ჩვენ არ განვიხილავთ ღმერთის თვისებების სრულ ჩამონათვალს, არამედ მათ, რომელთა ცოდნაც ყველაზე მნიშვნელოვანია.

► ღმერთის რომელი თვისებების ჩამოთვლა შეგიძლიათ?

ღმერთი პიროვნებაა.

ეს ნიშნავს, რომ ის არის რეალური, ცოცხალი პიროვნება ინტელექტით, გრძნობებით და ნებით. ის არ არის ბუნების კანონების ერთობლიობა, ან უპიროვნო ძალა, როგორიცაა ელექტროენერგია ან გრავიტაცია. ის ქმნის, მოქმედებს, იცის, ნებავს, გეგმავს და ლაპარაკობს.

► რა განსხვავება იქნებოდა ჩვენთვის, ღმერთი რომ არ ყოფილიყო პიროვნება?

ის ფაქტი, რომ ის პიროვნებაა, საშუალებას გვაძლევს მასთან ურთიერთობა გვქონდეს. ის რომ პიროვნება არ ყოფილიყო, მის მიმართ ვერ ვილოცებდით. ის რომ პიროვნება არ ყოფილიყო, ვერ იქნებოდა კმაყოფილი, ან უკმაყოფილო.

ღმერთი სულია.

"ღმერთი არის სული და მისი თაყვანისმცემლებიც სულითა და ჭეშმარიტებით უნდა სცემდნენ თაყვანს"(იოანე 4:24)

ის ფაქტი, რომ ღმერთი სულია, საფუძველს გვაძლევს მასთან სულიერი ურთიერთობისა და მის თაყვანისცემისთვის. ლოცვა და თაყვანისცემა არ არის დამოკიდებული მატერიალურ საგნებზე, კონკრეტულ ფიზიკურ მდგომარეობაზე, დაგეგმილ პროგრამაზე ან შენობაზე. ეს ყველაფერი შეიძლება დაგვეხმაროს ყურადღების კონცენტრირებაში ღვთისმსახურებასა და თაყვანისმცემლობაზე, მაგრამ თაყვანისცემა მათზე არ არის დამოკიდებული.

ის ფაქტი, რომ ღმერთი სულია, ასევე არის იმის მიზეზი, რომ მან აგვიკრძალა მასზე რაიმე ფიზიკური გამოსახულების გაკეთება. (წაიკითხეთ გამოსვლის 20:4-6). როგორც სული, ღმერთი ჩვენთვის უხილავია (1 ტიმოთეს 1:17). გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც ის ხილული ფორმის მიღებას აირჩევს. (წაიკითხეთ დაბადების 18:1, ესაიას 6:1). იმის გამო, რომ ღმერთზე ჩვენი აღქმა შეზღუდულია, მაშინაც კი, როდესაც ის ხილული ფორმით გამოჩნდება, მართებულია იმის თქმა, რომ ღმერთი სრულყოფილად არავის უნახავს (იოანეს 6:46, იოანეს 1:18, გამოსვლის 33:20).

ღმერთი მარადიულია.

არასოდეს ყოფილა დრო, როდესაც ის არ არსებობდა და არც არასდროს იქნება დრო, როდესაც ის აღარ იარსებებს; ღმერთს არც დასაწყისი აქვს და არც დასასრული. ღმერთმა თავი გამოგვიცხადა თავის სახელში, „მე ვარ, რომელიც ვარ”; (გამოსვლის 3:14). ის იოანეს მიერ აღწერილია, როგორც ყოვლისმპყრობელი, რომელიც იყო, არის და მოვა (გამოცხადების 1:8). მარადიულობიდან მარადიულობამდე ის არის ღმერთი (ფსალმუნის 89:2). ზოგიერთ რელიგიას აქვს მითები იმის შესახებ, თუ როდის დაიბადნენ მათი ღმერთები, მაგრამ ჭეშმარიტი ღმერთი მარადიულია.

ღმერთი სამპიროვანია.

სამების შესახებ სწავლება ბიბლიის მიხედვით ემყარება იმ ფაქტს, რომ არსებობს ერთი ღმერთი, მაგრამ ამავე დროს ის სამ განსხვავებულ პიროვნენად მოიხსენიება. არის მხოლოდ ერთი ღმერთი, მაგრამ მის ბუნებაში სამი პიროვნებაა. მართალია, ბოლომდე ვერ ვწვდებით სამების ფენომენს, მაგრამ ეს არ არის ალოგიკური, რადგან არ ვამბობთ, რომ ეს სამი პიროვნება ერთი და იგივეა. არსებობს ერთი ღმერთი, რომელიც წარმოდგენილია სამ პიროვნებად. იმის გამო, რომ მამა, ძე და სულიწმიდა ერთად ფლობენ ღვთაების ყველა თვისებას, თითოეულ მათგანს შეიძლება სწორად ეწოდოს ღმერთი და თაყვანს ვცემდეთ და ვემსახურებოდეთ როგორც ღმერთს.

ღმერთი ყოვლადძლიერია.

მას შეუძლია მოიმოქმედოს ყველაფერი, რასაც მოისურვებს. "ხოლო ჩვენი ღმერთი ზეცაშია; ყოველივე, რაც სურდა, მოიმოქმედა” (ფსალმუნის 113:11). მას არ აქვს საზღვრები, გარდა იმისა, რომ ის არასდროს მოქმედებს მისი წმიდა ბუნების საწინააღმდეგოდ და ყოველთვის აკეთებს იმას, რასაც შეპირდა. ღმერთისთვის არაფერი წარმოადგენს სირთულეს და გამოწვევას. " გამეფდა ჩვენი უფალი, ღმერთი ყოვლისმპყრობელი” (გამოცხადების 19:6).

► რა მნიშვნელობა აქვს ჩვენთვის იმის ცოდნას, რომ ღმერთი ყოვლისშემძლეა?

[1] ეს გამამხნევებელია, რადგან ჩვენ ვიცით, რომ ჩვენი ბრძოლების ფონზე "მას, ვისაც ჩვენში მოქმედი ძალით შეუძლია განუზომლად მეტის კეთება, ვიდრე ჩვენ ვთხოვთ ან ვფიქრობთ” (ეფესელთა 3:20). მაშინაც კი, თუ ყველაფერი უკონტროლო ჩანს, ჩვენ ვიცით, რომ შესრულდება ღმერთის დიდი გეგმა. შეგვიძლია დარწმუნებით ვილოცოთ, რომ ღმერთს შეუძლია ჩაერიოს ნებისმიერ სიტუაციაში.

ღმერთი ყველგანმყოფელია.

არ არსებობს ადგილი, სადაც ის არ არის და არაფერი ხდება, რასაც ის ვერ ხედავს. ასე ამბობს უფალი: “ცა ჩემი ტახტია, დედამიწა კი ჩემი კვარცხლბეკი” (ესაიას 66:1). ის სამყაროს ღმერთია და მისი ძალა არ შემოიფარგლება რომელიმე რეგიონით. " თუ ვინმე დაიმალება სამალავში, განა მე ვერ დავინახავ მას?” - სიტყვა უფლისა, - “განა ცა და ქვეყანა ჩემით არ არის სავსე?" (იერემიას 23:24). ეს გვარწმუნებს, რომ ღმერთმა იცის ჩვენი მდგომარეობა და პრობლემები. ეს ასევე მოწმობს, რომ არცერთი ქმნილება არ არის დაფარული მისი ხედვისგან, არამედ ყოველივე გაშიშვლებული და ღიაა მის თვალთა წინაშე, ვისაც ვაბარებთ ანგარიშს. (წაიკითხეთ ებრაელთა 4:13).

ღმერთი უცვლელია.

არ ყოფილა დრო, როდესაც ის ღმერთად იქცა და არც არასოდეს იქნება დრო, როდესაც ის შეწყვეტს ღმერთობას. (წაიკითხეთ იაკობის 1:17). არსებობს რელიგიები, რომლებიც თვლიან, რომ ღმერთი განვითარების პროცესშია, მაგრამ ბიბლია გვასწავლის, რომ მისი არსებითა და ბუნებით, თვისებებითა და მიზნებით ღმერთი არასოდეს იცვლება. (წაიკითხეთ მალაქიას 3:6). მას ყოველთვის უყვარს სიმართლე და ყოველთვის სძულს უმართლობა. მარადიული ღმერთი, რომელიც გამოეცხადა მოსეს, როგორც „მე ვარ“, არის იგივე ღმერთი „მე ვარ“ დღევანდელობაში, უსასრულო, მარადიული და უცვლელი მის არსებაში, სიბრძნე, ძალა, სიწმინდე, სამართლიანობა, სიკეთე და ჭეშმარიტება. ის ყოველთვის იგივეა და მისი წლები არ დასრულდება (ფსალმუნის 101:27).

ღმერთი არის ყოვლისმცოდნე.

"მისი გონიერება განუზომელია” (ფსალმუნის 146:5). არ არსებობს სწავლის პროცესი ღმერთისთვის, რადგან მან ყველაფერი იცის. ღმერთს არასდროს არავისგან უსწავლია და ვერავინ მისცემს მას რჩევას. (წაიკითხეთ ესაიას 40:13-14). ღმერთმა იცის მომავალი და ამიტომ არასდროს უკვირს და მოუმზადებელი არ ხვდება მოვლენებს (ფსალმუნის 138:4).

► რა მნიშვნელობა აქვს ჩვენთვის იმის ცოდნას, რომ ღმერთი ყოვლისმცოდნეა?

ღმერთის ცოდნა ასოცირდება ღმერთის სიბრძნესთან, რომელიც გამოიხატება ქმნილებაში და განსაკუთრებით ხსნის გეგმაში. (წაიკითხეთ ფსლმუნის 103:24, რომაელთა 11:33). რადგან მან იცის და ესმის ყველაფერი, მან ყოველთვის იცის რა უნდა გააკეთოს. ღვთის ნება ყოველთვის საუკეთესოა ჩვენთვის, რადგან ღმერთს კარგად ესმის ყველა სიტუაცია და იცის, რა შედეგები მოჰყვება თითოეულ მოქმედებას.

ღმერთი წმიდაა.

ღმერთი პირველ რიგში თავის თავის აღწერს, როგორც წმიდას. ესაია წინასწარმეტყველი არაერთხელ მოიხსენიებს ღმერთს, როგორც „ისრაელის წმიდა.“ ანგელოზები განუწყვეტლივ შესძახიან „წმიდა არს, წმიდა არს, წმიდა არს“ (ესაიას 6:3). ღვთის სიწმინდე თაყვანისცემის საბაბი იყო „ისინი აქებენ შენს სახელს, დიდსა და საშიშს, - წმიდაა იგი” (ფსლმუნის 98:3). ის არის მორალური სრულყოფილების აბსოლუტური სტანდარტი. მის ქმედებებში აღინიშნება ყველა სიკეთის არსებობა და ყოველგვარი ბოროტების არარსებობა და სხვაგვარად ვერასოდეს იქნება. ღვთის სიწმიდე ცხადყოფს, რომ ადამიანს არ შეუძლია ემსახუროს და თაყვანი სცემს მას, სანამ წინასწარ არ გარდაიქმნება მადლის მეშვეობით. (წაიკითხეთ ესაიას 6:5). ღმერთს სურს, რომ ჩვენც ისეთივე წმიდა ვიყოთ, როგორიც ის არის. "არამედ თვითონაც იყავით წმიდები ყოველ საქციელში, როგორც წმიდაა იგი, ვინც თქვენ მოგიწოდათ. რადგან სწერია: “იყავით წმიდები, რადგან წმიდა ვარ მე” (1 პეტრეს 1:15-16).

ღმერთი მართალია.

ღმერთის მოქმედება ყოველთვის სწორია. მისი მოქმედებები მისი წმიდა ბუნებიდან გამომდინარეობს. (წაიკითხეთ მეორე რჯულის 32:4). მისი ბუნება არის სიმართლის სტანდარტი. ის ყოველთვის ასრულებს სიტყვას და არასდროს ამბობს ტყუილს (რიცხვთა 23:19, 2 მეფეთა (სამუელი) 7:28).

► რატომ არის ჩვენთვის მნიშვნელოვანი, რომ ღმერთი მართალია?

მისი სიმართლე საფუძვლად უდევს მის რჯულს, რომელიც სრულყოფილი სტანდარტია ჩვენი მოვალეობებისა მის წინაშე. ის სამართლიანად ასრულებს თავის კანონს, აჯილდოებს მათ, ვინც მას ემორჩილება და სჯის მათ, ვინც არღვევს მას. ის ნუგეშს აძლევს ტანჯულებსა და დაჩაგრულებს, მაგრამ ასევე გვაფრთხილებს, რომ ვერასდროს ვერავინ გაექცევა სასჯელს ცუდი საქმეების კეთების გამო. "შიში უფლისა წმიდაა, მარადიული. უფლის განსჯანი ჭეშმარიტია, ყველა სამართლიანია” (ფსალმუნების 18:9). ის „რომელიც ყოველს თავისი საქმეების მიხედვით მიუზღავს“ (რომაელების 2:6). "ჩვენ ხომ ყველანი წარვდგებით ღვთის სამსჯავროს წინაშე" (რომაელების 14:10).

ღმერთი სიყვარულია.

ეს თვისება განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია. წარმოიდგინეთ, რა საშინელი რამ იქნებოდა ღმერთისთვის, რომ ყოფილიყო ყოვლისშემძლე და ყოვლისმცოდნე და არ ვყვარებოდით ჩვენ! რა იქნებოდა, თუ ის წმიდა და მართალი იქნებოდა, მაგრამ არ ვეყვარებოდით? მაგრამ მის აბსოლუტურ ძალასა და სიწმიდესთან ერთად ღმერთს ვუყვარვართ. (წაიკითხეთ ლუკას 18:19, ფსალმუნების 118:68). ღმერთი ზოგადად აკურთხებს მის შემოქმედებას (დაბადების 1:22, 28. ) მან განსაკუთრებით აკურთხა კაცობრიობა ცხოვრებისეული სიკეთეებით და შექმნა სამყარო, როგორც ადგილი, სადაც მათ სიხარულით შეეძლოთ ცხოვრება.[2] მათთვის, ვისაც უყვარს ღმერთი და ემსახურება მას, ის ცხოვრების ყველა ასპექტს კურთხევად აქცევს (რომაელების 8:28). მისი მადლი, წყალობა, მოთმინება და მშვიდობა გვაკურთხებს მისი სიყვარულის გამო. (წაიკითხეთ გამოსვლის 34:6; ეფესელთა 1:7, 2:4-5).

ვინაიდან ისე შეიყვარა ღმერთმა ქვეყნიერება, რომ მისცა თავისი მხოლოდშობილი ძე, რათა ყოველი მისი მორწმუნე არ დაიღუპოს, არამედ ჰქონდეს საუკუნო სიცოცხლე (იოანეს 3:16). ჩვენი ცოდვისა და აჯანყების მიუხედავად, იგი მოწყალებით მოგვმართავს და გვპატიჟებს, რომ მასთან მივიდეთ იესოს მეშვეობით, რომელიც მან შესწირა ჩვენი ცოდვების გამოსასყიდად (1 იოანეს 2:2). ჯვარზე ღმერთი გვიჩვენებს მის გულს, რომელიც ჩვენს მიმართ სიყვარულითა და თანაგრძნობით არის სავსე. “იმაში ჩანს სიყვარული, რომ ჩვენ კი არ შევიყვარეთ ღმერთი, არამედ მან შეგვიყვარა და მოავლინა თავისი ძე, ჩვენი ცოდვების გამოსასყიდ მსხვერპლად” (1 იოანეს 4:10). ღმერთს უყვარს ყველა ადამიანი, მათი რასის, ბუნებრივი შესაძლებლობების ან მიწიერი სტატუსის გავლენის გარეშე და ყველას პატიებას სთავაზობს. (წაიკითხეთ რომაელების 2:11; იაკობის 2:1-5). ამიტომ, ღმერთს სურს, რომ გვიყვარდეს ყველა ადამიანი და მზად ვიყოთ [3]ყველას პატიებისთვის, ვინც არასწორად გვექცევა. სიყვარული და პატიება ღვთის შვილების ნიშნებია. (წაიკითხეთ მათეს 5:43-45).

ღმერთმა თავისი ხატების მსგავსად შეგვქმნა. მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენს ცხოვრებას დასასრული აქვს, ხოლო ის უსასრულოა, ჩვენ უფრო ვგავართ მას, ვიდრე სხვა ნებისმიერი მისი ქმნილება. მან ისე შეგვქმნა ჩვენ, რომ შეგვძლებოდა მისი შეცნობა, თაყვანისცემა და სიყვარული. მან ჩვენ თავისთვის შეგვქმნა და, როგორც ნეტარი ავგუსტინე შეგვახსენებს, ჩვენ ვერასოდეს მოვისვენებთ, ვიდრე მასში არ ვპოვებთ სიმშვიდეს. ღმერთისგან განსხვავებით, ყველაფერი მიწიერი უმნიშვნელოა და მხოლოდ ის არის ღირსი ჩვენი სრული ერთგულებისა. სამუდამო კმაყოფილებას ღმერთის გარდა ვერსად ვნახავთ. მისი წყალობით, ჩვენ შეგვიძლია მივიღოთ გამოსყიდვა და შესაძლებლობა, თაყვანი ვცეთ მას ყველაფერზე მეტად, ვენდოთ მას, როგორც ჩვენს ზეციერ მამას და შევასრულოთ მისი ნება ჩვენი ცხოვრების ყველა სფეროში.

შენიშვნა კლასის ლიდერისთვის: ინფორმაციის შემდეგი მონაკვეთი („ღმერთი უზენაესია“) შეიძლება განმარტოს კლასის წევრმა.

[1]“ისევე, როგორც დარწმუნებული ვარ, რომ არსებობს უსასრულო და დამოუკიდებელი არსება და შეუძლებელია არსებობდეს ერთზე მეტი; ამიტომ მე მჯერა, რომ ეს ერთი არის ღმერთი ყველაფერი არსებულის მამა . . . მე მჯერა, რომ ამ ყველაფრის მამას არა მხოლოდ შეუძლია გააკეთოს, როგორც სურს, არამედ აქვს მარადიული უფლება, გააკეთოს ის, რაც სურს და როდესაც სურს, თავისუფლად ფლობდეს ან განკარგოს ყველაფერი, რაც მან შექმნა; და რომ მან, საკუთარი სიკეთიდან გამომდინარე, შექმნა ცა და დედამიწა და ყველაფერი რაც მათშია”
ჯონ უესლი, “წერილი რომაელ კათოლიკეებს”

[2]ფსალმუნების 7:4-6, ფსალმუნების 22, ფსალმუნების 35:5-10, და ფსალმუნების 102.

[3]

“შენ შენთვის შეგვქმენი, უფალო, და ჩვენი გულები შფოთავენ, სანამ შენში არ ჰპოვებენ სიმშვიდეს”

ნეტარი ავგუსტინე