Lesson 7: ਯਿਸੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ

ਇਸ ਪਾਠ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹੇਠਾਂ ਦੱਸੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ:

(1) ਯਿਸੂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰ ਦੇ ਕੇਂਦਰੀ ਹੋਣ ਪਹਿਚਾਣ ਕਰਨਾ।

(2) ਇਹ ਸਮਝਣਾ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਵਚਨ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੈ।

(3) ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਵਿੱਚ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਲਈ ਯਿਸੂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਰੀਸ ਕਰਨਾ।

(4) ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਅੱਗੇ ਲਗਾਤਾਰ ਸਮਰਪਣ ਕਰਨ ਦੇ ਮਹੱਤਵ ਦੀ ਸ਼ਲਾਘਾ ਕਰਨਾ।

(5) ਪ੍ਰਤੀਦਿਨ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਯਿਸੂ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਨੂੰ ਵਿਖਾਉਣਾ।

ਮਸੀਹ ਜਿਹਾ ਪਿਆਰ ਮਸੀਹ ਜਿਹੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਹੈ।

ਯਿਸੂ ਦਾ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸੇਵਕਾਈ ਪਿਆਰ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਵਿਖਾਇਆ ਕਿ ਉਸਦੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸੇਵਕਾਈ ਦਾ ਕੇਂਦਰੀ ਬਿੰਦੂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੇ ਲਈ ਪਿਆਰ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਯਿਸੂ ਦੀ ਉਦਾਹਰਨ ਦੇ ਚੱਲਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸੇਵਕਾਈ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਪਿਆਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਨੇਕ ਸਾਮਰੀ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ।

► ਪੜ੍ਹੋ ਲੂਕਾ 10:25-37

ਇਹ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤ ਦੇਣ ਦੇ ਠੀਕ ਪਹਿਲਾਂ ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਇਹ “ਇਨ੍ਹਾਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਗਿਆਨੀਆਂ ਅਤੇ ਬੁੱਧਵਾਨਾਂ ਤੋਂ ਲੁਕਾਇਆ ਅਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਆਣਿਆਂ ਉੱਤੇ ਪਰਗਟ ਕੀਤਾ” (ਲੂਕਾ 10:21)। ਇਹ ਆਤਮਿਕ ਸਮਝ ਦੇ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਪਾਠ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਆਤਮਿਕ ਸਚਿਆਈ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੇ ਲਈ ਦਿਮਾਗੀ ਸਮਝ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ; ਇਸਦੇ ਲਈ ਪਰਕਾਸ਼ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸਚਿਆਈ ਇੰਨੀ ਸਾਧਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਆਤਮਾ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵੀ ਇਸਨੂੰ ਸਮਝ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਇੰਨਾ ਡੂੰਘਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਵਿਦਵਾਨ ਵੀ ਇਸਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਆਪਣੀ ਦਿਮਾਗੀ ਬੁੱਧ ਦੇ ਨਾਲ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।

ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਕੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਸਚਿਆਈ ਨੂੰ ਲੁਕਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਇਸਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦੇ ਹਨ? ਇਸਦੇ ਉੱਤਰ ਵਿੱਚ ਦੋ ਸਿਧਾਂਤ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ।

1. ਆਤਮਿਕ ਸਚਿਆਈ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਸਿਰਫ਼ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ “ਇਸੇ ਪਰਕਾਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਆਤਮਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ ਹੈ।” ਇਸੇ ਕਾਰਨ ਅਸੀਂ ਆਤਮਾ ਦੁਆਰਾ ਸਿਖਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਆਤਮਿਕ ਗੱਲਾਂ ਆਤਮਿਕ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਦੇ ਹਾਂ (1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 2:11, 13)

2. ਆਤਮਿਕ ਸਚਿਆਈ ਸਿਰਫ਼ ਸਵੀਕਾਰ ਵਾਲੇ ਸ੍ਰੋਤਿਆਂ ਤੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪੌਲੁਸ ਅੱਗੇ ਲਿਖਦਾ ਹੈ “ਪਰ ਪ੍ਰਾਣਿਕ ਮਨੁੱਖ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਆਤਮਾ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਕਬੂਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਹ ਉਸ ਦੇ ਲੇਖੇ ਮੂਰਖਤਾਈ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਸੱਕਦਾ ਇਸ ਲਈ ਜੋ ਆਤਮਿਕ ਰੀਤ ਨਾਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜਾਚ ਕਰੀਦੀ ਹੈ” (1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 2:14)।

ਬੀਜ਼ ਬੀਜ਼ਣ ਵਾਲੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤ ਵਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬੀਜ਼ ਦੇ ਫ਼ਲ ਨੂੰ ਸੁਣਨ ਵਾਲੇ ਦਾ ਰਵੱਈਆ ਨਿਰਧਾਰਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ (ਮੱਤੀ 13:1-23)। ਜੋ ਸਚਿਆਈ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਹੀ ਸਚਿਆਈ ਨੂੰ ਸੁਣ ਕੇ ਇਸਨੂੰ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਹਨ।[1]

ਲੂਕਾ 10:25 ਦਾ ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਇਸ ਸਿਧਾਂਤ ਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਅਸਲ ਜੀਵਨ ਦੀ ਉਦਾਹਰਨ ਹੈ। ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਦਾ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਸਚਿਆਈ ਦੇ ਲਈ ਉਸਦੀ ਭੁੱਖ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਨਹੀਂ ਆਇਆ; ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਯਿਸੂ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਕਰਨੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਦਾ ਉੱਤਰ ਸੁਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਫ਼ਲਦਾਇਕ ਜ਼ਮੀਨ ਵਾਲੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ, ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਹੀ ਠਹਿਰਾ ਸਕੇ (ਲੂਕਾ 10:29)।

ਯਿਸੂ ਨੇ ਇਸ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਦਾ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ, ਸਦੀਪਕ ਜੀਵਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਾਂ?” ਇਸਦਾ ਉੱਤਰ ਸ਼ਰਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, “ਤੂੰ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਣੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਜਾਨ ਨਾਲ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਬੁੱਧ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰ ਅਰ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਜਿਹਾ” (ਲੂਕਾ 10:27)।

ਇਹ ਸਾਡੇ ਲਈ ਯਿਸੂ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੀ ਉਦਾਹਰਨ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਹੈ। ਯਿਸੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਿਉਣਾ ਅਤੇ ਸੇਵਕਾਈ ਕਰਨਾ, ਸਾਨੂੰ ਯਿਸੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਨਾਲ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਮਸੀਹ ਜਿਹੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਬਿਨਾਂ ਇਸ ਕੋਰਸ ਦੇ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਪਾਠ ਦਾ ਕੋਈ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਪਿਆਰ ਦੇ ਬਿਨਾਂ – ਪ੍ਰਾਥਨਾ, ਆਗੂਪੁਣਾ, ਸਿੱਖਿਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦਾ ਕੋਈ ਅਸਲ ਮਤਲਬ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।

ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਬਹੁਤ ਸਾਧਾਰਨ ਜਾਪਦਾ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹੋ, “ਜੀ ਹਾਂ, ਸਾਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਨਾਲ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ!” ਪਰ ਪ੍ਰਤੀਦਿਨ ਦੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਬੋਝ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਗੁਆ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਸਾਡੀ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸੇਵਕਾਈ ਕਰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੈ। ਇਹ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਲਈ ਸੇਵਕਾਈ ਕਰੀਏ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਮਸੀਹਤ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੈ। ਮਸੀਹੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਲਈ ਸਾਡੀ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਮਸੀਹ ਜਿਹੇ ਪਿਆਰ ਤੋਂ ਆਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।

ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੇ ਲਈ ਯਿਸੂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਪਿਤਾ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਸੀ। ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਵਿੱਚ ਥਕਾਵਟ ਅਤੇ ਅਕਾਵਟ ਨੂੰ ਦੂਰ ਰੱਖ ਦੇ ਲਈ ਇਹ ਜਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੀ ਸੇਵਕਾਈ ਪਿਤਾ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋਵੇ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪਿਆਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਕੀਤੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਸੇਵਕਾਈ ਜਲਦ ਹੀ ਖਾਲੀ ਅਤੇ ਰਹਿਤ ਬਾਂਝ ਬਣ ਜਾਵੇਗੀ।

ਪਿਤਾ ਦੇ ਲਈ ਯਿਸੂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਦੇ ਤਿੰਨ ਤੱਥ ਸਾਡੇ ਲਈ ਨਮੂਨਾ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ: ਸੰਬੰਧ, ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਭਰੋਸਾ।

ਯਿਸੂ ਨੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਨੇੜਤਾ ਦਾ ਸੰਬੰਧ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖਿਆ

ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰ ਬਾਰ-ਬਾਰ ਯਿਸੂ ਦਾ ਪਿਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਨੇੜਤਾ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਨੂੰ ਵਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਵੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ:

• ਯਿਸੂ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਬਿਆਨ ਵਿੱਚ, “ਭਲਾ, ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਸਾਓ ਭਈ ਮੈਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਲੱਗਾ ਰਹਾਂ?” (ਲੂਕਾ 2:49)

• ਯੂਹੰਨਾ 17 ਦੇ ਵਿੱਚ ਯਿਸੂ ਦੀ ਨੇੜਤਾ ਦੀ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਦੇ ਵਿੱਚ।

• ਸਲੀਬ ਦੇ ਉੱਤੇ ਯਿਸੂ ਦੀ ਦਰਦ ਭਰੀ ਚਿੱਲਾਹਟ ਦੇ ਵਿੱਚ, “ਹੇ ਮੇਰੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ, ਹੇ ਮੇਰੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ, ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕਿਉਂ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ?” (ਮੱਤੀ 27:46)

ਗਤਸਮਨੀ ਦੇ ਬਾਗ਼ ਵਿੱਚ ਯਿਸੂ ਨੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਨੇੜਤਾ ਵਾਲੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ “ਅੱਬਾ, ਪਿਤਾ” ਕਹਿ ਕੇ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕੀਤਾ (ਮਰਕੁਸ 14:36)। ਇਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਸੀ ਜੋ ਪਿਤਾ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਸੀ।

ਯਹੂਦੀਆਂ ਦੀਆਂ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਪ੍ਰਾਥਨਾਵਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕਈ ਨਾਂ ਉਪਯੋਗ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ: ਅਬਰਾਹਾਮ, ਇਸਹਾਕ ਅਤੇ ਯਾਕੂਬ ਦਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ; ਸਾਡੇ ਪੁਰਖਿਆਂ ਦਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ; ਮੁਬਾਰਕ; ਸਮਰੱਥੀ; ਇਸਰਾਏਲ ਨੂੰ ਛੁਡਾਉਣ ਵਾਲਾ। ਯਿਸੂ ਦੇ ਇੱਕ ਨੇੜਤਾ ਵਾਲੇ ਨਾਮ ਅੱਬਾ ਦਾ ਉਪਯੋਗ ਕੀਤਾ। ਯਿਸੂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਨੇੜਤਾ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ।

ਕੈਨੇਥ ਈ. ਬੈਲੀ ਦੇ ਮੱਧ-ਪੂਰਬ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਬਹੁਤ ਸਾਲ ਬਿਤਾਏ। ਉਹ ਲਿਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੱਧ-ਪੂਰਬ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬੱਚੇ ਜੋ ਪਹਿਲਾ ਸ਼ਬਦ ਸਿੱਖਦੇ ਹਨ ਉਹ ਅੱਬਾ ਹੈ। ਅੱਬਾ ਉਹ ਨਾਮ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਬੱਚਾ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਪੁਕਾਰਦਾ ਹੈ।

ਪੌਲੁਸ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਤੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਵੀ ਉਸਨੂੰ “ਅੱਬਾ! ਪਿਤਾ!” ਕਹਿਣ ਦਾ ਸੁਭਾਗ ਹੈ (ਰੋਮੀਆਂ 8:15, ਗਲਾਤੀਆਂ 4:6)। ਅਸੀਂ ਅਜਿਹੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਅਰਾਧਨਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਜੋ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ, ਯਿਸੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਪਿਤਾ ਦੇ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਅਤੇ ਆਰਾਮਦਾਇਕ ਢੰਗ ਨਾਲ ਨਿਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।

ਪਾਸਬਾਨਾਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਸੇਵਕਾਈ ਨੂੰ ਸਾਡੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਨਾਪਣ ਦੇ ਪਰਤਾਵੇ ਵਿੱਚ ਆ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਜੇਕਰ ਸਾਡੀ ਕੀਮਤ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਆਕਾਰ, ਕਲੀਸਿਆ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ, ਜਾਂ ਸਾਡੇ ਸਾਥੀਆਂ ਦੀ ਪਹਿਚਾਣ ਨਾਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਸਫਲਤਾ ਦੇ ਲਈ ਆਪਣੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦਾ ਬਲੀਦਾਨ ਕਰਨ ਦੇ ਪਰਤਾਵੇ ਵਿੱਚ ਆ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਜਦੋਂ ਸਾਡੇ ਯਤਨ ਅਸਫਲ ਰਹਿਣਗੇ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋ ਜਾਵਾਂਗੇ। ਪਰ ਜੇਕਰ ਸਾਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਸਾਡੀ ਸਫਲਤਾ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਅੱਬਾ ਸਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਨਤੀਜਾ ਉਸਦੇ ਉੱਤੇ ਛੱਡ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਉਸਦਾ ਪਿਆਰ ਸਾਡੇ ਕੰਮਾਂ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਯਿਸੂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ

ਧਰਤੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਅੰਤ ਦੇ ਸਮੇਂ, ਯਿਸੂ ਨੇ ਗਵਾਹੀ ਦਿੱਤੀ, “ਮੈਂ ਉਹ ਕੰਮ ਪੂਰਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜੋ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ” (ਯੂਹੰਨਾ 17:4)। ਯਿਸੂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹੜਾ ਕੰਮ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਉਸ ਕੰਮ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।

ਆਪਣੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਯਿਸੂ ਨੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਇੱਛਾ ਬਾਰੇ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਅਤੇ ਵਚਨ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਸਿੱਖਿਆ। ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਦੇ ਦੁਆਰਾ, ਯਿਸੂ ਨੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਇੱਛਾ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਕੀਤਾ।

ਯਿਸੂ ਨੇ ਵਚਨ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਵੀ ਪਿਤਾ ਦੀ ਇੱਛਾ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਕੀਤਾ। ਕਫਰਨਾਹੂਮ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਮਿਸ਼ਨ ਦਾ ਸਾਰ ਯਸਾਯਾਹ ਦੀਆਂ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀਆਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਦੱਸਿਆ (ਲੂਕਾ 4:18-19)। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਯੂਹੰਨਾ ਬਪਤਿਸਮਾ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਦੇ ਸੰਦੇਸ਼ਵਾਹਕਾਂ ਨੂੰ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਮਸੀਹੀ ਸੇਵਕਾਈ ਨੂੰ ਸਾਬਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਯਸਾਯਾਹ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦਾ ਉਪਯੋਗ ਕੀਤਾ (ਮੱਤੀ 11:4-5)। ਯਿਸੂ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ।

ਸਾਰੇ ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਅਸੀਂ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਮਸੀਹੀ ਲੋਕ ਕਠਿਆ ਸਮਿਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵਚਨਾਂ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਸ਼ਹੀਦੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਇਸਤੀਫਾਨ ਦੇ ਅੰਤਿਮ ਸੰਦੇਸ਼ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਪੁਰਾਣੇ ਨੇਮ ਦੇ ਵਚਨ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ (ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 7:1-53)। ਜਦੋਂ ਯਹੂਦੀਆਂ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਮਸੀਹੀਆਂ ਨੂੰ ਯਿਸੂ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਲੋਕ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜ਼ਬੂਰ 2 ਦਾ ਲੰਬਾ ਹਵਾਲਾ ਹੈ (ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 4:24-30, ਜ਼ਬੂਰ 2:1-2)। ਅਰੰਭਿਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਸਨ। ਇਹ ਪ੍ਰਚਾਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਦੇ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੁਭਾਵਿਕ ਭਾਸ਼ਾ ਸੀ।

ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਕਾਂ ਨੇ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਬਦਲਿਆ ਹੈ ਉਹ ਵਚਨਾਂ ਵਾਲੇ ਪੁਰਸ਼ ਸਨ। ਮਾਰਟਿਨ ਲੂਥਰ ਨੇ ਇੱਕ ਪਰੰਪਰਾਗਤ ਧਾਰਮਿਕ ਸਭਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਗਵਾਹੀ ਦਿੱਤੀ, “ਮੈਂ ਵਚਨਾਂ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਬੱਝਾ ਹੋਇਆ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਵਿਵੇਕ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨ ਦਾ ਗੁਲਾਮ ਹੈ।” ਜੌਨ ਵੈਸਲੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ “ਕਿਤਾਬ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ” ਵੱਜੋਂ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਸੀ। ਚਾਰਲਸ ਸਪਰਜਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪ੍ਰਚਾਰਕਾਂ ਨੂੰ ਵਚਨ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਖਾਂਦੇ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੱਕ “ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਈਬਲ ਦਾ ਸਾਰ ਵਹਿਣ ਨਾ ਲੱਗ ਜਾਵੇ। ਹਡਸਨ ਟੇਲਰ ਨੇ ਵਚਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੰਨਾ ਜਿਆਦਾ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਇਆ ਕਿ ਇੱਕ ਲੇਖਕ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਬਾਈਬਲ ਉਹ ਮੌਸਮ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹਡਸਨ ਟੇਲਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ।” ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਬਦਲਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਵਚਨ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ।

[1]ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਯਿਸੂ, ਅਰੰਭਿਕ ਮਸੀਹੀਆਂ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਮਹਾਨ ਪ੍ਰਚਾਰਕਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੇਵਕਾਈ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣਾ ਰਵੱਈਆ ਅਤੇ ਸੋਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨ ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਵਚਨ ਪੌਲੁਸ ਦੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦਾ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਅਧਿਕਾਰ ਸੀ (2 ਤਿਮੋਥਿਉਸ 3:16-17)। ਯਿਸੂ ਨੇ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਸਦੇ ਚੇਲ੍ਹੇ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਲਈ ਸ਼ੁੱਧ ਜਾਂ ਅਲੱਗ ਕੀਤੇ ਜਾਣ। ਇਹ ਵਚਨ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਹੀ ਹੋਣਾ ਸੀ: “ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਚਿਆਈ ਨਾਲ ਪਵਿੱਤ੍ਰ ਕਰ । ਤੇਰਾ ਬਚਨ ਸਚਿਆਈ ਹੈ” (ਯੂਹੰਨਾ 17:17)। ਵਚਨ ਨੇ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਵਿੱਚ ਚੇਲ੍ਹਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਬਣਾਇਆ; ਵਚਨ ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ।

ਅਜਿਥ ਫੈਰਨਾਂਡੋ ਨੇ ਆਪਣਾ ਜੀਵਨ ਸ਼੍ਰੀ ਲੰਕਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸੇਵਕਾਈ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਬਿਤਾਇਆ ਹੈ। ਉਹ ਲਿਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਅਭਿਆਸ ਬਣਾਇਆ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਮੁੱਖ ਬਿਆਨ ਇਸਨੂੰ ਵਚਨ ਦੇ ਆਧਾਰਿਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ। ਇਸਦੇ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਵਚਨਾਂ ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਮਸੀਹੀਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਵਚਨਾਂ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਹੀ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ। ਸੇਵਕਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਲੀਸਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਾਂ।

ਯਿਸੂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖਦਾ ਸੀ

ਯਿਸੂ ਦੀ ਧਰਤੀ ਤੇ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਪਿਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਸੰਬੰਧ ਦਾ ਸਾਰ ਗਤਸਮਨੀ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ “ਪਰ ਮੇਰੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਤੇਰੀ ਮਰਜ਼ੀ ਪੂਰੀ ਹੋਵੇ” (ਮੱਤੀ 26:39)। ਇਹ ਸੰਪੂਰਨ ਭਰੋਸੇ ਅਤੇ ਸਮਰਪਣ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਹੈ।

ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਅੱਗੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਝੁਕਣਾ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਹੈ ਜਿਸ ਤੇ ਅਸੀਂ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਸਾਨੂੰ ਬਾਹਰੀ ਤੌਰ ਤੇ ਝੁਕਣ ਲਈ ਮਜ਼ਬੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਸਾਡਾ ਦਿਲ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਕਾਬੂ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਤੋਂ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਤੇ ਅਸੀਂ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਯਿਸੂ ਪਿਤਾ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਦੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੂੰ ਪਿਤਾ ਦੇ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਭਲਿਆਈ ਤੇ ਪੂਰਨ ਭਰੋਸਾ ਸੀ।

► ਪੜ੍ਹੋ ਯੂਹੰਨਾ 5:1-47

ਯਿਸੂ ਦੀ ਸਾਰੀ ਸੇਵਕਾਈ ਪਿਤਾ ਤੇ ਉਸਦੇ ਨਿਰਭਰ ਰਹਿਣ ਦੇ ਇਸ ਰਵੱਈਏ ਨੂੰ ਵਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਯਹੂਦੀ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ ਇੱਕ ਲੰਗੜੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕਰਨ ਕਰਕੇ ਉਸਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ:

ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੱਚ ਸੱਚ ਆਖਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਪੁੱਤ੍ਰ ਆਪ ਤੋਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸੱਕਦਾ ਪਰ ਜੋ ਕੁਝ ਉਹ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਕਰਦਿਆਂ ਵੇਖਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਜੋ ਕੰਮ ਉਹ ਕਰਦਾ ਹੈ ਸੋ ਪੁੱਤ੍ਰ ਵੀ ਉਵੇ ਹੀ ਕਰਦਾ ਹੈ.... ਮੈਂ ਆਪ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸੱਕਦਾ। ਜਿਹਾ ਮੈਂ ਸੁਣਦਾ ਹਾਂ ਤਿਹਾ ਹੀ ਨਿਆਉਂ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਅਰ ਮੇਰਾ ਨਿਆਉਂ ਸੱਚਾ ਹੈ ਕਿਉਂ ਜੋ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਨਹੀਂ ਭਾਲਦਾ ਪਰ ਉਹ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਜਿਹ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਘੱਲਿਆ (ਯੂਹੰਨਾ 5:19, 30)।

ਯਿਸੂ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਸੀ: “ਮੇਰਾ ਪਿਤਾ ਹੁਣ ਤੀਕੁਰ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹਾਂ” (ਯੂਹੰਨਾ 5:17)। ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਯਿਸੂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸੀ, ਉਹ ਆਪਣੀ ਧਰਤੀ ਦੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਮਿਸ਼ਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਨੀਵੀਂ ਭੂਮਿਕਾ ਦੇ ਅੱਗੇ ਸਮਰਪਣ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਯਿਸੂ ਅਤੇ ਪਿਤਾ ਇੱਕ ਬਰਾਬਰ ਹਨ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਅੱਗੇ ਸਮਰਪਣ ਕੀਤਾ।

ਜਦੋਂ ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੇ ਬਾਅਦ ਫ਼ਰੀਸੀਆਂ ਅਤੇ ਗ੍ਰੰਥੀਆਂ ਨੇ ਉਸਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਯਿਸੂ ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਵੱਲ ਸੰਕੇਤ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਕੰਮਾਂ ਦਾ ਬਚਾਅ ਕੀਤਾ: “ਤਾਂ ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਖਿਆ ਕਿ ਜਾਂ ਤੁਸੀਂ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਪੁੱਤ੍ਰ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਕਰੋਗੇ ਤਾਂ ਜਾਣੋਗੇ ਭਈ ਮੈਂ ਉਹੋ ਹਾਂ ਅਤੇ ਇਹ ਜੋ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਵੱਲੋਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਪਰ ਜਿੱਦਾਂ ਪਿਤਾ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸਿਖਾਲਿਆ ਹੈ ਓਦਾਂ ਹੀ ਮੈਂ ਏਹ ਗੱਲਾਂ ਆਖਦਾ ਹਾਂ” (ਯੂਹੰਨਾ 8:28)। ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੇ ਪੂਰਾ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਕਾਰਨ ਯਿਸੂ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਤਾ ਦੀ ਮਰਜ਼ੀ ਦੇ ਅੱਗੇ ਸਮਰਪਣ ਕੀਤਾ।

ਕਲੀਸਿਆ ਆਗੂਪੁਣੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਠਿਨ ਸੰਤੁਲਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪਾਸਬਾਨਾਂ ਅਤੇ ਕਲੀਸਿਆਈ ਆਗੂਆਂ ਦੇ ਕੋਲ ਮਜ਼ਬੂਤ ਆਗੂਪੁਣੇ ਦੇ ਗੁਣ ਹਨ। ਆਗੂਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਮਜ਼ਬੂਤ ਰਾਏ ਅਤੇ ਵਿਅਕਤੀਤਵ ਹਨ। ਇਹ ਇੱਕ ਆਗੂ ਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਕੀਮਤੀ ਮਸਰੱਥਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਇਸ ਸਮਰੱਥਾ ਦਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਅੱਗੇ ਸਮਰਪਣ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਤੁਲਨ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਦ ਤੱਕ ਅਸੀਂ ਭਰੋਸਾ ਕਰਕੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਇਹ ਸੰਭਾਵਨਾ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਹ ਅੱਗੇ ਝੁਕਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਣੀ ਰਾਏ ਅੱਗੇ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।

ਸ਼ਾਇਦ ਬਾਈਬਲ ਦੀ ਬਿਹਤਰੀਨ ਉਦਾਹਰਨ ਮੂਸਾ ਹੈ। ਮੂਸਾ ਬਹੁਤ ਹਲੀਮ ਸੀ, ਧਰਤੀ ਤੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਹਲੀਮ (ਗਿਣਤੀ 12:3)। ਮੂਸਾ ਮਜ਼ਬੂਤ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਹਲੀਮ ਵੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਫਿਰਊਨ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ, ਜੋ ਮਿਸਰ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਤਾਕਤਵਰ ਮਨੁੱਖ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਢੀਠ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਉਜਾੜ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ। ਮੂਸਾ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ ਆਗੂ ਸੀ। ਪਰ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕ ਗਿਆ ਸੀ। ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਕਲੀਸਿਆਈ ਆਗੂਆਂ ਨੂੰ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਕੁਦਰਤੀ ਗੁਣ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕ ਜਾਣ। ਇਹ ਤਦ ਹੀ ਸੰਭਵ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਭਰੋਸੇ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਨਾਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਸੰਗ ਚੱਲਦੇ ਹਾਂ।

► ਪਿਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਸੰਬੰਧੀ ਇੰਨਾਂ ਤਿੰਨ ਤੱਥਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ (ਸੰਬੰਧ, ਵਚਨ ਦਾ ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਭਰੋਸੇ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਝੁਕਣਾ) ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਨਿੱਜੀ ਤੌਰ ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਚੁਣੌਤੀ ਕਿਹੜੀ ਹੈ?

ਝੂਠੇ ਧਾਰਮਿਕ ਧੜੇ ਜਿਵੇਂ ਮੋਰਮੋਨਿਜ਼ਮ ਅਤੇ ਯਹੋਵਾਹ ਵਿਟਨੈਸ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕੁਝ ਗ਼ੈਰ-ਮਸੀਹੀ ਧਰਮ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਸਲਾਮ ਯਿਸੂ ਦੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੋਣ ਦਾ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਸਿੱਖਿਅਕ ਜਾਂ ਨਬੀ ਮੰਨਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਰਚਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਮਸੀਹ ਵੀ ਮੰਨਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਉਹ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਇਨਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਯਿਸੂ ਸੱਚਮੁੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸੀ।[1]

ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਅਕਸਰ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, “ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਦੇ ਵੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਹਾਂ।”

ਕੀ ਯਿਸੂ ਨੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ? ਜੀ ਹਾਂ, ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਸੁਣਿਆ ਉਹ ਉਸਦੇ ਦਾਅਵਿਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਯਿਸੂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ “ਮੇਰਾ ਪਿਤਾ” ਕਹਿ ਕੇ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਯਹੂਦੀ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦਾ ਯਤਨ ਕੀਤਾ। ਕਿਉਂ? “ਇਸ ਕਾਰਨ ਯਹੂਦੀ ਹੋਰ ਵੀ ਉਹ ਦੇ ਮਾਰ ਸੁੱਟਣ ਦੇ ਮਗਰ ਪਏ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਕੇਵਲ ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ ਨੂੰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਟਾਲਦਾ ਸਗੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਪਿਤਾ ਕਹਿ ਕੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਤੁੱਲ ਬਣਾਉਂਦਾ ਸੀ” (ਯੂਹੰਨਾ 5:18)।

ਯਿਸੂ ਦੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੋਣ ਦੇ ਇੱਕ ਸਭ ਤੋਂ ਸਪੱਸ਼ਟ ਦਾਅਵੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਯਹੂਦੀ ਆਗੂਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੱਚ ਸੱਚ ਕਹਿੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਅਬਰਾਹਾਮ ਦੇ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਮੈਂ ਹਾਂ” (ਯੂਹੰਨਾ 8:58)। ਇਹ ਉਹ ਸ਼ਬਦ ਹਨ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਬਲਦੀ ਹੋਈ ਝਾੜੀ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਮੂਸਾ ਦੇ ਅੱਗੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਉਪਯੋਗ ਕੀਤੇ ਸਨ: “ਤੂੰ ਇਸਰਾਏਲੀਆਂ ਨੂੰ ਐਉਂ ਆਖੀਂ ਕਿ “ਮੈ ਹਾਂ” ਨਾਮੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਘੱਲਿਆ ਹੈ” (ਕੂਚ 3:14)। ਇੰਨਾਂ ਵਚਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਯਿਸੂ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜੋ ਮੂਸਾ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਯਹੂਦੀ ਆਗੂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਕਿ ਇੰਨਾਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਯਿਸੂ ਦਾ ਕੀ ਭਾਵ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸੁੱਟਣ ਦੇ ਲਈ ਪੱਥਰ ਫੜ ਲਏ। ਇਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੁਫ਼ਰ ਦੇ ਲਈ – ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੋਣ ਦਾ ਝੂਠਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਦਿੱਤੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਸਜ਼ਾ ਸੀ (ਲੇਵੀਆਂ 24:16)।

ਯਿਸੂ ਦੀ ਪੇਸ਼ੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਕੈਫ਼ਾ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ, “ਕੀ ਤੂੰ ਮਸੀਹ ਪਰਮਧੰਨ ਦਾ ਪੁੱਤ੍ਰ ਹੈਂ?” ਯਿਸੂ ਦਾ ਉੱਤਰ ਬਹੁਤ ਸਟੀਕ ਸੀ: “ਮੈਂ ਹਾਂ ਅਰ ਤੁਸੀਂ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਪੁੱਤ੍ਰ ਨੂੰ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਬਿਰਾਜਮਾਨ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਆਕਾਸ਼ ਦੇ ਬੱਦਲਾਂ ਨਾਲ ਆਉਂਦਾ ਵੇਖੋਗੇ।” ਇਸ ਉੱਤਰ ਦੇ ਨਾਲ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਹ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਬੈਠਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦਾਨੀਏਲ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਦੱਸਿਆ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਜੋ ਸੰਸਾਰ ਦਾ ਨਿਆਂ ਕਰਨ ਦੇ ਆਵੇਗਾ (ਜ਼ਬੂਰ 110:1 ਅਤੇ ਦਾਨੀਏਲ 7:13-14)। ਕੈਫ਼ਾ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਪਾੜੇ ਅਤੇ ਕਿਹਾ, “ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਕੁਫ਼ਰ ਸੁਣਿਆ ਹੈ” (ਮਰਕੁਸ 14:61-64)।

ਤੁਸੀਂ ਯਿਸੂ ਦੇ ਦਾਅਵਿਆਂ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਦਾ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਧਿਆਨਪੂਰਵਕ ਪੜ੍ਹ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਕਿ ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ।ਉਸਦੇ ਸੁਣਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਦਾਅਵਿਆਂ ਨੂੰ ਸੁਣਿਆ ਅਤੇ ਜਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲਿਆ ਜਾਂ ਉਸਨੂੰ ਝੂਠਾ ਨਬੀ ਅਤੇ ਕੁਫ਼ਰ ਬੋਲਣ ਵਾਲਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮਾਰਨ ਦਾ ਯਤਨ ਕੀਤਾ।

ਜਦੋਂ ਯਿਸੂ ਸਿਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਅਕਸਰ ਚੁੰਗੀ ਲੈਣ ਵਾਲਿਆਂ ਅਤੇ ਪਾਪੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਲੈਂਦਾ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਸਿਰਫ਼ ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਾਇਆ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਸਗੋਂ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਖਾਂਦਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਫ਼ਰੀਸੀਆਂ ਨੇ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਸਵੈ-ਇੱਛਾ ਦੇ ਨਾਲ ਪਾਪੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਖਾਂਦੇ ਹੋਏ ਵੇਖਿਆ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਦੀ ਆਲੋਚਨਾ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਤਿੰਨ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿਛੋਕੜ ਦੇ ਦੋ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਤੱਥਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

1. ਯਿਸੂ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਨਾਲ ਖਾਣ ਦਾ ਅਰਥ ਸੀ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ।[1] ਜਦੋਂ ਯਿਸੂ ਨੇ ਪਾਪੀਆਂ ਦੇ ਖਾਧਾ, ਇਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਜਾਣ-ਬੁੱਝ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਗਤੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਵਿਖਾਇਆ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਉਡੀਕ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕਿ ਲੋਕ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਆਉਣ; ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਕਿਰਿਆਸ਼ੀਲ ਤਰੀਕੇ ਦੇ ਨਾਲ ਗੁਆਚਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ।

2. ਯਿਸੂ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਯਹੂਦੀ ਲੋਕ ਇਹ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਧਰਮੀ ਵਿਅਕਤੀ ਪਾਪੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਯਹੂਦੀ ਧਰਮ ਗੁਰੂਆਂ ਨੇ ਸਿਖਾਇਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਮਸੀਹ ਆਵੇਗਾ, ਉਹ ਦੁਸ਼ਟਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੋਈ ਸੰਗਤੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖੇਗਾ ਅਤੇ ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਧਰਮੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਖਾਵੇਗਾ।

► ਪੜ੍ਹੋ ਲੂਕਾ 15:1-32

ਇਹ ਇੱਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਤਿੰਨ ਹਿੱਸੇ ਹਨ: ਇੱਕ ਗੁਆਚੀ ਹੋਈ ਭੇਡ, ਇੱਕ ਗੁਆਚਿਆ ਸਿੱਕਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਗੁਆਚਿਆ ਹੋਇਆ ਪੁੱਤਰ। ਹਰੇਕ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੁੱਖ ਵਿਸ਼ਾ ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਉਹ ਮਿਲ ਜਾਣਾ ਹੈ ਜੋ ਗੁਆਚ ਗਿਆ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਵਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਪਾਪੀ ਤੌਬਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸਵਰਗ ਵਿੱਚ ਅਨੰਦ ਮਨਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

[2]ਯਹੂਦੀ ਧਰਮ ਗੁਰੂਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਹਾਉਤ ਸੀ: “ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਪਾਪੀ ਦਾ ਨਾਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸਵਰਗ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਅੱਗੇ ਅਨੰਦ ਮਨਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।” ਯਿਸੂ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਉਲਟਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ: “ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਪਾਪੀ ਤੌਬਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸਵਰਗ ਵਿੱਚ ਅਨੰਦ ਮਨਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।” ਯਿਸੂ ਅਤੇ ਦੂਸਰੇ ਧਰਮ ਗੁਰੂਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੀ ਅੰਤਰ ਸੀ? ਪਿਆਰ ਦਾ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਵਿਖਾਇਆ ਕਿ ਪਿਆਰ ਭਰੇ ਦਿਲ ਦੇ ਨਾਲ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਦਾ ਕੀ ਅਰਥ ਹੈ।

ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਪਿਆਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਰੁਤਬਾ ਅਤੇ ਅਹੁਦਾ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਪਿਆਰ ਭਰੇ ਦਿਲ ਨਾਲ ਸੇਵਕਾਈ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਗੁਆਚੇ ਹੋਇਆਂ ਦੇ ਲਈ ਆਪਣੇ ਰੁਤਬੇ ਨੂੰ ਗੁਆ ਦੇਣ ਦੀ ਵੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦੇ ਹਾਂ। ਯਿਸੂ ਪਿਆਰ ਦੇ ਲੋੜਵੰਦ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਵਿਖਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂਆਂ ਦੀ ਅਲੋਚਨਾ ਸਹਿਣ ਦੇ ਲਈ ਵੀ ਤਿਆਰ ਸੀ।

► ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਪੁੱਛੀਏ, “ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਉਜਾੜੂ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਵਿਖਾਓਗੇ?” ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਸਭ ਉੱਤਰ ਦੇਵਾਂਗੇ, “ਜੀ ਹਾਂ।” ਅਸੀਂ ਸਹੀ ਉੱਤਰ ਬਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ! ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ ਇਹ ਪੁੱਛੋ, “ਅਜਿਹਾ ਉਜਾੜੂ ਪੁੱਤਰ ਕੋਣ ਸੀ ਜੋ ਪਿੱਛਲੀ ਵਾਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਮਿਲਿਆ ਸੀ? ਮੈਂ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਿਵੇਂ ਵਿਖਾਇਆ?”

ਯਿਸੂ ਨੇ ਦਰਦ ਸਹਿ ਰਹੇ ਲੋਕਾਂ ਤੇ ਤਰਸ ਕਰਨ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਵਿਖਾਇਆ

ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪੜਦੇ ਹੋਏ, ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹੇ ਪਾਪੀਆਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਜੋ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂਆਂ ਤੋਂ ਭੱਜ ਜਾਂਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਯਿਸੂ ਦੇ ਵੱਲ ਭੱਜੇ ਆਉਂਦੇ ਸਨ? ਪਾਪੀ ਯਿਸੂ ਦੀ ਹਜੂਰੀ ਦੀ ਭਾਲ ਕਿਉਂ ਕਰਦੇ ਸਨ?

ਇਹ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਯਿਸੂ ਨੇ ਪਾਪ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ ਕੀਤਾ; ਉਸਨੇ ਫ਼ਰੀਸੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਉੱਚ ਪੱਧਰੀ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ (ਮੱਤੀ 5:20)। ਪਾਪੀ ਯਿਸੂ ਦੇ ਵੱਲ ਦੋੜਦੇ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਤਰਸ ਦੇ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਪਾਪ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਤਰਸ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਜੋ ਪਾਪ ਦਾ ਗ਼ੁਲਾਮ ਬਣ ਚੁੱਕਾ ਸੀ।

ਅਸੀਂ ਵਿਭਚਾਰ ਵਿੱਚ ਫੜੀ ਗਈ ਔਰਤ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਯਿਸੂ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ। ਜਦੋਂ ਉਸ ਤੇ ਦੋਸ਼ ਲਗਾਉਣ ਵਾਲੇ ਚਲੇ ਗਏ, ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਵੀ ਤੈਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ, ਜਾਹ, ਏਦੋਂ ਅੱਗੇ ਫੇਰ ਪਾਪ ਨਾ ਕਰੀਂ (ਯੂਹੰਨਾ 8:11)। ਯਿਸੂ ਨੇ ਪਾਪ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ; ਉਸਨੇ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਕਿ ਇਹ ਔਰਤ ਆਪਣੇ ਪਾਪ ਵਾਲੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਤਿਆਗ ਦੇਵੇ। ਪਰ ਉਸਨੇ ਸਜ਼ਾ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਤਰਸ ਵਿਖਾਇਆ।

ਲੂਕਾ ਦਾ ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰ ਯਿਸੂ ਦੇ ਤਰਸ ਤੇ ਖਾਸ ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਲੂਕਾ ਜ਼ੱਕੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦੱਸਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਮਸੂਲੀਆ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਬਾਕੀ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂਆਂ ਦੇ ਤਿਆਗ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਵੇਖਣ ਵਾਲਿਆਂ ਹੈਰਾਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਯਿਸੂ ਨੇ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਘਰ ਜਾਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ ਜੋ ਇੱਕ ਪਾਪੀ ਸੀ (ਲੂਕਾ 19:7)।

► ਪੜ੍ਹੋ ਲੂਕਾ 5:12-16

ਇਸ ਚੰਗਿਆਈ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਲੂਕਾ ਅਜਿਹਾ ਵੇਰਵਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਭੀੜ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਵਧਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਛੂਹਿਆ। ਪੁਰਾਤਨ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਕਦੇ ਕੋੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਛੂੰਹਦਾ ਸੀ! ਛੂਤ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਇਹ ਡਾਕਟਰੀ ਤੌਰ ਤੇ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਸੀ। ਅਤੇ ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਲਈ, ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਰਸਮੀ ਤੌਰ ਤੇ ਅਸ਼ੁੱਧ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।

[3]ਯਿਸੂ ਨੇ ਕੋੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਛੂਹਿਆ? ਉਸਨੂੰ ਤਰਸ ਆਇਆ। “ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਤਰਸ ਖਾ ਕੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਲੰਮਾ ਕੀਤਾ ਅਰ ਉਹ ਨੂੰ ਛੋਹ ਕੇ ਕਿਹਾ, ਮੈਂ ਚਾਹੰਦਾ ਹਾਂ,ਤੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਹੋ ਜਾਹ” (ਮਰਕੁਸ 1:41)। ਇਸ ਕੋੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਸਰੀਰਕ ਚੰਗਿਆਈ ਦੀ ਲੋੜ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਚੰਗਿਆਈ ਦੀ ਵੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਕੋੜ੍ਹੀਆਂ ਨੂੰ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਦੂਰ ਰਹਿਣਾ ਪੈਂਦਾ ਸੀ। ਕੋੜ੍ਹ ਪੈਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਸ ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਦੂਸਰੇ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਛੂਹਣ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਬਿਨਾਂ ਛੂਹੇ ਵੀ ਇਸ ਰੋਗੀ ਸਰੀਰ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕਰ ਸਕਦਾ, ਪਰ ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਕੋੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦੂਸਰੇ ਮਨੁੱਖ ਦੁਆਰਾ ਛੂਹੇ ਜਾਣ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ। ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਉਸ ਤੇ ਤਰਸ ਆਇਆ।

ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਯਿਸੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੇਵਕਾਈ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਵੀ ਯਿਸੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਰਸ ਵਾਲਾ ਮਨ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਪਾਪੀ ਲੋਕ ਯਿਸੂ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਵੱਲ ਵੇਖਦੇ ਸਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਨਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰ ਭਰਿਆ ਤਰਸ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਪਾਪੀ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੇਖਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੀ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ?

ਯਿਸੂ ਨੇ ਲੋੜਵੰਦਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਪਿਆਰ ਵਿਖਾਇਆ

ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਆਸਾਨ ਹੈ, “ਮੈਨੂੰ ਲੋੜਵੰਦਾਂ ਤੇ ਤਰਸ ਆਉਂਦਾ ਹੈ;” ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਦੇ ਲਈ ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ ਕਠਿਨ ਹੈ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਸ-ਪਾਸ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਕੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਵਿਖਾਇਆ। ਯਿਸੂ ਦੀ ਸਾਰੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਦੇ ਲਈ ਸੀ। ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ ਯਿਸੂ ਨੇ ਇੱਕ ਸੇਵਕ ਦਾ ਰੂਪ ਧਾਰ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੱਖਣਾ ਕੀਤਾ (ਫਿਲਿੱਪੀਆਂ 2:7)। ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚੇਲ੍ਹਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਕਿਉਂਕਿ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਪੁੱਤ੍ਰ ਵੀ ਆਪਣੀ ਟਹਿਲ ਕਰਾਉਣ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਟਹਿਲ ਕਰਨ ਅਤੇ ਬਹੁਤਿਆਂ ਦੇ ਲਈ ਨਿਸਤਾਰੇ ਦੇ ਮੁੱਲ ਭਰਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਦੇਣ ਆਇਆ” (ਮਰਕੁਸ 10:45)।

ਯਿਸੂ ਦੇ ਚਮਤਕਾਰ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੀ ਕੀਤੀ ਸੇਵਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਚਮਤਕਾਰ ਮਸੀਹ ਦੇ ਮਿਸ਼ਨ ਦੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਸਨ, ਪਰ ਉਹ ਮਨੁੱਖੀ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਿਆਂ ਕਰਨ ਦੇ ਸਾਧਨ ਵੀ ਸਨ। ਕਈ ਵਾਰ ਚਮਤਕਾਰ ਸਿਰਫ਼ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਹੀ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਕਈ ਵਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਲਾਭ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਤਾਕਤ ਜਾਂ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਕਈ ਵਾਰ ਉਸਦੇ ਚਮਤਕਾਰਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ (ਸਬਤ ਦੇ ਦਿਨ) ਉਸਦਾ ਹੋਰ ਜਿਆਦਾ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।

ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚਮਤਕਾਰ ਤਾਕਤਵਰ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਪੱਖ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕੀਤੇ; ਉਸਨੇ ਲੋੜਵੰਦਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਚਮਤਕਾਰ ਕੀਤੇ। ਵਚਨਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦੋ ਸਥਾਨਾਂ ਦੇ ਦਰਜ ਹੈ ਕਿ ਯਿਸੂ ਨੇ ਚਮਤਕਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਮਨ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਫ਼ਰੀਸੀਆਂ ਨੇ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਬਹਿਸ ਕੀਤੀ, “ਉਸ ਦੇ ਪਰਤਾਉਣ ਲਈ ਆਕਾਸ਼ ਵਲੋਂ ਕੋਈ ਨਿਸ਼ਾਨ ਉਸ ਤੋਂ ਮੰਗ ਕੇ ਉਸ ਨਾਲ ਝਗੜਾ ਕਰਨ ਲੱਗੇ” (ਮਰਕੁਸ 8:11)। ਯਿਸੂ ਨੇ ਕੋਈ ਨਿਸ਼ਾਨ ਵਿਖਾਉਣ ਤੋਂ ਮਨ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਫਿਰ ਪੇਸ਼ੀ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਹੇਰੋਦੇਸ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਯਿਸੂ ਉਸਦੇ ਲਈ ਕੋਈ ਚਮਤਕਾਰ ਕਰੇ (ਲੂਕਾ 23:8)। ਯਿਸੂ ਨੇ ਹੇਰੋਦੇਸ ਨੂੰ ਉੱਤਰ ਤੱਕ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਯਿਸੂ ਸ਼ੱਕ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸ੍ਰੋਤਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਮੰਗ ਕਰਨ ਤੇ ਕੋਈ ਚਮਤਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਸੀ।

ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਯਿਸੂ ਨੇ ਹੇਰੋਦੇਸ ਅੰਤੀਪਾਸ ਦੇ ਲਈ ਕਿਸੇ ਚਮਤਕਾਰ ਨੂੰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਮਛਵਾਰੇ ਦੀ ਸੱਸ ਨੂੰ , ਕੋੜ੍ਹੀਆਂ ਨੂੰ, ਅੰਨ੍ਹੇ ਭਿਖਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਅਤੇ ਭੂਤਾਂ ਦੇ ਜ਼ਕੜੇ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂਂ ਚੰਗਿਆਂ ਕੀਤਾ ਜੋ ਇਸਦੇ ਬਦਲੇ ਉਸਨੂੰ ਕੁਝ ਵੀ ਵਾਪਿਸ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਨ। ਉਸਨੇ ਅਜਿਹੇ 5,000 ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਖੁਵਾਇਆ ਜੋ ਧੰਨਵਾਦੀ ਨਾ ਹੋ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡ ਗਏ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਮਹਾਂ-ਜਾਜਕ ਦੇ ਸੇਵਕ ਨੂੰ ਚੰਗਿਆਂ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਫੜਣ ਦੇ ਲਈ ਆਇਆ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚਮਤਕਾਰਾਂ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਲੋੜਵੰਦਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ।

ਪਾਸਬਾਨਾਂ ਅਤੇ ਕਲੀਸਿਆਈ ਆਗੂਆਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਆਪਣੇ ਫੈਸਲਿਆਂ ਨੂੰ ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਬਣਾ ਕੇ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਲੈ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਸਾਡੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਗ਼ਰੀਬਾਂ ਦੀ ਬਜਾਏ ਜਿਆਦਾ ਸਮਾਂ ਧਨੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਿਤਾਉਂਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, “ਵਿਉਪਾਰੀ ਲੋਕ ਕਲੀਸਿਆ ਦੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।” ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਵਿਧਵਾ ਦੇ ਕੋਲ ਜਾਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕਿਸੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਅਧਿਕਾਰੀ ਦੇ ਕੋਲ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਬਹਾਨਾ ਲਗਾ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, “ਉਹ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਵਿਅਕਤੀ ਹੈ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੰਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।” ਯਿਸੂ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਯਿਸੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੇਵਕਾਈ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਯਿਸੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੇਵਕ ਬਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਉਸੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਸਾਨੂੰ ਸੇਵਾ ਕਰਵਾਉਣ ਦੀ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ (ਮੱਤੀ 20:28)। ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਕਿਉਂ ਜੋ ਅਸੀਂ ਆਪਣਾ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਮਸੀਹ ਯਿਸੂ ਦਾ ਪਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਭਈ ਉਹ ਪ੍ਰਭੁ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਆਪ ਯਿਸੂ ਦੇ ਨਮਿੱਤ ਤੁਹਾਡੇ ਦਾਸ ਹਾਂ” (2 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 4:5)।

ਕੁਝ ਪਾਸਬਾਨ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ, “ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਚੰਗੀ ਸਿੱਖਿਆ ਹੈ। ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਕਿਸਾਨ ਦਾ ਸੇਵਕ ਨਹੀਂ ਹਾਂ!” ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਕਦੇ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ। ਪੌਲੁਸ ਦੇ ਕੋਲ ਸਭ ਤੋਂ ਬਿਹਤਰ ਸਿੱਖਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਮਸੀਹ ਦੇ ਕਾਰਨ ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ ਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਦਾਸ ਬਣ ਗਿਆ। ਉਹ ਕਹਿ ਸਕਦਾ ਸੀ, “ਮੇਰੀ ਸਿੱਖਿਆ ਵੱਲ ਵੇਖੋ; ਮੈਂ ਯਹੂਦੀ ਸਾਹਿਤ, ਯੂਨਾਨੀ ਫਲਸਫੇ ਅਤੇ ਮਸੀਹੀ ਧਰਮ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਿਖਲਾਈ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਮਹਾਂ-ਸਭਾ, ਯੂਨਾਨੀ ਉੱਚ-ਅਦਾਲਤ ਅਤੇ ਰੋਮੀ ਅਦਾਲਤ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬੋਲ ਸਕਦਾ ਹਾਂ। ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਸੁਆਮੀ ਯਿਸੂ ਦੀ ਖਾਤਿਰ ਕੁਰਿੰਥੁਸ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਘੱਟ ਪੜੇ ਲਿਖੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਵੀ ਦਾਸ ਹਾਂ।”

ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਯਿਸੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੇਵਕਾਈ ਕਰਨੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਦਾਸ ਜਿਹੀ ਹਲੀਮੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਸੇਵਕਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਸਾਡੀ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਕਿਸੇ ਰਾਜਪਾਲ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸ਼ਾਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ। ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਯਿਸੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਹਲੀਮ ਸੇਵਕ ਬਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਦਯਾ ਕਰ ਕਰਕੇ ਪਿਆਰ ਵਿਖਾਇਆ

► ਪੜ੍ਹੋ ਮੱਤੀ 5:43-48

ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸਿਖਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਵਰਗੀ ਪਿਤਾ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੰਪੂਰਨ ਹੋਣ ਇਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਉਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਜਿਵੇਂ ਸਵਰਗੀ ਪਿਤਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸਤਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਲਈ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਕਰਨਾ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਪਿਆਰ ਵਿਖਾਉਗੇ ਤਾਂ ਸੰਸਾਰ ਜਾਣੇਗਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਸਵਰਗੀ ਪਿਤਾ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਹੋ।

ਯਿਸੂ ਦੇ ਪਹਾੜੀ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ 200 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ, ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਗ੍ਰੰਥੀ ਨੇ ਸਿੱਖਿਆਵਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਸੰਗ੍ਰਿਹ ਨੂੰ ਲਿਖਿਆ ਜਿਸਨੂੰ ਸਿਰਾਕ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਧਿਆਨ ਦਿਉ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਹਾਇਤਾ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਨਾ ਰੱਖਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਨਾ ਸਿਖਾਇਆ:[4]

• ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕੋਈ ਭਲਾ ਕੰਮ ਕਰੋ ਤਾਂ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਪੱਕਿਆਂ ਕਰੋ ਕਿ ਇਸਦਾ ਲਾਭ ਕਿਸਨੂੰ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਹੈ; ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡਾ ਕੰਮ ਬਰਬਾਦ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।

• ਹਲੀਮ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਭਲਾ ਕਰੋ, ਪਰ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਾ ਦਿਉ ਜੋ ਭਗਤ ਨਹੀਂ ਹਨ।

• ਅਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਖਾਣਾ ਨਾ ਦਿਉ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਦਯਾ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਹੀ ਵਿਰੁੱਧ ਉਪਯੋਗ ਕਰਨਗੇ। ਜੋ ਵੀ ਭਲਾ ਕੰਮ ਤੁਸੀਂ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਲਈ ਕਰੋਗੇ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਉਸਦੀ ਦੁਗਣੀ ਮੁਸੀਬਤ ਤੁਹਾਡੇ ਤੇ ਲਿਆਉਣਗੇ।

• ਮਹਾਂ-ਪ੍ਰਤਾਪੀ ਆਪ ਪਾਪੀਆਂ ਨਾਲ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਦੇਵੇਗਾ।

• ਚੰਗੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਦਿਓ, ਪਰ ਪਾਪੀਆਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਾ ਕਰੋ।

ਯਿਸੂ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਨ ਸੀਰਾ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਨੂੰ ਯਹੂਦੀਆਂ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਧਰਮ ਸ਼ਾਸਤਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਤੁਸਾਂ ਸੁਣਿਆਂ ਹੈ ਜੋ ਇਹ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਵੈਰੀ ਨਾਲ ਵੈਰ ਰੱਖ,” (ਮੱਤੀ 5:43) ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਨੇ ਇਸੇ ਲਿਖਤ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਸਿਰਾਕ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ, “ਭਲਿਆਈ ਸਿਰਫ਼ ਧਰਮੀਆਂ ਦੇ ਲਈ ਕਰੋ। ਆਪਣੇ ਭਲੇ ਕੰਮ ਦੁਸ਼ਟਾਂ ਤੇ ਬਰਬਾਦ ਨਾ ਕਰੋ।”

► ਹੁਣ ਮੱਤੀ 5:43-48 ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਪੜ੍ਹੋ। ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਵੇਖ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਯਿਸੂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਿਉਂ ਕੀਤਾ?

ਪੁਰਾਣੇ ਨੇਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਸਿਖਾਇਆ। ਇਹ ਨਵੀਂ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦਾ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਹੈ ਜੋ ਪੁਰਾਣੇ ਨੇਮ ਦੀ ਇੱਕ ਕਲਾਸ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕਾਲਜ਼ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ।

ਤੁਹਾਡਾ ਗੁਆਂਢੀ ਕਲੀਸਿਆ ਦਾ ਦੁਸ਼ਮਣ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਲੰਘਦੇ ਹੋ, ਉਹ ਗਾਲਾਂ ਕੱਢਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਪਸ਼ੂਆਂ ਨੂੰ ਚੋਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਤੂਫਾਨੀ ਮੀਂਹ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਤੁਸੀਂ ਵੇਖਦੇ ਹੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਗੁਆਂਢੀ ਦੀ ਗਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਭੱਜ ਰਹੀ ਹੈ। ਤੁਹਾਡੀ ਤੁਹਾਡੇ ਗੁਆਂਢੀ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਕੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਹੈ?

1. ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਸੋਟਾ ਲੈ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਭਜਾ ਦੇਵੋਗੇ?

ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਕੀ ਇਹ ਉੱਤਰ ਨਹੀਂ ਹੈ!

2. ਤੁਸੀਂ ਇਸਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ, “ਇਹ ਮੇਰੀ ਸਮੱਸਿਆ ਨਹੀਂ ਹੈ?”

ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੇ ਇਹ ਵਿਕਲਪ ਚੁਣਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਇਹ ਗੁਆਂਢੀ ਦੀ ਗਾਂ ਹੈ, ਮੇਰੀ ਗਾਂ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਤੇ ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹਾ, ਇਸਦੇ ਇਲਾਵਾ, ਮੇਰਾ ਗੁਆਂਢੀ ਮੈਨੂੰ ਪਸੰਦ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ; ਉਹ ਮੇਰੀ ਸਹਾਇਤਾ ਦੀ ਸ਼ਲਾਘਾ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ।”

3. ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਕੂਚ 23:4 ਦੀ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਕਰਦੇ ਹੋ? “ਜਦ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਵੈਰੀ ਦੇ ਬਲਦ ਅਥਵਾ ਖੋਤੇ ਨੂੰ ਖੁੱਲ੍ਹਾ ਫਿਰਦਾ ਵੇਖੇਂ ਤਾਂ ਤੂੰ ਜਰੂਰ ਉਹ ਉਸ ਨੂੰ ਮੋੜ ਦੇਹ।”

ਪੁਰਾਣੇ ਨੇਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਕੂਚ 23 ਦਾ ਘੱਟ ਅਤੇ ਸਿਰਾਕ ਦਾ ਜਿਆਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦੇਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਸਿੱਖਿਆ ਪਸੰਦ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰ ਸਕਣ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰ ਸਕਣ! ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਸਵਰਗੀ ਪਿਤਾ ਭਲਿਆਂ ਅਤੇ ਬੁਰਿਆਂ ਦੋਨਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।”

ਇਹ ਅਸਲ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਵਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ? ਆਪਣੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ ਹਲਾਤਾਂ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰੋ:

ਜਨਤਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤੁਹਾਡਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਦਿਸ਼ਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਤੋਂ ਅਜਿਹੇ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ ਜਿੰਨਾਂ ਨਾਲ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਫਸਾ ਸਕਣ; ਉਹ ਤੁਹਾਡੀ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਝੂਠੇ ਸਿੱਖਿਅਕ ਹੋ; ਉਹ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝਾ ਅਜਿਹਾ ਕਰੋਗੇ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੁਸੀਬਤ ਵਿੱਚ ਪੈ ਜਾਓ। ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰੋਗੇ?

1. ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਭਜਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵਾਪਿਸ ਨਾ ਆਉਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ?

2. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋ ਜਿਵੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਕੀਤਾ?

3. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਗ਼ਲਤੀਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸੱਚੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹੋ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਦੇ ਨਾਲ ਉੱਤਰ ਦਿੰਦੇ ਹੋ?

ਫ਼ਰੀਸੀਆਂ ਨੇ ਹਰ ਤਰੀਕੇ ਦੇ ਨਾਲ ਯਿਸੂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਦਾ ਯਤਨ ਕੀਤਾ। ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਗ਼ਲਤੀਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸੱਚਾ ਸੀ; ਪਰ ਉਹ ਸਦਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਵਾਲਾ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਦਾ ਸੀ।

ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਯਿਸੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੇਵਕਾਈ ਕਰਨੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਜਰੂਰ ਹੀ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਯਿਸੂ ਦੀ ਇੱਕ ਸਭ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਮੰਗ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸਿੱਖਿਆ ਹੈ। ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਸਾਡੇ ਸੰਦੇਸ਼ ਤੋਂ ਮੁੜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਸਤਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਸਭ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਲਈ ਪਿਆਰ ਵਿਖਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦੇ ਬਾਰੇ ਲਿਖਣਾ ਬਹੁਤ ਆਸਾਨ ਹੈ। ਪਰ ਪ੍ਰਤੀਦਿਨ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਪਿਆਰ ਵਿਖਾਉਣਾ ਬਹੁਤ ਕਠਿਨ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਯਿਸੂ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਨੂੰ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਫਿਰ ਹੀ ਅਸੀਂ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।

ਕੀ ਯਿਸੂ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਨਾ ਸੰਭਵ ਹੈ? ਵਚਨ ਸਾਨੂੰ ਸਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਯੋਗਤਾ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਸੀਂ ਉਸਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੋਚ ਸਕੀਏ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਨਵਾਂ ਆਤਮਾ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਸਤਾਂ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਜਿੰਨਾਂ ਦੀ ਇੱਛਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸਵੈ-ਇੱਛਾ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਬੁਲਾਹਟ ਅਨੁਸਾਰ ਜੀ ਸਕੀਏ (ਹਿਜਕੀਏਲ 36:26-27)। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਨੂੰ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਸੁਣੋ ਕਿ ਓਸਵਾਲਡ ਚੈਂਬਰਜ਼ ਨੇ ਪ੍ਰਤੀਦਿਨ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦੇ ਬਾਰੇ ਕੀ ਕਿਹਾ:

ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਦਰਸ਼ਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਤਾਂ ਜੀਵਨ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਉਤਸੁਕਤਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ, ਅਤੇ ਕੋਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਜਾਂ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਉਸਦੀ ਭਗਤੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਅੱਗਲਾ ਕਦਮ ਚੁੱਕਣ ਦੇ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਰਬ-ਸ਼ਕਤੀਮਾਨ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਦੀ ਲੋੜ ਪੈਂਦੀ ਹੈ... ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜਿਆਦਾ ਇਸਦੇ ਲਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਦੀ ਲੋੜ ਪੈਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਰਹਿਣ ਦੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ, ਤਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਅੱਗਲਾ ਕਦਮ ਚੁੱਕ ਸਕੀਏ।

ਜੋ ਗੱਲ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਲਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਲਈ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਗਵਾਹੀ ਨੂੰ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੈ ਉਹ ਸਥਿਰ ਧੀਰਜ ਹੈ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਵੀ ਜਦੋਂ ਸਾਡਾ ਕੰਮ ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਵੇਖਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਅਤੇ ਇੱਕ ਬਿਨਾਂ ਹਾਰ ਵਾਲੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਜਿਉਣ ਦਾ ਇੱਕ ਹੀ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵੱਲ ਵੇਖਦੇ ਰਹੀਏ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੋਂ ਪੁੱਛੋ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਜੀ ਉੱਠੇ ਮਸੀਹ ਦੇ ਉੱਤੇ ਲਗਾ ਕੇ ਰੱਖੇ...[1]

ਅਸੀਂ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇਸ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਬਣਾਈ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ? ਅਸੀਂ ਪ੍ਰਤੀ ਹਫ਼ਤੇ, ਪ੍ਰਤੀ ਸਾਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀ ਦੇ ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਪਿਆਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ? ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਤੀਦਿਨ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਯਿਸੂ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਮਸੀਹ ਦੇ ਮਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ।

ਯਿਸੂ ਦੇ ਮਨ ਦਾ ਇੱਕ ਵਰਣਨ

► ਪੜ੍ਹੋ ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ 2:1-16.

ਫ਼ਿਲਿੱਪੈ ਦੀ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪੌਲੁਸ ਦੁਆਰਾ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੀ ਹਦਾਇਤ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਦਿਸ਼ਾ-ਨਿਰਦੇਸ਼ ਹੈ। ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਨਿੱਜੀ ਝਗੜੇ ਦੇ ਕਾਰਨ ਫੁੱਟ ਪੈ ਗਈ ਹੈ, ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਲਿਖਿਆ, “ਧੜੇਬਾਜ਼ੀਆਂ ਅਥਵਾ ਫੋਕੇ ਘੁਮੰਡ ਨਾਲ ਕੁਝ ਨਾ ਕਰੋ ਸਗੋਂ ਤੁਸੀਂ ਅਧੀਨਗੀ ਨਾਲ ਇੱਕ ਦੂਏ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਉੱਤਮ ਜਾਣੋ। ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰੇਕ ਜਣਾ ਆਪਣੇ ਹੀ ਹਾਲ ਉੱਤੇ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਹਰੇਕ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਹਾਲ ਉੱਤੇ ਵੀ ਨਿਗਾਹ ਕਰੇ” (ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ 2:3-4)।

ਉਹ ਇਸਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ? ਤਦ ਹੀ ਜੇਕਰ ਉਹ ਪੌਲੁਸ ਦੀ ਹਦਾਇਤ ਦੀ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਕਰਦੇ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਉਹੀ ਸੁਭਾਓ ਹੋਵੇ ਜੋ ਮਸੀਹ ਯਿਸੂ ਦਾ ਸੀ” (ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ 2:5)।

ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਅਜਿਹੀਆਂ ਚਾਰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਬਣਾਈ ਜੋ ਮਸੀਹੀ ਜੀਵਨ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹਨ।[2] ਇਹ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਮਸੀਹੀ ਗਵਾਹੀ ਨੂੰ ਅਤੇ ਮਸੀਹੀ ਸੇਵਕਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਕਿਹਾ:

(1) ਸੁਆਰਥ ਦੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਨਾ ਕਰੋ (ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ 2:3)।

ਫੋਕਾ ਸੁਆਰਥ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ, “ਇਸ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਕੀ ਫਾਇਦਾ ਹੈ? ਇਸ ਨਾਲ ਮੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਲਾਭ ਮਿਲ ਸਕਦਾ ਹੈ?” ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਲਪਨਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, “ਇਸ ਵਿੱਚ ਮੇਰਾ ਕੀ ਫਾਇਦਾ ਹੈ?” ਕੋੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜਾਂ ਸਲੀਬ ਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ? ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਨਹੀਂ!”

ਪੌਲੁਸ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਜੇਕਰ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਮਸੀਹ ਦਾ ਮਨ ਹੈ- ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ-ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਕੁਝ ਵੀ ਫੋਕੇ ਸੁਆਰਥ ਦੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗੇ।” ਸਾਡਾ ਰਵੱਈਆ ਇੱਕ ਸੇਵਕ ਵਾਲਾ ਹੋਵੇਗਾ। ਅਸੀਂ ਪੁੱਛਾਂਗੇ, ਮੈਂ ਕਿਵੇਂ ਸੇਵਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ?” ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਿ “ਮੇਰੀ ਸੇਵਾ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ?”

(2) ਫੋਕੇ ਘਮੰਡ ਦੇ ਨਾਲ ਕੁਝ ਨਾ ਕਰੋ (ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ 2:3)।

ਫੋਕਾ ਘਮੰਡ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ, ਇਸਦੇ ਨਾਲ ਮੈਂ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਵਿਖਾਂਗਾ?” “ਕੀ ਲੋਕ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਣਗੇ?” ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਲਪਨਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, “ਕੀ ਲੋਕ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਣਗੇ? ਖੂਹ ਦੇ ਕੋਲ ਸਾਮਰੀ ਇਸਤਰੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ? ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ!

ਪੌਲੁਸ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਜੇਕਰ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਮਸੀਹ ਦਾ ਮਨ ਹੈ-ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਯਿਸੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ-ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਕਦੇ ਵੀ ਫੋਕੇ ਘਮੰਡ ਨਾਲ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗੇ।” ਅਸੀਂ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਵਿਖਾਉਣ ਦੇ ਮੌਕਿਆਂ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਾਂਗੇ, ਆਪਣੇ ਰੁਤਬੇ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਵਾਲੇ ਮੌਕਿਆਂ ਦੇ ਲਈ ਨਹੀਂ।

(3) ਸਭ ਕੰਮ ਬਿਨਾਂ ਬੁੜ-ਬੁੜ ਕੀਤੇ ਕਰੋ (ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ 2:14)।

ਬੁੜ-ਬੁੜ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਨਾਲੋਂ ਵਧੀਆ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ!” ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਲਪਨਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, “ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚੇਲ੍ਹਿਆਂ ਦੇ ਪੈਰ ਧੋਣ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਮੈਂ ਇੱਕ ਸਿੱਖਿਅਕ ਹਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਵਧੀਆ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।” ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ!

ਪੌਲੁਸ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਜੇਕਰ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਮਸੀਹ ਦਾ ਮਨ ਹੈ-ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ-ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਬਿਨਾਂ ਬੁੜ-ਬੁੜ ਕਰਨ ਦੇ ਸੇਵਕਾਈ ਕਰਾਂਗੇ-ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਕਠਿਨ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬਿਨਾਂ ਬੁੜ-ਬੁੜ ਕੀਤੇ ਸੇਵਾ ਕਰਾਂਗੇ।” ਅਸੀਂ ਜਾਣ ਲਵਾਂਗੇ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਹੈ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੀ ਹੈ, ਇਹ ਸੇਵਕਾਈ ਦੀਆਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਸਾਡੀ ਧਾਰਨਾ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

ਹੈਲੇਨ ਰੋਜ਼ਵਿਆਰੇ ਵੀਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਮਹਾਨ ਮਿਸ਼ਨਰੀ ਸੀ। ਉਹ ਇੱਕ ਮੈਡੀਕਲ ਡਾਕਟਰ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਕੈਮਬ੍ਰਿਜ਼ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਜ਼ਾਇਰ ਨਾਮਕ ਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਿਸ਼ਨਰੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਹਸਪਤਾਲ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਉੱਥੇ ਕੋਈ ਸਮੱਗਰੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਪਹਿਲਾ ਕਦਮ ਇੱਟਾਂ ਬਣਾਉਣਾ ਸੀ। ਡਾ. ਰੋਜ਼ਵਿਆਰੇ ਨੇ ਅਫਰੀਕਨ ਕਾਮਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਭੱਠੇ ਤੇ ਆਪ ਕੰਮ ਕੀਤਾ।

ਜਦੋਂ ਉਹ ਇੱਟਾਂ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਕੋਮਲ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲਹੂ ਵਹਿਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਬੁੜ-ਬੁੜਾਉਣਾ ਅਰੰਭ ਕੀਤਾ, “ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਮੈਂ ਅਫਰੀਕਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਰਜ਼ਨ ਬਣਨ ਦੇ ਲਈ ਆਈ ਸੀ, ਇੱਟਾਂ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਨਹੀਂ! ਬੇਸ਼ੱਕ ਇਸ ਨੀਵੇਂ ਕੰਮ ਨੂੰ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਹੋਰ ਲੋਕ ਹਨ।”

ਕੁਝ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਇੱਕ ਅਫਰੀਕਨ ਕਾਮੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਡਾਕਟਰ ਜੀ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਸਰਜ਼ਰੀ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਡਾਕਟਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਡਰਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇੱਟਾਂ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਉਂਗਲੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਸਾਡੀ ਹੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੂਨ ਵਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੀ ਭੈਣ ਹੋ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।” ਰੋਜ਼ਵਿਆਰੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਦਮ ਸਮਝ ਆ ਗਈ, “ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ਼ ਸਰਜ਼ਨ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਨਹੀਂ ਭੇਜਿਆ; ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਮਸੀਹ ਦਾ ਪਿਆਰ ਵਿਖਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਹੈ।”

(4) ਤੁਸੀਂ ਸਭ ਕੰਮ ਬਿਨਾਂ ਝਗੜੇ ਦੇ ਕਰੋ (ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ 2:14)।

ਝਗੜਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਹਾਂ, ਪ੍ਰਭੂ, ਪਰ....” ਮੈਂ ਆਗਿਆ ਪਾਲਣ ਕਰਨ ਦਾ ਇਛੁੱਕ ਹਾਂ, ਪਰ...” ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਲਪਨਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, “ਪਿਤਾ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸੇਵਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹਾਂ: ਇਸਨੂੰ ਇਸਨੂੰ ਇੰਨਾ ਕਠਿਨ ਕਿਉਂ ਬਣਾ ਰਹੇ ਹੋ?” ਅਸੀਂ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਪਿਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਝਗੜਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ।

ਪੌਲੁਸ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਜੇਕਰ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਮਸੀਹ ਵਾਲਾ ਮਨ ਹੈ-ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਮਸੀਹ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੋਚਦੇ ਹਾਂ-ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਝਗੜਾ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗੇ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਆਸਾਨ ਰਾਹ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਾਂਗੇ।” ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਸੌਖੇ ਰਾਹ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਨਾਲ ਸਮਝੌਤਾ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗੇ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਅੱਗੇ ਸਾਡਾ ਉੱਤਰ ਹੋਵੇਗਾ “ਹਾਂ, ਪ੍ਰਭੂ।” ਅਸੀਂ ਮਸੀਹ ਵਾਲਾ ਮਨ ਰੱਖਾਂਗੇ।

ਕਿਉਂਕਿ ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿੱਚ ਮਸੀਹ ਦਾ ਮਨ ਰੱਖਣ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦਿੱਤਾ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਸੰਭਵ ਹੈ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਹਲੀਮ, ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਆਤਮਾ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਹਨ ਜੋ ਯਿਸੂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਸਨ। ਅਸੀਂ ਮਸੀਹ ਜਿਹਾ ਮਨ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ?

ਸਾਡੇ ਮਨ ਵਚਨਾਂ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਪਰਿਵਰਤਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ

ਇਸ ਪਾਠ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੇਖਿਆ, ਕਿ ਵਚਨ ਸਾਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਕਿਵੇਂ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਯਿਸੂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਸੀ। ਰਸੂਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਸਨ। ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਹਰੇਕ ਲੰਬੀ ਚੱਲਣ ਵਾਲੀ ਆਤਮਿਕ ਬੇਦਾਰੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਅਰੰਭ ਹੋਈ ਹੈ।

ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਫ਼ਿਲਿੱਪੈ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਹ ਜੀਵਨ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਨਾਲ ਫੜੀ ਰੱਖਣ (ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ 2:16)। ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਭਰੋਸਾ ਅਤੇ ਸਮਰਪਣ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਚਾਣਨ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ।

ਅਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਪੂਰਨ ਅਧਿਐਨ ਦੁਆਰਾ ਹੀ ਮਸੀਹ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੋਚਣਾ ਅਰੰਭ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਮਸੀਹ ਵਾਲਾ ਮਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰੀਏ। ਇਸਦਾ ਅਰਥ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਣ ਦੇ ਲਈ ਇਬਰਾਨੀ ਅਤੇ ਯੂਨਾਨੀ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨਾ ਪਵੇਗਾ; ਇਸਦਾ ਅਰਥ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਬਾਈਬਲ ਟੀਕੇ ਦੀ ਵੱਡੀ ਲਾਈਬ੍ਰੇਰੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ; ਇਸਦਾ ਸਾਧਾਰਨ ਤੌਰ ਤੇ ਅਰਥ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਨਾਲ ਸਮਾਂ ਬਿਤਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੁਹਾਡੀ ਪ੍ਰਤੀਦਿਨ ਦੀ ਖੁਰਾਕ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਮਸੀਹੀਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਵਚਨ ਸਾਡਾ ਪ੍ਰਤੀਦਿਨ ਦਾ ਭੋਜਨ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਕਿਸੇ ਫ਼ਰਜ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਇੱਕ ਅਨੰਦਮਈ ਕੰਮ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਕਿਸੇ ਤੰਦਰੁਸਤ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਕਹਿੰਦਾ, “ਅੱਜ ਤੁਹਾਨੂੰ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ! ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਖਾਣਾ ਨਹੀਂ ਖਾਉਗੇ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਬਿਮਾਰ ਹੋ ਜਾਉਗੇ।” ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਸ ਇਹੀ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਚੰਗੇ ਖਾਣੇ ਨੂੰ ਉਪਲੱਭਧ ਕਰਾਏ, ਅਤੇ ਤੰਦਰੁਸਤ ਵਿਅਕਤੀ ਖਾਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ! ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਵਚਨ ਹਰੇਕ ਭੁੱਖੇ ਮਸੀਹੀ ਦਾ ਭੋਜਣ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਖਾਂਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਮਨ ਮਸੀਹ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਪਰਿਵਰਤਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਸੀਹੀ ਨਵਾਂ ਜਨਮ ਪਾਏ ਹੋਏ ਹਨ, ਪਰ ਉਹ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੋਚਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਨੂੰ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਹੋਣ ਦੇ ਸਮੇਂ ਸੋਚਦੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨ ਮਸੀਹ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਪਰਿਵਰਤਿਤ ਨਹੀਂ ਹੋਏ ਹਨ। ਅਜਿਹਾਂ ਕਿਉਂ?

ਸਾਨੂੰ ਨਵੇਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਆਪਣੇ ਮਨ ਨੂੰ ਮਸੀਹ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੋਚਣ ਵਾਲੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਪਰਿਵਰਤਿਤ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਮਸੀਹੀ ਬਣਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਜਰੂਰਤਾਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਸੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਤੁਸੀਂ ਇੱਕ ਗ਼ਰੀਬ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਸੀ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਸੋਚਦੇ ਸੀ, “ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਆਪ ਪੈਸਿਆਂ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ। ਮੈਂ ਇਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਦੇ ਸਕਦਾ।” ਇੱਕ ਮਸੀਹੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨ ਵਿੱਚ ਪੜਦੇ ਹੋ, “ਜਿਹੜਾ ਦੀਣਾਂ ਨੂੰ ਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਨੂੰ ਕੋਈ ਥੁੜ ਨਾ ਹੋਵੇਗੀ” (ਕਹਾਉਤਾਂ 28:27)। ਤੁਸੀਂ ਯਿਸੂ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਸੁਣਦੇ ਹੋ, “ਦਿਓ ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ, ਪੂਰਾ ਮੇਪ ਦੱਬ ਦੱਬ ਕੇ ਹਿਲਾ ਹਿਲਾ ਕੇ ਅਤੇ ਡੁਲ੍ਹਦਾ ਹੋਇਆ ਤੁਹਾਡੇ ਪੱਲੇ ਪਾਉਣਗੇ ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਸ ਮੇਪ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਮਿਣਦੇ ਹੋ ਉਸੇ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਮੁੜ ਮਿਣਿਆ ਜਾਵੇਗਾ” (ਲੂਕਾ 6:38)। ਤੁਸੀਂ ਪੈਸੇ ਦੇ ਬਾਰੇ ਮਸੀਹ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੋਚਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹੋ। ਤੁਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨ ਦੁਆਰਾ ਮਸੀਹ ਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ।

ਮਸੀਹੀ ਬਣਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਸੀਂ ਸਾਡਾ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਨ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਦੇ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਸਾਨੂੰ ਦੁੱਖ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਕ੍ਰੋਧ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਦੇ ਸੀ। ਪਰ ਮਸੀਹੀਆਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ, ਅਸੀਂ ਪੜਦੇ ਹਾਂ, “ਰਹਿਮਦਿਲੀ ਨੂੰ ਪਹਿਨ ਲਵੋ” (ਕੁਲੁੱਸੀਆਂ 3:12)। ਅਸੀਂ ਪੜਦੇ ਹਾਂ, “ਬੁਰਿਆਈ ਦੇ ਬਦਲੇ ਬੁਰਿਆਈ ਨਾ ਕਰੋ ਅਤੇ ਗਾਲ ਦੇ ਬਦਲੇ ਗਾਲ ਨਾ ਕੱਢੋ ਸਗੋਂ ਉਲਟੇ ਅਸੀਸ ਦਿਓ ਕਿਉਂ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਇਸੇ ਦੇ ਲਈ ਸੱਦੇ ਗਏ ਤਾਂ ਜੋ ਅਸੀਸ ਦੇ ਅਧਕਾਰੀ ਹੋਵੋ” (1 ਪਤਰਸ 3:9)। ਅਸੀਂ ਸਤਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਉਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਨਾ ਅਰੰਭ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਜਿਵੇਂ ਯਿਸੂ ਆਪਣੇ ਸਤਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨ ਮਸੀਹ ਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।

ਸਾਡੇ ਮਨ ਪ੍ਰਤੀਦਿਨ ਦੇ ਸਮਰਪਣ ਨਾਲ ਪਰਿਵਰਤਿਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ

ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਿੱਚ ਮਸੀਹ ਵਾਲਾ ਮਨ ਰੱਖਣ। ਉਸਨੇ ਇਸ ਮਨ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਲਗਾਤਾਰ ਆਪਣੀ ਮੁਕਤੀ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਨਿਭਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ-ਇਹ ਮੁਕਤੀ ਨੂੰ ਕਮਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਨਹੀਂ ਹੈ-ਪਰ ਇਸ ਲਈ ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਕੰਮ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ “ਜਿਹੜਾ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚ ਮਨਸ਼ਾ ਤੇ ਅਮਲ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨੇਕ ਇਰਾਦੇ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ” (ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ 2:12-13)। ਜਦੋਂ ਉਹ ਹਲੀਮੀ ਦੇ ਨਾਲ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਅੱਗੇ ਸਮਰਪਣ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਭਗਤੀ ਦਾ ਜੀਵਨ ਜਿਉਣ ਲਈ ਇੱਛਾ (“ਮਨਸ਼ਾ ਰੱਖਣ ਲਈ”) ਅਤੇ ਸ਼ਕਤੀ (“ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ”) ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਸਮਰਪਿਤ ਜੀਵਨ ਜਿਉਂਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਉਹੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਯਿਸੂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਨ। ਅਸੀਂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਯਤਨਾਂ ਦੇ ਭਾਲ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ; ਅਸੀਂ ਸਮਰਪਣ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਮਸੀਹ ਦੇ ਮਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।

ਇਹ ਪ੍ਰਤੀਦਿਨ ਦਾ ਸਮਰਪਣ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪੌਲੁਸ ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰਾਂ ਨੂੰ ਜਿਉਂਦੇ ਬਲੀਦਾਨ ਵੱਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ (ਰੋਮੀਆਂ 12:1)। ਇੱਕ ਜਿਉਂਦਾ ਬਲੀਦਾਨ ਮੁਰਦਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ; ਇਹ ਲਗਾਤਾਰ ਜਿਉਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਸਮਰਪਣ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਦੁਆਰਾ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਪੂਰਨ ਇੱਛਾ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਅੱਗੇ ਸਮਰਪਣ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਪਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਜਿਹੇ ਸਮਰਪਣ ਹਨ ਜੋ ਉਸਦੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਅੱਗੇ ਲਗਾਤਾਰ ਪ੍ਰਤੀਦਿਨ ਕਰਨੇ ਪੈਂਦੇ ਹਨ।

ਨੈਂਸੀ ਲੈਅ ਡੇਮੋਸ ਸਮਰਪਿਤ ਜੀਵਨ ਦਾ ਇੱਕ ਚਿੱਤਰ ਪੇਸ਼ ਕਰਦੀ ਹੈ।[3] ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਇੰਨਾਂ ਵਰਣਨਾਂ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਪੁੱਛੋ, “ਕੀ ਮੈਂ ਇਸ ਖੇਤਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਤੀਦਿਨ ਸਮਰਪਣ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜੀ ਰਿਹਾ ਹਾਂ? ਕੀ ਮੈਂ ਇਸ ਖੇਤਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮਸੀਹ ਦਾ ਮਨ ਵਿਖਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ?”

• ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡਾ ਮਨ ਅਲੋਚਨਾਤਮਕ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਆਤਮਾ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਕਿਸੇ ਦੀ ਬਦਨਾਮੀ ਨਾ ਕਰੋ” (ਤੀਤੁਸ 3:2)। ਸਮਰਪਿਤ ਦਿਲ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਹਾਂ।”

• ਜਦੋਂ ਸਰੀਰ ਕਠਿਨਾਈਆਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕਰਨੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਆਤਮਾ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਹਰ ਹਾਲਤ ਦੇ ਵਿੱਚ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰੋ” (1 ਥੱਸਲੁਨੀਕੀਆਂ 5:18)। ਸਮਰਪਿਤ ਦਿਲ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਹਾਂ।”

• ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡਾ ਸਰੀਰ ਤੁਹਾਡੇ ਤਰਕਹੀਣ ਮਾਲਕ (ਬੌਸ) ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਆਤਮਾ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਨਮਿੱਤ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਹਰੇਕ ਪਰਬੰਧ ਦੇ ਅਧੀਨ ਹੋਵੋ” (1 ਪਤਰਸ 2:13)। ਸਮਰਪਿਤ ਦਿਲ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਹਾਂ।”

[4]ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਸਮਰਪਣ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਜੋ ਆਤਮਾ ਮਸੀਹ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦਾ ਸੀ, ਉਹੀ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚ ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਆਤਮਾ ਦੇ ਦੁਆਰਾ-ਸਾਡੇ ਆਪਣੇ ਭਲੇ ਇਰਾਇਦਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀਂ-ਸਾਨੂੰ ਸਮਰੱਥਾ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਪ੍ਰਤੀਦਿਨ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਨਿਰਾਸ਼ਾਵਾਂ, ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੁਆਰਾ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦੇ ਅੱਗੇ ਮਸੀਹ ਦੇ ਸਮਾਨ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰਨ ਦਾ ਬਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਾਂ।

► ਹਾਲ ਹੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੇ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਸਾਂਝਾ ਕਰੋ ਜਦੋਂ ਸਰੀਰ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਦਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਨਾਲ ਵਿਰੋਧ ਹੋਇਆ। ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਤੀਦਿਨ ਦੇ ਸਮਰਪਣ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਜੀਵਿਆ? ਕੀ ਤੁਹਾਡੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਮੌਜੂਦਾ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਤੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਅੱਗੇ ਸਮਰਪਣ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ?ਕਲਾਸ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਇੰਨਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਦੇ ਲਈ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਕਰੋ।

ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਾਂ। ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਸਬਕਾਂ ਨੂੰ ਪੜਣ ਵਾਲੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਅਜਿਹੇ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਕਲੀਸਿਆ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰ, ਝੂਠੇ ਧਰਮਾਂ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਦਬਾਅ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਧਮਕਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕੀ ਇਹ ਸੋਚਣਾ ਤਰਕਸ਼ੀਲ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਕੇ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਬਦਲ ਸਕਦੇ ਹਾਂ? ਜਦੋਂ ਸਾਡਾ ਦੁਸ਼ਮਣ ਸਾਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੇ ਯਤਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਿਵੇਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ?

ਇੱਕ ਰਿਪੋਟਰ ਨੇ ਬਗ਼ਦਾਦ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਇਰਾਕੀ ਮਸੀਹੀ ਦੇ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕੀਤੀ। [1] ਜਦੋਂ ਰਿਪੋਟਰ ਇਸ ਆਦਮੀ ਦੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਆਈ ਐਸ ਆਈ ਐਸ ਉਸਦੇ ਘਰ ਤੋਂ 40 ਮਿੰਟ ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੇ ਸਨ। ਰਿਪੋਟਰ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ, “ਕੀ ਤੁਹਾਡੀ ਕਲੀਸਿਆ ਹੁਣ ਵੀ ਅਰਾਧਨਾ ਦੇ ਲਈ ਇਕੱਠੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ?” ਮਸੀਹੀ ਨੇ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ: “ਜੀ ਹਾਂ! ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦੋ ਨਵੇਂ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਸਮੂਹ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ ਹਨ-ਇੱਕ ਜੋ ਉੱਤਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਤਾਏ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਲਈ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਦੂਸਰਾ ਸਮੂਹ ਸਾਡੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਲਈ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।”

ਬਗ਼ਦਾਦ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸੈਂਟ ਜੌਰਜ਼ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਮੈਂਬਰ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਦੇ ਲਈ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਮੁਸਲਿਮ ਵਿਧਵਾਵਾਂ ਨੂੰ ਖਾਣੇ ਦੇ ਪੈਕੇਟ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਯਿਸੂ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਤੇ ਚੱਲਣ ਦੇ ਲਈ ਸੱਦਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।

ਇਹ ਲੇਖ ਸਾਨੂੰ ਉਸ ਸਚਿਆਈ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪੂਰੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੇਖੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਅਕਸਰ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲੋਂ ਅਲੱਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਮਨੁੱਖ ਨੇ ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮੁਸਲਿਮ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸੈਨਿਕ ਧਰਮ ਯੁੱਧ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ; ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਰੇਮੋਂਡ ਲੱਲ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਇਸਲਾਮਿਕ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਆਖਰੀ ਮਿਸ਼ਨਰੀ ਯਾਤਰਾ ਦੇ ਦੌਰਾਨ 82 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਮਰ ਗਿਆ। ਮਨੁੱਖ ਸੈਨਿਕ ਬਲ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹਡਸਨ ਟੈਲਰ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਚੀਨ ਦੇ ਵਿੱਚਲੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਤੱਕ ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਆਪਣਾ ਜੀਵਨ ਦੇ ਦਿੱਤਾ। ਮਨੁੱਖ ਬਲ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਕਸਰ ਨਿਰਬਲਤਾਈ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਹ ਕਦੇ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਰਾਹ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਪਰ ਅੰਤ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਜਿੱਤ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਮਸੀਹੀ ਯਿਸੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਸਾਡਾ ਸੰਸਾਰ ਸਦੀਪਕਤਾ ਦੇ ਲਈ ਬਦਲਦਾ ਹੈ। ਬਦਲਾਅ ਧੀਮਾ ਅਤੇ ਅਕਸਰ ਪੀੜਾਦਾਇਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਡਿੱਗੇ ਹੋਏ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਹੈ।

ਯਿਸੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੇਵਕਾਈ ਕਰਨ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਯਿਸੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਿਆਰ ਕਰੀਏ। ਇੱਕ ਵਾਰ ਇੱਕ ਬਜ਼ੁਰਗ ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਦੇ ਕੋਲੋਂ ਉਸਦੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਭੇਤ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ, “ਲੋਕ ਇੱਕ ਹੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਜਾਣ ਸਕਦੇ ਹਨ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹੋ।” ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਮਸੀਹ ਦਾ ਪਿਆਰ ਸਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਚਮਕਦਾ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੋਲ ਲਿਆਉਂਦੇ ਹਾਂ। ਯਿਸੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦਾ ਇਹੀ ਅਰਥ ਹੈ।

ਇਸ ਪਾਠ ਦੇ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਵੇਖਿਆ ਹੈ ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਿਵੇਂ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਅਸਾਇਨਮੈਂਟ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਤਰੀਕੇ ਲੱਭਣ ਲਈ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜਿੰਨਾਂ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀਆਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦੇ ਵਿੱਚ ਯਿਸੂ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਤੇ ਚੱਲ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਇਸ ਕੰਮ ਨੂੰ ਕਰਨ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜਿਆਦਾ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ; ਪਰ ਇਸਦਾ ਲਾਗੂਕਰਨ ਕਰਨ ਦੇ ਵਿੱਚ ਲੰਬਾ ਸਮਾਂ ਲੱਗ ਸਕਦਾ ਹੈ! ਇਸਦਾ ਲਾਗੂਕਰਨ ਕਰਨ ਦੇ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਨਾ ਹੋਵੋ। ਸਾਨੂੰ ਯਿਸੂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।

ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਯਿਸੂ ਦੁਆਰਾ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਦੇ ਤਿੰਨ ਨਮੂਨੇ ਦਵੋ। ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਲਈ ਤਿੰਨ ਖਾਸ ਲਾਗੂਕਰਨ ਦਿਓ। ਤੁਸੀਂ ਯਿਸੂ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਚੱਲੋਗੇ? ਇਹ ਅਸਾਇਨਮੈਂਟ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਹੈ; ਜਿੰਨਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਉਨੇ ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਲਿਖੋ।

ਇੱਥੇ ਪ੍ਰਿੰਟ ਕਰਨ ਯੋਗ PDF ਹੈ।