Lesson 17: Pag-unawa sa Romano Katolisismo

Noong bata pa siya, nanalangin si Mutya na akayin siya ng Diyos sa isang simbahan kung saan madarama niyang tinatanggap siya. Noong bata pa siya, bumisita siya sa isang simbahang Katoliko para sa misa. Marami sa mga kaugalian ng Romano Katoliko ang tila kakaiba sa kanya. Nagustuhan niya ang katotohanan na ginagawa nila ang parehong mga kaugalian sa pagsamba sa buong mundo. Nagsimula niyang maramdaman na isang kahanga-hangang himala na ang misa ay nagiging katawan at dugo ni Jesus sa tuwina, upang ang mga tao ay maaaring makipag-ugnayan kay Jesus.

► Basahin nang malakas ang Tito 2 nang sabay-sabay. Dapat magsulat ang bawat mag-aaral ng isang talata na nagbubuod sa talata ng banal na kasulatan na ito. Ano ang sinasabi ng talata tungkol sa pamumuhay Kristiyano? Ang bawat mag-aaral ay dapat magsulat ng isang listahan ng mga pahayag. Bilang isang pangkat, talakayin kung ano ang iyong isinulat.

[1]Pinagmulan ng Romano Katolisismo

Ang pandaigdigang pinuno ng Romano Katolisismo ay tinatawag na papa. Ang punong-tanggapan ng Simbahang Romano Katoliko ay nasa Roma.

Ang terminong Katoliko ay nangangahulugang "unibersal" o "kumpleto." Sinasabi ng Simbahang Romano Katoliko na siya ang kumpletong simbahan ng Diyos at lahat ng iba pang simbahan ay huwad.

Sinasabi ng Katolisismo na sila ang orihinal na simbahang itinatag ni Kristo. Sinasabi ng mga Katoliko na ang unang papa ay si Pedro, at palaging may kahalili si Pedro bilang papa ng simbahang Katoliko. Naniniwala sila na ang kanilang grupo ng mga pinuno na tinatawag na “ mga Kardinal” ay ang mga kahalili ng mga apostol at may awtoridad na katulad ng mga orihinal na apostol.

Ang Romano Katolisismo ay katulad ng Silangang Ortodokso sa mga paniniwala at mga seremonyang panrelihiyon.

Impluwensiya

Ang Simbahang Romano Katoliko ay isang pandaigdigang organisasyon. Noong 2021, mayroong higit sa 1.37 bilyong miyembro ng Katoliko.[2] Ang mga populasyon ng maraming mga bansa ay halos Katoliko. Sa mga bansang iyon, bahagi ng kanilang kultura ang relihiyong Katoliko. May milyun-milyong tao na nagsasabing Katoliko sila ngunit paminsan-minsan lamang nakikilahok sa mga gawaing panrelihiyon.

Ang simbahang Katoliko ay napakayaman at makapangyarihan sa pulitika. Noong mga naunang siglo, maraming beses na gumamit ng hukbo ang simbahan para pilitin ang mga bansa na magpasakop sa simbahan. Sa mga bansang kontrolado ng Katolisismo, maraming tao ang pinahirapan at pinatay dahil hindi sila sumasang-ayon sa mga doktrinang Katoliko.

► Ang tanong na ito ay nagpapakilala sa sumusunod na seksyon. Ano na ang nakita mo sa mga gawaing pangrelihiyon ng Romano Katolisismo?

Paniniwala ng Romano Katolisismo

Napakapormal ng istilo ng pagsamba ng Katolisismo. Ang mga Katoliko ay mayroong maraming malalaking katedral sa buong mundo na kilala sa kanilang mahusay na arkitektura. Ang mga katedral ay pinalamutian ng mga larawan at estatwa ng mga santo mula sa kasaysayan. Karaniwang may mga espesyal na damit ang mga pari. Ang mga gawain sa pagsamba ay kadalasang ginagawa ng mga pari, na may kaunting partisipasyon mula sa kongregasyon.

[3]Ang mga tao na may maraming kultura ay naging Katoliko habang pinapanatili ang mga gawaing pangrelihiyon ng kanilang dating relihiyon. Ang mga dating paganong diyus-diyusan ay minsang binibigyan ng mga pangalan na mga santo Katoliko. Ang mga seremonya ng Katolisismo ay hinaluan ng mga seremonya ng isang idolatrosong relihiyon o isang relihiyon sa kalikasan.

Ang mga paniniwala ng simbahang Katoliko tungkol sa Diyos ay naaayon sa mga pangunahing doktrinang Kristiyano tulad ng Trinidad, ang pagka-Diyos, kamatayan, paglilibing, at muling pagkabuhay ni Kristo sa katawan, at ang pagka-Diyos ng Banal na Espiritu.

Sinasabi ng simbahang Katoliko na ang simbahan ay may awtoridad na ipaliwanag kung ano ang ibig sabihin ng Bibliya, kahit na ang interpretasyon ng simbahan ay tila iba sa sinasabi ng Bibliya. Sinasama rin ng mga Katoliko ang iba pang mga kasulatan, na kilala bilang Apokripa, sa kanilang Bibliya (bilang banal na kasulatan) na hindi kasama sa Bibliya ng ibang mga simbahan.

► Ano ang tamang pananaw sa awtoridad ng simbahan na may kaugnayan sa Bibliya?

Naniniwala ang mga Katoliko na ang papa ang kinatawan ni Cristo sa lupa. Naniniwala sila na kapag gumawa siya ng opisyal na mga desisyon tungkol sa relihiyon, hindi siya maaaring magkamali. Ang awtoridad na ito ay nagmula sa kanilang tradisyon at hindi mula sa Bibliya. Maraming mga papa sa nakaraan ang masasamang tao, nagkasala kahit sa pagpatay.

Kapwa ang Silangang Ortodokso at Romano Katoliko ay pumipili ng mga makasaysayang tao na kikilalanin bilang mga santo. Marami sa mga santo ay may katayuan sa simbahan na katulad ng mga diyos. Nananalangin ang mga tao sa kanila para sa tulong. Ang ilang mga santo ay dapat na interesante sa ilang mga aspeto ng buhay o sa ilang mga trabaho, kaya ang mga mandaragat, magsasaka, at guro ay may mga espesyal na santo, na tinatawag na patron saints, kung kanino sila nagdarasal. Sa ilang mga lugar, ang mga santo ay pumalit sa mga paganong diyos. Itinuturing ng mga tao na malayo ang Diyos at maging si Jesus at walang pakialam sa kanila, kaya sa halip ay nananalangin sila sa mga santo.

Sa Hebreo 4:16, inaanyayahan tayo ng Diyos na magkaroon ng kumpiyansa na lumapit sa kanya sa panalangin. Wala tayong kabutihan na galing lamang sa ating sarili, ngunit binigyan tayo ni Jesus ng daan sa presensya ng Diyos sa pamamagitan ng kanyang pagbabayad-sala, Efeso 2:13.

Ang mga Romano Katoliko ay inaakusahan ng idolatriya dahil nananalangin sila sa mga santo gamit ang mga larawan at rebulto ng mga ito.

Ang paggawa ng imahen para sa panalangin at pagsamba ay idolatriya. Ipinagbabawal ng Bibliya ang idolatriya, tingnan ang Exodo 20:4-5 at 1 Juan 5:21. Kapag ang isang makasalanan ay nagsisi at nakipag-ugnayan sa Diyos, itinatakwil niya ang mga diyus-diyosan, tingnan ang 1 Tesalonica 1:9. Hindi kailanman sinasabi ng Bibliya na ang Kristiyano ay dapat manalangin sa sinuman maliban sa Diyos o gumamit ng imahe para sa pagsamba.

Ang mga bagay na ginamit ng mga santo ay iniingatan sa mga simbahan para sa karangalan. Minsan ang mga labi ng katawan tulad ng mga ngipin o buto ay inilalagay sa simbahan. Lumuluhod ang mga tao at nananalangin sa mga santo na kinakatawan ng mga buto.

Ang mga paring Romano Katoliko ay hindi pinapayagang magpakasal.

Si Maria (ang ina ni Jesus) ay may espesyal na pagpaparangal. Itinuturo ng doktrina ng Kalinis-linisang Paglilihi na si Maria ay isinilang na walang likas na kasalanan at hindi kailanman nakagawa ng kasalanan. Maraming Katoliko ang nananalangin kay Maria kaysa sa Diyos. Pakiramdam nila ay makikinig si Jesus kay Maria at maiimpluwensyahan niya ito. Si Maria ay naging isang tagapamagitan sa pagitan ng mananamba at ni Kristo.

Ayon sa 1 Timoteo 2:5, si Jesus ang tanging tagapamagitan sa Diyos at sa tao. Si Jesus ay lubhang mahabagin, at hindi natin kailangan ng sinuman na mag-impluwensya sa kanya upang magmalasakit sa atin, tingnan ang Juan 11:35.

► Ano ang tamang pananaw ng Kristiyano kay Maria?

[4]Parehong itinuturo ng Katolisismo at Silangang Ortodokso ang doktrina ng transubstansasyon. Ito ang paniniwala na sa panahon ng komunyon, ang tinapay at alak ay naging literal na katawan at dugo ni Jesus, upang matanggap nang mga mananamba ang mga ito para sa kaligtasan. Samakatuwid, naniniwala sila na ang tinapay at alak ay sagrado.

Naniniwala ang mga Romano Katoliko na ang kaligtasan ay nakasalalay hindi lamang sa pagtubos ni Kristo kundi sa pagiging bahagi ng simbahang Katoliko, pagtanggap ng komunyon, at paggawa ng mabubuting gawa.

Ang mga Katoliko ay hindi nangangaral ng mensahe ng ebanghelyo na ang isang makasalanan ay maaaring magsisi sa kanyang mga kasalanan, maglagay ng kanyang pananampalataya kay Kristo, at makatanggap ng katiyakan ng kaligtasan. Sa halip, ang isang tao ay dapat na matapat na sumunod sa mga tagubilin ng pari at umasa sa kaligtasan.

Maraming Katoliko ang patuloy na namumuhay sa hayagang kasalanan. Inaasahan nila na mananatili silang Katoliko hanggang sa sila ay mamatay, pagkatapos ay gugugoll ng oras sa purgatoryo, pagkatapos ay pupunta sa langit.

Sinasabi ng Bibliya na ang isang katibayan na ang isang tao ay isang Kristiyano kapag siya ay namumuhay ng matuwid, tingnan ang 1 Juan 3:7-8.

Purgatoryo at mga Indulhensya

Naniniwala ang mga Romano Katoliko na pagkatapos ng kamatayan ang isang tao ay dapat magdusa ng kaparusahan para sa mga kasalanan bago makapasok sa langit. Ito ay tinatawag na doktrina ng purgatoryo. Naniniwala sila na ang kasalanan ay dapat may kaparusahan kahit na ito ay napatawad na. Samakatuwid, kahit na ang isang tapat na Katoliko ay umaasa na gumugol ng ilang oras sa purgatoryo para sa mga kasalanang nagawa niya. Inaasahan ng mga walang ingat na makasalanan na gugugol sila ng oras sa purgatoryo pagkatapos ng kamatayan, at pagkatapos ay pahihintulutan silang makapasok sa langit. Naniniwala sila na ang apoy ng purgatoryo ay nagdudulot ng sakit na mas malaki kaysa sa anumang sakit na nararanasan sa buhay.

Nagdusa si Jesus upang hindi tayo maparusahan sa kasalanan, tingnan ang Isaias 53:5. Itinatanggi ng mga Katoliko na sapat na ang sakripisyo ni Kristo para tayo ay mapatawad at hindi maparusahan sa kasalanan.

Naniniwala sila na ang mga Kristiyano ay dapat na manalangin para sa mga patay na tao at magbigay ng mga handog sa simbahan para sa kanila, kaya't mas maagang patatawarin ng Diyos ang kanilang mga kasalanan at palayain sila sa purgatoryo.

Walang sinasabi sa atin ang Bibliya na dapat nating ipagdasal ang mga patay. Sa halip, ipinahihiwatig nito na walang magagawa para sa mga makasalanan na namatay nang walang kaligtasan, tingnan ang Lucas 16:23-26.

Naniniwala ang mga Katoliko na ang simbahan ay may akumulasyon ng dagdag na merito mula kay Kristo at sa mga santo. Maaaring ibigay ng papa ang merito na ito sa mga tao upang tulungan silang makakuha ng kapatawaran. Ang merito na ito ay maaaring ibigay sa mga buhay na tao o mga patay na tao na nasa purgatoryo.

Ang ideya na ang merito mula sa mga santo ay idinagdag sa merito mula kay Kristo upang tulungan ang mga makasalanan ay isang kahila-hilakbot na doktrina. Ang mga gawa ng tao ay hindi nagdudulot ng anumang merito para sa kapatawaran, tingnan ang Efeso 2:8-9. Ang isang mananampalataya ay lubos na pinatawad batay sa biyaya, at hindi sa pamamagitan ng mga gawa ng sinuman, tingnan ang Roma 4:5-8.

► Paano nakakaapekto ang doktrina ng purgatoryo sa pamumuhay ng mga naniniwala dito?

Ang mga natatanging doktrina ng Katolisismo ay hindi nakadepende sa kasulatan. Ang kanilang doktrina ay nakabatay sa tradisyon ng simbahan.

► Ngayon bumalik at basahin ang naka-bold at naka-italic na teksto at bawat kasulatan.

Pinaniniwalaan ng mga Romano Katoliko ang mga pundasyong Kristiyanong katotohanan ng Trinidad at ang pagka-Diyos ni Kristo at ng Banal na Espiritu.

Maraming mga Katoliko ang naglagay ng kanilang pananampalataya kay Kristo para sa kaligtasan, ngunit ang mensahe ng ebanghelyo ay hindi malinaw sa Katolisismo. Maraming mga Katoliko ang hindi nakaranas ng pagsisisi, pagpapatawad, at katiyakan ng kaligtasan, at hindi nabubuhay sa relasyon sa Diyos. Samakatuwid, mahalaga para sa isang Kristiyano na ibahagi ang ebanghelyo. Ang mga mahahalagang bahagi ng ebanghelyo na napapabayaan sa Katolisismo ay mapapatunayan sa mga sumusunod na seksyon mula sa Manwal ng Doktrina:

(9) Ang kaligtasan ay sa pamamagitan lamang ng pagtubos ni Kristo.

(10) Ang Diyos lamang ang dapat sambahin.

(11) Tumatanggap tayo ng kaligtasan sa pamamagitan ng pananampalataya.

(12) Maaari tayong magkaroon ng personal na katiyakan ng kaligtasan.

Dahil ang mga Romano Katoliko ay nagdagdag ng mga tradisyon na itinuturing nilang mahalaga sa Kristiyanismo, dapat ipakita sa kanila ng isang Kristiyano ang mga banal na kasulatan na binanggit sa Manwal ng Doktrina sa seksyon

(1) Ang Bibliya ay sapat na para sa doktrina.

Si Ramon ay naging isang Romano Katolikong pari pagkatapos ng ilang taong pag-aaral. Naglingkod siya bilang kura paroko sa California at kalaunan ay nagsilbi bilang chaplain sa hukbong-dagat. Ang kanyang ina ay naging isang ebanghelikal na Kristiyano. Nakita niya ang kahanga-hangang pagbabago sa kanya at nagkaroon sila ng maraming pag-uusap tungkol sa kanyang pagbabalik-loob. Hinimok niya ito na magdepende sa Bibliya bilang ang huling awtoridad para sa kanyang mga paniniwala. Nagsimula niyang mapagtanto na maraming mahahalagang doktrina ng Katolisismo ang salungat sa Bibliya. Umalis siya sa Simbahang Romano Katoliko. Sa kalaunan ay naunawaan niya na ang kaligtasan ay sa pamamagitan ng gawain ni Kristo at hindi sa pamamagitan ng mga gawa o ng mga sakramento ng simbahan.

► Ngayon basahin muli ang Tito 2. Ang bawat mag-aaral ay dapat magsulat ng isang talata na nagpapaliwanag sa mensahe ng talatang ito para sa isang Romano Katoliko. Maaaring ibahagi ng ilang mag-aaral ang kanilang isinulat.

Tandaan na humanap ng pagkakataong ipahayag ang ebanghelyo sa isang tao mula sa relihiyosong grupong ito. Maghandang ibahagi sa iyong mga kamag-aral ang tungkol sa pag-uusap na mayroon kayo. Isulat ang iyong 2-pahinang nakasulat na ulat at ibigay ito sa iyong pinuno ng klase.