Ang pag-aasawa ayon sa Biblia ay para sa pakikipag-ugnayan.

“At sinabi ng PANGINOONG Dios, ‘Hindi mabuti ang lalake ay mag-isa; siya’y igagawa ko ng isang makakatuwang niya.” (Genesis 2:18).

Kung paanong ang Dios ay ang Ama, ang Anak, at ang Banal na Espiritu ay nag-uugnayan, dinisenyo tayo ng Dios upang makisalamuha sa iba. Tayo ay nilikha upang makipag-usap. Tayo ay nilikha para sa matalik na relasyon at pakikipag-ugnayan. Sinabi ng Dios na hindi mabuti ang nag-iisa!

Ang bawat bahagi ng paglalarawan ng mga pangyayari sa Genesis ay nagbibigay ng dignidad at kahalagahan sa pag-aasawa. Kumuha ang Dios ng isang tadyang mula sa lalaki at ginawa itong isang magandang katuwang, at siya ay “dinala nang may natatanging karangalan sa lalaki bilang ang huli at pinakaperpektong nilikha ng Manlilikha. Ang bawat hakbang at yugto ng paglalarawang ito ay naglalayon ng pagbibigay ng kadakilaan sa pag-aasawa.”[1] “Ang salita na (“dinala siya”) ay nangangahulugan ng mataimtim na pagbibigay sa kanya sa gapos ng kasunduan sa pag-aasawa, kaya naman tinawag ito na tipan sa Dios (Kawikaan 2:17)”[2]

Ang pag-aasawa ay dapat maging masayang pagsasama.

Nang sabihin ni Adan, “Ito ngayon ang buto ng aking buto…” (2:23) ipinapahayag niya ang paggalang at umaapaw na tuwa. Hindi sinabi ni Adan, “Sa wakas, isang alipin! Mayroon na akong mauutusan upang maglalaba, magluto ng aking pagkain, imasahe ang aking likod, at tapusin ang mga gawaing bahay!” Sinabi ni Adan, “Sa wakas, isang katulad ng aking sarili!”

Ang pag-aasawa ay dapat maging pagsasama ng magkapantay.

“...isang katulong na kapantay (isang perpektong kamukha)” (2:18).

Ipinapaalala sa atin ni Matthew Henry na, “Ang babae ay nilikha mula sa isang tadyang sa tagiliran ni Adan; hindi ginawa mula sa kanyang ulo upang pangunahan siya, o mula sa kanyang mga paa upang tapakan niya, kundi mula sa kanyang tagiliran upang maging kapantay niya, sa ilalim ng kanyang braso upang proptektahan, at malapit sa kanyang puso upang mahalin.”[3]

Ipinahayag ni Adam Clarke, “Siya ay magiging perpektong sumasalamin sa lalaki, nagtataglay hindi ng mas mababa dito o higit kaysa dito, kundi sa lahat ng bagay ay katulad at kapantay ng lalaki.”[4]

Ang pag-aasawa ay magiging isang pangakong pagkakaisa.

“Samakatuwid, iiwan ng lalaki ang kanyang ama at ina at makikipag-isa sa kanyang asawa, at sila ay magiging isang laman” (2:24) Ang matitibay na pagsasama ay hindi nakabatay sa romansa (ang mga pakiramdam na romantiko ay lumilipas), o ang kasiyahang-loob, (bagaman ang malulusog na pag-aasawa ay nagdadala ng tuwa), o personal na katuparan (bagaman ang matitibay na pag-aasawa ay tunay na nakatutupad). Ang mga kahanga-hangang benepisyo ng pag-aasawa ay hindi dahilan upang magkaroon ng matibay na buhay-mag-asawa; ang mga ito ay bungang nagmumula sa matibay na buhay-mag-asawa. Ang pag-aasawa ay itinatag sa hindi matitinag na pundasyon ng pangako – isang lalaki at isang babae na itinalaga ang sarili para lamang sa isa’t-isa habang buhay.

Ang pag-aasawa ay dapat isang maliwanag, may pagtitiwala, at tumatanggap na relasyon – “At sila ay kapwa hubad, ang lalaki at ang kanyang asawa, at hindi sila nahihiya” (2:25). Dahil hindi pa nadudungisan ng kasalanan ang pagiging walang inosente ng unang mag-asawa, ang kanilang pag-aasawa ay walang paghatol, walang kahihiyan, at walang pagkatakot. Sinasabi sa atin ng Bagong Tipan, “Ang pag-aasawa ay marangal at ang kama ay puro at dalisay…” (Hebreo 13:4).

Ang matibay na buhay-mag-asawa ay hindi iiral kung saan mayroong kawalan ng kapanatagan, kawalan ng tiwala, pag-aalinlangan, o takot; kung saan ang mag-asawa ay hindi nakatitiyak sa pagtatalaga ng isat-isa sa pag-aasawa. Ang matibay na buhay-mag-asawa ay nangangailangan ng hindi matitinag na pangako, “Hanggang kamatayan walang makapaghihiwalay sa atin!”

Ang isang ekspresyon na figurative English ay “sunugin ang tulay sa iyong likuran,” na nangangahulugan na sa iyong ginawang pagtatalaga, ginagawang imposible na ang pagbalik.

Ang mga matatagumpay na pag-aasawa ay sinusunog na ang bawat tulay at bawat barko. Ang diborsiyo o paghihiwalay ay hindi isa sa pagpipilian maliban kung may pang-aabuso at pagtataksil sa asawa. Maging kung ang mga ito ay mangyayari, dapat nating alalahanin na madalas na natutubos ito ng Dios.

Ang pag-ibig na may pangako ay nagbibigay ng kanyang sarili, magalang, at nagpapaganda kahit na mahirap ang relasyon (1 Corinto 13). Ang mahinang pagtatalaga ng sarili ay nagbubunga ng pansamantalang paggawa, kawalang kaugnayan sa emosyonal, pag-atras, at pagkahulog sa tukso.

Ipinamumuhay ng isang asawang lalaki ang pag-ibig na may pangako kapag hindi siya sumusuko sa kanyang asawang babae kahit na hindi ito tumutugon, o walang galang, o may sakit. Ipinamumuhay ng asawang babae ang pag-ibig na may pangako kapag pinipili niyang igalang at sundin ang kanyang asawang lalaki, para sa ikalulugod ng Dios, kahit pa hindi siya minamahal ng kanyang asawang lalaki.

Nakakamit niya ang respeto ng asawang babae dahil sa pag-ibig, ang kanyang respeto ay nagkakamit ng pag-ibig ng asawang lalaki. At sila ay nagpapatuloy sa paglago!

► Anong mga suliranin ang nagiging resulta kapag nag-asawa ang isang tao na nag-iniisip na maaari niyang baguhin ang kaniyang pasya sa darating na panahon kung sakali na hindi sila magiging masaya sa kanilang pag-aasawa? Ano ang nagagawa ng lubusang pagtatalaga ng sarili—kapag ang tao ay naniniwalang permanente ang kanyang pag-aasawa?

Ang Biblikal na pag-aasawa ay ang lugar para sa Paglikha: Procreation.

“Masdan nyo, ang mga anak ay pamana mula sa PANGINOON, ang bunga ng sinapupunan ay isang gantimpala” (Awit 127:3).[5]

Ang mga bata ay regalo mula sa Dios. Nguni’t sa isang banda, sila rin ay regalo ng mga magulang sa Dios. “Hindi ba’t nilikha ka ng PANGINOON na kaisa ng iyong asawa? Sa katawan at sa espiritu ikaw ay sa kanya. At ano nga ang nais niya? Mga anak na makaDios mula sa inyong pagsasama. Kaya’t bantayan mo ang iyong puso; manatili kang matapat sa asawang babae ng iyong kabataan” (Malakias 2:15).[6]

May mga tao na mas ginugusto ang paraan ng pamumuhay na walang kasamang mga bata, ngunit itinuturo ng Biblia na nalulugod ang Dios kapag ang mga magulang ay nagtataglay ng maka-Dios na mga anak.

Mahalagang pansinin na hindi lamang ang pagkakaroon ng anak ang nais ng Dios, kundi mga maka-Dios na mga anak. Tinawag ng Dios ang mga magulang upang turuan ang kanilang mga anak upang sumunod kay Kristo.

Ang pag-aasawang Biblikal ay para kay Cristo.

Sa Efeso 5:30-32, inihayag ng Banal na Espiritu ang mas malalim na kahulugan ng pag-aasawa, na nakatago hanggang sa pagdating ni Hesus. Ang pag-aasawa ay isang larawan sa sangkatauhan –isang repleksiyon—ng relasyon sa pagitan ni Kristo at ng kanyang Iglesya.

Sinimulan ni Pablo ang bahaging ito sa pamamagitan ng paghikayat sa mga Kristiyano upang “Mapuspos kayo ng Espiritu” (Efeso 5:18). Sa kontekstong ito nag-aalok ang Espiritu ng mga sumusunod na tagubilin tungkol sa pag-aasawa:

Ang asawang babae na puspos ng Espiritu ay magpapasakop sa kanyang asawang lalaki (ang kanyang “ulo”), “sa Panginoon,” sa parehong paraan na ang mga Kristiyano ay nagpapasakop kay Hesus (Efeso 5:24, 32; tingnan din ang 1 Pedro 3:1), sagayun nagpapakita ng reberensiya (paggalang) kay Hesus at sa kanyang asawang lalaki.

Mahalaga para sa bawa’t asawang babae na manatili “ang Panginoon” sa kanyang isipan sa kanyang pagpapasakop. Sa kanya at para sa kanya kung kaya’t siya ay nagpapasakop at hindi lamang para sa kanyang asawang lalaki. Ang kanyang paningin ay nakay Hesus, na siyang nag-iisang walang kapintasan. Ang kusang-loob na pagpapasakop ng asawang babae sa kanyang asawang lalaki ay isang paraan ng pagsamba kay Hesus.

Ang pagpapasakop ayon sa Biblia, katulad ng pag-ibig, ay hindi mapipilit. Ang Biblikal na pagpapasakop ay isang regalo na ibinibigay ng mga asawang babae sa kanilang asawang lalaki bunga ng kanilang paggalang para kay Kristo (Efeso 5:33). Ang pagpapasakop sa “lahat ng bagay” (maliban sa nagiging banta sa kanyang kalusugan o nagkokompromiso sa kanyang relasyon kay Hesus), ay isang paraan ng pagsamba kay Hesus.

Ang pagpapasakop ng asawang babae sa kanyang asawang lalaki ay isang kilos ng paggalang (talatang 33) para sa kanya, bilang bahagi ng buhay na puspos ng Espiritu (5:18-21). Ang karangalang ito na nagmumula sa isang “mapagpakumbaba at maamong espiritu” ay napakahalaga sa paningin ng Dios (1 Pedro 3:4).

Ang asawang lalaki na puspos ng Epiritu ay magmamahal sa kanyang asawang babae tulad ng pagmamahal ni Hesus sa kanyang Iglesya (Efeso 5:25). Dapat siyang mahalin ng asawang lalaki kung paanong minamahal niya ang kanyang sariling katawan (talatang 28-29). Dapat niyang ipakita ang parehong puspos ng Espiritu na pagsasakripisyo ng sarili tulad ng ipinakita ni Hesus sa kanyang Iglesya noong “ibinigay Niya ang kanyang sarili para dito.” Ito ang kanyang paraan ng “pagpapasakop” (Efeso 5:21). Ganito ang sinabi ng isang commentator:

At kung paanong ibinigay Niya (ni Hesus) ang kanyang sarili upang magdusa sa krus upang iligtas ang Iglesya, gayundin naman dapat tayong maging handang itakwil ang ating sarili at tiisin ang hirap at pagsubok, upang maisulong natin ang kaligayahan ng asawang babae. Tungkulin ng asawang lalaki na magsikap para suportahan ang babae; magkaloob ng kanyang mga pangangailangan; ipagkait sa sarili ang pahinga at ginhawa, kung kinakailangan, upang tulungan siya kung siya ay maysakit; mauna sa kanya kung may panganib; ipagtanggol siya kung siya ay nasa peligro; pagpasensiyahan siya kung siya ay nayayamot; manatiling kasama niya kung inilalayo niya siya; manalangin nang kasama niya kapag siya ay nasa espirituwal na panganib; at maging handang mamatay upang iligtas siya. Bakit hindi ito dapat mangyari? Kung nawasak ang kanilang barko, at iisa lamang ang tabla na maaaring makapagligtas, hindi ba dapat siyang maging handang ilagay ang asawang babae doon, at tiyakin ang kanyang kaligtasan at hindi alintana ang mga panganib para sa kanya? Ngunit mayroon pang dagdag rito… dapat maramdaman ng asawang lalaki na dapat ang pinakamalaking layunin ng kanyang buhay ay ang hanapin ang kaligtasan ng kanyang asawang babae. Dapat niyang maibigay sa kanya ang lahat ng kanyang kakailanganin para sa kanyang kaluluwa… At dapat niyang ipakita ang halimbawa; ang payuhan siya kung kinakailangan niya ng payo; at gawin ang daan ng kaligtasan na hanggat maaari ay maging madali para sa kanya. Kung taglay ng asawang lalaki ang Espiritu at pagtanggi-sa-sarili ng Tagapagligtas, hindi niya aariing napakalaki ng anumang sakripisyo kung kanyang isusulong ang kaligtasan ng kanyang pamilya.[7]

Dapat hanapin ng asawang lalaki ang kadalisayan ng kanyang asawang babae kung paanong dinadalisay ni Kristo ang kanyang asawang babae, ang Iglesya, “..upang Kanyang mapaging-banal at malinis... [at] iharap siya sa Kanyang Sarili ang isang maluwalhati (napakaganda) Iglesya na walang mantsa o kulubot o anumang kagaya nito” (Efeso 5:26-27).

Sa sinaunang panahon ang mga babaeng asawa ng mga monarkiya ay pisikal na dinadalisay gamit ang mamahaling mga gamit pampaganda—“anim na buwan ng langis o myrrh, at anim na buwan ng mababangong mga sangkap, at iba pang mga bagay para sa pagpapadalisay sa kababaihan” (tingnan ang Esther 2:12ff). Sa ganitong paraan inihahanda ang isang birhen para sa kanyang asawang lalaki.

Sa espirituwal na kahulugan, ang asawang lalaki ay dapat magkaloob ng lahat ng paraang kinakailangan para sa paglago ng kanyang asawang babae—katapatan, pag-ibig na walang kundisyon, pang-unawa, panalangin, pagpapayo, pagtuturo at kabutihang loob.

Kapag tinatrato ng asawang lalaki ang kanyang asawang babae sa gayung uri ng pag-ibig, siya ay masusuklian ng kaligayahan. Sinasabi ni Pablo, “Siya na umiibig sa kanyang asawang babae ay umiibig sa kanyang sarili” (Efeso 5:28). Ang mga asawang lalaki na umiibig sa kanilang mga asawang babae sa paraang nagsasakripisyo ng sarili ay higit na babayaran ng Panginoon, at mas malamang sa pamamagitan ng paggalang, pagmamahal at katapatan ng kanyang asawang babae.

► Ano ang mga espesipikong bagay na dapat gawin ng asawang lalaki upang magbigay ng suportang espirituwal sa kanyang asawang babae?

[1]Ellicot’s Commentary for English Readers (Notes sa Genesis 2:22). Hinango sa https://biblehub.com/genesis/2-22.htm noong Disyembre 29, 2020.

[2]Pulpit Commentary (Notes sa Genesis 2:22). Hinango sa https://biblehub.com/genesis/2-22.htm noong Disyembre 29, 2020.

[3]Matthew Henry's Commentary on the Whole Bible

[4]Adam Clark. Adam Clarke’s Commentary on the Bible

[5]English Standard Version

[6]New Life Version, idinagdag ang pagbibigay-diin.

[7]Albert Barnes, Commentary on Ephesians, (Kabanatang Lima)