Lesson 4: การตีความ: บทนำ

(1) เข้าใจความสำคัญของการตีความพระคัมภีร์อย่างถูกต้อง

(2) ตระหนักถึงความท้าทายบางประการที่ทำให้การตีความพระคัมภีร์เป็นเรื่องยาก

(3) ระวังข้อผิดพลาดที่มักจะเกิดขึ้นซึ่งอาจนำไปสู่การตีความที่ไม่ถูกต้อง

(4) รักษาความถ่อมใจและอดทนต่อความคิดเห็นที่แตกต่างในการตีความพระคัมภีร์

คุณจำเรื่องของซามูเอลจากบทที่ 1 ได้ไหม? ซามูเอลอ่านพระคัมภีร์ทุกวันแต่เขาไม่ได้ยินเสียงของพระเจ้าตรัสผ่านสิ่งที่เขาอ่านเลย มีอะไรที่ผิดปกติหรือ? ซามูเอลไม่ได้มีกระบวนการตีความสิ่งที่เขาอ่าน เขาอ่านแต่เขาไม่เข้าใจ

[1]กิจการ 8 บอกเล่าเรื่องราวของชายอีกคนหนึ่งที่อ่านพระคัมภีร์แต่ไม่เข้าใจ ฟีลิปเป็นมัคนายกในคริสตจักรยุคแรก เขาได้รับการทรงนำโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์ให้ไปยังทางเปลี่ยวจากกรุงเยรูซาเล็มถึงกาซา ที่นั่นเขาพบกับขันทีชาวเอธิโอปกำลังเดินทางกลับจากการนมัสการที่วิหารในกรุงเยรูซาเล็ม ขันทีคนนี้กำลังอ่านพระธรรมอิสยาห์ในขณะที่เดินทาง

ฟีลิปถามขันทีคนนี้ว่า “ท่านเข้าใจสิ่งที่อ่านหรือไม่?” (กิจการ 8:30) ขันทีตอบว่า “ถ้าไม่มีใครอธิบาย จะเข้าใจได้อย่างไร?” (กิจการ 8:31) เมื่อฟีลิปอธิบายพระวจนะของพระเจ้า ชายคนนี้เชื่อพระเยซูว่าเป็นพระบุตรของพระเจ้าและเขารับบัพติศมาเป็นผู้เชื่อใหม่

การรู้วิธีตีความสิ่งที่เราอ่านนั้นสำคัญยิ่งนัก ในบทเรียนบางบทถัดไปเราจะศึกษากระบวนการตีความพระคัมภีร์ เราจะเรียนรู้ขั้นตอนเชิงปฏิบัติสำหรับการตีความ

ผู้พิพากษาสามคนกำลังพูดคุยกันเรื่องงานของพวกเขาในศาล ผู้พิพากษาคนแรกพูดว่า “มีคนผิดและคนบริสุทธิ์ ผมจะระบุตัวตนของพวกเขา” ผู้พิพากษาคนนี้เชื่อว่ามีความจริงแท้แน่นอน มีคนผิดและคนบริสุทธิ์ และหน้าที่ของผู้พิพากษาคือการประกาศว่าอะไรคือความจริง

ผู้พิพากษาคนที่สองพูดว่า “มีคนผิดและคนบริสุทธิ์ ผมพยายามแยกแยะว่าใครเป็นคนผิดหรือใครที่บริสุทธิ์” ผู้พิพากษาคนนี้รู้ว่ามีความจริงแท้แน่นอน แต่เขาก็ตระหนักด้วยว่าเขาอาจมีความคิดเห็นที่ผิดพลาดเกี่ยวกับใครบางคนได้

ผู้พิพากษาคนที่สามพูดว่า “บุคคลหนึ่งจะไม่มีเป็นคนผิดหรือคนบริสุทธิ์จนกว่าผมจะตัดสิน” ผู้พิพากษาคนนี้ไม่เชื่อในความจริงแท้แน่นอน เขาคิดว่าคำประกาศของเขาทำให้บางสิ่งบางอย่างเป็นความจริง

น่าเศร้าที่คริสเตียนจำนวนมากเชื่อว่าพระคัมภีร์ไม่ได้มีความหมายแน่นอน พวกเขาพูดว่า “อะไรที่เป็นความจริงสำหรับคุณอาจไม่เป็นจริงสำหรับผมก็ได้” ในมุมมองนี้ ผู้อ่านแต่ละคนสร้าง “ความจริง” ของตัวเองขึ้นมา พวกเขาคิดว่าพวกเขาต้องการให้ข้อความในพระคัมภีร์มีความหมายอย่างไร พระคัมภีร์ก็มีความหมายอย่างนั้น

เหมือนกับผู้พิพากษาคนที่สองในเรื่องนี้ คริสเตียนจำเป็นต้องเข้าใจความจริงที่สำคัญสองประการต่อไปนี้

1. ความหมายในพระคัมภีร์นั้นแน่นอน และหน้าที่ของเราคือพยายามเข้าใจความจริงของพระเจ้าที่ปรากฎในข้อความนั้น

2. เรามีความเข้าใจที่จำกัด ด้วยเหตุนี้การตีความของเราจึงอาจผิดพลาดได้ เราจึงควรถ่อมใจ

ในขั้นตอน การสังเกต เราถามว่า “ฉันเห็นอะไรในข้อความนี้?” ในขั้นตอน การตีความ เราถามว่า “ข้อความนี้หมายความว่าอะไร?” จากนั้นเราจึงจะพิจารณาถึง การประยุกต์ใช้ พระคัมภีร์ในชีวิตของเรา

เราเริ่มกระบวนการตีความโดยการถามว่า “ผู้เขียนตั้งใจพูดอะไร?” ซึ่งเตรียมเราให้ถามว่า “พระคัมภีร์ตอนนี้มีความหมายอะไรต่อฉัน?”

มีความท้าทายมากมายสำหรับผู้อ่านในยุคปัจจุบันที่จะตีความข้อความโบราณอย่างเช่นพระคัมภีร์ เวลาและระยะห่างที่แยกเราออกจากผู้เขียนดั้งเดิมทำให้การตีความเป็นเรื่องยาก เราพูดภาษาที่แตกต่างกัน วัฒนธรรมของเราก็แตกต่างจากวัฒนธรรมของผู้เขียนพระคัมภีร์

การตีความพระคัมภีร์[1]

ไฟล์ PDF ที่สามารถดูหรือพิมพ์ได้มีให้ที่นี่

ภาพนี้แสดงให้เห็นถึงความท้าทายต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการตีความพระคัมภีร์สำหรับสมัยของเรา พระคัมภีร์ถูกเขียนขึ้นมาเพื่อโลกสมัยโบราณ (1) ผู้อ่านกลุ่มแรกมีชีวิตอยู่ในวัฒนธรรมที่แตกต่างจากผู้อ่านในปัจจุบัน แม่น้ำ (2) ที่แยกระหว่างโลกของพวกเขาออกจากปัจจุบันทำให้เป็นเรื่องยากมากขึ้นสำหรับเราที่จะเข้าใจพระคัมภีร์ แม่น้ำนี้เกิดขึ้นจากความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรมของเรากับโลกพระคัมภีร์ อะไรคือความแตกต่างระหว่างผู้อ่านในยุคปัจจุบันกับผู้เขียนในยุคดั้งเดิม?

ภาษาที่แตกต่างกัน

พระคัมภีร์ถูกเขียนขึ้นด้วยสามภาษาคือ ฮีบรู กรีก และอาราเมค ในปัจจุบันนี้พวกเราส่วนใหญ่อ่านพระคัมภีร์ด้วยภาษาของเราเอง ซึ่งสร้างระยะห่างระหว่างเรากับผู้เขียน ใครที่พูดภาษาที่สองย่อมจะเข้าใจความยากของภาษา

วัฒนธรรมที่แตกต่างกัน

เช่นเดียวกันกับความยากทางภาษา ก็มีความยากในเรื่องวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน ผู้เขียนพระคัมภีร์ที่เป็นมนุษย์เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมที่อาจแตกต่างอย่างมากจากโลกที่เราอยู่ เมื่อเราศึกษาพระคัมภีร์ เราควรถามว่า “ฉันสามารถเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับวัฒนธรรมของโลกโบราณเพื่อจะช่วยให้ฉันเข้าใจและตีความเนื้อหาพระคัมภีร์ได้ดีขึ้น?”

ภูมิศาสตร์ที่ไม่คุ้นเคย

เหตุการณ์ต่างๆ ในพระคัมภีร์เกิดขึ้นกับผู้คนที่มีชีวิตอยู่จริงในสถานที่ที่มีจริง ยิ่งเราเข้าใจเกี่ยวกับภูมิศาสตร์มากเท่าไร เราก็ยิ่งจะสามารถข้ามแม่น้ำที่แยกโลกของเรากับโลกของพวกเขาได้

การรู้ว่าถนนที่เชื่อมระหว่างเยรีโคกับเยรูซาเล็มนั้นต้องผ่านภูเขาที่เป็นพื้นที่อันตรายย่อมจะอธิบายได้ว่าทำไมปุโรหิตกับคนเลวีจึงต้องระมัดระวัง (ลูกา 10:31-32) และยังให้ความประทับใจสำหรับชาวสะมาเรียที่มีความเมตตาสงสารซึ่งยอมเสี่ยงภัยเพื่อช่วยคนแปลกหน้าที่บาดเจ็บ (ลูกา 10:33-34)

ผู้อ่านถามว่า “ทำไมพวกสาวกจึงสงสัยความสามารถของพระเยซูในการเลี้ยงอาหารคน 4,000 คนใน มาระโก 8 หลังจากที่พระองค์ได้เลี้ยงคน 5,000 มาแล้วใน มาระโก 6?” แผนที่ให้คำตอบได้ ใน มาระโก 7 พระเยซูเดินทางไปที่เดคาโปลิสซึ่งเป็นพื้นที่ที่คนต่างชาติอาศัยอยู่ คำถามสำหรับพวกสาวกไม่ใช่ว่า “พระเยซูสามารถเลี้ยงดูคนเหล่านี้ได้หรือไม่?” แต่คือ “พระองค์จะเลี้ยงดูพวกเขาไหม?” พวกเขาไม่เชื่อว่าคนต่างชาติสมควรได้รับการอัศจรรย์อย่างเดียวกัน พวกเขายังไม่เข้าใจว่าพระเยซูได้มาเพื่อมนุษย์ทุกคน

มาระโก 4 เล่าว่าพระเยซูสยบพายุที่ทะเลกาลิลีอย่างไร ในแผนที่พระคัมภีร์ เราทราบว่าทะเลกาลิลีเป็นทะเลสาบขนาดใหญ่ซึ่งอยู่ต่ำกว่าระดับน้ำทะเล 210 เมตร เนื่องจากพื้นที่สูงที่อยู่รอบทะเลสาบทำหน้าที่เป็นช่องทางลม ลมจึงมักก่อให้เกิดพายุรุนแรงภายในเวลาไม่กี่นาที พวกสาวกซึ่งเป็นชาวประมงที่ใช้ชีวิตอยู่กลางทะเลแห่งนี้ คุ้นเคยกับพายุรุนแรงนี้ดี ความจริงที่ว่าพวกเขากลัวต่อความปลอดภัยในชีวิตของตนเอง บอกเราได้ว่าพายุนั้นไม่ใช่พายุธรรมดา แต่เป็นพายุที่มีพลังรุนแรงอย่างผิดปกติ แต่พระเยซูใช้ถ้อยคำเพียงไม่กี่คำเพื่อทำให้ทะเลสงบลง ไม่น่าแปลกใจเลยที่พวกเขากล่าวว่า “ท่านผู้นี้เป็นใครกันหนอ? ขนาดลมกับทะเลยังเชื่อฟังท่าน?” (มาระโก 4:36-41)

รูปแบบวรรณกรรมที่ไม่คุ้นเคย

วรรณกรรมแต่ละประเภทต้องอ่านด้วยวิธีที่แตกต่างกัน เมื่อเราอ่านพระธรรมโรม เราจะต้องติดตามข้อโต้แย้งของเปาโลอย่างระมัดระวังในขณะที่เขาแสดงให้เห็นว่าเรามีความชอบธรรมต่อพระเจ้าได้อย่างไร เมื่อเราอ่านอุปมา เราจะฟังนักเล่าเรื่องสอนผ่านเรื่องราวที่ดีเลิศ

บทสรุป

ขอให้ดูที่ภาพอีกครั้ง ถึงแม้ว่าแม่น้ำแห่งภาษา วัฒนธรรม ภูมิศาสตร์ และวรรณกรรมจะแยกเราออกจากกัน แต่พระคัมภีร์มีข้อความที่พูดกับทุกวัฒนธรรม นี่คือสะพาน (3) ข้ามแม่น้ำ สะพานสร้างขึ้นจากหลักการต่างๆ ที่พระคัมภีร์สอน หลักการเหล่านี้เป็นความจริงสำหรับทุกวัฒนธรรมในทุกยุคสมัย

แผนที่ (4) ขอให้เราพิจารณาว่าเราอยู่ตรงไหนในเรื่องราวพระคัมภีร์ การเสด็จมาของพระคริสต์ทำให้คำเผยพระวจนะและกฎบัญญัติมากมายในพันธสัญญาเดิมสำเร็จ การจดจำสิ่งนี้จะเปลี่ยนวิธีของเราในการตีความและประยุกต์ใช้พระคัมภีร์ตอนเหล่านี้

ในที่สุดเราก็มาถึงโลกปัจจุบันของเรา (5) ในขั้นตอนนี้ เราถามว่าหลักการที่เราค้นพบ (3) จะนำมาใช้ในโลกที่เราอยู่ได้อย่างไร

เราจะกลับมายังภาพนี้ในบทเรียนข้างหน้า แต่ตอนนี้คุณควรตระหนักถึงขั้นตอนต่างๆ

มีข้อผิดพลาดที่มักจะเกิดขึ้นกับผู้ตีความพระคัมภีร์ได้

การแปลความผิด

นักเทศน์บางคนเคยเทศนาว่าเปาโลบอกว่า เงินเป็นรากเหง้าของความชั่วทั้งมวล” แต่เปาโลไม่ได้พูดแบบนั้น! เขาบอกว่า “เพราะว่าการรักเงินทองเป็นรากเหง้าของความชั่วทั้งหมด” (1 ทิโมธี 6:10) เป็นไปได้ที่จะมีเงินโดยไม่รักเงิน และเป็นไปได้ที่จะรักเงินแม้คุณไม่มีเงินมาก คำเตือนของเปาโลไม่ได้เกี่ยวกับเงินโดยพื้นฐาน แต่เกี่ยวกับใจที่ถูกควบคุมโดยการรักเงิน

คริสเตียนบางคนแปลความ สดุดี 37:4 ผิดว่า “พระเจ้าสัญญาที่จะให้สิ่งที่ใจของฉันปรารถนา ฉันอยากรวย ดังนั้นพระเจ้าจะทำให้ฉันรวย” ผู้เขียนสดุดีกล่าวว่า “จงปีติยินดีในพระยาห์เวห์ และพระองค์จะประทานตามใจปรารถนาของท่าน” สดุดีสัญญาว่าถ้าเราปีติยินดีในพระยาห์เวห์ พระเจ้าจะให้ความปีติยินดีแก่เรา คือพระยาห์เวห์ จากนั้นพระเยซูสัญญาว่าถ้าหากเราหิวและกระหายความชอบธรรม เราจะได้รับการเติมเต็มด้วยความชอบธรรม (มัทธิว 5:6) นี่ไม่ใช่คำสัญญาสำหรับความรุ่งเรืองทางการเงิน มันคือคำสัญญาสำหรับบางสิ่งที่ดีกว่า ซึ่งก็คือความเจริญรุ่งเรืองฝ่ายวิญญาณ

ขั้นตอนแรกที่เราเรียนรู้ในหลักสูตรนี้คือการสังเกต การสังเกตของเราต้องแม่นยำ ไม่เช่นนั้นเราจะตีความผิด ขอให้ระมัดระวังที่จะไม่แปลความหรือเข้าใจเนื้อหาผิดไปจากความเป็นจริง บางคนกล่าวว่าสามขั้นตอนแรกของการศึกษาพระคัมภีร์คือ...

1. อ่านข้อความ

2. อ่านข้อความอีกรอบ

3. หลังจากขั้นตอนที่ 2 ให้อ่านข้อความอีกรอบ!

การบิดเบือนข้อความ

ตลอดประวัติศาสตร์ พวกผู้สอนเท็จได้บิดเบือนพระคัมภีร์เพื่อปกป้องข้อผิดพลาดของตนเอง เปาโลเตือนว่าบางคนจะบิดเบือนคำสอนของเขาเรื่องความชอบธรรมโดยความเชื่อเท่านั้นเพื่อปกป้องความปรารถนาของพวกเขาที่จะทำบาปโดยตั้งใจต่อไป (โรม 6:1-2) มีหลายครั้งที่มีคนใช้พระคัมภีร์เพื่อปกป้องเรื่องการเป็นทาสหรือการที่รัฐบาลสังหารกลุ่มชาติพันธุ์ ปัจจุบันมีนักเทศน์บางคนบิดเบือนคำสัญญาของพระเจ้าให้กลายเป็นข่าวประเสริฐแห่งความเจริญรุ่งเรือง ซึ่งขัดกับความจริงของพระคัมภีร์ เปโตรเตือนถึงคนเหล่านั้นที่บิดเบือนพระคัมภีร์จนเป็นเหตุให้ตนเองต้องพินาศ (2 เปโตร 3:16) เช่นเดียวกัน ยากอบพูดถึงความรับผิดชอบอันสำคัญยิ่งของคนที่เป็นผู้สอน (ยากอบ 3:1) เราที่เป็นผู้สอนพระคัมภีร์ต้องระมัดระวังว่าเราจะไม่บิดเบือนพระคัมภีร์เพื่อสนับสนุนแนวคิดผิดๆ

การให้ความหมายเชิงจินตนาการ

เรื่องราวของผู้พิพากษาสามคนอธิบายถึงข้อผิดพลาดที่มักจะเกิดขึ้นอีกอย่างหนึ่งของผู้ตีความพระคัมภีร์ นั่นคือแนวคิดที่ว่าความหมายของพระคัมภีร์มาจากจินตนาการของผู้อ่าน บางคนเพียงแค่ถามว่า “ฉันรู้สึกว่าพระคัมภีร์หมายถึงอะไร?” แม้ว่าอารมณ์และความรู้สึกเป็นสิ่งสำคัญ แต่ความจริงสูงสุดของพระคัมภีร์อยู่ในสิ่งที่ผู้เขียนได้เขียนไว้ ไม่ใช่ในสิ่งที่ฉันรู้สึกเกี่ยวกับสิ่งที่เขาได้เขียนไว้

มีความมั่นใจมากเกินไป

ผู้ตีความไว้ใจเหตุผลของตนเองมากเกินไปว่าสิ่งที่ตนคิดจะไม่มีวันผิดพลาด เราศึกษาพระวจนะเพื่อจะได้บทสรุปเกี่ยวกับความหมายของข้อความ อย่างไรก็ตามเราต้องถ่อมใจยอมรับเมื่อบทสรุปของเราผิด ไม่มีใครที่ตอบได้ทุกอย่างหรอก

ความถ่อมใจเป็นสิ่งสำคัญมากในการตีความ เมื่อคุณศึกษาพระคัมภีร์ คุณจะพบบางเรื่องที่คริสเตียนที่รักพระเจ้าไม่เห็นด้วย นั่นไม่ได้หมายความว่าฝ่ายใดตั้งใจบิดเบือนพระคัมภีร์ แต่อาจเป็นการไม่เห็นด้วยอย่างจริงใจระหว่างสองฝ่ายที่ต่างก็อุทิศตนต่อความจริงของพระคัมภีร์ เราต้องรักษาความถ่อมใจในการตีความของเราเองและสามารถอดทนต่อคนอื่นๆ ที่มีข้อคิดเห็นที่แตกต่างออกไป

ถึงตาของคุณแล้ว

ด้านล่างนี้คือข้อความที่ไม่ถูกต้องที่ใครบางคนให้ไว้โดยคิดว่าตนเองอ้างอิงจากพระคัมภีร์ เพื่อจะเข้าใจเรื่องการอ่านอย่างละเอียดถี่ถ้วนมากขึ้น ขอให้ดูข้อความที่ถูกบิดเบือนที่ให้ไว้เป็นตัวอย่างแล้วเขียนสิ่งที่พระคัมภีร์กล่าวไว้จริงๆ ตัวอย่างแรกทำไว้ให้คุณดูแล้ว

ไฟล์ PDF ที่สามารถดูหรือพิมพ์ได้มีให้ที่นี่

ไฟล์ PDF ของประเด็นสำคัญของทุกบทเรียน

(1) ขั้นตอนการตีความถามว่า “ข้อความนี้หมายความว่าอะไร?”

(2) ความท้าทายบางประการที่ทำให้การตีความเป็นเรื่องยาก

• ภาษาที่แตกต่าง

• วัฒนธรรมที่แตกต่าง

• ภูมิศาสตร์ที่ไม่คุ้นเคย

• รูปแบบวรรณกรรมที่ไม่คุ้นเคย

(3) ข้อผิดพลาดที่มักจะเกิดขึ้นซึ่งนำไปสู่การตีความอย่างไม่ถูกต้อง ได้แก่...

• การแปลความผิด

• การบิดเบือนข้อความ

• การให้ความหมายเชิงจินตนาการ

• การมั่นใจมากเกินไป