Lesson 2: Pag-unawa sa Hidwaan ng Relihiyon

► Bakit umiiral ang hidwaan sa relihiyon? Kailangan ba ang hidwaan sa relihiyon , o maiiwasan ba ito?

► Pagkatapos ng maikling talakayan tungkol sa mga tanong na ito, dapat hanapin ng klase ang mga sumusunod na sanggunian ng banal na kasulatan:1 Timoteo 3:15, Judas 1:3; Mateo 16:6, 12; Tito 1:9; and 1 Pedro 3:15. Talakayin nang maikli kung ano ang ipinahihiwatig ng mga talatang ito tungkol sa hidwaan sa relihiyon.

Sinabi ni Jesus sa babaeng Samaritana na nasa balon na ang problema sa pagsamba ng mga Samaritano ay hindi nila kilala kung sino ang kanilang sinasamba. (Juan 4:22). Ang konsepto ng isang tao Sa Diyos ay ang kanyang pinakamahalagang katangian at tiyak na pundasyon ng kanyang buong relihiyon. Wala nang mas mabigat na pagkakamali kaysa maging mali tungkol sa kung ano ang Diyos.

Imposibleng sambahin ang Diyos ng hindi naniniwala sa isang bagay tungkol sa kanya. Kung may maling konsepto ang isang tao tungkol sa Diyos, igagalang niya ang mga katangiang wala sa Diyos at mabibigong parangalan ang mga katangian na mayroon ang Diyos. Ang sariling katangian ng mananamba ay magbabago upang tumugma sa katangiang inaakala niyang taglay ng Diyos.

Hindi maaaring maglagay ang isang tao ng kanyang pananampalataya kay Jesus para sa kaligtasan ng hindi naniniwala sa bagay na kaugnay sa kanya. Kung ang isang tao ay naniniwala sa mga maling bagay tungkol kay Jesus,mayroon siyang doktrina na hindi sumusuporta sa ebanghelyo. Maaaring naniniwala siya sa isang maling ebanghelyo na hindi makapagliligtas sa kanya.

May responsibilidad ang simbahan na magtatag ng katotohanan. Sinabi ni Apostol Pablo na ang simbahan ang haligi at suhay ng katotohanan (1 Timoteo 3:15). Upang maitatag ang katotohanan, may responsibilidad ang simbahan na ipaliwanag at ipagtanggol ito. Sinasabi sa atin ni Apostol Judas na kapag nagtuturo ang mga tao ng mga maling doktrina, dapat nating “ipaglaban ang pananampalataya na minsanang ibinigay sa mga banal” (Judas 1:3).

Ang maling doktrina ay parang isang sakit na nagkakalat ng epekto nito (2 Timoteo 2:17). Ang maling doktrina ay inihahambing sa isang lebadura, na unti-unting nakakaapekto sa isang tinapay (Mateo 16:6).

Inaanyayahan ng Diyos ang mga pastor upang maging mga pinuno sa pagtatanggol ng katotohanan. Sinabi ni Pablo kay Tito na dapat magturo ang isang pastor ng tamang doktrina at sawayin din ang mga sumasalungat dito (Tito 1:9). Sinabi rin niya na dahil sa mga manlilinlang, nalalayo sa katotohanan ang buong pamilya (Tito 1:10-11).

Ang kursong ito ay hindi tungkol sa mga doktrinang naghahati sa iba’t-ibang simbahang Kristiyano sa mga kategorya tulad ng Methodist, Baptist, o Pentecostal. Ang mga simbahang ito ay pangkalahatang sumasang-ayon sa mahahalagang doktrina ng Bibliya na binanggit sa Manwal ng Doktrina sa likod ng kursong ito. sa halip, ang kursong ito ay tumitingin sa mga relihiyosong grupo na tumatanggi sa mga doktrina na siyang pundasyon ng pananampalatayang Kristiyano.

Sa araling ito, pag-aaralin natin ang walong mahahalagang paraan na dapat ihanda ng mga Kristiyano sa pagharap sa hidwaan sa relihiyon. Dapat silang:

1. Personal na nararanasan ang kaligtasan.

2. Maging matatag sa doktrina ng bibliya.

3. Nauunawaan ang panganib ng pagkakamali.

4. Nauunawaan ang mga miyembro ng kulto.

5. Nauunawaan ang pinagmulan ng huwad na mga relihiyon.

6. Naibabahagi ang ebanghelyo.

7. Naisasabuhay ang simbahan.

8. Nagdedepende sa Banal na Espiritu.

► Bakit mahalaga sa tao na maligtas bago siya pumasok sa mga argumento tungkol sa relihiyon?

Kung ang isang tao ay hindi pa personal na nakaranas sa biyaya ng Diyos,

1. Siya ay magkukulang sa espirituwal na pagkaunawa sa katotohanan.

2. Hindi siya magkakaroon ng kapangyarihan at karunungan ng Banal na Espiritu sa kanyang sariling pagsisikap.

3. Magkakaroon siya ng maling motibo sa relihiyosong hidwaan.

Ang pag-unawa sa pundasyon ng doktrinang Kristiyanismo ay nagbibigay-daan sa isang mananampalataya na tumayong matatag sa pananampalataya, kahit na nahaharap sa maling aral (Efeso 4:14). Ang pag-aaral ng doktrina ng Bibliya ay naghahanda din sa isang mananampalataya na aktibong impluwensiyahan ang iba sa pamamagitan ng pagpapabulaanan ng maling pagtuturo at pagpapaliwanag ng katotohanan. Ito ang dahilan kung bakit habang ipinaliliwanag ang maling pagtuturo sa buong kursong ito, ipinapakita ang kaibahan nito sa katotohanan ng Diyos. Habang ginagamit ninyo ang mga banal na kasulatan at doktrinang itinuro sa Manwal ng Doktrina para pabulaanan ang panlilinlang ng mga huwag na guro, lalakas ang inyong pananampalataya.

Dapat basahin at pag-aralan ng bawat mananampalataya ang lahat ng Salita ng Diyos (2 Timoteo 3:15-17). Ito ay tabak na inilaan ng Diyos para sa espirituwal na tagumpay (Efeso 6:17).

Ang sistematikong pag-aaral ng mga doktrina ng pananampalatayang Kristiyano ay isa ring mahalagang paraan upang maging matatag sa espiritwal. Ang Mga Paniniwalang Kristiyano ay ang unang kursong doktrina na inaalok ng Shepherds Global Classroom, ngunit mayroon ding ibang mga kursong doktrinal.

Mahalaga para sa mga bagong mananampalataya na maging matatag sa tamang doktrina, ngunit ang seryosong mga disipulo ni Jesus ay patuloy na magsusumikap sa paglago sa katotohanan ng Diyos sa buong buhay nila (Filipos 1:9).

Dapat tayong maging handa upang makipagtalo laban sa mga pagkakamali sa relihiyon. Ang mga pagkakamali sa relihiyon ay may malubhang resulta dahil:

(1) Hindi lahat ng relihiyon ay nagsasabi sa iyo na maniwala sa Diyos at pumunta sa langit.

Ang ilang mga relihiyon ay hindi naniniwala sa isang kataas-taasang Diyos na isang tao (Buddhism). Milyun-milyong mga taong relihiyoso ang hindi naniniwala na maaari silang pumunta sa langit kung saan ay magiging tao pa rin sila (mga Budista at karamihan sa mga Hindu).

(2) Ang ilang mga relihiyon ay nagbubunga ng masamang ugali at masasamang gawain.

Kung minsan, binibigyang-katwiran ng relihiyon ang pinakamasamang gawain ng sangkatauhan, gaya ng pagpatay ni Hitler sa milyun-milyong Hudyo. Nag-uudyok ang relihiyon sa mga teroristang Islam na pumatay ng libu-libong tao.

(3) Ang opinyong panrelihiyon ay hindi isang bagay na gusto mo lang.

Hindi dapat piliin ng isang tao ang kanyang opinyong panrelihiyon kagaya ng pagpili sa paborito niyang kendi. Ang bawat relihiyon ay nagsasabi na kaya nilang tukuyin ang katotohanan. Kung totoo ang mga tao, at kung totoo ang sandaigdigan, at kung totoo ang Diyos, mali ang ilang relihiyon sa paraan ng pagpapaliwanag nila ng katotohanan. Halimbawa, kung mayroong isang kataas-taasang Diyos na hahatol sa mundo, samakatuwid ang mga taong sumasamba sa mga espiritu at hinahayaan ang mga espiritung kontrolin ang kanilang buhay (animismo at Voodoo) ay hindi magiging handa para sa paghuhukom. Ang isang tao ay hindi lamang dapat pumili ng relihiyon na gusto niya, ngunit ang isa na akma sa katotohanan.

(4) Mahalaga kung paano inilalarawan ng isang tao ang Diyos.

Kung ang isang tao ay nagsasabi tungkol sa isang bagay na hindi totoo, hindi mahalaga kung paano niya ito inilalarawan. Ngunit kung totoo ang Diyos, may mga ideya tungkol sa kanya na tama, at ang iba ay mali. Kung paanong mali ang ilang mga pahayag na ginawa tungkol sa iyo, may ilang pahayag na mali tungkol sa Diyos, dahil siya ay totoo. Dahil si Jesus ay Diyos at dapat sambahin, isang napakalaking pagkakamali na sabihin na siya ay tao lamang, gaya ng ginagawa ng maraming relihiyon.

(5) Ang walang hanggang tadhana ng isang tao ay nakasalalay sa katotohanan.

Kapag ang mga tao ay nagtitiwala sa isang bagay para sa kaligtasan na hindi talaga makapagliligtas sa kanila, dapat nating subukang baguhin ang kanilang isip bago sila mawala magpakailanman.

► Araling muli ang listahan ng limang dahilan kung bakit may malubhang resulta ang mga pagkakamali sa relihiyon. Tingnan kung gaano karaming mga dahilan ang maaalala mo nang hindi tumitingin sa pahina.

Nasusunog ang bahay ng isang mayamang lalaki. Sa loob ay maraming mahahalagang bagay na gusto niyang iligtas. Nang dumating ang mga lalaki para tumulong, natakot silang pumasok sa loob ng nasusunog na gusali. Mabilis na binigay ng may-ari ng bahay ang lahat ng plastik na kapote. Sinabi niya sa kanila na ang mga kapote ay espesyal na idinisenyo upang protektahan sila mula sa apoy. Sa pagtitiwala sa kanya, pumasok sila sa gusali at sinubukang ilabas ang mga bagay na gusto niya. Ang ilan sa kanila ay namatay dahil hindi sila naprotektahan ng mga kapote. Hindi sila iniligtas ng kanilang pananampalataya dahil naniniwala sila sa isang bagay na hindi totoo.

Totoo ang Diyos, at totoo ang langit at impiyerno. Magkakaroon ng huling paghatol sa lahat ng kasalanan, at ang bawat tao ay mapupunta sa langit o impiyerno sa kawalang-hanggan. Kung ang isang tao ay may relihiyon na nagiging sanhi ng kanyang pagtitiwala sa maling bagay, magiging kakila-kilabot at walang hanggan ang mga resulta. Hindi siya ililigtas ng kanyang relihiyon kung hindi ito totoo. Iyon ang dahilan kung bakit dapat mayroong argumento sa relihiyon.

Mahalagang maunawaan kung ano ang iniisip at nararamdaman ng mga miyembro ng kulto. Kung balewalain natin ang kanilang mga pangangailangan, maaaring mabigo tayong magbahagi ng ebanghelyo sa paraang nakakakuha ng atensyon nila.

Isipin kung paano ka unang pumasok sa simbahan. Malamang na hindi dahil may tumalo sa iyo sa isang pagtatalo. Samakatuwid, hindi natin dapat isipin na ang isang taong nakulong sa maling paniniwala ay mapapabago lamang natin sa pamamagitan ng pagtalo sa kanya sa isang argumento.

Ang katwiran ay mahalaga bilang isang paraan ng pagpapatunay ng katotohanan, ngunit hindi nagbabago ang mga pangako ng isang tao dahil sa katwiran lamang.

Ang seksyong ito ay nagbibigay ng ilang katangian ng mga taong piniling sumapi sa isang relihiyosong kulto. Ang mga katangiang ito ay hindi nangangahulugang naglalarawan ng isang tao na ang relihiyon ay bahagi ng kanyang kultura.

► Ano ang alam mo tungkol sa mga taong sumapi sa isang kulto? Anong mga katangian ang karaniwang mayroon sila?

(1) Naniniwala ang miyembro ng kulto na ang kanyang mga pinuno lamang ang pinagmumulan ng katotohanan.

Maaaring isipin niya na nakukuha niya ang kanyang mga paniniwala mula sa mga turo ng tagapagtatag at mula sa mga banal na kasulatan ng kulto, ngunit binibigyang-kahulugan niya ang mga iyon sa pamamagitan ng sinasabi sa kanya ng mga pinuno. Ganyan niya maaaring balewalain ang mga kontradiksyon sa mga sinulat at paghahayag ng kulto.

Ang mga pinuno ng kulto ay nagtuturo ng mga kakaibang doktrina na hindi matatagpuan sa kahit saan para sa layunin na maging tanging pinagmumulan ng katotohanan para sa kanilang mga miyembro. Nagbibigay ang mga ito ng pangwakas na awtoridad, nakasulat man o nabubuhay, na pumapalit sapagsasabuhay ng Bibliya, kahit na sinasabi nilang naniniwala sila sa Bibliya.

(2) Walang tiwala ang miyembro ng kulto sa simbahang Kristiyano sa pangkalahatan.

Itinuro sa mga miyembro ng kulto na ang mga simbahang Kristiyano ay tumalikod, walang katotohanan, at walang pagpapala ng Diyos. Ang mga pinuno ng kulto ay maaaring patuloy na nagkukutsya nang mga simbahang Kristiyano. Sa kabilang banda, kinikilala ng mga tunay na simbahang Kristiyano mayroon ding katotohanan ang ibang simbahan na kailangan para makilala ng isang tao ang Diyos at mapunta sa langit.

May ilang mga pinuno ng kulto ay nagpapatuloy sa pagkakaroon ng daloy ng bagong rebelasyon, kaya iniisip ng kanilang mga tao na sila ang pangunahing mapagkukunan ng katotohanan.

(3) Ang miyembro ng kulto ay ignorante sa kasaysayan at tradisyon ng simbahan.

Ang mga miyembro ng kulto ay may kaunting kaalaman sa kung paano hinarap ng simbahan ang mga isyu ng nakaraan. Hindi nila nauunawaan kung paano naingatan ang Bibliya. Hindi nila alam kung anong mga doktrina ang pundasyon ng ebanghelyo at mahalaga sa Kristiyanismo. Iniisip nila na mali ang simbahan sa pinakamahalagang doktrina nito sa halos lahat ng kasaysayan nito. Hindi nila natatanto na sa pagtanggi sa mga pundasyong doktrina ay naging bahagi sila ng isang bagong relihiyon.

(4) Inaasahan ng miyembro ng kulto ang pag-uusig at hidwaan.

Kung nakikipagtalo ka sa isang miyembro ng kulto, ipinapalagay niya na ikaw ay nalinlang, ignorante, sumusunod sa maling motibo, at maaaring kontrolado ni Satanas.

Inaasahan ng mga miyembro ng kulto na uusigin sila ng ibang mga relihiyosong tao. Kung tratuhin sila nang walang pakundangan ng isang tao, nagpapatunay iyon sa kanila na sila ay tama.

(5) Ang miyembro ng kulto ay may mga paniniwala na sumasalungat sa isa't isa.

Para bang itinatago ng miyembro ng kulto ang kanyang mga paniniwala sa iba't ibang bahagi. Hindi niya ikinukumpara ang mga paniniwala mula sa isang kompartamento sa mga paniniwala sa iba. Nagugulat siya kapag itinuturo ng mga tao ang mga kontradiksyon, at hindi niya nararamdaman ang pangangailangang lutasin ang mga ito.

(6) Ang miyembro ng kulto ay kumbinsido sa pamamagitan ng karanasan nang higit pa sa kadahilanan.

Ang mga miyembro ng kulto ay tila gumagamit ng pangangatwiran kapag inilalahad nila ang kanilang mga doktrina sa mga tagalabas. Gayunpaman, ang kanilang pangangatwiran ay batay sa isang bulag na pagtitiwala sa kulto. Ang mga dahilan ay ginawa upang suportahan ang kanilang pinaniniwalaan.

Tinanggap niya ang kulto dahil naramdaman niyang mahal at tinatanggap siya ng mga miyembro, o dahil sa nadama niya sa oras ng kanilang pagsamba, o dahil sa personal na espirituwal na karanasan. Pagkatapos niyang pumasok sa isang relasyon sa kulto, sinimulan niyang tanggapin ang kanilang mga turo ng hindi sinusuri ang mga ito. Kapag ang mga tagalabas ay nakikipagtalo sa mga doktrina, nararamdaman niyang hindi lang nila naiintindihan ang kanyang naranasan. Iniisip niya kung hindi na sila makikipag-argumento at bagkus ay mararanasan nila, maaari silang makumbinsi.

(7) Ang miyembro ng kulto ay naniniwala sa ibang ebanghelyo.

Upang ang mga tao ay maging tapat, ang isang kulto ay hindi maaaring maging kakaiba lamang sa maliliit na doktrina; dapat ay natatangi ito sa isang bagay na mahalaga. Kaya naman ang mga natatanging doktrina ng isang kulto ay may kasamang ibang ebanghelyo. Naniniwala ang mga miyembro ng kulto na ang kaligtasan ay sa pamamagitan lamang ng kulto.

(8) Ang miyembro ng kulto ay espirituwal na hindi nasisiyahan.

Dahil hindi siya naligtas, wala siyang katiyakan ng kapatawaran; hindi siya nagtatagumpay laban sa kapangyarihan ng kasalanan; wala siyang kagalakan na nagmumula sa isang relasyon sa Diyos; at wala siyang tunay na Kristiyanong pakikisama sa kanyang kapwa miyembro ng kulto. Kailangan niyang marinig ang ebanghelyo.

► Saan nagmumula ang mga huwad na relihiyon?

Ang isipin na ang huwad na relihiyon ay nagmumula lamang sa motibo ng pagkakakitaan, mula sa maling karanasan, o mula sa mga demonyo ay isang maling pagkaunawa sa pagiging kumplikado ng relihiyon. Sa pagtugon sa mga huwad na relihiyon, dapat nating maunawaan ang ilang elemento ng kanilang pinagmulan.

(1) Ang pangangatwiran ng tao

Ang mga huwad na relihiyon ay madalas na binuo at ipinaliwanag ng mga matatalinong tao na nangangatuwiran tungkol sa mga paniniwala sa relihiyon nang walang paghahayag ng Diyos at patnubay ng Banal na Espiritu (1 Corinto 2:6-9).

(2) Ang motibo ng personal na pakinabang

Hindi lahat ng relihiyosong guro ay tapat. Itinuturo ng Bibliya na ang mga huwad na doktrina ay itinuturo ng mga taong lumabag sa kanilang budhi, tumanggi sa katotohanan, at mapagkunwari (1 Timoteo 1:5-6, 19, 1 Timoteo 4:2). Ang ilang lider ng relihiyon ay yumaman sa kanilang mga huwad na doktrina (2 Pedro 2:1-3).

(3) Espirituwal na pagkabulag

Ang mga taong walang kaugnayan sa Diyos ay espirituwal na nabulag. Hindi lamang sila kulang sa espirituwal na pang-unawa, ngunit maging ang kanilang mga natural na pananaw ay hindi tama (2 Corinto 4:3-4).

(4) Ang pagtanggi sa katotohanan

Ang Banal na Espiritu ay tapat upang hatulan ang mundo sa kasalanan, katuwiran, at paghatol (Juan 16:7-11). Ang taong tumatanggi sa katotohanan ay gumagawa ng kusang pagpili. Kaya naman, hindi sapat ang panghihikayat at pagpapaliwanag para magbago ang isip niya. Sinasabi ng Bibliya na ang isang tao na nagpapatuloy sa pagkakamali sa mahahalagang doktrina ay dapat na itakwil sa simbahan dahil siya ay gumagawa ng kasalanan (Tito 3:10-11).

(5) Espirituwal na karanasan

Ang huwad na relihiyon ay hindi lamang ritwal na walang kabuluhan. Sangkot ang mga demonyo sa huwad na pagsamba. Sinasabi sa atin ng Bibliya na ang mga taong sumasamba sa mga idolo ay sumasamba sa mga demonyo (1 Corinto 10:20-21). Ibig sabihin, ang mga tao sa huwad na relihiyon ay maaaring magkaroon ng espirituwal na karanasan.

(6) Huwad na paghahayag

Ang mga doktrina ng huwad na relihiyon ay hindi pawang gawa ng tao. Sinasabi sa atin ng Bibliya na may mga doktrina na nagmumula sa mga demonyo (1 Timoteo 4:1).

► Hindi bababa sa anim na salik ang maaaring mag-ambag sa pagbuo ng isang huwad na relihiyon. Ilan sa mga ito ang maaalala mo nang hindi binabalikan ang teksto?

Mga Pangkalahatang Katangian ng Mga Kulto[1]

• Ang grupo ay nagpapakita ng masigasig at walang pag-aalinlangan na dedikasyon sa taong pinuno, at itinuturing ang kanyang sistema ng paniniwala at mga gawi bilang ganap na katotohanan.

• Ang tanong, pag-aalinlangan, at hindi pagsang-ayon ay hindi sinusuportahan, o pinarurusahan pa nga.

• Gumagamit ang grupo ng mga kasanayang nakakapagpabago ng isip (tulad ng pagmumuni-muni, pag-awit, at kaliga-ligayang pagsamba).

• Ang mga pinuno ang nagdidikta kung paano mag-isip, kumilos, at makadama ang mga miyembro (halimbawa, kung minsan ang mga miyembro ay dapat makakuha ng pahintulot na makipag-date, magpakasal o magpalit ng trabaho. Ang mga pinuno ay nag-aatas kung ano ang isusuot, kung saan titira, at kung ang mga miyembro ay dapat magkaroon ng mga anak o hindi).

• Ang grupo ay nagpapahayag ng isang espesyal, mataas na katayuan para sa sarili, pinuno nito, at mga miyembro nito (halimbawa, ang pinuno ay itinuturing na isang espesyal na nilalang o ang Mesiyas).

• Ang pinuno ay walang pananagutan sa anumang awtoridad.

• Ang pamunuan ay nag-uudyok ng damdamin ng kahihiyan at/o pagkakasala upang kontrolin ang mga miyembro.

• Ang pagpapasakop sa pinuno o grupo ay nag-uutos sa mga miyembro na putulin ang mga ugnayan sa pamilya at mga kaibigan, at baguhin ang kanilang mga personal na layunin.

• Ang grupo ay abala sa pagdadala ng mga bagong miyembro.

• Ang grupo ay abala na kumita ng pera.

• Ang mga miyembro ay inaasahang maglalaan ng napakaraming halaga sa grupo at mga aktibidad na may kaugnayan sa grupo.

• Ang mga miyembro ay hinihikayat o hinihiling na mamuhay at/o makihalubilo lamang sa ibang miyembro ng grupo.

Mabuti na matutunan ang mga espesyal na katangian ng isang kulto at kung paano pabulaanan ang mga pagkakamali. Gayunpaman, pinakamahalagang ibahagi ang ebanghelyo.

Para magkaroon ng pagkakataong ibahagi ang ebanghelyo, huwag mag-aksaya ng oras na makipagtalo tungkol sa maliliit na punto. Huwag saktan ang loob ng miyembro ng kulto sa pamamagitan ng pagtatalo tungkol sa mga makasaysayang katotohanan tungkol sa kanyang kulto na hindi mo mapapatunayan. Magpokus sa mga puntong mahalaga sa ebanghelyo, at huwag hayaang iwasan niya ang mga puntong iyon nang hindi sumasagot.

Kapag natapos na ang pag-uusap, pinakamahalaga na narinig nila ang mensahe kung paano maliligtas. Ang mga argumento tungkol sa iba pang mga bagay ay hindi magliligtas sa kanila kahit na mas mahusay kang makipagtalo kaysa sa kanila.

Kapag nakikipag-usap sa isang miyembro ng kulto, mahalaga para sa isang Kristiyano na magpakita ng katapatan at pagmamalasakit sa tao. Ang Kristiyano ay dapat maging tulad ng isang taong nagmamalasakit sa isang kaibigan. Ang isang Kristiyano ay dapat magalit lamang sa paraan kung paano nagagalit ang isang kaibigan para sa isang taong sinasaktan. Kung nakikita ka ng miyembro ng kulto bilang isang kaaway, tatanggi siyang mapapaniwala mo. Kung ang talakayan ay parang kompetisyon, tatanggi siyang matalo.

Ang isang Kristiyano ay dapat magpakita ng pag-ibig, pagtanggap, tunay na pagmamalasakit, at pagiging bukas sa katotohanan—na nagpapakita na taos-puso niyang pagnanais na makaunawa.

Ang isang mabuting lokal na simbahan ay ang tunay na tagumpay laban sa impluwensya ng kulto sa isang komunidad.

Ang pag-eebanghelyo ng mga miyembro ng kulto ay hindi maaaring gawin lamang ng mga indibidwal na humihikayat sa mga indibidwal. Ang isang tao ay hindi karaniwang nagbabago ng kanyang relihiyon nang hindi iniisip ang komunidad ng pananampalataya na kanyang iiwan at ang kanyang papasukin. Kung nagsisimulang maakit ang isang miyembro ng kulto sa pamamagitan ng pakikisalamuha ng isang indibidwal na Kristiyano, gusto niyang makita ang komunidad ng pananampalataya na kinakatawan ng Kristiyano. Gusto niyang makita kung paano talaga isinasabuhay ang pananampalataya. Ipinapalagay niya na ang mensaheng kanyang naririnig ay nakalikha na ng isang komunidad ng pananampalataya na papasukin niya kung siya ay napagbagong loob.

Nangangahulugan iyon na ang kalikasan ng lokal na simbahan ay ganap na mahalaga. Upang maging kaakit-akit sa isang tao na nag-iisip na lumipat mula sa ibang komunidad ng pananampalataya, ang lokal na simbahan ay dapat magkaroon ng ilang mga katangian.

► Anu-ano ang mga katangian ng isang simbahan na maaaring makaakit ng mga tao mula sa isang kulto?

Mga Katangian ng Isang Kaakit-akit na Lokal na Simbahan

• Ipinakikita ng mga miyembro na totoo at kasiya-siya ang kanilang kaugnayan sa Diyos. (Ang miyembro ng kulto ay walang kaugnayan sa Diyos.)

• Ang simbahan ay naglalahad ng mga doktrina bilang isang paglalarawan ng katotohanan at bilang mga tuntunin para sa kaugnayan sa Diyos. (Ang mga doktrina ng kulto ay sumasalungat sa isa't isa at hindi nagdadala ng isang tao sa Diyos.)

• Ipinakikita ng simbahan na nasisiyahan sila sa pagsamba sa Diyos. (Ang pagsamba ng kulto ay pantao, makalaman, at demonyo.)

• Ang mga miyembro ng simbahan ay nagpapakita ng layunin para sa buhay na may pananaw sa kawalang-hanggan. (Ang mga kulto ay nagsasabing gumagawa sila para sa walang hanggang mga prayoridad. Dapat ipakita ng simbahan kung paano mamuhay ngayon na may mga halaga ng kawalang-hanggan.)

• Ipinakikita ng simbahan ang prayoridad ng ministeryo sa halip na mga layunin ng mundo. (Ang mga kulto ay nangangailangan ng dedikasyon sa ministeryo, ngunit may mga makamundong layunin ang kanilang mga pinuno.)

• Ang mensahe ng simbahan ay nakakatugon sa malalim na espirituwal na pangangailangan. (Walang ebanghelyo ang kulto na tumutugon sa mga espirituwal na pangangailangan.)

• Ang simbahan ay isang pamilya ng pananampalataya na nagmamahal at nagmamalasakit sa mga kasapi nito. (Ang kulto ay maaaring magsabi na pinangangalagaan nila ang mga miyembro nito ngunit hindi maaaring magkaroon ng tunay na Kristiyanong pagsasama.)

► Ano ang mga tiyak na aksyon na inaasahan mong makita sa isang simbahan na may mga nakalistang katangian?

Laging tandaan na ang Banal na Espiritu lamang ang maaaring maging daan para malaman nang mga makasalanan ang kanilang pagkakasala, maunawaan ang katotohanan, at hangarin ang Diyos. Ang isang ebanghelista ay hindi maaaring maging epektibo maliban kung siya ay ginagabayan at pinili ng Banal na Espiritu.

► Paano mo ilalarawan ang pagkakaiba sa pagitan ng isang taong umaasa sa Banal na Espiritu at isang taong hindi?