Lesson 9: Budismo

Si Yeo ay lumaki sa isang pamilyang Budista sa Pilipinas. Naaalala niya ang mga panahong hindi ligtas na pumunta sa palengke dahil pinapatay ng mga Muslim ang mga Budista para sa kanilang relihiyon. Minsan sumama si Yeo sa kanyang ina sa templo ng mga Budista upang magsunog ng insenso. Isang araw ay nagkasakit at naghihingalo ang kanyang kapatid na babae. Naroon ang isang doktor ngunit hindi nakatulong. Ang ina ni Yeo ay taimtim na nagdasal na tulungan ni Buddha ang kanyang kapatid.

► Basahin nang malakas ang Genesis 3 nang sabay-sabay. Dapat magsulat ang bawat mag-aaral ng isang talata na nagbubuod sa talata ng banal na kasulatan na ito. Ano ang sinasabi sa atin ng talatang ito tungkol sa Diyos, tao, kasalanan, at sanlibutan? Ang bawat mag-aaral ay dapat magsulat ng isang listahan ng mga pahayag. Bilang isang pangkat, talakayin kung ano ang iyong isinulat.

Pinagmulan ng Budismo

Ang Budismo ay binuo ni Siddhartha Gautama. Walang nakasulat tungkol sa buhay ni Siddhartha Gautama hanggang 400 taon pagkatapos ng kanyang kamatayan, kaya ang mga detalye tungkol sa kanyang buhay ay hindi tiyak.

Si Gautama ay ipinanganak noong mga 563 B.C. Siya ay anak ng isang hari ng isang maliit na bahagi ng India. Bilang isang binata ay tinakasan niya ang kanyang mga tagabantay upang lumabas at makita ang mundo. Nakita niya ang mga tao sa kahirapan at sakit, at nagkaroon ng konklusyon na ang buhay ay talagang kalungkutan at pagdurusa.

Si Gautama ay nagkaroon ng isang karanasan na sinabi niyang nagpaliwanag sa kanya tungkol sa kalikasan ng realidad. Ang salitang Buddha ay nangangahulugang "naliwanagan." Si Gautama ay madalas na tinatawag na "ang Buddha."

Sinasabi sa atin ng Bibliya na huwag magtiwala sa isang mensahe mula sa isang espiritu na hindi kumikilala kay Jesukristo, tingnan ang 1 Juan 4:3. Ang kaliwanagan na natanggap ni Gautama ay hindi tama.

Kasalukuyang Impluwensya

Sa ngayon ay maraming iba't ibang sekta ng Budismo. Hindi sila nagkakaisa sa isang pandaigdigang organisasyon.

Ang mga akda na itinuturing na banal na kasulatan ng mga Budista ay kayang magpuno ng libu-libo. Samakatuwid, ang bawat sekta ay nakatuon sa ilang partikular, sa halip na subukang pag-aralan silang lahat.

► Paano naiiba ang pananaw ng isang Kristiyano sa Bibliya sa paraan ng pagtingin ng isang Budista sa kanyang mga kasulatan?

Ang bilang ng mga nagpapahayag na Budista sa mundo na sadyang sumusunod sa mga turo ng Budista ay hindi bababa sa 350 milyon. Mahigit sa isang bilyong tao ang tumatawag sa kanilang sarili na mga Budista dahil lamang sila ay naturuan ng Budismo, at hindi sila tapat sa ibang relihiyon.

Tinatawag ng maraming tao ang kanilang sarili na mga Budista dahil sinusunod nila ang ilan sa mga payo ng mga kasulatang Budista. Maaaring hindi nila nauunawaan ang mga pundasyong doktrina ng Budismo at hindi rin sila nakikilahok sa mga organisadong grupo.

Paniniwala tungkol sa Diyos at Panahon

[1]Ang mga Budista ay hindi naniniwala sa isang kataas-taasang Diyos na isang tao. Sa halip, naniniwala sila sa isang tunay na realidad na kabuuan ng lahat ng bagay na umiiral. Samakatuwid, ang mga Budista ay gumagawa ng meditasyon, ngunit hindi sila nagdarasal, dahil hindi sila naniniwala na mayroong Diyos na nagsasalita at nakikinig. Ang mga Budista ay may mga sulatin na tinatawag na mga panalangin, ngunit hindi sila tumutugon kaninuman. Walang anumang uri ng mga diyos ang mahalaga sa Budismo.

Isang malaking pribilehiyo para sa mga Kristiyano na manalangin nang may pagtitiwala na dininig ng Diyos, tingnan ang Mateo 6:6-8 at 1 Juan 5:14-15.

Ang mga Budista ay naniniwala sa walang katapusang pag-ikot ng panahon, na walang simula, walang katapusan, at walang mga kaganapan na nagbabago ng mga bagay nang permanente.

Sinasabi ng Bibliya na mayroong mahahalagang pangyayari, at ang panahong iyon ay hindi palaging magpapatuloy tulad ng sa ngayon, tingnan ang 2 Pedro 3:10.

Reinkarnasyon at Nirvana

Si Gautama at karamihan sa mga tao sa kanyang kultura ay naniniwala na sa reinkarnasyon bago niya binuo ang kanyang bagong relihiyon. Ang ibig sabihin ng reinkarnasyon ay pagkaraang mamatay ang isang tao siya ay isinilang na muli bilang ibang tao o nilalang tulad ng hayop o insekto. Sa pamamagitan ng reinkarnasyon ang isang tao ay nabubuhay ng maraming buhay.

[2]Naniniwala ang mga Budista na kung ang mabubuting gawa (magandang karma) ng isang tao ay lumampas sa kanyang masasamang gawa (masamang karma), maaari siyang ipanganak na may mas mabuting buhay sa susunod na pagkakataon.

Sinasabi ng Bibliya na ang ating mga gawa ay hindi nakakakuha ng pagtanggap sa Diyos o nagbabayad para sa ating mga kasalanan, tingnan ang Roma 3:20.

Ayon kay Gautama, ang kamalayan ng isang tao ay hindi ipinapanganak na muli. Ilan lamang sa mga materyal na kung saan siya ginawa ay ginagamit upang makagawa ng isang bagong nilalang. Ibig sabihin ang kamatayan sa isang buhay ay talagang katapusan ng isang personalidad.

[3]Si Jesus ay nagbibigay ng buhay na walang hanggan sa mga naniniwala sa kanya, tingnan ang Juan 10:27-28.

Minsan gusto ng mga tao ang konsepto ng reinkarnasyon, ngunit dahil napakamiserable ng buhay, naramdaman ni Gautama na hindi magandang bagay ang pamumuhay ng maraming beses. Naniniwala siya na ang isang tao ay dapat magkaroon ng layunin na makatakas sa cycle ng reinkarnasyon.

Sinusunod ng isang seryosong Budista ang paraan ng pamumuhay ng mga Budista upang maalis ang lahat ng kanyang mga pagnanasa. Kung magtagumpay siya, hindi siya maghahangad o magpapakasaya sa anuman o anumang relasyon ng tao.

Para sa Kristiyano, ang mga relasyon ng tao ay napakahalaga at nagdudulot ng kagalakan, tingnan ang 1 Tesalonica 3:12.

Naniniwala ang isang Budista na kapag namatay siya, papasok siya sa nirvana sa halip na ipanganak bilang isa pang nabubuhay na bagay. Ito ang sukdulang layunin ng isang tapat na Budista. Minsan ipinapalagay ng mga tao na ang nirvana ay katulad ng Kristiyanong konsepto tungkol sa langit. Ngunit ang nirvana ay nangangahulugan ng kawalan, ang katapusan ng sarili, tulad ng pag-ihip ng kandila. Kung ang isang tao ay umabot sa nirvana, hindi na siya umiiral bilang isang nilalang na nag-iisip.

Sa orihinal na Budismo, ang isang tao ay walang posibilidad na maabot ang nirvana sa pagtatapos ng kanyang kasalukuyang buhay maliban kung siya ay isang monghe ng Budista. Ang isang babae ay walang posibilidad na maabot ang nirvana hanggang sa maipanganak muli bilang isang lalaki at maging isang monghe.

Ang Apat na Marangal na Katotohanan ng Budismo

Ang mga paniniwalang itinuro ni Gautama pagkatapos ng kanyang kaliwanagan ay binuod sa Apat na Marangal na Katotohanan ng Budismo.

1. Ang buhay ay puno ng kalungkutan at pagdurusa na walang tunay na kaligayahan.

2. Ang pagdurusa ay bunga ng pagnanasa, dahil walang permanente sa ating ninanais.

3. Ang paglayo sa lahat ng pagnanasa ay ang paraan para makatakas sa pagdurusa.

4. Ang walong prinsipyo ng tuntunin ng moralidad ng Budismo para sa buhay ay nagdadala ng isang tao patungo sa paglayo mula sa lahat ng mga pagnanasa at sa nirvana.

► Mayroon bang anumang bagay sa apat na marangal na katotohanan na maaaring sang-ayunan ng isang Kristiyano?

Ayon kay Gautama, ang lahat ng pagdurusa ay dumarating dahil sa pagnanasa. Kung ang isang tao ay walang hangarin, hindi siya magdurusa. Upang maging isang tapat na Budista, dapat matuto ang isang tao na masiyahan sa wala.

Ang kuwento ay isinalaysay tungkol sa isang mongheng Budista na nagngangalang Sangamaji. Siya ay naging isang monghe at iniwan ang kanyang pamilya upang gugulin ang lahat ng kanyang oras sa pagala-gala at meditasyon. Minsang natagpuan siya ng kanyang asawa, inihiga ang kanilang anak sa kanyang harapan, at nakiusap sa kanya na suportahan sila. Umupo si Sangamaji nang hindi sumasagot hanggang sa umalis siya. Sinabi ni Gautama na naabot ng lalaking ito ang layunin ng Budismo dahil wala siyang naramdamang saya nang dumating ang asawa o kalungkutan nang umalis ito.

Nangangako ang mga Kristiyano sa pag-aasawa bilang isang relasyon na nagdudulot ng kagalakan, tingnan ang Efeso 5:28.

► Paano naiiba ang konsepto ng Budismo ng perpektong buhay sa konsepto ng Kristiyano?

Ang Pamumuhay ng Budismo

Binibigyang-diin ng Budismo ang isang buhay na may kabutihan. Naniniwala ang mga Budista na ang isang aksyon ay may kabanalan kung nakikinabang ka at ang iba, at hindi nakakasama sa sinuman. Ang mga intensyon ng isang tao ay itinuturing na mas mahalaga kaysa sa aktwal na mga resulta ng kanyang aksyon.

Ang mental at espirituwal na mga pagsasanay na ginagawa ng mga Budista ay idinisenyo upang tulungan ang isang tao na maalis sa pagiging makasarili. Naniniwala ang mga Budista na ang lahat ng pagkabalisa ay nagmumula sa labis na pagmamalasakit sa sarili. Gusto nilang kalimutan ang sarili at mahalin ang lahat ng may kamalayan na nilalang (mga nilalang na may isip). Ang problema ay kung walang kaugnayan sa Diyos, walang batayan para sa hindi pagiging makasarili at pagmamahal.[4]

► Bakit hindi maaaring maging tunay na hindi makasarili at mapagmahal ang isang tao kung walang relasyon sa Diyos?

Maraming mga tao na tinatawag ang sarili nilang mga Budista ay lumaki sa isang kultura ng Budismo at hindi kailanman seryosong nag-isip ng iba pa. Ang mga pagpapalagay ng relihiyon ay tila ang tanging katotohanan sa kanila. Ang mga ritwal ay bahagi ng kanilang pang-araw-araw na buhay.

Karaniwan, ang mga taong nagpupunta sa Budismo mula sa ibang relihiyon ay naaakit ng pilosopiya ng buhay ng relihiyon. Hindi sila sumasali dahil gusto nilang maghanap ng nirvana. Sumali sila dahil ang Budismo ay tila nag-aalok ng isang buhay na malaya sa pagkabalisa at hidwaan. Maraming tao ang nakadarama na sa Budismo ay nakakahanap sila ng kalayaan mula sa pagkabahala at ang kanilang buhay ay mas maayos kaysa dati.

► Ngayon bumalik at basahin ang naka-bold at naka-italic na teksto at bawat kasulatan.

Dahil ang mga Budista ay hindi nagsasabing sila ay Kristiyano at hindi kinikilala ang Bibliya bilang ang huling awtoridad, hindi sapat na ipakita lamang sa kanila na ang kanilang mga paniniwala ay hindi naaayon sa Bibliya. Alam na nila na sinusuportahan ng Bibliya ang isang relihiyon na iba sa kanilang relihiyon.

Mahalaga at epektibo pa rin ang pagbabahagi ng ebanghelyo. Kapag nakikipag-usap ka sa isang Budista, sabihin sa kanya na gusto mong ipaliwanag ang pundasyon ng iyong mga paniniwala. Simpleng ibahagi ang ebanghelyo. Kahit na hindi sinasabi ng Budista na naniniwala sila sa Bibliya, ang katotohanan ng Diyos ay may kapangyarihan dahil sa gawain ng Banal na Espiritu.

Dapat mo ring ibahagi ang iyong patotoo. Sabihin kung paano ka dinala ng ebanghelyo sa relasyon sa Diyos, nagdala sa iyo ng kapatawaran at pagpapalaya mula sa kasalanan, at nagbigay ng kahulugan sa iyong buhay.

Higit pa sa mga pangunahing kaalaman sa paglalahad ng ebanghelyo at personal na patotoo, maaari mong talakayin ang mga espesyal na pangangailangan ng mga Budista sa katotohanan ng ebanghelyo. Nahihirapang ipaliwanag nang Budismo ang paghihirap at kalungkutan ng buhay. Nabigo nitong ipaliwanag ang katotohanan ng mabubuting bagay at ang umiiral na kagalakan. Itinatanggi ng mga turo ng Budismo ang kahalagahan ng lahat ng bagay na tila mahalaga sa buhay, kabilang ang mga relasyon sa tao. Ito ay isang relihiyon na walang personal na Diyos na may kaugnayan sa kanyang mga mananamba. Hindi ito nagbibigay ng buhay na walang hanggan o ng makabuluhang kapalaran ng indibidwal.

Pagdurusa

Naniniwala ang Budista na walang kabuluhan at hindi totoo ang pagdurusa. Hindi ito isang kasiya-siyang paliwanag.

Ipinapaliwanag ng Kristiyanismo ang kalagayan ng pagdurusa sa mundo. Ang mundo ay nilikha ng Diyos na perpekto, ngunit ang tao ay nagkasala at nagdulot ng sumpa sa mundo. Ipinapaliwanag nito kung bakit may pagtanda, pagkakasakit, at kamatayan. Ang kasalanan ay ipinapakita rin sa patuloy na masasamang gawa ng mga tao.

Kaligayahan

Naniniwala ang Budista na walang tunay na kaligayahan sa buhay, at samakatuwid ay wala tayong dapat hangarin. Sinasalungat nito ang mga karanasan ng kagalakan at kasiyahang mayroon ang mga tao, lalo na sa mga personal na relasyon.

Ang katotohanan na ang mundo ay nilikha ng Diyos ay nagpapaliwanag kung bakit mayroon pa ring maraming kagalakan at kasiyahan sa buhay, kahit na ang mundo ay hindi perpekto tulad ng orihinal na dinisenyo ng Diyos.

Tulad ng mga Budista, napagtanto ng mga Kristiyano na ang mga bagay sa lupa ay hindi permanente. Hindi tayo dapat mamuhay na parang ang pakay natin ay itago ang kung ano ang mayroon tayo sa mundo magpakailanman. Gayunpaman, masisiyahan ang isang Kristiyano sa buhay dahil alam niyang mabubuhay siya magpakailanman kasama ng Diyos. Kahit na ang mga bagay ay hindi permanente, ang mga ito ay totoo, at ang ating mga pagpili ay may epekto sa walang hanggan. Nagbibigay ito ng layunin at kahalagahan sa buhay ng tao.

Mga Pakikipag-ugnayan sa Iba

Kung ganap na isasabuhay, ang mga turo ng Budismo ay mag-aakay sa isang tao palayo sa mga relasyon dahil ang mga relasyon ay itinuturing na walang kabuluhan. Ngunit ang kalikasan ng tao ay may malalim na pangangailangan para sa mga malalalim na relasyon.

Nilikha tayo ng Diyos para sa pakikipag-ugnayan sa ibang tao. Hangad natin na pahalagahan tayo ng iba. Gusto nating gumawa ng mga pangako sa iba. Lalong mahalaga ang mga relasyon dahil alam natin na ang lahat ng tao ay espesyal na nilikha bilang walang hanggang mga nilalang na may walang hanggang tadhana.

Pakikipag-ugnayan sa Diyos

Ang Budismo ay isang relihiyong walang Diyos. Ngunit bawat isa sa atin ay may matinding pangangailangan na makilala ang Diyos at sambahin siya.

Idinisenyo tayo ng Diyos na mamuhay nang may kaugnayan sa kanya. Hindi kailanman makokontento at masisiyahan ang isang tao hanggang sa siya ay nasa isang personal na kaugnayan sa Diyos. Ang kaugnayan sa ating Manlilikha ay magiging walang hanggan, at ang langit ang lugar kung saan tayo maninirahan kasama ng Diyos.

Kapatawaran sa mga Kasalanan

Ang Budismo ay walang konsepto ng kapatawaran sa mga kasalanan. Walang sinumang mananagot sa tao sa paggawa ng mali, at walang makakapagbayad sa mga maling nagawa. Dahil sa mga bagay na ito, ang mga Budista ay walang kasiguruhan sa pagpapatawad.

Ipinakikita sa atin ng Bibliya na ang bawat tao ay nagkasala at kailangang mapatawad sa kasalanan. Dahil si Jesus ay gumawa ng pagtubos para sa atin, nakakatiyak tayo ng kapatawaran.

Gamitin ang mga sumusunod na seksyon mula sa Manwal ng Doktrina para ibahagi sa isang Budista:

(9) Ang kaligtasan ay sa pamamagitan lamang ng pagtubos ni Kristo.

(11) Tumatanggap tayo ng kaligtasan sa pamamagitan ng pananampalataya.

(12) Maaari tayong magkaroon ng personal na katiyakan ng kaligtasan.

Ang ina ni Yeo ay lubos na nagdasal kay Buddha para pagalingin ang kanyang naghihingalong anak na babae, ngunit tila walang tulong na dumating. Pagkatapos ay naalala niya ang isang Kristiyanong misyonerong nagngangalang Wong na nangangaral sa kalapit na lugar. Pinapunta niya si Yeo para dalhin siya. Nang dumating si Wong, sinabi niya, “Huwag manalangin kay Buddha; manalangin kay Jesus.” Nagsimulang manalangin si Wong, at gumaling ang dalaga. Ang ina ni Yeo ay naging Kristiyano noong araw na iyon, at naging Kristiyano si Yeo nang maglaon.

► Ngayon basahin muli ang Genesis 3. Ang bawat mag-aaral ay dapat magsulat ng isang talata na nagpapaliwanag sa mensahe ng talatang ito para sa isang Budista. Maaaring ibahagi ng ilang mag-aaral ang kanilang isinulat.

Tandaan na humanap ng pagkakataong ipahayag ang ebanghelyo sa isang tao mula sa relihiyosong grupong ito. Maghandang ibahagi sa iyong mga kamag-aral ang tungkol sa pag-uusap na mayroon kayo. Isulat ang iyong 2-pahinang nakasulat na ulat at ibigay ito sa iyong pinuno ng klase.