Lesson 4: เข้าใจนักศึกษาของเรา

เนื่องจากโปรแกรมของ SGC มีวัตถุประสงค์ในการฝึกอบรมพันธกิจ ดังนั้น นักศึกษาจึงควรเป็นผู้เชื่อคริสเตียนที่มีคำพยานชีวิตที่ดีและมีรูปแบบการดำเนินชีวิตที่ถวายเกียรติพระเจ้า ผู้ไม่เชื่อจะไม่เข้าใจหรือชื่นชมเนื้อหาของหลักสูตรมากนัก

นักศึกษาควรเชื่อหลักสำคัญทางประวัติศาสตร์ของความเชื่อแบบคริสเตียน รวมถึงหลักคำสอนของอีแวนเจลิคอล โปรแกรมนี้ได้รับการออกแบบมาเพื่อรับใช้พระกายพระคริสต์ทุกหนทุกแห่ง ดังนั้นจึงไม่ได้มีข้อกำหนดใดๆ ตามความเชื่อที่เป็นลักษณะเฉพาะของแต่ละสังกัดนิกาย

นักศึกษาควรเป็นสมาชิกคริสตจักรที่มีส่วนร่วมในการนมัสการและสามัคคีธรรมที่คริสตจักร นักศึกษาที่ไม่เต็มใจอุทิศตัวต่อคริสตจักรก็ไม่ใช่ผู้ที่เหมาะสมสำหรับการฝึกอบรมพันธกิจ โดยอุดมคติแล้ว พวกเขาควรเป็นส่วนหนึ่งของคริสตจักรที่จะยินยอมให้พวกเขาฝึกฝนสิ่งที่กำลังเรียนรู้ งานมอบหมายบางอย่างเกี่ยวข้องการมีส่วนร่วมกับผู้เชื่อคนอื่นๆ

สถาบันท้องถิ่นควรได้รับการออกแบบให้รับใช้นักศึกษาที่อ่านออกเขียนได้ นักศึกษาไม่จำเป็นจะต้องจบการศึกษาระดับมัธยมปลาย แต่ต้องอ่านออกเขียนได้เพื่อทำความเข้าใจวิชาต่างๆ และทำงานมอบหมายได้ สถาบันควรมอบใบประกาศนียบัตรให้แก่ผู้ที่สามารถศึกษาในระดับนี้ได้

การสอนในระดับอื่นๆ อาจมีไว้เพื่อนักศึกษาที่อยากเรียนรู้แต่ทำงานมอบหมายไม่ได้ ตัวอย่าง เช่น ผู้สอนอาจสอนแก่สมาชิกทั่วไปในคริสตจักรหรือกลุ่มศึกษาพระคัมภีร์ตามบ้านซึ่งผู้คนอ่านหนังสือไม่ได้และทำงานมอบหมายไม่ได้

นักศึกษาที่ลงทะเบียนเรียนกับสถาบัน SGC ท้องถิ่นต่างจากนักศึกษาในสถาบันอื่นๆ พวกเขาไม่ใช่เด็กๆ ในโรงเรียน พวกเขาต่างจากนักศึกษามหาวิทยาลัยและนักศึกษาในสถาบันพระคริสตธรรมจำนวนมาก ผู้สอนควรปรับรูปแบบการสอนของตนให้เข้ากับชั้นเรียนลักษณะนี้ ความสามารถทางวิชาการของนักศึกษาบางคนจะต่ำกว่าความสามารถของนักศึกษาในวิทยาลัย ผู้สอนควรปรับความคาดหวังของตัวเอง ผู้สอนควรอธิบายว่านักศึกษาควรทำงานมอบหมายอย่างไร พวกเขาควรตำหนิความเกียจคร้านและความไม่ใส่ใจ แต่การวิพากษ์วิจารณ์ผลงานของนักเรียนควรเป็นประโยชน์และให้กำลังใจ และต้องไม่ดูหมิ่นดูแคลน

จดจำไว้ว่า ถ้าพระเจ้าเรียกใครเข้าสู่พันธกิจแล้ว พระองค์ก็กำลังให้ความสามารถต่างๆ ที่จำเป็นแก่เขา นักศึกษาอาจแสดงให้เห็นแล้วว่ามีการเจิมและพระพรของพระเจ้าอยู่ในพันธกิจของเขา ความรับผิดชอบของเราคือการช่วยเหลือพวกเขาให้พัฒนา การทำให้พวกเขาท้อใจเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง

กลุ่มนักศึกษา SGC ส่วนใหญ่ประกอบด้วยผู้คนหลากหลายอายุ บางคนอาจพึ่งจบการศึกษา บางคนอาจอยู่ในวัยคุณตาคุณยาย บางคนอาจเป็นศิษยาภิบาลมานานหลายปี บางครั้งนักศึกษาก็อาจอายุมากกว่าผู้สอน

นักศึกษาวัยยี่สิบที่พึ่งจบการศึกษาอาจมีความสามารถด้านวิชาการมากกว่าศิษยาภิบาลวัยหกสิบ อย่างไรก็ตาม แต่ละคนต้องได้รับความเคารพ เราไม่ควรยกย่องความสามารถด้านวิชาการโดยไม่เคารพต่อความเป็นผู้ใหญ่ตามวัยวุฒิและประสบการณ์ ในขณะที่เราเน้นความจำเป็นด้านวิชาการ เราก็ควรหลีกเลี่ยงที่จะไม่ทำให้นักศึกษาที่ไม่เคยฝึกฝนด้านวิชาการรู้สึกขายหน้า

► เมื่อเราสอนผู้ใหญ่แทนที่จะเป็นเด็กๆ วิธีการสอนของเราควรแตกต่างไปจากเดิมอย่างไร?

ผู้เรียนที่เป็นผู้ใหญ่เป็นคำศัพท์ที่ใช้อธิบายถึงนักศึกษาผู้เริ่มต้นชีวิตการเป็นผู้ใหญ่ ผู้เรียนที่เป็นผู้ใหญ่บางคนอาจแต่งงานและมีลูกแล้ว พวกเขาอาจทำงานในบางอาชีพหรือในบางพันธกิจ มีประสบการณ์ชีวิตอันหลากหลาย เวลาที่ผู้ใหญ่เลือกที่จะเป็นนักศึกษาอีกครั้งหนึ่งนั้น พวกเขาก็กำลังอุทิศตนให้กับเป้าหมายส่วนตัวบางอย่างอยู่

รูปแบบการสอนและรูปแบบชั้นเรียนควรตอบสนองต่อความจำเป็นต่างๆ ของผู้เรียนที่เป็นผู้ใหญ่

1. ผู้เรียนที่เป็นผู้ใหญ่ต้องการรับการฝึกอบรมที่ช่วยพวกเขาได้ทันที พวกเขาจำเป็นต้องอภิปรายกันว่าจะเอาสิ่งที่กำลังเรียนรู้ไปปฏิบัติได้อย่างไร ชั้นเรียนควรให้เวลาแก่นักศึกษาเพื่ออธิบายว่า พวกเขาคาดหวังว่าจะนำความรู้ไปประยุกต์ใช้อย่างไร ผู้สอนไม่ควรใช้เวลาทั้งหมดของชั้นเรียนในการนำเสนอข้อมูลโดยไม่ได้โต้ตอบกับนักศึกษา

2. ผู้เรียนที่เป็นผู้ใหญ่ต้องการความเคารพ พวกเขามีความรับผิดชอบในฐานะผู้ใหญ่แล้วและไม่ต้องการได้รับการปฏิบัติเหมือนเด็กๆ ผู้สอนเองควรมีทัศนคติของการเป็นผู้เรียนและเปิดกว้างยอมรับฟังแนวคิดต่างๆ ผู้สอนควรแสดงความเคารพต่อประสบการณ์และความเข้าใจอันลึกซึ้งของนักศึกษาของตน

► ในวัฒนธรรมของคุณ วิธีที่ดีที่สุดในการให้ความเคารพต่อผู้เรียนที่เป็นผู้ใหญ่คืออะไร คุณต้องการได้รับการปฏิบัติอย่างไรในฐานะผู้เรียนที่เป็นผู้ใหญ่?

3. ผู้เรียนที่เป็นผู้ใหญ่ต้องการตัดสินใจเลือกในขณะที่ศึกษา ประสบการณ์และเป้าหมายของพวกเขาทำให้การศึกษาบางประเภทเป็นที่น่าดึงดูดใจและเกี่ยวข้องกับพวกเขาโดยตรง พวกเขาจำเป็นต้องมีอิสระเพื่อทำตามความสนใจและพัฒนารูปแบบการศึกษาของตัวเอง

4. ผู้เรียนที่เป็นผู้ใหญ่ต้องการฝึกปฏิบัติในชั้นเรียน ผู้สอนควรให้นักศึกษาทำการนำเสนอ อธิบายส่วนย่อยของเนื้อหา และช่วยตอบคำถาม บางครั้งนักศึกษาอาจเล่าเรื่องราวจากประสบการณ์ ถึงแม้ว่าผู้สอนต้องหลีกเลี่ยงที่จะไม่เสียเวลา แต่ผู้สอนควรตระหนักว่าการเล่าเรื่องราวนั้นอาจเป็นวิธีการประยุกต์ใช้สิ่งที่นักศึกษาเรียนรู้แล้วก็ได้

5. ผู้เรียนที่เป็นผู้ใหญ่พัฒนาความสัมพันธ์กับนักศึกษาคนอื่นๆ พวกเขาเรียนรู้จากข้อเสนอแนะของคนอื่น พวกเขาให้ความเคารพและรับความเคารพ ผู้เรียนที่เป็นผู้ใหญ่จะจดจำและให้คุณค่าแก่การโต้ตอบบางอย่างไปจนตลอดชีวิต ชั้นเรียนอาจจำเป็นต้องแบ่งออกเป็นกลุ่มย่อยสำหรับการอภิปรายเป็นครั้งคราว

6. ผู้เรียนที่เป็นผู้ใหญ่ต้องการได้ข้อสรุปของตัวเอง พวกเขาคาดหวังว่าจะมีการยอมรับความคิดเห็นที่หลากหลาย

7. ผู้เรียนที่เป็นผู้ใหญ่ต้องการที่จะชอบและเคารพผู้สอน พวกเขาไม่ได้คาดหวังว่าจะมีระยะห่างทางสถานะระหว่างผู้สอนกับพวกเขามากเหมือนนักศึกษากับอาจารย์ที่มหาวิทยาลัย พวกเขาให้คุณค่ากับการที่ผู้สอนใส่ใจเป็นรายบุคคล พวกเขาอยากชื่นชมผู้สอนไม่เพียงด้านความรู้ แต่รวมถึงชีวิตที่อุทิศตนและอุปนิสัยของผู้สอนด้วย

ผู้สอนควรใช้เวลาในชั้นเรียนและใช้เวลากับนักศึกษาเป็นรายบุคคลพูดคุยเกี่ยวกับนิสัยที่ดีในการศึกษาเรียนรู้ นักศึกษาควรเรียนรู้วิธีสร้างวินัยให้กับตัวเองและกำหนดเวลาศึกษาประจำวัน

ผู้สอนควรทำบันทึกอย่างละเอียดเกี่ยวกับงานมอบหมายและการเข้าชั้นเรียน บันทึกนี้จะเป็นพื้นฐานการให้คะแนนในช่วงจบวิชา ในช่วงระหว่างวิชา เมื่อผลการเรียนของนักศึกษาไม่ดี ผู้สอนควรพูดคุยกับพวกเขาและบอกวิธีปรับปรุงการเรียนให้ดีขึ้นแก่พวกเขา

จำเป็นอย่างยิ่งที่ผู้สอนจะต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่านักศึกษาเข้าใจวิธีทำงานมอบหมาย งานมอบหมายที่ทำมาไม่ดีควรส่งคืนให้นักศึกษาไปแก้ไขปรับปรุงใหม่ แต่ผู้สอนก็ต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่านักศึกษาเข้าใจวิธีแก้ไขปรับปรุงงานให้ดีขึ้นแล้วจริงๆ

ถ้าหากการเข้าชั้นเรียนและงานมอบหมายทำให้นักศึกษาได้คะแนนของต่ำ ผู้สอนควรพูดกับพวกเขาถึงความจำเป็นที่จะต้องแก้ไขปรับปรุง นักศึกษาไม่ควรรู้สึกแปลกใจกับคะแนนของตัวเองเมื่อจบวิชา