Lesson 2: దేవుడు మరియు ఆరాధకుడు

ప్రకటన గ్రంధం 5:9-14ను కంటస్థం చేయండి.

ఒక చిన్న సమూహము బల్ల చుట్టూ కూర్చొని, ఆ వారపు బైబిలు అధ్యయన అంశమును గూర్చి చర్చించుచున్నారు. చర్చా ప్రశ్న ఏమిటంటే, “దేవుడు ఎలా ఉంటాడు మరియు మనము ఆయనను ఎలా ఆరాధించాలి?”

తరుణి ముందు మాట్లాడింది.”నేను దేవుని గూర్చి ఆలోచించునప్పుడు, తెల్లటి పొడవాటి గెడ్డం ఉన్న మా తాతను గూర్చి ఆలోచిస్తాను. ఆయన మనలను మనవండ్రు మనవరాళ్ల వలె చూస్తాడు. మనము పాపము చేసినప్పుడు ఆయనకు బాధ కలుగుతుందిగాని, ఆయన మనలను ప్రేమించుచున్నాడు మరియు మనము వీలైనంతగా ప్రయత్నిస్తున్నాము అని అర్థము చేసుకుంటాడు. మనము ఆయనను ప్రేమిస్తున్నాము అని చూప zolang వరకు మనము ఎలా ఆరాధిస్తున్నాము అనేది దేవుడు పట్టించుకోడు అనుకుంటున్నాను.”

సునీత ఇలా స్పందించింది. “నేను దేవుని గూర్చి కఠోర హృదయముగల తండ్రి వలె ఆలోచిస్తాను. ఆయన తన పిల్లలకు చేరువ కాడుగాని, వారు విధేయత చూపుచున్నారో లేదో అని చూస్తూ ఉంటాడు. ఆరాధనలో, మనము సమర్పణ మరియు విధేయతగలవారమని చూపవలసియున్నది. దేవుని మన స్నేహితునిగా పరిగణించు పాటలు నాకు నచ్చవు; ఆయన మన పరలోక యజమానుడు అని, మనము ఆయన దాసులమని మనము గుర్తుంచుకోవాలి! దేవుడు నా నుండి ఏమి ఆశించుచున్నాడో కనుగొనుటకు నేను సంఘమునకు వెళ్తాను.”

ఈ జవాబులు వేటితో కూడా స్నేహ సంతృప్తి చెందలేదు. “దేవుడు స్నేహితుడు అని నేను అనుకొనుచున్నాను. తన పిల్లలకు మంచి వరములు ఇచ్చుట దేవునికి ఇష్టమని బైబిలు చెబుతుంది. దేవుడు నా కొరకు ఏమి చేయగోరుచున్నాడో కనుగొనుటకు నేను సంఘమునకు వెళ్తాను. నేను ప్రార్థనలో, నా అవసరతలను ఆయనకు చెబుతాను. దేవుడు నా జీవితమును ఏ విధముగా దీవించబోతున్నాడో నేర్చుకొనుటకు నేను ప్రసంగమును మరియు సంగీతమును వింటాను. దేవుడు మంచి బహుమతులు ఇవ్వగోరుచున్నాడు; ఆ బహుమతులు పొందుకొనుటకు నేను సంఘమునకు వెళ్తాను.”

వీరిలో ప్రతి ఒక్కరికి దేవుని గూర్చి ఒక భిన్నమైన అభిప్రాయం ఉన్నది. అందువలన, ఆరాధన కూడిక కొరకు ప్రతి స్త్రీ భిన్నమైన ఆకాంక్షను కలిగియున్నది.

తరుణి మన ఆరాధనలో వివరములను గూర్చి పట్టించుకొనని తాత వంటి దేవుని ఆశించింది. ఆమెకు నచ్చిన కూడికలో, అతనిని లేక ఆమెను అత్యంత సౌకర్యవంతముగా చేయు విదానముగా ప్రతి వ్యక్తి ఆరాధన చేయవలసియున్నది. మందిరములో ఆరాధనను చూచినయెడల తరుణి ఆశ్చర్యపోయి ఉండేది. దేవుడు ఆరాధనలోని ప్రతి చిన్న వివరమును గూర్చి పట్టించుకొనుచున్నాడు అని నేర్చుకొనియుండేది.

సునీత దేవుని దూరముగా ఉన్న, నిషేధించబడినవానిగా చూస్తుంది. కీర్తనలలోని భాష మరియు యోబు దేవునికి నిజాయితీగా చేసిన ఫిర్యాదుల ద్వారా ఆమె అసౌకర్యమును ఎదుర్కొనేది. ఆమెకు నచ్చిన ఆరాధన కూడికలో ఆరాధకునికి మరియు దేవునికి మధ్య దూరము ఉండాలి. ప్రార్థన అధికారికముగా మరియు ఒక నిర్ణిత క్రమమును అనుసరించునదిగా ఉండాలి. సంగీతము ఘనముగా ఉంటుంది, కాని వ్యక్తిగతముగా ఉండదు. మొదటి-శతాబ్దపు సంఘములలోని సన్నిహిత సహవాసమును సునీత ఆస్వాదించియుండేది కాదు.

స్నేహ యొక్క మనస్సులో, దేవుడు నరుల అవసరతలను తీర్చుటకు అందుబాటులో ఉన్న దాసుడు. స్నేహ కూడికను విడచివెళ్లినప్పుడు, “నేను ఏమి పొందుకున్నాను?” అను ప్రశ్నను అడుగుతుంది. సంగీతము ఆమెకు నచ్చిన విధముగా ఉండాలి. ప్రార్థనలు వ్యక్తిగత అవసరతల మీద దృష్టిపెట్టాలి. ప్రసంగము ఆచరణాత్మకముగా ఉండి, ఆమె అవసరతలతో మాట్లాడాలి. స్నేహ దేవాలయ ఆరాధనను చూస్తే నిరుత్సాహము చెందియుండేది. దేవాలయ ఆరాధన దేవునికి బలులను అర్పించుటను గూర్చినదేగాని, దేవుడు మనుష్యుల కొరకు బహుమతులను తెచ్చుటను గూర్చినది కాదు.

వీరిలో ప్రతి ఒక్కరు దేవుని గూర్చి వారికి ఉన్న అవగాహనను ప్రతిబింబించు ఆరాధనా కూడిక కొరకు చూశారు. దేవుని గూర్చి మనకుండు అవగాహన మన ఆరాధనను బహుగా ప్రభావితము చేస్తుంది.

► దేవుని గూర్చి మీకున్న అవగాహనను చర్చించండి. దేవుని గూర్చి మీకున్న అవగాహన మీ ఆరాధనను ఏ విధముగా ప్రభావితము చేస్తుంది?

ఈ పాఠములో మనము రెండు ప్రశ్నలను చూస్తాము:

(1) మనము ఎవరిని ఆరాధిస్తాము?

ఆరాధన అనునదహి దేవునికి చెందవలసిన ఘనతను ఇచ్చుట అయ్యున్నది కాబట్టి, మనము దేవుని గూర్చి ఎంత ఎక్కువగా తెలుసుకుంటే, నిజమైన ఆరాధన కొరకు మనము అంతగా సిద్ధపడగలము. దేవుని గూర్చి ఒక కలుషితమైన అవగాహన కలుషితమైన ఆరాధనలోనికి నడిపిస్తుంది.

విగ్రహారాధనను గూర్చి బైబిలు ఇచ్చు చిత్రము ఈ నియమమును చూపుతుంది. బయలు ఒక సంతానోత్పత్తి దేవత, నియంత్రణలేని తీవ్రతలు గల దేవత. బయలు ప్రవక్తలు ఎలా ఆరాధించేవారు? నియంత్రణలేని భావనలు మరియు తీవ్రతలతో. “వారు మరి గట్టిగా కేకలువేయుచు, రక్తము కారుమట్టుకు తమ మర్యాద చొప్పున కత్తులతోను శస్త్రములతోను తమ దేహములను కోసికొనుచు నుండిరి” (1 రాజులు 18:28).

(2) దేవుడు తన ఆరాధకుల నుండి ఏమి కోరుతున్నాడు?

దేవుడు పరిశుద్ధుడు గనుక, మనము ఆయన సన్నిధిలోనికి ఎలా ప్రవేశించగలము? ఆయనను ఆరాధించువారి నుండి దేవుడు ఏమి ఆశించుచున్నాడు?

అబద్ధ దేవతలైన బయలు మరియు మోలేకు పరిశుద్ధులు కారు; వారి ఆరాధకులు కూడా పవిత్రులుగా ఉండనవసరము లేదు. బయలును ఆరాధించినవారు బయలు వలె నైతికముగా అశుద్ధముగా మారేవారు. మనము ఎవరిని ఆరాధిస్తామొ వారి వలె మారిపోతాము.

నిజమైన దేవుడు పరిశుద్ధుడు. ఇందుమూలముగా, ఆయన పరిశుద్ధులైన ప్రజలను కోరుచున్నాడు. యెహోవా ఆరాధకులు యెహోవా వలె మార్పుచెందుతారు; వారు పరిశుద్ధమైన దేవుని ఆరాధించు పరిశుద్ధమైన జనులు అవుతారు.

[1]మీరు ఒక అందమైన సూర్యాస్తమయమును ఆస్వాదించుచున్నారని ఊహించండి.[2] ఒక్కసారిగా మీ సొంత ఫోటో తీసుకొనుటకు సూర్యాస్తమయమును చూచుట మానివేశారు: “సూర్యాస్తమయమును చూచుచున్న నేను.” దీనిని “సేల్ఫీ” అంటారు, అనగా మీ సొంత ఫోటో. మీ ధ్యాస సూర్యాస్తమయము మీద నుండి మీ మీదికి మారింది. సేల్ఫీ తీసుకొను వ్యక్తి వారు చూచుచున్న సన్నివేశము కంటే వారి సొంత సాన్నిధ్యము మీద ఎక్కువ ఆసక్తి కలిగియుంటారు.

దేవుడు మన ఉత్తమమైన ఆరాధనకు యోగ్యుడు. అయితే మనము ఆరాధించు దేవుని మీదగాక మన ఆరాధన యొక్క నాణ్యత మీద మనము దృష్టిపెట్టినప్పుడు, మనము మతపరమైన సేల్ఫీను సృష్టిస్తాము (“దేవుని ఆరాధించుచున్న నేను”). మన ఆరాధన యొక్క నాణ్యత మనము ఆరాధించు దేవుని మీద మన దృష్టి యొక్క స్థానమును తీసుకొనుటకు మనము ఎన్నడును అనుమతించకూడదు!

దేవుని కంటే ఆరాధనా కూడికకు ఎక్కువ ప్రాముఖ్యతను ఇచ్చుటను గూర్చి సి.ఎస్ లూయిస్ వ్రాశాడు. ఈ మధ్య కాలములోనే, డి. ఏ. కార్సన్ ఇలా హెచ్చరించాడు “దేవుని ఆరాధించుట కంటే స్వయంగా ఆరాధనను ఆరాధించునట్లు” మనము శోధింపబడవచ్చు.[3]

దేవుని ఆరాధించుటలో నేను మైమరచిపోవు వరకు ఆరాధన నిజమైన ఆరాధన కాదు. నిజమైన ఆరాధనలో, ఆరాధించుటకు నేను చేయు ప్రయత్నముల యొక్క నాణ్యత కంటే దేవుని మీద నేను ఎక్కువ దృష్టిని పెడతాను. నిజమైన ఆరాధన దేవుని మీద దృష్టిపెడుతుందిగాని, నా ఆరాధనా అనుభవము యొక్క నాణ్యత మీద కాదు.

పాఠం 1లో మనము చూసినట్లు, మొదటి ఆజ్ఞ ఎవరిని ఆరాధించాలో మనకు చెబుతుంది. “నీ దేవుడనైన యెహోవాను నేనే.... నేను తప్ప వేరొక దేవుడు నీకు ఉండకూడదు” (నిర్గమకాండము 20:2-3). ఆరాధన అనగా ఆయనకు చెందవలసిన ఘనతను దేవునికి ఇచ్చుట కాబట్టి, దేవుడు ఎవరు అను ప్రశ్నను అడుగుతూ ఆరాధనను గూర్చిన అధ్యయనము ఆరంభము కావాలా? ప్రకటన గ్రంథములోని నాలుగు కీర్తనలు ఈ ప్రశ్నకు పాక్షికముగా జవాబు ఇస్తాయి.

మనము సృష్టికర్తను ఆరాధిస్తాము (ప్రకటన గ్రంధం 4)

► ప్రకటన గ్రంధం 4వ అధ్యాయమును బిగ్గరగా చదవండి. పరలోక దృశ్యమును గూర్చి ఆలోచించుటకు సమయము కేటాయించండి. మనము ఆరాధించు దేవుని గూర్చి ఈ అధ్యాయము మనకు ఏమి చెబుతుంది?

పరలోకములోనికి తన కిటికీ ద్వారా, ప్రకటన గ్రంధం 4వ అధ్యాయము మనము ఆరాధించు సృష్టికర్త యొక్క ఒక جھిలక్ ను ఇస్తుంది.

సృష్టికర్త సర్వాధికారి.

దేవుడు లోకము కంటే పైన ఆసీనుడైయున్నాడు. సింహాసనము అను పదము ఈ అధ్యాయములో 14 సార్లు ఉపయోగించబడింది. ఆయన సర్వశక్తిగల దేవుడైన యెహోవా; ఆయన సర్వాధికారి. ఆరాధన ఎల్లప్పుడూ దేవుని యొక్క సర్వోన్నతను గుర్తించాలి. ఆరాధనలో, సర్వాధికారియైన దేవుని పట్ల మన సమర్పణను మనము వ్యక్తపరుస్తాము. ఆయన ప్రేమగల తండ్రి, కాని ఆయన సర్వాధికారి కూడా.

సృష్టికర్త పరిశుద్ధుడు.

లేఖనమంతటిలో, దేవుడు పరిశుద్ధమైన దేవునిగా గుర్తించబడినాడు.

• దేవుడు ఇశ్రాయేలీయులతో ఇలా చెబుతున్నాడు, “మీ దేవుడనైన యెహోవానగు నేను పరిశుద్ధుడనై యున్నాను” (లేవీయకాండము 19:2).

• దేవుడు స్తుతినొందదగినవాడు, “నీవు ఇశ్రాయేలుచేయు స్తోత్రములమీద ఆసీనుడవై యున్నావు” (కీర్తనలు 22:3).

• సింహాసనము చుట్టూ దేవదూతలు ఆరాధించుటను ప్రవక్తయైన యెషయా చూశాడు, “పరిశుద్ధుడు పరిశుద్ధుడు పరిశుద్ధుడు; సర్వలోకము ఆయన మహిమతో నిండియున్నది” (యెషయా 6:3).

• అపొస్తలుడైన యోహాను పరలోకము వైపుకు చూశాడు, అక్కడ పెద్దలు ఇలా కేకలు వేయుచున్నారు, “భూతవర్తమాన భవిష్యత్కాలములలోఉండు సర్వాధికారియు దేవుడునగు ప్రభువు పరిశుద్ధుడు, పరిశుద్ధుడు, పరిశుద్ధుడు” (ప్రకటన గ్రంధం 4:8).

మనము పరిశుద్ధుడైన దేవుని ఆరాధించుచున్నాము.

సృష్టికర్త నిత్యుడు.

ఆయన భూతవర్తమాన భవిష్యత్కాలములో ఉన్నవాడు (ప్రకటన గ్రంధం 4:8).

సృష్టి యొక్క అద్భుతము దేవుని మహిమకు కిటికీగా ఉన్నదని దావీదు చూపుచున్నాడు. “ఆకాశములు దేవుని మహిమను వివరించుచున్నవి అంతరిక్షము ఆయన చేతిపనిని ప్రచురపరచుచున్నది” (కీర్తనలు 19:1). ఆదికాండము యొక్క మొదటి అధ్యాయము సృష్టికర్తగా దేవుని గూర్చి మాట్లాడుతూ ఆరంభమవుతుంది; దేవుడు సృష్టికర్త అని మరియు ఆయన తాను సృష్టించిన జీవుల మీద నిత్యము వరకు పాలిస్తాడు అని బైబిలులోని చివరి పుస్తకము మరలా జ్ఞాపకము చేస్తుంది.

ఈ ఉద్ఘాటన ఆరాధనలో పెట్టవలసిన సరియైన ధ్యాసను చూపుతుంది. సృష్టించబడిన మనము సృష్టికర్తయైన దేవుని ఆరాధిస్తాము. సరియైన ఆరాధన ఆయనను గూర్చినదేగాని, మనలను గూర్చినది కాదు. సృష్టికర్త యొక్క ఆరాధనలో మనము మైమరచిపోవుచుండగా, ఆకాశములు మరొకసారి ఆయన మహిమను ప్రకటిస్తాయి.

మనము విమోచకుని ఆరాధించుచున్నాము (ప్రకటన గ్రంధం 5)

► ప్రకటన గ్రంధం 5ను బిగ్గరగా చదవండి. ఈ అద్భుతమైన సన్నివేశము మనము ఆరాధించు దేవుని గూర్చి మనకేమి చెబుతుంది?

క్రైస్తవులముగా, సర్వలోకమునకు రాజు మన విమోచననూ అనుగ్రహించాడు అని గుర్తుంచుకొనినప్పుడు మనము ఆశ్చర్యమును కోల్పోకూడదు. ప్రకటన గ్రంధం 5లో, దేవుని గొర్రెపిల్ల, లోక విమోచకుడు ఆరాధింపబడుటను మనము చూస్తాము. ప్రకటన గ్రంధములో యేసు 28 సార్లు “గొర్రెపిల్ల” అని పిలువబడినాడు. ఇది ప్రకటన గ్రంధములో ఒక కేంద్ర రూపకము అయ్యున్నది.

ఆయన ఏమైయున్నాడో అందును బట్టి మనము విమోచకుని ఆరాధిస్తాము.

ఆయన యూదా గోత్రపు సింహం. ఆయనదావీదు వేరు. ఆయన వధింపబడిన గొర్రెపిల్ల. ఆయన ఏడు కొమ్ములు మరియు ఏడు కన్నులుగల గొర్రె పిల్ల (ప్రకటన గ్రంధం 5:6), ఇది పూర్ణతకు చిహ్నము. ఆరాధనలో, ఆయన ఏమైయున్నాడో అందును బట్టి మనము యేసును ఘనపరుస్తాము. ఆరాధన “క్రీస్తు యొక్క మహిమగల పూర్ణతలకు సంబంధించిన పండుగ” (జాన్ పైపర్).

ఆయన ఎక్కడ ఉన్నాడో అందును బట్టి మనము విమోచకుని ఆరాధిస్తాము.

ప్రకటన గ్రంధం 5:6లో, యేసు పరలోక ఆరాధనకు కేంద్రముగా ఉన్నాడు. ఆయన సింహాసము మరియు నాలుగు జీవుల మధ్య మరియు పెద్దల మధ్య ఉన్నాడు. మన మధ్యవర్తి దేవుని సింహాసనమునకు కుడి వైపున కూర్చొనియున్నాడని హెబ్రీయులకు పత్రిక రచయిత ఒక అద్భుతమైన వాగ్దానమును మనకు ఇస్తున్నాడు (హెబ్రీయులకు 12:2).

ఆయన చేసియున్నదానిని బట్టి మనము మన విమోచకుని ఆరాధిస్తాము.

దేవుని యోగ్యత మీద దృష్టిపెట్టు ప్రయత్నములో, దేవుడు ఏమైయున్నాడో అందును బట్టే మనము దేవుని ఆరాధించాలి కాని, ఆయన మన కొరకు ఏమి చేసుకున్నాడో అందును బట్టి ఆరాధించకూడదు అని కొందరు బోధకులు తప్పుగా సూచించారు. పరలోక ఆరాధన గొర్రెపిల్ల చేసిన దానిని బట్టి ఆయనను స్తుతిస్తుంది అని ప్రకటనపొందిన యోహాను చూపుచున్నాడు. “వధింపబడిన గొఱ్ఱెపిల్ల, ...ఘనతయు మహిమయు స్తోత్రమును పొందనర్హుడు...” (ప్రకటన గ్రంధం 5:12).

ఈ పద్ధతిని కీర్తనలు గ్రంథములో కూడా మనము చూస్తాము. యెహోవాను సన్నుతించమని 134వ కీర్తన ఆజ్ఞాపిస్తుంది. అది ఎలాంటి కారణమును ఇవ్వదు; ఆయన దేవుడు కాబట్టి మనము ఆయనను స్తుతిస్తాము. దీని తరువాత 135-136 కీర్తనలు, ఇశ్రాయేలు చరిత్ర దేవుడు చేసిన కార్యమును బట్టి ఆయనను స్తుతిస్తాయి. దేవుని స్వభావము, మరియు ఆయన ఆశ్చర్య కార్యములు కూడా స్తుతుంప యోగ్యమైయున్నవి. దేవుడు ఏమైయున్నాడో అందును బట్టి మరియు ఆయన ఏమి చేసియున్నాడో అందును బట్టి మనము దేవుని స్తుతించాలి.

మనము రాజును ఆరాధిస్తాము (ప్రకటన గ్రంధం 11:15-18)

ప్రకటన గ్రంధం 11 పరలోక ఆరాధనకు మరొక అభిప్రాయమును ఇస్తుంది. ఈ సన్నివేశములో, తనకు చెందవలసిన సింహాసనమును అధిరోహించిన రాజును పెద్దలు ఆరాధించుచున్నారు. భూలోక రాజ్యములు ఆయన మీద తిరుగుబాటు చేసినప్పటికీ, అవి తుదకు ఆయన అధికారమునకు ఒప్పుకోవలసిందే. “ఈ లోక రాజ్యము మన ప్రభువు రాజ్యమును ఆయన క్రీస్తు రాజ్యము నాయెను; ఆయన యుగయుగములవరకు ఏలుననెను” (ప్రకటన గ్రంధం 11:15).

ఈ కీర్తనలో, రాజు లోకమునకు తీర్చిన నీతిగల తీర్పునుబట్టి స్తుతింపబడినాడు. దేవుడు గొప్ప శక్తితో పాలిస్తాడు అని ఈ కీర్తన మనకు జ్ఞాపకము చేస్తుంది. దేశములు కోపగించుకొనినప్పటికీ, దేవుడు వాటికి న్యాయముగా తీర్పుతీర్చాడు.

ఆరాధన అనగా సత్యముతో ఆరాధన. నిజమైన ఆరాధన దేవుని అద్భుతమైన తీర్పులను తగ్గించదు. మరొకసారి, ప్రకటన గ్రంధములోని ఆరాధన కీర్తనలులోని ఆరాధనను పోలినదిగా ఉన్నది. 96వ కీర్తన ప్రభువనకు నూతన గీతము అయ్యున్నది. ఈ గీతములో, సకల జనుల మధ్య దేవుడు స్తుతింపబడియున్నాడు. ఆయన దేవతలందరి కంటే ఎక్కువగా భయమునొందదగినవాడు. ఆయన ప్రజలకు నీతిగా తీర్పుతీర్చుతాడు కాబట్టి ఆయనను స్తుతించాలి. మనము దేవునికి భయపడాలని నిజమైన ఆరాధనకు తెలుసు; ఆయనను రాజుగా మనము ఆరాధిస్తాము.

జయించు పెండ్లికుమారుని మనము ఆరాధించుచున్నాము (ప్రకటన గ్రంధం 19:1-9).

బైబిల్ సర్వే తరగతిలో, ఒక బోధకుడు ఇలా ప్రశ్నించాడు, “మీలో ఎంతమందికి ప్రకటన గ్రంధం ఇష్టం?” చాలా తక్కువమంది విద్యార్థులు తమ చేతులు పైకెత్తారు. “మీకు ప్రకటన గ్రంధం ఎందుకు ఇష్టములేదు?” అని అడిగినప్పుడు, ఒక విద్యార్థి, “అది చాలా భయమును కలిగిస్తుంది!” అని జవాబిచ్చాడు.

ఈ విద్యార్థులు ప్రకటన గ్రంధం ను భయంకరముగా భావించుటకు కారణం వారు గ్రంధములోని ఉత్తమమైన భాగములను నిర్లక్ష్యం చేస్తారు. దేవుని మీద తిరుగుబాటు చేయువారి మీదికి వచ్చు తీర్పుల మీద వారు దృష్టిపెడతారు. ఇది ప్రకటన గ్రంధం లో ఒక ప్రాముఖ్యమైన సందేశముగా ఉన్నది. అయితే క్రైస్తవుల విషయములో, ప్రకటన గ్రంధం యొక్క ముఖ్య సందేశము మన దేవుని యొక్క అంతిమ విజయమును గూర్చినదైయున్నది!

ప్రకటన గ్రంధం 19వ అధ్యాయము ఈ సందేశమును ఉదాహరిస్తుంది. ఈ అధ్యాయము గంధకములతో మండుచుండు అగ్నిగుండమును (ప్రకటన గ్రంధం 19:20), రాజుల శవములను తిను పక్షులను, నాయకుల మాంసమును, యోధుల మాంసమును... వర్ణిస్తుంది (ప్రకటన గ్రంధం 19:18) రాజుకు విరోధముగా తిరుగుబాటు చేయువారికి ఇది సంభవిస్తుంది. గౌరవముగా సమర్పణకలిగి రాజును ఆరాధించువారికి, ప్రకటన గ్రంధం 19వ అధ్యాయము ఆనందించు కీర్తన. దాని భ్రష్టత్వముతో భూమిని పాడు చేసిన మహా వేశ్య (ప్రకటన గ్రంధం 19:2) నాశనము చేయబడుతుంది. పెండ్లికుమారుడు తన విరోధులను జయించి, తన పరిశుద్ధమైన వధువును గొర్రెపిల్ల పెండ్లివిందుకు తీసుకొని వెళ్తాడు (ప్రకటన గ్రంధం 19:9)

ఈ గొప్ప విజయమునకు స్పందనగా, యోహాను ఇలా విన్నాడు, “అప్పుడు గొప్ప జన సమూహపు శబ్దమును, విస్తారమైన జలముల శబ్దమును, బలమైన ఉరుముల శబ్దమును పోలిన యొక స్వరము–సర్వాధికారియు ప్రభువు నగు మన దేవుడు ఏలు చున్నాడు; ఆయనను స్తుతించుడి, గొఱ్ఱెపిల్ల వివాహోత్సవ సమయము వచ్చినది, ఆయన భార్య తన్నుతాను సిద్ధపరచుకొనియున్నది; గనుక మనము సంతోషపడి ఉత్సహించి ఆయనను మహిమ పరచెదమని చెప్పగా వింటిని” (ప్రకటన గ్రంధం 19:6-7).

ఆరాధనలో, మనము జయించు పెండ్లికుమారుని స్తుతిస్తాము. మన ఆరాధన తన వధువు కొరకు యేసు సిద్ధపరచుచున్న భవిష్యత్తును ఎదురుచూస్తుంది. ఆరాధన ప్రాముఖ్యమైయుండుటకు ఒక కారణం ఏమిటంటే, కఠినమైన లోకములో జయవంతమైన క్రైస్తవ జీవితమును జీవించుటకు ఆరాధన మనలను బలపరుస్తుంది. ఆరాధనలో, మనము ఈ విషయమును జ్ఞాపకము చేసుకుంటాము, “మన పౌరస్థితి పరలోకమునందున్నది; అక్కడనుండి ప్రభువైన యేసుక్రీస్తు అను రక్షకుని నిమిత్తము కనిపెట్టుకొనియున్నాము. సమస్తమును తనకు లోపరచుకొనజాలిన శక్తినిబట్టి ఆయన మన దీనశరీరమును తన మహిమగల శరీరమునకు సమ రూపము గలదానిగా మార్చును” (ఫిలిప్పీయులకు 3:20-21).

ప్రకటన గ్రంధములోని ఈ నాలుగు కీర్తనలు మనము ఆరాధించు దేవుని గూర్చి ఒక అవగాహనను ఇస్తాయి. ఆరాధనలో, మనము మన మీద దృష్టిపెట్టుకొనముగాని, దేవుని మీద దృష్టిపెడతాము. ఆరాధనలో, మనము సృష్టికర్త ఎదుట సాష్టాంగపడతాము; ఆరాధనలో, మనము విమోచకుని స్తుతిస్తాము; ఆరాధనలో, మనము రాజైన క్రీస్తును కొనియాడతాము; ఆరాధనలో, జయించు పెండ్లికుమారుని సన్నిధిలో నిత్యత్వమును ఆశిస్తాము.

ఈయన మనము ఆరాధించు దేవుడు. ఇది మరొక ప్రశ్నను లేవనెత్తుతుంది, “ఎవరు ఆరాధించగలరు? ఆయన సన్నిధికి వచ్చువారి నుండి దేవుడు ఏమి ఆశిస్తాడు?”

సమరయ స్త్రీతో తాను చేసిన సంభాషణలో,[1] యేసు ఒక అమోఘమైన వ్యాఖ్యను చేశాడు. నిజమైన ఆరాధకులు ఆత్మతోను సత్యముతోను తండ్రిని ఆరాధిస్తారు అని ఆమెతో చెప్పిన తరువాత, తండ్రి తనను ఆరాధించుటకు అట్టివారిని వెదకుచున్నాడని యేసు చెప్పాడు (యోహాను 4:23). దేవుడు ఒక రకమైన ఆరాధకుని కొరకు, ఆత్మతోను సత్యముతోను ఆరాధించువారి కొరకు వెదకుచున్నాడు. దేవుడు ఆరాధకుల కొరకు వెదకుచున్నాడు.

ఆయనను ఆరాధించువారిలో దేవుడు ఎలాంటి గుణములను వెదకుచున్నాడు? ఎవరైనా ఒక ఆరాధన కూడికలో పాలుపంచుకొనవచ్చు; ఎవరైనా స్తుతి పాటలు పాడవచ్చు; ఎవరైనా ప్రార్థనలు చేయవచ్చు. అయితే, నిజమైన ఆరాధకుని యొక్క గుణముల కొరకు దేవుడు విశేషమైన మార్గదర్శకములను ఇచ్చియున్నాడు. దీనిని 15వ కీర్తనలో మనము చూడవచ్చు.

► 15వ కీర్తనను చదవండి. ఒక ఆరాధకుని జీవితమును గూర్చి అది మనకు ఏమి చెబుతుంది?

15వ కీర్తన ఒక సాహిత్య కీర్తన. అది దేవాలయ ప్రవేశ ద్వారము యొద్ద ఒక యాజకుడు మరియు ఆరాధకుని మధ్య జరుగు సంభాషణను వర్ణిస్తుంది. ఆరాధకుడు దేవుని పరిశుద్ధమైన దేవాలయములోనికి ప్రవేశమును కోరతాడు. ఆరాధకుడు అడిగిన ప్రశ్నయైన “ఎవరు ప్రవేశించగలరు”కు స్పందనగా, ప్రవేశించుటకు కొన్ని అర్హతలను యాజకుడు తెలియజేయుచున్నాడు. కీర్తనలు 24:3-6 మరియు మీకా 6:6-8లో కూడా ఇదే పద్ధతి ఉపయోగించబడింది. 15వ కీర్తన మూడు భాగములుగా విభాగించబడుతుంది:

1. ప్రశ్న: ఎవరు ఆరాధించగలరు?

2. జవాబు: ఆరాధకుని యొక్క వర్ణన

3. ముగింపు ఆలోచన: ఆరాధకునికి ఒక వాగ్దానం

ప్రశ్న: ఎవరు ఆరాధించగలరు? (కీర్తనలు 15:1)

దేవాలయ ప్రవేశ ద్వారము యొద్ద, ఒక ఆరాధకుడు ఇలా ప్రశ్నించాడు, “యెహోవా, నీ గుడారములో అతిథిగా ఉండదగిన వాడెవడు?” ఈ ప్రశ్నలు ఆరాధకుని యొక్క మూడు గుణములను సూచిస్తాయి.

నిజమైన ఆరాధకునికి దైవిక భయమేమిటో తెలుసు.

దేవుని సన్నిధిలోనికి ప్రవేశము ఎన్నడును ఒక సాధారణ విషయము కాదని కీర్తన చూపుతుంది. నిజమైన ఆరాధకుడు దేవుడు పరిశుద్ధుడని మరియు మనము ఆయనకు దూరమైయ్యామని అర్థము చేసుకుంటాడు.

లేఖనమంతటిలో, దేవుని సన్నిధితో భయము ముడిపడియున్నది. సీనాయి పర్వతము యొద్ద, దేవుడు మోషేతో మాట్లాడిన పర్వతమునకు దూరముగా ఉండమని ప్రజలను హెచ్చరించుట జరిగింది (నిర్గమకాండము 19:7-25). రూపాంతర కొండ మీద, శిష్యులు చాలా భయపడ్డారు (మత్తయి 17:6).

ఒక విశ్వాసికి, దైవిక భయము అనునది ఒక వ్యక్తిని దేవుని సన్నిధి నుండి దూరము చేయు ఒక భీతి కాదు. బదులుగా, దేవుని ఆరాధకుడు వినయముతో ఆశ్రయించునట్లు చేయు ఒక గౌరవము అయ్యున్నది. ఆరాధకుడు సిద్ధం కాకుండా దేవుని సన్నిధిలోనికి ప్రవేశించరాదు.

నిజమైన ఆరాధకుడు వినయముతో ఆరాధిస్తాడు.

ఆరాధికుడు ఇలా ప్రశ్నించాడు, “నీ గుడారములో అతిథిగా ఉండదగిన వాడెవడు?” అతిథులు లేక పరదేశులు పరాయ దేశపు నివాసులైయున్నారు. వారు అతిథులు, మరియు వారికి పౌరులకు ఉండు హక్కులు ఉండవు.

దేవుని సన్నిధిలో మనము అతిథులమని ఆరాధకుడు గుర్తించాలని 15వ కీర్తన కోరుతుంది. దేవుడు పరిశుద్ధుడు మరియు ఆయన గృహము పరిశుద్ధమైనది గనుక, మనము అక్కడ ఉండుటకు యోగ్యులము కాము. జీవితములో మన స్థితి ఎలా ఉన్నప్పటికీ, వినయ వైఖరితో మనము దేవుని సన్నిధిలో ప్రవేశించవలసియున్నది. మనము ఆయన అతిథులము.

ఒక నిజమైన ఆరాధికుడు దేవుని కృపను వేడుక చేసుకుంటాడు.

మనము దేవుని పరిశుద్ధతను గుర్తిస్తాము కాబట్టి, ఆయన మనలను తన గృహములోనికి ఆహ్వానించినప్పుడు మనము దేవుని కృపను వేడుకచేసుకుంటాము. “నీ పరిశుద్ధ పర్వతముమీద నివసింపదగిన వాడెవడు?” అని అడిగిన ఆరాధకుడు, తాను దేవుని గుడారములోనికి ఆహ్వానించబడతాడు అను నిశ్చయతతో ఈ ప్రశ్నను అడిగాడు. దేవుడు ఇశ్రాయేలుతో సంబంధమును స్థిరపరచాడు; యూదుల ఆరాధన ఈ కృపగల సంబంధమును వేడుకచేసుకుంటుంది.

103వ కీర్తన ఆరాధించుటకు ఆహ్వానమైయున్నది, “నా ప్రాణమా, యెహోవాను సన్నుతుంచుము.” 103 కీర్తనలో, దేవుని సన్నిధికి ప్రవేశించుటకు మనకు అనుమతించు కృపను గూర్చిన అందమైన జ్ఞాపకమును కలిగియున్నది.[2]

“తండ్రి తన కుమారులయెడల జాలిపడునట్లు యెహోవా తనయందు భయభక్తులు గలవారి యెడల జాలిపడును. మనము నిర్మింపబడిన రీతి ఆయనకు తెలిసేయున్నది మనము మంటివారమని ఆయన జ్ఞాపకము చేసికొను చున్నాడు” (కీర్తనలు 103:13-14). మనలను మట్టిలో నుండి చేసిణ దేవుడు మనలను కృపతో ఆరాధించుటకు పిలచుచున్నాడు! మనము ఆరాధనలోనికి ప్రవేశించినప్పుడు, మనము దేవుని కృపను జ్ఞాపకము చేసుకుంటాము. కృప సర్వలోక సృష్టికర్త యొక్క సన్నిధిలో ప్రవేశించుటకు మన్నుకు అనుమతినిస్తుంది.

నిజమైన ఆరాధనలో దేవుని భయము, వినయము, మరియు కృప ఉంటాయి. ఆరాధనలోని ఈ అంశములన్నీ దేవాలయ ఆరాధనలో కనిపించేవి. యూదా ఆరాధకులు దేవాలయమును గౌరవించేవారు, ఎందుకంటే అది పరిశుద్ధమైన దేవుని ఇల్లు అయ్యుండెను.[3] దేవుని ఎదుట సరియైన వినయమును చూపుటకు వారు జాగ్రత్తగా ఆరాధన కొరకు సిద్ధపడ్డారు. వారు ఆరాధనలో వేడుక కూడా చేసుకునేవారు. యూదుల ఆరాధన పాటలు, వాయిద్యములు, ఘనమైన సుగంధములు, మరియు తన ప్రజల యెడల దేవుని కృపను వేడుకగా జరుపుకొను వాతావరణముతో నిండియుండేది.

నేడు, దేవుని భయముతో మనము దేవుని గృహములోనికి ప్రవేశించాలి. దేవుని ఎదుట మన అయోగ్యతను మనము గుర్తించాలి. అయితే మన ఆరాధన మనలను ఆయన సన్నిధిలోనికి ఆహ్వానించు దేవుని కృపను కూడా వేడుకగా జరుపుకోవాలి. ప్రాచీన సంస్కార సాహిత్యము ఇలా చెబుతుంది, “మనము యోగ్యులము కాబట్టి వచ్చియుండలేదుగాని, ఆయన ఆహ్వానించాడు కాబట్టి వచ్చియున్నాము.” ఇది దేవుని కృపను వేడుకగా జరుపుకొను ఆరాధన.

జవాబు: ఆరాధకుని యొక్క వర్ణన (కీర్తనలు 15:2-5)

“యెహోవా గుడారములో అతిథిగా ఉండదగినవాడెవడు?” అను ప్రశ్నకు జవాబుగా, యాజకుడు ఆరాధకుని యొక్క వర్ణనను ఇచ్చాడు. ఆరాధకుడు దేవుని ఎదుట నిందారహితముగా నడిచాడు. అతడు ఇతరులతో జాగ్రత్తగా వ్యవహరించాడు. దేవుని తిరస్కరించినవారిని అతడు తిరస్కరిస్తాడు, అయితే దేవునికి భయపడువారిని అతడు గౌరవిస్తాడు. అతడు తన స్వభావమును దేవుని స్వభావమునకు అనుగుణంగా మలచుకుంటాడు. దేవుని నిజముగా ఆరాధించు వ్యక్తి మరి ఎక్కువగా దేవుని వలె అవుతాడు.

దీనికి జవాబు ఆరాధన జీవితమంతటి మీద ప్రభావితము చూపుతుంది అని మనకు జ్ఞాపకము చేస్తుంది. దేవుని సన్నిధిలోనికి ప్రవేశించుటకు విధేయత అవసరము. “నేను దేవుని బిడ్డనేగాని, దేవుని ధర్మశాస్త్రమునకు అనుగుణంగా నేను జీవించను” అని చెప్పు వ్యక్తిని గూర్చి దావీదు ఊహించలేడు. “యేసు నా రక్షకుడేగాని, ఆయన నా జీవితమునకు ప్రభువు కాదు” అని చెప్పుటకు లేఖనము ఒక వ్యక్తికి అనుమతినివ్వదు. దేవుని సన్నిధిలోనికి ప్రవేశించుటకు దేవుని అధికారమునకు లోబడుట అవసరము.

నిజమైన ఆరాధకుడు దైవికమైన జీవితమును జీవిస్తాడు.

కీర్తనలు 15:2 ఒక ఆరాధకుని యొక్క సాధారణ వర్ణనను ఇస్తుంది. దేవుని సన్నిధిలోనికి ప్రవేశించువారు నిందారహితముగా నడవాలి; ఇది సమస్త విషయములలో నిజాయితీగల జీవితమును సూచిస్తుంది. వారు స్థిరముగా సరియైన పనిని చేయాలి.. వారు హృదయములో నుండి సత్యము పలకాలి. ఈ మాటలు ఆరాధకుని యొక్క కొనసాగు జీవితమును వర్ణిస్తాయి. జీవితమంతా ఆరాధన ద్వారా ప్రభావితము చేయబడుతుంది.

నిజమైన ఆరాధకుడు సమాజముతో సరియైన సంబంధము కలిగి జీవిస్తాడు.

“నేను దేవుని బిడ్డనే, కాని దేవుని ధర్మశాస్త్రమునకు విధేయత చూపను” అని చెప్పు వ్యక్తిని గూర్చి దావీదు ఊహించుకొనలేని విధముగానే, “నేను దేవుని ఎదుట నీతిమంతుడను, కాని నా పొరుగువారితో నీతిగా వ్యవహరించను” అని చెప్పు వ్యక్తిని గూర్చి కూడా అతడు ఊహించుకొనలేడు.

దేవుని సన్నిధిలోనికి ప్రవేశించు వ్యక్తి తన సమాజముతో సరియైన సంబంధము కలిగించు జీవించు వ్యక్తిగా ఉండాలి. అతడు:

• తన నోటితో కొండెములాడకూడదు.

• తన పొరుగువానికి కీడు చేయకూడదు.

• తన స్నేహితుని మీద ప్రతీకారము తీర్చకూడదు; అతడు సుద్దులు చెప్పకూడదు.

• దేవుని వ్యతిరేకించువారిని వ్యతిరేకించాలి.

• దేవునికి భయపడువారిని సన్మానించాలి.

• ఇచ్చిన మాట మీద నిలబడాలి.

• అన్యాయపు అప్పులు ఇచ్చి పేదలను దోచుకొనకూడదు.

• లంచములను తీసుకొనుట ద్వారా నిర్దోషులకు తప్పు చేయకూడదు.

దేవుని గుడారములో అతిథిగా ఉండదగు వ్యక్తి అంతరంగములోను మరియు బాహ్యముగాను నీతిగల వ్యక్తి. నిజమైన ఆరాధకుడు యథార్థత గల వ్యక్తి. నిజమైన ఆరాధకుడు ఆరాధన ఆచారములు అనుదిన జీవిత విధేయత కార్యముల స్థానమును తీసుకొనుటకు అనుమతినివ్వడు.

ముగింపు వ్యాఖ్య: ఆరాధకునికి వాగ్దానం (కీర్తనలు 15:5c)

15వ కీర్తన ఆరాధకునికి ఒక వాగ్దానముతో ముగుస్తుంది, “ఈ ప్రకారము చేయువాడు ఏనాడును కదల్చబడడు” (కీర్తనలు 15:5). దేవుని ఆజ్ఞల యెడల విధేయత కలిగి జీవించు వ్యక్తికి దేవుని కాపుదల ఉంటుంది. 15వ కీర్తన దైవిక జీవితమును గూర్చిన వర్ణన అమరియు దైవికమైన వ్యక్తికి కలుగు దేవుని ఆశీర్వాదముము గూర్చిన వాగ్దానములో మొదటి కీర్తనను పోలియున్నది.

ఆయనను ఆరాధించువారు ఏ విధముగా ఉండాలని దేవుడు కోరుచున్నాడో 15వ కీర్తన చూపుతుంది. 15వ కీర్తనను ఒక ఆజ్ఞ (“దేవుడు కోరునది ఇదే”) మరియు ఒక వాగ్దానముగా (“ఆయనను అడుగువారికి దేవుడు చేయునది ఇదే”) చదవాలి. యెషయా 6వ అధ్యాయము వెలుగులో, విధేయత కొరకు ఒక ఆరాధకుని బలపరచువాడు దేవుడే అని మనము అర్థము చేసుకుంటాము; అశుద్ధమైన పెదవులను శుద్ధిచేయువాడు దేవుడే; 15వ కీర్తనలోని విషయములను సాధ్యపరచువాడు దేవుడే. నిజమైన ఆరాధన దేవుని కృప మీద ఆధారపడి ఉంటుంది. మన బలహీనమైన ప్రయత్నముల ద్వారా దానిని సాధించలేముగాని, ఆయనను ఆరాధించుటకు వెదకు ప్రజల జీవితములో దేవుని కృప ద్వారా ఇది సాధ్యమవుతుంది: ఆరాధనలో దేవుని కృపను ఎన్నడును మరచిపోవద్దు; తండ్రి ఆరాధకులను వెదకుచున్నాడు మరియు తండ్రి ఆరాధనను సాధ్యపరుస్తాడు.

చెకప్

“నాకు నిజమైన ఆరాధకునికి ఉండవలసిన హృదయము మరియు చేతులు ఉన్నాయా?” అని మిమ్మును మీరు ప్రశ్నించుకోండి. ఒక పరీక్షగా 15వ కీర్తనను చదవండి. ప్రతి మాట తరువాత, “ఇది నన్ను వర్ణించుచున్నదా? నేను ఆరాధన కొరకు సిద్ధముగా ఉన్నానా?” అని ప్రశ్నించండి.

ఒక వ్యక్తిగత ప్రార్థనగా 15వ కీర్తనను మరలా చదవండి. “ప్రభువా, నిందారహితముగా నడుచుటకు మరియు సరియైన పనిని చేయుటకు నన్ను బలపరచుము.... సుద్దులు మరియు కొండెములను తప్పించుకొనుటకు నాకు కృప అనుగ్రహించుము...” దేవుని వాగ్దానమును వినుచు ముగించండి, “ఈ ప్రకారం చేయువాడు ఎన్నడును కదల్చబడడు.”

ఆరాధనలో తమను తాము విశేషాజ్ఞులుగా పరిగణించుకున్నవారితో యేసు మాట్లాడాడు. ఆరాధనలోని ప్రతి వివరమును, అనగా బైబిలు ఆజ్ఞలను మరియు యూదా ఆచారములను రెంటిని పరిసయ్యులు మరియు శాస్త్రులు జాగ్రత్తగా అనుసరించేవారు. వారి ఆచారములలో ప్రతి వివరమును అనుసరించుటకు విఫలమగు ప్రతివారిని వారు త్వరపడి ఖండించేవారు. అయితే, వారు వేషదారులు గనుక యేసు వారి ఆరాధనను ఖండించాడు.

యేసు అనుచరులు చేతులు కడుగుకొను ఆచారములను పాటించలేదు అని పరిసయ్యులు ఫిర్యాదుచేశారు. యేసు ఇలా స్పందించాడు, “వేషధారులారా – ఈ ప్రజలు తమ పెదవులతో నన్ను ఘనపరచుదురు గాని వారి హృదయము నాకు దూరముగా ఉన్నది; మనుష్యులు కల్పించిన పద్ధతులు దైవోపదేశములని బోధించుచు వారు నన్ను వ్యర్థముగా ఆరాధించుచున్నారు అని యెషయా మిమ్మునుగూర్చి ప్రవచించిన మాట సరియే.” (మత్తయి 15:7-9) యెషయా దినములలోని అబద్ధ ఆరాధకుల వలె పరిసయ్యులు రెండు విషయములలో విఫలమైయ్యారు కాబట్టి యేసు వారిని వేషధారులు అని పిలచాడు:

1. వారి ఆరాధన పైపై ఆరాధన, హృదయములో నుండి పుట్టినది కాదు (మత్తయి 15:8).

2. వారి ఆరాధన మానవ పరంపర మీద ఆధారపడియున్నదిగాని, దేవుని ఆజ్ఞల మీద కాదు (మత్తయి 15:9).

వేషధారణ ఆరాధన అను అపాయమును నివారించునట్లు మనము జాగ్రత్తపడాలి. మన ఆరాధన హృదయములో నుండి పుట్టాలి, మరియు మన ఆరాధనను దేవుడు నిర్దేశించాలిగాని, దేవుని వాక్యమునకు సమాన స్థానము ఉన్నట్లుగా హెచ్చించబడిన ఆచారములు కాదు.

క్రైస్తవ జీవితములో కృప యొక్క భూమికను గుర్తుచేసుకోకుండా మనము 15వ కీర్తనను చదివిన యెడల, మనము ఆరాధించు హక్కును పొందుకోవాలి అనే అబద్ధ ఆలోచన పుట్టవచ్చు. అయితే, ఆయన గుడారములోనికి ఆహ్వానమును పొందుకొనుటకు మనము చేయునదిగాని, దేవుడు మన కొరకు చేయునది 15వ కీర్తన చూపుతుంది.

ఆరాధించుటకు ఎవరు ఆహ్వానించబడతారు? ఆరాధకుల యొక్క కొన్ని ఆశ్చర్యమును కలిగించు సాక్ష్యములను వినండి. ఆరాధన అనునది యోగ్యునిగా ఉండుటను గూర్చినది కాదు అని అవి చూపుతాయి; ఆరాధన దేవుని సన్నిధిలోనికి వినయముతో వచ్చి, ఆయన కృప ద్వారా మార్పుచెందుటను గూర్చినది.

ఒక పరిసయ్యుడు ఇలా అంటాడు:

“నేను యేసు బోధ ద్వారా ఎందుకు బాధపడ్డానో మీరు అర్థము చేసుకోగలరు అనుకొనుచున్నాను. నేను మంచి వ్యక్తిని. నేను ఆజ్ఞలను ఉల్లంఘించను. నేను ఉపవాసముంటాను మరియు దశమభాగములను ఇస్తాను. ఎవరికైనా దేవుని కటాక్షము అవసరమైయున్నదంటే, అది నాకే! నేను మంచి వ్యక్తిని అని చూపుటకు నేను దేవుని గృహమునకు వస్తాను. దేవుడు నా ఆరాధనను ఎలా తిరస్కరించగలడు?

ఒక సుంకపుగుత్తదారుడు ఇలా అంటాడు:

“నిజాయితీగా, నేను కూడా పరిసయ్యుని వలెనే ఆశ్చర్యపడుతున్నాను! నేను దేవాలయములోనికి వెళ్ళగలనో లేదో నాకు తెలియదు. నేను మంచివారికి వీలైనంత దూరముగా ఉన్నాను. నన్ను ఎవరు గమనించరు అని నిరీక్షించాను. నేను కనికరమునకు యోగ్యుని కానప్పటికీ దేవుని కనికరమును వెతికాను. నాకు ఆశ్చర్యము కలిగించు విధముగా, నేను నీతిమంతునిగా ఎంచబడ్డాను. నా జీవితము ఆరాధనలో మార్చబడింది.”

ధనవంతుడు ఇలా మాట్లాడుతున్నాడు:

“నేను దేవాలయములో ఎంతో ధనము ఇచ్చాను. నా కానుక చూసి యేసు ఆశ్చర్యపడియుండవచ్చు. అది నా ఆరాధన. నేను కానుక పెట్టెలో అర్పణను వేయునప్పుడు, “డబ్బున్నవాడు” వచ్చాడు అని అందరు అనేవారు. నేను ఎంత ఇచ్చుచున్నానో దేవుడు చూచుచున్నాడు అని భావించుచున్నాను!”

బీదరాలైన విధవరాలు ఇలా మాట్లాడుతుంది:

“నీ కానుకను పెట్టెలో వేయుటకు నాకు సిగ్గు వేసింది. నా యొద్ద రెండు చిన్న నాణెములు మాత్రమే ఉండినవి. మిగిలినవారంతా చాలా ధనమును ఇచ్చుచున్నారు; నా యొద్ద ఏమియు లేదు. అయితే ఆరాధన అంటే దేవునికి మీ ఉత్తమమైన దానిని ఇచ్చుటయే. అది ఎక్కువ ఏమియు కాదు; కాని నా యొద్ద ఉన్నదంతా నేను ఇచ్చివేశాను. నా చిన్న కానుకను ఎవ్వరూ గమనించరు అనుకున్నాను, కాని ఒకరు దానిని గమనించారు. నేను ఇచ్చినదానిని యేసు చూశాడు! మరియు నేను మిగిలినవారందరి కంటే ఎక్కువ ఇచ్చాను అని ఆయన అన్నాడు. ఆ వ్యాఖ్య ద్వారా యేసు అభిప్రాయము ఏమిటో నాకు తెలియదు, కాని నేను నా దగ్గర ఉన్నదంతా ఇచ్చాను కాబట్టి సంతోషముగా ఉన్నాను!”

► ఈ పాఠం యొక్క ఆచరణాత్మక అనువర్తన కొరకు, ఈ క్రింది విషయములను చర్చించండి:

అజయ్ అనేక సంవత్సరముల పాటు క్రైస్తవునిగా ఉన్నాడు. సంఘములో పాలుపంచుకొనుట, బైబిలు అధ్యయనము, మరియు ప్రార్థన ప్రాముఖ్యమైనవి అని అతనికి తెలుసు, కాని ఈ కార్యములలో దేవుని సన్నిధి అనుభవించుట అతనికి కష్టము. అవి కేవలం ఒక రూపము వలె మాత్రమే అతనికి కనిపిస్తాయి. అతని ఆరాధనలో దేవుని చూచుటలో అజయ్ కు మీరు ఎలా సహాయము చేయగలరు?

(1) దేవుని గూర్చి మనకున్న అవగాహన ఆరాధన చేయుటకు ప్రాముఖ్యమైయున్నది, ఎందుకంటే దేవుని గూర్చిన ఒక సరికాని అభిప్రాయము సరికాని ఆరాధనలోనికి నడిపిస్తుంది.

(2) ఆరాధన అనునది దేవుని మీద దృష్టిపెట్టాలిగాని, మన ఆరాధన అనుభవము యొక్క నాణ్యత మీద కాదు.

(3) ప్రకటన గ్రంథము పరలోక ఆరాధనకు ఒక చిత్రమును అందిస్తుంది:

• పరలోక ఆరాధన సర్వాధికారి, పరిశుద్ధుడు, మరియు నిత్యుడైన సృష్టికర్త యొక్క ఆరాధన అయ్యున్నది.

• పరలోక ఆరాధన విమోచకుని యొక్క ఆరాధన.

• పరలోక ఆరాధన రాజు యొక్క ఆరాధన.

• పరలోక ఆరాధన జయించు పెండ్లికుమారుని యొక్క ఆరాధన.

(4) 15వ కీర్తన ఆరాధకుల కొరకు దేవుడు నియమించిన అర్హతలను సంగ్రహించు ఆరాధన కీర్తన అయ్యున్నది. నిజమైన ఆరాధకులు:

• దేవుని భయము తెలిసినవారు.

• వినయముతో ఆరాధిస్తారు.

• దేవుని కృపను వేడుకచేసుకుంటారు.

• దైవికమైన జీవితములను జీవిస్తారు.

• సమాజముతో సరియైన సంబంధము కలిగి జీవిస్తారు.

• భద్రత మరియు ఆశీర్వాదమును గూర్చి దేవుడు చేసిన వాగ్దానమును స్వీకరిస్తారు.

ముద్రించగల PDF ఇక్కడ అందుబాటులో ఉంది.

(1) 120-134 కీర్తనలు యెరూషలేముకు ప్రయాణము చేయుచున్న యాత్రికుల పాటల సంపుటి అయ్యున్నవి. ఈ కీర్తనలు పలు పరిస్థితులలో ఆరాధనను గూర్చి బోధించుచున్నవి. క్రింది టేబుల్ లోని ప్రశ్నలకు జవాబులిస్తూ ఈ కీర్తనలను చదవండి.

(2) తదుపరి పాఠము యొక్క ఆరంభములో, ఈ పాఠం ఆధారముగా మీరు ఒక పరీక్ష వ్రాస్తారు. సిద్ధపడుటకు పరీక్ష ప్రశ్నలను జాగ్రత్తగా అధ్యయనం చేయండి.

(1) ప్రకటన గ్రంధం 4వ అధ్యాయములో ఉన్న సృష్టికర్తయైన దేవుని గూర్చిన కీర్తనలో మనము నేర్చుకొను మూడు విషయములను తెలుపండి.

(2) ప్రకటన గ్రంధం 5వ అధ్యాయములో విమోచకుని ఆరాధించుటకు మూడు కారణములను తెలుపండి.

(3) ప్రకటన గ్రంథము క్రైస్తవులకు ఇచ్చు ప్రధానమైన సందేశము ఏమిటి?

(4) 15వ కీర్తన మూడు భాగములుగా విభాగించబడిన సాహిత్య కీర్తనయైయున్నది. మూడు భాగములను వ్రాయండి.

(5) తాను దేవుని సన్నిధిలో అతిథిని అని అర్థము చేసుకొను ఆరాధకుని యొక్క వైఖరి ఎలా ఉంటుంది?

(6) కీర్తనలు 15:2-5 ప్రకారం నిజమైన ఆరాధకుని యొక్క రెండు ప్రాముఖ్యమైన గుణములు ఏవి?

(7) యేసు పరిసయ్యులను వేషధారులు అని ఎందుకు పిలచాడు?

(8) మీరు కంటస్థం చేసిన ప్రకటన గ్రంధం 5:9-14ను వ్రాయండి.