Lesson 8: 1 at 2 Tesalonica: Ang Pagbabalik ni Kristo

Kapag natapos ang araling ito, ang mag-aaral ay dapat:

(1) Nalalaman ang tinatayang petsa at pangkasaysayan pinangyarihan para sa 1 at 2 Tesalonica.

(2) Balangkasin ang mga pangunahing tema at layunin ng 1 at 2 Tesalonica.

(3) Makakuha ng pampatibay-loob sa katapatan sa harap ng pagsalungat mula sa mga di-mananampalataya.

(4) Magpakita ng mas malalim na pag-unawa sa doktrina ng pagbabalik ni Kristo.

(5) Mabuhay ngayon sa liwanag ng pagbabalik ni Kristo.

(6) Iugnay ang mensahe ng mga aklat na ito sa mga pangangailangan ng mundo ngayon.     

Basahin: 1 at 2 Tesalonica.

Isaulo: 1 Tesalonica 4:23-24.

Ang iglesiya sa Tesalonica ay itinatag sa gitna ng pag-uusig. Alam ng mga mananampalataya kung ano ang ibig sabihin ng pagdurusa para sa pangalan ni Kristo. Sila ay naging mga Kristiyano sapagkat naniwala sila sa katotohanan ng pangangaral ni Pablo, “na itong si Hesus, na aking ipinangangaral sa inyo, ay ang Kristo”[1]. Ang mga ito ay matatapang na Kristiyano na handang magdusa para sa kanilang pananampalataya.

Dahil sa pagsalungat, maikling panahon lamang ang nagugol11; l ni Pablo sa Tesalonica. Dahil dito, hindi na sila lubusang naturuan ni Pablo sa doktrinang Kristiyano. Pagkaalis ni Pablo mula sa Tesalonica, lumitaw ang mga tanong tungkol sa pagbabalik ni Kristo. Sa harap ng mga pag-uusig ang mga batang mananampalatayang ito ay may mga tanong tungkol sa kanilang pag-asa sa hinaharap.

Isinulat ni Pablo ang dalawang sulat na ito upang hikayatin sila sa katapatan. Tinitiyak niya sa kanila na babalik si Hesus at dapat silang mamuhay ngayon sa liwanag ng pagbabalik na iyon.

[1] Mga Gawa 17:3.

Historikal na Background

Ang iglesiya sa Tesalonica ay sinimulan noong ikalawang paglalakbay ni Pablo bilang misyonero. Pagkatapos umalis sa Filipos, naglakbay si Pablo sa Amphipolis at Apollonia patungong Tesalonica, mga 160 kilometro mula sa Filipos.

Nagturo si Pablo sa sinagoga sa Tesalonica sa loob ng tatlong Araw ng Pahunga o Sabbath. Ang ilan sa mga Hudyo at marami sa mga “debotong Griyego” ay napagbalik-loob.[1]  Bilang tugon, isang grupo ng mga di-mananampalatayang mga Hudyo ang nagsimula ng kaguluhan, na sinasalakay ang bahay ni Jason kung saan nananatili sina Pablo at Silas.

Dahil sa panganib, si Pablo at Silas ay lumabas sa lungsod sa gabi at naglakbay sa Berea, mga 80 kilometro mula sa Tesalonica. Nang mabalitaan ng mga Hudyo sa Tesalonica na si Pablo ay nasa Berea, sumunod sila sa kaniya at nagsimula ng kaguluhan doon. Tila ang pagsalungat ay nakatuon kay Pablo, sapagkat naiwan niya sina Silas at Timoteo sa Berea habang nagpunta siya sa Atenas.

Mula Atenas, naglakbay si Pablo sa pakanluran patungong Corinto, kung saan siya naglingkod sa loob ng labing walong buwan. Sumunod sina Silas at Timoteo kay Pablo sa Corinto at dinalhan siya ng balita tungkol sa batang iglesia sa Tesalonica.

Isinulat ni Pablo ang 1 Tesalonica bilang tugon sa mga ulat nina Silas at Timoteo. Malamang na sinugo niya si Timoteo upang dalhin ang sulat sa Tesalonica. Pagkalipas ng ilang buwan, bilang tugon sa karagdagang balita, isinulat niya ang 2 Tesalonica. Ang dalawang sulat na ito ay may petsa sa panahon ng pananatili ni Pablo sa Corinto sa A.D. 50-51. Ang mga ito ay kabilang sa kanyang mga pinakamaagang sulat, nauna lamang ditto ang sulat sa taga-Galacia.

[1] Sa Mga Gawa, ang salitang “debotong Griego” ay tumutukoy sa mga Hentil na pumapasok sa sinagoga upang sambahin si Jehovah, bagaman hindi pa ganap na napagbagong  loob sa Hudaismoo.

Layunin

Nang dumating si Timoteo sa Corinto, ang kanyang ulat tungkol sa iglesya sa Tesalonica ay positibo; ang mga batang mananampalataya ay nanatiling tapat sa ebanghelyo. Sumulat si Pablo upang hikayatin ang mga ito sa kanilang pananampalataya at upang matugunan ang isang tanong na lumitaw sa gitna ng iglesya. Ang ilang miyembro ng iglesya ay namatay at ito ay naging sanhi ng mga tanong tungkol sa pagbabalik ng Panginoon. Natatakot ang ilang Kristiyano na ang mga namatay ay hindi makatatanggap ng biyaya sa pangako ng pagbabalik ni Kristo. Para sa mga Kristiyano na nagtitiis ng pag-uusig, nakapagpapahina ng kalooban na ang kanilang katapatan ay maaaring mawalang kabuluhan. Nagsusulat si Pablo upang hikayatin ang mga taga-Tesalonica na manatiling tapat sa harap ng pagsalungat at upang tiyakin sa kanila na babalik si Kristo kapwa para sa mga namatay sa pananampalataya at para sa mga nananatiling buhay sa kanyang pagparito.

Nilalaman

► Ang pag-iisip ba sa Ikalawang Pagdating ay nagdudulot ng takot o pag-asa? Paano naaapektuhan ng doktrina ng Ikalawang Pagparito ang iyong pang-araw-araw na buhay?

Isinulat agad pagkatapos ng ministeryo ni Pablo sa Tesalonica, ang liham na ito ay napaka personal. Bagaman hindi binanggit ni Pablo ang mga indibiduwal, isinama niya ang mga detalye ng kaniyang ministeryo sa Tesalonica. Siya ay sumusulat sa mga mananampalataya na nagbalikloob sa ilalim ng kanyang ministeryo; ang kanyang sulat ay nagpapakita ng kanyang malalim na habag para sa kanyang mga anak sa pananampalataya.

Paghihikayat sa Harap ng Pag-uusig

Habang nangangaral sa Tesalonica, binabalaan ni Pablo ang iglesia na asahan ang pag-uusig.[1] Ngayon, sumulat si Pablo upang hikayatin sila sa harap ng pag-uusig na ito. Kabilang sa kanyang mensahe:

• Ang katiyakan ng mga panalangin ni Pablo (1:2;3: 17-4:5). Gusto niyang malaman nila na hindi niya nakalimutan ang mga ito. Patuloy siyang nananalangin para sa kanila habang nahaharap sila sa pag-uusig.
• Isang paalaala sa halimbawa ng pagdurusa ni Pablo (1:4-2: 2). Itinuro ni Pablo ang bunga ng kanyang sariling pagpayag na magtiyaga: ang pagbabalik-loob ng mga taga-Tesalonica. Ang kanyang ministeryo sa Tesalonica ay umabot sa isang personal na gastos: pag-uusig mula sa kanyang mga kaaway at ang pangangailangan ng paggawa ng manu-manong paggawa upang suportahan ang kanyang sarili.[2] Gayunpaman, ang mga gantimpala sulit naman sa halaga nito. Ang mga bagong nagbalik-loob na ito ay ang kanyang kaluwalhatian at kagalakan.[3] Dapat itong makahikayat sa mga Kristiyanong taga-Tesalonica na ang kanilang mga paghihirap ay magdadala din ng gantimpala ng Diyos.
• Pasasalamat para sa kanilang katapatan (1:6-10; 3:6-10) Lumakas ang loob ni Pablo sa ulat na tinanggap niya at, bilang tugon, pinalalakas niya ang loob ng mga taga-Tesalonica. Ang kanilang pagbabalik-loob at ang kanilang katapatan sa pagdurusa ay nagiging patotoo “sa lahat ng naniniwala sa Macedonia at Acaya.”[4]

Ang Pagbabalik ni Hesus Kristo

Napilitan si Pablo na umalis sa Tesalonica bago matapos ang kanyang pagtuturo. Dahil dito, ang mga bagong nagbalik-loob ay hindi lubusang naturuan tungkol sa pagkamatay ng mga mananampalataya. Sumulat si Pablo upang magbigay ng karagdagang pagtuturo tungkol sa pagbabalik ni Kristo at sa mga huling araw (4:13-5:11).

Ang pangako ng pagbabalik ni Kristo ay isang pampatibay-loob sa mga taga Tesalonica, ngunit ngayon ay nahaharap sila sa isang nakalilitong problema. Ang ilan sa kanilang mga miyembro ay namatay bago makita ang katuparan ng pangakong ito. Tinitiyak sa kanila na kahit na ang mga “natulog na” ay makakakita ng pagbabalik ng Panginoon.

Sa halip na magdalamhati nang walang pag-asa, dapat tandaan ng mga Kristiyano na kapag ang Panginoon ay bumaba mula sa langit na may isang sigaw,” ang mga patay kay Kristo ay unang babangon.” Yaong “mga nabubuhay at mananatili ay mahuhuli na kasama nila” at magkakasama “tayo ay makakasama sa Panginoon.”[5]

Bagaman gusto ng mga taga-Tesalonica ang mga detalye tungkol sa “mga oras at mga panahon” ng pagbabalik ni Kristo, tinitiyak ni Pablo sa kanila na sila ay “walang pangangailangan na isulat ko sa inyo” ang tungkol sa bagay na ito. Sa halip, dapat nilang harapin ang kinabukasan nang may kumpiyansa dahil sa kanilang pananampalataya kay Kristo.[6]

Kapag ang araw ng Panginoon “ay dumarating na gaya ng magnanakaw sa gabi”, ang kapahamakan ay darating sa mga anak ng gabi. Ngunit para sa “mga anak ng liwanag”, ang araw ng Panginoon ay magiging araw ng “kaligtasan ng ating Panginoon Hesu-Kristo”.[7] Para sa mga mananampalataya, ang pagbabalik ni Hesus ay isang mensahe ng pagpapalakas-loob, hindi takot.

Buhay Ngayon sa Liwanag ng Pagbabalik ni Kristo

Ang pagtuturo ni Pablo ay laging nakatuon sa praktikal na aplikasyon. Ito ang gumagabay sa pagtuturo ni Pablo sa eskatolohiya.[8] Si Pablo ay hindi interesado sa walang lamang mga haka-haka tungkol sa petsa ng pagbabalik ni Kristo.

Matapos ipakita na si Kristo ay magbabalik kapwa para sa buhay at patay, sinasabi ni Pablo ang kahalagahan ng pamumuhay ngayon sa pagiging handa para sa pagdating ni Kristo (4:1-12 at 5:1-24). Tinatawag ni Pablo ang kanyang mga mambabasa na mamuhay bilang “mga anak ng liwanag,” hindi bilang mga anak ng kadiliman. Nagbibigay siya ng mga  tagubilin upang ihanda tayo ngayon para sa pagbalik ni Kristo bukas:

• Magpatuloy sa paglalakad nang maingat sa isang paraan na nakalulugod sa Diyos (4:1-2).
• Mabuhay ng malinis na buhay-sekswal (4:3-8).
• Magpatuloy upang madagdagan ang pag-ibig na pangkapatid (4:9-10).
• Ingatan ang sariling negosyo (4:11).
• Magtrabaho upang suportahan ang iyong sarili, pag-iwas sa kahihiyan sa mga mata ng mga hindi naniniwala (4:11-12).
• Maging mapagbantay at maging mahinahon  (5:6-8).
• Hikayatin at patatagin ang isa’t isa hinggil sa pagbabalik ng Panginoon (5:9-11).
• Igalang ang mga may pananagutan sa pangunguna sa iglesya (5:12-13).
• Panatilihin ang kapayapaan sa mga mananampalataya (5:13).
• Itama ang mga hindi nabubuhay nang tama: ang tamad, mahinang-loob, at mahihina (5:14).
• Gumawa ng mabuti, kapwa sa iba pang mga mananampalataya at sa mga tao sa buong mundo (5:15).
• Mabuhay na puno ng kagalakan (5:16).
• Mabuhay na patuloy na nananalangin(5:17).
• Mabuhay na puno ng pasasalamat (5:18).
• Huwag pawiin ang gawain ng Banal na Espiritu (5:19).
• Huwag tanggihan “kung ano ang sinasalita sa pangalan ng Panginoon.”[9] Sa halip, subukin ang lahat ng pagtuturo at pagkatapos ay ingatanan ang mabuti. (5:20-21).
• Manatiling malayo sa lahat ng anyo ng kasamaan (5:22).

Si Pablo ay gumagawa nang higit pa kaysa magbigay lamang ng tagubilin; siya ay nananalangin para sa mga nagbalik-loob na ito, kung kanino niya nararamdaman ang isang malapit na relasyon. Dalawang panalangin sa 1 Tesalonica ang nauugnay sa kanyang pagnanais  na mabuhay sila nang maingat sa liwanag ng pagdating ni Kristo. Sa 3: 11-13, ipinanlangin ni Pablo na ang mga mananampalatayang ito  ay lalago sa pag-ibig at kabanalan bilang paghahanda sa pagdating ni Hesus.

Pagkatapos,  sa 5: 23-24, ipinanalangin ni Pablo na ang Diyos na ipinakipagkasundo ang sarli sa mga mananampalatayang ito (ang “Diyos ng kapayapaan”) ay “ganap na magpapabanal sa inyo” (o lubusan). Tiniyak nito na ang kanilang buong pagkatao (“espiritu at kaluluwa at katawan”) ay magiging handa para sa “pagdating ng ating Panginoong Hesu-Kristo”. Sa pangwakas na pampapatibay-loob, tinitiyak ni Pablo sa kanyang mga mambabasa na ang pagpapakabanal ay nangyayari sa pamamagitan ng gawain ng Diyos, hindi sa pamamagitan ng kanilang sariling kapangyarihan. Ang tumatawag sa atin sa kabanalan ay siyang nagpapabanal sa atin.

[1] 1 Tes.3:3-4.

[2] Mga Gawa 17; 1 Tes. 2:2, 9, 16.

[3] 1 Tes. 2:20.

[4] 1 Tes. 1:7.

[5] 1 Tes. 4:16-17.

[6] Narito! Dumarating siya na may pababang mga ulap
isang beses para sa pinapaboran na mga makasalanan na pinatay;|
Libu-libong mga banal na dumadalo,
kantahin ang tagumpay ng Kanyang pangalan
Aleluya! Aleluya! Aleluya!
Nagpakita ang Diyos sa mundo upang maghari.

Oo, Amen! Lahat ay sambahin Kayo
Mataas sa Inyong walang hanggang trono
Tagapagligtas, kunin ang kapangyarihan at kaluwalhatian
Kunin ang kaharian sa Inyong sarili.
Dali-dali, Dali-dali, dali-dali,
Diyos na walang hanggan, bumalik!
-Himno ni Charles Wesley

[7] 1 Tes. 5:1-5, 9.

[8] Ang Eschatology ay tumutukoy sa doktrina o pag-aaral tungkol sa  mga huling araw.

[9] 1 Tes. 5:20, J.B. Phillips paraphrase.

Nilalaman at Layunin

Di-nagtagal matapos ipadala ang 1 Tesalonica, nalaman ni Pablo ang mga karagdagang tanong tungkol sa Ikalawang Pagparito. Sa 2 Tesalonica, sinasagot ni Pablo ang mga tanong na ito at muling hinihikayat ang mga taga-Tesalonica sa katapatan sa paghahanda para sa pagbabalik ni Kristo. Ipinaliwanag pa ng 2 Tesalonica ang pagtuturo ni Pablo sa 1 Tesalonica. Nililinaw ni Pablo ang pagkalito tungkol sa pagbabalik ng Panginoon at maling pag-uugali sa mga mananampalataya.[1]

Pag-unawa sa Araw ng Panginoon (2 Tesalonica 1-2)

Sa 1 Tesalonica, itinuro ni Pablo na hindi natin kailangang mawalan ng pag-asa sa kamatayan ng mga mananampalataya; Si Kristo ay babalik kapwa para sa buhay at patay. Pagkatapos ng isang maikling pagbati at pagpapahayag ng pasasalamat sa kanilang lumalaking pananampalataya at pagmamahal, ang 2 Tesalonica ay nagbibigay ng karagdagang tagubilin tungkol sa pagbabalik ni Kristo. Isinulat ni Pablo na ang Ikalawang Pagparito ay hahantong sa isang oras ng paghuhukom at “walang hanggang pagkawasak”. Gayunpaman, ang mga mananampalataya ay hindi dapat matakot ; ang araw ng paghatol ay magiging araw din na si Kristo ay “niluluwalhati sa kanyang mga banal.”[2]

Sa 1 Tesalonica, tumugon si Pablo sa maling ideya na ang mga mananampalataya na namatay ay hindi nakaligtaan sa pagbabalik ng Panginoon. Sa 2 Tesalonica, tumugon siya sa maling ideya na ang Panginoon ay nagbalik na. Sa 1 Tesalonica, itinuturo ni Pablo na babalik si Kristo; sa 2 Tesalonica, itinuro ni Pablo na si Kristo ay hindi pa bumalik.

May isang nag-aangkin na ang Araw ng Panginoon ay dumating na. Subalit mali ito. Hindi alam ni Pablo ang pinagmulan ng ulat na ito: may isang nag-aangkin na mayroon siyang kaloob na propesiya (“isang espiritu”), isang ipinangaral na salita, o isang huwad na sulat na nag-aangking si Pablo ang may-akda.[3]  Anuman ang pinagmulan, tinitiyak ni Pablo sa kanyang mga mambabasa na ang Araw ay hindi pa dumating. May dalawang kaganapan na dapat mangyari bago ang Araw ng Panginoon: isang “pagbagsak” at ang paghahayag ng “tao ng kasalanan.”[4] Ang mga pangyayaring ito ay hindi pa nagaganap. Tinitiyak ni Pablo sa kanila na ang pagbabalik ni Kristo ay sa hinaharap pa rin, at nagpahayag siya ng pagkagulat na nakalimutan nila ang kanyang naunang pagtuturo sa paksang ito.[5]

Pamumuhay Bilang Paghahanda para sa Araw ng Panginoon (2 Tes. 3)

Tulad ng sa 1 Tesalonica, ang pangunahing pag-aalala ni Pablo sa 2 Tesalonica ay kung paano namumuhay ngayon ang mga Kristiyano sa liwanag ng pagbabalik ni Kristo sa hinaharap.[6] Sa 1 Tesalonica, itinuro ni Pablo, `Yamang si Kristo ay darating, mamuhay kayo tulad nito...’  Sa 2 Mga Taga Tesalonica, itinuro ni Pablo, `Yamang hindi pa naparito si Kristo, patuloy na mamuhay tulad nito....’

Habang naghihintay tayo para sa pagbabalik ni Kristo, dapat tayong:

• Tumayo ng matatag sa kung ano ang itinuro sa atin  (2:15).
• Iwasan ang katamaran (3:6-12).
• Iwasan ang makialam sa gawain ng iba (3:11-12).[7]
• Manatiling mabuti sa iba (3:13).
• Magbigay ng payo sa mga ayaw tumalima sa mga tagubilin ni Pablo (3:14-15).

[1] 1 Tesalonica: Magbabalik si Kristo; 2 Tesalonica: Hindi pa Bumabalik si Kristo

[2] 2 Tes. 1:9-10.

[3] 2 Tes. 2:2.

[4] 2 Tes. 2:3-4.

[5] 2 Tes. 2:5.

[6] Tinanong si John Wesley kung ano ang gagawin niya kung alam niyang darating ang Kanyang Panginoon sa susunod na araw. Sinabi niya, “Ngayong gabi ay pupunta ako sa aking kama at matutulog. Sa umaga, ako ay gigising at magpapatuloy sa aking trabaho, sapagkat nais kong makita Niya akong ginagawa  kung ano ang itinalaga niya para sa akin.”
- Sinabi ni G.Campbell Morgan.

[7] 2 Tes. 3: 6-12 ay tumutukoy sa dalawang magkaugnay na problema. Ang mga hindi abala sa mga gawain ay abala sa pakikialam sa gawain ng  ibang mga mananampalataya. Sinabi ni Pablo sa kanila na gawin ang kanilang gawain at huwag makialam sa gawain ng iba. Kung susundin nila ang unang tagubilin, wala silang panahon upang makagambala sa iba.

May malaking interes ngayon sa paksa ng eskatolohiya at pagbabalik ni Hesus. Tinangka ng “mga guro ng Propesiya” na mahulaan ang oras ng pagbalik ng Panginoon. Ang mga libro sa “Mga kodigo ng Bibliya” ay nagtatangkang ilantad ang mga lihim na katotohanan sa Kasulatan. Ang mga manunulat na Kristiyano ay nag lathala ng mga sikat na nobela batay sa mga pangyayari kasunod ng pagbabalik ni Hesus.

Ang 1 at 2 Tesalonica ay nagpapakita ng higit na naiibang diin. Ipinakikita ng mga liham na ito na dapat tayong maging higit na nababahala tungkol sa matapat na pamumuhay hanggang sa pagbabalik ni Kristo kaysa sa pagbubunyag ng mga nakatagong detalye ng kanyang pagbabalik. Si Pablo ay hindi gumugugol ng panahon sa pagtalakay ng “mga oras at mga panahon”. Sa halip, sinasabi niya, ‘babalik si Kristo. Siguraduhing nabubuhay ka sa paraang nais mong matagpuan kapag siya ay bumalik’. Ito ay dapat na modelo para sa ating pangangaral hinggil sa pagbabalik ng Panginoon.

Noong 1998, isang kulto sa Taiwan ang humula na babalik si Hesus noong Marso 31. Ang ilang mga Kristiyano ay nagbenta ng kanilang mga tahanan at umalis sa kanilang mga trabaho. Nagkita-kita sila sa isang bundok upang hintayin ang  pagbabalik ni Kristo. Ang mga pahayagan sa Taiwan ay naglathala ng mga ulat tungkol sa pangkat na ito at naging popular ang kanilang katuruan. Nang hindi bumalik si Hesus sa inaasahang panahon, ang mga iglesiya ay kinutya ng kanilang mga kapitbahay na hindi naniniwala.

Hindi ito ang unang pagkakataon na ang huwad na hula sa pagbabalik ni Hesus ay nagdala ng kahihiyan sa iglesya. Sa America, isang libro na humula sa pagbabalik ni Hesus noong 1988 ay nakabenta ng halos 5 milyong mga kopya. Ang ilang relihiyosong istasyon ng radio at telebisyon ay nagpapahayag ng mga espesyal na tagubilin para sa paghahanda para sa Pagkataas-bigla o Rapture.

Kamakailan lamang, hinulaan ni Harold Camping ang Pagkataas-bigla noong 2011. Ang hula ay napatunayang mali. Muli, ang mga mananampalataya ay kinutya ng mga di-sumasampalataya dahil sa paniniwala sa hulang ito.

Ang mga tao ay Paulit-ulit na hinuhulaan ang Pagkataas-bigla at paulit-ulit na ang mga hula ay napatunayan na hindi totoo. Si Hesus mismo ay nagbabala laban sa pagsisikap na matukoy ang petsa ng kanyang pagbabalik.[1] Sa halip na hulaan ang petsa ng pagbabalik ni Hesus, dapat tayong abala sa paggawa ng gawain ng ating Guro. Tulad ng mga mananampalataya sa Tesalonica, dapat nating italaga ang ating sarili sa pamumuhay sa isang paraan na naghahanda sa atin para sa pagbabalik ni Hesus sa anumang sandali.

[1] Mateo 24:36.

Ipakita ang iyong pag-unawa sa araling ito sa mga sumusunod na takdang-aralin:

(1) Pumili ng isa sa mga sumusunod na takdang-aralin:

• Matapos basahin ang 1 at 2 Tesalonica, isulat ang isang pahina na sanaysay sa “Pamumuhay Ngayon sa Liwanag ng Pagbabalik ni Kristo”. Ito ay dapat isang praktikal na sanaysay na nagpapakita kung paano nakakaapekto ang pagbabalik ni Kristo sa ating buhay ngayon .
• Maghanda ng isang sermon o aralin sa Bibliya sa Ikalawang Pagdating batay sa 1 at 2 Tesalonica. Ito ay maaaring isang manuskrito na 5-6 na pahina (mga 200-2500 salita) o isang nakarekord na sermon o aralin sa Bibliya.

(2) Kumuha ng pagsusulit batay sa materyal mula sa araling ito. Kabilang sa pagsusulit ang Banal na Kasulatan na nakatakdang isaulo.

(1) Ilarawan ang mga kalagayan na kung saan ang iglesya ay nasimulan sa Tesalonica.

(2) Ilista ang tatlong paraan kung saan hinihikayat ni Pablo ang iglesya sa Tesalonica sa harap ng pagsalungat.

(3) Ano ang sinabi ni Pablo sa mga taga-Tesalonica tungkol sa mga oras at panahon ng pagbabalik ni Kristo?

(4) Si Pablo ay nagbibigay sa mga Kristiyanong ito ng tiyak na paghimok tungkol sa pagpapakabanal. Ano ang sinabi niya sa kanila?

(5) Kung ang isang pangunahing mensahe ng 1 Tesalonica ay “Babalik si Kristo”, ano ang pangunahing mensahe ng 2 Tesalonica?

(6) Kung susundin natin ang halimbawa ni Pablo, ano ang magiging pangunahing diin natin kapag nangangaral tungkol sa Ikalawang Pagparito?

(7) Isulat ang 1 Tesalonica 4:23-24 mula sa memorya.