ਕੁਰਿੰਥੁਸ ਦੀ ਕਲੀਸਿਆ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਆਤਮਿਕ ਵਰਦਾਨਾਂ ਦੀ ਬਰਕਤ ਮਿਲੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਗ਼ਲਤਫਹਿਮੀ ਸੀਇਸ ਲਈ ਪੌਲੁਸ ਰਸੂਲ ਨੇ ੧ ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 12-14 ਦੇ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲਈ ਆਤਮਿਕ ਵਰਦਾਨਾਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵਿਆਖਿਆ ਕੀਤੀ।
ਵਚਨਾਂ ਦੇ ਇਹ ਅਧਿਆਏ ਸਾਨੂੰ ਆਤਮਿਕ ਵਰਦਾਨਾਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਕਾਫੀ ਕੁਝ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਸਿਧਾਂਤ ਇੱਥੇ ਸਾਡੇ ਅਧਿਐਨ ਦੇ ਲਈ ਦਿੱਤੇ ਹੋਏ ਹਨ।
► ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਨੂੰ ਸਮੂਹ ਦੇ ਲਈ ੧ ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 12:1-3 ਪੜਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
(1) ਧਰਮ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦਾ ਸਿਧਾਂਤ : ਆਤਮਿਕ ਅਨੁਭਵਾਂ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਉਸ ਸਚਿਆਈ ਦੁਆਰਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ।
ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਪਹਿਲਾਂ ਮੂਰਤੀਪੂਜਕ ਸਨ। ਮੂਰਤੀਆਂ ਬੋਲਦੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਪਰ ਆਤਮਾਵਾਂ ਬੋਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਲਈ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਆਤਮਿਕ ਅਨੁਭਵ ਚੰਗਾ ਹੈ। ਉਹ ਬੇਸਮਝ ਆਤਮਿਕ ਅਨੁਭਵਾਂ ਜਾਂ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਜਨੂੰਨ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਕਿਸੇ ਆਤਮਾ ਦੇ ਕਾਬੂ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਿੱਚ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਭਾਵੇਂ ਇਹ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਾਗਲਪਨ ਜਾਂ ਅਸ਼ਲੀਲ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਬੋਲਣ ਜਾਂ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰੇ।
ਰਸੂਲ ਨੇ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੁਆਰਾ ਬੋਲਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਯਿਸੂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਬੁਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਦੁਸ਼ਟ ਆਤਮਾ ਅਰਾਧਨਾ ਦਾ ਨਿਯੰਤਰਣ ਲੈ ਲੈਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਬੁਲਾਏਗੀ ਜਾਮ ਕਰਵਾਏਗੀ ਜਿਸਦੇ ਨਾਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਨਿਰਾਦਰ ਹੋਵੇ। ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਕਦੇ ਵੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਨਿਰਾਦਰ ਵਾਲੇ ਰਾਹ ਤੇ ਅਗਵਾਈ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।
[1] ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿ ਸਾਰੀਆਂ ਆਤਮਿਕ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਚੰਗੀਆਂ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਅਲੌਕਿਕ ਹਨ। ਇੱਥੇ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਯੂਹੰਨਾ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪੱਤ੍ਰੀ 4:1-3 ਦੇ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਆਤਮਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੁਝ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।
► ਕਿਹੜੇ ਧਰਮ ਅਰਾਧਕਾਂ ਤੇ ਦੁਸ਼ਟ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦੇ ਕਾਬੂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ?
► ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਨੂੰ ਸਮੂਹ ਦੇ ਲਈ ੧ ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 12:4-11 ਨੂੰ ਪੜਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
(2) ਆਤਮਿਕ ਵਰਦਾਨਾਂ ਦੇ ਵਖਰੇਵਿਆਂ ਦਾ ਸਿਧਾਂਤ: ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਹਰੇਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਅਲੱਗ-ਅਲੱਗ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ।
ਇਹ ਵਚਨ ਇਸ ਗੱਲ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇੱਕ ਆਤਮਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਲੱਗ ਤਰੀਕਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਆਤਮਿਕ ਵਰਦਾਨਾਂ ਦੀ ਵੰਡ ਕਿਵੇਂ ਕਰਨੀ ਹੈ। ਹਰੇਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਦੇ ਕੋਲ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇੱਕ ਆਤਮਿਕ ਵਰਦਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਕੋਲ ਸਾਰੇ ਵਰਦਾਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ।
ਇੱਕ ਮੈਂਬਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਰਦਾਨਾਂ ਦਾ ਉਪਯੋਗ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਲਾਭ ਦੇ ਲਈ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਵਰਦਾਨ ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਲਾਭ ਲਈ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।
► ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਨੂੰ ਸਮੂਹ ਦੇ ਲਈ ੧ ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 12:12-26 ਪੜਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
(3) ਦੇਹ ਦਾ ਸਿਧਾਂਤ : ਹਰੇਕ ਮੈਂਬਰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ, ਅਤੇ ਹਰੇਕ ਮੈਂਬਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ।
ਰਸੂਲ ਇੱਥੇ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਇੱਕ ਸਰੀਰਕ ਦੇਹ ਦੇ ਅੰਗਾਂ ਨਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਭਨਾਂ ਦੀਆਂ ਅਲੱਗ ਯੋਗਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਉਦੇਸ਼ ਹਨ। ਸਰੀਰ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮੈਂਬਰ ਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਦੂਸਰੇ ਮੈਂਬਰ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਨ ਦੇ ਲਈ ਕੰਨ ਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਸਰੀਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦੇ ਲਈ ਅੱਖ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਵਰਦਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦੇ ਲਈ ਜਰੂਰੀ ਹੈ।
ਕਿਸੇ ਵੀ ਮੈਂਬਰ ਨੂੰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿ ਉਸਦੇ ਵਰਦਾਨਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਬਾਕੀ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਰੀਰ ਸਾਰੇ ਅੰਗਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਸਹੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਚੱਲ ਸਕਦਾ।
ਕੁਝ ਵਰਦਾਨਾਂ ਬਾਕੀ ਵਰਦਾਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਦੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਲੋਕ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕੁਝ ਆਤਮਿਕ ਵਰਦਾਨ ਆਤਮਿਕ ਪੱਧਰ ਦੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਹਨ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਫੈਸਲਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਵਰਦਾਨ ਕਿਵੇਂ ਦੇਣੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਵਰਦਾਨ ਦੇ ਕਾਰਨ ਕੋਈ ਖਾਸ ਰੁਤਬਾ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।
► ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਕੀ ਕਹੋਗੇ ਜੋ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਕਲੀਸਿਆ ਦੀ ਇਮਾਰਤ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਆਤਮਿਕ ਹੈ?
► ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਨੂੰ ਸਮੂਹ ਦੇ ਲਈ ੧ ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 12:27-31 ਪੜਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
(4) ਸੇਵਕਾਈ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਦਾ ਸਿਧਾਂਤ : ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹਰੇਕ ਮੈਂਬਰ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਸੇਵਕਾਈ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਲੋੜੀਦੀਆਂ ਵਸਤਾਂ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਵਚਨਾਂ ਦਾ ਇਹ ਭਾਗ 12 ਅਧਿਆਏ ਦਾ ਸੰਖੇਪ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਲੱਗ-ਅਲੱਗ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸੇਵਕਾਈਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਸੇਵਕਾਈ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਤਰੱਕੀ ਦੇ ਲਈ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਕਲੀਸਿਆ ਦੀ ਸੇਵਾ ਦੇ ਲਈ ਹੈ।
ਤੁਹਾਨੂੰ ੧ ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 12:29-30 ਦੇ ਵਿੱਚ ਦਿੱਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ , ਅਤੇ ਕਲਾਸ ਨੂੰ ਉੱਤਰ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ , ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋ , “ਕੀ ਸਾਰੇ ਰਸੂਲ ਹਨ ?” ਤਾਂ ਕਲਾਸ ਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ , “ਨਹੀਂ।”
ਕਿਉਂਕਿ ਸੇਵਕਾਈਆਂ ਅਲੱਗ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਵਰਦਾਨ ਵੀ ਅਲੱਗ ਹਨ। ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਪ੍ਰਸ਼ਨਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਲੜੀ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ, ਜਿਸਦੇ ਵਿੱਚ ਹਰੇਕ ਦਾ ਉੱਤਰ “ਨਹੀਂ” ਹੈ। ਉਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਵਰਦਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਹਰੇਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਦੇ ਕੋਲ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
► ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਨੂੰ ਸਮੂਹ ਦੇ ਲਈ ੧ ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 13 ਪੜਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
(5) ਪਿਆਰ ਦਾ ਸਿਧਾਂਤ : ਪਿਆਰ ਸਦੀਪਕ ਪ੍ਰਾਥਮਿਕਤਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਆਤਮਿਕ ਵਰਦਾਨ ਸਦਾ ਦੇ ਲਈ ਨਹੀਂ ਹਨ।
ਪਹਿਲੇ ਤਿੰਨ ਵਚਨ ਵਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਸੀਂ ਪਿਆਰ ਦੀ ਕਮੀ ਦੀ ਭਰਪਾਈ ਕੁਦਰਤੀ ਗੁਣਾਂ, ਆਤਮਿਕ ਵਰਦਾਨਾ ਜਾਂ ਨਿੱਜੀ ਬਲੀਦਾਨ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ।
ਨਿੱਜੀ ਜਾਂਚ ਦੇ ਲਈ 4-7 ਵਚਨਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰ ਦੇ ਸਥਾਨ ਤੇ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਰੱਖ ਕੇ ਵੇਖੋ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ ਇਹ ਇੱਥੇ ਢੁੱਕਵਾਂ ਬੈਠਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ।
11 ਵਚਨ ਪਰਿੱਪਕਤਾ ਦੇ ਲਈ ਬੁਲਾਹਟ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਰਸੂਲ ਸਾਡੇ ਧਰਤੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਬਚਪਨ ਅਤੇ ਸਵਰਗ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਬਾਲਗ ਹੋਣ ਨਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਦਿਨ ਸਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਸਤਾਂ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਰਹੇਗੀ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਹੁਣ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ। ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਅਤੇ ਗਿਆਨ ਦੇ ਵਰਦਾਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੁਣ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਡੀ ਸਮਝ ਸੀਮਿਤ ਹੈ। ਸਦੀਪਕਤਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਆਤਮਿਕ ਵਰਦਾਨਾਂ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਰਹੇਗੀ ਅਤੇ ਉਹ “ਬਚਪਨ” ਦੇ ਸਮਾਨ ਜਾਂਦੇ ਰਹਿਣਗੇ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਇੱਕ ਦਿਨ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਉਮੀਦ ਵੀ ਜਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿਉਂਕਿ ਸਭ ਕੁਝ ਪੂਰਾ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਪਿਆਰ ਦਾ ਮੁੱਲ ਬਹੁਤ ਉੱਚਾ ਹੋਵੇਗਾ।
੧ ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਦਾ ਅਧਿਆਏ 14 ਇੱਕ ਸਿਧਾਂਤ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ: ਵਾਰਤਾਲਾਪ ਦਾ ਸਿਧਾਂਤ। ਇਸ ਅਧਿਆਏ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦੂਸਰੀਆਂ ਸਚਿਆਈਆਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵੀ ਸਿਖਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਰਸੂਲ ਨੇ ਇਸ ਸਿਧਾਂਤ ਦੀ ਵਿਖਾਇਆ ਅਤੇ ਜ਼ਿਕਰ ਕਈ ਵਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈ।
(6) ਵਾਰਤਾਲਾਪ ਦਾ ਸਿਧਾਂਤ : ਸੇਵਕਾਈ ਸਮਝੇ ਜਾ ਸਕਣ ਵਾਲੇ ਸਚਿਆਈ ਦੇ ਵਾਰਤਾਲਾਪ ਦੇ ਨਿਰਭਰ ਹੈ।
► ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਨੂੰ ਸਮੂਹ ਦੇ ਲਈ ੧ ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 14:1-5 ਪੜਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨਾ ਪਰਾਈ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬੋਲਣ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਨ।
ਜਿਵੇਂ ਇਸ ਪਾਠ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਦਾ ਅਰਥ ਸਿਰਫ਼ ਭਵਿੱਖ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਪ੍ਰਚਾਰ ਹੈ।
ਅੱਜ ਇੱਕ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਬਾਈਬਲ ਵਿੱਚੋਂ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਖਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸੰਦੇਸ਼ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵੱਲੋਂ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ ਇਸਦੇ ਵਿੱਚ ਅਲੌਕਿਕ ਤੱਥ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਨੂੰ ਖਾਸ ਸਮਝ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਚਿਆਈ ਨੂੰ ਹਾਲਾਤਾਂ ਤੇ ਲਾਗੂ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਬੋਲਣ ਦਾ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਕੋਈ ਲਾਭ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਜਦ ਤੱਕ ਲੋਕ ਬੋਲੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਸਮਝ ਨਾ ਸਕਣ। ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਮਨੁੱਖ ਅਜਿਹੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਬਾਕੀ ਦੇ ਲੋਕ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਇਸਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸਮਝਦਾ ਹੈ।
ਕੁਝ ਲੋਕ “ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦਾ ਹੈ” ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦਾ ਅਰਥ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਬੋਲਣ ਵਾਲਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦਾ, ਪਰ ਇਹ ਇਸ ਵਾਕ ਦਾ ਕੁਦਰਤੀ ਅਰਥ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਇੱਕ ਜਰਮਨ ਨੇ ਇੱਕ ਗੈਰ-ਯੂਰਪੀਅਨ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਗਵਾਹੀ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ," ਤਾਂ ਸਾਡਾ ਮਤਲਬ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸਮਝਿਆ ਹੋਵੇਗਾ।
ਜਿੰਨੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਕਲੀਸਿਆ ਦੀ ਉੱਨਤੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।
► ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦਾ ਅਤੇ ਜਿਸਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਤਾਂ ਪਾਸਬਾਨ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਬਾਰੇ ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ?
ਵਚਨ 5 ਦੇ ਵਿੱਚ, ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਚੰਗਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਭਨਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਪਰਾਈ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਣ ਦਾ ਵਰਦਾਨ ਹੋਵੇ; ਪਰ ਇਸਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ੧ ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 4:8 ਅਤੇ ੧ ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 7:7 ਨੂੰ ਵੀ ਵੇਖੋ। ਉਸਨੇ 4:8 ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲਈ ਰਾਜਿਆਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਰਾਜ ਕਰਨਾ ਚੰਗਾ ਹੋਵੇਗਾ ਪਰ ਉਸਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਜਿਹੇ ਹੋਣ ਦੀ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਕਿਉਂਕਿ ਰਸੂਲ ਵੀ ਦੁੱਖ ਭੋਗ ਰਹੇ ਸਨ। 7:7 ਦੇ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਚੰਗਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਸਭ ਲੋਕ ਉਸਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਕੱਲੇ ਹੋਣ, ਪਰ ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸਦੇ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਲਈ ਵਿਆਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਬਣਤਰ ਹੈ। 14:5 ਦੇ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਧਾਰਨ ਤੌਰ ਤੇ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਚੰਗਾ ਹੈ ਕਿ ਸਭਨਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਪਰਾਈ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਵਰਦਾਨ ਹੋਵੇ, ਉਹ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਹੋਵੇਗਾ। In ੧ ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 12:29-30 ਦੇ ਵਿੱਚ ਉਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਇੱਕ ਖਾਸ ਵਰਦਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਸਭ ਦੇ ਕੋਲ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
► ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਨੂੰ ਸਮੂਹ ਦੇ ਲਈ ੧ ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 14:6-19 ਪੜਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ ਤਾਂ ਇਹ ਬੇਕਾਰ ਹੈ।
[2] 6 ਵਚਨ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਰਸੂਲ ਨੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਪੁੱਛਿਆ, “ਮੈਥੋਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀ ਲਾਭ ਹੋਵੇਗਾ?” ਜਦ ਤੱਕ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ ਨਾ ਜਾ ਸਕੇ ਤਾਂ ਇਹ ਕੋਈ ਭਲਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਸੰਗੀਤ ਦੇ ਸਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਵਿਧੀ ਜਾਂ ਧੁਨ ਅਨੁਸਾਰ ਵਜਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਅਰਥ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਅਤੇ ਇਹ ਸਿਰਫ਼ ਸ਼ੋਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਤੁਰ੍ਹੀਆਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਫੌਜ ਨੂੰ ਸੰਕੇਤ ਦੇਣ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਰ੍ਹੀ ਅਜਿਹੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢਦੀ ਹੈ ਜੋ ਚਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਿਵਸਥਿਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀਆਂ, ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਅੱਗੇ ਵੱਧਣਾ ਹੈ ਜਾਂ ਤੰਬੂਆਂ ਨੂੰ ਪੈਕ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਸ ਪੂਰੇ ਅਧਿਆਏ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵਾਰਤਾਲਾਪ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਨਾ ਸਮਝ ਸਕਣਾ “ਪੌਣ ਨਾਲ” ਕਰਨ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੈ (9)। ਇਸ ਕਹਾਵਤ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਸ਼ਬਦ ਬੇਕਾਰ ਹਨ।
ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਕਿਹ ਕਿ ਜੇਕਰ ਲੋਕ ਇਸ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਅਸਭਿਅਤ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ (11)। ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝ ਨਾ ਆਉਣ ਤੇ ਵੀ ਬੋਲਦਾ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਕਲੀਸਿਆ ਨੂੰ ਉਸਾਰਨ ਦਾ ਯਤਨ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਿਹਾ, ਪਰ ਆਪਣੇ ਹੀ ਕਿਸੇ ਉਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ (12)।
► ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸਮਝ ਨਾ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਣ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਕੀ ਕਾਰਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ?
ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਅਜਿਹੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਸਮਝ ਕੋਈ ਫ਼ਲ ਪੈਦਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ ਹੈ (14)। ਪੌਲੁਸ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਸਮਝ ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੇ ਲਈ ਕੋਈ ਲਾਭ ਨਹੀਂ ਦੇਵੇਗੀ।
ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸੇਵਕਾਈ ਕਰਨ ਦਾ ਸਹੀ ਤਰੀਕਾ ਆਤਮਾ ਅਤੇ ਸਮਝ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੇਵਾ ਕਰਨਾ ਹੈ (15)। ਆਤਮਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਦਾ ਇਹ ਅਰਥ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸੰਭਾਵਿਤ ਤੌਰ ਤੇ ਕੋਈ ਅਣਪੜ ਵਿਅਕਤੀ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਕਿ ਉੱਥੇ ਕੀ ਕਿਹਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ (16)। ਇਸ ਤੋਂ ਪੁਸ਼ਟੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਅਸਲ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਿਸ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਉਸਨੂੰ ਅਸੀਂ ”ਆਮੀਨ” ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦੇ।
ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਖੁਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਬੋਲ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸਨੇ ਇਹ ਵੀ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸਮਝੇ ਜਾ ਸਕਣ ਵਾਲੇ ਪੰਜ ਸ਼ਬਦ ਨਾ ਸਮਝੇ ਜਾ ਸਕਣ ਵਾਲੇ 10,000 ਸ਼ਬਦਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਬਿਹਤਰ ਹਨ (18-19)।
► ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਨੂੰ ਸਮੂਹ ਦੇ ਲਈ ੧ ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 14:20-25 ਪੜਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਆਤਮਾ ਦੁਆਰਾ ਮਸਹ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਸ਼ਬਦ ਸਮਝੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਪਰਾਈ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇਣ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੇ ਵਾਰਤਾਲਾਪ ਦੇ ਲਈ ਹੈ (ਵੇਖੋ ਮਰਕੁਸ 16:15-17)।
ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬਾਹਰੀ ਵਿਅਕਤੀ ਆ ਕੇ ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਬੋਲਦੇ ਸੁਣਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੀ ਸਮਝਦਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਸੋਚੇਗਾ ਕਿ ਇਹ ਸਭ ਪਾਗਲ ਹਨ। ਪਰ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਅਜਿਹੀ ਸਚਿਆਈ ਸੁਣਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਕਾਇਲ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਮਝ ਜਾਵੇਗਾ ਕਿ ਉੱਥੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੈ।
► ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਨੂੰ ਸਮੂਹ ਦੇ ਲਈ ੧ ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 14:27-35 ਪੜਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
(7) ਤਰਤੀਬ ਦਾ ਸਿਧਾਂਤ: ਕਲੀਸਿਆ ਨੂੰ ਅਰਾਧਨਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਤਰਤੀਬ ਰੱਖਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
ਰਸੂਲ ਦੇ ਪੁੱਛਿਆ, “ਹਰ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਕਿਉਂ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਭਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ?” ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਸੋਚਦੇ ਸਨ ਕਿ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਅੱਗੇ ਆ ਕੇ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਅਰਾਧਨਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਕਾਰਨ ਹਰ ਕੋਈ ਇਹ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।
ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਅਜਿਹੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਦੂਸਰੇ ਲੋਕ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਇਸਦ ਅਨੁਵਾਦ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਰਾਧਨਾ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ (27)।
ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਅਜਿਹੀ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਦੂਸਰੇ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕੋਈ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਤਾਂ ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਬੋਲਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ (28)।
ਕਦੇ ਵੀ ਇੱਕ ਸਮੇਂ ਤੇ ਇੱਕ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਬੋਲਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ (31)। ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਕਿਉਂਕਿ ਹਰ ਕੋਈ ਬੋਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਕਾਰਨ ਕਈ ਲੋਕ ਇੱਕ ਹੀ ਸਮੇਂ ਬੋਲ ਰਹੇ ਹੋਣਗੇ। ਅਰਾਧਨਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਗੜਬੜ ਸੀ।
ਸ਼ਾਇਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਉਹ ਨਿਯਮਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਕਿਉਂਕਿ ਜਦੋਂ ਆਤਮਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਕਾਬੂ ਨਹੀਂ ਰੱਖ ਪਾਉਂਦੇ। ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇੱਕ ਨਬੀ ਦਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੇ ਕਾਬੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ (32)। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਗੜਬੜੀ ਨਹੀਂ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ (33)। ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਕੋਲੋਂ ਅਜਿਹਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਵਾਏਗਾ ਜੋ ਬਾਈਬਲ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਵਿਰੁੱਧ ਹੈ।
► ਅਰਾਧਨਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਤਰਤੀਬ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਚੰਗੀਆਂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਕੀ ਹਨ?
ਸਪੱਸਟ ਤੌਰ ਤੇ, ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਦੀ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਬੇਤਰਤੀਬੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਹ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਪੁੱਛਦੀਆਂ ਜਾਂ ਵਿਵਾਦ ਕਰਦੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ। ਕਿਉਂਕਿ ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਅਧਿਕਾਰ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਪੁੱਛਣ ਦੇ ਲਈ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਬਿਹਤਰ ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਸੇਵਕਾਈ ਕਰਨ ਅਤੇ ਅਰਾਧਨਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਭਾਗ ਲੈਣ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਬਹੁਤ ਤਰਤੀਬਵਾਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
► ਇੱਕ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਨੂੰ ਸਮੂਹ ਦੇ ਲਈ ੧ ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਨੂੰ 14:36-40 ਪੜਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਦੂਸਰੀਆਂ ਕਲੀਸਿਆਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਦੇ ਬਾਰੇ ਕੀ ਸਿਖਾਇਆ?
(8) ਰਸੂਲਪੁਣੇ ਦਾ ਸਿਧਾਂਤ : ਹਰੇਕ ਕਲੀਸਿਆ ਨੂੰ ਰਸੂਲਾਂ ਦੀ ਮੁੱਢਲੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਕੋਲ ਆਤਮਿਕ ਵਰਦਾਨਾਂ ਦੀ ਬਰਕਤ ਸੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਹ ਸੋਚਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਅਧਿਕਾਰ ਨੂੰ ਸੁਣਨ ਦੀ ਕੋਈ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਦਿਵਾਇਆ ਕਿ ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੇ ਹੀ ਸੁਣਾਇਆ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਸੰਪੂਰਨ ਧਰਮ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੋਣ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਸੀ। ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਰਸੂਲਾਂ ਦੀਆਂ ਹਦਾਇਤਾਂ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਜਾਣਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਅਨਜਾਣ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਆਤਮਿਕ ਜਾਂ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਨਹੀਂ ਮੰਨਣਾ ਚਾਹੀਦਾ।
ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਰਾਈਆਂ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਮਨ੍ਹਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਪਰਾਈ ਭਾਸ਼ਾ ਬੋਲਣ ਦਾ ਵਰਦਾਨ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਥਾਨਾਂ ਤੇ ਜਿੱਥੇ ਅਲੱਗ-ਅਲੱਗ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦਾ ਉਪਯੋਗ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਪਰ ਇਸ ਵਰਦਾਨ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਬਾਈਬਲ ਦੀਆਂ ਹਦਾਇਤਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।
[1]
“ਫਿਰ ਵੀ ਆਤਮਾ ਵਿੱਚ ਬੋਲਣ ਵਾਲਾ ਹਰੇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨਬੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਤਦ ਜੇਕਰ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਦੱਸੇ ਤਰੀਕੇ ਹਨ। ਉਸਦੇ ਤਰੀਕਿਆਂ ਤੋਂ ਹੀ ਝੂਠੇ ਨਬੀਆਂ ਦੀ ਪਹਿਚਾਣ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।”
- ਡਿਡਾਕੇ
[2]
“ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜਨਤਕ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਰੱਖਣਾ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਕਲੀਸਿਆਈ ਰਸਮ ਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਨਾ ਸਮਝ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਰਨਾ ਇਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨ ਅਤੇ ਅਰੰਭਿਕ ਕਲੀਸਿਆ ਰੀਤ ਦੇ ਉਲਟ ਹੈ।”
- ਆਰਟੀਕਲ ਆੱਫ ਦਿ ਰਿਲੀਜ਼ਨ ਆੱਫ ਮੈਥੋਡਿਸਟ ਚਰਚ
Next
