Lesson 6: İncil'deki Evlilik Kavramı

Bu dersin sonunda öğrenci:

(1) Tanrı'nın evlilik tasarısını ve amaçlarını benimsemeli.

(2) Tanrı'nın kadınlara verdiği değeri anlamalı.

(3) Hristiyan evliliği için Tanrı'nın ilkelerine kişisel olarak itaat etmeye adanmalı.

Hernando Cortes, karakterini ve hırslarını takip etmemiz gereken bir örnek değildir. Ancak, eylemlerinden biri onun hedeflerine ulaşmasında tamamen uygun ve yerinde oldu. 1519 baharında Hernando Cortes, şimdi Meksika olarak adlandırılan bölgeyi fethetmek için bir sefer düzenledi. İspanya valisi, misyona on bir gemi ve yedi yüz adamla sponsor oldu. Denizde aylar sonra Cortes ve adamları sonunda Meksika kıyılarına ulaştı. Bir sonraki zorluk, karadan başkente seyahat etmekti. Cortes, karada seyahatın zor ve tehlikeli olacağını biliyordu. Adamlarının geri dönmenin bir seçenek olmadığını anlamasını istedi, bu yüzden tüm gemileri yaktı. İspanya'ya dönüşü imkansız hale getirdi ve aynı zamanda başarılı olmak için güçlü bir motivasyon yarattı. Aynı şekilde, evliliğe giren her insan, evli olduğu zaman başka bir seçeneğin olmadığının bilincinde olarak, kesinlikle kararlı olmalıdır.

İncil'deki evlilik güzel bir şeydir.[1] Ama onun güzelliğini yaşamak ve iyiliğini tatmak isteyen çiftler, Kutsal Yazıların bu konuda öğrettiklerini incelemeli ve sonra öğrendiklerine itaat etmelidir. Tatmin eden bir evlilik çaba ve fedakarlık gerektirir.

Evliliği anlamaya başlamak için başlangıca, Yaratılış'a geri dönmeliyiz. Yaratılış hikayesi bize evliliği öğretir.

► Kazanç sağlayacağını umarak evliliğe giren ama gerekli adanmışlığın farkında olmayan biri nasıldır? Bunun hakkında biri paylaşabilir mi?

İncil'deki evlilik dostluk içindir.

“Sonra, “Adem'in yalnız kalması iyi değil” dedi, “Ona uygun bir yardımcı yaratacağım.”(Yaratılış 2:18).

Tanrı'nın paydaşlıkta Baba, Oğul ve Kutsal Ruh olması gibi, Tanrı da bizi sosyal olmamız için tasarladı. Sohbet için yaratılmışız. Biz yakınlık ve dostluk için yaratıldık. Tanrı yalnız olmanın iyi olmadığını söyledi!

Yaratılış Kitabındaki her bölümdeki olayların açıklaması evliliğe saygınlık kazandırır. Tanrı adamdan bir kaburga aldı ve onu güzel bir eş haline getirdi ve o, “Yaradan'ın en son ve en mükemmel eseri olarak erkeğe özel bir şekilde onurla getirildi. Bu tarifteki her adım ve aşama, evliliğin soylulaştırılmasına yöneliktir.”[1] “(“Onu getirdi”) sözcüğü, Tanrı'nın antlaşması olarak adlandırılan evlilik antlaşması bağında ona kutsal bir şekilde bahsedildiğini ima eder. (Süleymanın Özdeyişleri 2:17).”  

Evlilik neşeli bir birliktelik olmalıdır.

Adem, “İşte, bu benim kemiklerimden alınmış kemik...”, dediğinde (Yaratılış 2:23) saygı ve sevinci ifade ediyordu. Adem, “Sonunda bir köle! Artık çamaşırlarımı yıkayacak, yemeğimi pişirecek, sırtıma masaj yapacak ve işlerimi yapacak biri var!” demedi. Hayır, Adem dedi ki, “Sonunda, benim bir dengim!”

Evlilik, eşitler birliği olmalıdır.

“...Ona uygun bir yardımcı yaratacağım (mükemmel bir eş)” (Yaratılış 2:18).

Matthew Henry bize şunu hatırlatıyor: “Kadın, Adem'in yan tarafından kaburga kemiğinden yapılmıştı; Adem’e hükmetmek için kafasından yapılmadı, Adem’in ayakları tarafından çiğnenmek için ayaklarından da yapılmadı, ona eşit olmak, kolunun altında korunmak ve kalbinin yakınında sevilmek için yanından yapıldı.”[2] Adam Clarke, “ Kadın erkeğe mükemmel bir şekilde benzer olmalıydı, ne aşağıda ne de üstün olmalıydı, ama her şeyde ona eşit ve onun gibi olmalıydı” diyor.

Evlilik bir ahit birliği olmalıdır.

“Bu nedenle adam annesini babasını bırakıp karısına bağlanacak, ikisi tek beden olacak.” (Yaratılış 2:24). Güçlü evlilikler, romantizme (romantik duygular gelip geçer) veya zevke (sağlıklı evlilikler neşe getirse de) veya kişisel tatmine (güçlü evlilikler gerçekten tatmin edici olsa da) bağlı değildir. Evliliğin harika faydaları, güçlü bir evliliğe neden olmaz; güçlü bir evliliğin sonucudur. Evlilik, antlaşmanın sarsılmaz temeli üzerine kuruludur—bir erkek ve bir kadın, ömür boyu yalnızca birbirlerine bağlı kalırlar.

Evlilik şeffaf, güvenilir, kabullenici bir ilişki olmalıdır – “Adem de karısı da çıplaktılar, henüz utanç nedir bilmiyorlardı.” (Yaratılış 2:25). Günah henüz ilk çiftin masumiyetini bozmadığı için evlilikleri yargıdan,utançtan ve korkudan uzaktı. Yeni Antlaşma bize şöyle der: “Herkes evliliğe saygı göstersin. Evlilik yatağı günahla lekelenmesin…” (İbraniler 13:4).

Çiftlerin güvensiz, kuskulu, şüpheli veya korku dolu oldukları, birbirlerinin evliliğe olan bağlılığından emin olmadıkları yerde güçlü bir evlilik yoktur. Güçlü evlilikler, “ölüm bizi ayırana kadar!” diyen sarsılmaz bir vaade bağlıdır (Romalılar 7:1-2).

Mecazi bir İngilizce ifade “arkanızdaki köprüyü yakmak”tır, yani eyleminize bağlılığınızın geri dönmeyi imkansız hale getirdiğini anlatır.

Başarılı evlilikler her köprüyü ve her gemiyi yakar. Boşanma veya ayrılık, istismar ve aldatma dışında bir seçenek değildir. Bunların olduğu yerlerde bile, Tanrı'nın sık sık telafi edebileceğini unutmamalıyız.

Antlaşma sevgisi özverili, saygılı ve ilişki zor olduğunda bile güzelleştiricidir (1 Korintliler 13). Zayıf bağlılık, geçici çaba, duygusal kopukluk, geri çekilme ve ayartma üretir.

Bir koca, gelini tepkisiz, saygısız veya hasta olsa bile ondan asla vazgeçmediğinde antlaşma sevgisini yaşıyor demektir. Bir kadın, kocası onu sevmese bile, Mesih adına, kocasına saygı duymayı ve itaat etmeyi seçtiğinde, antlaşma sevgisini yaşıyor demektir.

Kocanın sevgisi gelinin saygısını, gelinin saygısı kocanın sevgisini kazanır. Ve (bu sevgide) büyümeye devam ederler!

► Evlilikte mutlu olmazlarsa daha sonra kararlarını değiştirebileceklerini düşünerek evlenenler ne gibi sorunlarla karşılaşır? Bir kişi evliliğinin kalıcı olduğuna inandığında bu tam bağlılık ne fark yaratır?

İncil'deki evlilik Yaratılış'ın yeridir: Üreme.

“Çocuklar RAB'bin verdiği bir armağandır, rahmin ürünü bir ödüldür.” (Mezmur 127:3).

Çocuklar Tanrı'nın bir armağanıdır, ancak bir bakıma anne babanın da Tanrı'ya armağanıdırlar. “Tanrı sizi tek beden ve ruh yapmadı mı? Neden tek? Çünkü O kendisine özgü bir soy arıyordu. Onun için kendinize dikkat edin, hiçbiriniz gençken evlendiği karısına ihanet etmesin.” (Malaki 2:15).

Bazı insanlar çocukları içermeyen bir yaşam tarzı izlemeyi tercih eder, ancak Kutsal Kitap ana babaların dindar çocukları olduğunda Tanrı'nın memnun olduğunu öğretir.

Tanrı'nın istediği şeyin yalnızca üreme değil, tanrısal çocuklar olduğuna dikkat etmek önemlidir. Ebeveynler, çocuklarına Mesih'i takip etmeyi öğretmeleri için Tanrı tarafından çağrılır.

İncil'deki evlilik Mesih içindir.

Efesliler 5:30-32'de Kutsal Ruh, İsa gelene kadar gizli olan evliliğin daha derin bir anlamını açığa çıkarır. Evlilik, İsa Mesih ile Kilisesi arasındaki ilişkinin dünyevi bir resmidir - bir yansımasıdır.

Pavlus bu bölüme, Hristiyanları “Ruh ile dolmaya” teşvik ederek başlar (Efesliler 5:18). Bu bağlamda evlilikle ilgili şu talimatı veriyor:

Ruhla dolu gelin, Hristiyanların İsa'ya boyun eğdikleri gibi damadına ("başına"), "Rab'de" boyun eğecektir (Efesliler 5:24, 32; ayrıca bkz. 1 Petrus 3:1), böylece İsa'ya ve kocasına hürmet eder (saygı).

Her eşin boyun eğişinde aklında “Rab” olması önemlidir. Sadece kocası için değil, Rab’be ve Rab için boyun eğer. Gözü, hatasız olan İsa'nın üzerindedir. Bir kadının kocasına isteyerek boyun eğmesi, İsa'ya sunulan bir tapınma eylemidir.

Sevgi gibi İncil'e göre boyun eğmek de zorlanamaz. İncil'e göre boyun eğmek, kadınların kocalarına Mesih'e duydukları saygıdan dolayı sundukları bir armağandır (Efesliler 5:33). “Her şeye” boyun eğmek (sağlığını tehdit eden veya İsa ile ilişkisini tehlikeye atanlar hariç), İsa'ya sunulan bir tapınma eylemidir.[3]

Bir kadının kocasına boyun eğmesi, onun Ruh'la dolu yaşamının (5:18-21) bir bölümü olarak kocası için duyduğu bir saygı eylemidir (ayet 33). “Uysal ve yumuşak huylu bir ruhtan” gelen bu onur, Tanrı'nın gözünde çok değerlidir (1 Petrus 3:4).

Ruhla dolu damat, gelinini İsa'nın Kilisesini sevdiği gibi sevecektir (Efesliler 5:25). Damat onu kendi bedenini sevdiği gibi sevmelidir (28-29. ayetler). İsa’nın kilisesine “kendini verdigi” gibi, aynı Ruhla dolu olarak oda bu özveriyi göstermelidir. Bu onun “itaat” eylemidir (Efesliler 5:21). Bir yorumcu bunu şöyle ifade eder:

O, (İsa) Kilise'yi kurtarmak için çarmıhta acı çekmeye kendini verdiği gibi, biz de kendimizi inkar etmeye ve eşin mutluluğunu artırabilmek için zahmete ve denenmeye katlanmaya istekli olmalıyız. Onun geçimini sağlamak için çalışmak kocanın görevidir; ihtiyaçlarını karşılamak; hastalıkta ona bakmak için gerekirse dinlenme ve rahatlıktan mahrum kalmak; tehlikede onun önünden gitmek; tehlikedeyse onu savunmak; sinirlendiğinde ona katlanmak; kendisini uzaklaştırırken ona sarılmak; manevi sıkıntı içinde olduğu zaman onunla dua etmek; ve onu kurtarmak için ölmeye hazır olmak. Bu neden olmasın? Eğer gemi battiysa ve güvenliği sağlayabilecek tek bir kalas varsa, onu bunun üzerine koymaya ve kendisi her türlü tehlikede olsada onu güvende görmeye istekli olması gerekmez mi? Ama dahası da var… bir koca, karısının kurtuluşunu istemenin hayatının tek büyük amacı olması gerektiğini hissetmelidir. Ona ruhu için ihtiyaç duyabileceği her şeyi sunmalıdır... Ve ona örnek olmalı; nasihate ihtiyacı olursa ona nasihat etmeli; ve kurtuluş yolunu onun için mümkün olduğu kadar kolay hale getirmeli. Bir koca Kurtarıcı'nın Ruhuna ve kendini inkar edisine sahipse, ailesinin kurtuluşunu sağlayacaksa, bu uğurda hiçbir fedakarlığı çok büyük görmeyecektir.[4]

Damat, Mesih'in gelinini, Kilise'yi arındırdığı gibi gelininin pak olusunu istemelidir, “Öyle ki, kiliseyi üzerinde leke, buruşukluk ya da buna benzer bir şey olmadan, görkemli biçimde kendine sunabilsin. Amacı kilisenin kutsal ve kusursuz olmasıdır.” (Efesliler 5:26-27).

Eski zamanlarda hükümdarların gelinleri, pahalı güzellik bakımlarıyla fiziksel olarak arındırılırdı - " Altı ay süreyle her kıza mür yağı sürülüyor, altı ay da kremler, losyonlar uygulanıyordu." (Bkz. Ester 2:12 ve devamı). Böylece bakire kocası için hazırlanırdı.

Manevi anlamda, koca, karısının gelişmesi için gerekli her türlü aracı -sadakat, koşulsuz sevgi, anlayış, dua, öğüt, öğreti ve nezaket- sağlamalıdır.

Koca, karısına böyle bir sevgi ile davrandığında, karşılığını mutlulukla alacaktır. Pavlus, “Karısını seven kendini sever” der (Efesliler 5:28). Karılarını bu özverili şekilde seven kocalar, Rab tarafından karşılığını fazlasıyla alacaklardır ve büyük olasılıkla karısının saygısı, sevgisi ve sadakatine sahip olacaktır.

► Bir kocanın karısına ruhi destek sağlamak için yapması gereken belirli şeyler nelerdir?

(1) Tanrı'nın özgün tasarımını kutlamalı ve evlilik içindeki birbirlerinin benzersiz rollerini takdir etmelidirler.

Kocalar, eşlerinin Tanrı'nın bir armağanı ve “mükemmel bir eş” olduğunu hatırlamalı ve onun güvenliği ve ruhsal, duygusal ve fiziksel esenliği için hayatlarını feda etmelidirler. Onun için minnettar olmalı ve en az hak ettiği zaman bile onu sevmeli, onda değişmesi gerekenleri yalnızca Tanrı'nın değiştirebileceğini fark etmelidir. Tanrı kocanın itaatini ve inancını onurlandıracaktır.

Bir kadın, Tanrı'nın kocasını baş olarak seçmesine saygı göstermeli, ona yapabileceği her şekilde saygı göstermeli ve liderliğini onurlandırmalıdır. Hata yaptığında ve en az hak ettiği zaman bile ona boyun eğmeyi ve saygı duymayı seçmeli, Tanrı'nın onda değişmesi gerekenleri değiştirmesi için dua etmelidir. Tanrı eşin itaatini ve inancını onurlandıracaktır.

(2) Evli çiftler, gerçek ruhsal ve fiziksel yakınlığı geliştirmelidir.

Korkmadan, eleştirmeden, başkalarıyla kıyaslamadan, suistimal etmeden, şehvetten uzak, kendini tatmin etmeyerek veya aşağılamadan birbirlerini tanımaya çalışmalıdırlar. Tanrı'nın ve birbirlerinin önünde şeffaf olarak ve dürüstçe yaşamaları gerekir.

(3) Evli çiftler, ölçülü olmadıklarında Tanrı'nın lütfunun örneğini izlemelidir.

Adem ve Havva günaha düşüp utanç ve pişmanlık hissettiklerinde, Tanrı onların başarısızlıklarını telafi eden gücünü gösterdi. Tanrı, Adem ve Havva'ya çıplaklıklarını örtmeleri için bir giysi yapmak üzere bir hayvan kurban etti (Yaratılış 3:21). Tanrı'nın bu sevgi dolu eylemi, lütfun ve Tanrı'nın Mesih aracılığıyla sunduğu kurtuluş vaadinin bir resmiydi. Tanrı'nın Mesih aracılığıyla giydirdiği giysi, onların ve bizim bağışlanmamızı ve eski haline dönmemizi sağladı. Mesih aracılığıyla evli çiftler, başarısız olduktan sonra bile utanmayan yakınlığa tekrar donebilirler.

Birinci yüzyıl Roma dünyasında ve Yahudilikte kadınlar erkeklerden daha aşağı kabul edildi. Kadınlara yönelik aşağılayıcı bakış açısı, dünyadaki birçok kültürde ve birçok evde hala yaygın. Kadınlara saygı gösterilmez, onlar cinsel obje olarak kullanılır ve istismar edilir. Fakat İsa'nın kadınlara gösterdiği yüksek saygı, bizim örneğimiz olmalıdır.

Mesih'e göre, kadınların doğuştan gelen bir saygınlığı ve erkeklerinkine eşit bir değeri vardır. İsa, “...Yaradan başlangıçtan ‘İnsanları erkek ve dişi olarak yarattı.” dedi (Matta 19:4; Yaratılış 1:27). Kadınlar da tıpkı erkekler gibi Tanrı'nın suretinde yaratılmıştır. Erkekler gibi, öz farkındalıkları, kişisel özgürlükleri, özgür irade ölçüleri ve eylemleri için kişisel sorumlulukları vardır.

İsa, kadınları hemcinsleri olarak kabul etti. İsa'nın öğrencileri erkek ve kadın olmak üzere iki cinsiyettedir. Dişiler, İsa tarafından gerçek kişiler olarak görülür sadece erkeklerin arzuladığı nesneler olarak değil. Onları uğruna dünyaya geldiği kişiler olarak gördü (Luka 8:1-3).

James Borland ile John Piper ve Wayne Grudem, İsa'nın kadınlara verdiği yüksek değer ve kadınlara duyduğu saygıya ilişkin dört Müjde yazarlarının yazdıklarından bu açık örnekleri sunarlar:

(1) İsa, topluluk içindeyken düzenli olarak kadınlara doğrudan hitap etti.

Bu, İsa'nın zamanında bir erkeğin yapması alışılmadık bir şeydi (Yuhanna 4:27). Öğrenciler, İsa'nın Sihar kuyusunda Samiriyeli kadınla konuştuğunu görünce şaşırdılar (Yuhanna 4:7-26). Zina eden kadınla da özgürce konuştu (Yuhanna 8:10-11). Luka, İsa'nın Nain’li dul kadınla (Luka 7:12-13), kanamalı kadınla (Luka 8:48; Matta 9:22; Markos 5:34) ve kalabalığın içinden ona seslenen bir kadınla herkesin önünde konuştuğunu kaydeder (Luka 11:27-28). İsa, on sekiz yıl boyunca beli bukuk olan bir kadına (Luka 13:12) ve çarmıha giden yolda ki bir grup kadına (Luka 23:27-31) hitap etti.

(2) İsa, kadınlara olan saygısını ve onlara verdiği onemi onlarla konuşma şekliyle gösterdi.

Düşünceli ve sevecen bir şekilde konuştu. Matta, Markos ve Luka, İsa'nın kanamalı olan kadına "kızım" diye hitap ettiğini ve beli bukuk kadına "İbrahim'in kızı" olarak atifta bulunduğunu kaydeder (Luka 13:16). İsa onları “İbrahim'in kızları” olarak adlandırarak, “İbrahim oğulları” ile eşit bir ruhi konuma yerleştirir.

(3) İsa, günahlarından dolayi kadınları kişisel olarak sorumlu tutarak kadınların doğal değerini gösterir.

Kuyu başındaki kadınla (Yuhanna 4:16-18), zina eden kadınla (Yuhanna 8:10-11) ve ayaklarını mesheden günahkâr kadınla (Luka 7:44-50) olan ilişkilerinde bu görülebilir. Onların günahları görmezden gelinmedi, ancak günahlarıyla yüzleştirildiler. Isa’nın eylemi, her kadının kişisel özgürlüğünun olduğunu, seçimlerinden sorumlu olduğunu ve günah, tövbe ve bağışlama konularıyla kişisel olarak ilgilenmeleri gerektiğini gösterdi.

İsa'nın Nasıl Kadına Değer Verdiği Bugün Kiliseye Rehberlik Etmeli

Kadınların kilisede ki ve evdeki Incil’e göre olan ideal rolu olması gerektiği gibi, bugün birçok kilisede ve mezheplerde tartışılıyor, ancak kadınların Tanrı'nın suretinde yaratılmış kişiler olarak değeri ve eşitliği asla sorgulanmamalıdır. İsa sürekli olarak kadınların kişi olarak değerine ve itibarına dikkati çekti. İsa, dirilişinin ilk habercileri olarak kadınları görevlendirdi (Yuhanna 20:17). Arkadaşlıklarına, dualarına, Hristiyan hizmetlerine, mali desteklerine, tanıklıklarına ve ifadelerine değer verdi. İsa kadınları onurlandırdı, kadınlara öğretti ve kadınlara özenli şekilde hizmet etti.

Yeni Antlaşmada Kadınlara Gösterilen Saygı

İsa'nın kadınlara gösterdiği saygı örneği, Kutsal Ruh'un yaşamında görülür. Pentikost Günü'nde Kutsal Ruh hem “oğullar ve kızlar” hem de “erkek ve kadın hizmetçiler” üzerine döküldü (Elçilerin İşleri 2:17). Kutsal Ruh taraf tutmadı.

Romalılar 16'da Pavlus, Fibi adlı bir kadını “kilisenin görevlisi” olarak, (1. ayet) hem Priska hem de Akvila'yı “benim hayatım için hayatlarını tehlikeye atan Mesih İsa'nın iş arkadaşları” olarak (3-4. ayetler), Meryem “çok çalışan” olarak (6. ayet), Yunya “elçiler tarafından iyi bilinen” olarak (7. ayet) ve diğer kadınları övüyör.

1. Selanikliler'de Pavlus, kadınlarda ki Tanrı'nın tasarladığı şefkati ve anne sevgisini övüyor, “Ama çocuklarını bağrına basan bir anne gibi size şefkatle davrandık.” (1 Selanikliler 2:7). Efesliler'de kocalara karılarını "Mesih'in Kilise'yi sevdiği ve onun için kendini verdiği gibi" ve "kendi bedenleri gibi" sevmelerini emreder (Efesliler 5:25, 28). Petrus, kocalara, “karılarınızla anlayış içinde yaşayın. Tanrı'nın lütfettiği yaşamın ortak mirasçıları oldukları için onlara saygı gösterin...” çağrısında bulunur.(1 Petrus 3:7).

Açıkçası, Erken Kilise'de kadınlar değerli kabul edildi ve erkeklere kadınlara saygılı olmaları öğretildi. Manevi liderlerin her yerde kadınlar için ayağa kalkma ve her kültürde onlara kötü muamele edilmesine karşı durma zamanıdır. Kadınları, Yaratıcıları tarafından kendi suretinde benzersiz bir şekilde tasarlanmış kişiler olarak görmenin zamanı geldi. Kilisede ya da evde kadın ve erkek rol ayrımlarına ilişkin herhangi bir öğreti bu temelden başlamalıdır yoksa öğretilerimiz suistimale yol açar.

Evlilik insanın değil, Tanrı'nın eseridir. Bu nedenle, dünyaya veya kültüre değil, talimatlar için Tanrı'ya gitmeliyiz. Evliliklerimizi nasıl güçlü, dayanıklı ve ödüllendirici kılacağımızı yalnızca O bilir. Ancak Kutsal Ruh olmadan asla olmamız gereken eşler olamayacağız!

► Kilisenin evlilikleri güçlendirmek için öğretmesi gereken ilkelerin neler olduğunu açıklayın. Çevrenizde özellikle hangi anlayış eksik?

► Kültürünüz kadınlara erkeklerden nasıl farklı davranıyor?

► Ülkenizdeki kiliseler kadınlara erkeklerden nasıl farklı davranıyor? Kiliseler ve kültür arasında bir fark var mı?

► İsa'nın gösterdiği örneğe göre hangi gelenekler değişmelidir?

Göksel Baba,

Bize harika bir hediye olan evliliği verdiğiniz için teşekkür ederiz. Evliliği planladığınız şekilde deneyimlememiz için gerekli bağlılığı göstermemize yardımcı olun.

Mesih ile Kilise arasındaki sevgiye benzer bir sevgiyi yaşamamıza yardım edin.

Birbirimize gösterdiğimiz saygımızda kültürümüzün varsayımlarının ötesine geçmemize yardım edin.

Neşeli, güçlü ilişkileri mümkün kılan Kutsal Ruh'a işi için teşekkür ederiz.

Amin

(1) Kültürünüzde uygulanan kadın ve erkek arasındaki ayrımları yazılı olarak tanımlayın. Kutsal Kitap gerçeğinin dikkatli bir şekilde uygulanmasıyla bu ayrımlar nasıl düzeltilir?

(2) Bu dersten sizin için yeni olan iki ilkeyi seçin. Her birini kendi kelimelerinizle açıklayan bir paragraf yazın.

(3) Aşağıda listelenen konulardan biri hakkında kısa bir sunum hazırlayın. (Sınıf lideri her öğrenciye bir konu verir.) Sunumu bir sonraki dersin başında paylaşın.

• Tanrı'nın evlilikteki birlik tasarısı

• Incile göre evliliğin amacı

• Evliliği güçlendirmenin yolları

• Incil’in kadınlara olan bakış açısı

• Evlilikte Tanrı tarafından verilen roller ve bu rolleri yerine getirmek için Ruh'la dolu olmanın önemi