Lesson 6: วิธีสอนหลักสูตร SGC

หากเป็นไปได้ผู้สอนควรจัดชั้นเรียนล่วงหน้า นักศึกษาควรนั่งตามที่จัดเอาไว้เพื่อจะมองเห็นกันและกัน ผู้สอนควรตรวจสอบให้แน่ใจว่าพื้นที่นั้นปลอดจากกิจกรรมและเสียงต่างๆ ที่รบกวนระหว่างเรียน ผู้สอนควรพยายามตรวจที่นั่งดูให้แน่ใจว่านั่งได้สบาย อุณหภูมิไม่ร้อนไม่หนาวเกินไป และแสงไฟสว่างดี พื้นที่การศึกษานอกห้องเรียนก็ใช้ได้ดีหากไม่มีสิ่งรบกวนมากเกินไป

ชั้นเรียนควรมีกระดานขนาดใหญ่สำหรับเขียนและวาดรูป

ผู้สอนควรแนะนำตัวเอง แบ่งปันเกี่ยวกับครอบครัว ประสบการณ์ในการทำพันธกิจ พันธกิจปัจจุบัน และภูมิหลังด้านวิชาการ ผู้สอนควรหลีกเลี่ยงไม่ระบุถึงความสำเร็จต่างๆ ที่ดูเหมือนว่าพยายามแสดงให้เห็นสถานะสูง ผู้สอนควรจดจำว่าวัตถุประสงค์ของการแบ่งปันข้อมูลนี้ก็เพื่อสร้างความสัมพันธ์กับนักศึกษา

นักศึกษาควรแนะนำตัวเองสั้นๆ ผู้สอนควรโต้ตอบสั้นๆ กับนักศึกษาแต่ละคนโดยถามคำถามหนึ่งหรือสองคำถามเพื่อแสดงความสนใจและสร้างความเชื่อมโยงกับพวกเขา

หลังจากแนะนำตัวก็ควรเป็นเวลาสำหรับการอธิษฐาน อธิษฐานที่พระเจ้าจะใช้ชั้นเรียนเพื่อตอบสนองความจำเป็นต่างๆ ของนักศึกษา ผู้สอนควรแสดงให้เห็นถึงการพึ่งพาพระเจ้าเพื่อให้การสอนเปลี่ยนแปลงชีวิตและเป็นประโยชน์ ชั้นเรียนในครั้งต่อๆ ไปควรเริ่มต้นด้วยการอธิษฐานและอาจรวมการแบ่งปันสั้นๆ เกี่ยวกับหัวข้อให้อธิษฐานเผื่อ

ผู้สอนควรบอกนักศึกษาว่าให้นำสิ่งใดมาด้วย เช่น พระคัมภีร์ เอกสารวิชา และอุปกรณ์เครื่องเขียนต่างๆ ผู้สอนควรย้ำให้นักศึกษาจดบันทึกเพื่อประโยชน์ในอนาคต ไม่ใช่จดบันทึกเพื่อการสอบ (ข้อสอบทั้งหมดอยู่ในเนื้อหาวิชา)

หลังจากแนะนำตัว เวลาชั้นเรียนวันแรกควรเป็นแบบเดียวกับที่จะเป็นในอนาคตเพื่อให้นักศึกษารู้ว่าจะต้องคาดหวังอะไร

หลักสูตร SGC ไม่ได้เป็นเพียงแค่หนังสือ แต่เป็นคู่มือวิชาที่ได้รับการออกแบบมาเพื่อการสอน แต่ละวิชามีคำแนะนำสำหรับผู้สอนตรงส่วนหน้าของคู่มือ แต่ละวิชาคล้ายคลึงกันแต่การออกแบบไม่ได้เหมือนกันเสียทีเดียว

บทเรียนของบางวิชาเริ่มต้นด้วยวัตถุประสงค์ของบทเรียน ผู้สอนไม่จำเป็นต้องอ่านวัตถุประสงค์เหล่านั้นให้ชั้นเรียนฟัง

หลายบทเรียนเริ่มต้นด้วยคำถาม เรื่องราว หรือเทคนิคอื่นๆ ที่เรียกความสนใจและทำให้นักศึกษารู้สึกว่าหัวข้อนั้นสำคัญ

ผู้สอนอาจสอนทีละหน้า อธิบายแต่ละย่อหน้า ผู้สอนควรเตรียมตัวล่วงหน้าโดยตรวจสอบให้แน่ใจว่าตัวเองเข้าใจเนื้อหาจริงๆ และขีดเส้นใต้ข้อความหลักที่ช่วยเขาในการอธิบายแต่ละย่อหน้า

คำถามอภิปรายมีอยู่ตลอดเนื้อหา บางครั้งคำถามจะแนะนำเนื้อหาตอนต่อไป บางครั้งคำถามเรียกร้องให้นักศึกษาตอบสนองบางอย่างที่พึ่งศึกษาไป คำถามไม่ได้หาคำตอบ “ใช่” หรือ “ไม่ใช่” แต่ให้อธิบาย ผู้สอนควรให้นักศึกษาหลายๆ คนตอบสนอง ไม่จำเป็นที่การอภิปรายจะนำไปสู่ข้อสรุปแน่ชัดทุกครั้ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคำถามนั้นกำลังแนะนำเนื้อหาตอนต่อไป

ผู้สอนจำเป็นจะต้องแทรกคำถามอภิปรายเพิ่มเติมของตัวเอง ทุกครั้งที่ตระหนักว่ากำลังพูดอยู่นานโดยไม่มีการโต้ตอบจากนักศึกษา ผู้สอนควรถามคำถามนักศึกษา

การทำให้การอภิปรายไม่เป็นเรื่องเสียเวลาย่อมมีความท้าทายเสมอ อย่างไรก็ตาม คนส่วนใหญ่จะไม่สามารถเรียนรู้ได้ดีหากไม่มีการอภิปราย นักศึกษาต้องการเวลาที่จะคิดและฟังคนอื่นพูดว่า แนวคิดต่างๆ สามารถนำไปประยุกต์ใช้กับวัฒนธรรมและสถานการณ์ในคริสตจักรของพวกเขาอย่างไรได้บ้าง

บทเรียนส่วนใหญ่จบลงด้วยงานมอบหมาย ผู้สอนควรอธิบายงานมอบหมาย ถ้าวันที่เรียนมีหลายบทเรียน ผู้สอนควรตรวจสอบให้แน่ใจว่านักศึกษาเข้าใจงานมอบหมายทั้งหมดที่ต้องส่งในชั้นเรียนครั้งถัดไป

งานมอบหมายของแต่ละบทเรียนจะต้องทำเสร็จก่อนถึงชั้นเรียนครั้งถัดไป ผู้สอนควรรวบรวมงานมอบหมายตอนต้นชั้นเรียนแต่ละครั้ง งานนำเสนอบางอย่างของนักศึกษาควรทำตั้งแต่เริ่มต้น ในขณะที่งานนำเสนอบางอย่างควรทำภายหลังเพื่อให้แต่ละวันมีความหลากหลาย

เวลาที่มีการสอบหรือเขียนจากความจำ การตรวจสอบให้แน่ใจว่านักศึกษานั่งที่นั่งตามที่จัดไว้เป็นเรื่องสำคัญ เพื่อพวกเขาจะมองไม่เห็นว่านักศึกษาคนอื่นกำลังเขียนอะไรอยู่

นอกเหนือจากมอบหมายงานนำเสนอให้กับนักศึกษา ผู้สอนควรขอให้นักศึกษานำเสนอเนื้อหาจากตอนใดตอนหนึ่งของวิชาบ่อยครั้ง ซึ่งควรมอบหมายล่วงหน้าเพื่อนักศึกษาจะได้มีเวลาเตรียม

เตรียมบทเรียน

1. อ่านบทเรียนให้ครบถ้วน

2. อ่านแบบทดสอบเพื่อหาจุดสำคัญที่ต้องเน้นย้ำ

ในบทเรียน ขีดเส้นใต้สิ่งที่อยู่ในแบบทดสอบ

3. ทำเครื่องหมายสิ่งสำคัญอื่นๆ ที่คุณต้องการให้นักศึกษาเรียนรู้

ตัวอย่างเช่น วาดวงกลมหรือใส่เครื่องหมายดอกจันไว้ข้างย่อหน้าสำคัญ ใช้วัตถุประสงค์ของบทเรียนเพื่อตัดสินใจว่าอะไรสำคัญที่สุด

4. เริ่มบทเรียนด้วยคำถามหรือเรื่องราวที่จะสร้างความสนใจต่อบทเรียนให้กับนักศึกษา

5. เตรียมคำถามปลายเปิด 2-4 ข้อไว้ถามในระหว่างบทเรียน

เว้นระยะคำถามเพื่อให้ผู้เรียนมีส่วนร่วม เช่น ถามคำถามในตอนต้นบทเรียนและถามคำถามที่สองในช่วงกลางบทเรียน

เพื่อกระตุ้นให้เกิดการอภิปราย คำถามควรเป็นแบบปลายเปิดมากกว่าปลายปิด ตัวอย่างเช่น คำถาม "คุณรู้อะไรเกี่ยวกับอิสยาห์บ้าง?" เป็นคำถามปลายเปิด เพราะมีคำตอบที่ถูกต้องหลายคำตอบและตอบง่าย คำถาม "อิสยาห์มีชีวิตอยู่ในปีอะไร?" เป็นคำถามปลายปิด เพราะมีคำตอบที่ถูกต้องเพียงคำตอบเดียว

นำเสนอบทเรียน

1. จดจ่อกับเนื้อหาในหนังสือบทเรียนเสมอ

อย่าสอนแบบอ่านตามหนังสือบทเรียน แต่ให้สิ่งที่คุณพูดส่วนใหญ่มาจากเนื้อหาในบทเรียน นักศึกษาต้องเห็นว่าสิ่งที่คุณสอนนั้นมาจากหนังสือ เพื่อพวกเขาจะสอนด้วยตัวเองได้

หากคุณพูดประเด็นอะไรที่ไม่ได้อยู่ในหนังสือบทเรียน ขอให้พูดสั้นๆ เข้าไว้

2. หากนักศึกษาไม่เข้าใจ ให้คุณทบทวนจุดเดิมโดยใช้คำที่แตกต่างออกไป

ตัวอย่างเช่น ถ้าหากนักศึกษาไม่เข้าใจเมื่อคุณพูดว่า “เราเป็นผู้ชอบธรรมได้โดยความเชื่อในพระคริสต์” คุณสามารถพูดว่า “พระเจ้ายอมรับว่าเราเป็นคนชอบธรรมเมื่อเราเชื่อในพระเยซู” หรือ “ความรอดคือของขวัญจากพระเจ้าที่เราได้รับโดยความเชื่อ”

3. ทำสิ่งต่างๆ ตลอดบทเรียนเพื่อดึงความสนใจของนักศึกษาของคุณ

ตัวอย่างเช่น ถามคำถามหรือเรียกให้นักศึกษาอ่านพระคัมภีร์ข้อหนึ่งหรือบทเรียนย่อหน้าหนึ่ง

สรุปบทเรียน

1. ทบทวนประเด็นที่สำคัญที่สุด

ตัวอย่างเช่น “วันนี้เราได้เรียนรู้เรื่อง...” หรือ “สรุปสิ่งที่เราเรียน...”

2. อธิบายงานมอบหมายทั้งหมด เพื่อให้แน่ใจว่านักศึกษาเข้าใจคำสั่งจริงๆ

3. เตือนนักศึกษาให้อ่านบทเรียนต่อไปมาล่วงหน้าเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับชั้นเรียนครั้งถัดไป

สะท้อนคิดบทเรียน

ถามตัวคุณเองว่า...

1. ฉันทำอะไรได้ดี?

2. ฉันควรทำอะไรที่แตกต่างออกไปในครั้งหน้า?

3. วันนี้ฉันเรียนรู้อะไรบ้างเกี่ยวกับการสอน?

4. ฉันบรรลุจุดประสงค์บทเรียนไหม?