกับคนในชั้นเรียน คำถามควรต้องการคำอธิบายอยู่บ้าง ไม่ใช่คำตอบสั้นๆ คำถามควรเป็นสิ่งที่คนจะตอบได้ ดังนั้นเขาจะมั่นใจมากขึ้นและไม่รู้สึกขายหน้า

3. ให้นักศึกษาอธิบายแก่กลุ่มเกี่ยวกับงานมอบหมายที่เป็นงานเขียน วิชาต่างๆ กำหนดให้มีงานมอบหมายซึ่งเป็นงานเขียนหลายงาน ถึงแม้ว่าผู้อบรมมาที่ชั้นเรียนเพียงวันเดียว แต่ผู้อบรมก็สามารถให้เวลานักศึกษาเขียนงานมอบหมายหนึ่งงานแล้วนำเสนอได้

4. แบ่งกลุ่มๆ ละสามคนเพื่อฝึกสอน ให้แต่ละคนสอนเนื้อหาตอนสั้นๆ แก่กลุ่ม วิธีนี้ทำให้มีผู้ฟังกลุ่มเล็กและเปิดโอกาสให้นักศึกษาหลายคนได้ฝึกฝนในเวลาเดียวกัน

5. ให้นักศึกษาอธิบายเนื้อหาตอนหนึ่งจากบทเรียน เนื้อหาหลายตอนในแต่ละวิชานั้นมีคำอธิบายแนวคิดที่ยาวเพียงไม่กี่ย่อหน้า บอกนักศึกษาล่วงหน้าให้เตรียมตัวอธิบายเนื้อหาตอนหนึ่งภายในเวลาไม่กี่นาที

6. ขอให้นักศึกษาที่มีประสบการณ์ สอนบทเรียนจากวิชาใดวิชาหนึ่ง วิธีที่ง่ายที่สุดคือให้นักศึกษาสอนบทเรียนที่เขาเคยฟังคนอื่นสอนมาแล้ว นักศึกษาแสดงให้เห็นถึงความสามารถระดับสูงเมื่อเขาเตรียมตัวและสอนบทเรียนที่ยังไม่มีใครเคยสอนเขา ผู้อบรมอาจรู้สึกว่าตัวเขานั้นควรสอนให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ และชั้นเรียนเองก็อาจชอบฟังผู้อบรม แต่เป้าหมายคือการเสริมสร้างผู้อื่นให้เป็นผู้สอน

7. ใช้วิธี “ล้อมวงพูด” ให้นักศึกษานั่งรอบโต๊ะพร้อมกับเอกสารหลักสูตร ไม่มีผู้สอนอยู่ที่โต๊ะ นักศึกษาหลายๆ คนสลับกันพูดเกี่ยวกับบางอย่างในบทเรียน คนหนึ่งได้รับมอบหมายให้นำและดูแลการอภิปรายให้ดำเนินไปโดยถามเพื่อให้นักศึกษาหลายๆ คนแสดงข้อคิดเห็น ผู้นำไม่ใช่ผู้สอน กลุ่มจะค้นพบว่าพวกเขาทำหน้าที่และเรียนรู้โดยการอภิปรายโดยที่ไม่มีผู้สอน วิธีนี้ทำให้กลุ่มศึกษาเรียนรู้เกิดขึ้นได้ในที่ที่ไม่มีคนที่รู้สึกว่ามีคุณสมบัติที่จะสอนได้

นิมิตของ SGC คือเพื่อสร้างพันธกิจการฝึกอบรมในท้องถิ่นให้เกิดขึ้นทุกหนแห่ง การฝึกอบรมเกิดขึ้นได้ทุกที่ผ่านทางผู้คนที่พระเจ้าให้ความสามารถและความเข้าใจพระคัมภีร์ ผู้สอนควรจดจำว่าวัตถุประสงค์ของพวกเขาไม่ใช่เพียงการให้ความรู้ แต่รวมถึงเสริมสร้างนักศึกษาให้อธิบายความจริงแก่คนอื่นๆ ได้ด้วย