Lesson 16: Pagsasalita sa Publiko

"Ang salitang maayos na ipinahayag ay tulad ng mga gintong mansanas na nasa larawang pilak" (Kawikaan 25:11). Ang tamang salita na sinabi sa tamang oras, at naipahayag nang maayos, ay isang likhang sining. Ang maayos na pagpapahayag ay isang kasanayan na maaaring paunlarin.

Ang mga tao ay nagkakaroon ng kanilang impresyon ng iyong katalinuhan, kumpiyansa, at mga kakayahan mula sa iyong kakayahang makipag-usap. Ang iyong pagiging epektibo sa ministeryo ay nakasalalay sa iyong kakayahang impluwensyahan ang iba.

Karamihan sa ministeryo ay binubuo ng komunikasyon. Ang pangangaral, pagtuturo, pagpapayo, at paghihikayat ay ginagawa sa pamamagitan ng komunikasyon. Karamihan sa mga pinuno ng ministeryo ay mahusay na tagapagsalita. Napaka-hindi-pangkaraniwan para sa isang taong hindi mahusay magsalita na maging isang mabisang pinuno.

► Mayroong isang lumang kasabihan, "Ang panulat ay mas malakas kaysa sa tabak." Ano sa palagay mo ang ibig sabihin nito?

Ang pisikal na lakas ay hindi kayang tumbasan ang kapangyarihan ng isang ideyang naipahayag ng maayos. Napipilit ng isang sandata na gumawa ang tao ng isang bagay, ngunit ang isang ideya ay nabibihag ang kanilang isipan at puso. Iyon ang dahilan kung bakit nililimitahan ng ilang gobyerno ang kalayaan sa pagsasalita.

► Dapat basahin ng isang mag-aaral ang Santiago 3:1-8 para sa pangkat.Talakayin kung ano ang sinasabi ng talatang ito tungkol sa kapangyarihan ng komunikasyon.

Ang talata sa Santiago ay halos nagpapahayag ng tungkol sa potensyal na pinsalang maidudulot ng dila. Ang kapangyarihan ng komunikasyon ay maaaring gamitin para sa mabuti o para makapanakit. Pinili ng Dios ang komunikasyon ng mga tao , binigyan ng kapangyarihan ng Banal na Espiritu, bilang paraan ng katuparan ng kanyang plano ng kaligtasan.

Dahil sa kapangyarihan ng komunikasyon, dapat palagi itong gamitin nang maingat ng isang Kristiyano. Bilang isang tagapagsalita, dapat mong sundin ang etika ng Kristiyano. Palaging nasa panig ng katotohanan. Huwag kailanman magsulong ng isang bagay na hindi mo pinaniniwalaan. Huwag kailanman subukang kontrolin ang mga tao sa pamamagitan ng pagsasabi sa kanila ng mga bagay na hindi eksaktong totoo, o ipagkait ang mga impormasyon na magiging mahalaga sa kanila.

Ang paraan ng iyong pakikipag-usap ay nakakaapekto sa iyong mga kaugnayan sa mga tao. Ang isang personal na pakikipag-ugnayan ng isang pinuno ay mahalaga. Nais malaman ng mga tao na iginagalang at pinahahalagahan sila ng pinuno. Dapat niyang ipakita sa pamamagitan ng kanyang pag-uugali na pinahahalagahan niya ang mga tao.

Dapat mong pagsanayan na makipag-ugnayan sa mga tao sa paraang ikakatuwa nila. Iniisip ng ilang tao na hindi sila dapat kumilos sa paraang hindi natural sa kanila, ngunit dapat mong sanayin ang iyong sarili na magkaroon ng pagkamagiliw na pag-uugali.

Ang iyong pag-uugali ay dapat nagpapakita ng iyong pagkamagiliw at respeto na mayroon ka para sa mga tao sa isang paraan na makikita nila. At kung hindi, ang iyong pag-uugali ay hindi naaayon sa iyong puso.

Kung tila hindi ka interesado kapag binati mo ang isang tao o kahit ang pagtingin sa ibang lugar habang nakikipagkamay, malalaman nilang hindi mo sila pinahahalagahan. Kung ikaw ay isang pinuno, nakakaramdam ng pribilehiyo ang mga tao na kausapin ka. Bigyan sila ng isang pakiramdam ng pagpapahalaga sa pamamagitan ng pagbibigay pansin at interes sa kanila. Maaaring isipin mong wala kang oras upang gawin iyon para sa lahat, ngunit kahit na ilang segundo ng pagtuon sa isang tao ay sulit.

► Gawain sa klase: pagsanayin ang mga miyembro na batiin ang bawat isa ng may pagkamagiliw. Maliban kung ipinagbabawal ito sa inyong kultura, ang pakikipagkamay ng may mahigpit na paghawak, pagtingin sa mata ng isang tao, paglalagay ng pagiging magiliw sa iyong pagsasalita, at pagngiti. Ang isang tao ay dapat tumayo kung ang isang tao ay dumating upang batiin siya habang siya ay nakaupo. Isagawa ang lahat ng mga pag-uugaling ito.

Ang isa sa pinakamalaking kinatatakutan ng mga tao ay ang pagsasalita sa publiko.

► Bakit maraming tao ang natatakot sa pagsasalita sa publiko?

Maraming tao ang natatakot sa pagsasalita sa publiko sapagkat

1. Hindi nila alam kung ano ang sasabihin
2. Wala pang kaayusan ng kanilang mga saloobin
3. Hindi sila sigurado na magugustuhan ng mga tao ang kanilang gagawin

Ang unang sanhi ng takot ay natatanggal ng matinding pagnanais. Ang tagapagsalita ay dapat magkaroon ng isang mensahe na nais niyang iparating sa iba. Kung hinilingan kang mangaral o magturo, dapat kang manalangin at humingi ng kapuspusan ng Dios hanggang sa magkaroon ka ng isang mahalagang bagay na ipapahayag.

Ang ikalawang sanhi ng takot ay natatanggal sa pamamagitan ng paghahanda. Maglaan ng oras upang pag-isipan kung paano mo ipapaliwanag ang mga ideya. Ilista ang iyong mga puntos at magpasya kung anong pagkakasunod-sunod ipapahayag ang mga ito. Magplano kung paano ka magtatapos. Ang iyong huling mga pangungusap ay dapat nagbibigay diin sa pinakamahalagang ideya at magtanong para sa nais mong tugon.

Ang pangatlong sanhi ng takot ay natatanggal ng tagumpay. Pagkatapos mong magsalita at nakatanggap ng mga positibong tugon, magkakaroon ka ng kumpiyansa para sa hinaharap.

Ang ilang pamilyang misyonero ay dumalo sa isang malaking kumbensiyon. Tinanong ng direktor ang dalawang ama kung maaari nilang ihanda ang isa sa kanilang anak upang magsalita ng ilang minuto tungkol sa buhay ng isang misyonero. Inihanda ng isang ama ang kanyang anak na sampung taong gulang sa pamamagitan ng pagtulong sa kanyang mag-isip ng ilang kagiliw-giliw na bagay tungkol sa kanilang buhay bilang mga misyonero. Magkasama silang nagsanay at nagsulat ng ilang mga salita sa isang pirasong papel upang matulungan siyang matandaan kung ano ang sasabihin. Nang tumayo siya sa harapan ng maraming tao, nagsalita siya ng may tiwala sa sarili; at ang karamihan ng mga tao ay nasiyahan sa kanyang talumpati.

Hindi inihanda ng isa pang ama ang kanyang anak. Nang pumunta na ang bata sa harapan upang magsalita, siya ay nanigas dahil sa kanyang takot, halos hindi makapag-isip ng anumang sasabihin, at pakiramdam niya ay napahiya siya dahil sa kanyang di maayos na pagtatalumpati.

Ang paksa ay dapat naaayon sa okasyon ng pagpupulong. Tanungin ang iyong sarili, “Ano ang inaasahan nila mula sa talumpating ito?”

Ang paksa ng pagtatalumpati ay dapat maging kapaki-pakinabang. Tanungin ang iyong sarili, “Bakit nila kailangang marinig ang bagay na ito? Paano ito makakatulong sa kanila?”

Kailangan mo ng kredibilidad para sa paksa. Tanungin ang iyong sarili, “Bakit sila makikinig sa pagsasalita ko tungkol sa bagay na ito?” Kung kinakailangan mong magsalita sa isang paksa na hindi mo masyadong alam, dapat kang magsaliksik. Ang isang mabilis na paraan sa pagsasaliksik ay ang pakikipag-usap sa isang respetadong tao na may kaalaman tungkol sa paksa.

Ang paksa ay dapat kumokonekta sa mga interes at karanasan ng tagapakinig. Tanungin ang iyong sarili, “Bakit nila ito dapat unawain? Paano ko sila matutulungang maintindihan ito?”

Ang kontrobersya ay nakakakuha ng pansin, ngunit ang ilang tagapakinig ay maaaring magalit o hindi sumang-ayon sa iyo. Makipagtalo sa kontrobersiya kung kinakailangan dahil sa iyong paniniwala, ngunit huwag kang magsasalita patungkol duon upang makakuha lamang ng pansin.

Maging maingat tungkol sa paglalahad ng kontrobersyal na materyal na bago sa iyo. Ang oras ay tumutulong sa pagdadala ng balanse sa mga bagong ideya.

Ang mga kwento tungkol sa iyong sariling mga karanasan at leksiyon na iyong natutunan ay nakakainteres, ngunit huwag masyadong magsalita patungkol sa iyong sarili na tila ang paksa ay tungkol sa iyong buhay.

Kadalasan ang isang pagtatalumpati ay biglaang dumadating na hindi na nakakapaghanda ng mabuti ang isang tagapagsalita. Kaya kinakailangan ng tagapagsalita na humugot mula sa kanyang mga karanasan at kaalaman. Ang isang tagapagsalita ay dapat na nagpapatuloy sa pag-aaral upang madagdagan ang kanyang naiipong materyal para sa kanyang mga talumpati.

Dapat na palaging makuha ng isang tagapagsalita ang pansin ng mga tagapakinig sa kanyang buong talumpati. Huwag ipalagay na nakikinig sila.

Ang mga palatandaan na nakikinig silang mabuti kapag ang mga tagapakinig ay tumitingin sa nagsasalita, nagpapakita na iniintindi nila ang sinasabi ng tagapagsalita, tumatango ang kanilang mga ulo o gumagawa ng mga tinig na tugon, bahagyang lumalapit, hindi pinapansin ang mga nakakaabala, at tumutugon sa pagpapatawa ng nagsasalita o iba pang mga emosyon. Kapag nakita mo ang mga palatandaang ito, alam mong nakikinig sila.

Sa kabuuan ng iyong pagsasalita ay maaari mong gamitin ang iba’t ibang pamamaraan upang makuhang muli ang kanilang pansin. Ang mga halimbawa ay ang kasalukuyang istatistika, katatawanan, isang biograpiko o makasaysayang ilustrasyon, isang kagiliw-giliw na sipi, isang retorikal na katanungan, isang problema sa buhay, isang haka-hakang sitwasyon, isang dramatikong pag-uulit ng isang parirala o slogan, o isang kasalukuyang kaganapan o pambansang sitwasyon, o isang personal na karanasan.

Isang posibleng pagsasanay: Ipalarawan sa isang mag-aaral ang isang kamakailan lang na talumpati o sermon na kanyang ginawa. Dapat niyang ilarawan ang alinman sa mga pamamaraan na ginamit niya mula sa talata sa itaas. Dapat talakayin ng pangkat kung paano maaaring nagamit ang iba pang mga pamamaraan sa talumpati. Kung mayroon pang oras, maaaring suriin pa ang ilang talumpati o sermon upang turuan ang mga mag-aaral kung paano gamitin ang mga pamamaraang ito.

Bago gumawa ng isang mahalagang punto, tiyaking nakikinig ng mabuti ang mga tagapakinig. Gumawa ng isang bagay upang makuha ang kanilang pansin.

Huwag gumawa ng anumang punto sa isang pansamantalang pagkaantala. Kung may isang bagay na nakakagambala ng ilang segundo sa iyong pagsasalita, muling balikan ang ilang mga bagay na iyong sinabi bago magkaroon ng pagkaantala, pagkatapos ay kuhaning muli ang kanilang pansin.

Habang nangangaral si Oliver, may isang maliit na bata ang lumakad sa harap ng iglesia at tinatawag ang kanyang ina. Karamihan sa mga miyembro ng iglesya ay pinanood ang bata. Inulit ni Oliver ang ilan sa nasabi na niya hanggang sa makuha ang bata, pagkatapos ay inilakas niya ang kanyang boses ng ilang segundo upang makuhang muli ang pansin ng mga tagapakinig.

1. Ihanda ang huling pahayag na bibigkasin.
2. Ibuod ng buo kung ano ang pinakanais mong matandaan nila.
3. Magkaroon ng isang maikling pagtatapos.
4. Huwag humingi ng paumanhin para sa mga palagay mong pagkakamali sa talumpati.
5. Magwakas sa isang hamon o apela na pupukaw sa kanilang damdamin.

Dapat tingnan ng tagapagsalita ang lahat ng mga seksyon ng tagapakinig, magkaroon ng direktang pakikipag-ugnayan sa mata sa maraming tao hangga’t maaari.

Ang mga tala sa pagsasalita ay dapat na nakadisenyo upang mabasa ng mabilis sa isang sulyap, upang ang tagapagsalita ay hindi kinakailangang magbasa ng marami. Maging pamilyar sa iyong mga tala upang ang mabilis na sulyap lamang ang kinakailangan.

Ang karaniwang mga depekto sa kalidad ng tinig ay ang labis na bilis o bagal, pagbulong, hindi nagbabagong tono, artipisyal na tono, o patuloy na pagbibigay diin na walang pagkakaiba-iba. Ang kalidad ng iyong boses ay nakakaapekto sa epekto ng iyong mensahe. Upang mapabuti ang kalidad ng iyong boses, isaalang-alang ang mga katangiang ito:

• Magsalita nang malinaw at tumpak.

• Gumamit ng naaakop na pamamaraan ng pakikipag-usap.

• Gumamit ng iba’t ibang bilis, lakas, tono, at tinig.

► Talakayin ang mga halimbawa kung paano maipapakita ng isang tao ang apat na elemento sa naunang pangungusap (bilis, lakas, tono, at tinig).

Ang isang talumpati ay isang pakikipag-ugnayan sa mga tagapakinig, kahit na ang mga tagapakinig ay hindi nagsasalita. Mayroon silang mga damdamin at opinyon tungkol sa kung ano ang sinasabi mo, at ang mga opinyong iyon ay maaaring magbago sa panahon ng pagtatalumpati.

Ang isang nakataas na pulpito at malaking entablado ay nagbibigay ng dignidad sa tagapagsalita, ngunit inilalayo siya nito mula sa karamihan ng tao at ginagawang mas mahirap ang pakikipag-ugnayan. Kung hindi naman madami ang tagapakinig, ang isang tagapagsalita ay dapat tumayo sa parehong antas ng mga tagapakinig at gumamit ng isang nakababang pulpito.

Upang makakuha ng kagalang-galang na pansin, dapat na katanggap-tanggap ang iyong pagsasalita. Halimbawa, kung nakatayo ka sa isang mesa upang magsalita, lahat ay makikinig;ngunit dahil ang iyong pagkilos ay hindi pangkaraniwan, maaaring hindi nila seryosohin ang iyong mensahe. Ang ilang mga pag-uugali at pananamit ay kinakailangan para sa isang tagpo. Kung malayo ka sa inaasahan, maaaring hindi ka nila ituring na isang lehitimong tagapagsalita.

Subukang unawain ang mga opinyon ng iyong mga tagapakinig at huwag saktan ang kanilang damdamin ng walang layunin. Kung ginalit mo sila tungkol sa isang bagay na walang kaugnayan sa iyong hangarin, wala kang natupad na layunin. Huwag subukang iwasto ang lahat ng kanilang mga problema at hindi pagkakaunawaan sa isang talumpati lamang.

Isang ilustrasyon: Kung nagbubuhos ka ng gatas mula sa isang timba patungo sa isang bote, dapat mo itong ibuhos ng dahan-dahan at maingat, at kapag hindi ay maaari itong matapon sa lupa. Gayundin naman, kung susubukan mong baguhin ng sobra ang iyong tagapakinig gamit ang isang pagkakataon lamang, hindi nila ito tatanggapin.

Ang ilang kadahilanan na magpapabuti sa iyong kaugnayan sa iyong tagapakinig ay kinabibilangan ng:

• Huwag idirekta ang panunuya sa tagapakinig.

• Huwag hanapin ang awa mula sa tagapakinig. Maaaring bumaba ang kanilang respeto sa iyo kapag kinaawaan ka nila.

• Iwasan ang personal na pagtatanggol ng iyong mga aksyon o karakter maliban kung iyon ang layunin ng iyong talumpati. Ipakita ang mga prinsipyo na mas mahalaga kaysa sa iyong sariling layunin.

• Iwasang ipagyabang ang iyong mga nagawa. Mag-ingat sa mga personal na kwento na maaaring mapakinggan na tila nagyayabang ka.

• Para sa paghimok o apela sa emosyon, patamaan ang karamihan ng tagapakinig.

• Pangunahan ang mga tagapakinig sa mga hakbang para sa isang desisyon. Upang baguhin ang kanilang mga opinyon, dapat mo silang tulungan na mag-isip sa isang bagong paraan. Ang mga hakbang sa isang desisyon ay :

A. Kamalayan sa isang kabigatan

B. Pagtukoy sa tiyak na problema

C. Isaalang-alang ang mga posibleng solusyon at mga pagtutol para sa mga ito

D. Isalarawan ang pinakamahusay na solusyon

E. Pagpaplano ng aksyon upang maisakatuparan ang solusyon

• Asahan ang mga alalahanin at tulungan silang lutasin ito.

• Buuin ang argumento sa pangangatwiran bago sila hikayatin na mayroong kasamang emosyon.

Ang layunin ng pagsasalita ay upang maunawaan. Huwag gumamit ng bokabularyo na inilaan upang mapahanga ang mga partikular na miyembro ng tagapakinig habang iniiwan ang iba na hindi nabibigyan ng impormasyon. Ang ilan sa mga puntos sa ibaba ay hindi naaangkop/mailalapat sa isang sermon na gamit ang istilo ng pagsasalaysay.

• Siguraduhin na ang bawat pangungusap ay agad na naiintindihan. Hindi magagawang suriin o makontrol ng tagapakinig ang bilis ng pagtatanghal.

• Magkaroon ng isang tema na isang pangungusap, sa hindi malilimutang pagkakasaad.

• Alisin ang lahat ng materyal na hindi nakapag-aambag sa layunin.

• Ikonekta ang bawat ideya sa nakaraang ideya o tema.

• Panatilihing nakikita ang tema sa buong talumpati.

• Piliin ang pinakamahusay na pagkakasunod-sunod ng mga puntos.

• Itatag nang mabuti ang bawat punto bago magpatuloy.

• Magplano ng maayos na paglipat sa pagitan ng mga puntos.

Dapat magsanay ang isang tagapagsalita na sumulat ng mga talumpati at artikulo. Ang ehersisyo na ito ay bubuo ng kanyang kakayahang makipag-usap nang malinaw. Ang kasanayan sa pagpili ng pinakamahusay na mga salita na gagamitin habang nagsusulat ay nakakatulong sa kanya na isipin ang mga pinakamahusay na salita habang nagsasalita.

[1]Ang pagsusulat ay makakatulong sa tagapagsalita na sanayin ang pagpapaliwanag ng mga ideya. Kung nagsimula kang magsulat ng isang bagay at hindi sigurado kung paano ito isulat, hindi ka rin handa na magsalita tungkol sa ideyang iyon. Kailangan mong maglaan ng oras upang isaalang-alang kung paano ipaliwanag ang isang bagay sa isang sulat.

Ang pagsusulat ay tumutulong sa isang tao na mapagtanto kung kailangan niya ng karagdagang impormasyon. Kung hindi siya sigurado na ang isang pahayag ay eksaktong tama, maaari niya itong saliksikin. Palaging tandaan na ang iyong mga salita ay maaring mabanggit ng iba, sa salita man o nakasulat. Kung sinasabi mo ang mga bagay na hindi wasto, malalaman ng mga tao na hindi sila maaaring umasa sa iyong mga sinasabi.

Pahintulutan ang ilang mag-aaral na ibahagi kung paano nila inaasahang baguhin ng leksiyong ito ang kanilang mga layunin o aksyon.

1. Nakukuha ng mga tao ang kanilang impresyon ng iyong katalinuhan, kumpiyansa, at mga kakayahan mula sa iyong kakayahang makipag-usap.
2. Magpakita ng pagkamagiliw at paggalang sa isang paraan na makikita ng mga tao.
3. Dapat madalas na makuha ng tagapagsalita ang pansin ng mga tagapakinig sa buong panahon ng kanyang pagsasalita.
4. Para sa paghimok, pangunahan sila sa mga hakbang patungo sa isang desisyon.
5. Ang pagsusulat ay makakatulong sa tagapagsalita na sanayin ang pagpapaliwanag ng mga ideya.

(1) Sumulat ng isang talata na nagbubuod ng isang konseptong nakakapagpabago ng buhay mula sa leksiyong ito. Ipaliwanag kung bakit ito mahalaga. Ano ang kabutihang maidudulot nito? Anong pinsala ang maaaring mangyari kapag hindi ito nalaman.

(2) Ipaliwanag kung paano mo mailalapat ang mga alituntunin ng leksiyong ito sa iyong sariling buhay. Paano binabago ng leksiyong ito ang iyong mga layunin? Paano mo planong baguhin ang iyong mga aksyon?

(3) Isaulo ang Limang Buod na Pahayag para sa Leksiyon 16. Maging handa na isulat ang mga ito mula sa memorya sa simula ng susunod na sesyon ng klase.