Lesson 6: Ang Pamumuno Batay sa Katangian

Ang paniniwala ay katiyakan tungkol sa katotohanan. Ang paniniwalang ito ay batay sa matatag na paniniwala tungkol sa katotohanan. Ang paniniwala ang siyang gumagabay sa ating mga desisyon, sapagkat ang isang tao ay kumikilos bilang tugon sa pinaniniwalaan niyang totoo.

Ang paniniwala ay hindi lamang tumutukoy sa katotohanan sa relihiyon. Kung ang isang taong tagabenta ng produkto ay tunay na naniniwala na ang kanyang produkto ay ang pinakamahusay at naniniwalang kailangan ito ng lahat, mayroon siyang paniniwala. Ang paniniwalang iyon ay magiging mas malamang na maka-impluwensya sa ibang tao.

Naligaw sa disyerto ang isang pangkat ng mga tao. Tinalakay nila ang kanilang sitwasyon at ang kanilang mga posibleng gawin. Isa sa kanila ang pinakakapani-paniwala sa kanyang mga paliwanag tungkol sa kanilang sitwasyon. Kinumbinsi din niya sila na alam niya kung ano ang dapat nillang gawin. Kaya siya ang naging pinuno.

Ang paniniwala ay maaaring mali. Ang isang tao ay maaaring maniwala sa mga bagay na hindi totoo. Maging ang mga maling paniniwala ay maaaring magbigay ng kapangyarihan sa pamumuno sa isang panahon. Halimbawa, kung ang isang tao ay namamali sa paniniwala na alam niya ang mga direksyon upang makarating sa isang lugar, maaaring sundan siya ng mga tao dahil sa kanyang paniniwala. Sa kalaunan ay mabibigo sila, at ang kanyang impluwensya ay lubhang mababawasan. Mas malamang na hindi na nila siya susundin sa susunod.

Ang pamumuno ay batay sa paniniwala, sapagkat pinamumunuan ng isang tao ang iba sa pamamagitan ng pagpapakita sa kanila ng katotohanan at pagpapakita sa kanila ng naaangkop na tugon sa katotohanang iyon. Sinasabi niya, “Ganito ito, at ito ang dapat nating gawin.”

Kung mapagtanto ng isang tao sa isang masikip na gusali na ang gusali ay nasusunog, alam niya na kailangang marinig ng bawat isa ang katotohanang iyon at tumugon dito. Mayroon siyang paniniwala na dapat iparating sa iba. Ang impormasyon ay nag-uudyok sa pagkilos mula sa lahat ng naniniwala dito. Sa loob ng ilang segundo, ang taong iyon ay isang pinuno sapagkat naimpluwensyahan niya sila sa pamamagitan ng pagpaparating sa kanila ng kanyang paniniwala. Hindi siya nagpapatuloy na maging pinuno maliban kung naniniwala rin sila na alam niya kung ano ang dapat nilang gawin. Nagtatapos ang kanyang pamumuno sa puntong natapos ang kanyang paniniwala.

Para sa Kristiyano, ang katotohanan ng Salita ng Dios at ang kanyang kalooban para sa atin ay dapat na maging pundasyon para sa bawat institusyon, hindi lamang para sa mga organisasyon ng mga ministeryo. Ang isang Kristiyano ay hindi dapat nagpapatakbo ng isang negosyo na taliwas sa Salita ng Dios.

Ang matibay na paniniwala ay kinakailangan para sa matibay na pamumuno. Mag-isip ng sinumang mahusay na pinunong Kristiyano, mula man ito sa Banal na Kasulatan o mula sa kasaysayan. Subukang isipin na siya ay walang matatag na paniniwala, kahit na may mahusay siyang kakayahan.

Kahit na ang isang tao ay isang mabuting tagapag-ayos at tagapagsalita, hindi siya makakapamuno ng matagal ng walang paniniwala.

Para sa bawat isa sa mga pinuno na ito mula sa kasaysayan, hayaan ang isang tao mula sa pangkat na magkwento tungkol sa kanya, pagkatapos ay hilingin sa pangkat na subukang isipin ang mga pinuno na ito ng walang matibay na paniniwala: Sina Moises, Josue, Pablo, Martin Luther, Abraham Lincoln, Mahatma Gandhi, Winston Churchill, at Billy Graham. (Ang bawat isa sa mga ito ay may malaking impluwensya, ngunit hindi Kristiyanong pinuno ang ilan sa kanila).

Ang paniniwala, hindi ang tagumpay ang siyang dapat na maging pinakamataas na nagtutulak sa isang pinuno para kumilos. Siya ay napipilitang magtagumpay dahil sa paniniwala. Samakatuwid, hindi niya kailanman dapat ikompormiso ang paniniwala para sa tagumpay.

Ang paniniwala ay hindi dapat maging isang bahagi lamang ng iilang oras o maging isang uri ng pagpapanggap. Kung pumapayag ang isang tao na baguhin ang kanyang mga paniniwala dahil siya ay natanggap na magtrabaho para kumatawan sa ibang paniniwala, hindi siya maaaring maging isang malakas na pinuno.

Ang pinuno ay dapat na makilala sa kanyang pagpupursigi para sa katotohanan. Dahil siya ay nagagabayan ng kanyang paniniwala, lagi niyang nais na malaman kung ano ang katotohanan. Mas gugustuhin niyang iwasto siya kaysa magpatuloy na maniwala sa isang maling bagay.

Ang paniniwala ay makapagpapalakas sa isang tao nang higit sa kanyang personalidad. Maging ang isang tao na kinamumuhian ang komprontasyon, argumento, at pagpuna ay maaaring maging isang pinuno sapagkat siya ay may matatag na paniniwala.

Ang paniniwala ay nagbibigay din ng kakayahan sa isang tao na kumilos ng may mas mataas na antas ng katalinuhan na kabaligtaran kung wala siyang paniniwala. Sa “karunungan dulot ng paniniwala,”[1] maraming mga desisyon ang nagagawa mula sa biglang tugon dahil ang ilang mga pagpipilian ay hindi kailangang isa-alang-alang. Ito ang nagdudulot sa tao ng kakayahang makita ng mas mabilis kung ano ang tama. Katulad ng kaalaman o karunungan, ang taong walang paniniwala ay isang hangal.

► Sino ang isang mahusay na pinuno na personal mong kakilala? Paano nagbibigay ng lakas ang paniniwala sa kanyang pamumuno?

Si Daniel at ilang iba pang mga Hudyo ay nagsasanay para sa pamumuno sa isang dayuhang imperyo, kasama ang iba pang mula sa maraming ibang bansa.

Mahalaga para sa kanya na gumawa ng maayos at mabigyang kasiyahan ang pinuno ng pagsasanay, ngunit ang kanyang mga paniniwala ay nasubukan ng mapagtanto niya na ang pagkain ay maling kainin ng isang Hudyo. Maraming tao sa isang katulad na sitwasyon ang ikinokompromiso ang kanilang mga paniniwala kung ang mga paniniwala ay tila magpapababa sa kanilang katayuan.

Naobserbahan ng pinuno ng pagsasanay na si Daniel ay mayroong napakahusay na pagpupursigi. Si Daniel ay lumapit sa kanya ng buo ang loob, at mapagpakumbabang sinabi ang kanyang kahilingan, at nag-alok na subukan ang isang bagay na hindi magiging sanhi ng kapahamakan para sa pinuno ng pagsasanay. Pinarangalan ng Dios ang katapatan ni Daniel at binigyan siya ng malaking katagumpayan (Daniel 1:8-15).

Ang paniniwala na tuloy-tuloy na inilalapat sa mga aksyon at pag-uugali ay tinatawag na integridad. Ang personal na integridad ay dapat na tuloy-tuloy sa iyong sarili, upang kumilos ayon sa iyong ipinapahayag na paniniwala at pamantayan.

[1]Kung walang integridad, lumilikha ka ng mga dapat asahang hindi mo kayang matupad. Kung walang integridad, maaari kang manalo ng agad na tugon kung sa palagay ng mga tao ay mayroon kang integridad. Ang isang pinuno ay nahaharap sa tukso na pagandahin ang isang maling imahen na pinahihintulutan ang isang pagkakaiba sa pagitan ng kung sino siya at kung ano ang iniisip ng mga tao sa kanya. Ngunit dapat talagang magkaroon ka ng integridad para sundan ka ng mga tao nang pangmatagalan. Ang kakulangan ng integridad ay lumilitaw sa isang kakulangan ng pagpapatuloy. Kung ang mga aksyon at pag-uugali ng isang pinuno ay hindi natutugma sa mga pamantayang kanyang ipinapahayag, siya ay may mababang integridad. Ang isang pinuno ay may mababang integridad kung siya ay hindi matapat, may mga makasariling prayoridad, nagpapakita lamang ng pagiging palakaibigan sa mga taong nakakatulong sa kanya, sumusunod sa mga maruruming pagnanasa, o may mga lihim na kasalanan.

Akala ni Achan na ang kanyang kasalanan ay lihim at pang personal lamang. Hindi niya inaasahan na makakaapekto ito sa iba. Gayunpaman, ang kanyang kasalanan ay nagresulta sa pagkamatay ng 36 na kalalakihan ng Israel, pagkatapos ay pagkamatay ng kanyang buong pamilya (Josue 7:24-26).

Walang maliit na kasalanan para sa isang pinuno. Anumang kasalanan na nagawa ng isang namumuno ay nakakaapekto sa ibang tao. Bakit? Kapag ang isang pinuno ay ngkakasala:

Nawawalan siya ng kadalisayan at kapangyarihang espirituwal na kailangan niya.

Mas kaunti ang pagpapala ng Dios sa kanyang pamumuno.

Ang kanyang pagk

aunawa ay baluktot.

Ang kanyang mga prayoridad ay mali.

Ang mga kadahilanang ito ay naglilimita sa kanyang pamumuno at nakakaapekto sa mga taong pinamumunuan niya.

Ang totoong likas na katangian ng isang tao ay ang kanyang pag-uugali. Inilarawan ni John Maxwell ang kahalagahan ng pag-uugali sa pamamagitan ng pagsasabi na ang isang tao ay kailangang “mas malaki sa loob kaysa sa labas.” Ang pag-uugali ng isang tao ay dapat na mas malaki kaysa sa kanyang reputasyon.[1]

[2]Sinabi ni Martin Luther King, “Ang mga tao ay kadalasang sumusunod dahil sa mga hangarin at nagiging lubos ang pagsisikap na makiisa sa magandang ideya sa pamamagitan ng mga tao na isinasabuhay ang mga ideyang iyon. Kailangan nilang hanapin ang sagisag ng ideya sa laman at dugo upang makiisa sila ng lubusan para sa ideyang iyon.”

Ipinapakita ng pahayag na ito ang kahalagahan ng karakter. Ang isang pinuno ay dapat lubos na naniniwala sa kanyang hangarin na nagdudulot sa kanyang buong likas na katangian na maging tuloy-tuloy na naaayon sa hangarin. Ito ang uri ng pinuno na nakapagbibigay motibasyon sa iba na makibahagi ng may matinding pagsisikap.

Kung minsan ang isang pinuno na may mahinang karakter ay nagnanais na sundin ng mga tao ang kanyang pamumuno nang hindi tinitingnan ang kanyang pribadong pag-uugali. Sa palagay niya ay maaari siyang magpatuloy na kumikilos ng mahusay bilang isang pinuno habang gumagawa siya ng imoralidad. Gayunpaman, ang mga tao ay higit na naiimpluwensyahan ng halimbawa ng isang pinuno kaysa ng kanyang mga sinasabi.Kung ang kanyang mga sinasabi ay sumasalungat sa kanyang halimbawa ang mga nakikinig ay nalilito.

Ang personal na katangian/karakter ng isang pinuno ay ang pangunahing dahilan na humihikayat sa iba na makibahagi sa kanyang hangarin. Maaaring hindi nila naiintindihan ang lahat ng kanyang mga dahilan, ngunit kung pinagkakatiwalaan nila ang kanyang karakter, susundin nila siya.

► Ang kredibilidad ay nangangahulugan na ang isang tao ay kapanipaniwala. Paano nagiging kapanipaniwala ang isang tao?

Kung minsan ang isang pinuno ay nagsasalita tungkol sa mga paniniwala at pamantayan na nais niyang sundin ng kanyang mga miyembro, ngunit hindi niya isinasabuhay ang mga pamantayang iyon. Makikinabang siya kung ginagawa ng kanyang mga miyembro ang mga pamantayang iyon, tulad ng serbisyo at pagiging matapat. Gayunpaman, hindi siya magiging epektibo sa pagtuturo ng mga pamantayang hindi niya ipinapakita. Kung isinasabuhay ng isang namumuno ang mabubuting pamantayan, maaakit niya ang mga taong makikibahagi sa parehong pamantayang iyon.

Ang katangiang nakabatay sa matibay na paniniwala ay napakahalaga na nagiging daan ito upang maging malakas siyang pinuno kahit na nagkukulang siya ng mga likas na kakayahan. Halimbawa, si Moises ay tila walang malakas na likas na tapang o kakayanan sa pamumuno, ngunit ang kanyang kaugnayan sa Dios at pagmamahal sa mga tao ay ang mga kalakasan upang siya ay maiba. Ang kanyang katangian ay batay sa mga pamantayang iyon.

Si Aaron

Si Aaron ang unang punong pari ng Israel, habang si Moises na kanyang kapatid ang pinuno. Habang si Moises ay nasa bundok ng Sinai upang tanggapin ang kautusan ng Dios, ang mga tao ay lumapit kay Aaron upang humiling ng patnubay sa relihiyon.

Alam ni Aaron na gusto nila ng isang nakikitang dios-diosan, kaya’t nagpailalim siya sa kanilang kahilingan at ginawa niya ang gintong guya (Exodo 32:4). Dahil sa kanyang kahinaaan, sinamba ng mga tao ang dios-diosan, at binigyan nila ito ng papuri para sa pagliligtas sa kanila mula sa Ehipto. Libong tao ang namatay sa paghatol ng Dios.

Si Aaron ay hindi karapat-dapat na maging pinuno sapagkat mahina ang kanyang paniniwala. Sinunod niya ang mas nakakahigit na opinyon upang mapanatili ang kanyang impluwensya, kahit na alam niyang mali ito.

Si Adan

Nang sumang-ayon si Eba sa pagtukso ng ahas, kinuha niya ang prutas at kinain, at binigyan ang kanyang asawa na nasa tabi niya (Genesis 3:6). Itinala ng Genesis ang pag-uusap ni Eba at ng ahas. Bakit hindi man lang nagsalita si Adan?

Sinasabi sa atin ng Biblia na pinili niya ang magkasala kahit alam niyang mali ito. Hindi siya naloko katulad ni Eba. Nakinig si Adan sa tukso, ngunit ipinaubaya kay Eba ang desisyon. Bagaman siya ang responsable sa pamumuno, mas pinili niyang huwag mamuno at payagan ang isang bagay na mali.

Hinahayaan ng isang namumuno na mahina ang karakter na ang iba ang siyang gumawa ng desisyon dahil ayaw niyang ipilit ang alam niyang tama. Payag siyang mangyari ang mali, ngunit ayaw niyang masisi.

Ang isang iceberg ay halos nakatago sa ilalim ng tubig at may nakalitaw lamang na maliit na bahagi. Ang bahagi na nakikita ay maihahambing sa pagganap ng isang namumuno. Ang bahagi na hindi nakikita ay maihahambing sa kanyang karakter/katangian. Ang karakter ay ang pinakamahalaga at pinkamalaking bahagi ng isang tao. Salungat sa dapat, maraming tao ang sumusubok na pagbutihin ang kanilang pagganap habang pinababayaan ang kanilang pagkatao/karakter. Posible rin na ikompromiso ang kanilang pagkatao upang gawing mas mukhang mahusay ang kanilang pagganap.

Karamihan sa mga pinuno ay may mga maagang yugto ng kadiliman. Maaaring isipin ng isang pinuno na ang mga taon na iyon ay hindi mahalaga sapagkat ang kanyang mga nagawa ay tila maliit lamang. Gayunpaman, ang mga taon na iyon ang humuhubog sa hinaharap dahil iyon ang magiging dahilan kung anong uri ng tao magiging ang isang namumuno. Dapat gamitin ng isang batang pinuno ang mga panahon ng pagsubok at pagkabigo upang mabuo ang kanyang pagkatao at pag-uugali.

Kung minsan ang isang tao sa isang mataas na posisyon ay may mga problema sa pag-uugali, ngunit hindi ito pinapansin. Ang mga taong nagtratrabaho para sa kanya ay kinakailangang magpanggap na hindi nakikita ang mga problema sa kanyang pag-uugali.

Ang mga kapintasan sa pag-uugali ay nakakaapekto sa pamumuno sa dalawang paraan. Una, kung ang isang tao ay may maling pag-uugali ngunit may malakas na kakayanan, siya ay mamumuno at ang mga tao ay susunod, ngunit mamumuno siya tungo sa maling patutunguhan. Ang malakas, ngunit walang awang mga pinuno katulad ni Josef Stalin ay nagpapakita ng prinsipyong ito.

Ang pangalawang paraan na nakakaapekto sa pamumuno ang masamang pag-uugali ay ang paglalagay ng limitasyon sa kakayahan. Kung ang isang tao ay walang disiplina, hindi tinutupad ang mga pangako, hindi tuloy-tuloy sa ginagawa, madaling mabago ang ugali, nagagalit ng sobra, atbp., hindi niya mapapanatili ang pinakamahuhusay na tagasunod at hindi niya mabibigyan ng motibasyon ang pinakamahusay na pagsisikap mula sa sinuman.

Isinulat ni Robert Greenleaf na

Itinuro ni Gandhi na mayroong pitong bagay na makakasira sa atin. Habang pinag-aaralan natin ang mga ito ng mabagal at maingat, makikita natin sa isang makapangyarihang paraan kung paano kumakatawan ang bawat isa sa isang pagtatapos na nagagawa sa pamamagitan ng isang walang prinsipyo o hindi karapat-dapat na pamamaraan.[3]

Ito ang pitong bagay:

• Kayamanang hindi pinagtrabahuhan

• Kasiyahan ngunit walang konsensya

• Kaalaman ngunit walang tamang pag-uugali

• Pangangalakal ngunit walang moralidad

• Agham ngunit walang sangkatauhan

• Pagsamba ngunit walang handog

• Pulitika ngunit walang prinsipyo

► Hayaang talakayin ng mga mag-aaral ang mga resulta ng bawat pagkabigo na ito.

Ang isang namumuno na may mahinang pagkatao/karakter ay maaaring maging mapagpaimbabaw sa kanyang pakikipag-ugnayan sa lipunan (pagkukunwari na mapalakaibigan at mapag-alala), mapagkunwari sa kanyang pang-espirituwal na pamumuno (pagkukunwari sa kanyang espirituwal na kasigasigan at damdamin), Propesyonal sa isang pamamaraan na makamundo (paghahanap ng makamundong katayuan), manipulatibo/manipulative (iniimpluwensyahan ang mga tao na gawin ang mga bagay na hindi nila gagawin kung alam nila ang mga katotohanan), at tamad sa kanyang tungkulin sa ministeryo (pagkabigo na magkaroon ng mga kasanayan).

► Pinahahalagahan mo ba ang iyong reputasyon? Bakit?

Ang reputasyon ng isang tao ay kung ano ang iniisip ng mga tao tungkol sa kanya. Ang pag-uugali ng isang tao ay kung ano talaga siya. Kung minsan ang reputasyon ng isang tao ay mas mahusay o mas masahol pa kaysa sa kanyang totoong pag-uugali.

Sinasabi ng ilang mga tao na ang reputasyon ay hindi mahalaga, sapagkat ang pag-uugali lamang ang tunay na mahalaga. Gayunpaman, ang reputasyon ay ang opinyon ng mga tao tungkol sa pag-uugali ng isang pinuno. Kung iniisip ng mga tao na ang kanyang pag-uugali ay masama, hindi siya maaaring mamuno, kahit na mali sila sa kanilang opinyon.

Ang isang pinuno ay dapat na maging maingat tungkol sa kanyang reputasyon. Hindi niya dapat bigyan ang mga tao ng mga kadahilanan upang pagdudahan ang kanyang pag-uugali. Maaari niyang isipin na dahil pinagkakatiwalaan siya ng lahat, walang mag-iisip ng masama sa kanya, ngunit hindi iyon totoo. Maraming tao ang mabilis na maniwala sa isang akusasyon dahil narinig nila na napakaraming mga pinuno na ang nakagawa ng pagkakamali.

Dalawang bahagi kung saan dapat mag-ingat ang isang namumuno ay ang pamamahala ng pera na hindi sa kanya at mga pakikipag-ugnayan sa ibang kasarian. Ang mga uri ng paratang na ito ay mabilis na kumakalat, mabilis na pinaniniwalaan, at winawasak ang paggalang sa pinuno.

Nang nagpaplano si Apostol Pablo na maghatid ng pera mula sa isang iglesia patungo sa isa pang iglesia, hiniling niya na samahan siya ng mga kinatawan mula sa nagbibigay na iglesia. Ang dahilan ay upang ipakita ang katapatan. Hindi sapat na alam natin na tayo ay matapat sa harap ng Dios. Kailangan natin na magkaroon ng mga patakaran na nagpapakita sa bawat isa na tayo ay matapat.

► Ano ang ilang mga praktikal na bagay na maaari mong gawin upang maging maingat sa iyong reputasyon?

Pahintulutan ang ilang mga mag-aaral na ibahagi kung paano nila inaasahang baguhin ng leksiyong ito ang kanilang mga layunin o mga aksyon.

1. Ang paniniwala ay katiyakan tungkol sa katotohanan.
2. Ang matibay na paniniwala ay kinakailangan para sa matibay na pamumuno.
3. Ang integridad ay ang tuloy-tuloy na pagsasabuhay ng paniniwala sa mga aksyon at pag-uugali.
4. Dapat na isabuhay ng pinuno ang mga paniniwala at pamantayang nais niyang sundin ng kanyang mga pinamumunuan.
5. Ang reputasyon ay ang iniisip ng mga tao tungkol sa iyong pagkatao.

(1) Sumulat ng isang talata na nagbubuod ng isang konsepto na nakakapagpabago ng buhay mula sa leksiyong ito. Ipaliwanag kung bakit ito mahalaga. Ano ang kabutihang magagawa nito? Anong pinsala ang maaaring maganap kapag hindi ito nalaman?

(2) Ipaliwanag kung paano mo mailalapat ang mga alituntunin ng leksiyong ito sa iyong buhay. Paano binabago ng leksiyong ito ang iyong mga layunin? Paano mo planong baguhin ang iyong mga aksyon?

(3) Isa-ulo ang Limang Buod na Pahayag para sa Leksiyon 6. Maging handa na isulat ang mga ito mula sa memorya sa simula ng susunod na sesyon ng klase.