Lesson 1: ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਲਈ ਤਿਆਰੀ

ਇਸ ਪਾਠ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹੇਠਾਂ ਦੱਸੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ:

(1) ਇਹ ਜਾਣਨਾ ਕਿ ਯਿਸੂ ਸਾਡੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦਾ ਨਮੂਨਾ ਹੈ।

(2) ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸਰਵ-ਉੱਚਤਾ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਨੀ।

(3) ਜੋ ਭੂਮਿਕਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉਸਦੇ ਲਈ ਚੁਣਦਾ ਹੈ ਉਸਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸਮਰਪਿਤ ਹੋਣਾ।

(4) ਪਰਤਾਵੇ ਤੇ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਯਿਸੂ ਦੇ ਨਕਸ਼ੇ ਕਦਮਾਂ ਤੇ ਚੱਲਣਾ।

ਪੜ੍ਰੋ ਮੱਤੀ 1-4, ਲੂਕਾ 1-3, ਅਤੇ ਯੂਹੰਨਾ 1

ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਬੁਲਾਇਆਂ ਹੋਇਆਂ ਨੂੰ ਉਸ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਲਈ ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੱਦਿਆ ਹੈ।

ਇਸ ਕੋਰਸ ਦੇ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਸਾਡੀ ਅੱਜ ਦੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਲਈ ਨਮੂਨੇ ਵੱਜੋਂ ਯਿਸੂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਅਧਿਐਨ ਕਰਾਂਗੇ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਇਸ ਲਈ ਜੋ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਨਮੂਨਾ ਦੇ ਛੱਡਿਆ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਤੁਸੀਂ ਭੀ ਤਿਵੇਂ ਹੀ ਕਰੋ” (ਯੂਹੰਨਾ 13:15)। ਯਿਸੂ ਦਾ ਧਰਤੀ ਤੇ ਜੀਵਨ ਉਸਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰਾਂ ਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਨਮੂਨਾ ਸੀ।

ਪੌਲੁਸ ਇਸ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਸਮਝ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਫ਼ਿਲਿੱਪੈ ਦੇ ਮਸੀਹੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਝਗੜੇ ਦੇ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ, ਉਸਨੇ ਯਿਸੂ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਵੱਲ ਸੰਕੇਤ ਕੀਤਾ। “ਤੁਹਾਡਾ ਉਹੋ ਸੁਭਾਉ ਹੋਵੇ ਜੋ ਮਸੀਹ ਯਿਸੂ ਦਾ ਭੀ ਸੀ” (ਫ਼ਿਲਿੱਪੀਆਂ 2:5)। ਪੌਲੁਸ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਮਸੀਹੀ ਲੋਕ ਯਿਸੂ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਤੇ ਚੱਲਣਗੇ ਤਾਂ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹਲੀਮੀ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਝਗੜੇ ਨੂੰ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦੇਵੇਗੀ।

ਅਫਰੀਕਾ ਦੀ ਇੱਕ ਯਾਤਰਾ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਪੱਤਰਕਾਰ, ਡੇਵਿਡ ਪਲੋਟਜ਼ ਮਲਾਵੀ ਹਵਾਈ ਅੱਡੇ ਤੇ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉੱਥੇ ਉਹ ਇੱਕ ਮਸੀਹੀ ਪਾਸਟਰ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਜੋ ਪਲੋਟਜ਼ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਲੈ ਗਿਆ, ਉਸਨੂੰ ਦੋ ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਖਾਣਾ ਖੁਵਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਬਾਰੇ ਗਵਾਹੀ ਸੁਣਾਈ। ਡੇਵਿਡ ਪਲੋਟਜ਼ ਨੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ, “ਮੈਂ ਉਸ ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਤੇ ਇਹ ਆਦਮੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨ ਹਾਂ। ਅਜਿਹਾ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਸੀਹ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦੇ ਕਾਰਨ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਅਨਜਾਣ ਵਿਆਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਬੁਲਾਇਆ, ਉਸਨੂੰ ਖਾਣਾ ਖੁਵਾਇਆ ਅਤੇ ਕੱਪੜੇ ਦਿੱਤੇ।” ਅਫਰੀਕਨ ਪਾਸਟਰ ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸਮਝ ਲਿਆ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਯਿਸੂ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਚੱਲਣ ਦੇ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।

ਇਹ ਕੋਰਸ ਯਿਸੂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ ਵਿਖਿਆਤਮਕ ਅਧਿਐਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ ਅਸੀਂ ਯਿਸੂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪਹਿਲੂਆਂ ਤੇ ਧਿਆਨ ਲਗਾਵਾਂਗੇ ਜੋ ਅੱਜ ਦੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਲਈ ਨਮੂਨਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਸੇਵਕਾਈ ਯਿਸੂ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਅਨੁਸਾਰ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖਾਂਗੇ।

ਪਹਿਲੇ ਪਾਠ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਲਈ ਯਿਸੂ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵੇਖਾਂਗੇ। ਇਹ ਇਸ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉਸ ਹਰੇਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਲਈ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਹੈ।

► ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰਿਕ ਪਿਛੋਕੜ ਅਤੇ ਅਰੰਭਿਕ ਜੀਵਨ ਦੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚੋ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰਿਕ ਪਿਛੋਕੜ ਦਾ ਕਿਵੇਂ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਹੈ?

ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀਆਂ ਵਿਖਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਸਰਵਉੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦਾਸ ਯਿਸੂ ਦੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਸੈਂਕੜੇ ਸਾਲਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਦੇ ਲਈ ਰਾਹ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ। ਯਿਸੂ ਦੇ ਜਨਮ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਮਾਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਉਸਦੇ ਆਉਣ ਦਾ ਰਾਹ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ।

ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀਆਂ ਇਸ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਦਾ ਉੱਤਰ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ, “ਯਿਸੂ ਕੌਣ ਸੀ?” ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀਆਂ ਅਬਰਾਹਾਮ ਅਤੇ ਦਾਊਦ ਦੇ ਮਹੱਤਵ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਅਬਰਾਹਾਮ ਯਿਸੂ ਦੀ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਅਬਰਾਹਾਮ ਦੇ ਨਾਲ ਵਾਇਦਾ ਕੀਤਾ, “ਤੇਰੇ ਕਾਰਨ ਸਰਿਸ਼ਟੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਘਰਾਣੇ ਮੁਬਾਰਕ ਹੋਣਗੇ” (ਉਤਪਤ 12:3)। ਇਹ ਵਾਇਦਾ ਨਾਸਰਤ ਦੇ ਯਿਸੂ ਦੁਆਰਾ ਪੂਰਾ ਹੋਇਆ।

ਦਾਊਦ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਦਾਊਦ ਦੇ ਨਾਲ ਵਾਇਦਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਦੀ ਰਾਜ ਗੱਦੀ ਸਦਾ ਦੇ ਲਈ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇਗੀ (2 ਸਮੂਏਲ 7:16)। ਯਿਸੂ ਦੇ ਜਨਮ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦਾਊਦ ਰਾਜੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨੂੰ ਗੱਦੀ ਤੇ ਬੈਠੇ 500 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਦਾ ਸਮਾਂ ਬੀਤ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਮੱਤੀ ਅਤੇ ਲੂਕਾ ਵਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਯਿਸੂ ਦਾਊਦ ਨਾਲ ਕੀਤੇ ਵਾਇਦੇ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਸੀ।

ਯਿਸੂ ਦਾਊਦ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ (ਮੱਤੀ 1:1-17)

ਯੂਨਾਨੀ ਦੇ ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਮੱਤੀ ਦੀ ਇੰਜੀਲ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਦੋ ਸ਼ਬਦਾਂ ਨੇ ਮੱਤੀ ਦੇ ਪਾਠਕਾਂ ਨੂੰ ਉਤਪਤ ਦੀ ਪੁਸਤਕ ਦੇ ਬਾਰੇ ਯਾਦ ਦਿਵਾਈ ਹੋਵੇਗੀ (ਉਤਪਤ 2:4, ਉਤਪਤ 5:1)। ਜਿਵੇਂ ਉਤਪਤ ਰਚਨਾ ਦੇ ਉੱਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸਰਵਉੱਚਤਾ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਮੱਤੀ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਉੱਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸਰਵਉੱਚਤਾ ਨੂੰ ਵਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਮੱਤੀ ਦੀ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀ ਵਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਸਰਾਏਲ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਮਸੀਹ ਦੇ ਜਨਮ ਦੇ ਵੱਲ ਅਗਵਾਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।

ਮੱਤੀ ਦੀ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀ ਦੇ ਵਿੱਚ 14 ਨਾਵਾਂ ਦੇ ਤਿੰਨ ਸਮੂਹ ਦਰਜ ਹਨ। ਇਹ ਯਾਦ ਰੱਖਣ ਦਾ ਆਮ ਯਹੂਦੀ ਤਰੀਕਾ ਸੀ। ਇਕਸਾਰ ਸਮੂਹ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਲੰਬੇ ਨਾਵਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਮੱਤੀ ਦੀ ਕੁੱਲਪੱਤ੍ਰੀ ਪੜਣ ਵਾਲੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਇਹ ਜਾਣਦੇ ਹੋਣਗੇ ਕਿ ਇਸ ਵਿੱਚ ਅਬਰਾਹਾਮ ਅਤੇ ਯੂਸੁਫ਼ ਦੇ ਵਿੱਚਕਾਰ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਪੁਰਖਿਆਂ ਦੇ ਨਾਮ ਦਰਜ ਨਹੀਂ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ। ਮੱਤੀ ਦੁਆਰਾ ਦੁਹਰਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸ਼ਬਦ “ਉਸ ਤੋਂ ਜੰਮਿਆ” ਕਿਸੇ ਵੀ ਪੁਰਖੇ ਦੇ ਬਾਰੇ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਯਹੂਦੀ ਕੁੱਲਪੱਤ੍ਰੀ ਦਰਜ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਕਸਰ ਕੁਝ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੰਦੇ ਸਨ। ਮੱਤੀ ਯਿਸੂ ਦੀ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀ ਦੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨਾਮ ਦਰਜ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਕੀਆਂ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

ਕਿਉਂਕਿ ਮੱਤੀ ਕੁਝ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਨੂੰ ਦਰਜ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਇਸ ਲਈ ਜਿੰਨਾਂ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਦਰਜ ਕੀਤਾ ਹੈ ਉਹ ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਬਹੁਤ ਦਿਲਚਸਪ ਹਨ। ਮੱਤੀ ਨੇ ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਨਾਵਾਂ ਦੀ ਚੋਣ ਇੱਕ ਉਦੇਸ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਕੀਤੀ। ਉਦਾਹਰਨ ਦੇ ਲਈ ਮੱਤੀ ਚਾਰ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਜਿਕਰ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਯਹੂਦੀ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀ ਦੇ ਲਈ ਆਮ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਸਦੇ ਵਿੱਚ ਦਰਜ ਇਸਤਰੀਆਂ ਦੇ ਕੋਲ ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ ਯੋਗਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਅਸੀਂ ਉਮੀਦ ਕਰਦੇ ਹਾਂ। ਰਾਹਾਬ ਅਤੇ ਰੂਬ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਸਨ। ਤਾਮਾਰ, ਰਾਹਾਬ ਅਤੇ ਬਥਸ਼ਬਾ ਜਿਨਸੀ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਦੇ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਸਨ।

ਇਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਇਸ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਦਰਜ ਇੱਕ ਪੁਰਸ਼ ਨੇ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤਾ। ਯਹੂਦਾਹ ਨੇ ਤਾਮਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਸ਼ਰਮਿੰਦਗੀ ਭਰਿਆ ਵਿਵਹਾਰ ਕੀਤਾ। ਯਹੋਯਾਕੀਨ ਦੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਸਿੰਘਾਸਣ ਤੋਂ ਅਯੋਗ ਕਰਾਰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ (ਮੱਤੀ 1:12, ਯਿਰਮਿਯਾਹ 22:30)। ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਦਾਊਦ ਦੀ ਪਹਿਚਾਣ ਉਸ ਦੀਆਂ ਮਹਾਨ ਉਪਲੱਭਧੀਆਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਪਰ ਊਰੀਆਹ ਦੀ ਪਤਨੀ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਸੁਲੇਮਾਨ ਦੇ ਪਿਤਾ ਵੱਜੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਇਹ ਨਾਮ ਯਿਸੂ ਦੀ ਪਹਿਚਾਣ ਪਾਪੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਦੋਸ਼ ਰਹਿਤ ਪਰਿਵਾਰਿਕ ਲੜੀ ਦੁਆਰਾ ਨਹੀਂ ਲਿਆਂਦਾ, ਪਰ ਸਾਧਾਰਨ ਪਾਪੀਆਂ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ। ਯਹੂਦੀ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਯਿਸੂ ਦੇ ਨਿੰਦਣਯੋਗ ਜਨਮ ਕਰਕੇ ਉਸਦਾ ਮਜਾਕ ਉਡਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਅਯੋਗ ਕਰਾਰ ਦਿੱਤਾ (ਯੂਹੰਨਾ 8:41, 48)। ਮੱਤੀ ਵਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਪਣੇ ਮਹਾਨ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਿਆਂ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਕਿਸੇ ਪਾਪੀ ਪੁਰਖਿਆਂ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।

► ਸਾਡੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਪਿਛੋਕੜ ਦੇ ਕਿਹੜੇ ਤੱਥ ਹਨ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਕਾਰਨ ਅਸੀਂ ਸੋਚ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹ ਅਯੋਗ ਹੈ?

ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਕਸਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਨੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਲਈ ਅਜਿਹੇ ਪਿਛੋਕੜਾਂ ਤੋਂ ਬੁਲਾਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਉਮੀਦ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਕੋਈ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰਿਕ ਪਿਛੋਕੜ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅਯੋਗ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਕਿਸੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਿਕ ਪਿਛੋਕੜ ਦੇ ਅਜਿਹੇ ਤੱਥ ਜਿੰਨਾਂ ਕਰਕੇ ਅਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਅਯੋਗ ਮੰਨਦੇ ਹਾਂ ਉਹ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਲਈ ਮਾਇਨੇ ਨਹੀਂ ਰਖਾਉਂਦੇ।

ਯਿਸੂ ਆਦਮ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ (ਲੂਕਾ 3:23-38)

ਮੱਤੀ “ਯਹੂਦੀਆਂ ਦੇ ਰਾਜੇ” ਦੀ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀ ਨੂੰ ਅਬਰਾਹਾਮ ਦੇ ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਹੈ। ਲੂਕਾ ਯਿਸੂ ਦੀ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀ ਨੂੰ ਆਦਮ ਦੇ ਨਾਲ ਜੋੜਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਲੂਕਾ ਦੁਆਰਾ ਯਿਸੂ ਤੇ “ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਪੁੱਤਰ” ਹੋਣ ਤੇ ਦਿੱਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਲਈ ਢੁੱਕਵਾਂ ਹੈ। ਲੂਕਾ ਦੀ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀ ਯਿਸੂ ਦੀ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀ ਯਿਸੂ ਮਨੁੱਖਤਾਈ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਲੂਕਾ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀ ਨੂੰ ਯਿਸੂ ਦੀ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਪਹਿਲਾਂ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪਾਠਕ ਨੂੰ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਯਿਸੂ ਜੋ ਕਿ ਦੂਸਰਾ ਆਦਮ ਹੈ ਉਹ ਉਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਜੇਤੂ ਹੋਇਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾ ਆਦਮ ਹਾਰ ਗਿਆ ਸੀ।

ਮੱਤੀ 1 ਅਤੇ ਲੂਕਾ 3 ਯਿਸੂ ਦੀਆਂ ਅਲੱਗ-ਅਲੱਗ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀਆਂ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਮੱਤੀ ਅਬਰਾਹਾਮ ਤੋਂ ਰਾਜਾ ਸੁਲੇਮਾਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਯੂਸੁਫ਼ ਤੱਕ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਲੂਕਾ ਯੂਸੁਫ਼ ਤੋਂ ਪਿੱਛੇ ਨਾਤਾਨ (ਦਾਊਦ ਦੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ) ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਆਦਮ ਤੱਕ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।

ਅਬਰਾਹਾਮ ਅਤੇ ਦਾਊਦ ਦੇ ਵਿੱਚਕਾਰ ਦੀਆਂ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀਆਂ ਇੱਕ ਸਮਾਨ ਹਨ। ਪਰ ਦਾਊਦ ਤੋਂ ਯੂਸੁਫ਼ ਤੱਕ ਦੋਵੇਂ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀਆਂ ਅਲੱਗ ਪੀੜੀਆਂ ਦੀਆਂ ਲੜੀਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸਦੀ ਇੱਕ ਸੰਭਾਵਿਤ ਵਿਆਖਿਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਮੱਤੀ ਯੂਸੁਫ਼ ਦੇ ਪੁਰਖਿਆਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਲੂਕਾ ਮਰੀਅਮ ਦੇ ਪੁਰਖਿਆਂ ਦੀ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀ ਦਰਜ ਕਰਦਾ ਹੈ।[1]

ਮੱਤੀ ਦੀ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਯੂਸੁਫ਼ ਦੇ ਪੁਰਖੇ ਸੁਲੇਮਾਨ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦੇ ਸ਼ਾਹੀ ਹੋਣ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਮੱਤੀ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ਲਈ ਢੁੱਕਵਾਂ ਹੈ ਜੋ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਰਾਜਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਯਿਸੂ ਦੀ ਕਾਨੂੰਨੀ ਵੰਸ਼ ਹੈ- ਜੋ ਯੂਸੁਫ਼ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।

ਲੂਕਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮਰੀਅਮ ਦੇ ਪੁਰਖਿਆਂ ਦੀ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀ “ਸਰੀਰਕ” ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀ ਹੈ ਜੋ ਦਾਊਦ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨਾਤਾਨ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਹੈ। ਇਹ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀ ਲੂਕਾ ਦੁਆਰਾ ਯਿਸੂ ਨੂੰ “ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਪੁੱਤਰ” ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ਨਾਲ ਢੁੱਕਵੀਂ ਬੈਠਦੀ ਹੈ। ਇਸਨੂੰ ਵਿਖਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਲੂਕਾ ਮਰੀਅਮ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਯਿਸੂ ਦੀ ਸਰੀਰਕ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀ ਨੂੰ ਦਰਜ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਾਕ ਨੂੰ ਯੂਸੁਫ਼ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨਾਲ ਹੀ ਅਰੰਭ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਯਹੂਦੀ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਔਰਤ ਦੀ ਵੰਸ਼ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਦੇ ਲਈ ਵੀ ਪੁਰਸ਼ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਹੀ ਉਪਯੋਗ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਮਰੀਅਮ ਦੀ ਵੰਸ਼ ਦਾਊਦ ਦੇ ਨਾਲ ਲਹੂ ਦਾ ਸੰਬੰਧ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਯੂਸੁਫ਼ ਦੀ ਵੰਸ਼ ਸੁਲੇਮਾਨ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਸਿੰਘਾਸਣ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ।

ਯਿਸੂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ (ਯੂਹੰਨਾ 1:1-18)

ਯੂਹੰਨਾ ਦਾ ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰ ਈਸ਼ਵਰੀ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਅਰੰਭ ਹੁੰਦਾ ਹੈ; ਯਿਸੂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੀ। “ਯਿਸੂ ਦਾ ਜੀਵਨ...ਜਨਮ ਦੇ ਸਮੇਂ ਅਰੰਭ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ। ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਹੋਂਦ ਵਾਲੀ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖਾਸ ਮਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਪੂਰਿਆਂ ਕਰਨ ਲਈ ਆਇਆ।”[1]

ਪੁਰਾਣੇ ਨੇਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਹਜੂਰੀ ਨੂੰ ਮਿਲਾਪ ਦੇ ਤੰਬੂ ਦੇ ਉੱਪਰ ਇੱਕ ਬੱਦਲ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵੇਖਦੇ ਸਨ। ਹੁਣ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਯਿਸੂ ਮਸੀਹ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀਤਵ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਵਿੱਚਕਾਰ ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹੈ (ਯੂਹੰਨਾ 1:14)। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਈਸ਼ਵਰੀ ਮਹਿਮਾ ਹੁਣ ਮਨੁੱਖੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਈ ਹੈ।

ਸ਼ਬਦ ਸਦੀਪਕ ਸੀ; “ਸ਼ਬਦ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਸੰਗ ਸੀ, ਅਤੇ ਸ਼ਬਦ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸੀ” (ਯੂਹੰਨਾ 1:1)। ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਪੁੱਤਰ ਸਦੀਪਕ ਸੰਗਤੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ।[2] ਯਿਸੂ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਿਉਂ ਆਇਆ? ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ। ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਕਦੇ ਕਿਸੇ ਨੇ ਨਹੀਂ ਵੇਖਿਆ, ਪਰ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸਾਡੇ ਤੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਹੈ (ਯੂਹੰਨਾ 1:18)। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ, ਅਸੀਂ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ (ਯੂਹੰਨਾ 14:9)।

ਅੱਜ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪਿਆਰੇ ਮਿੱਤਰ ਅਤੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕਠੋਰ ਨਿਆਂਈ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ 1 ਯੂਹੰਨਾ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਯਿਸੂ ਦਾ ਸੁਭਾਉ ਪਿਤਾ ਦੇ ਸਮਾਨ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ।

ਯਿਸੂ ਦਾ ਜਨਮ ਯਹੂਦਿਆ ਦੇ ਬੈਤਲਹਮ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 5 ਬੀ.ਸੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ। [1] ਯੂਸੁਫ਼ ਰੋਮੀ ਜਨਗਣਨਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਯਾਤਰਾ ਕਰਕੇ ਬੈਤਲਹਮ ਪਹੁੰਚਿਆ। ਜਨਗਣਨਾ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਰੋਮ ਦੇ ਅਧੀਨ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਚੁੰਗੀ ਦੇ ਵੇਰਵੇ ਨੂੰ ਕਾਇਮ ਰੱਖਣਾ ਸੀ।

ਰੋਮ ਦਾ ਆਮ ਤਰੀਕਾ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਉਸ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਪੰਜੀਕਰਨ ਕਰਨਾ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਰਹਿੰਦੇ ਅਤੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਆਬਾਦੀ ਨਾਲ ਸ਼ਾਂਤੀ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਲਈ ਜੋ ਬਗਾਵਤ ਕਰਨ ਲਈ ਤੇਜ਼ ਸੀ, ਰੋਮ ਨੇ ਯਹੂਦੀ ਸੂਬੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗੋਤ ਦੇ ਜੱਦੀ ਘਰ ਵਿੱਚ ਪੰਜੀਕਰਨ ਕਰਨ ਦੇ ਯਹੂਦੀ ਢੰਗ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ। ਇਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਯੂਸੁਫ਼ ਅਤੇ ਮਰੀਅਮ ਨੇ ਨਾਸਰਤ ਤੋਂ ਬੈਤਲਹਮ ਤੱਕ 100 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ। ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਪੰਜੀਕਰਨ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਸਿਰਫ਼ ਘਰ ਦੇ ਪੁਰਸ਼ ਮੁਖੀ ਲੋੜ ਸੀ, ਯੂਸੁਫ਼ ਮਰੀਅਮ ਨੂੰ ਬੈਤਲਹਮ ਲੈ ਆਇਆ। ਇਹ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਯੂਸੁਫ਼ ਮਰੀਅਮ ਨੂੰ ਨਾਸਰਤ ਦੇ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਚੁਗਲੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਗੁਆਂਢੀਆਂ ਦੇ ਕੋਲ ਛੱਡਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।

ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਪਣੇ ਉਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਪੂਰਿਆਂ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਸੰਸਾਰ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਪ੍ਰਭੂਸੱਤਾ ਇੱਕ ਗ਼ੈਰ-ਯਹੂਦੀ ਰਾਜੇ ਦੇ ਯਹੂਦੀ ਜਨਗਣਨਾ ਦੀ “ਚੌਣ” ਕਰਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣੀ ਤਾਂ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਉਦੇਸ਼ ਪੂਰੇ ਹੋ ਸਕਣ। ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਦਾ ਮਨ ਯਹੋਵਾਹ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਦੀਆਂ ਖਾਲਾਂ ਵਾਂਙੁ ਹੈ, ਉਹ ਜਿੱਧਰ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਨੂੰ ਮੋੜਦਾ ਹੈ।” (ਕਹਾਉਤਾਂ 21:1)। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਕਾਮਿਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਤੋਂ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਭਰੋਸਾ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਪਣੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਉਸ ਸਮੇਂ ਵੀ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਜਿਹਾ ਪ੍ਰਤੀਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬੁਰੇ ਲੋਕ ਨਿਯੰਤਰਣ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹਨ।

ਇਹ ਚੁੰਗੀ ਜਨਗਣਨਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਉਦਾਹਰਨਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਜੋ ਇਹ ਵਿਖਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਯਿਸੂ ਦੇ ਜਨਮ ਲਈ ਕਿਵੇਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਯੂਨਾਨੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਪਿਛੋਕੜ ਅਤੇ ਯਹੂਦੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਧਾਰਮਿਕ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਮਸੀਹ ਦੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਪਿਛੋਕੜ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਕੇ Shepherds Global Classroom ਕੋਰਸ ਦੇ ਪਾਠ 1, ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਦੀ ਪੜਚੋਲ਼ ਕਰਨਾ ਨੂੰ ਵੇਖੋ।[2]

ਅਯਾਲੀਆਂ ਦੀ ਫੇਰੀ (ਲੂਕਾ 2:8-20)

ਯਿਸੂ ਦੇ ਜਨਮ ਦੇ ਬਾਰੇ ਪਹਿਲਾ ਸਮਾਚਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਬੈਤਲਹਮ ਦੇ ਬਾਹਰ ਵਾਲੇ ਅਯਾਲੀ ਸਨ। ਇਹ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਪਹਿਲੀ ਸਦੀ ਦੇ ਜਿਆਦਾਤਰ ਯਹੂਦੀ ਇੰਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰੀ ਬਣਾਈ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਅਯਾਲੀਆਂ ਦਾ ਸਮਾਜਿਕ ਦਰਜਾ ਇੰਨਾਂ ਨੀਵਾਂ ਸੀ ਕਿ ਯਹੂਦੀ ਅਦਾਲਤਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਅਯਾਲੀਆਂ ਤੇ ਧਿਆਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਲੂਕਾ ਵਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ, “ਜੇਕਰ ਅਯਾਲੀਆਂ ਦਾ ਸੁਆਗਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਤਾਂ ਫਿਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਦਾ ਵੀ ਸੁਆਗਤ ਹੈ!” ਸਵਰਗਦੂਤ ਨੇ ਅਯਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ, “ਵੇਖੋ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੱਡੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਖਬਰ ਸੁਣਾਉਂਦਾ ਹਾਂ ਜੋ ਸਾਰੀ ਪਰਜਾ ਦੇ ਲਈ ਹੋਵੇਗਾ।” (ਲੂਕਾ 2:10)।

ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਦੇਸ਼ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਸਮਾਜਿਕ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਦੇ ਲਈ ਸੀਮਿਤ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰ ਸਭਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਲਈ ਹੈ। ਇਹ ਲੂਕਾ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰ ਵਿੱਚ ਵਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਲੂਕਾ ਯਿਸੂ ਦੁਆਰਾ ਇਸਤਰੀਆਂ, ਸਾਮਰੀ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਜ਼ੱਕੀ ਜਿਹੇ ਸਮਾਜ ਦੁਆਰਾ ਸਵੀਕਾਰ ਨਾ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਲਈ ਕੀਤੀ ਸੇਵਕਾਈ ਤੇ ਖਾਸ ਧਿਆਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

ਜੋਤਸ਼ੀਆਂ ਦੀ ਆਉਣਾ (ਮੱਤੀ 2:1-12)

ਮੱਤੀ ਦਾ ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰ ਪਹਿਲਾਂ ਯਹੂਦੀ ਸ੍ਰੋਤਿਆਂ ਦੇ ਲਈ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਦਕਿ ਲੂਕਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੰਦੇਸ਼ ਦਾ ਧਿਆਨ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਲਈ ਕੀਤਾ, ਮੱਤੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੰਦੇਸ਼ ਦਾ ਧਿਆਨ ਸਵਰਗੀ ਰਾਜ ਦੇ ਵੱਲ ਲਗਾਇਆ। ਅਯਾਲੀਆਂ ਦੇ ਸਥਾਨ ਤੇ, ਮੱਤੀ ਨੇ ਬੁੱਧੀਮਾਨ ਮਨੁੱਖਾਂ, ਜੋਤਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਆਉਣ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ। ਇਹ ਲੋਕ ਉਦੋਂ ਆਏ ਜਦੋਂ ਯਿਸੂ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਇੱਕ ਪੱਕੇ ਘਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਸੀ, ਸ਼ਾਇਦ ਜਨਮ ਦੇ ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੇ ਬਾਅਦ (ਮੱਤੀ 2:11)। ਇਸਦਾ ਪਤਾ ਹੇਰੋਦੇਸ ਦੇ ਹੁਕਮ ਤੋਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਦੋ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਘੱਟ ਉਮਰ ਦੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।

ਜੋਤਸ਼ੀ ਆਕਾਸ਼ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਸਨ ਜਿੰਨ੍ਹਾਂ ਕੁਝ ਹੈਰਾਨੀਜਨਕ ਚੀਜ਼ਾਂ ਤੇ ਗੌਰ ਕੀਤਾ। ਜਿਸ ਸਮੇਂ ਯਾਤਰਾ ਕਰਨੀ ਬਹੁਤ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਸੀ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਲੰਬੀ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਕਿ ਆਕਾਸ਼ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵੇਖੇ ਅਨੌਖੇ ਚਿੰਨ੍ਹ ਦੇ ਬਾਰੇ ਜਾਂਚ ਪੜਤਾਲ ਕਰ ਸਕਣ।

ਜੋਤਸ਼ੀ ਪਹਿਲਾਂ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆਏ ਸਨ, ਜੋ ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਰਾਜੇ ਦਾ ਢੁੱਕਵਾਂ ਸਥਾਨ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਹੇਰੋਦੇਸ਼ ਦੇ ਕੋਲ ਸੰਭਾਵਿਤ ਵਿਰੋਧੀ ਦਾ ਸਮਾਚਾਰ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਾਰੇ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਸਣੇ ਬਹੁਤ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋਇਆ (ਮੱਤੀ 2:3)। “ਸਾਰੇ ਯਰੂਸ਼ਲਮ” ਸ਼ਬਦ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਵਿੱਚ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਦੇ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂਆਂ ਦੁਆਰਾ ਯਿਸੂ ਦਾ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਝਲਕ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਜੋਤਸ਼ੀਆਂ ਦੀ ਫੇਰੀ ਗ਼ੈਰ-ਜਾਤੀਆਂ ਦੇ ਲਈ ਮਸੀਹ ਦੇ ਬਾਰੇ ਪਹਿਲੀ ਪ੍ਰਸਤੁਤੀ ਸੀ। ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਉਲਟ ਜੋ ਇਸ ਚਿੰਨ੍ਹ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਘਬਰਾ ਗਏ ਸਨ, ਜੋਤਸ਼ੀਆਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕੀਤੀ। ਯਿਸੂ ਸਾਰੀਆਂ ਕੌਮਾਂ ਦੇ ਰਾਜੇ ਵੱਜੋਂ ਆਇਆ, ਸਿਰਫ਼ ਯਹੂਦੀਆਂ ਦੇ ਰਾਜੇ ਵੱਜੋਂ ਨਹੀਂ।

ਮੱਤੀ ਇਹ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ ਕਿ ਯਿਸੂ ਦੀ ਅਰਾਧਨਾ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਕਿੰਨੇ ਜੋਤਸ਼ੀ ਆਏ ਸਨ। ਤਿੰਨ ਮਯੂਸੀਆਂ ਵਾਲੀ ਪਰੰਪਰਾ ਮੱਤੀ 2:11 ਵਿੱਚ ਦਿੱਤੇ ਤਿੰਨ ਤੌਹਫਿਆਂ ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਹੈ। ਹਰੇਕ ਤੌਹਫਾ ਯਿਸੂ ਦੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਕਿਸੇ ਪਹਿਲੂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।

• ਸੋਨਾ ਰਾਜੇ ਦੇ ਲਈ ਤੌਹਫਾ ਸੀ। ਪਰ ਯਿਸੂ ਦਾ ਰਾਜ ਕਿਸੇ ਸਿੰਘਾਸਣ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਪਰ ਸਲੀਬ ਤੋਂ ਹੋਣਾ ਸੀ।

• ਲੁਬਾਣ ਇੱਕ ਜਾਜਕ ਦੇ ਲਈ ਤੌਹਫਾ ਹੈ। ਬਲੀਦਾਨਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਲੋਬਾਨ ਨੂੰ ਸੁਗੰਧ ਦੇ ਲਈ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਜਾਜਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਜਿਸਨੇ ਸਭਨਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਲਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਦਾਖਿਲ ਹੋਣ ਨੂੰ ਸੰਭਵ ਬਣਾਇਆ।

• ਗੰਧਰਸ ਦਾ ਲੇਪ ਮੁਰਦਾ ਜਿਸਮ ਤੇ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਦਾ ਜਨਮ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੇ ਲਈ ਮਰਨ ਦੇ ਲਈ ਹੋਇਆ ਸੀ।

ਯਿਸੂ ਦੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਇੱਕ ਦੂਤ ਨੇ ਯੂਸੁਫ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਸੁਫਨੇ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਉਸਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਿੱਤੀ। ਜੋਤਸ਼ੀਆਂ ਦੀ ਫੇਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇੱਕ ਦੂਤ ਨੇ ਯੂਸੁਫ਼ ਨੂੰ ਮਿਸਰ ਦੇ ਵੱਲ ਭੱਜ ਜਾਣ ਦੀ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ। ਇਹ ਪਰਿਵਾਰ ਹੇਰੋਦੇਸ ਦੀ ਮੌਤ ਤੱਕ ਮਿਸਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਿਹਾ (ਲਗਭਗ 4 ਬੀ.ਸੀ ਤੱਕ)।

ਹੇਰੋਦੇਸ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪਹਿਲੂਆਂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਹਾਕਮ ਸੀ। ਉਹ ਯਹੂਦੀਆਂ ਦੀ ਇੱਜਤ ਕਰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਭੋਜਨ ਪ੍ਰਤੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਯਹੂਦੀ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਵੀ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਹੈਕਲ ਦੀ ਵਧੇਰੇ ਉਸਾਰੀ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਅਰੰਭ ਕੀਤਾ ਜੋ ਯਿਸੂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ। 25 ਈ.ਪੂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਇੱਕ ਕਾਲ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪੈਸਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਯਹੂਦਿਆ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭੋਜਨ ਖਰੀਦ ਕੇ ਦਿੱਤਾ।

ਹਾਲਾਂਕਿ, ਹੇਰੋਦੇਸ ਬਹੁਤ ਪਾਗਲ ਕਿਸਮ ਦਾ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਹੋਇਆ ਕਿ ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਪਤਨੀ ਮਰੀਅਮ ਨੇ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਮਾਤਾ ਐਲੀਗਜੈਂਡਰਾ ਉਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਾਜਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਸਦੇ ਆਪਣੇ ਤਿੰਨ ਪੁੱਤਰ ਉਸਦੇ ਲਈ ਖ਼ਤਰਾ ਬਣਨ ਦੀ ਉਮਰ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਹੀ ਤਿੰਨ ਪੁੱਤਰਾਂ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ। ਹੇਰੋਦੇਸ ਜਿਹੇ ਘਬਰਾ ਕੇ ਪਾਗਲ ਹੋ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਲਈ ਬੈਤਲਹਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਕਤਲੇਆਮ ਕਰਨਾ ਕੋਈ ਹੈਰਾਨੀ ਦੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਗੱਦੀ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲੀ ਰੱਖਣ ਦੇ ਲਈ ਕੁਝ ਦਰਜਨਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦੇਣ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਕੁਝ ਜਿਆਦਾ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪਿਆ ਹੋਵੇਗਾ।

ਹੇਰੋਦੇਸ ਦਾ ਜੁਲਮ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੇ ਵੱਲ ਵਧ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਹੁਕਮ ਕੀਤਾ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਮਰੇ ਤਾਂ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਦੇ ਕੁਝ ਆਗੂ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰ ਕਰਕੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਏ। ਉਸਦਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਨਾਲ ਇਹ ਨਿਸਚਿਤ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਕਿ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਦਿਨ ਸੋਗ ਦਾ ਦਿਨ ਬਣੇ। (ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ ਹੇਰੋਦੇਸ ਦੀ ਵਿਧਵਾ ਨੇ ਕੈਦੀਆਂ ਨੂੰ ਰਿਹਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਸ ਪੂਰੇ ਫਸਲਤੀਨ ਦੇ ਵਿੱਚ ਅਨੰਦ ਦਾ ਦਿਨ ਬਣ ਗਿਆ)।

ਹੇਰੋਦੇਸ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਦਾ ਰਾਜ ਉਸਦੇ ਤਿੰਨ ਪੁੱਤਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਲੇ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ। ਅੰਤੀਪਾਸ ਨੂੰ ਗ਼ਲੀਲ ਅਤੇ ਪੇਰਿਆ ਦਾ ਇਲਾਕਾ ਮਿਲਿਆ; ਫਿਲਿਪੁੱਸ ਨੂੰ ਫਲਸਤੀਨ ਦਾ ਉੱਤਰ-ਪੂਰਬੀ ਇਲਾਕੇ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ; ਆਰਕਿਓਲੁਸ ਨੂੰ ਯਹੂਦਿਯਾ, ਇਓਡੋਮੀਆ ਅਤੇ ਸਾਮਰਿਯਾ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਪੁਰਾਤਨ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਆਰਕਿਓਲੁਸ ਦੇ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਮਜ਼ੋਰੀਆਂ ਸਨ, ਪਰ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਕੋਈ ਵੀ ਚੰਗੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਯਹੂਦੀ ਉਸਨੂੰ ਨਫ਼ਰਤ ਕਰਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ 6 ਏ.ਡੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਅਹੁਦੇ ਤੋਂ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਯਹੂਦੀਆਂ ਨੇ ਕੈਸਰ ਦੇ ਅੱਗੇ ਉਸਦੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਇਸਦੇ ਬਾਅਦ ਯਹੂਦਿਯਾ ਤੇ ਰੋਮੀ ਹਾਕਮ ਰਾਜ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੰਤੀਓਸ ਪਿਲਾਤੁਸ।

ਹੇਰੋਦੇਸ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਸਵਰਗਦੂਤ ਨੇ ਯੂਸੁਫ਼ ਨੂੰ ਸੁਫਨੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਕੇ ਇਸਰਾਏਲ ਵਾਪਿਸ ਮੁੜ ਆਉਣ ਦੇ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਆਰਕਿਓਲੁਸ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਹੇਰੋਦੇਸ ਦੇ ਹੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖ਼ਤਰਨਾਕ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਯੂਸੁਫ਼ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਬੈਤਲਹਮ ਜਾਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਨਾਸਤਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜਾ ਵੱਸਿਆ।

► ਜਦੋਂ ਜੋਨ ਵੈਸਲੀ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਬੱਚਾ ਸੀ ਤਾਂ ਉਹ ਇੱਕ ਬਲਦੇ ਹੋਏ ਘਰ ਵਿੱਚੋਂ ਚਮਤਕਾਰੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਬਚ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੀ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਖਾਸ ਉਦੇਸ਼ ਦੇ ਲਈ ਬਚਾਇਆ ਹੈ। ਵੈਸਲੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ “ਅੱਗ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿੱਕਲਿਆ ਹੋਇਆ ਬ੍ਰਾਂਡ ਮੰਨਦਾ ਸੀ (ਜ਼ਕਰਯਾਹ 3:2)। ਆਪਣੀ ਜਮਾਤ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਸਾਂਝੀਆਂ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਸੱਦਾ ਦਿਓ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਲਈ ਕਿਵੇਂ ਬਚਾ ਕੇ ਰੱਖਿਆ ਹੈ-ਇਹ ਕੋਈ ਚਮਤਕਾਰੀ ਬਚਾਅ ਜਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਤਾਕਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਸੀ।

ਮੱਤੀ ਨੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹੋਰ ਇੰਜੀਲ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਪੁਰਾਣੇ ਨੇਮ ਦੀਆਂ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀਆਂ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ। ਯਹੂਦੀ ਸ੍ਰੋਤਿਆਂ ਨੂੰ ਲਿਖਦੇ ਹੋਏ, ਮੱਤੀ ਨੇ ਵਿਖਾਇਆ ਕਿ ਯਿਸੂ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਮਸੀਹ ਹੈ:

• ਯਿਸੂ ਦਾ ਕੁਆਰੀ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਜਨਮ (ਮੱਤੀ 1:22-23) ਜੋ ਯਸਾਯਾਹ 7:14 ਨੂੰ ਪੂਰਿਆਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।

• ਬੈਤਲਹਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਯਿਸੂ ਦਾ ਜਨਮ (ਮੱਤੀ 2:5-6) ਜੋ ਮੀਕਾਹ 5:2 ਨੂੰ ਪੂਰਿਆਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।

• ਮਿਸਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਫੇਰੀ (ਮੱਤੀ 2:14-15) ਜੋ ਹੋਸ਼ੇਆ 11:1 ਨੂੰ ਪੂਰਿਆਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।

• ਬੈਤਲਹਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਛੋਟੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਕਤਲੇਆਮ (ਮੱਤੀ 2:16-18) ਜੋ ਯਿਰਮਿਯਾਹ 31:15 ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।

• ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ (ਮੱਤੀ 21:1-5) ਜੋ ਜ਼ਕਰਯਾਹ 9:9 ਨੂੰ ਪੂਰਿਆਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਮੱਤੀ 2:23 ਦੇ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਹੋਈ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਕਠਿਨ ਹੈ। ਮੱਤੀ ਲਿਖਦਾ ਹੈ, “ਅਤੇ ਨਾਸਰਤ ਨਾਮੇ ਇੱਕ ਨਗਰ ਵਿੱਚ ਜਾ ਵੱਸਿਆ ਇਸ ਲਈ ਕਿ ਜਿਹੜਾ ਬਚਨ ਨਬੀਆਂ ਦੀ ਜ਼ਬਾਨੀ ਆਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਪੂਰਾ ਹੋਵੇ ਜੋ ਉਹ ਨਾਸਰੀ ਕਹਾਵੇਗਾ।”

ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਹੈ ਕਿ ਪੁਰਾਣੇ ਨੇਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਥਾਨ ਤੇ ਜ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਨਾਸਰੀ ਕਹਾਵੇਗਾ। ਇਹ ਵਚਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦੋ ਵਿਚਾਰ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ:

1. ਯਿਸੂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਨਾਸਰਤ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨਗਰ ਨਹੀਂ ਸੀ (ਯੂਹੰਨਾ 1:46)। ਯਹੂਦੀਆਂ ਦੀ ਇਹ ਉਮੀਦ ਸੀ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮਸੀਹ ਯਹੂਦਿਯਾ ਤੋਂ ਆਵੇਗਾ, ਨਾ ਕਿ ਗ਼ਲੀਲ ਦੇ ਆਰਥਿਕ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚੋਂ (ਯੂਹੰਨਾ 7:41, 52)। ਯਿਸੂ ਦਾ ਨਾਸਰਤ ਜਿਹੇ ਨਕਾਰੇ ਹੋਏ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਵੱਸਣਾ ਯਸਾਯਾਹ 49:7 ਅਤੇ ਯਸਾਯਾਹ 53:3 ਜਿਹੀਆਂ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀਆਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ।

2. ਯਸਾਯਾਹ 11:1 ਵਿੱਚ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ਕਿ ਮਸੀਹ ਇੱਕ “ਟਾਹਣੀ” ਹੋਵੇਗਾ। ਟਾਹਣੀ ਦੇ ਲਈ ਇਬਰਾਨੀ ਸ਼ਬਦ (ਨੈਟਜ਼ਰ) ਨਾਸਤਰ ਜਿਹਾ ਹੀ ਜਾਪਦਾ ਹੈ। ਮੱਤੀ ਦੇ ਯਹੂਦੀ ਪਾਠਕ ਇਸ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਖੇਡ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਮਝਦੇ ਹੋਣਗੇ।

ਯੂਹੰਨਾ ਬਪਤਿਸਮਾ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਯਿਸੂ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਭਰਾ ਸੀ। ਯੂਹੰਨਾ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਅਰੰਭ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਜ਼ਕਰਯਾਹ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕੌਮ ਦੇ ਵੱਲੋਂ ਧੂਪ ਧੁਖਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ, ਜੋ ਇੱਕ ਜਾਜਕ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਆਦਰਯੋਗ ਕੰਮ ਸੀ (ਲੂਕਾ 1:9)।

ਜਦੋਂ ਜ਼ਕਰਯਾਹ ਇਸ ਪਵਿੱਤਰ ਰਸਮ ਨੂੰ ਨਿਭਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਧੂਪ ਦੀ ਵੇਦੀ ਦੇ ਸੱਜੇ ਪਾਸੇ ਇੱਕ ਸਵਰਗਦੂਤ ਵਿਖਾਈ ਦਿੱਤਾ। ਯਹੂਦੀ ਪਰੰਪਰਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਭੇਂਟ ਦੇ ਸਮੇਂ ਇਸੇ ਪਾਸੇ ਮੌਜੂਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਜ਼ਿਬਰਾਏਲ ਸਵਰਗਦੂਤ ਨੇ ਜ਼ਕਰਯਾਹ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸਦੀ ਪੁੱਤਰ ਦੇ ਲਈ ਕੀਤੀਆਂ ਪ੍ਰਾਥਨਾਵਾਂ ਦਾ ਉੱਤਰ ਮਿਲ ਗਿਆ ਹੈ।

ਕਿਉਂਕਿ ਇਲੀਸਬਤ ਬੱਚਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮਰ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਜ਼ਕਰਯਾਹ ਨੇ ਸਵਰਗਦੂਤ ਦੇ ਵਾਇਦੇ ਤੇ ਸ਼ੱਕ ਕੀਤਾ। ਉਸਦੇ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉਹ ਯੂਹੰਨਾ ਦਾ ਜਨਮ ਹੋਣ ਤੱਕ ਗੁੰਗਾ ਰਿਹਾ। ਇੱਕ ਜਾਜਕ ਅਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਵਚਨਾਂ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਜ਼ਕਰਯਾਹ ਪੁਰਾਣੇ ਨੇਮ ਤੋਂ ਹੰਨਾਹ ਅਤੇ ਰਾਖਲ ਦੀਆਂ ਕਹਾਣੀਆਂ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਚਮਤਕਾਰੀ ਢੰਗ ਦੇ ਨਾਲ ਇਲੀਸਬਤ ਦੀ ਕੁੱਖ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹ ਦੇਵੇਗਾ।

ਯੂਹੰਨਾ ਨੇ ਤੀਹ ਸਾਲਾਂ ਦੇ ਬਾਅਦ ਆਪਣੀ ਸੇਵਕਾਈ ਨੂੰ ਅਰੰਭ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜਾਜਕ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਯਹੂਦਿਯਾ ਦੀ ਉਜਾੜ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਬੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸੇਵਕਾਈ ਕਰਨੀ ਅਰੰਭ ਕੀਤੀ। ਯੂਹੰਨਾ ਨੂੰ ਮਸੀਹ ਦੇ ਵਿਖੇ ਹੋਕਾ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਦੇ ਵੱਜੋਂ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਯੂਹੰਨਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ, “ਕੀ ਯੂਹੰਨਾ ਵਾਇਦਾ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਮਸੀਹ ਹੈ?” ਉਸਨੇ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ, “ਪਰ ਇੱਕ ਮੈਥੋਂ ਬਲਵੰਤ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਜਿਹਦੀ ਜੁੱਤੀ ਦਾ ਤਸਮਾ ਮੈਂ ਖੋਲਣ ਦੇ ਜੋਗ ਨਹੀਂ” (ਲੂਕਾ 3:16)। ਕਿਸੇ ਦਾਸ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਕੰਮ ਉਸਦੇ ਮਾਲਿਕ ਦੇ ਜੁੱਤੀ ਦੇ ਤਸਮੇ ਖੋਲਣਾ ਸੀ, ਪਰ ਯੂਹੰਨਾ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਜੋ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ਉਹ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਇੰਨਾਂ ਉੱਪਰ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਇੱਕ ਤੁਛ ਜਿਹੇ ਕੰਮ ਦੇ ਯੋਗ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹਾਂ।” ਯੂਹੰਨਾ ਇੱਕ ਹਲੀਮੀ ਦੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦਾ ਨਮੂਨਾ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਸਾਰੇ ਵਚਨਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਉਪਯੋਗ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ ਲਈ ਰਸਤਾ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਕੀਤਾ। ਪੌਲੁਸ ਅਤੇ ਬਰਨਾਬਾਸ ਦੀ ਉਦਾਹਰਨ ਦੇ ਵੱਲ ਵੇਖੋ। ਜਦੋਂ ਪੌਲੁਸ ਮਸੀਹੀਆਂ ਨੂੰ ਸਤਾਅ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਬਰਨਾਬਾਸ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਦਰਯੋਗ ਆਗੂ ਸੀ। ਬਰਨਾਬਾਸ ਨੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਪੌਲੁਸ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕੀਤਾ ਜਦੋਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਮਸੀਹੀ ਉਸਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਸਤਾਉਣ ਵਾਲੇ ਵੱਜੋਂ ਹੀ ਵੇਖ ਰਹੇ ਸਨ।

ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਲੀ ਮਿਸ਼ਨਰੀ ਯਾਤਰਾ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ, ਤਾਂ ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ ਵਿੱਚ ਇਸ ਟੀਮ ਨੂੰ “ਬਰਨਾਬਾਸ ਅਤੇ ਪੌਲੁਸ” ਦੇ ਵੱਜੋਂ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ (ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 13:2)। ਜਲਦੀ ਹੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਟੀਮ ਨੂੰ “ਪੌਲੁਸ ਅਤੇ ਬਰਨਾਬਾਸ” ਕਿਹਾ ਜਾਣ ਲੱਗਾ (ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 13:43 ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਵਚਨ)। ਬਰਨਾਬਾਸ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆਗੂ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਪੌਲੁਸ ਨੂੰ ਆਗੂ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰਾਜ਼ੀ ਸੀ।

ਕਈ ਵਾਰ ਤੁਹਾਡੀ ਭੂਮਿਕਾ ਯੂਹੰਨਾ ਬਪਤਿਸਮਾ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਜਾਂ ਬਰਨਾਬਾਸ ਵੱਜੋਂ ਕਿਸੇ ਦੇ ਲਈ ਰਾਹ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਦੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਪਯੋਗ ਕਰਨ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਸਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕਰੋ। ਜਦੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਇਨਕਾਰ ਨਾ ਕਰੋ। ਤੁਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਰੂਪ ਨਾਲ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰੇ।

ਜਦੋਂ ਯੂਹੰਨਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਯਿਸੂ ਦੇ ਵੱਲ ਮੋੜਿਆ ਤਾਂ ਉੱਥੇ ਅਸੀਂ ਯੂਹੰਨਾ ਬਪਤਿਸਮਾ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਦੀ ਹਲੀਮੀ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ (ਯੂਹੰਨਾ 1:35-37)। ਕਿਸੇ ਵੀ ਰੱਬੀ (ਧਾਰਮਿਕ ਗੁਰੂ) ਦਾ ਟੀਚਾ ਅਜਿਹੇ ਚੇਲੇ ਬਣਾਉਣਾ ਹੁੰਦਾ ਜੋ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਚੱਲਣ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਆਦਰ ਕਰਨ। ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ ਯੂਹੰਨਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਦਾ ਮਨ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਸਿੱਖਿਅਕ ਦੇ ਵੱਲ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸਮਝ ਲਿਆ ਕਿ ਉਸਦਾ ਕੰਮ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਨਾਲੋਂ ਮਹਾਨ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਵੱਲ ਮੋੜਣਾ ਹੈ। ਯੂਹੰਨਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚੇਲਿਆਂ ਨੂੰ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਯਿਸੂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਜਾਂਦੇ ਹੋਏ ਵੇਖਿਆ। ਉਸਦਾ ਟੀਚਾ ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਮਹਿਮਾ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਰਾਜ ਸੀ। ਇੱਕ ਮਸੀਹੀ ਆਗੂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਭੁੱਲਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿ ਸਾਡਾ ਟੀਚਾ ਆਪਣੇ ਲਈ ਸਫਲਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਧਿਆਨ ਯਿਸੂ ਦੇ ਵੱਲ ਲਗਾਉਣਾ ਹੈ।

► ਮੱਤੀ 3:1-6.

ਯੂਹੰਨਾ ਨੇ ਤੌਬਾ ਦੇ ਸੰਦੇਸ਼ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ। ਅੱਜ ਕੁਝ ਲੋਕ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੌਬਾ ਕਰਨ ਦਾ ਅਰਥ ਸਿਰਫ਼ ਤੁਹਾਡੇ ਮਨ ਨੂੰ ਬਦਲਣਾ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਸੀਹੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਬਦਲੇ ਹੋਏ ਜੀਵਨ ਦੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਚਿੰਨ੍ਹ ਵਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।

ਪਰ “ਤੌਬਾ” ਦਾ ਅਰਥ ਮਾਨਸਿਕ ਫੈਸਲੇ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਜਿਆਦਾ ਹੈ। ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਦੇ ਲੇਖਕਾਂ ਨੇ “ਤੌਬਾ” ਦੇ ਸਬਦ ਦਾ ਉਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਉਪਯੋਗ ਕੀਤਾ ਜਿਵੇਂ ਪੁਰਾਣੇ ਨੇਮ ਦੇ ਨਬੀਆਂ ਨੇ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਇਸਦਾ ਅਰਥ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸੰਪੂਰਨ ਤਬਦੀਲੀ ਹੈ। ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਤੌਬਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਭਾਵ ਹੈ:

• ਆਪਣੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਅਤੇ ਮਾਨਤਾਵਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਅਤੇ

• ਤੁਹਾਡੇ ਕੰਮਾਂ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਲਿਆਉਣਾ।

ਕੁਝ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪੌਪ ਗਾਇਕ ਸੀ ਜੋ ਆਪਣੀ ਪਾਪੀ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਦੇ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਗਾਇਕ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਮੈਂ ਇੱਕ ਮਸੀਹੀ ਬਣ ਗਿਆ ਹਾਂ ਅਤੇ ਮੈਂ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੇ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੀ ਜਿਉਂਦਾ ਰਹਾਂਗਾ, ਪਰ ਹੁਣ ਮੈਂ ਇੱਕ ਮਸੀਹੀ ਹਾਂ। ਜੇਕਰ ਮੈਂ ਮਰ ਗਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸਵਰਗ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜਾਵਾਂਗਾ।” ਜੋ “ਤੋਬਾ” ਇਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਕੀਤੀ ਸੀ ਉਸ ਵਿੱਚ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਦਾ ਕੋਈ ਬਦਲਾਅ ਸ਼ਾਮਿਲ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਹ ਸੱਚੀ ਤੋਬਾ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਯੂਹੰਨਾ ਨੇ ਸਿਖਾਇਆ ਕਿ ਤੋਬਾ ਤੁਹਾਡੀ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਨੂੰ ਬਦਲਦੀ ਹੈ। ਯੂਹੰਨਾ ਨੇ ਬਪਤਿਸਮਾ ਲੈਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਇਹ ਮੰਗ ਰੱਖੀ ਕਿ ਤੋਬਾ ਦੇ ਨਾਲ ਚੰਗਾ ਵਿਵਹਾਰ ਵੀ ਜਰੂਰ ਜੋੜਣ (ਲੂਕਾ 3:8)। ਬਪਤਿਸਮਾ ਇੱਕ ਖਾਲੀ ਰਿਵਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ: “ਮੈਂ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਇਸ ਲਈ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਬਪਤਿਸਮਾ ਦੇ ਦਿਉ।” ਬਪਤਿਸਮਾ ਸੱਚੀ ਤੋਬਾ ਅਤੇ ਬਦਲੇ ਹੋਏ ਜੀਵਨ ਦੀ ਗਵਾਹੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਪਰਤਾਵਿਆਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਪਰਤਾਵਿਆਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਯਿਸੂ ਦੀ ਜਿੱਤ ਇੱਕ ਨਮੂਨਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ। “ਤਦ ਯਿਸੂ ਆਤਮਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਨਾਲ ਉਜਾੜ ਵਿੱਚ ਗਿਆ ਭਈ ਸ਼ਤਾਨ ਕੋਲੋਂ ਪਰਤਾਇਆ ਜਾਵੇ” (ਮੱਤੀ 4:1)। ਇਹ ਪਰਤਾਵਾ ਯਿਸੂ ਦੀ ਜਨਤਕ ਸੇਵਕਾਈ ਤੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਪਹਿਲਾਂ ਆਏ। ਦੂਸਰਿਆਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਇੱਛਾ ਆਗਿਆਕਾਰੀ ਕਰਕੇ ਵਿਖਾਈ।

ਮੱਤੀ ਪਰਤਾਵੇ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਯਿਸੂ ਦੇ ਬਪਤਿਸਮੇ ਦੇ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਅਕਸਰ ਸਾਡੀ ਆਤਮਿਕ ਜਿੱਤ ਦੇ ਬਾਅਦ ਸਾਡੇ ਅੱਗੇ ਵੱਡੇ ਪਰਤਾਵੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਕਰਮਲ ਪਹਾੜ ਤੇ ਏਲੀਯਾਹ ਦੀ ਜਿੱਤ ਤੋਂ ਬਾਦ ਅਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਉਦਾਸੀ ਅਤੇ ਸ਼ੱਕ ਵਿੱਚ ਪਿਆ ਹੋਇਆ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਦੇ ਲਈ ਭੱਜਦਾ ਹੋਇਆ ਵੇਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ (1 ਰਾਜਿਆਂ 18-19)।

ਲੂਕਾ ਯਿਸੂ ਦੀ ਕੁੱਲਪੱਤਰੀ ਨੂੰ ਆਦਮ ਦੇ ਨਾਲ ਜੋੜਣ ਦੇ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਉਸਦੇ ਪਰਤਾਵਿਆਂ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਲੂਕਾ ਵਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿੱਥੇ ਆਦਮ ਅਸਫਲ ਹੋਇਆ, ਉੱਥੇ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਯਿਸੂ ਜੇਤੂ ਰਿਹਾ (ਲੂਕਾ 3:38)। ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਪਹਿਚਾਣ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇਹ ਨਮੂਨਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਕਿ ਸਾਧਾਰਨ ਮਸੀਹੀ ਪਾਪ ਦੇ ਉੱਤੇ ਜਿੱਤ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।

[1]ਪਰਤਾਵੇ

ਪੱਥਰਾਂ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ ਪਰਤਾਵਾ

ਸ਼ੈਤਾਨ ਨੇ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਪਰਤਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਈਸ਼ਵਰੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਉਪਯੋਗ ਕਰਕੇ ਪੱਥਰਾਂ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਬਣਾ ਦੇਵੇ। ਸ਼ੈਤਾਨ ਨੇ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਪਰਤਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਪਿਤਾ ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਰਹਿਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਉਪਯੋਗ ਆਪਣੇ ਫਾਇਦੇ ਲਈ ਕਰੇ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਭੋਜਨ ਖਾਣ ਦੇ ਹੱਕ ਨੂੰ ਪਿਤਾ ਦੇ ਅੱਗੇ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।

ਪਹਿਲੇ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਮਨ੍ਹਾ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਭੋਜਨ ਨੂੰ ਖਾ ਕੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਅਣਆਗਿਆਕਾਰੀ ਕੀਤੀ। ਦੂਸਰਾ ਆਦਮ ਇਸ ਵਿੱਚ ਵਫਾਦਾਰ ਸੀ।

ਹੈਕਲ ਦੇ ਹਿੰਗਰੇ ਤੋਂ ਛਾਲ ਮਾਰ ਦੇਣ ਦਾ ਪਰਤਾਵਾ

ਸ਼ੈਤਾਨ ਨੇ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਪਰਤਾਇਆ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੈਕਲ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਥੱਲੇ ਸੁੱਟ ਦੇਵੇ (ਕਿਦਰੋਨ ਘਾਟੀ ਤੋਂ 91 ਮੀਟਰ ਉੱਚੀ)। ਜਦੋਂ ਪਿਤਾ ਤੋਂ ਉਹ ਉਸਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਵਾਇਦੇ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਉਹ ਇਸ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ।

ਸ਼ੈਤਾਨ ਨੇ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਪਿਤਾ ਦੇ ਵਾਇਦਿਆਂ ਰਾਂਹੀ ਪਰਤਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਜ਼ਬੂਰ 91:11-12 ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਪਰਤਾਵੇ ਦੇ ਨਾਲ ਯਿਸੂ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਦਾਸ ਬਣਾ ਲੈਂਦਾ-ਜੋ ਉਸਦੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਅਤੇ ਉਮੀਦਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਦਾ ਰਹੇ।

ਯਿਸੂ ਨੇ ਜ਼ਬੂਰ 91 ਦੇ ਵਾਇਦੇ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਹਾਲਾਤ ਤੋਂ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦਾ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸ ਤੇ ਇਹ ਲਾਗੂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਸ਼ੈਤਾਨ ਨੂੰ ਜੁਆਬ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਯਿਸੂ ਹੋਏ ਬਿਵਸਥਾ ਸਾਰ 6:6 ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ, “ਤੁਸੀਂ ਯਹੋਵਾਹ ਆਪਣੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਨਾ ਪਰਤਾਓ।’ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸੰਤਾਨ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਅਸੀਂ ਉਸਦੇ ਅੱਗੇ ਇਹ ਮੰਗ ਨਹੀਂ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਕਿ ਉਹ ਸਾਡੇ ਮਕਸਦਾਂ ਦੇ ਲਈ ਆਪਣੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਉਪਯੋਗ ਕਰੇ।

ਕੁਝ ਮਸੀਹੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ, “ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਹਰ ਵਾਇਦਾ ਮੇਰੇ ਲਈ ਹੈ।” ਜਦਕਿ ਵਚਨਾਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਵਾਇਦੇ ਸੱਚੇ ਹਨ, ਪਰ ਸਾਨੂੰ ਪੁੱਛਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, “ਕਿ ਇਹ ਵਾਇਦਾ ਇਸ ਹਾਲਾਤ ਤੇ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ?” ਯਿਸੂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜ਼ਬੂਰ 91 ਦਾ ਵਾਇਦਾ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਉਜਾੜ ਦੀ ਸਾਹਮਣਾ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਹਾਲਾਤ ਦੇ ਲਈ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਤੇ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਅਸੀਂ ਇਸ ਗੱਲ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਕਿਵੇਂ ਪੱਕੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਾਇਦਿਆਂ ਦਾ ਸੱਚੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਦਾਅਵਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ?

(1) ਸਾਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨ ਨੂੰ ਜਾਣਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ

ਜਿੰਨੇ ਚੰਗੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਵਾਇਦਿਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਸੰਗ ਅਤੇ ਵਾਇਦੇ ਦੇ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਸ਼ਰਤਾਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਜਾਣਾਗੇ, ਉਨੇ ਹੀ ਚੰਗੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਹਾਲਾਤ ਤੇ ਇਸਦੇ ਲਾਗੂਕਰਨ ਬਾਰੇ ਜਾਣ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।

ਕੁਝ ਵਾਇਦੇ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਲਈ ਕਿਸੇ ਖਾਸ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਪੁਰਾਣੇ ਨੇਮ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਨਾਲ ਵਾਇਦਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਹ ਨੇਮ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਬਣੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਭੋਤਿਕ ਬਰਕਤਾਂ ਮਿਲਣਗੀਆਂ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਮੀਨ ਬਹੁਤ ਫ਼ਲਦਾਇਕ ਹੋਵੇਗੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਭੜੋਲੇ ਭਰੇ ਰਹਿਣਗੇ, ਉਹ ਸੈਨਿਕ ਲੜਾਈਆਂ ਜਿੱਤਣਗੇ। ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਦੇ ਵਾਇਦੇ ਅਕਸਰ ਆਤਮਿਕ ਬਰਕਤਾਂ ਦੇ ਬਾਰੇ ਹਨ। ਕੁਝ ਲੋਕ ਇਹ ਗੱਲ ਜਾਣ ਕੇ ਨਿਰਾਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਸਾਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਭੋਤਿਕ ਬਰਕਤਾਂ ਅਸਥਾਈ ਹਨ; ਆਤਮਿਕ ਸੰਪੰਨਤਾ ਸਦਾ ਦੇ ਲਈ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਵਾਇਦਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪੂਰਾ ਕਰੇਗਾ, ਬਜਾਏ ਇਸਦੇ ਕਿ ਅਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੋਂ ਆਪਣੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਮਨਾਉਣ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰੀਏ।

(2) ਸਾਨੂੰ ਆਮ ਅਤੇ ਖਾਸ ਵਾਇਦਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਾਲੇ ਦੇ ਫਰਕ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਆਮ ਵਾਇਦੇ ਬਾਰੇ ਪੜਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਪੁੱਛਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸਾਡੀ ਖਾਸ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਵਾਇਦਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਵਾਇਦੇ ਆਮ ਹਨ, ਉਹ ਵਿਸ਼ਵ-ਵਿਆਪੀ ਨਹੀਂ ਹਨ।

ਜ਼ਬੂਰ 103:3 ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਕਰਦਾ ਹੈ “ਉਹ ਸਾਰੇ ਰੋਗਾਂ ਤੋਂ ਤੈਨੂੰ ਨਰੋਆ ਕਰਦਾ ਹੈ।” ਕਈ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਵ-ਵਿਆਪੀ ਵਾਇਦੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲੈ ਲਿਆ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹਰੇਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮਸੀਹੀ ਦੇ ਹਰੇਕ ਰੋਗ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ। ਪਰ ਵਚਨ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹਰੇਕ ਸਰੀਰਕ ਬਿਮਾਰੀ ਚੰਗੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਚੰਗਾਈ ਦੇ ਲਈ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਕੀਤੀ, ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਨਹੀਂ” (2 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 12:7)। ਕਈ ਵਾਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਕਰਨ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਕਈ ਵਾਰ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਬਿਮਾਰੀ ਨੂੰ ਝੱਲਣ ਦੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਦੇਣ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਸਾਡੀ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਤਿੰਨ ਯਹੂਦੀ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਵਰਗੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਨਬੂਕੱਦਨਸਰ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਲਦੀ ਹੋਈ ਭੱਠੀ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦੇਣ ਦੀ ਧਮਕੀ ਦਿੱਤੀ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਸਾਡਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਜਿਹ ਦੀ ਅਸੀਂ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਅੱਗ ਦੀ ਬਲਦੀ ਹੋਈ ਭੱਠੀ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹੇ ਮਹਾਰਾਜ, ਉਹੀ ਸਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਹੱਥੋਂ ਛੁਡਾਵੇਗਾ। ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਹੇ ਮਹਾਰਾਜ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੋਵੇ ਕਿ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਡੇ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗੇ ਅਤੇ ਨਾ ਉਸ ਸੋਨੇ ਦੀ ਮੂਰਤ ਅੱਗੇ ਜਿਹ ਨੂੰ ਤੁਸਾਂ ਖੜਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਮੱਥਾ ਟੇਕਾਂਗੇ”(ਦਾਨੀਏਲ 3:17-18)। ਉਹ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਕੋਲ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛੁਡਾਉਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਹੈ; ਪਰ ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਰਾਹ ਦੀ ਚੋਣ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਸ ਤੇ ਵਫਾਦਾਰੀ ਦੇ ਨਾਲ ਚੱਲਣ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸਮਰਪਿਤ ਸਨ।

ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸਰੀਰਕ ਦੁੱਖਾਂ ਤੋਂ ਛੁਡਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇਸ ਰਾਹ ਦੀ ਚੋਣ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਇਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਪੱਕਿਆਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕਿ ਕੋਈ ਬਾਈਬਲ ਦਾ ਵਾਇਦਾ ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਚੋਣ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰੋ। ਯੂਹੰਨਾ ਰਸੂਲ ਨੇ ਇਹ ਵਾਇਦਾ ਦਿੱਤਾ, “ ਅਤੇ ਉਹ ਦੇ ਅੱਗੇ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਦਿਲੇਰੀ ਹੈ ਸੋ ਇਹ ਹੈ ਭਈ ਜੇ ਅਸੀਂ ਉਹ ਦੀ ਇੱਛਿਆ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਕੁਝ ਮੰਗਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਸਾਡੀ ਸੁਣਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੇ ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਭਈ ਜੋ ਕੁਝ ਮੰਗਦੇ ਹਾਂ ਉਹ ਸਾਡੀ ਸੁਣਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਇਹ ਵੀ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਭਈ ਮੰਗੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਵਸਤਾਂ ਜਿਹੜੀਆਂ ਅਸਾਂ ਓਸ ਤੋਂ ਮੰਗੀਆਂ ਹਨ ਓਹ ਸਾਨੂੰ ਪਰਾਪਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।” (1 ਯੂਹੰਨਾ 5:14-15)।

ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਅੰਦਾਜਾ ਨਹੀਂ ਲਗਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿ ਬਾਈਬਲ ਦਾ ਹਰੇਕ ਵਾਇਦਾ ਮੇਰੇ ਖਾਸ ਹਾਲਾਤ ਤੇ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ, “ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਇੱਛਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਮੰਗਾਂਗਾ।” ਮੈਨੂੰ ਹਰੇਕ ਵਾਇਦੇ ਨੂੰ ਨਿੱਜੀ ਵਾਇਦੇ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਨਹੀਂ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਪੁੱਛਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਇਹ ਵਾਇਦਾ ਮੇਰੇ ਹਾਲਾਤ ਦੇ ਲਈ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ।

(3) ਸਾਨੂੰ ਯਿਸੂ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।

ਯਿਸੂ ਨੇ ਵਾਇਦਾ ਕੀਤਾ, “ਅਰ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਲੈ ਕੇ ਜੋ ਕੁਝ ਮੰਗੋਗੇ ਮੈਂ ਸੋਈ ਕਰਾਂਗਾ ਤਾਂ ਜੋ ਪੁੱਤ੍ਰ ਵਿੱਚ ਪਿਤਾ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਹੋਵੇ” (ਯੂਹੰਨਾ 14:13)। ਯਿਸੂ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਪ੍ਰਾਥਨਾਵਾਂ ਉਸ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਥਮਿਕਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਦੇ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦੀਆਂ ਹੋਣ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਸਤਾਂ ਦੇ ਲਈ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਕੀਤੀ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਨਾਮ ਨੂੰ ਵਡਿਆਈ ਦੇਣ, ਸਾਨੂੰ ਵੀ ਇਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਸੱਚਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹੈ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਨਾਲੋਂ ਵਧੀਕ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਦੇ ਬਾਰੇ ਚਿੰਤਾ ਕਰਾਂਗੇ।

ਪਿਤਾ ਦੀ ਵਡਿਆਈ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਭਾਵ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਮਕਸਦਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸਮਰਪਿਤ ਹੋ ਜਾਈਏ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਨਾਲ ਵਾਇਦਾ ਕੀਤਾ, “ਮੈਂ ਆਪਣੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਨੂੰ ਜਿਹੜੀਆਂ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਖੇ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ, ਯਹੋਵਾਹ ਦਾ ਵਾਕ ਹੈ, ਸ਼ਾਂਤੀ ਦੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਬੁਰਿਆਈ ਦੀਆਂ ਨਹੀਂ, ਭਈ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਛੇਕੜ ਨੂੰ ਆਸ ਦੁਆਂਵਾ।” (ਯਿਰਮਿਯਾਹ 29:11)। ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਯਾਦ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਵਾਇਦਾ ਇਸਰਾਏਲ ਨੂੰ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਹ ਬਾਬੁਲ ਦੇ ਵਿੱਚ 70 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਗੁਲਾਮੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਬਾਬੁਲ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਹਰੇਕ ਗੁਲਾਮੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਉਸਦੇ ਮਕਸਦ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ; ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ, ਇਸਰਾਏਲ ਨੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਪੁਕਾਰਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੁਣੀ।

ਕੀ ਅੱਜ ਸਾਡੇ ਤੇ ਵੀ ਇਹ ਵਾਇਦਾ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ? ਜੀ ਹਾਂ! ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਚਰਿੱਤਰ ਬਦਲਿਆ ਨਹੀਂ ਹੈ; ਉਹ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਭਲਿਆਈ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਸਭ ਕੁਝ ਚੰਗਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਪਰ ਅਸੀਂ ਪੂਰੇ ਆਤਮ-ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਨਾਲ ਯਿਸੂ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਸਾਡੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਹਰੇਕ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਆਪਣੇ ਉਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਪੂਰਿਆਂ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।

ਪਰਤਾਵੇ (ਜਾਰੀ ਹੈ)

ਸੰਸਾਰ ਦੀਆਂ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀਆਂ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ

ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਅੰਤਿਮ ਪਰਤਾਵੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਮਝੋਤੇ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਸੀ, ਅਰਥਾਤ ਸਲੀਬ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਰਾਹ। ਜੇਕਰ ਯਿਸੂ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਅੱਗੇ ਝੁਕ ਜਾਂਦਾ ਤਾਂ ਉਹ ਸਲੀਬ ਦੇ ਦੁੱਖਾਂ ਤੋਂ ਬਚ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਬਿਵਸਥਾ ਸਾਰ 6:13 ਦੇ ਨਾਲ ਉੱਤਰ ਦਿੱਤਾ, “ਤੂੰ ਪ੍ਰਭੂ ਆਪਣੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੂੰ ਮੱਥਾ ਟੇਕ ਅਤੇ ਉਸੇ ਇਕੱਲੇ ਦੀ ਉਪਾਸਨਾ ਕਰ।” (ਮੱਤੀ 4:10)।

ਪਰਤਾਵੇ ਦੇ ਉੱਤੇ ਯਿਸੂ ਦੀ ਜਿੱਤ

ਪਰਤਾਵੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਯਿਸੂ ਦੀ ਉਦਾਹਰਨ ਤੋਂ ਲਾਭ ਲੈਣ ਦੇ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਯਾਦ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਯਿਸੂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖ ਸੀ। ਉਹ “ਹਰੇਕ ਗੱਲ ਵਿੱਚ...ਸਾਡੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਰਤਾਇਆ ਗਿਆ, ਪਰ ਪਾਪ ਰਹਿਤ ਰਿਹਾ।” (ਇਬਰਾਨੀਆਂ 4:15)।

► 1 ਕੁਰਿੰਥੀਆਂ 10:13 ਅਤੇ ਇਬਰਾਨੀਆਂ 4:15 ਪੜ੍ਹੋ। ਉਹ ਪਰਤਾਵੇ ਦੇ ਬਾਰੇ ਕੀ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ?

1 ਯੂਹੰਨਾ 2:16 ਵਿੱਚ ਰਸੂਲ ਵਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਸਰੀਰ ਦੀ ਲਾਲਸਾ, ਅੱਖਾਂ ਦੀ ਕਾਮਨਾ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਘਮੰਡ ਤੋਂ ਆ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਯਿਸੂ ਇਸ ਵਿੱਚੋਂ ਹਰੇਕ ਖੇਤਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਰਤਾਇਆ ਗਿਆ।

• ਜਦੋਂ ਯਿਸੂ ਰੋਟੀ ਦੇ ਲਈ ਭੁੱਖਾ ਸੀ ਤਾਂ ਸ਼ੈਤਾਨ ਨੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਪਰਤਾਇਆ।

• ਸ਼ੈਤਾਨ ਨੇ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਜਗਤ ਦੀਆਂ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀਆਂ ਵਿਖਾ ਕੇ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਪਰਤਾਇਆ।

• ਸ਼ੈਤਾਨ ਨੇ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਭੀੜਾਂ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਨਾਟਕੀ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਪਰਤਾਉਣ ਦੁਆਰਾ ਜੀਵਨ ਦੇ ਘਮੰਡ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਨ ਕੀਤਾ।

ਪਰਤਾਵਿਆਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਯਿਸੂ ਦੀ ਜਿੱਤ ਸਾਡੇ ਪਰਤਾਵਿਆਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਨਮੂਨਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਪਰਤਾਵੇ ਤੇ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਯਿਸੂ ਦੁਆਰਾ ਉਪਯੋਗ ਕੀਤੇ ਤਿੰਨ ਔਜ਼ਾਰਾਂ ਤੇ ਧਿਆਨ ਦਿਉ।

ਆਤਮਾ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ

ਯਿਸੂ ਆਤਮਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਚੱਲਿਆ। ਉਸਨੇ ਉਹੀ ਕੀਤਾ ਜੋ ਕਰਨ ਲਈ ਆਤਮਾ ਨੇ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ। ਤਾਂ ਯਿਸੂ ਪਵਿੱਤ੍ਰ ਆਤਮਾ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੋ ਕੇ ਯਰਦਨ ਤੋਂ ਮੁੜਿਆ ਅਰ ਆਤਮਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਨਾਲ”(ਲੂਕਾ 4:1)।

ਯਿਸੂ ਧਰਤੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਅਧੀਨ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ। ਉਸਨੇ ਆਤਮਾ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਨਾਲ ਭੂਤਾਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ (ਮੱਤੀ 12:28)। “ਯਿਸੂ ਨਾਸਰੀ ਭਈ ਕਿਸ ਬਿਧ ਨਾਲ ਉਹ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਅਤੇ ਸਮਰੱਥਾ ਨਾਲ ਮਸਹ ਕੀਤਾ ਜੋ ਉਹ ਭਲਾ ਕਰਦਾ ਅਤੇ ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ਜੋ ਸ਼ਤਾਨ ਦੇ ਕਾਬੂ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਸਨ ਚੰਗਾ ਕਰਦਾ ਫਿਰਿਆ ਕਿਉਂ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਉਹ ਦੇ ਨਾਲ ਸੀ” (ਰਸੂਲਾਂ ਦੇ ਕਰਤੱਬ 10:38)।

ਯਿਸੂ ਨੇ ਧਰਤੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਸੇਵਕਾਈ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਦੇ ਨਾਲ ਕੀਤੀ। ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਪਰਤਾਵੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਦੇ ਨਾਲ ਜਿਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ

ਚਾਲ੍ਹੀ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਵਰਤ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਤੋਂ ਬਾਦ ਯਿਸੂ ਪਰਤਾਇਆ ਗਿਆ। ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਤਮਿਕ ਯੁੱਧ ਦੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ। ਬਾਦ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਾਠ ਦੇ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਯਿਸੂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਦੇ ਮੁੱਖ ਸਥਾਨ ਦੇ ਬਾਰੇ ਵੇਖਾਂਗੇ। ਜੇਕਰ ਯਿਸੂ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਦੇ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਸੀ, ਤਾਂ ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਆਤਮਿਕ ਜਿੱਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਿਵੇਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ?

ਸ਼ੈਤਾਨ ਅਕਸਰ ਸਾਡੇ ਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਹਮਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਲਾਪਰਵਾਹ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਲਗਾਤਾਰ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਵਿੱਚ ਬਣੇ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੇ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਪਰਤਾਵੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੋਵਾਂਗੇ।

ਵਚਨ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ

ਯਿਸੂ ਨੇ ਹਰੇਕ ਪਰਤਾਵੇ ਦਾ ਜੁਆਬ ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਨਾਲ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਇੰਨਾਂ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਜਾਣਦਾ ਸੀ? ਯਹੂਦੀ ਬੱਚੇ ਆਪਣੇ ਬਚਪਨੇ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇ ਵੱਜੋਂ ਤੋਰਾਹ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਜਦੋਂ ਯਿਸੂ ਪਰਤਾਇਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਇਹ ਵਚਨ ਇੱਕਦਮ ਉਸਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਆ ਗਏ।

ਮਸੀਹੀਆਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ, ਸਾਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਨਾਂ ਬੀਜ਼ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਵਚਨ ਸਾਨੂੰ ਪਰਤਾਵੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਪਰਤਾਵੇ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਯਿਸੂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਔਜ਼ਾਰਾਂ ਦਾ ਉਪਯੋਗ ਕੀਤਾ ਜੋ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਵੀ ਹਨ। ਸਾਨੂੰ ਪ੍ਰੀਖਿਆਵਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਯਿਸੂ ਦੀ ਹੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਆਤਮਾ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ, ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ, ਅਤੇ ਵਚਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਨਾਲ। ਇੰਨਾਂ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੇ ਬਿਨਾਂ, ਅਸੀਂ ਸ਼ੈਤਾਨ ਦੇ ਹਮਲੇ ਵਿੱਚ ਹਾਰ ਜਾਵਾਂਗੇ।

ਮੁੱਢਲੇ ਮਸੀਹੀ ਸਰਬਪੱਖੀ ਸੋਚ ਨਾਲ ਇਹ ਮੰਨਦੇ ਸਨ ਕਿ ਯਿਸੂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਗ਼ਲਤ ਸਿੱਖਿਆ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਏਰੀਅਸ ਨੇ ਯਿਸੂ ਦੇ ਈਸ਼ਵਰ ਹੋਣ ਦਾ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਕੱਟੜ ਮਸੀਹੀ ਇਹ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਸਨ ਕਿ ਯਿਸੂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਹੈ।

ਕੱਟੜ ਮਸੀਹੀ ਇਹ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਸਨ ਕਿ ਯਿਸੂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮਨੁੱਖ ਸੀ। ਇਸ ਧਰਮ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਅਕਸਰ ਗ਼ਲਤ ਸਿਖਾਉਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਨਕਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਅੱਜ ਵੀ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰ ਆਧਾਰਿਤ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਯਿਸੂ ਦੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਲੈਂਦੇ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਸੀਹੀ ਅੰਦਾਜਾ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਯਿਸੂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਅਸਲ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਹ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਮਨੁੱਖੀ ਰੂਪ ਧਾਰਿਆ, ਪਰ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਮਨੁੱਖ ਨਹੀਂ ਸੀ।

ਕੁਝ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੀਆਂ ਉਦਾਹਰਨਾਂ ਇਸ ਝੂਠੀ ਧਾਰਨਾ ਨੂੰ ਸਹਿਯੋਗ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਕੁਝ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਅਜਿਹੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਗਾਥਾ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਜਿਸਨੇ ਇੱਕ ਯਾਤਰੀ ਕਿਸਾਨ ਦਾ ਵਿਖਾਵਾ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਯਿਸੂ ਅਜਿਹਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਹੋਣ ਦਾ ਵਿਖਾਵਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਸਾਡੇ ਜਿਹਾ ਬਣ ਗਿਆ।

ਯਿਸੂ ਦੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਧਰਮ ਸਿੱਖਿਆ ਸਾਡੇ ਮਸੀਹੀ ਅਨੁਭਵ ਦੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਯਿਸੂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਨੁੱਖ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਜੀਵਨ ਸਾਡੇ ਲਈ ਅਸਲ ਮਾਇਨਿਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਨਮੂਨਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ। ਇੱਕ ਧਰਮ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਨੇ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕਿਹਾ, “ਜੇਕਰ ਯਿਸੂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤਾਂ ਫਿਰ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਉਸ ਜਿਹਾ ਨਾ ਬਣਨ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਹੈ।”[1]

ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਸੀਂ ਲਗਾਤਾਰ ਆਪਣੀ ਇੱਛਾ ਅਨੁਸਾਰ ਪਾਪ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਦੇ ਹਾਂ। ਯਿਸੂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੇ ਵਿੱਚ ਵਿਖਾਇਆ, ਕਿ ਸਾਧਾਰਨ ਮਸੀਹੀ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ ਦੇ ਨਾਲ ਪਾਪ ਤੇ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ।

ਜੇਕਰ ਉਹ ਟੁੱਟੀ ਹੋਈ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਿਆ, ਜੇਕਰ ਉਸਨੇ ਸਾਡੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਦਾ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਉਹ ਸਾਡੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਰਤਾਇਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਫਿਰ ਪਰਤਾਵੇ ਤੇ ਉਸਦੀ ਜਿੱਤ ਸਾਨੂੰ ਵਿਖਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਤੀਦਿਨ ਦੇ ਜੀਵਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਜਿੱਤ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਪਵਿੱਤਰ ਆਤਮਾ ਦੇ ਦੁਆਰਾ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਜੇਤੂ ਜੀਵਨ ਜੀ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।

► ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਕਿਹੜੀ ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਨਾ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਕਠਿਨ ਹੈ, ਯਿਸੂ ਦੀ ਈਸ਼ਵਰਤਾਈ ਨੂੰ ਜਾਂ ਉਸਦੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਨੂੰ? ਚਰਚਾ ਕਰੋ ਕਿ ਦੋਵੇਂ ਧਾਰਮਿਕ ਧਾਰਨਾਵਾਂ ਸਾਡੇ ਮਸੀਹੀ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਲਈ ਕਿੰਨੀਆਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹਨ।

ਇਸ ਪਾਠ ਦੇ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਵੇਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਯਿਸੂ ਦੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਲਈ ਰਾਹ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ। ਉਸਦੀ ਕੁਲਪੱਤ੍ਰੀ ਦੁਆਰਾ, ਰੋਮੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੁਆਰਾ, ਉਸਦੇ ਚਮਤਕਾਰੀ ਜਨਮ ਦੁਆਰਾ, ਯੂਹੰਨਾ ਬਪਤਿਸਮਾ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਦੀ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਦੁਆਰਾ, ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਪਰਤਾਵਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਯਿਸੂ ਦੇ ਲਈ ਰਾਹ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ।

ਅਸੀਂ ਬਾਈਬਲ ਵਿੱਚ ਇਸ ਸਚਿਆਈ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ। ਪੌਲੁਸ ਦੀ ਉਦਾਹਰਨ ਵੱਲ ਵੇਖੋ। ਪੌਲੁਸ ਦਾ ਪਾਲਣ-ਪੋਸ਼ਣ ਰੋਮ ਦੇ ਤਰਸੁਸ ਨਾਮਕ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਉਸਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪਰਾਈਆਂ ਕੌਮਾਂ ਦੇ ਦੋਸਤ ਸਨ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਯਹੂਦੀਆਂ ਤੋਂ ਹੱਟ ਕੇ, ਪੌਲੁਸ ਪਰਾਈਆਂ ਕੌਮਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਘੁਲ-ਮਿਲ ਸਕਦਾ ਸੀ।

ਪੌਲੁਸ ਦਾ ਪਿਤਾ ਇੱਕ ਰੋਮੀ ਨਾਗਰਿਕ ਸੀ, ਇਸ ਕਾਰਨ ਪੌਲੁਸ ਦੇ ਕੋਲ ਰੋਮੀ ਨਾਗਰਿਕਤਾ ਦੇ ਕੀਮਤੀ ਹੱਕ ਸਨ। ਉਸਦੀ ਮਾਤਾ ਯਹੂਦੀ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਪੌਲੁਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੁੱਢਲੀ ਸਿਖਲਾਈ ਪੁਰਾਣੇ ਨੇਮ ਦੇ ਵਚਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਤੇਜ਼ ਦਿਮਾਗ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇਬਰਾਨੀ ਧਰਮ ਸਿੱਖਿਆ ਮਹਾਨ ਯਹੂਦੀ ਗੁਰੂ (ਰੱਬੀ) ਗਮਲੀਏਲ ਤੋਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। ਉਸਦੇ ਰੋਮੀ ਪਿਛੋਕੜ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸਨੇ ਯੂਨਾਨੀ ਅਤੇ ਯੂਨਾਨੀ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕਾਂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ।

ਅਜਿਹੇ ਪਿਛੋਕੜ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਇਸ ਗੱਲ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਹੈਰਾਨੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਪੌਲੁਸ ਨੂੰ ਪਰਾਈਆਂ ਕੌਮਾਂ ਦੇ ਲਈ ਸ਼ੁਭਸਮਾਚਾਰ ਪ੍ਰਚਾਰਕ ਹੋਣ ਦੇ ਲਈ ਬੁਲਾਇਆ। ਜਨਮ ਤੋਂ ਹੀ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਪੌਲੁਸ ਨੂੰ ਪਰਾਈਆਂ ਕੌਮਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾ ਰਸੂਲ ਬਣਨ ਦੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਤਿਆਰੀ ਦੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚੋ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਇਸ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਲਈ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ:

• ਉਸਦੀ ਰੋਮੀ ਨਾਗਰਿਕਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਪੌਲੁਸ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਥਾਨ ਤੇ ਆਜਾਦੀ ਦੇ ਨਾਲ ਯਾਤਰਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ।

• ਪੌਲੁਸ ਦੀ ਇਬਰਾਨੀ ਅਤੇ ਯੂਨਾਨੀ ਸਿਖਲਾਈ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਸਾਧਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੇ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਸਨੇ ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਡੂੰਘੀਆਂ ਪੁਸਤਕਾਂ ਲਿਖੀਆਂ।

• ਯੂਨਾਨੀ ਫਲਸਫੇ ਦੇ ਅਧਿਐਨ ਨੇ ਪੌਲੁਸ ਨੂੰ ਅਥੇਨੇ ਅਜਿਹੇ ਸਥਾਨਾਂ ਤੇ ਯੂਨਾਨੀ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ।

ਸ਼ਾਇਦ ਤੁਸੀਂ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, “ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪੌਲੁਸ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਸਿੱਖਿਆ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ। ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਪਰਿਵਾਰਿਕ ਪਿਛੋਕੜ ਨਹੀਂ ਹੈ।” ਇਹ ਕੋਈ ਵੱਡੀ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਹੈ! ਪਹਿਲੀ ਸਦੀ ਦੀ ਵਿੱਚ ਕਲੀਸਿਆ ਦੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਆਗੂ ਦੇ ਵੱਲ ਵੇਖੋ।

ਸ਼ਮਊਨ ਪਤਰਸ ਇੱਕ ਵਪਾਰਕ ਮੱਛੀਆਂ ਫੜਣ ਵਾਲੇ ਦੇ ਵੱਜੋਂ ਵੱਡਾ ਹੋਇਆ। ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਪੌਲੁਸ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਿੱਖਿਆ ਜਾਂ ਤੇਜ਼ ਦਿਮਾਗੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਪਤਰਸ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪੌਲੁਸ ਕੁਝ ਅਜਿਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਲਿਖੀਆਂ ਹਨ ਜਿੰਨਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਔਖਾ ਹੈ (2 ਪਤਰਸ 3:15-16)। ਪਰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਪਤਰਸ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਇੱਕ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਤਰੀਕੇ ਦੇ ਨਾਲ਼ ਕੀਤਾ। ਜੋ ਲੋਕ ਪੌਲੁਸ ਦੇ ਡੂੰਘੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਉਹ ਪਤਰਸ ਦੇ ਸਾਧਾਰਨ ਸੰਦੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸਮਝ ਲੈਂਦੇ ਸਨ।

ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਸਿਖਲਾਈ, ਆਪਣਾ ਪਿਛੋਕੜ ਅਤੇ ਉਹ ਸਭ ਜੋ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਉਹ ਸਭ ਉਸਦੇ ਅੱਗੇ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰ ਦੇਵੋਗੇ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਉਦੇਸ਼ ਦੇ ਲਈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਪਯੋਗ ਕਰੇਗਾ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਸ ਸੇਵਕਾਈ ਦੇ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਲਈ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬੁਲਾਹਟ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

(1) ਇਸ ਪਾਠ ਦੇ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਪਰਤਾਵਿਆਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਯਿਸੂ ਦੀ ਜਿੱਤ ਨੂੰ ਵੇਖਿਆ। ਹੇਠਾਂ ਦਿੱਤੇ ਪਹਿਲੇ ਚਾਰਟ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਬਾਈਬਲ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਉਦਾਹਰਨਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਹੈ ਜਿੰਨਾਂ ਨੇ ਪਰਤਾਵੇ ਦੇ ਉੱਤੇ ਜਿੱਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।। ਉਹ ਇੱਕ ਗੱਲ ਤੇ ਧਿਆਨ ਦਿਉ ਜਿਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਰਤਾਵਿਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬਲ ਦਿੱਤਾ। ਫਿਰ ਬਾਈਬਲ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਅਜਿਹੀਆਂ ਉਦਾਹਰਨਾਂ ਹਨ ਜੋ ਪਰਤਾਵੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗ ਪਏ। ਹਰੇਕ ਉਦਾਹਰਨ ਦੇ ਵਿੱਚ, ਉਸ ਤੱਥ ਦੀ ਪਹਿਚਾਣ ਕਰੋ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਉਹ ਡਿੱਗ ਪਏ।

(2) ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈ ਸੂਚੀ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ, ਪਰਤਾਵੇ ਦੇ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਸੰਦੇਸ਼ ਜਾਂ ਬਾਈਬਲ ਅਧਿਐਨ ਤਿਆਰ ਕਰੋ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਯਿਸੂ ਦੀ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਦੁਆਰਾ ਚਾਰਟ ਦੀ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖੀਆਂ ਉਦਾਹਰਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਿਲ ਕਰੋ।

ਇੱਥੇ ਪ੍ਰਿੰਟ ਕਰਨ ਯੋਗ PDF ਹੈ।