Lesson 5: Pamamaraan para sa Mabuting Pagtuturo

Sa pagpapasimula ng pagsasanay, mayroong pananabik at ekspektasyon. Madalas na hindi alam ng estudyante kung ano ang mangyayari, ngunit inaasahan nilang matulungan ng grupo.

Ang unang pagkikita ng klase ay maaaring maging iba sa mga susunod na pagkikita sapagkat kinakailangan na magbigay ng pambungad at ilatag ang ilang pagpapaliwanag tungkol sa klase. Gayunpaman, ang unang pagkikita ang siyang maglalatag ng estilo ng mga susunod na pagkikita. Halimbawa, kapag may isang mag-aaral na tahimik sa unang pagkikita, maaring maging tahimik siya sa mga susunod pang pagtatagpo. Kapag ang talakayan ay pinangingibabawan lamang ng isang tao, maaring ganoon pa rin ang mangyari sa susunod na pagtatagpo. Kapag kakaunti ang partisipasyon sa klase, aasahan na gayon din ang mangyayari sa mga susunod pang klase.

Maaaring may ibang mga estudyante na huminto at umalis sa pagsasanay gawa ng kanilang di inaasahang nakita sa mga nagdaang klase. Totoo na ang klase ay hindi natin madidisenyo sa paraang magbibigay kasiyahan sa lahat, subalit kailangan natin itong isaayos sa paraang magugustuhan ng mga estudyanteng nais matuto. Dapat na pangunahang mabuti ang klase upang hindi madismaya ang mga estudyanteng may mabuting inaasahan.

Ang pinaka nilalayon nating resulta para sa ating pagsasanay ay ang magkaroon ng mga epektibong ministeryo at matapat na pamumuhay Kristyano. Ang mabisang pastor, guro, ebanghelista, at misyonero ang mga bungang nais nating makamit.

Dapat suriin ng mga guro ang agaran at nakikitang mga resulta upang malaman kung ang ginagawa nila sa klase ay epektibo. Dapat agad malaman ng mga guro kung epektibo ang kanilang ginagawa sa klase; na hindi na hihintayin pang pumasok muna sa ministeryo ang kanilang mga estudyante upang ito’y mapatunayan.

Ang atensyon ng mga mag-aaral sa klase ang unang bagay na dapat makuha ng guro. Dapat panatilihin ng guro ang kaayusan sa klase upang maibigay ng mga mag-aaral ang kanilang atensyon. Hindi pwedeng isisi ng guro sa mga estudyante ang dahilan ng mababang atensyon. Dapat na ginagawang kaibig-ibig ng guro ang klase.

May mga tanda na ang isang klase ay masasabing matagumpay. Ilan sa mga tanda ay pakikilahok ng mga estudyante sa talakayan, pagbibigay ng magandang tanong, maayos na attendance, natatapos na mga takdang-aralin, at masiglang pagkatuto. Kung hindi nakikita ng guro ang mga tandang ito, dapat na mag-isip siya ng paraan na magpapabuti ng kalagayan sa kanyang klase.

1. Pahalagahan ang oras. Dapat na simulan at tapusin ang meeting sa itinakdang oras. Hindi mo dapat hintayin na dumating ang lahat. Kung huli o late ka ng magsimula, natatapakan mo ang oras ng mga estudyanteng may tungkulin pang dapat gawin. Sa ibang kultura, maaring hindi nila masyadong tinitingnan ang oras. Gayunpaman, maging ang gayong kultura ay marunong sumunod sa itinakdang oras kapag sila’y nasa trabaho o kaya’y may biyahe. Sa gayunding paraan, dapat pahalagahan ng guro ang oras ng klase. 
   

2. Subukang ayusin ang inuupuan ng mga estudyante sa pabilog na paraan. Sapagkat mahalaga ang talakayan, kailangang nakikita ng mga estudyante ang mukha ng isa’t isa.

3. Makinig ng mabuti kapag nagsasalita ang mga estudyante. Isang tanda ng mabuting pakikinig ay eye contact, pagharap sa nagsasalita, di pagpansin sa mga disturbo sa paligid, at pagbibigay reaksyon sa damdamin o patawa ng nagsasalita.

4. Tiyaking walang estudyante na nananatiling tahimik. Tanungin mo ng direkta ang isang estudyante na hindi masyadong nagsasalita (“Charles, anong palagay mo sa bagay na ito?”).

5. Magbigay ng tanong na kayang sagutin ng estudyante upang magkaroon sila ng kumpiyansa. Kapag mali ang sagot ng isang estudyante, purihin mo pa rin yung bagay na tama sa kanyang sinabi, bago mo ipaalam ang talagang tamang sagot.

6. Purihin ang bawat komento bago ipaalam ang tamang sagot. Nagkakaroon ng kumpiyansa ang mga estudyante kapag ang partisipasyon nila ay kinikilala.

7. Huwag mong hayaan ang isang estudyante na madalas magsalita at sumasagot sa lahat ng tanong. Maari mong tanungin ng direkta ang iba. O kaya sabihin mo, “Anong palagay ng iba sa inyo tungkol rito?” Sa oras ng talakayan, maari mong sabihin, “Pakinggan naman natin ang palagay ng iba na hindi pa nagsasalita tungkol rito.”
   Kapag may mga mag-aaral na madalas magsalita at di nagbibigay daan sa iba, maari mo silang kausapin pagkatapos ng meeting. Pwede mong sabihin sa kanila ang ganito: “Charles, mabilis kang matuto at mabilis tumugon sa ating talakayan. Subalit nangangamba akong hindi makapagbabahagi ang iba sapagkat kaagad na nasasagot na natin ang lahat. Maari mo ba akong tulungan na isali sila sa talakayan?”

8. Huwag mong hayaan ang dalawa o tatlong estudyante na nagtatalo tungkol sa isang bagay at walang pakialam sa kanilang grupo. Kung may isa na patuloy pa rin sa kanyang pangangatuwiran, sabihin mo sa kanya na kailangang matapos ang inyong diskusyon.

9. Huwag hayaan na maabala ang isang nagsasalita. Kapag may biglang sisingit at puputulin ang sinasabi ng isang nagsasalita, kailangan mo pigilan ang taong iyan. Dahil kung hindi, ang diskusyun ninyo ay laging pangingibabawan ng taong nais laging mapakinggan. Ang mga taong hindi masyadong mahusay magsalita ay maaring madismaya sapagkat hindi nila matapos ang kanilang gustong sabihin.

10. Makinig sa mga reklamo. Bawat reklamo ay pwedeng magpakita ng bagay na dapat isaayos. Huwag mong balewalain ang mga tanda ng pagkadismaya. Kapag may isang nadidismaya sa klase, maaring malabo sa kanya ang layunin ng inyong ginagawa o kaya’y may reklamong dapat mong malaman.

11. Sawayin mo ang mapaggambalang estudyante. Kapag may isang estudyante na talagang lagi na lang maargumento, disturbo, o kaya’y tinatamad, maaring hindi niya matanggap ang layunin ng inyong klase. Kausapin mo siya ng pribado at tulungan siyang maunawaan ang layon ng inyong pag-aaral.

12. Huwag kang magkunwari na alam mo ang sagot kung hindi naman talaga. Hindi alam ng guro ang lahat ng bagay. Ayos lang na sabihin sa iyong mga estudyante na hahanapin mo pa lang sagot.

13. Huwag mong hayaan na ang talakayan ay maging mapanghusga. Huwag mong hayaan na ang inyong grupo ay maging forum ng pambabatikos sa mga lokal na simbahan at mga namumuno rito. May mga pastor na nababahala kapag may mga miyembro silang nakikilahok sa isang klase.

14. Kilalanin mo ang iyong mga estudyante. Mas mabisa mo silang matuturuan kung alam mo ang sitwasyon sa kanilang pamilya, o kaya’y karanasan sa ministeryo, akademikong kalagayan, kasalukuyang katatayuan sa ministeryo, at pangarap sa buhay. Subukan mong alamin ang mga bagay na ito sa iyong personal na pakikipag-usap sa kanila.

Ang ibang tuntunin para sa maayos na pagtuturo at ang katangian ng adultong mag-aaral ay ibibigay sa Kabanata 6.